மார்க: 14
1 ததா³ நிஸ்தாரோத்ஸவகிண்வஹீநபூபோத்ஸவயோராரம்ப⁴ஸ்ய தி³நத்³வயே (அ)வஸி²ஷ்டே ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச கேநாபி ச²லேந யீஸு²ம்’ த⁴ர்த்தாம்’ ஹந்துஞ்ச ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரிரே;
Twee dagen later was het Pasen, en het feest van de ongedesemde broden. En de opperpriesters en schriftgeleerden zochten naar een middel, om Hem met list gevangen te nemen, en te doden.
2 கிந்து லோகாநாம்’ கலஹப⁴யாதூ³சிரே, நசோத்ஸவகால உசிதமேததி³தி|
Ze zeiden: Niet op het feest; er mocht eens oproer komen onder het volk.
3 அநந்தரம்’ பை³த²நியாபுரே ஸி²மோநகுஷ்டி²நோ க்³ரு’ஹே யோஸௌ² போ⁴த்குமுபவிஷ்டே ஸதி காசித்³ யோஷித் பாண்ட³ரபாஷாணஸ்ய ஸம்புடகேந மஹார்க்⁴யோத்தமதைலம் ஆநீய ஸம்புடகம்’ ப⁴ம்’க்த்வா தஸ்யோத்தமாங்கே³ தைலதா⁴ராம்’ பாதயாஞ்சக்ரே|
Terwijl Hij nu te Betánië was in het huis van Simon den melaatse, en aanlag aan tafel, kwam er een vrouw, die een albasten kruik vol echte, kostbare nardus droeg; ze brak de kruik stuk, en goot de nardus uit over zijn hoofd.
4 தஸ்மாத் கேசித் ஸ்வாந்தே குப்யந்த: கதி²தவம்’ந்த: குதோயம்’ தைலாபவ்யய: ?
Sommigen werden er verontwaardigd over, en zeiden: Waarom die verkwisting met de balsem?
5 யத்³யேதத் தைல வ்யக்ரேஷ்யத தர்ஹி முத்³ராபாத³ஸ²தத்ரயாத³ப்யதி⁴கம்’ தஸ்ய ப்ராப்தமூல்யம்’ த³ரித்³ரலோகேப்⁴யோ தா³துமஸ²க்ஷ்யத, கதா²மேதாம்’ கத²யித்வா தயா யோஷிதா ஸாகம்’ வாசாயுஹ்யந்|
Want deze balsem had voor meer dan driehonderd tienlingen verkocht kunnen worden, en aan de armen worden gegeven. En ze waren boos op haar.
6 கிந்து யீஸு²ருவாச, குத ஏதஸ்யை க்ரு’ச்ச்²ரம்’ த³தா³ஸி? மஹ்யமியம்’ கர்ம்மோத்தமம்’ க்ரு’தவதீ|
Maar Jesus sprak: Laat haar met rust! Waarom valt gij haar lastig? Ze heeft een goed werk aan Mij gedaan.
7 த³ரித்³ரா: ஸர்வ்வதா³ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ திஷ்ட²ந்தி, தஸ்மாத்³ யூயம்’ யதே³ச்ச²த² ததை³வ தாநுபகர்த்தாம்’ ஸ²க்நுத², கிந்த்வஹம்’ யுபா⁴பி⁴: ஸஹ நிரந்தரம்’ ந திஷ்டா²மி|
Want de armen hebt gij altijd bij u, en gij kunt hun goed doen, wanneer gij wilt; Mij niet.
8 அஸ்யா யதா²ஸாத்⁴யம்’ ததை²வாகரோதி³யம்’, ஸ்²மஸா²நயாபநாத் பூர்வ்வம்’ ஸமேத்ய மத்³வபுஷி தைலம் அமர்த்³த³யத்|
Zij heeft gedaan, wat ze kon; ze heeft reeds vooruit mijn lichaam gebalsemd voor de begrafenis.
