யோஹந: 5
1 தத: பரம்’ யிஹூதீ³யாநாம் உத்ஸவ உபஸ்தி²தே யீஸு² ர்யிரூஸா²லமம்’ க³தவாந்|
Après cela, vint une fête des Juifs et Jésus monta à Jérusalem.
2 தஸ்மிந்நக³ரே மேஷநாம்நோ த்³வாரஸ்ய ஸமீபே இப்³ரீயபா⁴ஷயா பை³தே²ஸ்தா³ நாம்நா பிஷ்கரிணீ பஞ்சக⁴ட்டயுக்தாஸீத்|
Or, il s'y trouve près de la Porte-des-Brebis une piscine (le mot hébreu est Bethzatha); elle a cinq portiques
3 தஸ்யாஸ்தேஷு க⁴ட்டேஷு கிலாலகம்பநம் அபேக்ஷ்ய அந்த⁴க²ஞ்சஸு²ஷ்காங்கா³த³யோ ப³ஹவோ ரோகி³ண: பதந்தஸ்திஷ்ட²ந்தி ஸ்ம|
sous lesquels étaient étendus une multitude de malades: aveugles, estropiés, perclus. (Ils attendaient l'agitation de l'eau; )
4 யதோ விஸே²ஷகாலே தஸ்ய ஸரஸோ வாரி ஸ்வர்கீ³யதூ³த ஏத்யாகம்பயத் தத்கீலாலகம்பநாத் பரம்’ ய: கஸ்²சித்³ ரோகீ³ ப்ரத²மம்’ பாநீயமவாரோஹத் ஸ ஏவ தத்க்ஷணாத்³ ரோக³முக்தோ(அ)ப⁴வத்|
(à certains moments, en effet, un ange descendait dans la piscine et mettait l'eau en mouvement, et le premier qui entrait dans la piscine après ce bouillonnement de l'eau était guéri, quelle que fût sa maladie.)
5 ததா³ஷ்டாத்ரிம்’ஸ²த்³வர்ஷாணி யாவத்³ ரோக³க்³ரஸ்த ஏகஜநஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸ்தி²தவாந்|
Il y avait là un homme dont la maladie remontait à trente-huit ans.
6 யீஸு²ஸ்தம்’ ஸ²யிதம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ப³ஹுகாலிகரோகீ³தி ஜ்ஞாத்வா வ்யாஹ்ரு’தவாந் த்வம்’ கிம்’ ஸ்வஸ்தோ² பு³பூ⁴ஷஸி?
Le voyant couché et sachant qu'il était là depuis longtemps, Jésus lui dit: «Veux-tu être guéri?» —
7 ததோ ரோகீ³ கதி²தவாந் ஹே மஹேச்ச² யதா³ கீலாலம்’ கம்பதே ததா³ மாம்’ புஷ்கரிணீம் அவரோஹயிதும்’ மம கோபி நாஸ்தி, தஸ்மாந் மம க³மநகாலே கஸ்²சித³ந்யோ(அ)க்³ரோ க³த்வா அவரோஹதி|
«Seigneur, lui répondit le malade, je n'ai personne pour me jeter dans la piscine lorsque l'eau vient à bouillonner. Pendant que j'y vais, un autre y descend avant moi.»
8 ததா³ யீஸு²ரகத²யத்³ உத்திஷ்ட², தவ ஸ²ய்யாமுத்தோல்ய க்³ரு’ஹீத்வா யாஹி|
Jésus lui dit: «Lève-toi, prends ton grabat et marche.»
9 ஸ தத்க்ஷணாத் ஸ்வஸ்தோ² பூ⁴த்வா ஸ²ய்யாமுத்தோல்யாதா³ய க³தவாந் கிந்து தத்³தி³நம்’ விஸ்²ராமவார: |
Cet homme fut immédiatement guéri; il prit son grabat; il marchait. Or ceci se passait en un jour de sabbat.
