லூக: 19
1 யதா³ யீஸு² ர்யிரீஹோபுரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தந்மத்⁴யேந க³ச்ச²ம்’ஸ்ததா³
Og han kom inn i Jeriko og drog igjennem byen.
2 ஸக்கேயநாமா கரஸஞ்சாயிநாம்’ ப்ரதா⁴நோ த⁴நவாநேகோ
Og se, der var en mann som hette Sakkeus; han var overtolder og en rik mann.
3 யீஸு²: கீத்³ரு’கி³தி த்³ரஷ்டும்’ சேஷ்டிதவாந் கிந்து க²ர்வ்வத்வால்லோகஸம்’க⁴மத்⁴யே தத்³த³ர்ஸ²நமப்ராப்ய
Og han søkte å få se hvem som var Jesus, og han kunde ikke komme til for folket, for han var liten av vekst.
4 யேந பதா² ஸ யாஸ்யதி தத்பதே²(அ)க்³ரே தா⁴வித்வா தம்’ த்³ரஷ்டும் உடு³ம்ப³ரதருமாருரோஹ|
Da sprang han i forveien og steg op i et morbærtre for å få se ham; for hans vei gikk der forbi.
5 பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நம் இத்வா ஊர்த்³த்⁴வம்’ விலோக்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாவாதீ³த், ஹே ஸக்கேய த்வம்’ ஸீ²க்⁴ரமவரோஹ மயாத்³ய த்வத்³கே³ஹே வஸ்தவ்யம்’|
Og da Jesus kom til stedet, så han op og sa til ham: Sakkeus! skynd dig og stig ned! for idag skal jeg bli i ditt hus.
6 தத: ஸ ஸீ²க்⁴ரமவருஹ்ய ஸாஹ்லாத³ம்’ தம்’ ஜக்³ராஹ|
Og han skyndte sig og steg ned, og tok imot ham med glede.
7 தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸர்வ்வே விவத³மாநா வக்துமாரேபி⁴ரே, ஸோதிதி²த்வேந து³ஷ்டலோகக்³ரு’ஹம்’ க³ச்ச²தி|
Og da de så det, knurret de alle og sa: Han gikk inn for å ta herberge hos en syndig mann!
8 கிந்து ஸக்கேயோ த³ண்டா³யமாநோ வக்துமாரேபே⁴, ஹே ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய மம யா ஸம்பத்திரஸ்தி தத³ர்த்³த⁴ம்’ த³ரித்³ரேப்⁴யோ த³தே³, அபரம் அந்யாயம்’ க்ரு’த்வா கஸ்மாத³பி யதி³ கதா³பி கிஞ்சித் மயா க்³ரு’ஹீதம்’ தர்ஹி தச்சதுர்கு³ணம்’ த³தா³மி|
Men Sakkeus stod frem og sa til Herren: Se, Herre! Halvdelen av mitt gods gir jeg de fattige, og har jeg presset penger ut av nogen, gir jeg det firdobbelt igjen.
9 ததா³ யீஸு²ஸ்தமுக்தவாந் அயமபி இப்³ராஹீம: ஸந்தாநோ(அ)த: காரணாத்³ அத்³யாஸ்ய க்³ரு’ஹே த்ராணமுபஸ்தி²தம்’|
Og Jesus sa om ham: Idag er frelse blitt dette hus til del, eftersom og han er en Abrahams sønn;
10 யத்³ ஹாரிதம்’ தத் ம்ரு’க³யிதும்’ ரக்ஷிதுஞ்ச மநுஷ்யபுத்ர ஆக³தவாந்|
for Menneskesønnen er kommet for å søke og frelse det som var fortapt.
11 அத² ஸ யிரூஸா²லம: ஸமீப உபாதிஷ்ட²த்³ ஈஸ்²வரராஜத்வஸ்யாநுஷ்டா²நம்’ ததை³வ ப⁴விஷ்யதீதி லோகைரந்வபூ⁴யத, தஸ்மாத் ஸ ஸ்²ரோத்ரு’ப்⁴ய: புநர்த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம் உத்தா²ப்ய கத²யாமாஸ|
Mens de hørte på dette, la han også en lignelse til, fordi han var nær ved Jerusalem, og de tenkte at Guds rike straks skulde komme til syne.
12 கோபி மஹால்லோகோ நிஜார்த²ம்’ ராஜத்வபத³ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா புநராக³ந்தும்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
Han sa da: En mann av høi byrd drog til et land langt borte for å få kongemakt og så komme tilbake igjen.
