< லூக: 13 >
1 அபரஞ்ச பீலாதோ யேஷாம்’ கா³லீலீயாநாம்’ ரக்தாநி ப³லீநாம்’ ரக்தை: ஸஹாமிஸ்²ரயத் தேஷாம்’ கா³லீலீயாநாம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ கதிபயஜநா உபஸ்தா²ப்ய யீஸ²வே கத²யாமாஸு: |
E naquele mesmo tempo estavam ali presentes alguns, que lhe contavam dos galileus cujo sangue Pilatos tinha misturado com seus sacrifícios.
2 தத: ஸ ப்ரத்யுவாச தேஷாம்’ லோகாநாம் ஏதாத்³ரு’ஸீ² து³ர்க³தி ர்க⁴டிதா தத்காரணாத்³ யூயம்’ கிமந்யேப்⁴யோ கா³லீலீயேப்⁴யோப்யதி⁴கபாபிநஸ்தாந் போ³த⁴த்⁴வே?
E respondendo Jesus, disse-lhes: Vós pensais que estes galileus foram mais pecadores, por terem sofrido estas coisas?
3 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ததா² ந கிந்து மந: ஸு ந பராவர்த்திதேஷு யூயமபி ததா² நம்’க்ஷ்யத²|
Não, eu vos digo; antes, se vós não vos arrependerdes, todos de modo semelhante perecereis.
4 அபரஞ்ச ஸீ²லோஹநாம்ந உச்சக்³ரு’ஹஸ்ய பதநாத்³ யே(அ)ஷ்டாத³ஸ²ஜநா ம்ரு’தாஸ்தே யிரூஸா²லமி நிவாஸிஸர்வ்வலோகேப்⁴யோ(அ)தி⁴காபராதி⁴ந: கிம்’ யூயமித்யம்’ போ³த⁴த்⁴வே?
Ou aqueles dezoito, sobre os quais a torre em Siloé caiu, matando-os; pensais que eram mais culpados dos que todos as pessoas que moravam em Jerusalém?
5 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ததா² ந கிந்து மந: ஸு ந பரிவர்த்திதேஷு யூயமபி ததா² நம்’க்ஷ்யத²|
Não, eu vos digo; antes, se vós não vos arrependerdes, todos de modo semelhante perecereis.
6 அநந்தரம்’ ஸ இமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²மகத²யத்³ ஏகோ ஜநோ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரமத்⁴ய ஏகமுடு³ம்ப³ரவ்ரு’க்ஷம்’ ரோபிதவாந்| பஸ்²சாத் ஸ ஆக³த்ய தஸ்மிந் ப²லாநி க³வேஷயாமாஸ,
E dizia esta parábola: Um certo [homem] tinha uma figueira plantada em sua vinha, e veio até ela para buscar fruto, e não achou.
7 கிந்து ப²லாப்ராப்தே: காரணாத்³ உத்³யாநகாரம்’ ப்⁴ரு’த்யம்’ ஜகா³த³, பஸ்²ய வத்ஸரத்ரயம்’ யாவதா³க³த்ய ஏதஸ்மிந்நுடு³ம்ப³ரதரௌ க்ஷலாந்யந்விச்சா²மி, கிந்து நைகமபி ப்ரப்நோமி தருரயம்’ குதோ வ்ரு’தா² ஸ்தா²நம்’ வ்யாப்ய திஷ்ட²தி? ஏநம்’ சி²ந்தி⁴|
E disse ao que cuidava da vinha: Eis que há três anos, que venho para buscar fruto nesta figueira, e não [o] acho; corta-a; por que ainda ocupa inutilmente a terra?
8 ததோ ப்⁴ரு’த்ய: ப்ரத்யுவாச, ஹே ப்ரபோ⁴ புநர்வர்ஷமேகம்’ ஸ்தா²தும் ஆதி³ஸ²; ஏதஸ்ய மூலஸ்ய சதுர்தி³க்ஷு க²நித்வாஹம் ஆலவாலம்’ ஸ்தா²பயாமி|
E respondendo ele, disse-lhe: Senhor, deixa-a [ainda] este ano, até que eu a escave ao redor, e a adube;
9 தத: ப²லிதும்’ ஸ²க்நோதி யதி³ ந ப²லதி தர்ஹி பஸ்²சாத் சே²த்ஸ்யஸி|
E se der fruto, [deixa-a ficar]; se não, tu a cortarás depois.