10 தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: ஸ்வஸ்த²ம்’ நரம்’ வ்யாஹரந் அத்³ய விஸ்²ராமவாரே ஸ²யநீயமாதா³ய ந யாதவ்யம்|
Alors les Juifs s'adressèrent à l'homme guéri: «C'est le jour du sabbat; il ne t'est point permis d'emporter ce grabat.»
11 தத: ஸ ப்ரத்யவோசத்³ யோ மாம்’ ஸ்வஸ்த²ம் அகார்ஷீத் ஸ²யநீயம் உத்தோல்யாதா³ய யாதும்’ மாம்’ ஸ ஏவாதி³ஸ²த்|
Il leur répliqua: «Celui-là même qui m'a guéri m'a dit: «Prends ton grabat et marche.» —
12 ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் ஸ²யநீயம் உத்தோல்யாதா³ய யாதும்’ ய ஆஜ்ஞாபயத் ஸ க: ?
«Quel est cet homme, lui demandèrent-ils, qui t'a dit de le prendre et de marcher?»
13 கிந்து ஸ க இதி ஸ்வஸ்தீ²பூ⁴தோ நாஜாநாத்³ யதஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஜநதாஸத்த்வாத்³ யீஸு²: ஸ்தா²நாந்தரம் ஆக³மத்|
Mais l'homme guéri ne savait pas qui c'était; Jésus, d'ailleurs, s'était retiré parce qu'il y avait foule en ce lieu.
14 தத: பரம்’ யேஸு² ர்மந்தி³ரே தம்’ நரம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாகத²யத் பஸ்²யேதா³நீம் அநாமயோ ஜாதோஸி யதா²தி⁴கா து³ர்த³ஸா² ந க⁴டதே தத்³தே⁴தோ: பாபம்’ கர்ம்ம புநர்மாகார்ஷீ: |
Quelque temps après Jésus rencontra cet homme dans le Temple et lui dit: «Te voilà guéri; ne pèche plus de peur qu'il ne t'arrive quelque chose de pire.»
15 தத: ஸ க³த்வா யிஹூதீ³யாந் அவத³த்³ யீஸு² ர்மாம் அரோகி³ணம் அகார்ஷீத்|
Cet homme s'en alla dire aux Juifs que c'était Jésus qui l'avait guéri.
16 ததோ யீஸு² ர்விஸ்²ராமவாரே கர்ம்மேத்³ரு’ஸ²ம்’ க்ரு’தவாந் இதி ஹேதோ ர்யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ தாட³யித்வா ஹந்தும் அசேஷ்டந்த|
Et c'est parce que Jésus agissait de la sorte le jour du sabbat, c'est pour cela même que les Juifs le poursuivaient.
17 யீஸு²ஸ்தாநாக்²யத் மம பிதா யத் கார்ய்யம்’ கரோதி தத³நுரூபம் அஹமபி கரோதி|
Mais lui, il leur dit: «Mon Père jusqu'à présent agit, et moi aussi j'agis.»
18 ததோ யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ஹந்தும்’ புநரயதந்த யதோ விஸ்²ராமவாரம்’ நாமந்யத ததே³வ கேவலம்’ ந அதி⁴கந்து ஈஸ்²வரம்’ ஸ்வபிதரம்’ ப்ரோச்ய ஸ்வமபீஸ்²வரதுல்யம்’ க்ரு’தவாந்|
Là-dessus, les Juifs cherchaient d'autant plus à le faire mourir; non seulement parce qu'il annulait le sabbat, mais parce qu'en outre il disait que Dieu était son propre Père, se faisant l'égal de Dieu.
