< மார்க: 10 >
1 அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய யர்த்³த³நநத்³யா: பாரே யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ² உபஸ்தி²தவாந், தத்ர தத³ந்திகே லோகாநாம்’ ஸமாக³மே ஜாதே ஸ நிஜரீத்யநுஸாரேண புநஸ்தாந் உபதி³தே³ஸ²|
Og han bryder op derfra og kommer til Judæas Egne og Landet hinsides Jordan, og atter samler der sig Skarer om ham; og han lærte dem atter, som han plejede.
2 ததா³ பி²ரூஸி²நஸ்தத்ஸமீபம் ஏத்ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ பப்ரச்ச²: ஸ்வஜாயா மநுஜாநாம்’ த்யஜ்யா ந வேதி?
Og Farisæerne kom hen og spurgte ham for at friste ham: „Er det en Mand tilladt at skille sig fra sin Hustru?‟
3 தத: ஸ ப்ரத்யவாதீ³த், அத்ர கார்ய்யே மூஸா யுஷ்மாந் ப்ரதி கிமாஜ்ஞாபயத்?
Men han svarede og sagde til dem: „Hvad har Moses budt eder?‟
4 த ஊசு: த்யாக³பத்ரம்’ லேகி²தும்’ ஸ்வபத்நீம்’ த்யக்துஞ்ச மூஸா(அ)நுமந்யதே|
Men de sagde: „Moses tilstedte at skrive et Skilsmissebrev og skille sig fra hende.‟
5 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ காடி²ந்யாத்³தே⁴தோ ர்மூஸா நிதே³ஸ²மிமம் அலிக²த்|
Og Jesus sagde til dem: „For eders Hjerters Haardheds Skyld skrev han eder dette Bud.
6 கிந்து ஸ்ரு’ஷ்டேராதௌ³ ஈஸ்²வரோ நராந் பும்’ரூபேண ஸ்த்ரீரூபேண ச ஸஸர்ஜ|
Men fra Skabningens Begyndelse skabte Gud dem som Mand og Kvinde.
7 "தத: காரணாத் புமாந் பிதரம்’ மாதரஞ்ச த்யக்த்வா ஸ்வஜாயாயாம் ஆஸக்தோ ப⁴விஷ்யதி,
Derfor skal en Mand forlade sin Fader og Moder, [og holde fast ved sin Hustru; ]
8 தௌ த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத: | " தஸ்மாத் தத்காலமாரப்⁴ய தௌ ந த்³வாவ் ஏகாங்கௌ³|
og de to skulle blive til eet Kød. Saaledes ere de ikke længer to, men eet Kød.
9 அத: காரணாத்³ ஈஸ்²வரோ யத³யோஜயத் கோபி நரஸ்தந்ந வியேஜயேத்|
Derfor, hvad Gud har sammenføjet, maa et Menneske ikke adskille.‟
10 அத² யீஸு² ர்க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்ததா³ ஸி²ஷ்யா: புநஸ்தத்கதா²ம்’ தம்’ பப்ரச்சு²: |
Og i Huset spurgte Disciplene ham atter om dette.
11 தத: ஸோவத³த் கஸ்²சித்³ யதி³ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாம்’ த்யக்தவாந்யாம் உத்³வஹதி தர்ஹி ஸ ஸ்வபா⁴ர்ய்யாயா: ப்ராதிகூல்யேந வ்யபி⁴சாரீ ப⁴வதி|
Og han siger til dem: „Den, som skiller sig fra sin Hustru og tager en anden til Ægte, han bedriver Hor imod hende.
12 காசிந்நாரீ யதி³ ஸ்வபதிம்’ ஹித்வாந்யபும்’ஸா விவாஹிதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸாபி வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி|
Og dersom hun efter at have skilt sig fra sin Mand ægter en anden, bedriver hun Hor.‟
13 அத² ஸ யதா² ஸி²ஸூ²ந் ஸ்ப்ரு’ஸே²த், தத³ர்த²ம்’ லோகைஸ்தத³ந்திகம்’ ஸி²ஸ²வ ஆநீயந்த, கிந்து ஸி²ஷ்யாஸ்தாநாநீதவதஸ்தர்ஜயாமாஸு: |
Og de bare smaa Børn til ham, for at han skulde røre ved dem; men Disciplene truede dem, som bare dem frem.
