< மார்க​: 10 >

1 அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய யர்த்³த³நநத்³யா​: பாரே யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ² உபஸ்தி²தவாந், தத்ர தத³ந்திகே லோகாநாம்’ ஸமாக³மே ஜாதே ஸ நிஜரீத்யநுஸாரேண புநஸ்தாந் உபதி³தே³ஸ²|
Og han stod op derfra, og kom til Judeas landemerker og landet på hin side Jordan, og folket kom igjen sammen til ham, og han lærte dem atter, som han pleide.
2 ததா³ பி²ரூஸி²நஸ்தத்ஸமீபம் ஏத்ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ பப்ரச்ச²​: ஸ்வஜாயா மநுஜாநாம்’ த்யஜ்யா ந வேதி?
Og fariseerne kom til ham og spurte for å friste ham: Har en mann lov til å skille sig fra sin hustru?
3 தத​: ஸ ப்ரத்யவாதீ³த், அத்ர கார்ய்யே மூஸா யுஷ்மாந் ப்ரதி கிமாஜ்ஞாபயத்?
Han svarte og sa til dem: Hvad har Moses foreskrevet eder?
4 த ஊசு​: த்யாக³பத்ரம்’ லேகி²தும்’ ஸ்வபத்நீம்’ த்யக்துஞ்ச மூஸா(அ)நுமந்யதே|
De sa: Moses har gitt lov til å skrive et skilsmissebrev og skille sig fra henne.
5 ததா³ யீஸு²​: ப்ரத்யுவாச, யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ காடி²ந்யாத்³தே⁴தோ ர்மூஸா நிதே³ஸ²மிமம் அலிக²த்|
Men Jesus sa til dem: For eders hårde hjertes skyld har han skrevet eder dette bud.
6 கிந்து ஸ்ரு’ஷ்டேராதௌ³ ஈஸ்²வரோ நராந் பும்’ரூபேண ஸ்த்ரீரூபேண ச ஸஸர்ஜ|
Men fra skapningens begynnelse skapte Gud dem til mann og kvinne.
7 "தத​: காரணாத் புமாந் பிதரம்’ மாதரஞ்ச த்யக்த்வா ஸ்வஜாயாயாம் ஆஸக்தோ ப⁴விஷ்யதி,
Derfor skal mannen forlate sin far og mor og holde sig til sin hustru,
8 தௌ த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத​: | " தஸ்மாத் தத்காலமாரப்⁴ய தௌ ந த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³|
og de to skal være ett kjød. Så er de da ikke lenger to, men ett kjød.
9 அத​: காரணாத்³ ஈஸ்²வரோ யத³யோஜயத் கோபி நரஸ்தந்ந வியேஜயேத்|
Derfor, det som Gud har sammenføiet, det skal et menneske ikke adskille.
10 அத² யீஸு² ர்க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்ததா³ ஸி²ஷ்யா​: புநஸ்தத்கதா²ம்’ தம்’ பப்ரச்சு²​: |
Og da de var kommet inn i huset, spurte disiplene ham atter om dette.
11 தத​: ஸோவத³த் கஸ்²சித்³ யதி³ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாம்’ த்யக்தவாந்யாம் உத்³வஹதி தர்ஹி ஸ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாயா​: ப்ராதிகூல்யேந வ்யபி⁴சாரீ ப⁴வதி|
Og han sa til dem: Den som skiller sig fra sin hustru og gifter sig med en annen, han gjør sig skyldig i hor mot henne,
12 காசிந்நாரீ யதி³ ஸ்வபதிம்’ ஹித்வாந்யபும்’ஸா விவாஹிதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸாபி வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி|
og dersom hustruen skiller sig fra sin mann og gifter sig med en annen, driver hun hor.
13 அத² ஸ யதா² ஸி²ஸூ²ந் ஸ்ப்ரு’ஸே²த், தத³ர்த²ம்’ லோகைஸ்தத³ந்திகம்’ ஸி²ஸ²வ ஆநீயந்த, கிந்து ஸி²ஷ்யாஸ்தாநாநீதவதஸ்தர்ஜயாமாஸு​: |
Og de bar små barn til ham, forat han skulde røre ved dem; men disiplene truet dem som bar dem.
