லூக: 15
1 ததா³ கரஸஞ்சாயிந: பாபிநஸ்²ச லோகா உபதே³ஸ்²கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ யீஸோ²: ஸமீபம் ஆக³ச்ச²ந்|
၁အခွန်ခံသူများနှင့်အပယ်ခံသူအပေါင်း တို့သည် ကိုယ်တော်၏တရားတော်ကိုကြားနာ ရန်အထံတော်သို့ချဉ်းကပ်ကြ၏။-
2 தத: பி²ரூஸி²ந உபாத்⁴யாயாஸ்²ச விவத³மாநா: கத²யாமாஸு: ஏஷ மாநுஷ: பாபிபி⁴: ஸஹ ப்ரணயம்’ க்ரு’த்வா தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ பு⁴ம்’க்தே|
၂ဖာရိရှဲများနှင့်ကျမ်းတတ်ဆရာများက ``ဤ သူသည်အပြစ်ကူးသူများအားလက်ခံ၍ သူတို့နှင့်အတူစားသောက်ပါသည်တကား'' ဟုညည်းတွားပြောဆိုကြ၏။-
3 ததா³ ஸ தேப்⁴ய இமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ கதி²தவாந்,
၃ထိုအခါကိုယ်တော်သည်ပုံဥပမာဆောင်၍၊
4 கஸ்யசித் ஸ²தமேஷேஷு திஷ்ட²த்மு தேஷாமேகம்’ ஸ யதி³ ஹாரயதி தர்ஹி மத்⁴யேப்ராந்தரம் ஏகோநஸ²தமேஷாந் விஹாய ஹாரிதமேஷஸ்ய உத்³தே³ஸ²ப்ராப்திபர்ய்யநதம்’ ந க³வேஷயதி, ஏதாத்³ரு’ஸோ² லோகோ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே க ஆஸ்தே?
၄``သင်တို့တွင်တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည် သိုးအကောင်တစ်ရာရှိ၍တစ်ကောင်ပျောက် လျှင်မည်သို့ပြုမည်နည်း။ သူသည်ကျန်ကိုးဆယ့် ကိုးကောင်ကိုစားကျက်တွင်ထားခဲ့၍ ပျောက် သောသိုးကိုမတွေ့မချင်းရှာမည်မဟုတ် လော။-
5 தஸ்யோத்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ய ஹ்ரு’ஷ்டமநாஸ்தம்’ ஸ்கந்தே⁴ நிதா⁴ய ஸ்வஸ்தா²நம் ஆநீய ப³ந்து⁴பா³ந்த⁴வஸமீபவாஸிந ஆஹூய வக்தி,
၅ထိုသိုးကိုတွေ့သောအခါ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက် စွာဖြင့်ပခုံးထက်တွင်တင်၍ထမ်းလာလိမ့် မည်။-
6 ஹாரிதம்’ மேஷம்’ ப்ராப்தோஹம் அதோ ஹேதோ ர்மயா ஸார்த்³த⁴ம் ஆநந்த³த|
၆အိမ်သို့ပြန်ရောက်သောအခါမိတ်ဆွေနှင့်အိမ်နီး ချင်းတို့ကိုခေါ်ကာ`ပျောက်သောသိုးကိုငါပြန် တွေ့ပြီ။ ငါနှင့်အတူရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်ကြလော့' ဟုဆိုလိမ့်မည်။-
7 தத்³வத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, யேஷாம்’ மந: பராவர்த்தநஸ்ய ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, தாத்³ரு’ஸை²கோநஸ²ததா⁴ர்ம்மிககாரணாத்³ ய ஆநந்த³ஸ்தஸ்மாத்³ ஏகஸ்ய மந: பரிவர்த்திந: பாபிந: காரணாத் ஸ்வர்கே³ (அ)தி⁴காநந்தோ³ ஜாயதே|
၇ထိုနည်းတူစွာနောင်တရရန်မလိုသောဂုဏ် အသရေရှိသူကိုးဆယ့်ကိုးယောက်အတွက် ထက် အပြစ်ကူးသူတစ်ယောက်နောင်တရသည့် အတွက်ကောင်းကင်ဘုံတွင်ပို၍ရွှင်လန်းဝမ်း မြောက်ခြင်းရှိလိမ့်မည်ဟုငါဆိုသည်။
8 அபரஞ்ச த³ஸா²நாம்’ ரூப்யக²ண்டா³நாம் ஏகக²ண்டே³ ஹாரிதே ப்ரதீ³பம்’ ப்ரஜ்வால்ய க்³ரு’ஹம்’ ஸம்மார்ஜ்ய தஸ்ய ப்ராப்திம்’ யாவத்³ யத்நேந ந க³வேஷயதி, ஏதாத்³ரு’ஸீ² யோஷித் காஸ்தே?
