மார்க: 13
1 அநந்தரம்’ மந்தி³ராத்³ ப³ஹிர்க³மநகாலே தஸ்ய ஸி²ஷ்யாணாமேகஸ்தம்’ வ்யாஹ்ரு’தவாந் ஹே கு³ரோ பஸ்²யது கீத்³ரு’ஸா²: பாஷாணா: கீத்³ரு’க் ச நிசயநம்’|
Als er den Tempel verließ, sprach einer seiner Jünger zu ihm: "Meister, sieh doch, was für Steine, was für Bauten!"
2 ததா³ யீஸு²ஸ்தம் அவத³த் த்வம்’ கிமேதத்³ ப்³ரு’ஹந்நிசயநம்’ பஸ்²யஸி? அஸ்யைகபாஷாணோபி த்³விதீயபாஷாணோபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி ஸர்வ்வே (அ)த⁴: க்ஷேப்ஸ்யந்தே|
Jesus antwortete: "Du siehst diese mächtigen Bauten (bewundernd an)? Kein Stein davon soll auf dem anderen bleiben; alles soll in Trümmer gehen!"
3 அத² யஸ்மிந் காலே ஜைதுந்கி³ரௌ மந்தி³ரஸ்ய ஸம்முகே² ஸ ஸமுபவிஷ்டஸ்தஸ்மிந் காலே பிதரோ யாகூப்³ யோஹந் ஆந்த்³ரியஸ்²சைதே தம்’ ரஹஸி பப்ரச்சு²: ,
Er ging dann auf den Ölberg und setzte sich dort dem Tempel gegenüber. Da fragten ihn, als sie allein waren, Petrus, Jakobus, Johannes und Andreas:
4 ஏதா க⁴டநா: கதா³ ப⁴விஷ்யந்தி? ததை²தத்ஸர்வ்வாஸாம்’ ஸித்³த்⁴யுபக்ரமஸ்ய வா கிம்’ சிஹ்நம்’? தத³ஸ்மப்⁴யம்’ கத²யது ப⁴வாந்|
"Sage uns doch, wann wird dies geschehen? Und was wird das Zeichen sein, wenn sich dies alles erfüllen soll?"
5 ததோ யாஸு²ஸ்தாந் வக்துமாரேபே⁴, கோபி யதா² யுஷ்மாந் ந ப்⁴ராமயதி ததா²த்ர யூயம்’ ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|
Jesus fing an zu erwidern: "Habt acht, daß euch niemand verführe!
6 யத: க்²ரீஷ்டோஹமிதி கத²யித்வா மம நாம்நாநேகே ஸமாக³த்ய லோகாநாம்’ ப்⁴ரமம்’ ஜநயிஷ்யந்தி;
Mancher wird kommen unter meinem Namen und sagen: 'Ich bin der Messias!' Und sie werden viele irreführen.
7 கிந்து யூயம்’ ரணஸ்ய வார்த்தாம்’ ரணாட³ம்ப³ரஞ்ச ஸ்²ருத்வா மா வ்யாகுலா ப⁴வத, க⁴டநா ஏதா அவஸ்²யம்மாவிந்ய: ; கிந்த்வாபாததோ ந யுகா³ந்தோ ப⁴விஷ்யதி|
Hört ihr dann von Kriegen und Kriegsgerüchten, laßt euch nicht schrecken! Das muß so kommen. Doch ist es noch nicht das Ende.
8 தே³ஸ²ஸ்ய விபக்ஷதயா தே³ஸோ² ராஜ்யஸ்ய விபக்ஷதயா ச ராஜ்யமுத்தா²ஸ்யதி, ததா² ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே பூ⁴மிகம்போ து³ர்பி⁴க்ஷம்’ மஹாக்லேஸா²ஸ்²ச ஸமுபஸ்தா²ஸ்யந்தி, ஸர்வ்வ ஏதே து³: க²ஸ்யாரம்பா⁴: |
Denn erheben wird sich Volk wider Volk und Königreich wider Königreich. Hier und da werden Erdbeben sein, es werden Hungersnöte kommen. Das ist aber erst der Anfang der Wehen.