13 யாத்ராகாலே நிஜாந் த³ஸ²தா³ஸாந் ஆஹூய த³ஸ²ஸ்வர்ணமுத்³ரா த³த்த்வா மமாக³மநபர்ய்யந்தம்’ வாணிஜ்யம்’ குருதேத்யாதி³தே³ஸ²|
Han kalte da ti av sine tjenere for sig, og gav dem ti pund og sa: Kjøpslå med dem til jeg kommer igjen.
14 கிந்து தஸ்ய ப்ரஜாஸ்தமவஜ்ஞாய மநுஷ்யமேநம் அஸ்மாகமுபரி ராஜத்வம்’ ந காரயிவ்யாம இமாம்’ வார்த்தாம்’ தந்நிகடே ப்ரேரயாமாஸு: |
Men hans landsmenn hatet ham, og skikket sendemenn avsted efter ham og lot si: Vi vil ikke at denne mann skal være konge over oss.
15 அத² ஸ ராஜத்வபத³ம்’ ப்ராப்யாக³தவாந் ஏகைகோ ஜநோ பா³ணிஜ்யேந கிம்’ லப்³த⁴வாந் இதி ஜ்ஞாதும்’ யேஷு தா³ஸேஷு முத்³ரா அர்பயத் தாந் ஆஹூயாநேதும் ஆதி³தே³ஸ²|
Og det skjedde da han hadde fått kongemakten og kom tilbake, da bød han at de tjenere han hadde gitt pengene, skulde kalles for ham, forat han kunde få vite hvad hver av dem hadde vunnet.
16 ததா³ ப்ரத²ம ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ தவ தயைகயா முத்³ரயா த³ஸ²முத்³ரா லப்³தா⁴: |
Da kom den første frem og sa: Herre! ditt pund har kastet av sig ti pund.
17 தத: ஸ உவாச த்வமுத்தமோ தா³ஸ: ஸ்வல்பேந விஸ்²வாஸ்யோ ஜாத இத: காரணாத் த்வம்’ த³ஸ²நக³ராணாம் அதி⁴போ ப⁴வ|
Og han sa til ham: Vel, du gode tjener! fordi du har vært tro i det små, skal du råde over ti byer.
18 த்³விதீய ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ தவைகயா முத்³ரயா பஞ்சமுத்³ரா லப்³தா⁴: |
Og den annen kom og sa: Herre! ditt pund har gitt fem pund.
19 தத: ஸ உவாச, த்வம்’ பஞ்சாநாம்’ நக³ராணாமதி⁴பதி ர்ப⁴வ|
Også til denne sa han: Vær du herre over fem byer!
20 ததோந்ய ஆக³த்ய கத²யாமாஸ, ஹே ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய தவ யா முத்³ரா அஹம்’ வஸ்த்ரே ப³த்³த்⁴வாஸ்தா²பயம்’ ஸேயம்’|
Og en annen kom og sa: Herre! se her er ditt pund, som jeg har hatt liggende i et tørklæ;
21 த்வம்’ க்ரு’பணோ யந்நாஸ்தா²பயஸ்தத³பி க்³ரு’ஹ்லாஸி, யந்நாவபஸ்ததே³வ ச சி²நத்ஸி ததோஹம்’ த்வத்தோ பீ⁴த: |
for jeg fryktet for dig, fordi du er en streng mann; du tar op det du ikke la ned, og høster det du ikke sådde.
22 ததா³ ஸ ஜகா³த³, ரே து³ஷ்டதா³ஸ தவ வாக்யேந த்வாம்’ தோ³ஷிணம்’ கரிஷ்யாமி, யத³ஹம்’ நாஸ்தா²பயம்’ ததே³வ க்³ரு’ஹ்லாமி, யத³ஹம்’ நாவபஞ்ச ததே³வ சி²நத்³மி, ஏதாத்³ரு’ஸ²: க்ரு’பணோஹமிதி யதி³ த்வம்’ ஜாநாஸி,
Han sier til ham: Efter din egen munn dømmer jeg dig, du dårlige tjener! Du visste at jeg er en streng mann, som tar op det jeg ikke la ned, og høster det jeg ikke sådde;
23 தர்ஹி மம முத்³ரா ப³ணிஜாம்’ நிகடே குதோ நாஸ்தா²பய: ? தயா க்ரு’தே(அ)ஹம் ஆக³த்ய குஸீதே³ந ஸார்த்³த⁴ம்’ நிஜமுத்³ரா அப்ராப்ஸ்யம்|
hvorfor satte du da ikke mine penger ut hos pengevekslerne? Så hadde jeg, når jeg kom, fått dem tilbake med renter.
