யிஹூதா³: 1
1 யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தா³ஸோ யாகூபோ³ ப்⁴ராதா யிஹூதா³ஸ்தாதேநேஸ்²வரேண பவித்ரீக்ரு’தாந் யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ரக்ஷிதாம்’ஸ்²சாஹூதாந் லோகாந் ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி|
Judas, Jesu Kristi Tjener og Broder til Jakob, til de kaldede, som ere elskede i Gud Fader og bevarede for Jesus Kristus:
2 க்ரு’பா ஸா²ந்தி: ப்ரேம ச பா³ஹுல்யரூபேண யுஷ்மாஸ்வதி⁴திஷ்ட²து|
Barmhjertighed og Fred og Kærlighed vorde eder mangfoldig til Del!
3 ஹே ப்ரியா: , ஸாதா⁴ரணபரித்ராணமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதி லேகி²தும்’ மம ப³ஹுயத்நே ஜாதே பூர்வ்வகாலே பவித்ரலோகேஷு ஸமர்பிதோ யோ த⁴ர்ம்மஸ்தத³ர்த²ம்’ யூயம்’ ப்ராணவ்யயேநாபி ஸசேஷ்டா ப⁴வதேதி விநயார்த²ம்’ யுஷ்மாந் ப்ரதி பத்ரலேக²நமாவஸ்²யகம் அமந்யே|
I elskede! da det laa mig alvorligt paa Sinde at skrive til eder om vor fælles Frelse, fandt jeg det nødvendigt at skrive til eder med Formaning om at stride for den Tro, som een Gang er bleven overgiven de hellige.
4 யஸ்மாத்³ ஏதத்³ரூபத³ண்ட³ப்ராப்தயே பூர்வ்வம்’ லிகி²தா: கேசிஜ்ஜநா அஸ்மாந் உபஸ்ரு’ப்தவந்த: , தே (அ)தா⁴ர்ம்மிகலோகா அஸ்மாகம் ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹம்’ த்⁴வஜீக்ரு’த்ய லம்படதாம் ஆசரந்தி, அத்³விதீயோ (அ)தி⁴பதி ர்யோ (அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தம்’ நாங்கீ³குர்வ்வந்தி|
Thi der har indsneget sig nogle Mennesker, om hvem det for længe siden er forud skrevet, at de vilde falde under denne Dom: Ugudelige, som misbruge vor Guds Naade til Uterlighed og fornægte vor eneste Hersker og Herre Jesus Kristus.
5 தஸ்மாத்³ யூயம்’ புரா யத்³ அவக³தாஸ்தத் புந ர்யுஷ்மாந் ஸ்மாரயிதும் இச்சா²மி, ப²லத: ப்ரபு⁴ரேகக்ரு’த்வ: ஸ்வப்ரஜா மிஸரதே³ஸா²த்³ உத³தா⁴ர யத் தத: பரம் அவிஸ்²வாஸிநோ வ்யநாஸ²யத்|
Men skønt I een Gang for alle vide det alt sammen, vil jeg minde eder om, at da Herren havde frelst Folket ud af Ægyptens Land, ødelagde han næste Gang dem, som ikke troede,
6 யே ச ஸ்வர்க³தூ³தா: ஸ்வீயகர்த்ரு’த்வபதே³ ந ஸ்தி²த்வா ஸ்வவாஸஸ்தா²நம்’ பரித்யக்தவந்தஸ்தாந் ஸ மஹாதி³நஸ்ய விசாரார்த²ம் அந்த⁴காரமயே (அ)த⁴: ஸ்தா²நே ஸதா³ஸ்தா²யிபி⁴ ர்ப³ந்த⁴நைரப³த்⁴நாத்| (aïdios g126)
og de Engle, som ikke bevarede deres Højhed, men forlode deres egen Bolig, har han holdt forvarede i evige Lænker under Mørke til den store Dags Dom; (aïdios g126)
7 அபரம்’ ஸிதோ³மம் அமோரா தந்நிகடஸ்த²நக³ராணி சைதேஷாம்’ நிவாஸிநஸ்தத்ஸமரூபம்’ வ்யபி⁴சாரம்’ க்ரு’தவந்தோ விஷமமைது²நஸ்ய சேஷ்டயா விபத²ம்’ க³தவந்தஸ்²ச தஸ்மாத் தாந்யபி த்³ரு’ஷ்டாந்தஸ்வரூபாணி பூ⁴த்வா ஸதா³தநவஹ்நிநா த³ண்ட³ம்’ பு⁴ஞ்ஜதே| (aiōnios g166)
ligesom Sodoma og Gomorra og de omliggende Stæder, der paa samme Maade som disse vare henfaldne til Utugt og gik efter fremmed Kød, ere satte til et Eksempel, idet de bære en evig Ilds Straf. (aiōnios g166)
8 ததை²வேமே ஸ்வப்நாசாரிணோ(அ)பி ஸ்வஸ²ரீராணி கலங்கயந்தி ராஜாதீ⁴நதாம்’ ந ஸ்வீகுர்வ்வந்த்யுச்சபத³ஸ்தா²ந் நிந்த³ந்தி ச|
Alligevel gaa ogsaa disse ligedan i Drømme og besmitte Kød, foragte Herskab og bespotte Herligheder.