9 கிந்து யூயம் ஆத்மார்தே² ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த, யதோ லோகா ராஜஸபா⁴யாம்’ யுஷ்மாந் ஸமர்பயிஷ்யந்தி, ததா² ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே ப்ரஹரிஷ்யந்தி; யூயம்’ மத³ர்தே² தே³ஸா²தி⁴பாந் பூ⁴பாம்’ஸ்²ச ப்ரதி ஸாக்ஷ்யதா³நாய தேஷாம்’ ஸம்முகே² உபஸ்தா²பயிஷ்யத்⁴வே|
Seid ihr nur auf eurer Hut! Überliefern wird man euch den Gerichten; in den Versammlungshäusern wird man euch geißeln; vor Statthalter und Könige wird man euch stellen um meinetwillen, ihnen ein Zeugnis zu bringen.
10 ஸே²ஷீப⁴வநாத் பூர்வ்வம்’ ஸர்வ்வாந் தே³ஸீ²யாந் ப்ரதி ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசாரயிஷ்யதே|
Denn unter allen Völkern muß zuvor die Frohe Botschaft verkündigt werden.
11 கிந்து யதா³ தே யுஷ்மாந் த்⁴ரு’த்வா ஸமர்பயிஷ்யந்தி ததா³ யூயம்’ யத்³யத்³ உத்தரம்’ தா³ஸ்யத², தத³க்³ர தஸ்ய விவேசநம்’ மா குருத தத³ர்த²ம்’ கிஞ்சித³பி மா சிந்தயத ச, ததா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ மந: ஸு யத்³யத்³ வாக்யம் உபஸ்தா²பயிஷ்யதே ததே³வ வதி³ஷ்யத², யதோ யூயம்’ ந தத்³வக்தார: கிந்து பவித்ர ஆத்மா தஸ்ய வக்தா|
Wenn man euch nun wegführt und vor Gericht stellt, macht euch im voraus nicht Sorge, was ihr reden sollt. Sondern was euch eingegeben wird zu jener Stunde, das redet! Ihr seid es ja nicht, die dann reden, sondern der Heilige Geist.
12 ததா³ ப்⁴ராதா ப்⁴ராதரம்’ பிதா புத்ரம்’ கா⁴தநார்த²ம்’ பரஹஸ்தேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே, ததா² பத்யாநி மாதாபித்ரோ ர்விபக்ஷதயா தௌ கா⁴தயிஷ்யந்தி|
Ein Bruder wird aber den anderen zum Tode bringen und der Vater sein Kind. Ja Kinder werden sich gegen die Eltern erheben und werden sie töten lassen.
13 மம நாமஹேதோ: ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸவிதே⁴ யூயம்’ ஜுகு³ப்ஸிதா ப⁴விஷ்யத², கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸே²ஷபர்ய்யந்தம்’ தை⁴ர்ய்யம் ஆலம்பி³ஷ்யதே ஸஏவ பரித்ராஸ்யதே|
Und alle Welt wird euch hassen, weil ihr meinen Namen bekennt. Wer aber ausharrt bis ans Ende, der soll gerettet werden.
14 தா³நியேல்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா ப்ரோக்தம்’ ஸர்வ்வநாஸி² ஜுகு³ப்ஸிதஞ்ச வஸ்து யதா³ த்வயோக்³யஸ்தா²நே வித்³யமாநம்’ த்³ரக்ஷத² (யோ ஜந: பட²தி ஸ பு³த்⁴யதாம்’) ததா³ யே யிஹூதீ³யதே³ஸே² திஷ்ட²ந்தி தே மஹீத்⁴ரம்’ ப்ரதி பலாயந்தாம்’;
Seht ihr nun den Greuel der Verwüstung da, wo er nicht soll stehen — wer das liest, beachte es wohl! —, dann sollen, die in Judäa sind, in die Berge fliehen!
15 ததா² யோ நரோ க்³ரு’ஹோபரி திஷ்ட²தி ஸ க்³ரு’ஹமத்⁴யம்’ நாவரோஹது, ததா² கிமபி வஸ்து க்³ரஹீதும்’ மத்⁴யேக்³ரு’ஹம்’ ந ப்ரவிஸ²து;
Wer auf dem Dach ist, der steige nicht erst hinunter ins Haus und gehe nicht hinein, um etwas aus seinem Haus zu holen!
16 ததா² ச யோ நர: க்ஷேத்ரே திஷ்ட²தி ஸோபி ஸ்வவஸ்த்ரம்’ க்³ரஹீதும்’ பராவ்ரு’த்ய ந வ்ரஜது|
Und wer auf dem Feld ist, der kehre nicht in die Wohnung zurück, um seinen Mantel zu holen!
