யோஹந: 4
1 யீஸு²: ஸ்வயம்’ நாமஜ்ஜயத் கேவலம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா அமஜ்ஜயத் கிந்து யோஹநோ(அ)தி⁴கஸி²ஷ்யாந் ஸ கரோதி மஜ்ஜயதி ச,
Therefore when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptising more disciples than John
2 பி²ரூஸி²ந இமாம்’ வார்த்தாமஸ்²ரு’ண்வந் இதி ப்ரபு⁴ரவக³த்ய
(although Jesus himself didn’t baptise, but his disciples),
3 யிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ விஹாய புந ர்கா³லீலம் ஆக³த்|
he left Judea and departed into Galilee.
4 தத: ஸோ²மிரோணப்ரதே³ஸ²ஸ்ய மத்³யேந தேந க³ந்தவ்யே ஸதி
He needed to pass through Samaria.
5 யாகூப்³ நிஜபுத்ராய யூஷபே² யாம்’ பூ⁴மிம் அத³தா³த் தத்ஸமீபஸ்தா²யி ஸோ²மிரோணப்ரதே³ஸ²ஸ்ய ஸுகா²ர் நாம்நா விக்²யாதஸ்ய நக³ரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபாஸ்தா²த்|
So he came to a city of Samaria called Sychar, near the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.
6 தத்ர யாகூப³: ப்ரஹிராஸீத்; ததா³ த்³விதீயயாமவேலாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ஸ மார்கே³ ஸ்²ரமாபந்நஸ்தஸ்ய ப்ரஹே: பார்ஸ்²வே உபாவிஸ²த்|
Jacob’s well was there. Jesus therefore, being tired from his journey, sat down by the well. It was about the sixth hour.
7 ஏதர்ஹி காசித் ஸோ²மிரோணீயா யோஷித் தோயோத்தோலநார்த²ம் தத்ராக³மத்
A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give me a drink.”
8 ததா³ ஸி²ஷ்யா: கா²த்³யத்³ரவ்யாணி க்ரேதும்’ நக³ரம் அக³ச்ச²ந்|
For his disciples had gone away into the city to buy food.
9 யீஸு²: ஸோ²மிரோணீயாம்’ தாம்’ யோஷிதம் வ்யாஹார்ஷீத் மஹ்யம்’ கிஞ்சித் பாநீயம்’ பாதும்’ தே³ஹி| கிந்து ஸோ²மிரோணீயை: ஸாகம்’ யிஹூதீ³யலோகா ந வ்யவாஹரந் தஸ்மாத்³தே⁴தோ: ஸாகத²யத் ஸோ²மிரோணீயா யோஷிதத³ஹம்’ த்வம்’ யிஹூதீ³யோஸி கத²ம்’ மத்த: பாநீயம்’ பாதும் இச்ச²ஸி?
The Samaritan woman therefore said to him, “How is it that you, being a Jew, ask for a drink from me, a Samaritan woman?” (For Jews have no dealings with Samaritans.)
10 ததோ யீஸு²ரவத³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய யத்³தா³நம்’ தத்கீத்³ரு’க் பாநீயம்’ பாதும்’ மஹ்யம்’ தே³ஹி ய இத்த²ம்’ த்வாம்’ யாசதே ஸ வா க இதி சேத³ஜ்ஞாஸ்யதா²ஸ்தர்ஹி தமயாசிஷ்யதா²: ஸ ச துப்⁴யமம்ரு’தம்’ தோயமதா³ஸ்யத்|
Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is who says to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.”
11 ததா³ ஸா ஸீமந்திநீ பா⁴ஷிதவதி, ஹே மஹேச்ச² ப்ரஹிர்க³ம்பீ⁴ரோ ப⁴வதோ நீரோத்தோலநபாத்ரம்’ நாஸ்தீ ச தஸ்மாத் தத³ம்ரு’தம்’ கீலாலம்’ குத: ப்ராப்ஸ்யஸி?
The woman said to him, “Sir, you have nothing to draw with, and the well is deep. So where do you get that living water?
12 யோஸ்மப்⁴யம் இமமந்தூ⁴ம்’ த³தௌ³, யஸ்ய ச பரிஜநா கோ³மேஷாத³யஸ்²ச ஸர்வ்வே(அ)ஸ்ய ப்ரஹே: பாநீயம்’ பபுரேதாத்³ரு’ஸோ² யோஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷோ யாகூப்³ தஸ்மாத³பி ப⁴வாந் மஹாந் கிம்’?
Are you greater than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did his children and his livestock?”
13 ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ இத³ம்’ பாநீயம்’ ஸ: பிவதி ஸ புநஸ்த்ரு’ஷார்த்தோ ப⁴விஷ்யதி,
Jesus answered her, “Everyone who drinks of this water will thirst again,
15 ததா³ ஸா வநிதாகத²யத் ஹே மஹேச்ச² தர்ஹி மம புந: பீபாஸா யதா² ந ஜாயதே தோயோத்தோலநாய யதா²த்ராக³மநம்’ ந ப⁴வதி ச தத³ர்த²ம்’ மஹ்யம்’ தத்தோயம்’ தே³ஹீ|
The woman said to him, “Sir, give me this water, so that I don’t get thirsty, neither come all the way here to draw.”