10 அத² விஸ்²ராமவாரே ப⁴ஜநகே³ஹே யீஸு²ருபதி³ஸ²தி
E ensinava em uma das sinagogas num sábado.
11 தஸ்மித் ஸமயே பூ⁴தக்³ரஸ்தத்வாத் குப்³ஜீபூ⁴யாஷ்டாத³ஸ²வர்ஷாணி யாவத் கேநாப்யுபாயேந ரு’ஜு ர்ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி யா து³ர்ப்³ப³லா ஸ்த்ரீ,
E eis que estava ali uma mulher, que havia dezoito anos que tinha um espírito de enfermidade; e andava encurvada, e de maneira nenhuma ela podia se endireitar.
12 தாம்’ தத்ரோபஸ்தி²தாம்’ விலோக்ய யீஸு²ஸ்தாமாஹூய கதி²தவாந் ஹே நாரி தவ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யாத் த்வம்’ முக்தா ப⁴வ|
E Jesus vendo-a, chamou-a para si, e disse-lhe: Mulher, livre estás de tua enfermidade.
13 தத: பரம்’ தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தார்பணமாத்ராத் ஸா ரு’ஜுர்பூ⁴த்வேஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ கர்த்துமாரேபே⁴|
E pôs as mãos sobre ela, e logo ela se endireitou, e glorificava a Deus.
14 கிந்து விஸ்²ராமவாரே யீஸு²நா தஸ்யா: ஸ்வாஸ்த்²யகரணாத்³ ப⁴ஜநகே³ஹஸ்யாதி⁴பதி: ப்ரகுப்ய லோகாந் உவாச, ஷட்ஸு தி³நேஷு லோகை: கர்ம்ம கர்த்தவ்யம்’ தஸ்மாத்³தே⁴தோ: ஸ்வாஸ்த்²யார்த²ம்’ தேஷு தி³நேஷு ஆக³ச்ச²த, விஸ்²ராமவாரே மாக³ச்ச²த|
E o chefe da sinagoga, irritado por Jesus ter curado no sábado, respondendo, disse à multidão: Há seis dias em que se deve trabalhar; nestes dias, pois, vinde para ser curados, e não no dia de sábado.
15 ததா³ பபு⁴: ப்ரத்யுவாச ரே கபடிநோ யுஷ்மாகம் ஏகைகோ ஜநோ விஸ்²ராமவாரே ஸ்வீயம்’ ஸ்வீயம்’ வ்ரு’ஷப⁴ம்’ க³ர்த³ப⁴ம்’ வா ப³ந்த⁴நாந்மோசயித்வா ஜலம்’ பாயயிதும்’ கிம்’ ந நயதி?
Porém o Senhor lhe respondeu, e disse: Hipócrita, no sábado cada um de vós não desata seu boi ou jumento da manjedoura, e o leva para dar de beber?
16 தர்ஹ்யாஷ்டாத³ஸ²வத்ஸராந் யாவத் ஸை²தாநா ப³த்³தா⁴ இப்³ராஹீம: ஸந்ததிரியம்’ நாரீ கிம்’ விஸ்²ராமவாரே ந மோசயிதவ்யா?
E não convinha soltar desta ligadura no dia de sábado a esta [mulher], que é filha de Abraão, a qual, eis que Satanás já a havia ligado há dezoito anos?
17 ஏஷு வாக்யேஷு கதி²தேஷு தஸ்ய விபக்ஷா: ஸலஜ்ஜா ஜாதா: கிந்து தேந க்ரு’தஸர்வ்வமஹாகர்ம்மகாரணாத் லோகநிவஹ: ஸாநந்தோ³(அ)ப⁴வத்|
E ele, dizendo estas coisas, todos seus adversários ficaram envergonhados; e todo o povo se alegrava de todas as coisas gloriosas que eram feitas por ele.
18 அநந்தரம்’ ஸோவத³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²ம்’? கேந தது³பமாஸ்யாமி?
E dizia: A que o Reino de Deus é semelhante? E a que eu o compararei?