17 ததா³நீம்’ க³ர்ப்³ப⁴வதீநாம்’ ஸ்தந்யதா³த்ரீணாஞ்ச யோஷிதாம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி|
Doch weh den Frauen, die Kinder erwarten, und stillenden Mütter in jenen Tagen!
18 யுஷ்மாகம்’ பலாயநம்’ ஸீ²தகாலே யதா² ந ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
Betet aber, daß dies nicht geschehe zur Winterzeit!
19 யதஸ்ததா³ யாத்³ரு’ஸீ² து³ர்க⁴டநா க⁴டிஷ்யதே தாத்³ரு’ஸீ² து³ர்க⁴டநா ஈஸ்²வரஸ்ரு’ஷ்டே: ப்ரத²மமாரப்⁴யாத்³ய யாவத் கதா³பி ந ஜாதா ந ஜநிஷ்யதே ச|
Denn jene Tage werden eine Trübsal bringen, wie sie noch nie gewesen seit Anfang der Welt, die Gott geschaffen, bis heute, und wie auch keine mehr sein wird.
20 அபரஞ்ச பரமேஸ்²வரோ யதி³ தஸ்ய ஸமயஸ்ய ஸம்’க்ஷேபம்’ ந கரோதி தர்ஹி கஸ்யாபி ப்ராணப்⁴ரு’தோ ரக்ஷா ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி, கிந்து யாந் ஜநாந் மநோநீதாந் அகரோத் தேஷாம்’ ஸ்வமநோநீதாநாம்’ ஹேதோ: ஸ தத³நேஹஸம்’ ஸம்’க்ஷேப்ஸ்யதி|
Ja kürzte der Herr die Tage nicht ab, so würde kein Mensch errettet. Doch wegen der Auserwählten, die er sich erlesen, hat er die Tage abgekürzt.
21 அந்யச்ச பஸ்²யத க்²ரீஷ்டோத்ர ஸ்தா²நே வா தத்ர ஸ்தா²நே வித்³யதே, தஸ்மிந்காலே யதி³ கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்யம்’ வ்யாஹரதி, தர்ஹி தஸ்மிந் வாக்யே பை⁴வ விஸ்²வஸித|
Wenn euch dann einer sagt: 'Der Messias ist hier oder dort!', so glaubt es nicht!
22 யதோநேகே மித்²யாக்²ரீஷ்டா மித்²யாப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச ஸமுபஸ்தா²ய ப³ஹூநி சிஹ்நாந்யத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாணி ச த³ர்ஸ²யிஷ்யந்தி; ததா² யதி³ ஸம்ப⁴வதி தர்ஹி மநோநீதலோகாநாமபி மித்²யாமதிம்’ ஜநயிஷ்யந்தி|
Denn manch falscher Messias, manch falscher Prophet tritt auf, und sie werden Zeichen und Wunder tun, um womöglich auch die Auserwählten irrezuführen.
23 பஸ்²யத க⁴டநாத: பூர்வ்வம்’ ஸர்வ்வகார்ய்யஸ்ய வார்த்தாம்’ யுஷ்மப்⁴யமதா³ம், யூயம்’ ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த|
Seid ihr auf eurer Hut! Ich warne euch vor allem.
24 அபரஞ்ச தஸ்ய க்லேஸ²காலஸ்யாவ்யவஹிதே பரகாலே பா⁴ஸ்கர: ஸாந்த⁴காரோ ப⁴விஷ்யதி ததை²வ சந்த்³ரஸ்²சந்த்³ரிகாம்’ ந தா³ஸ்யதி|
Doch in jenen Tagen, nach jener Trübsal, wird sich die Sonne verfinstern und der Mond kein Licht mehr geben.
25 நப⁴: ஸ்தா²நி நக்ஷத்ராணி பதிஷ்யந்தி, வ்யோமமண்ட³லஸ்தா² க்³ரஹாஸ்²ச விசலிஷ்யந்தி|
Die Sterne werden vom Himmel fallen, und wanken werden die Himmelskräfte.
26 ததா³நீம்’ மஹாபராக்ரமேண மஹைஸ்²வர்ய்யேண ச மேக⁴மாருஹ்ய ஸமாயாந்தம்’ மாநவஸுதம்’ மாநவா: ஸமீக்ஷிஷ்யந்தே|
Dann wird man sehen den Menschensohn in Wolken kommen mit großer Macht und Herrlichkeit.
