யோஹந: 8
1 ப்ரத்யூஷே யீஸு²: பநர்மந்தி³ரம் ஆக³ச்ச²த்
A Jezus poszedł na górę Oliwną.
2 தத: ஸர்வ்வேஷு லோகேஷு தஸ்ய ஸமீப ஆக³தேஷு ஸ உபவிஸ்²ய தாந் உபதே³ஷ்டும் ஆரப⁴த|
Potem zasię raniuczko przyszedł do kościoła, a lud wszystek zszedł się do niego; i siadłszy uczył je.
3 ததா³ அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஞ்ச வ்யபி⁴சாரகர்ம்மணி த்⁴ரு’தம்’ ஸ்த்ரியமேகாம் ஆநிய ஸர்வ்வேஷாம்’ மத்⁴யே ஸ்தா²பயித்வா வ்யாஹரந்
I przywiedli do niego nauczeni w Piśmie i Faryzeusze niewiastę na cudzołóstwie zastaną, a postawiwszy ją w pośrodku,
4 ஹே கு³ரோ யோஷிதம் இமாம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம குர்வ்வாணாம்’ லோகா த்⁴ரு’தவந்த: |
Rzekli mu: Nauczycielu! tę niewiastę zastano na samem uczynku cudzołóstwa;
5 ஏதாத்³ரு’ஸ²லோகா: பாஷாணாகா⁴தேந ஹந்தவ்யா இதி விதி⁴ர்மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தோஸ்தி கிந்து ப⁴வாந் கிமாதி³ஸ²தி?
A w zakonie nam Mojżesz przykazał takie kamionować; a ty co mówisz?
6 தே தமபவதி³தும்’ பரீக்ஷாபி⁴ப்ராயேண வாக்யமித³ம் அப்ரு’ச்ச²ந் கிந்து ஸ ப்ரஹ்வீபூ⁴ய பூ⁴மாவங்க³ல்யா லேகி²தும் ஆரப⁴த|
A to mówili kusząc go, aby go mogli oskarżyć. A Jezus schyliwszy się na dół, pisał palcem na ziemi.
7 ததஸ்தை: புந: புந: ப்ரு’ஷ்ட உத்தா²ய கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே யோ ஜநோ நிரபராதீ⁴ ஸஏவ ப்ரத²மம் ஏநாம்’ பாஷாணேநாஹந்து|
A gdy się go nie przestawali pytać, podniósł się, rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech na nią pierwszy kamieniem rzuci.
8 பஸ்²சாத் ஸ புநஸ்²ச ப்ரஹ்வீபூ⁴ய பூ⁴மௌ லேகி²தும் ஆரப⁴த|
A zasię schyliwszy na dół, pisał na ziemi.
9 தாம்’ கத²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே ஸ்வஸ்வமநஸி ப்ரபோ³த⁴ம்’ ப்ராப்ய ஜ்யேஷ்டா²நுக்ரமம்’ ஏகைகஸ²: ஸர்வ்வே ப³ஹிரக³ச்ச²ந் ததோ யீஸு²ரேகாகீ தயக்த்தோப⁴வத் மத்⁴யஸ்தா²நே த³ண்டா³யமாநா ஸா யோஷா ச ஸ்தி²தா|
A gdy oni usłyszeli, będąc od sumienia przekonani, jeden za drugim wychodzili, począwszy od starszych aż do ostatecznych, iż tylko sam Jezus został, a ona niewiasta w pośrodku stojąca.
10 தத்பஸ்²சாத்³ யீஸு²ருத்தா²ய தாம்’ வநிதாம்’ விநா கமப்யபரம்’ ந விலோக்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே வாமே தவாபவாத³கா: குத்ர? கோபி த்வாம்’ கிம்’ ந த³ண்ட³யதி?
A podniósłszy się Jezus i żadnego nie widząc, tylko onę niewiastę, rzekł jej: Niewiasto! gdzież są oni, co na cię skarżyli? Żaden cię nie potępił?