14 யீஸு²ஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா க்ருத்⁴யந் ஜகா³த³, மந்நிகடம் ஆக³ந்தும்’ ஸி²ஸூ²ந் மா வாரயத, யத ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரராஜ்யாதி⁴காரிண​: |
Men da Jesus så det, blev han vred og sa til dem: La de små barn komme til mig, hindre dem ikke! for Guds rike hører sådanne til.
15 யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வச்மி, ய​: கஸ்²சித் ஸி²ஸு²வத்³ பூ⁴த்வா ராஜ்யமீஸ்²வரஸ்ய ந க்³ரு’ஹ்லீயாத் ஸ கதா³பி தத்³ராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Sannelig sier jeg eder: Den som ikke tar imot Guds rike som et lite barn, han skal ingenlunde komme inn i det.
16 அநநதரம்’ ஸ ஸி²ஸூ²நங்கே நிதா⁴ய தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தௌ த³த்த்வாஸி²ஷம்’ ப³பா⁴ஷே|
Og han tok dem i favn og la sine hender på dem og velsignet dem.
17 அத² ஸ வர்த்மநா யாதி, ஏதர்ஹி ஜந ஏகோ தா⁴வந் ஆக³த்ய தத்ஸம்முகே² ஜாநுநீ பாதயித்வா ப்ரு’ஷ்டவாந், போ⁴​: பரமகு³ரோ, அநந்தாயு​: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios g166)
Og da han gikk ut på veien, kom en løpende og falt på kne for ham og spurte ham: Gode mester! hvad skal jeg gjøre for å arve evig liv? (aiōnios g166)
18 ததா³ யீஸு²ருவாச, மாம்’ பரமம்’ குதோ வத³ஸி? விநேஸ்²வரம்’ கோபி பரமோ ந ப⁴வதி|
Men Jesus sa til ham: Hvorfor kaller du mig god? Ingen er god uten én, det er Gud.
19 பரஸ்த்ரீம்’ நாபி⁴க³ச்ச²; நரம்’ மா கா⁴தய; ஸ்தேயம்’ மா குரு; ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ மா தே³ஹி; ஹிம்’ஸாஞ்ச மா குரு; பிதரௌ ஸம்மந்யஸ்வ; நிதே³ஸா² ஏதே த்வயா ஜ்ஞாதா​: |
Budene kjenner du: Du skal ikke drive hor, du skal ikke slå ihjel, du skal ikke stjele, du skal ikke si falskt vidnesbyrd, du skal ikke frata nogen hvad hans er, hedre din far og din mor.
20 ததஸ்தந ப்ரத்யுக்தம்’, ஹே கு³ரோ பா³ல்யகாலாத³ஹம்’ ஸர்வ்வாநேதாந் ஆசராமி|
Men han sa til ham: Mester! alt dette har jeg holdt fra min ungdom av.
21 ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ விலோக்ய ஸ்நேஹேந ப³பா⁴ஷே, தவைகஸ்யாபா⁴வ ஆஸ்தே; த்வம்’ க³த்வா ஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விஸ்²ராணய, தத​: ஸ்வர்கே³ த⁴நம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி; தத​: பரம் ஏத்ய க்ருஸ²ம்’ வஹந் மத³நுவர்த்தீ ப⁴வ|
Da så Jesus på ham og fikk ham kjær og sa til ham: Ett fattes dig; gå bort, selg alt det du har, og gi det til de fattige, så skal du få en skatt i himmelen; kom så og følg mig!
22 கிந்து தஸ்ய ப³ஹுஸம்பத்³வித்³யமாநத்வாத் ஸ இமாம்’ கதா²மாகர்ண்ய விஷணோ து³​: கி²தஸ்²ச ஸந் ஜகா³ம|
Men han blev ille til mote over den tale og gikk bedrøvet bort; for han var meget rik.
23 அத² யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³ஸோ² நிரீக்ஷ்ய ஸி²ஷ்யாந் அவாதீ³த், த⁴நிலோகாநாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²​: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர​: |
Og Jesus så sig om og sa til sine disipler: Hvor vanskelig det vil være for de rike å komme inn i Guds rike!