9 கிந்து ப்ரதா⁴நதி³வ்யதூ³தோ மீகா²யேலோ யதா³ மூஸஸோ தே³ஹே ஸ²யதாநேந விவத³மாந: ஸமபா⁴ஷத ததா³ திஸ்மந் நிந்தா³ரூபம்’ த³ண்ட³ம்’ ஸமர்பயிதும்’ ஸாஹஸம்’ ந க்ரு’த்வாகத²யத் ப்ரபு⁴ஸ்த்வாம்’ ப⁴ர்த்ஸயதாம்’|
Men Overengelen Mikael turde, da han tvistedes med Djævelen og talte om Mose Legeme, ikke fremføre en Bespottelsesdom, men sagde: „Herren straffe dig!‟
10 கிந்த்விமே யந்ந பு³த்⁴யந்தே தந்நிந்த³ந்தி யச்ச நிர்ப்³போ³த⁴பஸ²வ இவேந்த்³ரியைரவக³ச்ச²ந்தி தேந நஸ்²யந்தி|
Disse derimod bespotte, hvad de ikke kende; og hvad de som de ufornuftige Dyr vide Besked om af Naturen, dermed ødelægge de sig selv.
11 தாந் தி⁴க், தே காபி³லோ மார்கே³ சரந்தி பாரிதோஷிகஸ்யாஸா²தோ பி³லியமோ ப்⁴ராந்திமநுதா⁴வந்தி கோரஹஸ்ய து³ர்ம்முக²த்வேந விநஸ்²யந்தி ச|
Ve dem! thi de ere gaaede paa Kains Vej og have styrtet sig i Bileams Vildfarelse for Vindings Skyld og ere gaaede til Grunde i Koras Genstridighed.
12 யுஷ்மாகம்’ ப்ரேமபோ⁴ஜ்யேஷு தே விக்⁴நஜநகா ப⁴வந்தி, ஆத்மம்ப⁴ரயஸ்²ச பூ⁴த்வா நிர்லஜ்ஜயா யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ பு⁴ஞ்ஜதே| தே வாயுபி⁴ஸ்²சாலிதா நிஸ்தோயமேகா⁴ ஹேமந்தகாலிகா நிஷ்ப²லா த்³வி ர்ம்ரு’தா உந்மூலிதா வ்ரு’க்ஷா: ,
Disse ere Skærene ved eders Kærlighedsmaaltider, fordi de uden Undseelse fraadse med og pleje sig selv; de ere vandløse Skyer, som drives forbi af Vinden; bladløse Træer uden Frugt, to Gange døde, oprykkede med Rode;
13 ஸ்வகீயலஜ்ஜாபே²ணோத்³வமகா: ப்ரசண்டா³: ஸாமுத்³ரதரங்கா³: ஸதா³காலம்’ யாவத் கோ⁴ரதிமிரபா⁴கீ³நி ப்⁴ரமணகாரீணி நக்ஷத்ராணி ச ப⁴வந்தி| (aiōn g165)
vilde Bølger paa Hav, som udskumme deres egen Skam; vildfarende Stjerner; for dem er Mørke og Mulm bevaret til evig Tid. (aiōn g165)
14 ஆத³மத: ஸப்தம: புருஷோ யோ ஹநோக: ஸ தாநுத்³தி³ஸ்²ய ப⁴விஷ்யத்³வாக்யமித³ம்’ கதி²தவாந், யதா², பஸ்²ய ஸ்வகீயபுண்யாநாம் அயுதை ர்வேஷ்டித: ப்ரபு⁴: |
Men om disse har ogsaa Enok, den syvende fra Adam, profeteret, da han sagde: „Se, Herren kom med sine hellige Titusinder
15 ஸர்வ்வாந் ப்ரதி விசாராஜ்ஞாஸாத⁴நாயாக³மிஷ்யதி| ததா³ சாதா⁴ர்ம்மிகா: ஸர்வ்வே ஜாதா யைரபராதி⁴ந: | வித⁴ர்ம்மகர்ம்மணாம்’ தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாமேவ காரணாத்| ததா² தத்³வைபரீத்யேநாப்யத⁴ர்ம்மாசாரிபாபிநாம்’| உக்தகடோ²ரவாக்யாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாமபி காரணாத்| பரமேஸே²ந தோ³ஷித்வம்’ தேஷாம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதே||
for at holde Dom over alle og straffe alle de ugudelige for alle deres Ugudeligheds Gerninger, som de have bedrevet, og for alle de formastelige Ord, som de have talt imod ham, de ugudelige Syndere!‟
16 தே வாக்கலஹகாரிண: ஸ்வபா⁴க்³யநிந்த³கா: ஸ்வேச்சா²சாரிணோ த³ர்பவாதி³முக²விஸி²ஷ்டா லாபா⁴ர்த²ம்’ மநுஷ்யஸ்தாவகாஸ்²ச ஸந்தி|
Disse ere de, som knurre, som klage over deres Skæbne, medens de vandre efter deres Begæringer, og deres Mund taler overmodige Ord, medens de for Fordels Skyld vise Beundring for Personer.