9 அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, ஜக³தாம்’ மத்⁴யே யத்ர யத்ர ஸுஸம்’வாதோ³யம்’ ப்ரசாரயிஷ்யதே தத்ர தத்ர யோஷித ஏதஸ்யா: ஸ்மரணார்த²ம்’ தத்க்ரு’தகர்ம்மைதத் ப்ரசாரயிஷ்யதே|
Voorwaar, Ik zeg u: Overal, in heel de wereld, waar dit evangelie wordt gepreekt, zal ook tot hare gedachtenis worden vermeld, wat ze gedaan heeft.
10 தத: பரம்’ த்³வாத³ஸா²நாம்’ ஸி²ஷ்யாணாமேக ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³க்²யோ யீஸு²ம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம்’ ஸமீபமியாய|
Toen ging Judas Iskáriot, een van de twaalf, naar de opperpriesters, om Hem aan hen over te leveren.
11 தே தஸ்ய வாக்யம்’ ஸமாகர்ண்ய ஸந்துஷ்டா: ஸந்தஸ்தஸ்மை முத்³ரா தா³தும்’ ப்ரத்யஜாநத; தஸ்மாத் ஸ தம்’ தேஷாம்’ கரேஷு ஸமர்பணாயோபாயம்’ ம்ரு’க³யாமாஸ|
Ze verheugden zich, toen ze dit hoorden, en beloofden hem, geld te geven. Hij zocht dus naar een gelegenheid, om Hem te verraden.
12 அநந்தரம்’ கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸ்ய ப்ரத²மே(அ)ஹநி நிஸ்தாரோத்மவார்த²ம்’ மேஷமாரணாஸமயே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பப்ரச்ச²: குத்ர க³த்வா வயம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யமாஸாத³யிஷ்யாம: ? கிமிச்ச²தி ப⁴வாந்?
Op de eerste dag der ongedesemde broden, waarop men het Pascha offerde, zeiden zijn leerlingen tot Hem: Waar wilt Gij, dat we U de toebereidselen gaan maken, om het paasmaal te eten?
13 ததா³நீம்’ ஸ தேஷாம்’ த்³வயம்’ ப்ரேரயந் ப³பா⁴ஷே யுவயோ: புரமத்⁴யம்’ க³தயோ: ஸதோ ர்யோ ஜந: ஸஜலகும்ப⁴ம்’ வஹந் யுவாம்’ ஸாக்ஷாத் கரிஷ்யதி தஸ்யைவ பஸ்²சாத்³ யாதம்’;
Hij zond dus twee van zijn leerlingen heen, en zei hun: Gaat naar de stad; daar zult gij een man tegenkomen, die een kruik water draagt; gaat hem achterna.
14 ஸ யத் ஸத³நம்’ ப்ரவேக்ஷ்யதி தத்³ப⁴வநபதிம்’ வத³தம்’, கு³ருராஹ யத்ர ஸஸி²ஷ்யோஹம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவீயம்’ போ⁴ஜநம்’ கரிஷ்யாமி, ஸா போ⁴ஜநஸா²லா குத்ராஸ்தி?
en zegt, waar hij binnengaat, tot den heer des huizes: De Meester zegt: waar is de zaal, waar Ik met mijn leerlingen het paasmaal kan houden?
15 தத: ஸ பரிஷ்க்ரு’தாம்’ ஸுஸஜ்ஜிதாம்’ ப்³ரு’ஹதீசஞ்ச யாம்’ ஸா²லாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி தஸ்யாமஸ்மத³ர்த²ம்’ போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாண்யாஸாத³யதம்’|
En Hij zal u een grote opperzaal aanwijzen, goed gemeubeld en van alles voorzien; maakt daar alles voor ons gereed.
16 தத: ஸி²ஷ்யௌ ப்ரஸ்தா²ய புரம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸ யதோ²க்தவாந் ததை²வ ப்ராப்ய நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாணி ஸமாஸாத³யேதாம்|
De leerlingen gingen heen, kwamen in de stad, en vonden het, zoals Hij hun had gezegd; en ze maakten het paasmaal gereed.