၈``တစ်နည်းကား၊ အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည်မိမိ မှာရှိသည့်ဒင်္ဂါးဆယ်ပြားအနက်တစ်ပြားပျောက် သွား၏။ ထိုအခါသူသည်မီးထွန်း၍ အိမ်ကို လှည်းကျင်းကာမတွေ့မချင်းသေချာစွာရှာ မည်မဟုတ်လော။-
9 ப்ராப்தே ஸதி ப³ந்து⁴பா³ந்த⁴வஸமீபவாஸிநீராஹூய கத²யதி, ஹாரிதம்’ ரூப்யக²ண்ட³ம்’ ப்ராப்தாஹம்’ தஸ்மாதே³வ மயா ஸார்த்³த⁴ம் ஆநந்த³த|
၉သူသည်ထိုဒင်္ဂါးကိုတွေ့သောအခါမိတ်ဆွေနှင့် အိမ်နီးချင်းတို့ကိုခေါ်၍`ပျောက်သွားသောဒင်္ဂါး ကိုငါပြန်တွေ့ပြီ။ ငါနှင့်အတူရွှင်လန်းဝမ်း မြောက်ကြလော့' ဟုဆိုလိမ့်မည်။-
10 தத்³வத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வ்யாஹராமி, ஏகேந பாபிநா மநஸி பரிவர்த்திதே, ஈஸ்²வரஸ்ய தூ³தாநாம்’ மத்⁴யேப்யாநந்தோ³ ஜாயதே|
၁၀ထိုနည်းတူစွာဘုရားသခင်၏ကောင်းကင်တမန် များသည် အပြစ်ကူးသူတစ်ယောက်နောင်တရ ခြင်းအတွက်ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်ကြသည်ဟု ငါဆို၏'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
11 அபரஞ்ச ஸ கத²யாமாஸ, கஸ்யசித்³ த்³வௌ புத்ராவாஸ்தாம்’,
၁၁ကိုယ်တော်က ``လူတစ်ယောက်မှာသားနှစ်ယောက်ရှိ၏။-
12 தயோ: கநிஷ்ட²: புத்ர: பித்ரே கத²யாமாஸ, ஹே பிதஸ்தவ ஸம்பத்த்யா யமம்’ஸ²ம்’ ப்ராப்ஸ்யாம்யஹம்’ விப⁴ஜ்ய தம்’ தே³ஹி, தத: பிதா நிஜாம்’ ஸம்பத்திம்’ விப⁴ஜ்ய தாப்⁴யாம்’ த³தௌ³|
၁၂သားငယ်သည်အဖအား `အဖ၊ ကျွန်တော်ရထိုက် သောအမွေကိုခွဲဝေပေးပါ' ဟုဆို၏။ ထိုအခါ ဖခင်သည် မိမိ၏ဥစ္စာပစ္စည်းများကိုသားနှစ် ယောက်အားခွဲဝေပေး၏။-
13 கதிபயாத் காலாத் பரம்’ ஸ கநிஷ்ட²புத்ர: ஸமஸ்தம்’ த⁴நம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய தூ³ரதே³ஸ²ம்’ க³த்வா து³ஷ்டாசரணேந ஸர்வ்வாம்’ ஸம்பத்திம்’ நாஸ²யாமாஸ|