24 பஸ்²சாத் ஸ ஸமீபஸ்தா²ந் ஜநாந் ஆஜ்ஞாபயத் அஸ்மாத் முத்³ரா ஆநீய யஸ்ய த³ஸ²முத்³ரா: ஸந்தி தஸ்மை த³த்த|
Og han sa til dem som stod ved hans side: Ta pundet fra ham og gi det til ham som har de ti pund!
25 தே ப்ரோசு: ப்ரபோ⁴(அ)ஸ்ய த³ஸ²முத்³ரா: ஸந்தி|
- De sa til ham: Herre! han har jo ti pund! -
26 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி யஸ்யாஸ்²ரயே வத்³த⁴தே (அ)தி⁴கம்’ தஸ்மை தா³யிஷ்யதே, கிந்து யஸ்யாஸ்²ரயே ந வர்த்³த⁴தே தஸ்ய யத்³யத³ஸ்தி தத³பி தஸ்மாந் நாயிஷ்யதே|
Jeg sier eder at hver den som har, ham skal gis; men den som ikke har, fra ham skal endog tas det han har.
27 கிந்து மமாதி⁴பதித்வஸ்ய வஸ²த்வே ஸ்தா²தும் அஸம்மந்யமாநா யே மம ரிபவஸ்தாநாநீய மம ஸமக்ஷம்’ ஸம்’ஹரத|
Men disse mine fiender som ikke vilde at jeg skulde være konge over dem, før dem hit og hugg dem ned for mine øine!
28 இத்யுபதே³ஸ²கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸோக்³ரக³: ஸந் யிரூஸா²லமபுரம்’ யயௌ|
Og da han hadde sagt dette, drog han videre foran dem på sin vandring op til Jerusalem.
29 ததோ பை³த்ப²கீ³பை³த²நீயாக்³ராமயோ: ஸமீபே ஜைதுநாத்³ரேரந்திகம் இத்வா ஸி²ஷ்யத்³வயம் இத்யுக்த்வா ப்ரேஷயாமாஸ,
Og det skjedde da han kom nær til Betfage og Betania, til det berg som kalles Oljeberget, da sendte han to av sine disipler avsted og sa:
30 யுவாமமும்’ ஸம்முக²ஸ்த²க்³ராமம்’ ப்ரவிஸ்²யைவ யம்’ கோபி மாநுஷ: கதா³பி நாரோஹத் தம்’ க³ர்த்³த³ப⁴ஸா²வகம்’ ப³த்³த⁴ம்’ த்³ரக்ஷ்யத²ஸ்தம்’ மோசயித்வாநயதம்’|
Gå bort til den by som ligger rett for oss! Når I kommer inn i den, skal I finne en fole bundet, som intet menneske har sittet på; løs den og før den hit!
31 தத்ர குதோ மோசயத²: ? இதி சேத் கோபி வக்ஷ்யதி தர்ஹி வக்ஷ்யத²: ப்ரபே⁴ரத்ர ப்ரயோஜநம் ஆஸ்தே|
Og dersom nogen spør eder: Hvorfor løser I den? da skal I si så: Herren har bruk for den.
32 ததா³ தௌ ப்ரரிதௌ க³த்வா தத்கதா²நுஸாரேண ஸர்வ்வம்’ ப்ராப்தௌ|
Så gikk de utsendte avsted, og de fant det så som han hadde sagt dem.
33 க³ர்த³ப⁴ஸா²வகமோசநகாலே தத்வாமிந ஊசு: , க³ர்த³ப⁴ஸா²வகம்’ குதோ மோசயத²: ?
Og da de løste folen, sa dens eiermenn til dem: Hvorfor løser I folen?
34 தாவூசது: ப்ரபோ⁴ரத்ர ப்ரயோஜநம் ஆஸ்தே|
De sa: Herren har bruk for den.
35 பஸ்²சாத் தௌ தம்’ க³ர்த³ப⁴ஸா²வகம்’ யீஸோ²ரந்திகமாநீய தத்ப்ரு’ஷ்டே² நிஜவஸநாநி பாதயித்வா தது³பரி யீஸு²மாரோஹயாமாஸது: |
Og de førte den til Jesus, og de la sine klær på folen og lot Jesus sette sig på den.
36 அத² யாத்ராகாலே லோகா: பதி² ஸ்வவஸ்த்ராணி பாதயிதும் ஆரேபி⁴ரே|
Da han nu drog frem, bredte de sine klær under ham på veien.
