யோஹந: 6
1 தத: பரம்’ யீஸு² ர்கா³லீல் ப்ரதே³ஸீ²யஸ்ய திவிரியாநாம்ந: ஸிந்தோ⁴: பாரம்’ க³தவாந்|
Darnach fuhr Jesus weg über das Meer an der Stadt Tiberias in Galiläa.
2 ததோ வ்யாதி⁴மல்லோகஸ்வாஸ்த்²யகரணரூபாணி தஸ்யாஸ்²சர்ய்யாணி கர்ம்மாணி த்³ரு’ஷ்ட்வா ப³ஹவோ ஜநாஸ்தத்பஸ்²சாத்³ அக³ச்ச²ந்|
Und es zog ihm viel Volks nach, darum daß sie die Zeichen sahen, die er an den Kranken tat.
3 ததோ யீஸு²: பர்வ்வதமாருஹ்ய தத்ர ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்|
Jesus aber ging hinauf auf einen Berg und setzte sich daselbst mit seinen Jüngern.
4 தஸ்மிந் ஸமய நிஸ்தாரோத்ஸவநாம்நி யிஹூதீ³யாநாம உத்ஸவ உபஸ்தி²தே
Es war aber nahe Ostern, der Juden Fest.
5 யீஸு² ர்நேத்ரே உத்தோல்ய ப³ஹுலோகாந் ஸ்வஸமீபாக³தாந் விலோக்ய பி²லிபம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஏதேஷாம்’ போ⁴ஜநாய போ⁴ஜத்³ரவ்யாணி வயம்’ குத்ர க்ரேதும்’ ஸ²க்ரும: ?
Da hob Jesus seine Augen auf und sieht, daß viel Volks zu ihm kommt, und spricht zu Philippus: Wo kaufen wir Brot, daß diese essen?
6 வாக்யமித³ம்’ தஸ்ய பரீக்ஷார்த²ம் அவாதீ³த் கிந்து யத் கரிஷ்யதி தத் ஸ்வயம் அஜாநாத்|
(Das sagte er aber, ihn zu versuchen; denn er wußte wohl, was er tun wollte.)
7 பி²லிப: ப்ரத்யவோசத் ஏதேஷாம் ஏகைகோ யத்³யல்பம் அல்பம்’ ப்ராப்நோதி தர்ஹி முத்³ராபாத³த்³விஸ²தேந க்ரீதபூபா அபி ந்யூநா ப⁴விஷ்யந்தி|
Philippus antwortete ihm: Für zweihundert Groschen Brot ist nicht genug unter sie, daß ein jeglicher unter ihnen ein wenig nehme.
8 ஸி²மோந் பிதரஸ்ய ப்⁴ராதா ஆந்த்³ரியாக்²ய: ஸி²ஷ்யாணாமேகோ வ்யாஹ்ரு’தவாந்
Spricht zu ihm einer seiner Jünger, Andreas, der Bruder des Simon Petrus:
9 அத்ர கஸ்யசித்³ பா³லகஸ்ய ஸமீபே பஞ்ச யாவபூபா: க்ஷுத்³ரமத்ஸ்யத்³வயஞ்ச ஸந்தி கிந்து லோகாநாம்’ ஏதாவாதாம்’ மத்⁴யே தை: கிம்’ ப⁴விஷ்யதி?
Es ist ein Knabe hier, der hat fünf Gerstenbrote und zwei Fische; aber was ist das unter so viele?
10 பஸ்²சாத்³ யீஸு²ரவத³த் லோகாநுபவேஸ²யத தத்ர ப³ஹுயவஸஸத்த்வாத் பஞ்சஸஹஸ்த்ரேப்⁴யோ ந்யூநா அதி⁴கா வா புருஷா பூ⁴ம்யாம் உபாவிஸ²ந்|
Jesus aber sprach: Schaffet, daß sich das Volk lagert. Es war aber viel Gras an dem Ort. Da lagerten sich bei fünftausend Mann.
11 ததோ யீஸு²ஸ்தாந் பூபாநாதா³ய ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா ஸி²ஷ்யேஷு ஸமார்பயத் ததஸ்தே தேப்⁴ய உபவிஷ்டலோகேப்⁴ய: பூபாந் யதே²ஷ்டமத்ஸ்யஞ்ச ப்ராது³: |
Jesus aber nahm die Brote, dankte und gab sie den Jüngern, die Jünger aber denen, die sich gelagert hatten; desgleichen auch von den Fischen, wieviel sie wollten.