19 பஸ்²சாத்³ யீஸு²ரவத³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி புத்ர: பிதரம்’ யத்³யத் கர்ம்ம குர்வ்வந்தம்’ பஸ்²யதி தத³திரிக்தம்’ ஸ்வேச்சா²த: கிமபி கர்ம்ம கர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோதி| பிதா யத் கரோதி புத்ரோபி ததே³வ கரோதி|
Jésus alors leur adressa ces paroles: «En vérité, en vérité, je vous le dis, le Fils ne peut rien faire de lui-même; il ne fait que ce qu'il voit faire au Père. En effet, tout ce que le Père fait, le Fils aussi le fait également;
20 பிதா புத்ரே ஸ்நேஹம்’ கரோதி தஸ்மாத் ஸ்வயம்’ யத்³யத் கர்ம்ம கரோதி தத்ஸர்வ்வம்’ புத்ரம்’ த³ர்ஸ²யதி; யதா² ச யுஷ்மாகம்’ ஆஸ்²சர்ய்யஜ்ஞாநம்’ ஜநிஷ்யதே தத³ர்த²ம் இதோபி மஹாகர்ம்ம தம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி|
car le Père aime le Fils et lui montre tout ce qu'il fait; et il lui montrera des oeuvres plus grandes que celles-ci, pour que vous soyez remplis d'admiration.
21 வஸ்துதஸ்து பிதா யதா² ப்ரமிதாந் உத்தா²ப்ய ஸஜிவாந் கரோதி தத்³வத் புத்ரோபி யம்’ யம்’ இச்ச²தி தம்’ தம்’ ஸஜீவம்’ கரோதி|
De même, en effet, que le Père ressuscite les morts et vivifie, de, même le Fils vivifie qui il veut.
22 ஸர்வ்வே பிதரம்’ யதா² ஸத்குர்வ்வந்தி ததா² புத்ரமபி ஸத்காரயிதும்’ பிதா ஸ்வயம்’ கஸ்யாபி விசாரமக்ரு’த்வா ஸர்வ்வவிசாராணாம்’ பா⁴ரம்’ புத்ரே ஸமர்பிதவாந்|
Car le Père ne juge qui que ce soit; mais il a remis au Fils tout le jugement
23 ய: புத்ரம்’ ஸத் கரோதி ஸ தஸ்ய ப்ரேரகமபி ஸத் கரோதி|
afin que tous honorent le Fils comme ils honorent le Père. Celui qui n'honore pas le Fils n'honore pas le Père qui l'a envoyé.»
24 யுஷ்மாநாஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி யோ ஜநோ மம வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா மத்ப்ரேரகே விஸ்²வஸிதி ஸோநந்தாயு: ப்ராப்நோதி கதா³பி த³ண்ட³பா³ஜநம்’ ந ப⁴வதி நித⁴நாது³த்தா²ய பரமாயு: ப்ராப்நோதி| (aiōnios g166)
«En vérité, en vérité, je vous le dis, celui qui écoute ma parole et croit à Celui qui m'a envoyé, possède une vie éternelle et ne comparaît point en jugement: de la mort il est passé à la vie. (aiōnios g166)
25 அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி யதா³ ம்ரு’தா ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய நிநாத³ம்’ ஸ்²ரோஷ்யந்தி யே ச ஸ்²ரோஷ்யந்தி தே ஸஜீவா ப⁴விஷ்யந்தி ஸமய ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி வரம் இதா³நீமப்யுபதிஷ்ட²தி|
En vérité, en vérité, je vous le dis, il vient une heure, et elle est déjà venue, où les morts entendront la voix du Fils de Dieu, et ceux qui l'auront entendue vivront.
26 பிதா யதா² ஸ்வயஞ்ஜீவீ ததா² புத்ராய ஸ்வயஞ்ஜீவித்வாதி⁴காரம்’ த³த்தவாந்|
Car, comme le Père a la vie en soi, ainsi il a donné au Fils d'avoir la vie en soi,
27 ஸ மநுஷ்யபுத்ர: ஏதஸ்மாத் காரணாத் பிதா த³ண்ட³கரணாதி⁴காரமபி தஸ்மிந் ஸமர்பிதவாந்|
et il lui a donné la puissance d'exercer un jugement, parce qu'il est fils d'homme.