11 ஸாவத³த் ஹே மஹேச்ச² கோபி ந ததா³ யீஸு²ரவோசத் நாஹமபி த³ண்ட³யாமி யாஹி புந: பாபம்’ மாகார்ஷீ: |
A ona niewiasta rzekła: Żaden, Panie! A Jezus jej rzekł: Ani ja ciebie potępiam; idźże, a już więcej nie grzesz.
12 ததோ யீஸு²: புநரபி லோகேப்⁴ய இத்த²ம்’ கத²யிதும் ஆரப⁴த ஜக³தோஹம்’ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோ ய: கஸ்²சிந் மத்பஸ்²சாத³ க³ச்ச²தி ஸ திமிரே ந ப்⁴ரமித்வா ஜீவநரூபாம்’ தீ³ப்திம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
Zasię im rzekł Jezus, mówiąc: Jam jest światłość świata; kto mię naśladuje, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.
13 தத: பி²ரூஸி²நோ(அ)வாதி³ஷுஸ்த்வம்’ ஸ்வார்தே² ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³ஸி தஸ்மாத் தவ ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ராஹ்யம்’ ந ப⁴வதி|
I rzekli mu tedy Faryzeuszowie: Ty sam o sobie świadczysz, a świadectwo twoje nie jest prawdziwe.
14 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுதி³தவாந் யத்³யபி ஸ்வார்தே²(அ)ஹம்’ ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி ததா²பி மத் ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ராஹ்யம்’ யஸ்மாத்³ அஹம்’ குத ஆக³தோஸ்மி க்வ யாமி ச தத³ஹம்’ ஜாநாமி கிந்து குத ஆக³தோஸ்மி குத்ர க³ச்சா²மி ச தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத²|
Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak prawdziwe jest świadectwo moje; bo wiem, skądem przyszedł i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skądem przyszedł i dokąd idę.
15 யூயம்’ லௌகிகம்’ விசாரயத² நாஹம்’ கிமபி விசாரயாமி|
Wy według ciała sądzicie; ale ja nikogo nie sądzę.
16 கிந்து யதி³ விசாரயாமி தர்ஹி மம விசாரோ க்³ரஹீதவ்யோ யதோஹம் ஏகாகீ நாஸ்மி ப்ரேரயிதா பிதா மயா ஸஹ வித்³யதே|
A choćbym i ja sądził, sąd mój jest prawdziwy; bom nie jest sam, ale ja i który mię posłał, Ojciec.
17 த்³வயோ ர்ஜநயோ: ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ரஹணீயம்’ ப⁴வதீதி யுஷ்மாகம்’ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தமஸ்தி|
W zakonie waszym napisane jest: Iż dwojga ludzi świadectwo prawdziwe jest.
18 அஹம்’ ஸ்வார்தே² ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷித்வம்’ த³தா³மி யஸ்²ச மம தாதோ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் ஸோபி மத³ர்தே² ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி|
Jam jest, który sam o sobie świadczę; świadczy o mnie i ten, który mię posłał, Ojciec.
19 ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தவ தாத: குத்ர? ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த்³ யூயம்’ மாம்’ ந ஜாநீத² மத்பிதரஞ்ச ந ஜாநீத² யதி³ மாம் அக்ஷாஸ்யத தர்ஹி மம தாதமப்யக்ஷாஸ்யத|
Tedy mu rzekli: Gdzież jest ten twój Ojciec? Odpowiedział Jezus: Ani mnie znacie, ani Ojca mego; byście mnie znali, i Ojca byście mego znali.
20 யீஸு² ர்மந்தி³ர உபதி³ஸ்²ய ப⁴ண்டா³கா³ரே கதா² ஏதா அகத²யத் ததா²பி தம்’ ப்ரதி கோபி கரம்’ நோத³தோலயத்|
Te słowa mówił Jezus w skarbnicy, ucząc w kościele, a żaden go nie pojmał; bo jeszcze była nie przyszła godzina jego.