17 அநந்தரம்’ யீஸு²: ஸாயம்’காலே த்³வாத³ஸ²பி⁴: ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜகா³ம;
Tegen de avond kwam Hij met het twaalftal.
18 ஸர்வ்வேஷு போ⁴ஜநாய ப்ரோபவிஷ்டேஷு ஸ தாநுதி³தவாந் யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வ்யாஹராமி, அத்ர யுஷ்மாகமேகோ ஜநோ யோ மயா ஸஹ பு⁴ம்’க்தே மாம்’ பரகேரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே|
En terwijl ze aanlagen en aten, sprak Jesus: Voorwaar, Ik zeg u: één van u zal Mij verraden, een die met Mij eet.
19 ததா³நீம்’ தே து³: கி²தா: ஸந்த ஏகைகஸ²ஸ்தம்’ ப்ரஷ்டுமாரப்³த⁴வந்த: ஸ கிமஹம்’? பஸ்²சாத்³ அந்ய ஏகோபி⁴த³தே⁴ ஸ கிமஹம்’?
Nu werden ze bedroefd, en vroegen Hem de een na den ander: Ben ik het?
20 தத: ஸ ப்ரத்யவத³த்³ ஏதேஷாம்’ த்³வாத³ஸா²நாம்’ யோ ஜநோ மயா ஸமம்’ போ⁴ஜநாபாத்ரே பாணிம்’ மஜ்ஜயிஷ்யதி ஸ ஏவ|
Hij sprak tot hen: Eén uit de twaalf, die met Mij in de schotel doopt.
21 மநுஜதநயமதி⁴ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தமாஸ்தே தத³நுரூபா க³திஸ்தஸ்ய ப⁴விஷ்யதி, கிந்து யோ ஜநோ மாநவஸுதம்’ ஸமர்பயிஷ்யதே ஹந்த தஸ்ய ஜந்மாபா⁴வே ஸதி ப⁴த்³ரமப⁴விஷ்யத்|
De Mensenzoon gaat wel heen, zoals van Hem geschreven staat; maar wee dien mens, door wien de Mensenzoon verraden wordt. Het zou beter voor hem zijn, zo hij niet was geboren, die mens.
22 அபரஞ்ச தேஷாம்’ போ⁴ஜநஸமயே யீஸு²: பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வேஸ்²வரகு³ணாந் அநுகீர்த்ய ப⁴ங்க்த்வா தேப்⁴யோ த³த்த்வா ப³பா⁴ஷே, ஏதத்³ க்³ரு’ஹீத்வா பு⁴ஞ்ஜீத்⁴வம் ஏதந்மம விக்³ரஹரூபம்’|
Terwijl zij nu aten, nam Jesus brood, zegende het, brak het, gaf het hun, en zeide: Neemt, dit is mijn lichaam.
23 அநந்தரம்’ ஸ கம்’ஸம்’ க்³ரு’ஹீத்வேஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா தேப்⁴யோ த³தௌ³, ததஸ்தே ஸர்வ்வே பபு: |
Daarna nam Hij de kelk, sprak een dankgebed uit, en gaf hun de kelk; en zij dronken er allen uit.
24 அபரம்’ ஸ தாநவாதீ³த்³ ப³ஹூநாம்’ நிமித்தம்’ பாதிதம்’ மம நவீநநியமரூபம்’ ஸோ²ணிதமேதத்|
En Hij zeide tot hen: Dit is mijn bloed van het Verbond, dat voor velen wordt vergoten.
25 யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே யாவத் ஸத்³யோஜாதம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ ந பாஸ்யாமி, தாவத³ஹம்’ த்³ராக்ஷாப²லரஸம்’ புந ர்ந பாஸ்யாமி|
Voorwaar, Ik zeg u: Ik zal de vrucht van de wijnstok niet meer drinken tot op de dag, waarop Ik ze hernieuwd zal drinken in het koninkrijk Gods.