12 தேஷு த்ரு’ப்தேஷு ஸ தாநவோசத்³ ஏதேஷாம்’ கிஞ்சித³பி யதா² நாபசீயதே ததா² ஸர்வ்வாண்யவஸி²ஷ்டாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்லீத|
Da sie aber satt waren, sprach er zu seinen Jüngern: Sammelt die übrigen Brocken, daß nichts umkommt.
13 தத: ஸர்வ்வேஷாம்’ போ⁴ஜநாத் பரம்’ தே தேஷாம்’ பஞ்சாநாம்’ யாவபூபாநாம்’ அவஸி²ஷ்டாந்யகி²லாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய த்³வாத³ஸ²ட³ல்லகாந் அபூரயந்|
Da sammelten sie und füllten zwölf Körbe mit Brocken von den fünf Gerstenbroten, die übrig blieben denen, die gespeist worden.
14 அபரம்’ யீஸோ²ரேதாத்³ரு’ஸீ²ம் ஆஸ்²சர்ய்யக்ரியாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா லோகா மிதோ² வக்துமாரேபி⁴ரே ஜக³தி யஸ்யாக³மநம்’ ப⁴விஷ்யதி ஸ ஏவாயம் அவஸ்²யம்’ ப⁴விஷ்யத்³வக்த்தா|
Da nun die Menschen das Zeichen sahen, das Jesus tat, sprachen sie: Das ist wahrlich der Prophet, der in die Welt kommen soll.
15 அதஏவ லோகா ஆக³த்ய தமாக்ரம்ய ராஜாநம்’ கரிஷ்யந்தி யீஸு²ஸ்தேஷாம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ மாநஸம்’ விஜ்ஞாய புநஸ்²ச பர்வ்வதம் ஏகாகீ க³தவாந்|
Da Jesus nun merkte, daß sie kommen würden und ihn haschen, daß sie ihn zum König machten, entwich er abermals auf den Berg, er selbst allein.
16 ஸாயம்’கால உபஸ்தி²தே ஸி²ஷ்யா ஜலதி⁴தடம்’ வ்ரஜித்வா நாவமாருஹ்ய நக³ரதி³ஸி² ஸிந்தௌ⁴ வாஹயித்வாக³மந்|
Am Abend aber gingen die Jünger hinab an das Meer
17 தஸ்மிந் ஸமயே திமிர உபாதிஷ்ட²த் கிந்து யீஷுஸ்தேஷாம்’ ஸமீபம்’ நாக³ச்ச²த்|
und traten in das Schiff und kamen über das Meer gen Kapernaum. Und es war schon finster geworden, und Jesus war nicht zu ihnen gekommen.
18 ததா³ ப்ரப³லபவநவஹநாத் ஸாக³ரே மஹாதரங்கோ³ ப⁴விதும் ஆரேபே⁴|
Und das Meer erhob sich von einem großen Winde.
19 ததஸ்தே வாஹயித்வா த்³வித்ராந் க்ரோஸா²ந் க³தா: பஸ்²சாத்³ யீஸு²ம்’ ஜலதே⁴ருபரி பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜந்தம்’ நௌகாந்திகம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ விலோக்ய த்ராஸயுக்தா அப⁴வந்
Da sie nun gerudert hatten bei fünfundzwanzig oder dreißig Feld Wegs, sahen sie Jesum auf dem Meere dahergehen und nahe zum Schiff kommen; und sie fürchteten sich.
20 கிந்து ஸ தாநுக்த்தவாந் அயமஹம்’ மா பை⁴ஷ்ட|
Er aber sprach zu ihnen: Ich bin's; fürchtet euch nicht!
21 ததா³ தே தம்’ ஸ்வைரம்’ நாவி க்³ரு’ஹீதவந்த: ததா³ தத்க்ஷணாத்³ உத்³தி³ஷ்டஸ்தா²நே நௌருபாஸ்தா²த்|
Da wollten sie ihn in das Schiff nehmen; und alsbald war das Schiff am Lande, da sie hin fuhren.