21 தத: பரம்’ யீஸு²: புநருதி³தவாந் அது⁴நாஹம்’ க³ச்சா²மி யூயம்’ மாம்’ க³வேஷயிஷ்யத² கிந்து நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத² யத் ஸ்தா²நம் அஹம்’ யாஸ்யாமி தத் ஸ்தா²நம் யூயம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
Rzekł im tedy zasię Jezus: Ja idę, i będziecie mię szukać, a w grzechu waszym pomrzecie; gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie.
22 ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ராவோசந் கிமயம் ஆத்மகா⁴தம்’ கரிஷ்யதி? யதோ யத் ஸ்தா²நம் அஹம்’ யாஸ்யாமி தத் ஸ்தா²நம் யூயம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத² இதி வாக்யம்’ ப்³ரவீதி|
Mówili tedy Żydowie: Alboż się sam zabije, że mówi: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie?
23 ததோ யீஸு²ஸ்தேப்⁴ய: கதி²தவாந் யூயம் அத⁴: ஸ்தா²நீயா லோகா அஹம் ஊர்த்³வ்வஸ்தா²நீய: யூயம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யா அஹம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யோ ந|
I rzekł do nich: Wyście z niskości, a jam z wysokości; wyście z tego świata, a jam zasię nie jest z tego świata.
24 தஸ்மாத் கதி²தவாந் யூயம்’ நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத² யதோஹம்’ ஸ புமாந் இதி யதி³ ந விஸ்²வஸித² தர்ஹி நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத²|
Przetomci wam powiedział, iż pomrzecie w grzechach waszych; bo jeźli nie wierzycie, żem ja jest, pomrzecie w grzechach waszych.
25 ததா³ தே (அ)ப்ரு’ச்ச²ந் கஸ்த்வம்’? ததோ யீஸு²: கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யஸ்ய ப்ரஸ்தாவம் ஆ ப்ரத²மாத் கரோமி ஸஏவ புருஷோஹம்’|
Tedy mu rzekli: Któżeś ty jest? I rzekł im Jezus: To, co wam z początku powiadam.
26 யுஷ்மாஸு மயா ப³ஹுவாக்யம்’ வக்த்தவ்யம்’ விசாரயிதவ்யஞ்ச கிந்து மத்ப்ரேரயிதா ஸத்யவாதீ³ தஸ்ய ஸமீபே யத³ஹம்’ ஸ்²ருதவாந் ததே³வ ஜக³தே கத²யாமி|
Wieleć mam o was mówić i sądzić; ale ten, który mię posłał, jest prawdziwy, a ja, com od niego słyszał, to mówię na świecie.
27 கிந்து ஸ ஜநகே வாக்யமித³ம்’ ப்ரோக்த்தவாந் இதி தே நாபு³த்⁴யந்த|
Ale nie zrozumieli, że im o Ojcu mówił.
28 ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யதா³ மநுஷ்யபுத்ரம் ஊர்த்³வ்வ உத்தா²பயிஷ்யத² ததா³ஹம்’ ஸ புமாந் கேவல: ஸ்வயம்’ கிமபி கர்ம்ம ந கரோமி கிந்து தாதோ யதா² ஸி²க்ஷயதி தத³நுஸாரேண வாக்யமித³ம்’ வதா³மீதி ச யூயம்’ ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்ஷ்யத²|
Przetoż im rzekł Jezus: Gdy wywyższycie Syna człowieczego, tedy poznacie, żem ja jest, a sam od siebie nic nie uczynię, ale jako mię nauczył Ojciec mój, tak mówię.
29 மத்ப்ரேரயிதா பிதா மாம் ஏகாகிநம்’ ந த்யஜதி ஸ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ திஷ்ட²தி யதோஹம்’ தத³பி⁴மதம்’ கர்ம்ம ஸதா³ கரோமி|
A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.
30 ததா³ தஸ்யைதாநி வாக்யாநி ஸ்²ருத்வா ப³ஹுவஸ்தாஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸந்|
To gdy on mówił, wiele ich weń uwierzyło.