14 யீஸு²ஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா க்ருத்⁴யந் ஜகா³த³, மந்நிகடம் ஆக³ந்தும்’ ஸி²ஸூ²ந் மா வாரயத, யத ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரராஜ்யாதி⁴காரிண: |
Men da Jesus saa det, blev han vred og sagde til dem: „Lader de smaa Børn komme til mig; formener dem det ikke, thi Guds Rige hører saadanne til.
15 யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வச்மி, ய: கஸ்²சித் ஸி²ஸு²வத்³ பூ⁴த்வா ராஜ்யமீஸ்²வரஸ்ய ந க்³ரு’ஹ்லீயாத் ஸ கதா³பி தத்³ராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Sandelig, siger jeg eder, den, som ikke modtager Guds Rige ligesom et lille Barn, han skal ingenlunde komme ind i det.‟
16 அநநதரம்’ ஸ ஸி²ஸூ²நங்கே நிதா⁴ய தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தௌ த³த்த்வாஸி²ஷம்’ ப³பா⁴ஷே|
Og han tog dem i Favn og lagde Hænderne paa dem og velsignede dem.
17 அத² ஸ வர்த்மநா யாதி, ஏதர்ஹி ஜந ஏகோ தா⁴வந் ஆக³த்ய தத்ஸம்முகே² ஜாநுநீ பாதயித்வா ப்ரு’ஷ்டவாந், போ⁴: பரமகு³ரோ, அநந்தாயு: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios )
Og da han gik ud paa Vejen, løb en hen og faldt paa Knæ for ham og spurgte ham: „Gode Mester! hvad skal jeg gøre, for at jeg kan arve et evigt Liv?‟ (aiōnios )
18 ததா³ யீஸு²ருவாச, மாம்’ பரமம்’ குதோ வத³ஸி? விநேஸ்²வரம்’ கோபி பரமோ ந ப⁴வதி|
Men Jesus sagde til ham: „Hvorfor kalder du mig god? Ingen er god, uden een, nemlig Gud.
19 பரஸ்த்ரீம்’ நாபி⁴க³ச்ச²; நரம்’ மா கா⁴தய; ஸ்தேயம்’ மா குரு; ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ மா தே³ஹி; ஹிம்’ஸாஞ்ச மா குரு; பிதரௌ ஸம்மந்யஸ்வ; நிதே³ஸா² ஏதே த்வயா ஜ்ஞாதா: |
Du kender Budene: Du maa ikke bedrive Hor; du maa ikke slaa ihjel; du maa ikke stjæle; du maa ikke sige falsk Vidnesbyrd; du maa ikke besvige; ær din Fader og din Moder.‟
20 ததஸ்தந ப்ரத்யுக்தம்’, ஹே கு³ரோ பா³ல்யகாலாத³ஹம்’ ஸர்வ்வாநேதாந் ஆசராமி|
Men han sagde til ham: „Mester! det har jeg holdt alt sammen fra min Ungdom af.‟
21 ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ விலோக்ய ஸ்நேஹேந ப³பா⁴ஷே, தவைகஸ்யாபா⁴வ ஆஸ்தே; த்வம்’ க³த்வா ஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விஸ்²ராணய, தத: ஸ்வர்கே³ த⁴நம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி; தத: பரம் ஏத்ய க்ருஸ²ம்’ வஹந் மத³நுவர்த்தீ ப⁴வ|
Men Jesus saa paa ham og fattede Kærlighed til ham og sagde til ham: „Een Ting fattes dig; gaa bort, sælg alt, hvad du har, og giv det til de fattige, saa skal du have en Skat i Himmelen; og kom saa og følg mig!‟
22 கிந்து தஸ்ய ப³ஹுஸம்பத்³வித்³யமாநத்வாத் ஸ இமாம்’ கதா²மாகர்ண்ய விஷணோ து³: கி²தஸ்²ச ஸந் ஜகா³ம|
Men han blev ilde til Mode over den Tale og gik bedrøvet bort; thi han havde meget Gods.
23 அத² யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³ஸோ² நிரீக்ஷ்ய ஸி²ஷ்யாந் அவாதீ³த், த⁴நிலோகாநாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர: |
Og Jesus saa sig omkring og siger til sine Disciple: „Hvor vanskeligt komme de, som have Rigdom, ind i Guds Rige!‟
24 தஸ்ய கதா²த: ஸி²ஷ்யாஸ்²சமச்சக்ரு: , கிந்து ஸ புநரவத³த், ஹே பா³லகா யே த⁴நே விஸ்²வஸந்தி தேஷாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர: |
Men Disciplene bleve forfærdede over hans Ord. Men Jesus tog atter til Orde og siger til dem: „Børn, hvor vanskeligt er det, at [de, som forlade sig paa Rigdom, kunne] komme ind i Guds Rige!
