லூக: 17
1 இத: பரம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யாந் உவாச, விக்⁴நைரவஸ்²யம் ஆக³ந்தவ்யம்’ கிந்து விக்⁴நா யேந க⁴டிஷ்யந்தே தஸ்ய து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி|
E disse aos discípulos: É impossível que não venham tentações para o pecado, mas ai [daquele] por quem [essas tentações] vierem!
2 ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகஸ்யாபி விக்⁴நஜநநாத் கண்ட²ப³த்³த⁴பேஷணீகஸ்ய தஸ்ய ஸாக³ராகா³த⁴ஜலே மஜ்ஜநம்’ ப⁴த்³ரம்’|
Melhor lhe seria que lhe atasse ao pescoço uma grande pedra de moinho, e fosse lançado no mar, do que conduzir ao pecado um destes pequenos.
3 யூயம்’ ஸ்வேஷு ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த; தவ ப்⁴ராதா யதி³ தவ கிஞ்சித்³ அபராத்⁴யதி தர்ஹி தம்’ தர்ஜய, தேந யதி³ மந: பரிவர்த்தயதி தர்ஹி தம்’ க்ஷமஸ்வ|
Olhai por vós. E se teu irmão pecar contra ti, repreende-o; e se ele se arrepender, perdoa-lhe.
4 புநரேகதி³நமத்⁴யே யதி³ ஸ தவ ஸப்தக்ரு’த்வோ(அ)பராத்⁴யதி கிந்து ஸப்தக்ரு’த்வ ஆக³த்ய மந: பரிவர்த்ய மயாபராத்³த⁴ம் இதி வத³தி தர்ஹி தம்’ க்ஷமஸ்வ|
E se pecar contra ti sete vezes ao dia, e se sete vezes ao dia voltar a ti, dizendo: Estou arrependido. Perdoa-lhe.
5 ததா³ ப்ரேரிதா: ப்ரபு⁴ம் அவத³ந் அஸ்மாகம்’ விஸ்²வாஸம்’ வர்த்³த⁴ய|
E os apóstolos disseram ao Senhor: Acrescenta-nos fé.
6 ப்ரபு⁴ருவாச, யதி³ யுஷ்மாகம்’ ஸர்ஷபைகப்ரமாணோ விஸ்²வாஸோஸ்தி தர்ஹி த்வம்’ ஸமூலமுத்பாடிதோ பூ⁴த்வா ஸமுத்³ரே ரோபிதோ ப⁴வ கதா²யாம் ஏதஸ்யாம் ஏதது³டு³ம்ப³ராய கதி²தாயாம்’ ஸ யுஷ்மாகமாஜ்ஞாவஹோ ப⁴விஷ்யதி|
E o Senhor disse: Se tivésseis fé como um grão de mostarda, diríeis a esta árvore de amoras: Arranca-te daqui pelas tuas raízes, e planta-te no mar, ela vos obedeceria.
7 அபரம்’ ஸ்வதா³ஸே ஹலம்’ வாஹயித்வா வா பஸூ²ந் சாரயித்வா க்ஷேத்ராத்³ ஆக³தே ஸதி தம்’ வத³தி, ஏஹி போ⁴க்துமுபவிஸ², யுஷ்மாகம் ஏதாத்³ரு’ஸ²: கோஸ்தி?
E qual de vós terá um servo, lavrando ou apascentando [gado] que, voltando do campo, logo lhe diga: Chega, e senta [à mesa].
8 வரஞ்ச பூர்வ்வம்’ மம கா²த்³யமாஸாத்³ய யாவத்³ பு⁴ஞ்ஜே பிவாமி ச தாவத்³ ப³த்³த⁴கடி: பரிசர பஸ்²சாத் த்வமபி போ⁴க்ஷ்யஸே பாஸ்யஸி ச கதா²மீத்³ரு’ஸீ²ம்’ கிம்’ ந வக்ஷ்யதி?
E não lhe diga antes: Prepara-me o jantar, e apronta-te, e serve-me, até que eu tenha comido e bebido; e depois, que tu comas e bebas.
9 தேந தா³ஸேந ப்ரபோ⁴ராஜ்ஞாநுரூபே கர்ம்மணி க்ரு’தே ப்ரபு⁴: கிம்’ தஸ்மிந் பா³தி⁴தோ ஜாத: ? நேத்த²ம்’ பு³த்⁴யதே மயா|
Por acaso [o senhor] agradece a tal servo, porque fez o que lhe foi mandado?
10 இத்த²ம்’ நிரூபிதேஷு ஸர்வ்வகர்ம்மஸு க்ரு’தேஷு ஸத்மு யூயமபீத³ம்’ வாக்யம்’ வத³த², வயம் அநுபகாரிணோ தா³ஸா அஸ்மாபி⁴ர்யத்³யத்கர்த்தவ்யம்’ தந்மாத்ரமேவ க்ரு’தம்’|
Assim também vós, quando fizerdes tudo o que vos for mandado, dizei: Somos servos inúteis, porque fizemos [somente] o que devíamos fazer.