26 தத³நந்தரம்’ தே கீ³தமேகம்’ ஸம்’கீ³ய ப³ஹி ர்ஜைதுநம்’ ஸி²க²ரிணம்’ யயு:
En nadat zij de lofzang hadden gezongen, gingen zij naar de Olijfberg.
27 அத² யீஸு²ஸ்தாநுவாச நிஸா²யாமஸ்யாம்’ மயி யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரத்யூஹோ ப⁴விஷ்யதி யதோ லிகி²தமாஸ்தே யதா², மேஷாணாம்’ ரக்ஷகஞ்சாஹம்’ ப்ரஹரிஷ்யாமி வை தத: | மேஷாணாம்’ நிவஹோ நூநம்’ ப்ரவிகீர்ணோ ப⁴விஷ்யதி|
Toen sprak Jesus tot hen: Deze nacht zult gij allen aan Mij worden geërgerd. Want er staat geschreven: "Ik zal den herder slaan. en de schapen zullen worden verstrooid."
28 கந்து மது³த்தா²நே ஜாதே யுஷ்மாகமக்³ரே(அ)ஹம்’ கா³லீலம்’ வ்ரஜிஷ்யாமி|
Maar wanneer Ik verrezen zal zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea.
29 ததா³ பிதர: ப்ரதிப³பா⁴ஷே, யத்³யபி ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரத்யூஹோ ப⁴வதி ததா²பி மம நைவ ப⁴விஷ்யதி|
Petrus zei Hem: Al werden ook allen aan U geërgerd, ik niet.
30 ததோ யீஸு²ருக்தாவாந் அஹம்’ துப்⁴யம்’ தத்²யம்’ கத²யாமி, க்ஷணாதா³யாமத்³ய குக்குடஸ்ய த்³விதீயவாரரவணாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ வாரத்ரயம்’ மாமபஹ்நோஷ்யஸே|
Jesus sprak tot hem: Voorwaar, Ik zeg u: Heden nog in deze nacht, eer de haan twee maal gekraaid heeft, zult ge Mij driemaal verloochenen.
31 கிந்து ஸ கா³ட⁴ம்’ வ்யாஹரத்³ யத்³யபி த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ மம ப்ராணோ யாதி ததா²பி கத²மபி த்வாம்’ நாபஹ்நோஷ்யே; ஸர்வ்வே(அ)பீதரே ததை²வ ப³பா⁴ஷிரே|
Maar nog krachtiger zeide hij: Al moest ik zelfs met U sterven, verloochenen zal ik U niet. Zo spraken ook allen.
32 அபரஞ்ச தேஷு கே³த்ஸி²மாநீநாமகம்’ ஸ்தா²ந க³தேஷு ஸ ஸி²ஷ்யாந் ஜகா³த³, யாவத³ஹம்’ ப்ரார்த²யே தாவத³த்ர ஸ்தா²நே யூயம்’ ஸமுபவிஸ²த|
Toen kwamen zij aan een landgoed, Getsémani genaamd. Nu zei Hij tot zijn leerlingen: Zet u hier neer, terwijl Ik ga bidden.
33 அத² ஸ பிதரம்’ யாகூப³ம்’ யோஹநஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா வவ்ராஜ; அத்யந்தம்’ த்ராஸிதோ வ்யாகுலிதஸ்²ச தேப்⁴ய: கத²யாமாஸ,
Hij nam Petrus, Jakobus en Johannes met Zich mee, en begon ontroerd en angstig te worden.
34 நித⁴நகாலவத் ப்ராணோ மே(அ)தீவ த³: க²மேதி, யூயம்’ ஜாக்³ரதோத்ர ஸ்தா²நே திஷ்ட²த|
En Hij sprak tot hen: Mijn ziel is dodelijk bedroefd: blijft hier en waakt.
35 தத: ஸ கிஞ்சித்³தூ³ரம்’ க³த்வா பூ⁴மாவதோ⁴முக²: பதித்வா ப்ரார்தி²தவாநேதத், யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்யம்’ தர்ஹி து³: க²ஸமயோயம்’ மத்தோ தூ³ரீப⁴வது|
Hij ging nog een weinig verder, viel neer ter aarde, en bad, dat dit uur, zo het mogelijk was, Hem mocht voorbijgaan.