31 யே யிஹூதீ³யா வ்யஸ்²வஸந் யீஸு²ஸ்தேப்⁴யோ(அ)கத²யத்
Tedy mówił Jezus do tych Żydów, co mu uwierzyli: Jeźli wy zostaniecie w słowie mojem, prawdziwie uczniami moimi będziecie;
32 மம வாக்யே யதி³ யூயம் ஆஸ்தா²ம்’ குருத² தர்ஹி மம ஸி²ஷ்யா பூ⁴த்வா ஸத்யத்வம்’ ஜ்ஞாஸ்யத² தத: ஸத்யதயா யுஷ்மாகம்’ மோக்ஷோ ப⁴விஷ்யதி|
Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi.
33 ததா³ தே ப்ரத்யவாதி³ஷு: வயம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²: கதா³பி கஸ்யாபி தா³ஸா ந ஜாதாஸ்தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ முக்த்தி ர்ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ கத²ம்’ ப்³ரவீஷி?
I odpowiedzieli mu: Myśmy nasienie Abrahamowe, a nigdyśmy nie służyli nikomu; jakoż ty mówisz: Iż wolnymi będziecie.
34 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி ய: பாபம்’ கரோதி ஸ பாபஸ்ய தா³ஸ: |
Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, iż wszelki, kto czyni grzech, sługą jest grzechu.
A sługać nie mieszka w domu na wieki, ale Syn mieszka na wieki. (aiōn g165)
36 அத: புத்ரோ யதி³ யுஷ்மாந் மோசயதி தர்ஹி நிதாந்தமேவ முக்த்தா ப⁴விஷ்யத²|
A przetoż jeźli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.
37 யுயம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ² இத்யஹம்’ ஜாநாமி கிந்து மம கதா² யுஷ்மாகம் அந்த: கரணேஷு ஸ்தா²நம்’ ந ப்ராப்நுவந்தி தஸ்மாத்³தே⁴தோ ர்மாம்’ ஹந்தும் ஈஹத்⁴வே|
Wiem, żeście nasienie Abrahamowe; lecz szukacie, abyście mię zabili, iż mowa moja nie ma u was miejsca.
38 அஹம்’ ஸ்வபிது: ஸமீபே யத³பஸ்²யம்’ ததே³வ கத²யாமி ததா² யூயமபி ஸ்வபிது: ஸமீபே யத³பஸ்²யத ததே³வ குருத்⁴வே|
Ja com widział u Ojca mego, powiadam, a wy też to, coście widzieli u ojca waszego, czynicie.
39 ததா³ தே ப்ரத்யவோசந் இப்³ராஹீம் அஸ்மாகம்’ பிதா ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யதி³ யூயம் இப்³ராஹீம: ஸந்தாநா அப⁴விஷ்யத தர்ஹி இப்³ராஹீம ஆசாரணவத்³ ஆசரிஷ்யத|
Odpowiedzieli mu i rzekli: Ojciec nasz jest Abraham. Rzekł im Jezus: Byście byli synami Abrahamowymi, czynilibyście uczynki Abrahamowe.
40 ஈஸ்²வரஸ்ய முகா²த் ஸத்யம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி யோஹம்’ தம்’ மாம்’ ஹந்தும்’ சேஷ்டத்⁴வே இப்³ராஹீம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம ந சகார|
Ale teraz szukacie, byście mię zabili, człowieka tego, którym wam prawdę mówił, którąm słyszał od Boga; tego Abraham nie czynił.
41 யூயம்’ ஸ்வஸ்வபிது: கர்ம்மாணி குருத² ததா³ தைருக்த்தம்’ ந வயம்’ ஜாரஜாதா அஸ்மாகம் ஏகஏவ பிதாஸ்தி ஸ ஏவேஸ்²வர:
Wy czynicie uczynki ojca waszego. Rzekli mu tedy: My z nierządu nie jesteśmy spłodzeni, jednegoż Ojca mamy, Boga.
