லூக: 23
1 தத: ஸபா⁴ஸ்தா²: ஸர்வ்வலோகா உத்தா²ய தம்’ பீலாதஸம்முக²ம்’ நீத்வாப்ரோத்³ய வக்துமாரேபி⁴ரே,
Og hele hopen stod op og førte ham for Pilatus;
2 ஸ்வமபி⁴ஷிக்தம்’ ராஜாநம்’ வத³ந்தம்’ கைமரராஜாய கரதா³நம்’ நிஷேத⁴ந்தம்’ ராஜ்யவிபர்ய்யயம்’ குர்த்தும்’ ப்ரவர்த்தமாநம் ஏந ப்ராப்தா வயம்’|
og de begynte å føre klagemål imot ham og sa: Denne mann har vi funnet vill-leder vårt folk og forbyder å gi keiseren skatt, og sier om sig selv at han er Messias, en konge.
3 ததா³ பீலாதஸ்தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ கிம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா? ஸ ப்ரத்யுவாச த்வம்’ ஸத்யமுக்தவாந்|
Da spurte Pilatus ham: Er du jødenes konge? Han svarte ham: Du sier det.
4 ததா³ பீலாத: ப்ரதா⁴நயாஜகாதி³லோகாந் ஜகா³த்³, அஹமேதஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ நாப்தவாந்|
Da sa Pilatus til yppersteprestene og folket: Jeg finner ingen skyld hos denne mann.
5 ததஸ்தே புந: ஸாஹமிநோ பூ⁴த்வாவத³ந், ஏஷ கா³லீல ஏதத்ஸ்தா²நபர்ய்யந்தே ஸர்வ்வஸ்மிந் யிஹூதா³தே³ஸே² ஸர்வ்வால்லோகாநுபதி³ஸ்²ய குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹீதவாந்|
Men de tok sterkere i og sa: Han opvigler folket, han lærer over hele Jødeland, fra Galilea av, hvor han begynte, og like hit.
6 ததா³ பீலாதோ கா³லீலப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாம ஸ்²ருத்வா பப்ரச்ச², கிமயம்’ கா³லீலீயோ லோக: ?
Da Pilatus hørte det, spurte han om mannen var fra Galilea,
7 தத: ஸ கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²யஹேரோத்³ராஜஸ்ய ததா³ ஸ்தி²தேஸ்தஸ்ய ஸமீபே யீஸு²ம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
og da han fikk vite at han hørte under Herodes, sendte han ham til Herodes, som også var i Jerusalem i de dager.
8 ததா³ ஹேரோத்³ யீஸு²ம்’ விலோக்ய ஸந்துதோஷ, யத: ஸ தஸ்ய ப³ஹுவ்ரு’த்தாந்தஸ்²ரவணாத் தஸ்ய கிஞிசதா³ஸ்²சர்ய்யகர்ம்ம பஸ்²யதி இத்யாஸா²ம்’ க்ரு’த்வா ப³ஹுகாலமாரப்⁴ய தம்’ த்³ரஷ்டும்’ ப்ரயாஸம்’ க்ரு’தவாந்|
Og da Herodes så Jesus, blev han meget glad; for han hadde i lang tid ønsket å få se ham, fordi han hadde hørt om ham, og han håpet å få se et tegn av ham.
9 தஸ்மாத் தம்’ ப³ஹுகதா²: பப்ரச்ச² கிந்து ஸ தஸ்ய கஸ்யாபி வாக்யஸ்ய ப்ரத்யுத்தரம்’ நோவாச|
Han spurte ham da med mange ord; men Jesus svarte ham intet.
10 அத² ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ப்ரோத்திஷ்ட²ந்த: ஸாஹஸேந தமபவதி³தும்’ ப்ராரேபி⁴ரே|
Og yppersteprestene og de skriftlærde stod og klaget hårdt på ham.
11 ஹேரோத்³ தஸ்ய ஸேநாக³ணஸ்²ச தமவஜ்ஞாய உபஹாஸத்வேந ராஜவஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴ப்ய புந: பீலாதம்’ ப்ரதி தம்’ ப்ராஹிணோத்|
Men Herodes med sine krigsfolk hånte og spottet ham; derefter kastet han et skinnende klædebon om ham og sendte ham således tilbake til Pilatus.
