யோஹந: 6
1 தத: பரம்’ யீஸு² ர்கா³லீல் ப்ரதே³ஸீ²யஸ்ய திவிரியாநாம்ந: ஸிந்தோ⁴: பாரம்’ க³தவாந்|
Potem odszedł Jezus za morze Galilejskie, które jest Tyberyjadzkie;
2 ததோ வ்யாதி⁴மல்லோகஸ்வாஸ்த்²யகரணரூபாணி தஸ்யாஸ்²சர்ய்யாணி கர்ம்மாணி த்³ரு’ஷ்ட்வா ப³ஹவோ ஜநாஸ்தத்பஸ்²சாத்³ அக³ச்ச²ந்|
I szedł za nim lud wielki, iż widzieli cuda jego, które czynił nad chorymi.
3 ததோ யீஸு²: பர்வ்வதமாருஹ்ய தத்ர ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்|
I wszedł Jezus na górę, i siedział tam z uczniami swoimi;
4 தஸ்மிந் ஸமய நிஸ்தாரோத்ஸவநாம்நி யிஹூதீ³யாநாம உத்ஸவ உபஸ்தி²தே
A była blisko wielkanoc, święto żydowskie.
5 யீஸு² ர்நேத்ரே உத்தோல்ய ப³ஹுலோகாந் ஸ்வஸமீபாக³தாந் விலோக்ய பி²லிபம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஏதேஷாம்’ போ⁴ஜநாய போ⁴ஜத்³ரவ்யாணி வயம்’ குத்ர க்ரேதும்’ ஸ²க்ரும: ?
Tedy podniósł Jezus oczy i ujrzawszy, iż wielki lud idzie do niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, aby ci jedli?
6 வாக்யமித³ம்’ தஸ்ய பரீக்ஷார்த²ம் அவாதீ³த் கிந்து யத் கரிஷ்யதி தத் ஸ்வயம் அஜாநாத்|
(Ale to mówił, kusząc go; bo on wiedział, co miał czynić.)
7 பி²லிப: ப்ரத்யவோசத் ஏதேஷாம் ஏகைகோ யத்³யல்பம் அல்பம்’ ப்ராப்நோதி தர்ஹி முத்³ராபாத³த்³விஸ²தேந க்ரீதபூபா அபி ந்யூநா ப⁴விஷ்யந்தி|
Odpowiedział mu Filip: Za dwieście groszy chleba nie dosyć im będzie, choćby każdy z nich mało co wziął.
8 ஸி²மோந் பிதரஸ்ய ப்⁴ராதா ஆந்த்³ரியாக்²ய: ஸி²ஷ்யாணாமேகோ வ்யாஹ்ரு’தவாந்
Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:
9 அத்ர கஸ்யசித்³ பா³லகஸ்ய ஸமீபே பஞ்ச யாவபூபா: க்ஷுத்³ரமத்ஸ்யத்³வயஞ்ச ஸந்தி கிந்து லோகாநாம்’ ஏதாவாதாம்’ மத்⁴யே தை: கிம்’ ப⁴விஷ்யதி?
Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie rybki; ale cóż to jest na tak wielu?
10 பஸ்²சாத்³ யீஸு²ரவத³த் லோகாநுபவேஸ²யத தத்ர ப³ஹுயவஸஸத்த்வாத் பஞ்சஸஹஸ்த்ரேப்⁴யோ ந்யூநா அதி⁴கா வா புருஷா பூ⁴ம்யாம் உபாவிஸ²ந்|
Tedy rzekł Jezus: Każcie ludowi usiąść. A było trawy dość na onemże miejscu, i usiadło mężów w liczbie około pięciu tysięcy.
11 ததோ யீஸு²ஸ்தாந் பூபாநாதா³ய ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா ஸி²ஷ்யேஷு ஸமார்பயத் ததஸ்தே தேப்⁴ய உபவிஷ்டலோகேப்⁴ய: பூபாந் யதே²ஷ்டமத்ஸ்யஞ்ச ப்ராது³: |
Wziął tedy Jezus one chleby, a podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; także i z onych rybek, ile jedno chcieli.