17 கிந்து ஹே ப்ரியதமா: , அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரிதை ர்யத்³ வாக்யம்’ பூர்வ்வம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கதி²தம்’ தத் ஸ்மரத,
I derimod, I elskede! kommer de Ord i Hu, som forud ere talte af vor Herres Jesu Kristi Apostle;
18 ப²லத: ஸே²ஷஸமயே ஸ்வேச்சா²தோ (அ)த⁴ர்ம்மாசாரிணோ நிந்த³கா உபஸ்தா²ஸ்யந்தீதி|
thi de sagde eder: I den sidste Tid skal der være Spottere, som vandre efter deres Ugudeligheders Begæringer.
19 ஏதே லோகா: ஸ்வாந் ப்ரு’த²க் குர்வ்வந்த: ஸாம்’ஸாரிகா ஆத்மஹீநாஸ்²ச ஸந்தி|
Disse ere de, som volde Splittelser, sjælelige, som ikke have Aand.
20 கிந்து ஹே ப்ரியதமா: , யூயம்’ ஸ்வேஷாம் அதிபவித்ரவிஸ்²வாஸே நிசீயமாநா: பவித்ரேணாத்மநா ப்ரார்த²நாம்’ குர்வ்வந்த
I derimod, I elskede! opbygger eder selv paa eders helligste Tro; beder i den Helligaand;
21 ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரேம்நா ஸ்வாந் ரக்ஷத, அநந்தஜீவநாய சாஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய க்ரு’பாம்’ ப்ரதீக்ஷத்⁴வம்’| (aiōnios g166)
bevarer saaledes eder selv i Guds Kærlighed, forventende vor Herres Jesu Kristi Barmhjertighed til evigt Liv. (aiōnios g166)
22 அபரம்’ யூயம்’ விவிச்ய காம்’ஸ்²சித்³ அநுகம்பத்⁴வம்’
Og revser nogle, naar de tvivle,
23 காம்’ஸ்²சித்³ அக்³நித உத்³த்⁴ரு’த்ய ப⁴யம்’ ப்ரத³ர்ஸ்²ய ரக்ஷத, ஸா²ரீரிகபா⁴வேந கலங்கிதம்’ வஸ்த்ரமபி ரு’தீயத்⁴வம்’|
frelser andre ved at udrive dem af Ilden, forbarmer eder over andre med Frygt, saa I hade endog den af Kødet besmittede Kjortel.
24 அபரஞ்ச யுஷ்மாந் ஸ்க²லநாத்³ ரக்ஷிதும் உல்லாஸேந ஸ்வீயதேஜஸ: ஸாக்ஷாத் நிர்த்³தோ³ஷாந் ஸ்தா²பயிதுஞ்ச ஸமர்தோ²
Men ham, som er mægtig til at bevare eder fra Fald og fremstille eder for sin Herlighed ulastelige i Fryd,
25 யோ (அ)ஸ்மாகம் அத்³விதீயஸ்த்ராணகர்த்தா ஸர்வ்வஜ்ஞ ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய கௌ³ரவம்’ மஹிமா பராக்ரம: கர்த்ரு’த்வஞ்சேதா³நீம் அநந்தகாலம்’ யாவத்³ பூ⁴யாத்| ஆமேந்| (aiōn g165)
den eneste Gud, vor Frelser ved vor Herre Jesus Kristus, tilkommer Ære og Majestæt, Vælde og Magt, forud for al Tid og nu og i alle Evigheder! Amen. (aiōn g165)