11 ஸ யிரூஸா²லமி யாத்ராம்’ குர்வ்வந் ஸோ²மிரோண்கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²மத்⁴யேந க³ச்ச²தி,
E aconteceu que, indo ele para Jerusalém, passou por meio da Samaria e da Galileia.
12 ஏதர்ஹி குத்ரசித்³ க்³ராமே ப்ரவேஸ²மாத்ரே த³ஸ²குஷ்டி²நஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத் க்ரு’த்வா
E entrando em uma certa aldeia, saíram-lhe ao encontro dez homens leprosos, os quais pararam de longe.
13 தூ³ரே திஷ்ட²நத உச்சை ர்வக்துமாரேபி⁴ரே, ஹே ப்ரபோ⁴ யீஸோ² த³யஸ்வாஸ்மாந்|
E levantaram a voz, dizendo: Jesus, Mestre, tem misericórdia de nós!
14 தத: ஸ தாந் த்³ரு’ஷ்ட்வா ஜகா³த³, யூயம்’ யாஜகாநாம்’ ஸமீபே ஸ்வாந் த³ர்ஸ²யத, ததஸ்தே க³ச்ச²ந்தோ ரோகா³த் பரிஷ்க்ரு’தா: |
E ele, vendo-os, disse-lhes: Ide, e mostrai-vos aos sacerdotes. E aconteceu que, enquanto eles iam, ficaram limpos.
15 ததா³ தேஷாமேக: ஸ்வம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ப்ரோச்சைரீஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந் வ்யாகு⁴ட்யாயாதோ யீஸோ² ர்கு³ணாநநுவத³ந் தச்சரணாதோ⁴பூ⁴மௌ பபாத;
E vendo um deles que estava são, voltou, glorificando a Deus a alta voz.
16 ஸ சாஸீத் ஸோ²மிரோணீ|
E caiu com o rosto a seus pés, agradecendo-lhe; e este era samaritano.
17 ததா³ யீஸு²ரவத³த், த³ஸ²ஜநா: கிம்’ ந பரிஷ்க்ரு’தா: ? தஹ்யந்யே நவஜநா: குத்ர?
E respondendo Jesus, disse: Não foram os dez limpos? E onde estão os nove?
18 ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந்தம் ஏநம்’ விதே³ஸி²நம்’ விநா கோப்யந்யோ ந ப்ராப்யத|
Não houve quem voltasse para dar glória a Deus, a não ser este estrangeiro?
19 ததா³ ஸ தமுவாச, த்வமுத்தா²ய யாஹி விஸ்²வாஸஸ்தே த்வாம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’தவாந்|
E disse-lhe: Levanta-te, e vai; tua fé te salvou.
20 அத² கதே³ஸ்²வரஸ்ய ராஜத்வம்’ ப⁴விஷ்யதீதி பி²ரூஸி²பி⁴: ப்ரு’ஷ்டே ஸ ப்ரத்யுவாச, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜத்வம் ஐஸ்²வர்ய்யத³ர்ஸ²நேந ந ப⁴விஷ்யதி|
E perguntado pelos fariseus [sobre] quando o Reino de Deus viria, respondeu-lhes, e disse: O Reino de Deus não vem com aparência visível.
21 அத ஏதஸ்மிந் பஸ்²ய தஸ்மிந் வா பஸ்²ய, இதி வாக்யம்’ லோகா வக்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யந்தி, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜத்வம்’ யுஷ்மாகம் அந்தரேவாஸ்தே|
Nem dirão: Eis aqui, ou Eis ali, porque eis que o Reino de Deus está entre vós.
22 தத: ஸ ஸி²ஷ்யாந் ஜகா³த³, யதா³ யுஷ்மாபி⁴ ர்மநுஜஸுதஸ்ய தி³நமேகம்’ த்³ரஷ்டும் வாஞ்சி²ஷ்யதே கிந்து ந த³ர்ஸி²ஷ்யதே, ஈத்³ரு’க்கால ஆயாதி|
E disse aos discípulos: Dias virão, quando desejareis ver um dos dias do Filho do homem, e não [o] vereis.
23 ததா³த்ர பஸ்²ய வா தத்ர பஸ்²யேதி வாக்யம்’ லோகா வக்ஷ்யந்தி, கிந்து தேஷாம்’ பஸ்²சாத் மா யாத, மாநுக³ச்ச²த ச|
E vos dirão: Eis que [ele está] aqui, ou Eis que [ele está] ali, não vades, nem sigais.