12 தேஷு த்ரு’ப்தேஷு ஸ தாநவோசத்³ ஏதேஷாம்’ கிஞ்சித³பி யதா² நாபசீயதே ததா² ஸர்வ்வாண்யவஸி²ஷ்டாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்லீத|
A gdy byli nasyceni, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie te ułomki, które zbywają, żeby nic nie zginęło.
13 தத: ஸர்வ்வேஷாம்’ போ⁴ஜநாத் பரம்’ தே தேஷாம்’ பஞ்சாநாம்’ யாவபூபாநாம்’ அவஸி²ஷ்டாந்யகி²லாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய த்³வாத³ஸ²ட³ல்லகாந் அபூரயந்|
I zebrali i napełnili dwanaście koszów ułomków z onego pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym, co jedli.
14 அபரம்’ யீஸோ²ரேதாத்³ரு’ஸீ²ம் ஆஸ்²சர்ய்யக்ரியாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா லோகா மிதோ² வக்துமாரேபி⁴ரே ஜக³தி யஸ்யாக³மநம்’ ப⁴விஷ்யதி ஸ ஏவாயம் அவஸ்²யம்’ ப⁴விஷ்யத்³வக்த்தா|
A oni ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: Tenci jest zaprawdę on prorok, który miał przyjść na świat.
15 அதஏவ லோகா ஆக³த்ய தமாக்ரம்ய ராஜாநம்’ கரிஷ்யந்தி யீஸு²ஸ்தேஷாம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ மாநஸம்’ விஜ்ஞாய புநஸ்²ச பர்வ்வதம் ஏகாகீ க³தவாந்|
Tedy Jezus poznawszy, iż mieli przyjść i porwać go, aby go uczynili królem, uszedł zasię sam tylko na górę.
16 ஸாயம்’கால உபஸ்தி²தே ஸி²ஷ்யா ஜலதி⁴தடம்’ வ்ரஜித்வா நாவமாருஹ்ய நக³ரதி³ஸி² ஸிந்தௌ⁴ வாஹயித்வாக³மந்|
A gdy był wieczór, zstąpili uczniowie jego do morza.
17 தஸ்மிந் ஸமயே திமிர உபாதிஷ்ட²த் கிந்து யீஷுஸ்தேஷாம்’ ஸமீபம்’ நாக³ச்ச²த்|
A wstąpiwszy w łódź, jechali za morze do Kapernaum, a już było ciemno, a Jezus nie przyszedł był do nich.
18 ததா³ ப்ரப³லபவநவஹநாத் ஸாக³ரே மஹாதரங்கோ³ ப⁴விதும் ஆரேபே⁴|
A morze, gdy powstał wielki wiatr, burzyć się poczynało.
19 ததஸ்தே வாஹயித்வா த்³வித்ராந் க்ரோஸா²ந் க³தா: பஸ்²சாத்³ யீஸு²ம்’ ஜலதே⁴ருபரி பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜந்தம்’ நௌகாந்திகம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ விலோக்ய த்ராஸயுக்தா அப⁴வந்
Gdy tedy odpłynęli jakoby na dwadzieścia i pięć lub trzydzieści stajan, ujrzeli Jezusa chodzącego po morzu, przybliżającego się ku łodzi, i ulękli się.
20 கிந்து ஸ தாநுக்த்தவாந் அயமஹம்’ மா பை⁴ஷ்ட|
A on im rzekł: Jamci jest, nie bójcie się.
21 ததா³ தே தம்’ ஸ்வைரம்’ நாவி க்³ரு’ஹீதவந்த: ததா³ தத்க்ஷணாத்³ உத்³தி³ஷ்டஸ்தா²நே நௌருபாஸ்தா²த்|
I wzięli go ochotnie do łodzi, a zarazem łódź przypłynęła do ziemi, do której jechali.