24 தஸ்ய கதா²த​: ஸி²ஷ்யாஸ்²சமச்சக்ரு​: , கிந்து ஸ புநரவத³த், ஹே பா³லகா யே த⁴நே விஸ்²வஸந்தி தேஷாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²​: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர​: |
Disiplene blev forferdet over hans ord. Da tok Jesus atter til orde og sa til dem: Barn! hvor vanskelig det er for dem som setter sin lit til sin rikdom, å komme inn i Guds rike!
25 ஈஸ்²வரராஜ்யே த⁴நிநாம்’ ப்ரவேஸா²த் ஸூசிரந்த்⁴ரேண மஹாங்க³ஸ்ய க³மநாக³மநம்’ ஸுகரம்’|
Det er lettere for en kamel å gå gjennem et nåleøie enn for en rik å gå inn i Guds rike.
26 ததா³ ஸி²ஷ்யா அதீவ விஸ்மிதா​: பரஸ்பரம்’ ப்ரோசு​: , தர்ஹி க​: பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ ஸ²க்நோதி?
Da blev de ytterlig forferdet og sa til hverandre: Hvem kan da bli frelst?
27 ததோ யீஸு²ஸ்தாந் விலோக்ய ப³பா⁴ஷே, தந் நரஸ்யாஸாத்⁴யம்’ கிந்து நேஸ்²வரஸ்ய, யதோ ஹேதோரீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வம்’ ஸாத்⁴யம்|
Jesus så på dem og sa: For mennesker er det umulig, men ikke for Gud; for alt er mulig for Gud.
28 ததா³ பிதர உவாச, பஸ்²ய வயம்’ ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய ப⁴வதோநுகா³மிநோ ஜாதா​: |
Peter tok til orde og sa til ham: Se, vi har forlatt alt og fulgt dig.
29 ததோ யீஸு²​: ப்ரத்யவத³த், யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, மத³ர்த²ம்’ ஸுஸம்’வாதா³ர்த²ம்’ வா யோ ஜந​: ஸத³நம்’ ப்⁴ராதரம்’ ப⁴கி³நீம்’ பிதரம்’ மாதரம்’ ஜாயாம்’ ஸந்தாநாந் பூ⁴மி வா த்யக்த்வா
Jesus svarte og sa: Sannelig sier jeg eder: Det er ingen som har forlatt hus eller brødre eller søstre eller mor eller far eller barn eller akrer for min skyld og for evangeliets skyld,
30 க்³ரு’ஹப்⁴ராத்ரு’ப⁴கி³நீபித்ரு’மாத்ரு’பத்நீஸந்தாநபூ⁴மீநாமிஹ ஸ²தகு³ணாந் ப்ரேத்யாநந்தாயுஸ்²ச ந ப்ராப்நோதி தாத்³ரு’ஸ²​: கோபி நாஸ்தி| (aiōn g165, aiōnios g166)
uten at han skal få hundrefold igjen, nu her i tiden hus og brødre og søstre og mødre og barn og akrer under forfølgelser, og i den kommende verden evig liv. (aiōn g165, aiōnios g166)
31 கிந்த்வக்³ரீயா அநேகே லோகா​: ஸே²ஷா​: , ஸே²ஷீயா அநேகே லோகாஸ்²சாக்³ரா ப⁴விஷ்யந்தி|
Men mange som er de første, skal bli de siste, og de siste de første.
32 அத² யிரூஸா²லம்யாநகாலே யீஸு²ஸ்தேஷாம் அக்³ரகா³மீ ப³பூ⁴வ, தஸ்மாத்தே சித்ரம்’ ஜ்ஞாத்வா பஸ்²சாத்³கா³மிநோ பூ⁴த்வா பி³ப்⁴யு​: | ததா³ ஸ புந ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வீயம்’ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத்தத் தேப்⁴ய​: கத²யிதும்’ ப்ராரேபே⁴;
Men de var på veien op til Jerusalem, og Jesus gikk foran dem, og de var forferdet, og de som fulgte med, fryktet. Og han tok atter de tolv til sig og begynte å si dem hvorledes det skulde gå ham:
33 பஸ்²யத வயம்’ யிரூஸா²லம்புரம்’ யாம​: , தத்ர மநுஷ்யபுத்ர​: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம் உபாத்⁴யாயாநாஞ்ச கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே; தே ச வத⁴த³ண்டா³ஜ்ஞாம்’ தா³பயித்வா பரதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு தம்’ ஸமர்பயிஷ்யந்தி|
Se, vi går op til Jerusalem, og Menneskesønnen skal overgis til yppersteprestene og de skriftlærde, og de skal dømme ham til døden og overgi ham til hedningene,
34 தே தமுபஹஸ்ய கஸ²யா ப்ரஹ்ரு’த்ய தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷிப்ய தம்’ ஹநிஷ்யந்தி, தத​: ஸ த்ரு’தீயதி³நே ப்ரோத்தா²ஸ்யதி|
og de skal spotte ham og spytte på ham og hudstryke ham og slå ham ihjel, og tre dager efter skal han opstå.