12 பூர்வ்வம்’ ஹேரோத்³பீலாதயோ: பரஸ்பரம்’ வைரபா⁴வ ஆஸீத் கிந்து தத்³தி³நே த்³வயோ ர்மேலநம்’ ஜாதம்|
Den dag blev Pilatus og Herodes venner; før hadde de ligget i fiendskap med hverandre.
13 பஸ்²சாத் பீலாத: ப்ரதா⁴நயாஜகாந் ஸா²ஸகாந் லோகாம்’ஸ்²ச யுக³பதா³ஹூய ப³பா⁴ஷே,
Da kalte Pilatus yppersteprestene og rådsherrene og folket sammen
14 ராஜ்யவிபர்ய்யயகாரகோயம் இத்யுக்த்வா மநுஷ்யமேநம்’ மம நிகடமாநைஷ்ட கிந்து பஸ்²யத யுஷ்மாகம்’ ஸமக்ஷம் அஸ்ய விசாரம்’ க்ரு’த்வாபி ப்ரோக்தாபவாதா³நுரூபேணாஸ்ய கோப்யபராத⁴: ஸப்ரமாணோ ந ஜாத: ,
og sa til dem: I har ført denne mann frem for mig som en som forfører folket til frafall; og se, jeg har tatt ham i forhør for eders øine, men jeg har ikke funnet denne mann skyldig i noget av det I klager på ham for;
15 யூயஞ்ச ஹேரோத³: ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரேஷிதா மயா தத்ராஸ்ய கோப்யபராத⁴ஸ்தேநாபி ந ப்ராப்த: | பஸ்²யதாநேந வத⁴ஹேதுகம்’ கிமபி நாபராத்³த⁴ம்’|
Herodes heller ikke; for jeg sendte eder til ham; og se, han har ikke gjort noget som fortjener døden.
16 தஸ்மாதே³நம்’ தாட³யித்வா விஹாஸ்யாமி|
Derfor vil jeg refse ham og så gi ham fri.
17 தத்ரோத்ஸவே தேஷாமேகோ மோசயிதவ்ய: |
Men på høitiden måtte han gi dem én fri.
18 இதி ஹேதோஸ்தே ப்ரோச்சைரேகதா³ ப்ரோசு: , ஏநம்’ தூ³ரீக்ரு’த்ய ப³ரப்³பா³நாமாநம்’ மோசய|
De ropte da alle som én: Bort med denne, men gi oss Barabbas fri!
19 ஸ ப³ரப்³பா³ நக³ர உபப்லவவதா⁴பராதா⁴ப்⁴யாம்’ காராயாம்’ ப³த்³த⁴ ஆஸீத்|
Dette var en som var kastet i fengsel for et oprør som hadde vært i byen, og for et mord.
20 கிந்து பீலாதோ யீஸு²ம்’ மோசயிதும்’ வாஞ்ச²ந் புநஸ்தாநுவாச|
Pilatus talte da atter til dem, fordi han gjerne vilde gi Jesus fri.
21 ததா²ப்யேநம்’ க்ருஸே² வ்யத⁴ க்ருஸே² வ்யதே⁴தி வத³ந்தஸ்தே ருருவு: |
Men de ropte til ham og sa: Korsfest, korsfest ham!
22 தத: ஸ த்ரு’தீயவாரம்’ ஜகா³த³ குத: ? ஸ கிம்’ கர்ம்ம க்ரு’தவாந்? நாஹமஸ்ய கமபி வதா⁴பராத⁴ம்’ ப்ராப்த: கேவலம்’ தாட³யித்வாமும்’ த்யஜாமி|
Da sa han for tredje gang til dem: Hvad ondt har da denne mann gjort? Jeg har ikke funnet nogen dødsskyld hos ham; derfor vil jeg refse ham og så gi ham fri.
23 ததா²பி தே புநரேநம்’ க்ருஸே² வ்யத⁴ இத்யுக்த்வா ப்ரோச்சைர்த்³ரு’ட⁴ம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே;
Men de trengte på med stort skrik og krevde at han skulde korsfestes; og deres skrik fikk overhånd.