27 அந்யச்ச ஸ நிஜதூ³தாந் ப்ரஹித்ய நபோ⁴பூ⁴ம்யோ: ஸீமாம்’ யாவத்³ ஜக³தஸ்²சதுர்தி³க்³ப்⁴ய: ஸ்வமநோநீதலோகாந் ஸம்’க்³ரஹீஷ்யதி|
Dann wird er seine Boten senden und sammeln seine Auserwählten aus allen vier Winden vom Ende der Erde bis zum Ende des Himmels.
28 உடு³ம்ப³ரதரோ ர்த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம்’ யதோ³டு³ம்ப³ரஸ்ய தரோ ர்நவீநா: ஸா²கா² ஜாயந்தே பல்லவாதீ³நி ச ர்நிக³ச்ச²ந்தி, ததா³ நிதா³க⁴கால: ஸவிதோ⁴ ப⁴வதீதி யூயம்’ ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுத²|
Vom Feigenbaum entnehmt eine Lehre: wenn seine Zweige saftig werden und Blätter treiben, so wißt ihr, daß der Sommer nahe ist.
29 தத்³வத்³ ஏதா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ காலோ த்³வார்ய்யுபஸ்தி²த இதி ஜாநீத|
So sollt auch ihr, wenn ihr dies kommen seht, gewiß sein, daß Er nahe vor der Tür ist.
30 யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஆது⁴நிகலோகாநாம்’ க³மநாத் பூர்வ்வம்’ தாநி ஸர்வ்வாணி க⁴டிஷ்யந்தே|
Wahrlich, ich sage euch: Diese Weltzeit ist nicht eher zu Ende, als bis dies alles geschehen ist.
31 த்³யாவாப்ரு’தி²வ்யோ ர்விசலிதயோ: ஸத்யோ ர்மதீ³யா வாணீ ந விசலிஷ்யதி|
Himmel und Erde werden vergehen, meine Worte aber werden nicht vergehen.
32 அபரஞ்ச ஸ்வர்க³ஸ்த²தூ³தக³ணோ வா புத்ரோ வா தாதாத³ந்ய: கோபி தம்’ தி³வஸம்’ தம்’ த³ண்ட³ம்’ வா ந ஜ்ஞாபயதி|
Über den Tag und die Stunde aber hat niemand Kunde auch nicht die Engel im Himmel, selbst nicht der Sohn, allein nur der Vater.
33 அத: ஸ ஸமய: கதா³ ப⁴விஷ்யதி, ஏதஜ்ஜ்ஞாநாபா⁴வாத்³ யூயம்’ ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த, ஸதர்காஸ்²ச பூ⁴த்வா ப்ரார்த²யத்⁴வம்’;
Seid auf der Hut, wacht und betet! Ihr wißt ja nicht, wann der Zeitpunkt da ist.
34 யத்³வத் கஸ்²சித் புமாந் ஸ்வநிவேஸ²நாத்³ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ப்ரதி யாத்ராகரணகாலே தா³ஸேஷு ஸ்வகார்ய்யஸ்ய பா⁴ரமர்பயித்வா ஸர்வ்வாந் ஸ்வே ஸ்வே கர்ம்மணி நியோஜயதி; அபரம்’ தௌ³வாரிகம்’ ஜாக³ரிதும்’ ஸமாதி³ஸ்²ய யாதி, தத்³வந் நரபுத்ர: |
Wenn einer verreist und sein Haus verläßt, gibt er seinen Knechten besonderen Befehl: Einem jeglichen teilt er zu sein Werk, dem Türhüter aber befiehlt er zu wachen.
35 க்³ரு’ஹபதி: ஸாயம்’காலே நிஸீ²தே² வா த்ரு’தீயயாமே வா ப்ராத: காலே வா கதா³க³மிஷ்யதி தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத²;
So wacht nun! Ihr wißt ja nicht, wann der Hausherr kommt: Ob am Abend oder um Mitternacht, beim Hahnenschrei oder im Morgengrauen.
36 ஸ ஹடா²தா³க³த்ய யதா² யுஷ்மாந் நித்³ரிதாந் ந பஸ்²யதி, தத³ர்த²ம்’ ஜாக³ரிதாஸ்திஷ்ட²த|
Er könnte ja unvermutet kommen und fände euch schlafend!
37 யுஷ்மாநஹம்’ யத்³ வதா³மி ததே³வ ஸர்வ்வாந் வதா³மி, ஜாக³ரிதாஸ்திஷ்ட²தேதி|
Was ich euch sage, das sage ich allen: Wacht!"