22 யயா நாவா ஸி²ஷ்யா அக³ச்ச²ந் தத³ந்யா காபி நௌகா தஸ்மிந் ஸ்தா²நே நாஸீத் ததோ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ நாக³மத் கேவலா: ஸி²ஷ்யா அக³மந் ஏதத் பாரஸ்தா² லோகா ஜ்ஞாதவந்த: |
Nazajutrz lud, który był za morzem, widząc, że tam nie było drugiej łodzi, tylko ona jedna, w którą byli wstąpili uczniowie jego, a iż Jezus nie wszedł był w łódź z uczniami swoimi, ale sami uczniowie jego ujechali;
23 கிந்து தத: பரம்’ ப்ரபு⁴ ர்யத்ர ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் அநுகீர்த்த்ய லோகாந் பூபாந் அபோ⁴ஜயத் தத்ஸ்தா²நஸ்ய ஸமீபஸ்த²திவிரியாயா அபராஸ்தரணய ஆக³மந்|
(Przyszły też były drugie łodzie z Tyberyjady, blisko do onego miejsca, gdzie jedli chleb, gdy był Pan dzięki uczynił.)
24 யீஸு²ஸ்தத்ர நாஸ்தி ஸி²ஷ்யா அபி தத்ர நா ஸந்தி லோகா இதி விஜ்ஞாய யீஸு²ம்’ க³வேஷயிதும்’ தரணிபி⁴: கப²ர்நாஹூம் புரம்’ க³தா: |
To gdy obaczył lud, iż tam nie było Jezusa, ani uczniów jego, wstąpili i oni w łodzie i przeprawili się do Kapernaum, szukając Jezusa;
25 ததஸ்தே ஸரித்பதே: பாரே தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்ய ப்ராவோசந் ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் அத்ர ஸ்தா²நே கதா³க³மத்?
A znalazłszy go za morzem, rzekli mu: Mistrzu! kiedyś tu przybył?
26 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ப்ரத்யவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி ஆஸ்²சர்ய்யகர்ம்மத³ர்ஸ²நாத்³தே⁴தோ ர்ந கிந்து பூபபோ⁴ஜநாத் தேந த்ரு’ப்தத்வாஞ்ச மாம்’ க³வேஷயத²|
Odpowiedział im Jezus i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mię nie przeto, iżeście widzieli cuda, ale iżeście jedli chleb, i byliście nasyceni.
27 க்ஷயணீயப⁴க்ஷ்யார்த²ம்’ மா ஸ்²ராமிஷ்ட கிந்த்வந்தாயுர்ப⁴க்ஷ்யார்த²ம்’ ஸ்²ராம்யத, தஸ்மாத் தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ மநுஜபுத்ரோ யுஷ்மாப்⁴யம்’ தா³ஸ்யதி; தஸ்மிந் தாத ஈஸ்²வர: ப்ரமாணம்’ ப்ராதா³த்| (aiōnios g166)
Sprawujcież nie pokarm, który ginie, ale pokarm, który trwa ku żywotowi wiecznemu, który wam da Syn człowieczy; albowiem tego zapieczętował Bóg Ojciec. (aiōnios g166)
28 ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் ஈஸ்²வராபி⁴மதம்’ கர்ம்ம கர்த்தும் அஸ்மாபி⁴: கிம்’ கர்த்தவ்யம்’?
Rzekli tedy do niego: Cóż będziemy czynili, abyśmy sprawowali sprawy Boże?
29 ததோ யீஸு²ரவத³த்³ ஈஸ்²வரோ யம்’ ப்ரைரயத் தஸ்மிந் விஸ்²வஸநம் ஈஸ்²வராபி⁴மதம்’ கர்ம்ம|
Odpowiedział Jezus i rzekł im: Toć jest sprawa Boża, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.
30 ததா³ தே வ்யாஹரந் ப⁴வதா கிம்’ லக்ஷணம்’ த³ர்ஸி²தம்’ யத்³த்³ரு’ஷ்ட்வா ப⁴வதி விஸ்²வஸிஷ்யாம: ? த்வயா கிம்’ கர்ம்ம க்ரு’தம்’?