19 யத் ஸர்ஷபபீ³ஜம்’ க்³ரு’ஹீத்வா கஸ்²சிஜ்ஜந உத்³யாந உப்தவாந் தத்³ பீ³ஜமங்குரிதம்’ ஸத் மஹாவ்ரு’க்ஷோ(அ)ஜாயத, ததஸ்தஸ்ய ஸா²கா²ஸு விஹாயஸீயவிஹகா³ ஆக³த்ய ந்யூஷு: , தத்³ராஜ்யம்’ தாத்³ரு’ஸே²ந ஸர்ஷபபீ³ஜேந துல்யம்’|
Semelhante é ao grão da mostarda, que um homem, tomando-o, lançou-o em sua horta; e cresceu, e fez-se uma grande árvore, e as aves dos céus fizeram ninhos em seus ramos.
20 புந: கத²யாமாஸ, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²ம்’ வதி³ஷ்யாமி? யத் கிண்வம்’ காசித் ஸ்த்ரீ க்³ரு’ஹீத்வா த்³ரோணத்ரயபரிமிதகோ³தூ⁴மசூர்ணேஷு ஸ்தா²பயாமாஸ,
E disse outra vez: A que compararei o Reino de Deus?
21 தத: க்ரமேண தத் ஸர்வ்வகோ³தூ⁴மசூர்ணம்’ வ்யாப்நோதி, தஸ்ய கிண்வஸ்ய துல்யம் ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’|
Semelhante é ao fermento, que a mulher, tomando-o, o escondeu em três medidas de farinha, até tudo ficar levedado.
22 தத: ஸ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ ப்ரதி யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா நக³ரே நக³ரே க்³ராமே க்³ராமே ஸமுபதி³ஸ²ந் ஜகா³ம|
E andava de cidade em cidade, e de aldeia em aldeia ensinando, e caminhando para Jerusalém.
23 ததா³ கஸ்²சிஜ்ஜநஸ்தம்’ பப்ரச்ச², ஹே ப்ரபோ⁴ கிம்’ கேவலம் அல்பே லோகா: பரித்ராஸ்யந்தே?
E disse-lhe um: Senhor, são também poucos os que se salvam? E ele lhes disse:
24 தத: ஸ லோகாந் உவாச, ஸம்’கீர்ணத்³வாரேண ப்ரவேஷ்டும்’ யதக்⁴வம்’, யதோஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ப³ஹவ: ப்ரவேஷ்டும்’ சேஷ்டிஷ்யந்தே கிந்து ந ஸ²க்ஷ்யந்தி|
Trabalhai para entrar pela porta estreita; porque eu vos digo, [que] muitos procuraram entrar, e não puderam.
25 க்³ரு’ஹபதிநோத்தா²ய த்³வாரே ருத்³தே⁴ ஸதி யதி³ யூயம்’ ப³ஹி: ஸ்தி²த்வா த்³வாரமாஹத்ய வத³த², ஹே ப்ரபோ⁴ ஹே ப்ரபோ⁴ அஸ்மத்காரணாத்³ த்³வாரம்’ மோசயது, தத: ஸ இதி ப்ரதிவக்ஷ்யதி, யூயம்’ குத்ரத்யா லோகா இத்யஹம்’ ந ஜாநாமி|
Porque quando o chefe da casa se levantar, e fechar a porta, e se estiverdes de fora, e começardes a bater à porta, dizendo: Senhor, senhor, abre-nos! E respondendo ele, vos disser: Não vos conheço, [nem sei] de onde vós sois.
26 ததா³ யூயம்’ வதி³ஷ்யத², தவ ஸாக்ஷாத்³ வயம்’ பே⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச க்ரு’தவந்த: , த்வஞ்சாஸ்மாகம்’ நக³ரஸ்ய பதி² ஸமுபதி³ஷ்டவாந்|
Então começareis a dizer: Em tua presença temos comido e bebido, e tens ensinado em nossas ruas.
27 கிந்து ஸ வக்ஷ்யதி, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, யூயம்’ குத்ரத்யா லோகா இத்யஹம்’ ந ஜாநாமி; ஹே து³ராசாரிணோ யூயம்’ மத்தோ தூ³ரீப⁴வத|
E ele dirá: Digo-vos que não vos conheço, [nem sei] de onde vós sois; afastai-vos de mim, vós todos praticantes de injustiça.