24 தத: ப்ரதா⁴நயாஜகாதீ³நாம்’ கலரவே ப்ரப³லே ஸதி தேஷாம்’ ப்ரார்த²நாரூபம்’ கர்த்தும்’ பீலாத ஆதி³தே³ஸ²|
Så felte da Pilatus den dom at det skulde skje som de krevde;
25 ராஜத்³ரோஹவத⁴யோரபராதே⁴ந காராஸ்த²ம்’ யம்’ ஜநம்’ தே யயாசிரே தம்’ மோசயித்வா யீஸு²ம்’ தேஷாமிச்சா²யாம்’ ஸமார்பயத்|
og han gav den fri som var kastet i fengsel for oprør og mord, ham som de bad om; men Jesus overgav han til deres vilje.
26 அத² தே யீஸு²ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யாந்தி, ஏதர்ஹி க்³ராமாதா³க³தம்’ ஸி²மோநநாமாநம்’ குரீணீயம்’ ஜநம்’ த்⁴ரு’த்வா யீஸோ²: பஸ்²சாந்நேதும்’ தஸ்ய ஸ்கந்தே⁴ க்ருஸ²மர்பயாமாஸு: |
Og da de førte ham bort, tok de fatt på en mann ved navn Simon, fra Kyrene, som kom fra landet, og de la korset på ham, forat han skulde bære det efter Jesus.
27 ததோ லோகாரண்யமத்⁴யே ப³ஹுஸ்த்ரியோ ருத³த்யோ விலபந்த்யஸ்²ச யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ யயு: |
Og en stor mengde av folket fulgte ham og mange kvinner, som jamret sig og gråt over ham.
28 கிந்து ஸ வ்யாகு⁴ட்ய தா உவாச, ஹே யிரூஸா²லமோ நார்ய்யோ யுயம்’ மத³ர்த²ம்’ ந ருதி³த்வா ஸ்வார்த²ம்’ ஸ்வாபத்யார்த²ஞ்ச ருதி³தி;
Men Jesus vendte sig om til dem og sa: I Jerusalems døtre! gråt ikke over mig, men gråt over eder selv og over eders barn!
29 பஸ்²யத ய: கதா³பி க³ர்ப⁴வத்யோ நாப⁴வந் ஸ்தந்யஞ்ச நாபாயயந் தாத்³ரு’ஸீ² ர்வந்த்⁴யா யதா³ த⁴ந்யா வக்ஷ்யந்தி ஸ கால ஆயாதி|
For se, de dager skal komme da de skal si: Salige er de ufruktbare og det liv som ikke fødte, og det bryst som ikke gav die.
30 ததா³ ஹே ஸை²லா அஸ்மாகமுபரி பதத, ஹே உபஸை²லா அஸ்மாநாச்சா²த³யத கதா²மீத்³ரு’ஸீ²ம்’ லோகா வக்ஷ்யந்தி|
Da skal de begynne å si til fjellene: Fall over oss! og til haugene: Skjul oss!
31 யத: ஸதேஜஸி ஸா²கி²நி சேதே³தத்³ க⁴டதே தர்ஹி ஸு²ஷ்கஸா²கி²நி கிம்’ ந க⁴டிஷ்யதே?
For gjør de så med det grønne tre, hvorledes skal det da gå det tørre?
32 ததா³ தே ஹந்தும்’ த்³வாவபராதி⁴நௌ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ நிந்யு: |
Også to andre, to ugjerningsmenn, blev ført bort med ham for å avlives.
33 அபரம்’ ஸி²ர: கபாலநாமகஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தம்’ க்ருஸே² விவிது⁴: ; தத்³த்³வயோரபராதி⁴நோரேகம்’ தஸ்ய த³க்ஷிணோ தத³ந்யம்’ வாமே க்ருஸே² விவிது⁴: |
Og da de var kommet til det sted som kalles Hodeskallen, korsfestet de der både ham og ugjerningsmennene, den ene på hans høire og den andre på hans venstre side.