24 யதஸ்தடி³த்³ யதா²காஸை²கதி³ஸ்²யுதி³ய தத³ந்யாமபி தி³ஸ²ம்’ வ்யாப்ய ப்ரகாஸ²தே தத்³வத் நிஜதி³நே மநுஜஸூநு: ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
Porque como o relâmpago, que relampeja desde o começo do céu, e brilha até ao fim do céu, assim será também o Filho do homem em seu dia.
25 கிந்து தத்பூர்வ்வம்’ தேநாநேகாநி து³: கா²நி போ⁴க்தவ்யாந்யேதத்³வர்த்தமாநலோகைஸ்²ச ஸோ(அ)வஜ்ஞாதவ்ய: |
Mas é necessário primeiro sofrer muito, e ser rejeitado por esta geração.
26 நோஹஸ்ய வித்³யமாநகாலே யதா²ப⁴வத் மநுஷ்யஸூநோ: காலேபி ததா² ப⁴விஷ்யதி|
E como aconteceu nos dias de Noé, assim será também nos dias do Filho do homem.
27 யாவத்காலம்’ நோஹோ மஹாபோதம்’ நாரோஹத்³ ஆப்லாவிவார்ய்யேத்ய ஸர்வ்வம்’ நாநாஸ²யச்ச தாவத்காலம்’ யதா² லோகா அபு⁴ஞ்ஜதாபிவந் வ்யவஹந் வ்யவாஹயம்’ஸ்²ச;
Comiam, bebiam, se casavam, e se davam em casamento, até o dia em que Noé entrou na arca; e veio o dilúvio, e destruiu a todos.
28 இத்த²ம்’ லோடோ வர்த்தமாநகாலேபி யதா² லோகா போ⁴ஜநபாநக்ரயவிக்ரயரோபணக்³ரு’ஹநிர்ம்மாணகர்ம்மஸு ப்ராவர்த்தந்த,
Como também da mesma maneira aconteceu nos dias de Ló, comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam, [e] construíam.
29 கிந்து யதா³ லோட் ஸிதோ³மோ நிர்ஜகா³ம ததா³ நப⁴ஸ: ஸக³ந்த⁴காக்³நிவ்ரு’ஷ்டி ர்பூ⁴த்வா ஸர்வ்வம்’ வ்யநாஸ²யத்
Mas o dia em que Ló saiu de Sodoma, choveu fogo e enxofre do céu, e destruiu a todos.
30 தத்³வந் மாநவபுத்ரப்ரகாஸ²தி³நேபி ப⁴விஷ்யதி|
Assim será [também] no dia em que o Filho do homem se manifestar.
31 ததா³ யதி³ கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹோபரி திஷ்ட²தி தர்ஹி ஸ க்³ரு’ஹமத்⁴யாத் கிமபி த்³ரவ்யமாநேதும் அவருஹ்ய நைது; யஸ்²ச க்ஷேத்ரே திஷ்ட²தி ஸோபி வ்யாகு⁴ட்ய நாயாது|
Naquele dia, o que estiver no telhado, e suas ferramentas em casa, não desça para pegá-las; e o que [estiver] no campo, não volte para trás.
32 லோட: பத்நீம்’ ஸ்மரத|
Lembrai-vos da mulher de Ló.
33 ய: ப்ராணாந் ரக்ஷிதும்’ சேஷ்டிஷ்யதே ஸ ப்ராணாந் ஹாரயிஷ்யதி யஸ்து ப்ராணாந் ஹாரயிஷ்யதி ஸஏவ ப்ராணாந் ரக்ஷிஷ்யதி|
Qualquer que procurar salvar sua vida a perderá; e qualquer que a perder, irá salvá-la.
34 யுஷ்மாநஹம்’ வச்மி தஸ்யாம்’ ராத்ரௌ ஸ²ய்யைகக³தயோ ர்லோகயோரேகோ தா⁴ரிஷ்யதே பரஸ்த்யக்ஷ்யதே|
Digo-vos que naquela noite, dois estarão em uma cama; um será tomado, e o outro será deixado.
35 ஸ்த்ரியௌ யுக³பத் பேஷணீம்’ வ்யாவர்த்தயிஷ்யதஸ்தயோரேகா தா⁴ரிஷ்யதே பராத்யக்ஷ்யதே|
Duas estarão juntas moendo; uma será tomada, e a outra será deixada.
36 புருஷௌ க்ஷேத்ரே ஸ்தா²ஸ்யதஸ்தயோரேகோ தா⁴ரிஷ்யதே பரஸ்த்யக்ஷ்யதே|
37 ததா³ தே பப்ரச்சு²: , ஹே ப்ரபோ⁴ குத்ரேத்த²ம்’ ப⁴விஷ்யதி? தத: ஸ உவாச, யத்ர ஸ²வஸ்திஷ்ட²தி தத்ர க்³ரு’த்⁴ரா மிலந்தி|
E respondendo, disseram-lhe: Onde, Senhor? E ele lhes disse: Onde estiver o corpo, ali os abutres se juntarão.