25 ஈஸ்²வரராஜ்யே த⁴நிநாம்’ ப்ரவேஸா²த் ஸூசிரந்த்⁴ரேண மஹாங்க³ஸ்ய க³மநாக³மநம்’ ஸுகரம்’|
Det er lettere for en Kamel at gaa igennem et Naaleøje end for en rig at gaa ind i Guds Rige.‟
26 ததா³ ஸி²ஷ்யா அதீவ விஸ்மிதா: பரஸ்பரம்’ ப்ரோசு: , தர்ஹி க: பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ ஸ²க்நோதி?
Men de forfærdedes overmaade og sagde til hverandre: „Hvem kan da blive frelst?‟
27 ததோ யீஸு²ஸ்தாந் விலோக்ய ப³பா⁴ஷே, தந் நரஸ்யாஸாத்⁴யம்’ கிந்து நேஸ்²வரஸ்ய, யதோ ஹேதோரீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வம்’ ஸாத்⁴யம்|
Jesus saa paa dem og siger: „For Mennesker er det umuligt, men ikke for Gud; thi alle Ting ere mulige for Gud.‟
28 ததா³ பிதர உவாச, பஸ்²ய வயம்’ ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய ப⁴வதோநுகா³மிநோ ஜாதா: |
Peter tog til Orde og sagde til ham: „Se, vi have forladt alle Ting og fulgt dig.‟
29 ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, மத³ர்த²ம்’ ஸுஸம்’வாதா³ர்த²ம்’ வா யோ ஜந: ஸத³நம்’ ப்⁴ராதரம்’ ப⁴கி³நீம்’ பிதரம்’ மாதரம்’ ஜாயாம்’ ஸந்தாநாந் பூ⁴மி வா த்யக்த்வா
Jesus sagde: „Sandelig, siger jeg eder, der er ingen, som har forladt Hus eller Brødre eller Søstre eller Moder eller Fader eller Børn eller Marker for min og for Evangeliets Skyld,
30 க்³ரு’ஹப்⁴ராத்ரு’ப⁴கி³நீபித்ரு’மாத்ரு’பத்நீஸந்தாநபூ⁴மீநாமிஹ ஸ²தகு³ணாந் ப்ரேத்யாநந்தாயுஸ்²ச ந ப்ராப்நோதி தாத்³ரு’ஸ²: கோபி நாஸ்தி| (aiōn , aiōnios )
uden at han jo skal faa hundrede Fold igen, nu i denne Tid Huse og Brødre og Søstre og Mødre og Børn og Marker tillige med Forfølgelser, og i den kommende Verden et evigt Liv. (aiōn , aiōnios )
31 கிந்த்வக்³ரீயா அநேகே லோகா: ஸே²ஷா: , ஸே²ஷீயா அநேகே லோகாஸ்²சாக்³ரா ப⁴விஷ்யந்தி|
Men mange af de første skulle blive de sidste, og af de sidste de første.‟
32 அத² யிரூஸா²லம்யாநகாலே யீஸு²ஸ்தேஷாம் அக்³ரகா³மீ ப³பூ⁴வ, தஸ்மாத்தே சித்ரம்’ ஜ்ஞாத்வா பஸ்²சாத்³கா³மிநோ பூ⁴த்வா பி³ப்⁴யு: | ததா³ ஸ புந ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வீயம்’ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத்தத் தேப்⁴ய: கத²யிதும்’ ப்ராரேபே⁴;
Men de vare paa Vejen op til Jerusalem, og Jesus gik foran dem, og de vare forfærdede, og de, som fulgte med, vare bange. Og han tog atter de tolv til sig og begyndte at sige dem, hvad der skulde times ham:
33 பஸ்²யத வயம்’ யிரூஸா²லம்புரம்’ யாம: , தத்ர மநுஷ்யபுத்ர: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம் உபாத்⁴யாயாநாஞ்ச கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே; தே ச வத⁴த³ண்டா³ஜ்ஞாம்’ தா³பயித்வா பரதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு தம்’ ஸமர்பயிஷ்யந்தி|
„Se, vi drage op til Jerusalem, og Menneskesønnen skal overgives til Ypperstepræsterne og de skriftkloge, og de skulle dømme ham til Døden og overgive ham til Hedningerne;