28 ஏதத³ர்தே² யூயம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ந மந்யத்⁴வம்’ யதோ யஸ்மிந் ஸமயே தஸ்ய நிநாத³ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ்²மஸா²நஸ்தா²: ஸர்வ்வே ப³ஹிராக³மிஷ்யந்தி ஸமய ஏதாத்³ரு’ஸ² உபஸ்தா²ஸ்யதி|
Ne vous étonnez pas de cela; car il vient une heure où tous ceux qui sont dans les sépulcres entendront sa voix,
29 தஸ்மாத்³ யே ஸத்கர்ம்மாணி க்ரு’தவந்தஸ்த உத்தா²ய ஆயு: ப்ராப்ஸ்யந்தி யே ச குகர்மாணி க்ரு’தவந்தஸ்த உத்தா²ய த³ண்ட³ம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தி|
et en sortiront; ceux qui auront fait le bien ressusciteront pour vivre, et ceux qui auront fait le mal ressusciteront pour être jugés.»
30 அஹம்’ ஸ்வயம்’ கிமபி கர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோமி யதா² ஸு²ணோமி ததா² விசாரயாமி மம விசாரஞ்ச ந்யாய்ய: யதோஹம்’ ஸ்வீயாபீ⁴ஷ்டம்’ நேஹித்வா மத்ப்ரேரயிது: பிதுரிஷ்டம் ஈஹே|
«Je ne puis, moi, rien faire de moi-même; comme j'entends, je juge, et mon jugement est juste, parce que je ne cherche pas ma volonté, mais la volonté de Celui qui m'a envoyé.»
31 யதி³ ஸ்வஸ்மிந் ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி தர்ஹி தத்ஸாக்ஷ்யம் ஆக்³ராஹ்யம்’ ப⁴வதி;
«Si c'est moi qui me rends témoignage à moi-même, mon témoignage n'est pas véridique.
32 கிந்து மத³ர்தே²(அ)பரோ ஜந: ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி மத³ர்தே² தஸ்ய யத் ஸாக்ஷ்யம்’ தத் ஸத்யம் ஏதத³ப்யஹம்’ ஜாநாமி|
Il en est un autre qui me rend témoignage, et le témoignage qu'il me rend est, je le sais, véridique.»
33 யுஷ்மாபி⁴ ர்யோஹநம்’ ப்ரதி லோகேஷு ப்ரேரிதேஷு ஸ ஸத்யகதா²யாம்’ ஸாக்ஷ்யமத³தா³த்|
«Vous vous êtes adressés à Jean, et il a rendu témoignage à la vérité.
34 மாநுஷாத³ஹம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ நோபேக்ஷே ததா²பி யூயம்’ யதா² பரித்ரயத்⁴வே தத³ர்த²ம் இத³ம்’ வாக்யம்’ வதா³மி|
Quant à moi, ce n'est pas le témoignage qui vient d'un homme que j'accepte, mais j'en parle afin que vous soyez sauvés.
35 யோஹந் தே³தீ³ப்யமாநோ தீ³ப இவ தேஜஸ்வீ ஸ்தி²தவாந் யூயம் அல்பகாலம்’ தஸ்ய தீ³ப்த்யாநந்தி³தும்’ ஸமமந்யத்⁴வம்’|
Il était lui le flambeau qui brûle et qui brille et, à sa clarté, vous vous êtes plu un moment à vous réjouir.»
36 கிந்து தத்ப்ரமாணாத³பி மம கு³ருதரம்’ ப்ரமாணம்’ வித்³யதே பிதா மாம்’ ப்ரேஷ்ய யத்³யத் கர்ம்ம ஸமாபயிதும்’ ஸ²க்த்திமத³தா³த் மயா க்ரு’தம்’ தத்தத் கர்ம்ம மத³ர்தே² ப்ரமாணம்’ த³தா³தி|
«Quant à moi, j'ai le témoignage qui est plus grand que celui de Jean; car j'ai les oeuvres que le Père m'a donné d'accomplir; ce sont ces oeuvres mêmes, celles que je fais, qui rendent témoignage de moi et attestent que le Père m'a envoyé.»