၁၃ထိုနောက်ရက်အနည်းငယ်ကြာသောအခါ သား ငယ်သည်မိမိ၏ဥစ္စာပစ္စည်းအားလုံးရောင်းချ ၍ရသောငွေကိုယူပြီးလျှင် ဝေးလံရပ်ခြား တိုင်းတစ်ပါးသို့ထွက်သွား၏။ သူသည်ထိုပြည် တွင်အပျော်အပါးလိုက်စားကာ မိမိ၏ငွေကို ဖြုန်းတီးပစ်၏။-
14 தஸ்ய ஸர்வ்வத⁴நே வ்யயம்’ க³தே தத்³தே³ஸே² மஹாது³ர்பி⁴க்ஷம்’ ப³பூ⁴வ, ததஸ்தஸ்ய தை³ந்யத³ஸா² ப⁴விதும் ஆரேபே⁴|
၁၄ရှိသမျှငွေကုန်ချိန်၌ထိုပြည်တွင်အစာ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်းဘေးဆိုက်ရောက် သဖြင့်သူသည်ငတ်ပြတ်လေ၏။-
15 தத: பரம்’ ஸ க³த்வா தத்³தே³ஸீ²யம்’ க்³ரு’ஹஸ்த²மேகம் ஆஸ்²ரயத; தத: ஸதம்’ ஸூ²கரவ்ரஜம்’ சாரயிதும்’ ப்ராந்தரம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
၁၅သို့ဖြစ်၍ထိုပြည်သားတစ်ယောက်ထံတွင်ခိုကိုး ရ၏။ ထိုသူကသူ့အားလယ်တောသို့စေလွှတ် ၍ဝက်များကိုကျောင်းစေ၏။-
16 கேநாபி தஸ்மை ப⁴க்ஷ்யாதா³நாத் ஸ ஸூ²கரப²லவல்கலேந பிசிண்ட³பூரணாம்’ வவாஞ்ச²|
၁၆သူသည်ဝက်များစားနေသည့်ပဲတောင့်ကိုပင် စားချင်စိတ်ပေါက်လာ၏။ သို့သော်သူ့အားစား စရာတစ်စုံတစ်ခုကိုမျှပေးမည့်သူမရှိ။-
17 ஸே²ஷே ஸ மநஸி சேதநாம்’ ப்ராப்ய கத²யாமாஸ, ஹா மம பிது: ஸமீபே கதி கதி வேதநபு⁴ஜோ தா³ஸா யதே²ஷ்டம்’ ததோதி⁴கஞ்ச ப⁴க்ஷ்யம்’ ப்ராப்நுவந்தி கிந்த்வஹம்’ க்ஷுதா⁴ முமூர்ஷு: |
၁၇ထိုအခါသူသည်အမြင်မှန်ရရှိလာသဖြင့်`ငါ့ အဖ၏လုပ်သားအားလုံးပင်ဝစွာစားရကြ၏။ ငါမူကားဤအရပ်တွင်ငတ်ပြတ်လျက်နေပါ ပြီတကား။-
18 அஹமுத்தா²ய பிது: ஸமீபம்’ க³த்வா கதா²மேதாம்’ வதி³ஷ்யாமி, ஹே பிதர் ஈஸ்²வரஸ்ய தவ ச விருத்³த⁴ம்’ பாபமகரவம்
၁၈ငါထ၍အဖထံသို့သွားပြီးလျှင်`အဖ၊ ကျွန်တော် သည်ဘုရားသခင်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖကိုလည်း ကောင်းပြစ်မှားမိပါပြီ။-
19 தவ புத்ரஇதி விக்²யாதோ ப⁴விதும்’ ந யோக்³யோஸ்மி ச, மாம்’ தவ வைதநிகம்’ தா³ஸம்’ க்ரு’த்வா ஸ்தா²பய|
၁၉အဖ၏သားဟူ၍ပင်အခေါ်မခံထိုက်တော့ပါ ဟုငါပြောမည်' ဟူ၍ဆို၏။-