22 யயா நாவா ஸி²ஷ்யா அக³ச்ச²ந் தத³ந்யா காபி நௌகா தஸ்மிந் ஸ்தா²நே நாஸீத் ததோ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ நாக³மத் கேவலா: ஸி²ஷ்யா அக³மந் ஏதத் பாரஸ்தா² லோகா ஜ்ஞாதவந்த: |
Des anderen Tages sah das Volk, das diesseit des Meeres stand, daß kein anderes Schiff daselbst war denn das eine, darin seine Jünger getreten waren, und daß Jesus nicht mit seinen Jüngern in das Schiff getreten war, sondern allein seine Jünger waren weggefahren.
23 கிந்து தத: பரம்’ ப்ரபு⁴ ர்யத்ர ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் அநுகீர்த்த்ய லோகாந் பூபாந் அபோ⁴ஜயத் தத்ஸ்தா²நஸ்ய ஸமீபஸ்த²திவிரியாயா அபராஸ்தரணய ஆக³மந்|
Es kamen aber andere Schiffe von Tiberias nahe zur Stätte, da sie das Brot gegessen hatten durch des HERRN Danksagung.
24 யீஸு²ஸ்தத்ர நாஸ்தி ஸி²ஷ்யா அபி தத்ர நா ஸந்தி லோகா இதி விஜ்ஞாய யீஸு²ம்’ க³வேஷயிதும்’ தரணிபி⁴: கப²ர்நாஹூம் புரம்’ க³தா: |
Da nun das Volk sah, daß Jesus nicht da war noch seine Jünger, traten sie auch in Schiffe und kamen gen Kapernaum und suchten Jesum.
25 ததஸ்தே ஸரித்பதே: பாரே தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்ய ப்ராவோசந் ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் அத்ர ஸ்தா²நே கதா³க³மத்?
Und da sie ihn fanden jenseit des Meeres, sprachen sie zu ihm: Rabbi, wann bist du hergekommen?
26 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ப்ரத்யவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி ஆஸ்²சர்ய்யகர்ம்மத³ர்ஸ²நாத்³தே⁴தோ ர்ந கிந்து பூபபோ⁴ஜநாத் தேந த்ரு’ப்தத்வாஞ்ச மாம்’ க³வேஷயத²|
Jesus antwortete ihnen und sprach: Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Ihr suchet mich nicht darum, daß ihr Zeichen gesehen habt, sondern daß ihr von dem Brot gegessen habt und seid satt geworden.
27 க்ஷயணீயப⁴க்ஷ்யார்த²ம்’ மா ஸ்²ராமிஷ்ட கிந்த்வந்தாயுர்ப⁴க்ஷ்யார்த²ம்’ ஸ்²ராம்யத, தஸ்மாத் தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ மநுஜபுத்ரோ யுஷ்மாப்⁴யம்’ தா³ஸ்யதி; தஸ்மிந் தாத ஈஸ்²வர: ப்ரமாணம்’ ப்ராதா³த்| (aiōnios g166)
Wirket Speise, nicht, die vergänglich ist, sondern die da bleibt in das ewige Leben, welche euch des Menschen Sohn geben wird; denn den hat Gott der Vater versiegelt. (aiōnios g166)
28 ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் ஈஸ்²வராபி⁴மதம்’ கர்ம்ம கர்த்தும் அஸ்மாபி⁴: கிம்’ கர்த்தவ்யம்’?
Da sprachen sie zu ihm: Was sollen wir tun, daß wir Gottes Werke wirken?
29 ததோ யீஸு²ரவத³த்³ ஈஸ்²வரோ யம்’ ப்ரைரயத் தஸ்மிந் விஸ்²வஸநம் ஈஸ்²வராபி⁴மதம்’ கர்ம்ம|
Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Das ist Gottes Werk, daß ihr an den glaubt, den er gesandt hat.
30 ததா³ தே வ்யாஹரந் ப⁴வதா கிம்’ லக்ஷணம்’ த³ர்ஸி²தம்’ யத்³த்³ரு’ஷ்ட்வா ப⁴வதி விஸ்²வஸிஷ்யாம: ? த்வயா கிம்’ கர்ம்ம க்ரு’தம்’?
Da sprachen sie zu ihm: Was tust du denn für ein Zeichen, auf daß wir sehen und glauben dir? Was wirkst du?