Rzekli mu tedy: Cóż wżdy ty za znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?
31 அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா மஹாப்ராந்தரே மாந்நாம்’ போ⁴க்த்தும்’ ப்ராபு: யதா² லிபிராஸ்தே| ஸ்வர்கீ³யாணி து ப⁴க்ஷ்யாணி ப்ரத³தௌ³ பரமேஸ்²வர: |
Ojcowie nasi jedli mannę na puszczy, jako jest napisano: Chleb z nieba dał im ku jedzeniu.
32 ததா³ யீஸு²ரவத³த்³ அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி மூஸா யுஷ்மாப்⁴யம்’ ஸ்வர்கீ³யம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ நாதா³த் கிந்து மம பிதா யுஷ்மாப்⁴யம்’ ஸ்வர்கீ³யம்’ பரமம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ த³தா³தி|
Rzekł im tedy Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz wam dał chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb on prawdziwy z nieba.
33 ய: ஸ்வர்கா³த³வருஹ்ய ஜக³தே ஜீவநம்’ த³தா³தி ஸ ஈஸ்²வரத³த்தப⁴க்ஷ்யரூப: |
Albowiem chleb Boży ten jest, który zstępuje z nieba i żywot daje światu.
34 ததா³ தே ப்ராவோசந் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴க்ஷ்யமித³ம்’ நித்யமஸ்மப்⁴யம்’ த³தா³து|
Tedy mu rzekli: Panie! daj nam zawsze tego chleba.
35 யீஸு²ரவத³த்³ அஹமேவ ஜீவநரூபம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ யோ ஜநோ மம ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³ச்ச²தி ஸ ஜாது க்ஷுதா⁴ர்த்தோ ந ப⁴விஷ்யதி, ததா² யோ ஜநோ மாம்’ ப்ரத்யேதி ஸ ஜாது த்ரு’ஷார்த்தோ ந ப⁴விஷ்யதி|
I rzekł im Jezus: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.
36 மாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாபி யூயம்’ ந விஸ்²வஸித² யுஷ்மாநஹம் இத்யவோசம்’|
Alem wam powiedział: Owszem, widzieliście mię, a nie wierzycie.
37 பிதா மஹ்யம்’ யாவதோ லோகாநத³தா³த் தே ஸர்வ்வ ஏவ மமாந்திகம் ஆக³மிஷ்யந்தி ய: கஸ்²சிச்ச மம ஸந்நிதி⁴ம் ஆயாஸ்யதி தம்’ கேநாபி ப்ரகாரேண ந தூ³ரீகரிஷ்யாமி|
Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.
38 நிஜாபி⁴மதம்’ ஸாத⁴யிதும்’ ந ஹி கிந்து ப்ரேரயிதுரபி⁴மதம்’ ஸாத⁴யிதும்’ ஸ்வர்கா³த்³ ஆக³தோஸ்மி|
Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moję, ale wolę onego, który mię posłał.
39 ஸ யாந் யாந் லோகாந் மஹ்யமத³தா³த் தேஷாமேகமபி ந ஹாரயித்வா ஸே²ஷதி³நே ஸர்வ்வாநஹம் உத்தா²பயாமி இத³ம்’ மத்ப்ரேரயிது: பிதுரபி⁴மதம்’|
A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzień.
40 ய: கஸ்²சிந் மாநவஸுதம்’ விலோக்ய விஸ்²வஸிதி ஸ ஸே²ஷதி³நே மயோத்தா²பித: ஸந் அநந்தாயு: ப்ராப்ஸ்யதி இதி மத்ப்ரேரகஸ்யாபி⁴மதம்’| (aiōnios g166)
A tać jest wola onego, który mię posłał, aby każdy, kto widzi Syna, a wierzy weń, miał żywot wieczny; a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios g166)
41 ததா³ ஸ்வர்கா³த்³ யத்³ ப⁴க்ஷ்யம் அவாரோஹத் தத்³ ப⁴க்ஷ்யம் அஹமேவ யிஹூதீ³யலோகாஸ்தஸ்யைதத்³ வாக்யே விவத³மாநா வக்த்துமாரேபி⁴ரே
I szemrali Żydowie o nim, iż rzekł: Jam jest on chleb, który z nieba zstąpił.