36 அபரமுதி³தவாந் ஹே பித ர்ஹே பித: ஸர்வ்வேம்’ த்வயா ஸாத்⁴யம்’, ததோ ஹேதோரிமம்’ கம்’ஸம்’ மத்தோ தூ³ரீகுரு, கிந்து தந் மமேச்சா²தோ ந தவேச்சா²தோ ப⁴வது|
Hij sprak: Abba, Vader; alles is mogelijk bij U; neem deze kelk van Mij weg. Maar niet wat Ik wil, maar wat Gij wilt.
37 தத: பரம்’ ஸ ஏத்ய தாந் நித்³ரிதாந் நிரீக்ஷ்ய பிதரம்’ ப்ரோவாச, ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ நித்³ராஸி? க⁴டிகாமேகாம் அபி ஜாக³ரிதும்’ ந ஸ²க்நோஷி?
Nu ging Hij terug, en vond hen in slaap. Hij sprak tot Petrus: Simon, slaapt ge? Kunt ge dan niet één uur waken?
38 பரீக்ஷாயாம்’ யதா² ந பதத² தத³ர்த²ம்’ ஸசேதநா: ஸந்த: ப்ரார்த²யத்⁴வம்’; மந உத்³யுக்தமிதி ஸத்யம்’ கிந்து வபுரஸ²க்திகம்’|
Waakt en bidt, opdat gij niet in bekoring komt. De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.
39 அத² ஸ புநர்வ்ரஜித்வா பூர்வ்வவத் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
En weer ging Hij heen, en bad met dezelfde woorden.
40 பராவ்ரு’த்யாக³த்ய புநரபி தாந் நித்³ரிதாந் த³த³ர்ஸ² ததா³ தேஷாம்’ லோசநாநி நித்³ரயா பூர்ணாநி, தஸ்மாத்தஸ்மை கா கதா² கத²யிதவ்யா த ஏதத்³ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸே²கு: |
Hij keerde terug, en vond hen opnieuw in slaap; want hun ogen vielen toe. Ze wisten niet, wat ze Hem zouden antwoorden.
41 தத: பரம்’ த்ரு’தீயவாரம்’ ஆக³த்ய தேப்⁴யோ (அ)கத²யத்³ இதா³நீமபி ஸ²யித்வா விஸ்²ராம்யத²? யதே²ஷ்டம்’ ஜாதம்’, ஸமயஸ்²சோபஸ்தி²த: பஸ்²யத மாநவதநய: பாபிலோகாநாம்’ பாணிஷு ஸமர்ப்யதே|
Toen kwam Hij voor de derde maal, en sprak tot hen: Slaapt nu voort, en rust uit. Het is beslist. Het uur is gekomen: ziet, de Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der zondaars.
42 உத்திஷ்ட²த, வயம்’ வ்ரஜாமோ யோ ஜநோ மாம்’ பரபாணிஷு ஸமர்பயிஷ்யதே பஸ்²யத ஸ ஸமீபமாயாத: |
Staat op, laat ons gaan; ziet, die Mij verraadt is nabij.
43 இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யதி ஸ, ஏதர்ஹித்³வாத³ஸா²நாமேகோ யிஹூதா³ நாமா ஸி²ஷ்ய: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம் உபாத்⁴யாயாநாம்’ ப்ராசீநலோகாநாஞ்ச ஸந்நிதே⁴: க²ங்க³லகு³ட³தா⁴ரிணோ ப³ஹுலோகாந் க்³ரு’ஹீத்வா தஸ்ய ஸமீப உபஸ்தி²தவாந்|
En terwijl Hij nog sprak, kwam Judas, een van de twaalf, vergezeld van een bende met zwaarden en stokken, uitgezonden door de opperpriesters, schriftgeleerden en oudsten.