28 ததா³ இப்³ராஹீமம்’ இஸ்ஹாகம்’ யாகூப³ஞ்ச ஸர்வ்வப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ ப்ராப்தாந் ஸ்வாம்’ஸ்²ச ப³ஹிஷ்க்ரு’தாந் த்³ரு’ஷ்ட்வா யூயம்’ ரோத³நம்’ த³ந்தைர்த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச கரிஷ்யத²|
Ali haverá choro e ranger de dentes, quando virdes a Abraão, a Isaque, a Jacó, e a todos os profetas no Reino de Deus; mas vós [sendo] lançados fora.
29 அபரஞ்ச பூர்வ்வபஸ்²சிமத³க்ஷிணோத்தரதி³க்³ப்⁴யோ லோகா ஆக³த்ய ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே நிவத்ஸ்யந்தி|
E virão [pessoas] do oriente, e do ocidente, e do norte, e do sul, e se sentarão [à mesa] no Reino de Deus.
30 பஸ்²யதேத்த²ம்’ ஸே²ஷீயா லோகா அக்³ரா ப⁴விஷ்யந்தி, அக்³ரீயா லோகாஸ்²ச ஸே²ஷா ப⁴விஷ்யந்தி|
E eis que há [alguns] dos últimos que serão primeiros, e há [alguns] dos primeiros que serão últimos.
31 அபரஞ்ச தஸ்மிந் தி³நே கியந்த: பி²ரூஸி²ந ஆக³த்ய யீஸு²ம்’ ப்ரோசு: , ப³ஹிர்க³ச்ச², ஸ்தா²நாத³ஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²நம்’ குரு, ஹேரோத்³ த்வாம்’ ஜிகா⁴ம்’ஸதி|
Naquele mesmo dia, chegaram uns fariseus, dizendo-lhe: Sai, e vai-te daqui, porque Herodes quer te matar.
32 தத: ஸ ப்ரத்யவோசத் பஸ்²யதாத்³ய ஸ்²வஸ்²ச பூ⁴தாந் விஹாப்ய ரோகி³ணோ(அ)ரோகி³ண: க்ரு’த்வா த்ரு’தீயேஹ்நி ஸேத்ஸ்யாமி, கதா²மேதாம்’ யூயமித்வா தம்’ பூ⁴ரிமாயம்’ வத³த|
E disse-lhes: Ide, e dizei a aquela raposa: eis que expulso demônios, e faço curas hoje e amanhã, e ao terceiro dia eu terei completado.
33 தத்ராப்யத்³ய ஸ்²வ: பரஸ்²வஸ்²ச மயா க³மநாக³மநே கர்த்தவ்யே, யதோ ஹேதோ ர்யிரூஸா²லமோ ப³ஹி: குத்ராபி கோபி ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ந கா⁴நிஷ்யதே|
Porém é necessário que hoje, e amanhã, e no [dia] seguinte eu caminhe; porque um profeta não pode morrer fora de Jerusalém.
34 ஹே யிரூஸா²லம் ஹே யிரூஸா²லம் த்வம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ ஹம்’ஸி தவாந்திகே ப்ரேரிதாந் ப்ரஸ்தரைர்மாரயஸி ச, யதா² குக்குடீ நிஜபக்ஷாத⁴: ஸ்வஸா²வகாந் ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாதி, ததா²ஹமபி தவ ஸி²ஸூ²ந் ஸம்’க்³ரஹீதும்’ கதிவாராந் ஐச்ச²ம்’ கிந்து த்வம்’ நைச்ச²: |
Jerusalém, Jerusalém, que matas aos profetas, e apedrejas aos que te são enviados: quantas vezes eu quis juntar teus filhos, como a galinha junta seus pintos debaixo de suas asas, e não quisestes?
35 பஸ்²யத யுஷ்மாகம்’ வாஸஸ்தா²நாநி ப்ரோச்சி²த்³யமாநாநி பரித்யக்தாநி ச ப⁴விஷ்யந்தி; யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ய: ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நாக³ச்ச²தி ஸ த⁴ந்ய இதி வாசம்’ யாவத்காலம்’ ந வதி³ஷ்யத², தாவத்காலம்’ யூயம்’ மாம்’ ந த்³ரக்ஷ்யத²|
Eis que vossa casa é deixada deserta para vós. E em verdade vos digo, que não me vereis até que venha [o tempo] em que digais: Bendito aquele que vem no nome do Senhor.