42 யூஷப²: புத்ரோ யீஸு² ர்யஸ்ய மாதாபிதரௌ வயம்’ ஜாநீம ஏஷ கிம்’ ஸஏவ ந? தர்ஹி ஸ்வர்கா³த்³ அவாரோஹம் இதி வாக்யம்’ கத²ம்’ வக்த்தி?
I mówili: Izaż ten nie jest Jezus, syn Józefa, którego my ojca i matkę znamy; jakoż teraz tedy ten powiada: Żem z nieba zstąpił?
43 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ப்ரத்யவத³த் பரஸ்பரம்’ மா விவத³த்⁴வம்’
Tedy odpowiedział Jezus i rzekł im: Nie szemrzyjcie między sobą.
44 மத்ப்ரேரகேண பித்ரா நாக்ரு’ஷ்ட: கோபி ஜநோ மமாந்திகம் ஆயாதும்’ ந ஸ²க்நோதி கிந்த்வாக³தம்’ ஜநம்’ சரமே(அ)ஹ்நி ப்ரோத்தா²பயிஷ்யாமி|
Żaden do mnie przyjść nie może, jeźli go Ojciec mój, który mię posłał, nie pociągnie; a ja go wzbudzę w ostateczny dzień.
45 தே ஸர்வ்வ ஈஸ்²வரேண ஸி²க்ஷிதா ப⁴விஷ்யந்தி ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிபிரித்த²மாஸ்தே அதோ ய: கஸ்²சித் பிது: ஸகாஸா²த் ஸ்²ருத்வா ஸி²க்ஷதே ஸ ஏவ மம ஸமீபம் ஆக³மிஷ்யதி|
Napisano w prorokach: I będą wszyscy wyuczeni od Boga; przetoż każdy, kto słyszał od Ojca, a nauczył się, przychodzi do mnie.
46 ய ஈஸ்²வராத்³ அஜாயத தம்’ விநா கோபி மநுஷ்யோ ஜநகம்’ நாத³ர்ஸ²த் கேவல: ஸஏவ தாதம் அத்³ராக்ஷீத்|
Nie iżby kto widział Ojca, oprócz tego, który jest od Boga; ten widział Ojca.
47 அஹம்’ யுஷ்மாந் யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி யோ ஜநோ மயி விஸ்²வாஸம்’ கரோதி ஸோநந்தாயு: ப்ராப்நோதி| (aiōnios g166)
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto w mię wierzy, ma żywot wieczny. (aiōnios g166)
48 அஹமேவ தஜ்ஜீவநப⁴க்ஷ்யம்’|
Jam jest on chleb żywota.
49 யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா மஹாப்ராந்தரே மந்நாப⁴க்ஷ்யம்’ பூ⁴க்த்தாபி ம்ரு’தா:
Ojcowie wasi jedli mannę na puszczy, a pomarli.
50 கிந்து யத்³ப⁴க்ஷ்யம்’ ஸ்வர்கா³தா³க³ச்ச²த் தத்³ யதி³ கஸ்²சித்³ பு⁴ங்க்த்தே தர்ஹி ஸ ந ம்ரியதே|
Ten jest on chleb, który z nieba zstępuje; jeźliby go kto jadł, nie umrze.