44 அபரஞ்சாஸௌ பரபாணிஷு ஸமர்பயிதா பூர்வ்வமிதி ஸங்கேதம்’ க்ரு’தவாந் யமஹம்’ சும்பி³ஷ்யாமி ஸ ஏவாஸௌ தமேவ த்⁴ரு’த்வா ஸாவதா⁴நம்’ நயத|
De verrader had hun een teken gegeven, en gezegd: Dien Ik zal kussen. Hij is het; grijpt Hem vast, en leidt Hem weg onder strenge bewaking.
45 அதோ ஹேதோ: ஸ ஆக³த்யைவ யோஸோ²: ஸவித⁴ம்’ க³த்வா ஹே கு³ரோ ஹே கு³ரோ, இத்யுக்த்வா தம்’ சுசும்ப³|
Hij kwam dus, liep terstond op Hem toe, en zeide: Rabbi. En hij kuste Hem.
46 ததா³ தே தது³பரி பாணீநர்பயித்வா தம்’ த³த்⁴நு: |
Toen sloegen ze de hand aan Hem, en grepen Hem vast.
47 ததஸ்தஸ்ய பார்ஸ்²வஸ்தா²நாம்’ லோகாநாமேக: க²ங்க³ம்’ நிஷ்கோஷயந் மஹாயாஜகஸ்ய தா³ஸமேகம்’ ப்ரஹ்ரு’த்ய தஸ்ய கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
Maar een der aanwezigen trok het zwaard, trof den knecht van den hogepriester, en sloeg hem het oor af.
48 பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தாந் வ்யாஜஹார க²ங்கா³ந் லகு³டா³ம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா மாம்’ கிம்’ சௌரம்’ த⁴ர்த்தாம்’ ஸமாயாதா: ?
Nu nam Jesus het woord, en sprak tot hen: Gij zijt uitgetrokken als tegen een rover, met zwaarden en stokken, om Mij gevangen te nemen.
49 மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ ஸமுபதி³ஸ²ந் ப்ரத்யஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ஸ்தி²தவாநதஹம்’, தஸ்மிந் காலே யூயம்’ மாம்’ நாதீ³த⁴ரத, கிந்த்வநேந ஸா²ஸ்த்ரீயம்’ வசநம்’ ஸேத⁴நீயம்’|
Dag aan dag leerde Ik bij u in de tempel, en gij hebt Mij niet gegrepen. Maar zo moeten de Schriften worden vervuld.
50 ததா³ ஸர்வ்வே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பரித்யஜ்ய பலாயாஞ்சக்ரிரே|
Toen verlieten Hem allen, en namen de vlucht.
51 அதை²கோ யுவா மாநவோ நக்³நகாயே வஸ்த்ரமேகம்’ நிதா⁴ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந் யுவலோகை ர்த்⁴ரு’தோ
Maar een jonge man, met slechts een nachtkleed om het lijf, ging Hem achterna. Ze grepen hem vast;
52 வஸ்த்ரம்’ விஹாய நக்³ந: பலாயாஞ்சக்ரே|
maar hij liet het nachtkleed in de steek, en vluchtte weg, ongekleed.
53 அபரஞ்ச யஸ்மிந் ஸ்தா²நே ப்ரதா⁴நயாஜகா உபாத்⁴யாயா: ப்ராசீநலோகாஸ்²ச மஹாயாஜகேந ஸஹ ஸத³ஸி ஸ்தி²தாஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே மஹாயாஜகஸ்ய ஸமீபம்’ யீஸு²ம்’ நிந்யு: |
Ze brachten Jesus bij den hogepriester; en alle opperpriesters, oudsten en schriftgeleerden kwamen bijeen.
54 பிதரோ தூ³ரே தத்பஸ்²சாத்³ இத்வா மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாம்’ ப்ரவிஸ்²ய கிங்கரை: ஸஹோபவிஸ்²ய வஹ்நிதாபம்’ ஜக்³ராஹ|
Petrus volgde Hem van verre tot in de voorhof van den hogepriester; hij zette zich bij de dienstknechten neer, om zich bij het vuur te warmen.