20 பஸ்²சாத் ஸ உத்தா²ய பிது: ஸமீபம்’ ஜகா³ம; ததஸ்தஸ்ய பிதாதிதூ³ரே தம்’ நிரீக்ஷ்ய த³யாஞ்சக்ரே, தா⁴வித்வா தஸ்ய கண்ட²ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தம்’ சுசும்ப³ ச|
၂၀ထိုနောက်သူသည်ထ၍ဖခင်ထံသို့ပြန်သွားလေ၏။ ``အဝေး၌ပင်ရှိနေစဉ်ဖခင်သည်သူ့ကိုမြင် သော်သနားသဖြင့် ပြေး၍ဖက်ပြီးလျှင်နမ်းရှုပ် လေ၏။-
21 ததா³ புத்ர உவாச, ஹே பிதர் ஈஸ்²வரஸ்ய தவ ச விருத்³த⁴ம்’ பாபமகரவம்’, தவ புத்ரஇதி விக்²யாதோ ப⁴விதும்’ ந யோக்³யோஸ்மி ச|
၂၁သားဖြစ်သူက `အဖ၊ ကျွန်တော်သည်ဘုရားသခင် ကိုလည်းကောင်း၊ အဖကိုလည်းကောင်းပြစ်မှားမိ ပါပြီ။ သို့ဖြစ်၍အဖ၏သားဟူ၍ပင်အခေါ် မခံထိုက်တော့ပါ' ဟုဆို၏။-
22 கிந்து தஸ்ய பிதா நிஜதா³ஸாந் ஆதி³தே³ஸ², ஸர்வ்வோத்தமவஸ்த்ராண்யாநீய பரிதா⁴பயதைநம்’ ஹஸ்தே சாங்கு³ரீயகம் அர்பயத பாத³யோஸ்²சோபாநஹௌ ஸமர்பயத;
၂၂ဖခင်က `အကောင်းဆုံးသောဝတ်လုံကိုအမြန် ယူခဲ့၍သူ့အားဝတ်ပေးကြ။ သူ၏လက်၌လက် စွပ်ကိုဆင်ပေးကြ။ ဖိနပ်ကိုစီးပေးကြ။-
23 புஷ்டம்’ கோ³வத்ஸம் ஆநீய மாரயத ச தம்’ பு⁴க்த்வா வயம் ஆநந்தா³ம|
၂၃ဆူဖြိုးအောင်ကျွေးထားသည့်နွားကလေးကို သတ်ကြ။ ငါတို့ပျော်ရွှင်စွာစားကြကုန်အံ့။-
24 யதோ மம புத்ரோயம் அம்ரியத புநரஜீவீத்³ ஹாரிதஸ்²ச லப்³தோ⁴பூ⁴த் ததஸ்த ஆநந்தி³தும் ஆரேபி⁴ரே|
၂၄ငါ့သားသည်ယခင်ကသေသော်လည်းယခု ပြန်၍အသက်ရှင်လာပြီ။ ယခင်ကပျောက်ဆုံး သော်လည်းယခုပြန်၍တွေ့ပြီ' ဟုမိမိ၏လုပ် သားတို့အားဆို၏။ ထိုနောက်သူတို့သည်ပျော် ရွှင်ပွဲကိုဆင်နွှဲကြကုန်၏။
25 தத்காலே தஸ்ய ஜ்யேஷ்ட²: புத்ர: க்ஷேத்ர ஆஸீத்| அத² ஸ நிவேஸ²நஸ்ய நிகடம்’ ஆக³ச்ச²ந் ந்ரு’த்யாநாம்’ வாத்³யாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ருத்வா
၂၅``သို့ရာတွင်ထိုအချိန်၌သားကြီးဖြစ်သူသည် လယ်တောတွင်ရောက်ရှိနေ၏။ သူပြန်လာ၍အိမ် အနီးသို့ရောက်သောအခါတီးမှုတ်သံနှင့်က ခုန်သံကိုကြားရ၏။-
26 தா³ஸாநாம் ஏகம் ஆஹூய பப்ரச்ச², கிம்’ காரணமஸ்ய?