31 அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா மஹாப்ராந்தரே மாந்நாம்’ போ⁴க்த்தும்’ ப்ராபு: யதா² லிபிராஸ்தே| ஸ்வர்கீ³யாணி து ப⁴க்ஷ்யாணி ப்ரத³தௌ³ பரமேஸ்²வர: |
Unsere Väter haben Manna gegessen in der Wüste, wie geschrieben steht: “Er gab ihnen Brot vom Himmel zu essen.”
32 ததா³ யீஸு²ரவத³த்³ அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி மூஸா யுஷ்மாப்⁴யம்’ ஸ்வர்கீ³யம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ நாதா³த் கிந்து மம பிதா யுஷ்மாப்⁴யம்’ ஸ்வர்கீ³யம்’ பரமம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ த³தா³தி|
Da sprach Jesus zu ihnen: Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Mose hat euch nicht das Brot vom Himmel gegeben, sondern mein Vater gibt euch das rechte Brot vom Himmel.
33 ய: ஸ்வர்கா³த³வருஹ்ய ஜக³தே ஜீவநம்’ த³தா³தி ஸ ஈஸ்²வரத³த்தப⁴க்ஷ்யரூப: |
Denn dies ist das Brot Gottes, das vom Himmel kommt und gibt der Welt das Leben.
34 ததா³ தே ப்ராவோசந் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴க்ஷ்யமித³ம்’ நித்யமஸ்மப்⁴யம்’ த³தா³து|
Da sprachen sie zu ihm: HERR, gib uns allewege solch Brot.
35 யீஸு²ரவத³த்³ அஹமேவ ஜீவநரூபம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ யோ ஜநோ மம ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³ச்ச²தி ஸ ஜாது க்ஷுதா⁴ர்த்தோ ந ப⁴விஷ்யதி, ததா² யோ ஜநோ மாம்’ ப்ரத்யேதி ஸ ஜாது த்ரு’ஷார்த்தோ ந ப⁴விஷ்யதி|
Jesus aber sprach zu ihnen: Ich bin das Brot des Lebens. Wer zu mir kommt, den wird nicht hungern; und wer an mich glaubt, den wird nimmermehr dürsten.
36 மாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாபி யூயம்’ ந விஸ்²வஸித² யுஷ்மாநஹம் இத்யவோசம்’|
Aber ich habe es euch gesagt, daß ihr mich gesehen habt, und glaubet doch nicht.
37 பிதா மஹ்யம்’ யாவதோ லோகாநத³தா³த் தே ஸர்வ்வ ஏவ மமாந்திகம் ஆக³மிஷ்யந்தி ய: கஸ்²சிச்ச மம ஸந்நிதி⁴ம் ஆயாஸ்யதி தம்’ கேநாபி ப்ரகாரேண ந தூ³ரீகரிஷ்யாமி|
Alles, was mir mein Vater gibt, das kommt zu mir; und wer zu mir kommt, den werde ich nicht hinausstoßen.
38 நிஜாபி⁴மதம்’ ஸாத⁴யிதும்’ ந ஹி கிந்து ப்ரேரயிதுரபி⁴மதம்’ ஸாத⁴யிதும்’ ஸ்வர்கா³த்³ ஆக³தோஸ்மி|
Denn ich bin vom Himmel gekommen, nicht daß ich meinen Willen tue, sondern den Willen des, der mich gesandt hat.
39 ஸ யாந் யாந் லோகாந் மஹ்யமத³தா³த் தேஷாமேகமபி ந ஹாரயித்வா ஸே²ஷதி³நே ஸர்வ்வாநஹம் உத்தா²பயாமி இத³ம்’ மத்ப்ரேரயிது: பிதுரபி⁴மதம்’|
Das ist aber der Wille des Vaters, der mich gesandt hat, daß ich nichts verliere von allem, was er mir gegeben hat, sondern daß ich's auferwecke am Jüngsten Tage.