35 தத​: ஸிவதே³​: புத்ரௌ யாகூப்³யோஹநௌ தத³ந்திகம் ஏத்ய ப்ரோசது​: , ஹே கு³ரோ யத்³ ஆவாப்⁴யாம்’ யாசிஷ்யதே தத³ஸ்மத³ர்த²ம்’ ப⁴வாந் கரோது நிவேத³நமித³மாவயோ​: |
Da gikk Jakob og Johannes, Sebedeus' sønner, til ham og sa: Mester, vi vil gjerne at du skal gjøre for oss det vi ber dig om.
36 தத​: ஸ கதி²தவாந், யுவாம்’ கிமிச்ச²த²​: ? கிம்’ மயா யுஷ்மத³ர்த²ம்’ கரணீயம்’?
Han sa til dem: Hvad vil I da at jeg skal gjøre for eder?
37 ததா³ தௌ ப்ரோசது​: , ஆவயோரேகம்’ த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே சைகம்’ தவைஸ்²வர்ய்யபதே³ ஸமுபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபய|
De sa til ham: Gi oss at den ene av oss må sitte ved din høire og den andre ved din venstre side i din herlighet!
38 கிந்து யீஸு²​: ப்ரத்யுவாச யுவாமஜ்ஞாத்வேத³ம்’ ப்ரார்த²யேதே², யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேந யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ பாதும்’ ஸ²க்ஷ்யதே? யஸ்மிந் மஜ்ஜநேநாஹம்’ மஜ்ஜிஷ்யே தந்மஜ்ஜநே மஜ்ஜயிதும்’ கிம்’ யுவாப்⁴யாம்’ ஸ²க்ஷ்யதே? தௌ ப்ரத்யூசது​: ஸ²க்ஷ்யதே|
Men Jesus sa til dem: I vet ikke hvad det er I ber om. Kan I drikke den kalk jeg drikker, eller døpes med den dåp jeg døpes med?
39 ததா³ யீஸு²ரவத³த் யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேநாவஸ்²யம்’ யுவாமபி பாஸ்யத²​: , யேந மஜ்ஜநேந சாஹம்’ மஜ்ஜிய்யே தத்ர யுவாமபி மஜ்ஜிஷ்யேதே²|
De sa til ham: Det kan vi. Men Jesus sa til dem: Den kalk jeg drikker, skal I drikke, og den dåp jeg døpes med, skal I døpes med;
40 கிந்து யேஷாமர்த²ம் இத³ம்’ நிரூபிதம்’, தாந் விஹாயாந்யம்’ கமபி மம த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே வா ஸமுபவேஸ²யிதும்’ மமாதி⁴காரோ நாஸ்தி|
men å sitte ved min høire eller ved min venstre side, det tilkommer det ikke mig å gi nogen, men det gis dem som det er beredt.
41 அதா²ந்யத³ஸ²ஸி²ஷ்யா இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ சுகுபு​: |
Og da de ti hørte dette, begynte de å harmes på Jakob og Johannes.
42 கிந்து யீஸு²ஸ்தாந் ஸமாஹூய ப³பா⁴ஷே, அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜத்வம்’ யே குர்வ்வந்தி தே தேஷாமேவ ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி, ததா² யே மஹாலோகாஸ்தே தேஷாம் அதி⁴பதித்வம்’ குர்வ்வந்தீதி யூயம்’ ஜாநீத²|
Da kalte Jesus dem til sig og sa: I vet at de som gjelder for å være fyrster, hersker over sine folk, og deres stormenn bruker makt over dem.