42 ததோ யீஸு²நா கதி²தம் ஈஸ்²வரோ யதி³ யுஷ்மாகம்’ தாதோப⁴விஷ்யத் தர்ஹி யூயம்’ மயி ப்ரேமாகரிஷ்யத யதோஹம் ஈஸ்²வராந்நிர்க³த்யாக³தோஸ்மி ஸ்வதோ நாக³தோஹம்’ ஸ மாம்’ ப்ராஹிணோத்|
Tedy im rzekł Jezus: Być był Bóg Ojcem waszym, tedy byście mię miłowali, gdyżem ja od Boga wyszedł i przyszedłem, anim sam od siebie przyszedł, ale mię on posłał.
43 யூயம்’ மம வாக்யமித³ம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே குத: ? யதோ யூயம்’ மமோபதே³ஸ²ம்’ ஸோடு⁴ம்’ ந ஸ²க்நுத²|
Przeczże tej powieści mojej nie pojmujecie? przeto, iż nie możecie słuchać mowy mojej.
44 யூயம்’ ஸை²தாந் பிது: ஸந்தாநா ஏதஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம்’ பிதுரபி⁴லாஷம்’ பூரயத² ஸ ஆ ப்ரத²மாத் நரகா⁴தீ தத³ந்த: ஸத்யத்வஸ்ய லேஸோ²பி நாஸ்தி காரணாத³த: ஸ ஸத்யதாயாம்’ நாதிஷ்ட²த் ஸ யதா³ ம்ரு’ஷா கத²யதி ததா³ நிஜஸ்வபா⁴வாநுஸாரேணைவ கத²யதி யதோ ஸ ம்ரு’ஷாபா⁴ஷீ ம்ரு’ஷோத்பாத³கஸ்²ச|
Wyście z ojca dyjabła i pożądliwości ojca waszego czynić chcecie; onci był mężobójcą od początku i w prawdzie nie został, bo w nim prawdy nie masz: gdy mówi kłamstwo, z swego własnego mówi, iż jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
45 அஹம்’ தத்²யவாக்யம்’ வதா³மி காரணாத³ஸ்மாத்³ யூயம்’ மாம்’ ந ப்ரதீத²|
A ja, że prawdę mówię, nie wierzycie mi.
46 மயி பாபமஸ்தீதி ப்ரமாணம்’ யுஷ்மாகம்’ கோ தா³தும்’ ஸ²க்நோதி? யத்³யஹம்’ தத்²யவாக்யம்’ வதா³மி தர்ஹி குதோ மாம்’ ந ப்ரதித²?
Któż mię z was obwini z grzechu? Jeźliż prawdę mówię, przeczże wy mi nie wierzycie?
47 ய: கஸ்²சந ஈஸ்²வரீயோ லோக: ஸ ஈஸ்²வரீயகதா²யாம்’ மநோ நித⁴த்தே யூயம் ஈஸ்²வரீயலோகா ந ப⁴வத² தந்நிதா³நாத் தத்ர ந மநாம்’ஸி நித⁴த்³வே|
Ktoć z Boga jest, słów Bożych słucha; dlatego wy nie słuchacie, że z Boga nie jesteście.
48 ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவாதி³ஷு: த்வமேக: ஸோ²மிரோணீயோ பூ⁴தக்³ரஸ்தஸ்²ச வயம்’ கிமித³ம்’ ப⁴த்³ரம்’ நாவாதி³ஷ்ம?
Odpowiedzieli tedy Żydowie i rzekli mu: Izali my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin i dyjabelstwo masz?
49 ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த் நாஹம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்த: கிந்து நிஜதாதம்’ ஸம்மந்யே தஸ்மாத்³ யூயம்’ மாம் அபமந்யத்⁴வே|
Odpowiedział Jezus: Jać dyjabelstwa nie mam, ale czczę Ojca mego; a wyście mię nie uczcili.
50 அஹம்’ ஸ்வஸுக்²யாதிம்’ ந சேஷ்டே கிந்து சேஷ்டிதா விசாரயிதா சாபர ஏக ஆஸ்தே|
Jać nie szukam chwały mojej; jest ten, który szuka i sądzi.