40 ய: கஸ்²சிந் மாநவஸுதம்’ விலோக்ய விஸ்²வஸிதி ஸ ஸே²ஷதி³நே மயோத்தா²பித: ஸந் அநந்தாயு: ப்ராப்ஸ்யதி இதி மத்ப்ரேரகஸ்யாபி⁴மதம்’| (aiōnios g166)
Denn das ist der Wille des, der mich gesandt hat, daß, wer den Sohn sieht und glaubt an ihn, habe das ewige Leben; und ich werde ihn auferwecken am Jüngsten Tage. (aiōnios g166)
41 ததா³ ஸ்வர்கா³த்³ யத்³ ப⁴க்ஷ்யம் அவாரோஹத் தத்³ ப⁴க்ஷ்யம் அஹமேவ யிஹூதீ³யலோகாஸ்தஸ்யைதத்³ வாக்யே விவத³மாநா வக்த்துமாரேபி⁴ரே
Da murrten die Juden darüber, daß er sagte: Ich bin das Brot, daß vom Himmel gekommen ist,
42 யூஷப²: புத்ரோ யீஸு² ர்யஸ்ய மாதாபிதரௌ வயம்’ ஜாநீம ஏஷ கிம்’ ஸஏவ ந? தர்ஹி ஸ்வர்கா³த்³ அவாரோஹம் இதி வாக்யம்’ கத²ம்’ வக்த்தி?
und sprachen: Ist dieser nicht Jesus, Josephs Sohn, des Vater und Mutter wir kennen? Wie spricht er denn: Ich bin vom Himmel gekommen?
43 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ப்ரத்யவத³த் பரஸ்பரம்’ மா விவத³த்⁴வம்’
Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Murret nicht untereinander.
44 மத்ப்ரேரகேண பித்ரா நாக்ரு’ஷ்ட: கோபி ஜநோ மமாந்திகம் ஆயாதும்’ ந ஸ²க்நோதி கிந்த்வாக³தம்’ ஜநம்’ சரமே(அ)ஹ்நி ப்ரோத்தா²பயிஷ்யாமி|
Es kann niemand zu mir kommen, es sei denn, daß ihn ziehe der Vater, der mich gesandt hat; und ich werde ihn auferwecken am Jüngsten Tage.
45 தே ஸர்வ்வ ஈஸ்²வரேண ஸி²க்ஷிதா ப⁴விஷ்யந்தி ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிபிரித்த²மாஸ்தே அதோ ய: கஸ்²சித் பிது: ஸகாஸா²த் ஸ்²ருத்வா ஸி²க்ஷதே ஸ ஏவ மம ஸமீபம் ஆக³மிஷ்யதி|
Es steht geschrieben in den Propheten: “Sie werden alle von Gott gelehrt sein.” Wer es nun hört vom Vater und lernt es, der kommt zu mir.
46 ய ஈஸ்²வராத்³ அஜாயத தம்’ விநா கோபி மநுஷ்யோ ஜநகம்’ நாத³ர்ஸ²த் கேவல: ஸஏவ தாதம் அத்³ராக்ஷீத்|
Nicht daß jemand den Vater habe gesehen, außer dem, der vom Vater ist; der hat den Vater gesehen.
47 அஹம்’ யுஷ்மாந் யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி யோ ஜநோ மயி விஸ்²வாஸம்’ கரோதி ஸோநந்தாயு: ப்ராப்நோதி| (aiōnios g166)
Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer an mich glaubt, der hat das ewige Leben. (aiōnios g166)
48 அஹமேவ தஜ்ஜீவநப⁴க்ஷ்யம்’|
Ich bin das Brot des Lebens.
49 யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா மஹாப்ராந்தரே மந்நாப⁴க்ஷ்யம்’ பூ⁴க்த்தாபி ம்ரு’தா:
Eure Väter haben Manna gegessen in der Wüste und sind gestorben.
50 கிந்து யத்³ப⁴க்ஷ்யம்’ ஸ்வர்கா³தா³க³ச்ச²த் தத்³ யதி³ கஸ்²சித்³ பு⁴ங்க்த்தே தர்ஹி ஸ ந ம்ரியதே|
Dies ist das Brot, das vom Himmel kommt, auf daß, wer davon isset, nicht sterbe.