34 ததா³ யீஸு²ரகத²யத், ஹே பிதரேதாந் க்ஷமஸ்வ யத ஏதே யத் கர்ம்ம குர்வ்வந்தி தந் ந விது³: ; பஸ்²சாத்தே கு³டிகாபாதம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய வஸ்த்ராணி விப⁴ஜ்ய ஜக்³ரு’ஹு: |
Men Jesus sa: Fader, forlat dem! for de vet ikke hvad de gjør. Og de delte hans klær mellem sig og kastet lodd om dem.
35 தத்ர லோகஸம்’க⁴ஸ்திஷ்ட²ந் த³த³ர்ஸ²; தே தேஷாம்’ ஸா²ஸகாஸ்²ச தமுபஹஸ்ய ஜக³து³: , ஏஷ இதராந் ரக்ஷிதவாந் யதீ³ஸ்²வரேணாபி⁴ருசிதோ (அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸ்வமது⁴நா ரக்ஷது|
Og folket stod og så på; men rådsherrene spottet ham og sa: Andre har han frelst, la ham nu frelse sig selv dersom han er Guds Messias, den utvalgte!
36 தத³ந்ய: ஸேநாக³ணா ஏத்ய தஸ்மை அம்லரஸம்’ த³த்வா பரிஹஸ்ய ப்ரோவாச,
Også stridsmennene hånte ham, de gikk bort til ham og rakte ham eddik og sa:
37 சேத்த்வம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாஸி தர்ஹி ஸ்வம்’ ரக்ஷ|
Er du jødenes konge, da frels dig selv!
38 யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வாக்யம்’ யூநாநீயரோமீயேப்³ரீயாக்ஷரை ர்லிகி²தம்’ தச்சி²ரஸ ஊர்த்³த்⁴வே(அ)ஸ்தா²ப்யத|
Men det var også satt en innskrift over ham: Dette er jødenes konge.
39 ததோ³ப⁴யபார்ஸ்²வயோ ர்வித்³தௌ⁴ யாவபராதி⁴நௌ தயோரேகஸ்தம்’ விநிந்த்³ய ப³பா⁴ஷே, சேத்த்வம் அபி⁴ஷிக்தோஸி தர்ஹி ஸ்வமாவாஞ்ச ரக்ஷ|
En av ugjerningsmennene som hang der, spottet ham og sa: Er ikke du Messias? Frels dig selv og oss!
40 கிந்த்வந்யஸ்தம்’ தர்ஜயித்வாவத³த், ஈஸ்²வராத்தவ கிஞ்சித³பி ப⁴யம்’ நாஸ்தி கிம்’? த்வமபி ஸமாநத³ண்டோ³ஸி,
Men den andre svarte og irettesatte ham og sa: Frykter du ikke engang for Gud, du som dog er under samme dom?
41 யோக்³யபாத்ரே ஆவாம்’ ஸ்வஸ்வகர்ம்மணாம்’ ஸமுசிதப²லம்’ ப்ராப்நுவ: கிந்த்வநேந கிமபி நாபராத்³த⁴ம்’|
Og vi med rette; for vi får igjen hvad våre gjerninger har forskyldt; men denne har ikke gjort noget galt.
42 அத² ஸ யீஸு²ம்’ ஜகா³த³ ஹே ப்ரபே⁴ ப⁴வாந் ஸ்வராஜ்யப்ரவேஸ²காலே மாம்’ ஸ்மரது|
Og han sa: Jesus! kom mig i hu når du kommer i ditt rike!
43 ததா³ யீஸு²: கதி²தவாந் த்வாம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி த்வமத்³யைவ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ பரலோகஸ்ய ஸுக²ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி|
Og han sa til ham: Sannelig sier jeg dig: Idag skal du være med mig i Paradis.
44 அபரஞ்ச த்³விதீயயாமாத் த்ரு’தீயயாமபர்ய்யந்தம்’ ரவேஸ்தேஜஸோந்தர்ஹிதத்வாத் ஸர்வ்வதே³ஸோ²(அ)ந்த⁴காரேணாவ்ரு’தோ
Og det var omkring den sjette time, da blev det mørke over hele landet like til den niende time,
45 மந்தி³ரஸ்ய யவநிகா ச சி²த்³யமாநா த்³விதா⁴ ப³பூ⁴வ|
og solen blev formørket, og forhenget i templet revnet midtefter.