51 அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம் அதீவ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி யோ நரோ மதீ³யம்’ வாசம்’ மந்யதே ஸ கதா³சந நித⁴நம்’ ந த்³ரக்ஷ்யதி| (aiōn g165)
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie ogląda na wieki. (aiōn g165)
52 யிஹூதீ³யாஸ்தமவத³ந் த்வம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்த இதீதா³நீம் அவைஷ்ம| இப்³ராஹீம் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஞ்ச ஸர்வ்வே ம்ரு’தா: கிந்து த்வம்’ பா⁴ஷஸே யோ நரோ மம பா⁴ரதீம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ ஜாது நிதா⁴நாஸ்வாத³ம்’ ந லப்ஸ்யதே| (aiōn g165)
Tedy mu rzekli Żydowie: Terażeśmy poznali, że dyjabelstwo masz, Abraham umarł i prorocy, a ty powiadasz: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie skosztuje na wieki; (aiōn g165)
53 தர்ஹி த்வம்’ கிம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாத்³ இப்³ராஹீமோபி மஹாந்? யஸ்மாத் ஸோபி ம்ரு’த: ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ம்ரு’தா: த்வம்’ ஸ்வம்’ கம்’ புமாம்’ஸம்’ மநுஷே?
Izaś ty nie większy nad ojca naszego Abrahama, który umarł? i prorocy pomarli; kimże się ty wżdy czynisz?
54 யீஸு²: ப்ரத்யவோசத்³ யத்³யஹம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வயம்’ ஸம்மந்யே தர்ஹி மம தத் ஸம்மநநம்’ கிமபி ந கிந்து மம தாதோ யம்’ யூயம்’ ஸ்வீயம் ஈஸ்²வரம்’ பா⁴ஷத்⁴வே ஸஏவ மாம்’ ஸம்மநுதே|
Odpowiedział Jezus: Jeźli się ja sam chwalę, chwała moja nic nie jest. Jestci Ojciec mój, który mię chwali, o którym wy powiadacie, że jest Bogiem waszym.
55 யூயம்’ தம்’ நாவக³ச்ச²த² கிந்த்வஹம்’ தமவக³ச்சா²மி தம்’ நாவக³ச்சா²மீதி வாக்யம்’ யதி³ வதா³மி தர்ஹி யூயமிவ ம்ரு’ஷாபா⁴ஷீ ப⁴வாமி கிந்த்வஹம்’ தமவக³ச்சா²மி ததா³க்ஷாமபி க்³ரு’ஹ்லாமி|
Lecz go nie znacie, a ja go znam; i jeźlibym rzekł, że go nie znam, byłbym podobnym wam, kłamcą; ale go znam i słowa jego zachowuję.
56 யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் மம ஸமயம்’ த்³ரஷ்டும் அதீவாவாஞ்ச²த் தந்நிரீக்ஷ்யாநந்த³ச்ச|
Abraham, ojciec wasz, z radością żądał, aby oglądał dzień mój, i oglądał i radował się.
57 ததா³ யிஹூதீ³யா அப்ரு’ச்ச²ந் தவ வய: பஞ்சாஸ²த்³வத்ஸரா ந த்வம்’ கிம் இப்³ராஹீமம் அத்³ராக்ஷீ: ?
Tedy rzekli Żydowie do niego: Pięćdziesiąt lat jeszcze nie masz, a Abrahamaś widział?
58 யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி இப்³ராஹீமோ ஜந்மந: பூர்வ்வகாலமாரப்⁴யாஹம்’ வித்³யே|
Rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Pierwej niż Abraham był, jam jest.
59 ததா³ தே பாஷாணாந் உத்தோல்ய தமாஹந்தும் உத³யச்ச²ந் கிந்து யீஸு² ர்கு³ப்தோ மந்திராத்³ ப³ஹிர்க³த்ய தேஷாம்’ மத்⁴யேந ப்ரஸ்தி²தவாந்|
Porwali tedy kamienie, aby nań ciskali; lecz Jezus schronił się, i wyszedł z kościoła, przechodząc przez pośrodek ich, i tak uszedł.