37 ய: பிதா மாம்’ ப்ரேரிதவாந் மோபி மத³ர்தே² ப்ரமாணம்’ த³தா³தி| தஸ்ய வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴: கதா³பி ந ஸ்²ருதம்’ தஸ்ய ரூபஞ்ச ந த்³ரு’ஷ்டம்’
«De plus, le Père qui m'a envoyé a, lui aussi, rendu témoignage de moi. Vous n'avez jamais ni écouté sa voix ni contemplé sa face,
38 தஸ்ய வாக்யஞ்ச யுஷ்மாகம் அந்த: கதா³பி ஸ்தா²நம்’ நாப்நோதி யத: ஸ யம்’ ப்ரேஷிதவாந் யூயம்’ தஸ்மிந் ந விஸ்²வஸித²|
et sa parole vous ne l'avez pas demeurant en vous, puisque vous ne croyez pas à celui qu'Il a envoyé.»
39 த⁴ர்ம்மபுஸ்தகாநி யூயம் ஆலோசயத்⁴வம்’ தை ர்வாக்யைரநந்தாயு: ப்ராப்ஸ்யாம இதி யூயம்’ பு³த்⁴யத்⁴வே தத்³த⁴ர்ம்மபுஸ்தகாநி மத³ர்தே² ப்ரமாணம்’ த³த³தி| (aiōnios g166)
«Vous scrutez les Écritures, parce que vous pensez y trouver la vie éternelle, et elles aussi, elles me rendent témoignage.» (aiōnios g166)
40 ததா²பி யூயம்’ பரமாயு: ப்ராப்தயே மம ஸம்’நிதி⁴ம் ந ஜிக³மிஷத²|
«Et vous ne voulez pas venir à moi pour avoir la vie!»
41 அஹம்’ மாநுஷேப்⁴ய: ஸத்காரம்’ ந க்³ரு’ஹ்லாமி|
«La gloire qui vient des hommes, je ne l'accepte pas;
42 அஹம்’ யுஷ்மாந் ஜாநாமி; யுஷ்மாகமந்தர ஈஸ்²வரப்ரேம நாஸ்தி|
mais je vous connais pour n'avoir pas l'amour de Dieu en vous:
43 அஹம்’ நிஜபிது ர்நாம்நாக³தோஸ்மி ததா²பி மாம்’ ந க்³ரு’ஹ்லீத² கிந்து கஸ்²சித்³ யதி³ ஸ்வநாம்நா ஸமாக³மிஷ்யதி தர்ஹி தம்’ க்³ரஹீஷ்யத²|
moi, qui suis venu au nom de mon Père, vous ne me recevez pas! Qu'un autre se présente en son propre nom, et vous le recevrez!»
44 யூயம் ஈஸ்²வராத் ஸத்காரம்’ ந சிஷ்டத்வா கேவலம்’ பரஸ்பரம்’ ஸத்காரம் சேத்³ ஆத³த்⁴வ்வே தர்ஹி கத²ம்’ விஸ்²வஸிதும்’ ஸ²க்நுத²?
«Comment pourriez-vous croire, vous qui recevez votre gloire les uns des autres et ne recherchez pas la gloire qui vient de Dieu seul?
45 புது: ஸமீபே(அ)ஹம்’ யுஷ்மாந் அபவதி³ஷ்யாமீதி மா சிந்தயத யஸ்மிந், யஸ்மிந் யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வஸ: ஸஏவ மூஸா யுஷ்மாந் அபவத³தி|
Ne pensez pas que, devant le Père, ce soit moi qui vous accuserai. Votre accusateur c'est Moïse en qui vous mettez votre espoir.
46 யதி³ யூயம்’ தஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸிஷ்யத தர்ஹி மய்யபி வ்யஸ்²வஸிஷ்யத, யத் ஸ மயி லிகி²தவாந்|
Car si vous croyiez à Moïse, vous croiriez à moi-même; en effet, c'est de moi que parlent ses écrits;
47 ததோ யதி³ தேந லிகி²தவாநி ந ப்ரதித² தர்ஹி மம வாக்யாநி கத²ம்’ ப்ரத்யேஷ்யத²?
mais si vous ne croyez pas à ce qu'il a écrit, comment croirez-vous à mes paroles?»