51 யஜ்ஜீவநப⁴க்ஷ்யம்’ ஸ்வர்கா³தா³க³ச்ச²த் ஸோஹமேவ இத³ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ யோ ஜநோ பு⁴ங்க்த்தே ஸ நித்யஜீவீ ப⁴விஷ்யதி| புநஸ்²ச ஜக³தோ ஜீவநார்த²மஹம்’ யத் ஸ்வகீயபிஸி²தம்’ தா³ஸ்யாமி ததே³வ மயா விதரிதம்’ ப⁴க்ஷ்யம்| (aiōn g165)
Jamci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: jeźliby kto jadł z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje, które ja dam za żywot świata. (aiōn g165)
52 தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: பரஸ்பரம்’ விவத³மாநா வக்த்துமாரேபி⁴ரே ஏஷ போ⁴ஜநார்த²ம்’ ஸ்வீயம்’ பலலம்’ கத²ம் அஸ்மப்⁴யம்’ தா³ஸ்யதி?
Wadzili się tedy Żydowie między sobą, mówiąc: Jakoż ten może nam dać ciało swoje ku jedzeniu?
53 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ஆவோசத்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி மநுஷ்யபுத்ரஸ்யாமிஷே யுஷ்மாபி⁴ ர்ந பு⁴க்த்தே தஸ்ய ருதி⁴ரே ச ந பீதே ஜீவநேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸம்ப³ந்தோ⁴ நாஸ்தி|
I rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli nie będziecie jedli ciała Syna człowieczego, i pili krwi jego, nie macie żywota w sobie.
54 யோ மமாமிஷம்’ ஸ்வாத³தி மம ஸுதி⁴ரஞ்ச பிவதி ஸோநந்தாயு: ப்ராப்நோதி தத: ஸே²ஷே(அ)ஹ்நி தமஹம் உத்தா²பயிஷ்யாமி| (aiōnios g166)
Kto je ciało moje, a pije krew moję, ma żywot wieczny, a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios g166)
55 யதோ மதீ³யமாமிஷம்’ பரமம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ ததா² மதீ³யம்’ ஸோ²ணிதம்’ பரமம்’ பேயம்’|
Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarm, a krew moja prawdziwie jest napój.
56 யோ ஜநோ மதீ³யம்’ பலலம்’ ஸ்வாத³தி மதீ³யம்’ ருதி⁴ரஞ்ச பிவதி ஸ மயி வஸதி தஸ்மிந்நஹஞ்ச வஸாமி|
Kto je ciało moje i pije krew moję, we mnie mieszka, a ja w nim.
57 மத்ப்ரேரயித்ரா ஜீவதா தாதேந யதா²ஹம்’ ஜீவாமி தத்³வத்³ ய: கஸ்²சிந் மாமத்தி ஸோபி மயா ஜீவிஷ்யதி|
Jako mię posłał żyjący Ojciec, i ja żyję przez Ojca; tak kto mnie pożywa, i on żyć będzie przez mię.
58 யத்³ப⁴க்ஷ்யம்’ ஸ்வர்கா³தா³க³ச்ச²த் ததி³த³ம்’ யந்மாந்நாம்’ ஸ்வாதி³த்வா யுஷ்மாகம்’ பிதரோ(அ)ம்ரியந்த தாத்³ரு’ஸ²ம் இத³ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ ந ப⁴வதி இத³ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ யோ ப⁴க்ஷதி ஸ நித்யம்’ ஜீவிஷ்யதி| (aiōn g165)
Tenci jest chleb on, który z nieba zstąpił, nie jako ojcowie wasi jedli mannę, a pomarli; kto je ten chleb, żyć będzie na wieki. (aiōn g165)
59 யதா³ கப²ர்நாஹூம் புர்ய்யாம்’ ப⁴ஜநகே³ஹே உபாதி³ஸ²த் ததா³ கதா² ஏதா அகத²யத்|
To mówił w bóżnicy, ucząc w Kapernaum.
60 ததே³த்த²ம்’ ஸ்²ருத்வா தஸ்ய ஸி²ஷ்யாணாம் அநேகே பரஸ்பரம் அகத²யந் இத³ம்’ கா³ட⁴ம்’ வாக்யம்’ வாக்யமீத்³ரு’ஸ²ம்’ க: ஸ்²ரோதும்’ ஸ²க்ருயாத்?