46 ததோ யீஸு²ருச்சைருவாச, ஹே பித ர்மமாத்மாநம்’ தவ கரே ஸமர்பயே, இத்யுக்த்வா ஸ ப்ராணாந் ஜஹௌ|
Og Jesus ropte med høi røst og sa: Fader! i dine hender overgir jeg min ånd! Og da han hadde sagt dette, utåndet han.
47 ததை³தா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ²தஸேநாபதிரீஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமுக்த்வா கதி²தவாந் அயம்’ நிதாந்தம்’ ஸாது⁴மநுஷ்ய ஆஸீத்|
Men da høvedsmannen så det som skjedde, gav han Gud æren og sa: Sannelig, denne mann var rettferdig!
48 அத² யாவந்தோ லோகா த்³ரஷ்டும் ஆக³தாஸ்தே தா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா வக்ஷ: ஸு கராகா⁴தம்’ க்ரு’த்வா வ்யாசுட்ய க³தா: |
Og alt folket som var kommet sammen for å se dette syn, slo sig for sitt bryst og vendte tilbake da de så hvad som skjedde.
49 யீஸோ² ர்ஜ்ஞாதயோ யா யா யோஷிதஸ்²ச கா³லீலஸ்தேந ஸார்த்³த⁴மாயாதாஸ்தா அபி தூ³ரே ஸ்தி²த்வா தத் ஸர்வ்வம்’ த³த்³ரு’ஸு²: |
Men alle hans kjenninger og de kvinner som hadde fulgt ham fra Galilea, stod langt borte og så dette.
50 ததா³ யிஹூதீ³யாநாம்’ மந்த்ரணாம்’ க்ரியாஞ்சாஸம்மந்யமாந ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜத்வம் அபேக்ஷமாணோ
Og se, det var en mann ved navn Josef, som var rådsherre, og en god og rettferdig mann -
51 யிஹூதி³தே³ஸீ²யோ (அ)ரிமதீ²யநக³ரீயோ யூஷப்²நாமா மந்த்ரீ ப⁴த்³ரோ தா⁴ர்ம்மிகஸ்²ச புமாந்
han hadde ikke samtykket i deres råd og gjerning - fra den jødiske by Arimatea, og han ventet på Guds rike;
52 பீலாதாந்திகம்’ க³த்வா யீஸோ² ர்தே³ஹம்’ யயாசே|
han gikk til Pilatus og bad om Jesu legeme,
53 பஸ்²சாத்³ வபுரவரோஹ்ய வாஸஸா ஸம்’வேஷ்ட்ய யத்ர கோபி மாநுஷோ நாஸ்தா²ப்யத தஸ்மிந் ஸை²லே ஸ்வாதே ஸ்²மஸா²நே தத³ஸ்தா²பயத்|
og han tok det ned og svøpte det i fint linklæde, og la det i en grav som var hugget i klippen, og som aldri nogen hadde ligget i.
54 தத்³தி³நமாயோஜநீயம்’ தி³நம்’ விஸ்²ராமவாரஸ்²ச ஸமீப: |
Det var beredelses-dagen, og sabbaten stundet til.
55 அபரம்’ யீஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம்’ கா³லீல ஆக³தா யோஷித: பஸ்²சாதி³த்வா ஸ்²மஸா²நே தத்ர யதா² வபு: ஸ்தா²பிதம்’ தச்ச த்³ரு’ஷ்ட்வா
Men nogen kvinner som var kommet med ham fra Galilea, fulgte med, og de så graven, og hvorledes hans legeme blev lagt.
56 வ்யாகு⁴ட்ய ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யதைலாநி க்ரு’த்வா விதி⁴வத்³ விஸ்²ராமவாரே விஸ்²ராமம்’ சக்ரு: |
Så vendte de tilbake og tilberedte velluktende urter og salver, og sabbaten over holdt de sig stille efter lovens bud.