၂၆ထိုအခါလုပ်သားတစ်ယောက်ကိုခေါ်၍ `ဤ အခြင်းအရာကအဘယ်နည်း' ဟုမေး၏။-
27 தத: ஸோவாதீ³த், தவ ப்⁴ராதாக³மத், தவ தாதஸ்²ச தம்’ ஸுஸ²ரீரம்’ ப்ராப்ய புஷ்டம்’ கோ³வத்ஸம்’ மாரிதவாந்|
၂၇လုပ်သားက `အရှင်၏ညီသည်ဘေးမဲ့လုံခြုံစွာ ပြန်ရောက်လာသဖြင့် အရှင့်ဖခင်သည်ဆူဖြိုး အောင်ကျွေးထားသောနွားကလေးတစ်ကောင် ကိုသတ်ပါ၏' ဟုဆို၏။-
28 தத: ஸ ப்ரகுப்ய நிவேஸ²நாந்த: ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸம்மேநே; ததஸ்தஸ்ய பிதா ப³ஹிராக³த்ய தம்’ ஸாத⁴யாமாஸ|
၂၈သားကြီးသည်စိတ်ဆိုးလျက်အိမ်ထဲသို့မဝင် ဘဲနေ၏။ ဖခင်သည်အပြင်သို့ထွက်လာ၍ သားကြီးအားအိမ်ထဲသို့ဝင်ရန်ဖျောင်းဖျ၏။-
29 தத: ஸ பிதரம்’ ப்ரத்யுவாச, பஸ்²ய தவ காஞ்சித³ப்யாஜ்ஞாம்’ ந விலம்’க்⁴ய ப³ஹூந் வத்ஸராந் அஹம்’ த்வாம்’ ஸேவே ததா²பி மித்ரை: ஸார்த்³த⁴ம் உத்ஸவம்’ கர்த்தும்’ கதா³பி சா²க³மேகமபி மஹ்யம்’ நாத³தா³: ;
၂၉သားကြီးက `ကျွန်တော်သည်နှစ်ပေါင်းများစွာ အဖ၏အစေကိုခံခဲ့ပါ၏။ အဖ၏အမိန့်ကို အဘယ်အခါကမျှမလွန်ဆန်ခဲ့ဘူးပါ။ သို့ ရာတွင်သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူကျွန်တော် ပျော်ပွဲစားရန် အဖသည်အဘယ်အခါကမျှ ဆိတ်ကလေးတစ်ကောင်ကိုမျှမပေးခဲ့ပါ။-
30 கிந்து தவ ய: புத்ரோ வேஸ்²யாக³மநாதி³பி⁴ஸ்தவ ஸம்பத்திம் அபவ்யயிதவாந் தஸ்மிந்நாக³தமாத்ரே தஸ்யைவ நிமித்தம்’ புஷ்டம்’ கோ³வத்ஸம்’ மாரிதவாந்|
၃၀အဖ၏ဥစ္စာပစ္စည်းများကိုပြည့်တန်ဆာများ နှင့်ပျော်ပါးဖြုန်းတီးပစ်သည့်သားပြန်လာ သောအခါ၌မူ သူ့အတွက်ဆူဖြိုးအောင် ကျွေးထားသောနွားကလေးကိုသတ်ပါ သည်တကား' ဟုဆို၏။-
31 ததா³ தஸ்ய பிதாவோசத், ஹே புத்ர த்வம்’ ஸர்வ்வதா³ மயா ஸஹாஸி தஸ்மாந் மம யத்³யதா³ஸ்தே தத்ஸர்வ்வம்’ தவ|
၃၁အဖဖြစ်သူက `ငါ့သား၊ သင်သည်ငါနှင့်အတူ အမြဲနေ၏။ ငါ့ဥစ္စာပစ္စည်းရှိသမျှကိုသင်ပိုင်၏။-
32 கிந்து தவாயம்’ ப்⁴ராதா ம்ரு’த: புநரஜீவீத்³ ஹாரிதஸ்²ச பூ⁴த்வா ப்ராப்தோபூ⁴த், ஏதஸ்மாத் காரணாத்³ உத்ஸவாநந்தௌ³ கர்த்தும் உசிதமஸ்மாகம்|
၃၂သင့်ညီသည်ယခင်ကသေသော်လည်း ယခုပြန်၍ အသက်ရှင်လာ၏။ ယခင်ကသူ့ကိုပျောက်ဆုံးခဲ့ သော်လည်း ယခုပြန်၍တွေ့ရ၏။ သို့ဖြစ်၍ငါတို့ သည်ဝမ်းမြောက်လျက်ပျော်ပွဲကိုဆင်နွှဲရကြ ၏' ဟုဆို၏'' ဟူ၍မိန့်တော်မူ၏။