43 கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ந ததா² ப⁴விஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ய​: ப்ராதா⁴ந்யம்’ வாஞ்ச²தி ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸேவகோ ப⁴விஷ்யதி,
Men så er det ikke blandt eder; den som vil bli stor blandt eder, han skal være eders tjener,
44 யுஷ்மாகம்’ யோ மஹாந் ப⁴விதுமிச்ச²தி ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ கிங்கரோ ப⁴விஷ்யதி|
og den som vil bli den første blandt eder, han skal være alles træl;
45 யதோ மநுஷ்யபுத்ர​: ஸேவ்யோ ப⁴விதும்’ நாக³த​: ஸேவாம்’ கர்த்தாம்’ ததா²நேகேஷாம்’ பரித்ராணஸ்ய மூல்யரூபஸ்வப்ராணம்’ தா³துஞ்சாக³த​: |
for Menneskesønnen er heller ikke kommet for å la sig tjene, men for selv å tjene og gi sitt liv til en løsepenge for mange.
46 அத² தே யிரீஹோநக³ரம்’ ப்ராப்தாஸ்தஸ்மாத் ஸி²ஷ்யை ர்லோகைஸ்²ச ஸஹ யீஸோ² ர்க³மநகாலே டீமயஸ்ய புத்ரோ ப³ர்டீமயநாமா அந்த⁴ஸ்தந்மார்க³பார்ஸ்²வே பி⁴க்ஷார்த²ம் உபவிஷ்ட​: |
Og de kom til Jeriko; og da han gikk ut fra Jeriko med sine disipler og meget folk, satt Timeus' sønn, Bartimeus, en blind tigger, ved veien,
47 ஸ நாஸரதீயஸ்ய யீஸோ²ராக³மநவார்த்தாம்’ ப்ராப்ய ப்ரோசை ர்வக்துமாரேபே⁴, ஹே யீஸோ² தா³யூத³​: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
og da han hørte at det var Jesus fra Nasaret, begynte han å rope: Jesus, du Davids sønn! miskunn dig over mig!
48 ததோநேகே லோகா மௌநீப⁴வேதி தம்’ தர்ஜயாமாஸு​: , கிந்து ஸ புநரதி⁴கமுச்சை ர்ஜகா³த³, ஹே யீஸோ² தா³யூத³​: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
Og mange truet ham at han skulde tie; men han ropte enda meget mere: Du Davids sønn! miskunn dig over mig!
49 ததா³ யீஸு²​: ஸ்தி²த்வா தமாஹ்வாதும்’ ஸமாதி³தே³ஸ², ததோ லோகாஸ்தமந்த⁴மாஹூய ப³பா⁴ஷிரே, ஹே நர, ஸ்தி²ரோ ப⁴வ, உத்திஷ்ட², ஸ த்வாமாஹ்வயதி|
Og Jesus stod stille og sa: Kall ham hit! Og de kalte på den blinde og sa til ham: Vær frimodig, stå op! han kaller på dig.
50 ததா³ ஸ உத்தரீயவஸ்த்ரம்’ நிக்ஷிப்ய ப்ரோத்தா²ய யீஸோ²​: ஸமீபம்’ க³த​: |
Og han kastet sin kappe av sig og sprang op og kom til Jesus.
51 ததோ யீஸு²ஸ்தமவத³த் த்வயா கிம்’ ப்ரார்த்²யதே? துப்⁴யமஹம்’ கிம்’ கரிஷ்யாமீ? ததா³ ஸோந்த⁴ஸ்தமுவாச, ஹே கு³ரோ மதீ³யா த்³ரு’ஷ்டிர்ப⁴வேத்|
Og Jesus tok til orde og sa til ham: Hvad vil du jeg skal gjøre for dig? Den blinde sa til ham: Rabbuni! at jeg må få mitt syn igjen!
52 ததோ யீஸு²ஸ்தமுவாச யாஹி தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்த²மகார்ஷீத், தஸ்மாத் தத்க்ஷணம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்ய பதா² யீஸோ²​: பஸ்²சாத்³ யயௌ|
Da sa Jesus til ham: Gå bort! din tro har frelst dig. Og straks fikk han sitt syn igjen og fulgte ham på veien.

< மார்க​: 10 >