55 ததா³நீம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா மந்த்ரிணஸ்²ச யீஸு²ம்’ கா⁴தயிதும்’ தத்ப்ராதிகூல்யேந ஸாக்ஷிணோ ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரிரே, கிந்து ந ப்ராப்தா: |
De opperpriesters en heel de Hoge Raad zochten nu naar een aanklacht tegen Jesus, om Hem ter dood te brengen. Maar ze vonden niets.
56 அநேகைஸ்தத்³விருத்³த⁴ம்’ ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யே த³த்தேபி தேஷாம்’ வாக்யாநி ந ஸமக³ச்ச²ந்த|
Wel brachten velen valse beschuldigingen tegen Hem in, maar de getuigenissen stemden niet overeen.
57 ஸர்வ்வஸே²ஷே கியந்த உத்தா²ய தஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ த³த்த்வா கத²யாமாஸு: ,
Toen traden er enigen naar voren, die vals tegen Hem getuigden, en zeiden:
58 இத³ம்’ கரக்ரு’தமந்தி³ரம்’ விநாஸ்²ய தி³நத்ரயமத்⁴யே புநரபரம் அகரக்ரு’தம்’ மந்தி³ரம்’ நிர்ம்மாஸ்யாமி, இதி வாக்யம் அஸ்ய முகா²த் ஸ்²ருதமஸ்மாபி⁴ரிதி|
We hebben Hem horen zeggen: Ik zal deze tempel afbreken, die door mensenhanden is gemaakt, en in drie dagen een andere bouwen, die niet door mensenhanden gemaakt is.
59 கிந்து தத்ராபி தேஷாம்’ ஸாக்ஷ்யகதா² ந ஸங்கா³தா: |
Maar ook hier stemde hun getuigenis niet overeen.
60 அத² மஹாயாஜகோ மத்⁴யேஸப⁴ம் உத்தா²ய யீஸு²ம்’ வ்யாஜஹார, ஏதே ஜநாஸ்த்வயி யத் ஸாக்ஷ்யமது³: த்வமேதஸ்ய கிமப்யுத்தரம்’ கிம்’ ந தா³ஸ்யஸி?
Toen stond de hogepriester op in de kring, en ondervroeg Jesus, aldus: Antwoordt Gij niets? Wat getuigen dezen tegen U?
61 கிந்து ஸ கிமப்யுத்தரம்’ ந த³த்வா மௌநீபூ⁴ய தஸ்யௌ; ததோ மஹாயாஜக: புநரபி தம்’ ப்ரு’ஷ்டாவாந் த்வம்’ ஸச்சிதா³நந்த³ஸ்ய தநயோ (அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ரதா?
Maar Hij zweeg, en antwoordde niets. Opnieuw vroeg Hem de hogepriester, en zei Hem: Zijt Gij de Christus, de Zoon van den Gezegende?
62 ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ ப்ரோவாச ப⁴வாம்யஹம் யூயஞ்ச ஸர்வ்வஸ²க்திமதோ த³க்ஷீணபார்ஸ்²வே ஸமுபவிஸ²ந்தம்’ மேக⁴ மாருஹ்ய ஸமாயாந்தஞ்ச மநுஷ்யபுத்ரம்’ ஸந்த்³ரக்ஷ்யத²|
Jesus sprak: Ik ben het! Gij zult den Mensenzoon gezeten zien aan de rechterhand der Majesteit, en Hem zien komen op de wolken des hemels.
63 ததா³ மஹாயாஜக: ஸ்வம்’ வமநம்’ சி²த்வா வ்யாவஹரத்
Toen scheurde de hogepriester zijn klederen, en zeide: Wat hebben we nog getuigen nodig?
64 கிமஸ்மாகம்’ ஸாக்ஷிபி⁴: ப்ரயோஜநம்? ஈஸ்²வரநிந்தா³வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸ்²ராவி கிம்’ விசாரயத²? ததா³நீம்’ ஸர்வ்வே ஜக³து³ரயம்’ நித⁴நத³ண்ட³மர்ஹதி|
Gij hebt de godslastering gehoord. Wat dunkt u? En allen spraken het vonnis uit, dat Hij des doods schuldig was.