51 யஜ்ஜீவநப⁴க்ஷ்யம்’ ஸ்வர்கா³தா³க³ச்ச²த் ஸோஹமேவ இத³ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ யோ ஜநோ பு⁴ங்க்த்தே ஸ நித்யஜீவீ ப⁴விஷ்யதி| புநஸ்²ச ஜக³தோ ஜீவநார்த²மஹம்’ யத் ஸ்வகீயபிஸி²தம்’ தா³ஸ்யாமி ததே³வ மயா விதரிதம்’ ப⁴க்ஷ்யம்| (aiōn g165)
Ich bin das lebendige Brot, vom Himmel gekommen. Wer von diesem Brot essen wird, der wird leben in Ewigkeit. Und das Brot, daß ich geben werde, ist mein Fleisch, welches ich geben werde für das Leben der Welt. (aiōn g165)
52 தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: பரஸ்பரம்’ விவத³மாநா வக்த்துமாரேபி⁴ரே ஏஷ போ⁴ஜநார்த²ம்’ ஸ்வீயம்’ பலலம்’ கத²ம் அஸ்மப்⁴யம்’ தா³ஸ்யதி?
Da zankten die Juden untereinander und sprachen: Wie kann dieser uns sein Fleisch zu essen geben?
53 ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ஆவோசத்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி மநுஷ்யபுத்ரஸ்யாமிஷே யுஷ்மாபி⁴ ர்ந பு⁴க்த்தே தஸ்ய ருதி⁴ரே ச ந பீதே ஜீவநேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸம்ப³ந்தோ⁴ நாஸ்தி|
Jesus sprach zu ihnen: Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Werdet ihr nicht essen das Fleisch des Menschensohnes und trinken sein Blut, so habt ihr kein Leben in euch.
54 யோ மமாமிஷம்’ ஸ்வாத³தி மம ஸுதி⁴ரஞ்ச பிவதி ஸோநந்தாயு: ப்ராப்நோதி தத: ஸே²ஷே(அ)ஹ்நி தமஹம் உத்தா²பயிஷ்யாமி| (aiōnios g166)
Wer mein Fleisch isset und trinket mein Blut, der hat das ewige Leben, und ich werde ihn am Jüngsten Tage auferwecken. (aiōnios g166)
55 யதோ மதீ³யமாமிஷம்’ பரமம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ ததா² மதீ³யம்’ ஸோ²ணிதம்’ பரமம்’ பேயம்’|
Denn mein Fleisch ist die rechte Speise, und mein Blut ist der rechte Trank.
56 யோ ஜநோ மதீ³யம்’ பலலம்’ ஸ்வாத³தி மதீ³யம்’ ருதி⁴ரஞ்ச பிவதி ஸ மயி வஸதி தஸ்மிந்நஹஞ்ச வஸாமி|
Wer mein Fleisch isset und trinket mein Blut, der bleibt in mir und ich in ihm.
57 மத்ப்ரேரயித்ரா ஜீவதா தாதேந யதா²ஹம்’ ஜீவாமி தத்³வத்³ ய: கஸ்²சிந் மாமத்தி ஸோபி மயா ஜீவிஷ்யதி|
Wie mich gesandt hat der lebendige Vater und ich lebe um des Vaters willen, also, wer mich isset, der wird auch leben um meinetwillen.
58 யத்³ப⁴க்ஷ்யம்’ ஸ்வர்கா³தா³க³ச்ச²த் ததி³த³ம்’ யந்மாந்நாம்’ ஸ்வாதி³த்வா யுஷ்மாகம்’ பிதரோ(அ)ம்ரியந்த தாத்³ரு’ஸ²ம் இத³ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ ந ப⁴வதி இத³ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ யோ ப⁴க்ஷதி ஸ நித்யம்’ ஜீவிஷ்யதி| (aiōn g165)
Dies ist das Brot, das vom Himmel gekommen ist; nicht, wie eure Väter haben Manna gegessen und sind gestorben: wer dies Brot isset, der wird leben in Ewigkeit. (aiōn g165)
59 யதா³ கப²ர்நாஹூம் புர்ய்யாம்’ ப⁴ஜநகே³ஹே உபாதி³ஸ²த் ததா³ கதா² ஏதா அகத²யத்|
Solches sagte er in der Schule, da er lehrte zu Kapernaum.
60 ததே³த்த²ம்’ ஸ்²ருத்வா தஸ்ய ஸி²ஷ்யாணாம் அநேகே பரஸ்பரம் அகத²யந் இத³ம்’ கா³ட⁴ம்’ வாக்யம்’ வாக்யமீத்³ரு’ஸ²ம்’ க: ஸ்²ரோதும்’ ஸ²க்ருயாத்?