37 அபரம்’ ஜைதுநாத்³ரேருபத்யகாம் இத்வா ஸி²ஷ்யஸம்’க⁴: பூர்வ்வத்³ரு’ஷ்டாநி மஹாகர்ம்மாணி ஸ்ம்ரு’த்வா,
Men da han allerede var nær ved nedgangen fra Oljeberget, begynte hele disippel-flokken glad å love Gud med høi røst for alle de kraftige gjerninger de hadde sett, og sa:
38 யோ ராஜா ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நாயாதி ஸ த⁴ந்ய: ஸ்வர்கே³ குஸ²லம்’ ஸர்வ்வோச்சே ஜயத்⁴வநி ர்ப⁴வது, கதா²மேதாம்’ கத²யித்வா ஸாநந்த³ம் உசைரீஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வக்துமாரேபே⁴|
Velsignet være kongen som kommer i Herrens navn! Fred i himmelen, og ære i det høieste!
39 ததா³ லோகாரண்யமத்⁴யஸ்தா²: கியந்த: பி²ரூஸி²நஸ்தத் ஸ்²ருத்வா யீஸு²ம்’ ப்ரோசு: , ஹே உபதே³ஸ²க ஸ்வஸி²ஷ்யாந் தர்ஜய|
Og nogen av fariseerne blandt mengden sa til ham: Mester! irettesett dine disipler!
40 ஸ உவாச, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி யத்³யமீ நீரவாஸ்திஷ்ட²ந்தி தர்ஹி பாஷாணா உசை: கதா²: கத²யிஷ்யந்தி|
Men han svarte og sa til dem: Jeg sier eder: Om disse tier, skal stenene rope.
41 பஸ்²சாத் தத்புராந்திகமேத்ய தத³வலோக்ய ஸாஸ்²ருபாதம்’ ஜகா³த³,
Og da han kom nær og så byen, gråt han over den og sa:
42 ஹா ஹா சேத் த்வமக்³ரே(அ)ஜ்ஞாஸ்யதா²: , தவாஸ்மிந்நேவ தி³நே வா யதி³ ஸ்வமங்க³லம் உபாலப்ஸ்யதா²: , தர்ஹ்யுத்தமம் அப⁴விஷ்யத், கிந்து க்ஷணேஸ்மிந் தத்தவ த்³ரு’ஷ்டேரகோ³சரம் ப⁴வதி|
Visste også du, om enn først på denne din dag, hvad som tjener til din fred! Men nu er det skjult for dine øine.
43 த்வம்’ ஸ்வத்ராணகாலே ந மநோ ந்யத⁴த்தா² இதி ஹேதோ ர்யத்காலே தவ ரிபவஸ்த்வாம்’ சதுர்தி³க்ஷு ப்ராசீரேண வேஷ்டயித்வா ரோத்ஸ்யந்தி
For de dager skal komme over dig da dine fiender skal kaste en voll op om dig og kringsette dig og trenge dig fra alle sider,
44 பா³லகை: ஸார்த்³த⁴ம்’ பூ⁴மிஸாத் கரிஷ்யந்தி ச த்வந்மத்⁴யே பாஷாணைகோபி பாஷாணோபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி ச, கால ஈத்³ரு’ஸ² உபஸ்தா²ஸ்யதி|
og slå dig til jorden og dine barn i dig, og ikke levne sten på sten i dig, fordi du ikke kjente din besøkelses tid.
45 அத² மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தத்ரத்யாந் க்ரயிவிக்ரயிணோ ப³ஹிஷ்குர்வ்வந்
Og han gikk inn i templet og begynte å drive ut dem som drev handel der,
46 அவத³த் மத்³க்³ரு’ஹம்’ ப்ரார்த²நாக்³ரு’ஹமிதி லிபிராஸ்தே கிந்து யூயம்’ ததே³வ சைராணாம்’ க³ஹ்வரம்’ குருத²|
og han sa til dem: Det er skrevet: Mitt hus skal være et bedehus. Men I har gjort det til en røverhule.
47 பஸ்²சாத் ஸ ப்ரத்யஹம்’ மத்⁴யேமந்தி³ரம் உபதி³தே³ஸ²; தத: ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகா: ப்ராசீநாஸ்²ச தம்’ நாஸ²யிதும்’ சிசேஷ்டிரே;
Og han lærte daglig i templet. Men yppersteprestene og de skriftlærde og de første blandt folket søkte å få ryddet ham av veien.
48 கிந்து தது³பதே³ஸே² ஸர்வ்வே லோகா நிவிஷ்டசித்தா: ஸ்தி²தாஸ்தஸ்மாத் தே தத்கர்த்தும்’ நாவகாஸ²ம்’ ப்ராபு: |
Og de fant ikke ut hvad de skulde gjøre; for hele folket hang ved ham og hørte på ham.