65 தத: கஸ்²சித் கஸ்²சித் தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிசிக்ஷேப ததா² தந்முக²மாச்சா²த்³ய சபேடேந ஹத்வா க³தி³தவாந் க³ணயித்வா வத³, அநுசராஸ்²ச சபேடைஸ்தமாஜக்⁴நு:
Toen begonnen sommigen Hem te bespuwen, zijn gelaat te bedekken en Hem kaakslagen te geven, en dan tot Hem te zeggen: Profeteer! Ook de dienstknechten sloegen Hem in het gelaat.
66 தத: பரம்’ பிதரே(அ)ட்டாலிகாத⁴: கோஷ்டே² திஷ்ட²தி மஹாயாஜகஸ்யைகா தா³ஸீ ஸமேத்ய
Terwijl Petrus zich dus beneden in de voorhof bevond, kwam daar een der dienstmeisjes van den hogepriester;
67 தம்’ விஹ்நிதாபம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தம்’ விலோக்ய தம்’ ஸுநிரீக்ஷ்ய ப³பா⁴ஷே த்வமபி நாஸரதீயயீஸோ²: ஸங்கி³நாம் ஏகோ ஜந ஆஸீ: |
en toen ze Petrus zich zag warmen, keek ze hem aan, en sprak: Ook gij waart bij Jesus van Názaret.
68 கிந்து ஸோபஹ்நுத்ய ஜகா³த³ தமஹம்’ ந வத்³மி த்வம்’ யத் கத²யமி தத³ப்யஹம்’ ந பு³த்³த்⁴யே| ததா³நீம்’ பிதரே சத்வரம்’ க³தவதி குக்குடோ ருராவ|
Doch hij loochende het en sprak: Ik weet niet, ik begrijp niet, wat ge zegt. Hij ging weg naar de voorhal; en er kraaide een haan.
69 அதா²ந்யா தா³ஸீ பிதரம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸமீபஸ்தா²ந் ஜநாந் ஜகா³த³ அயம்’ தேஷாமேகோ ஜந: |
Maar het dienstmeisje, dat hem had opgemerkt, begon nu weer tot de omstanders te zeggen: Hij is er een van.
70 தத: ஸ த்³விதீயவாரம் அபஹ்நுதவாந் பஸ்²சாத் தத்ரஸ்தா² லோகா: பிதரம்’ ப்ரோசுஸ்த்வமவஸ்²யம்’ தேஷாமேகோ ஜந: யதஸ்த்வம்’ கா³லீலீயோ நர இதி தவோச்சாரணம்’ ப்ரகாஸ²யதி|
Maar hij loochende het opnieuw. Kort daarop zeiden ook de omstanders op hun beurt tot Petrus: Zeker, ook gij zijt er een van, want ge zijt een Galileër.
71 ததா³ ஸ ஸ²பதா²பி⁴ஸா²பௌ க்ரு’த்வா ப்ரோவாச யூயம்’ கதா²ம்’ கத²யத² தம்’ நரம்’ ந ஜாநே(அ)ஹம்’|
Nu begon hij te vloeken en te zweren: Ik ken den mens niet, van wien gij spreekt.
72 ததா³நீம்’ த்³விதீயவாரம்’ குக்குடோ (அ)ராவீத்| குக்குடஸ்ய த்³விதீயரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மாம்’ வாரத்ரயம் அபஹ்நோஷ்யஸி, இதி யத்³வாக்யம்’ யீஸு²நா ஸமுதி³தம்’ தத் ததா³ ஸம்’ஸ்ம்ரு’த்ய பிதரோ ரோதி³தும் ஆரப⁴த|
En aanstonds kraaide een haan voor de tweede maal. Toen dacht Petrus aan het woord, dat Jesus tot hem gesproken had: Eer de haan tweemaal gekraaid heeft, zult ge Mij driemaal verloochenen. En hij barstte in tranen los.