34 தே தமுபஹஸ்ய கஸ²யா ப்ரஹ்ரு’த்ய தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷிப்ய தம்’ ஹநிஷ்யந்தி, தத: ஸ த்ரு’தீயதி³நே ப்ரோத்தா²ஸ்யதி|
og de skulle spotte ham og spytte paa ham og hudstryge ham og ihjelslaa ham, og tre Dage efter skal han opstaa.‟
35 தத: ஸிவதே³: புத்ரௌ யாகூப்³யோஹநௌ தத³ந்திகம் ஏத்ய ப்ரோசது: , ஹே கு³ரோ யத்³ ஆவாப்⁴யாம்’ யாசிஷ்யதே தத³ஸ்மத³ர்த²ம்’ ப⁴வாந் கரோது நிவேத³நமித³மாவயோ: |
Og Jakob og Johannes, Zebedæus's Sønner, gaa hen til ham og sige: „Mester! vi ønske, at du vil gøre for os det, vi ville bede dig om.‟
36 தத: ஸ கதி²தவாந், யுவாம்’ கிமிச்ச²த²: ? கிம்’ மயா யுஷ்மத³ர்த²ம்’ கரணீயம்’?
Og han sagde til dem: „Hvad ønske I, at jeg skal gøre for eder?‟
37 ததா³ தௌ ப்ரோசது: , ஆவயோரேகம்’ த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே சைகம்’ தவைஸ்²வர்ய்யபதே³ ஸமுபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபய|
Men de sagde til ham: „Giv os, at vi maa sidde, den ene ved din højre Side og den anden ved din venstre Side i din Herlighed.‟
38 கிந்து யீஸு²: ப்ரத்யுவாச யுவாமஜ்ஞாத்வேத³ம்’ ப்ரார்த²யேதே², யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேந யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ பாதும்’ ஸ²க்ஷ்யதே? யஸ்மிந் மஜ்ஜநேநாஹம்’ மஜ்ஜிஷ்யே தந்மஜ்ஜநே மஜ்ஜயிதும்’ கிம்’ யுவாப்⁴யாம்’ ஸ²க்ஷ்யதே? தௌ ப்ரத்யூசது: ஸ²க்ஷ்யதே|
Men Jesus sagde til dem: „I vide ikke, hvad I bede om. Kunne I drikke den Kalk, som jeg drikker, eller døbes med den Daab, som jeg døbes med?‟
39 ததா³ யீஸு²ரவத³த் யேந கம்’ஸேநாஹம்’ பாஸ்யாமி தேநாவஸ்²யம்’ யுவாமபி பாஸ்யத²: , யேந மஜ்ஜநேந சாஹம்’ மஜ்ஜிய்யே தத்ர யுவாமபி மஜ்ஜிஷ்யேதே²|
Men de sagde til ham: „Det kunne vi.‟ Men Jesus sagde til dem: „Den Kalk, som jeg drikker, skulle I drikke, og den Daab, som jeg døbes med, skulle I døbes med;
40 கிந்து யேஷாமர்த²ம் இத³ம்’ நிரூபிதம்’, தாந் விஹாயாந்யம்’ கமபி மம த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே வா ஸமுபவேஸ²யிதும்’ மமாதி⁴காரோ நாஸ்தி|
men det at sidde ved min højre eller ved min venstre Side tilkommer det ikke mig at give; men det gives til dem, hvem det er beredt.‟
41 அதா²ந்யத³ஸ²ஸி²ஷ்யா இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ சுகுபு: |
Og da de ti hørte det, begyndte de at blive vrede paa Jakob og Johannes.
42 கிந்து யீஸு²ஸ்தாந் ஸமாஹூய ப³பா⁴ஷே, அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜத்வம்’ யே குர்வ்வந்தி தே தேஷாமேவ ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி, ததா² யே மஹாலோகாஸ்தே தேஷாம் அதி⁴பதித்வம்’ குர்வ்வந்தீதி யூயம்’ ஜாநீத²|
Og Jesus kaldte dem til sig og siger til dem: „I vide, at de, der gælde for Folkenes Fyrster, herske over dem, og de store iblandt dem bruge Myndighed over dem.