Viele nun seine Jünger, die das hörten, sprachen: Das ist eine harte Rede; wer kann sie hören?
61 கிந்து யீஸு²: ஸி²ஷ்யாணாம் இத்த²ம்’ விவாத³ம்’ ஸ்வசித்தே விஜ்ஞாய கதி²தவாந் இத³ம்’ வாக்யம்’ கிம்’ யுஷ்மாகம்’ விக்⁴நம்’ ஜநயதி?
Da Jesus aber bei sich selbst merkte, daß seine Jünger darüber murrten, sprach er zu ihnen: Ärgert euch das?
62 யதி³ மநுஜஸுதம்’ பூர்வ்வவாஸஸ்தா²நம் ஊர்த்³வ்வம்’ க³ச்ச²ந்தம்’ பஸ்²யத² தர்ஹி கிம்’ ப⁴விஷ்யதி?
Wie, wenn ihr denn sehen werdet des Menschen Sohn auffahren dahin, da er zuvor war?
63 ஆத்மைவ ஜீவநதா³யக: வபு ர்நிஷ்ப²லம்’ யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ யாநி வசாம்’ஸி கத²யாமி தாந்யாத்மா ஜீவநஞ்ச|
Der Geist ist's, der da lebendig macht; das Fleisch ist nichts nütze. Die Worte, die ich rede, die sind Geist und sind Leben.
64 கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே கேசந அவிஸ்²வாஸிந: ஸந்தி கே கே ந விஸ்²வஸந்தி கோ வா தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி தாந் யீஸு²ராப்ரத²மாத்³ வேத்தி|
Aber es sind etliche unter euch, die glauben nicht. (Denn Jesus wußte von Anfang wohl, welche nicht glaubend waren und welcher ihn verraten würde.)
65 அபரமபி கதி²தவாந் அஸ்மாத் காரணாத்³ அகத²யம்’ பிது: ஸகாஸா²த் ஸ²க்த்திமப்ராப்ய கோபி மமாந்திகம் ஆக³ந்தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Und er sprach: Darum habe ich euch gesagt: Niemand kann zu mir kommen, es sei ihm denn von meinem Vater gegeben.
66 தத்காலே(அ)நேகே ஸி²ஷ்யா வ்யாகு⁴ட்ய தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ புந ர்நாக³ச்ச²ந்|
Von dem an gingen seiner Jünger viele hinter sich und wandelten hinfort nicht mehr mit ihm.
67 ததா³ யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் உக்த்தவாந் யூயமபி கிம்’ யாஸ்யத²?
Da sprach Jesus zu den Zwölfen: Wollt ihr auch weggehen?
Da antwortete ihm Simon Petrus: HERR, wohin sollen wir gehen? Du hast Worte des ewigen Lebens; (aiōnios g166)
69 அநந்தஜீவநதா³யிந்யோ யா: கதா²ஸ்தாஸ்தவைவ| ப⁴வாந் அமரேஸ்²வரஸ்யாபி⁴ஷிக்த்தபுத்ர இதி விஸ்²வஸ்ய நிஸ்²சிதம்’ ஜாநீம: |
und wir haben geglaubt und erkannt, daß du bist Christus, der Sohn des lebendigen Gottes.
70 ததா³ யீஸு²ரவத³த் கிமஹம்’ யுஷ்மாகம்’ த்³வாத³ஸ²ஜநாந் மநோநீதாந் ந க்ரு’தவாந்? கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யேபி கஸ்²சிதே³கோ விக்⁴நகாரீ வித்³யதே|
Jesus antwortete ihnen: Habe ich nicht euch Zwölf erwählt? und-euer einer ist ein Teufel!
71 இமாம்’ கத²ம்’ ஸ ஸி²மோந: புத்ரம் ஈஷ்கரீயோதீயம்’ யிஹூதா³ம் உத்³தி³ஸ்²ய கதி²தவாந் யதோ த்³வாத³ஸா²நாம்’ மத்⁴யே க³ணித: ஸ தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
Er redete aber von dem Judas, Simons Sohn, Ischariot; der verriet ihn hernach, und war der Zwölfe einer.