Wiele ich tedy z uczniów jego słysząc to, mówili: Twardać to jest mowa, któż jej słuchać może?
61 கிந்து யீஸு²: ஸி²ஷ்யாணாம் இத்த²ம்’ விவாத³ம்’ ஸ்வசித்தே விஜ்ஞாய கதி²தவாந் இத³ம்’ வாக்யம்’ கிம்’ யுஷ்மாகம்’ விக்⁴நம்’ ஜநயதி?
Ale wiedząc Jezus sam w sobie, iż o tem szemrali uczniowie jego, rzekł im: Toż was obraża?
62 யதி³ மநுஜஸுதம்’ பூர்வ்வவாஸஸ்தா²நம் ஊர்த்³வ்வம்’ க³ச்ச²ந்தம்’ பஸ்²யத² தர்ஹி கிம்’ ப⁴விஷ்யதி?
Cóż, gdybyście ujrzeli Syna człowieczego wstępującego, gdzie był pierwej?
63 ஆத்மைவ ஜீவநதா³யக: வபு ர்நிஷ்ப²லம்’ யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ யாநி வசாம்’ஸி கத²யாமி தாந்யாத்மா ஜீவநஞ்ச|
Duchci jest, który ożywia, ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, duch są i żywot są.
64 கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே கேசந அவிஸ்²வாஸிந: ஸந்தி கே கே ந விஸ்²வஸந்தி கோ வா தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி தாந் யீஸு²ராப்ரத²மாத்³ வேத்தி|
Ale są niektórzy z was, co nie wierzą; albowiem wiedział od początku Jezus, którzy byli, co nie wierzyli, i kto jest, co go miał wydać;
65 அபரமபி கதி²தவாந் அஸ்மாத் காரணாத்³ அகத²யம்’ பிது: ஸகாஸா²த் ஸ²க்த்திமப்ராப்ய கோபி மமாந்திகம் ஆக³ந்தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
I mówił: Dlategomci wam powiedział: Iż żaden nie może przyjść do mnie, jeźliby mu nie było dane od Ojca mojego.
66 தத்காலே(அ)நேகே ஸி²ஷ்யா வ்யாகு⁴ட்ய தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ புந ர்நாக³ச்ச²ந்|
Od tego czasu wiele uczniów jego odeszło nazad, a więcej z nim nie chodzili.
67 ததா³ யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் உக்த்தவாந் யூயமபி கிம்’ யாஸ்யத²?
Tedy rzekł Jezus do onych dwunastu: Izali i wy chcecie odejść?
I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego; (aiōnios g166)
69 அநந்தஜீவநதா³யிந்யோ யா: கதா²ஸ்தாஸ்தவைவ| ப⁴வாந் அமரேஸ்²வரஸ்யாபி⁴ஷிக்த்தபுத்ர இதி விஸ்²வஸ்ய நிஸ்²சிதம்’ ஜாநீம: |
A myśmy uwierzyli i poznali, żeś ty jest Chrystus, on Syn Boga żywego.
70 ததா³ யீஸு²ரவத³த் கிமஹம்’ யுஷ்மாகம்’ த்³வாத³ஸ²ஜநாந் மநோநீதாந் ந க்ரு’தவாந்? கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யேபி கஸ்²சிதே³கோ விக்⁴நகாரீ வித்³யதே|
Odpowiedział im Jezus: Izalim ja nie dwunastu was obrał? a jeden z was jest dyjabeł.
71 இமாம்’ கத²ம்’ ஸ ஸி²மோந: புத்ரம் ஈஷ்கரீயோதீயம்’ யிஹூதா³ம் உத்³தி³ஸ்²ய கதி²தவாந் யதோ த்³வாத³ஸா²நாம்’ மத்⁴யே க³ணித: ஸ தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
A to mówił o Judaszu, synu Szymona, Iszkaryjocie; bo go ten wydać miał, będąc jednym z onych dwunastu.