43 கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ந ததா² ப⁴விஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ய: ப்ராதா⁴ந்யம்’ வாஞ்ச²தி ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸேவகோ ப⁴விஷ்யதி,
Men saaledes er det ikke iblandt eder; men den, som vil blive stor iblandt eder, skal være eders Tjener;
44 யுஷ்மாகம்’ யோ மஹாந் ப⁴விதுமிச்ச²தி ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ கிங்கரோ ப⁴விஷ்யதி|
og den, som vil blive den første af eder, skal være alles Tjener;
45 யதோ மநுஷ்யபுத்ர: ஸேவ்யோ ப⁴விதும்’ நாக³த: ஸேவாம்’ கர்த்தாம்’ ததா²நேகேஷாம்’ பரித்ராணஸ்ய மூல்யரூபஸ்வப்ராணம்’ தா³துஞ்சாக³த: |
thi ogsaa Menneskesønnen er ikke kommen for at lade sig tjene, men for at tjene og give sit Liv til en Genløsning for mange.‟
46 அத² தே யிரீஹோநக³ரம்’ ப்ராப்தாஸ்தஸ்மாத் ஸி²ஷ்யை ர்லோகைஸ்²ச ஸஹ யீஸோ² ர்க³மநகாலே டீமயஸ்ய புத்ரோ ப³ர்டீமயநாமா அந்த⁴ஸ்தந்மார்க³பார்ஸ்²வே பி⁴க்ஷார்த²ம் உபவிஷ்ட: |
Og de komme til Jeriko; og da han gik ud af Jeriko tillige med sine Disciple og en stor Skare, sad Timæus's Søn, Bartimæus, en blind Tigger, ved Vejen.
47 ஸ நாஸரதீயஸ்ய யீஸோ²ராக³மநவார்த்தாம்’ ப்ராப்ய ப்ரோசை ர்வக்துமாரேபே⁴, ஹே யீஸோ² தா³யூத³: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
Og da han hørte, at det var Jesus af Nazareth, begyndte han at raabe og sige: „Du Davids Søn, Jesus, forbarm dig over mig!‟
48 ததோநேகே லோகா மௌநீப⁴வேதி தம்’ தர்ஜயாமாஸு: , கிந்து ஸ புநரதி⁴கமுச்சை ர்ஜகா³த³, ஹே யீஸோ² தா³யூத³: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
Og mange truede ham, for at han skulde tie; men han raabte meget stærkere: „Du Davids Søn, forbarm dig over mig!‟
49 ததா³ யீஸு²: ஸ்தி²த்வா தமாஹ்வாதும்’ ஸமாதி³தே³ஸ², ததோ லோகாஸ்தமந்த⁴மாஹூய ப³பா⁴ஷிரே, ஹே நர, ஸ்தி²ரோ ப⁴வ, உத்திஷ்ட², ஸ த்வாமாஹ்வயதி|
Og Jesus stod stille og sagde: „Kalder paa ham!‟ Og de kalde paa den blinde og sige til ham: „Vær frimodig, staa op! han kalder paa dig.‟
50 ததா³ ஸ உத்தரீயவஸ்த்ரம்’ நிக்ஷிப்ய ப்ரோத்தா²ய யீஸோ²: ஸமீபம்’ க³த: |
Men han kastede sin Overkjortel af sig, sprang op og kom til Jesus.
51 ததோ யீஸு²ஸ்தமவத³த் த்வயா கிம்’ ப்ரார்த்²யதே? துப்⁴யமஹம்’ கிம்’ கரிஷ்யாமீ? ததா³ ஸோந்த⁴ஸ்தமுவாச, ஹே கு³ரோ மதீ³யா த்³ரு’ஷ்டிர்ப⁴வேத்|
Og Jesus tog til Orde og sagde til ham: „Hvad vil du, at jeg skal gøre for dig?‟ Men den blinde sagde til ham: „Rabbuni, at jeg kan blive seende!‟
52 ததோ யீஸு²ஸ்தமுவாச யாஹி தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்த²மகார்ஷீத், தஸ்மாத் தத்க்ஷணம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்ய பதா² யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ யயௌ|
Og Jesus sagde til ham: „Gaa bort, din Tro har frelst dig.‟ Og straks blev han seende, og han fulgte ham paa Vejen.