16 ததோ யீஸூ²ரவத³த்³யாஹி தவ பதிமாஹூய ஸ்தா²நே(அ)த்ராக³ச்ச²|
Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.”
17 ஸா வாமாவத³த் மம பதிர்நாஸ்தி| யீஸு²ரவத³த் மம பதிர்நாஸ்தீதி வாக்யம்’ ப⁴த்³ரமவோச: |
The woman answered, “I have no husband.” Jesus said to her, “You said well, ‘I have no husband,’
18 யதஸ்தவ பஞ்ச பதயோப⁴வந் அது⁴நா து த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யஸ்திஷ்ட²தி ஸ தவ ப⁴ர்த்தா ந வாக்யமித³ம்’ ஸத்யமவாதி³: |
for you have had five husbands; and he whom you now have is not your husband. This you have said truly.”
19 ததா³ ஸா மஹிலா க³தி³தவதி ஹே மஹேச்ச² ப⁴வாந் ஏகோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி பு³த்³த⁴ம்’ மயா|
The woman said to him, “Sir, I perceive that you are a prophet.
20 அஸ்மாகம்’ பித்ரு’லோகா ஏதஸ்மிந் ஸி²லோச்சயே(அ)ப⁴ஜந்த, கிந்து ப⁴வத்³பி⁴ருச்யதே யிரூஸா²லம் நக³ரே ப⁴ஜநயோக்³யம்’ ஸ்தா²நமாஸ்தே|
Our fathers worshipped in this mountain, and you Jews say that in Jerusalem is the place where people ought to worship.”
21 யீஸு²ரவோசத் ஹே யோஷித் மம வாக்யே விஸ்²வஸிஹி யதா³ யூயம்’ கேவலஸை²லே(அ)ஸ்மிந் வா யிரூஸா²லம் நக³ரே பிதுர்ப⁴ஜநம்’ ந கரிஷ்யத்⁴வே கால ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி|
Jesus said to her, “Woman, believe me, the hour is coming when neither in this mountain nor in Jerusalem will you worship the Father.
22 யூயம்’ யம்’ ப⁴ஜத்⁴வே தம்’ ந ஜாநீத², கிந்து வயம்’ யம்’ ப⁴ஜாமஹே தம்’ ஜாநீமஹே, யதோ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ மத்⁴யாத் பரித்ராணம்’ ஜாயதே|
You worship that which you don’t know. We worship that which we know; for salvation is from the Jews.
23 கிந்து யதா³ ஸத்யப⁴க்தா ஆத்மநா ஸத்யரூபேண ச பிதுர்ப⁴ஜநம்’ கரிஷ்யந்தே ஸமய ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி, வரம் இதா³நீமபி வித்³யதே; யத ஏதாத்³ரு’ஸோ² ப⁴த்காந் பிதா சேஷ்டதே|
But the hour comes, and now is, when the true worshippers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such to be his worshippers.
24 ஈஸ்²வர ஆத்மா; ததஸ்தஸ்ய யே ப⁴க்தாஸ்தை: ஸ ஆத்மநா ஸத்யரூபேண ச ப⁴ஜநீய: |
God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth.”
25 ததா³ ஸா மஹிலாவாதீ³த் க்²ரீஷ்டநாம்நா விக்²யாதோ(அ)பி⁴ஷிக்த: புருஷ ஆக³மிஷ்யதீதி ஜாநாமி ஸ ச ஸர்வ்வா: கதா² அஸ்மாந் ஜ்ஞாபயிஷ்யதி|
The woman said to him, “I know that Messiah is coming, he who is called Christ. When he has come, he will declare to us all things.”
26 ததோ யீஸு²ரவத³த் த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கத²நம்’ கரோமி யோ(அ)ஹம் அஹமேவ ஸ புருஷ: |
Jesus said to her, “I am he, the one who speaks to you.”
27 ஏதஸ்மிந் ஸமயே ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய ததா² ஸ்த்ரியா ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்ய கதோ²பகத²நே மஹாஸ்²சர்ய்யம் அமந்யந்த ததா²பி ப⁴வாந் கிமிச்ச²தி? யத்³வா கிமர்த²ம் ஏதயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி? இதி கோபி நாப்ரு’ச்ச²த்|
Just then, his disciples came. They marvelled that he was speaking with a woman; yet no one said, “What are you looking for?” or, “Why do you speak with her?”
28 தத: பரம்’ ஸா நாரீ கலஸ²ம்’ ஸ்தா²பயித்வா நக³ரமத்⁴யம்’ க³த்வா லோகேப்⁴யோகதா²யத்³
So the woman left her water pot, went away into the city, and said to the people,
29 அஹம்’ யத்³யத் கர்ம்மாகரவம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ மஹ்யமகத²யத்³ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ மாநவமேகம் ஆக³த்ய பஸ்²யத ரு கிம் அபி⁴ஷிக்தோ ந ப⁴வதி?
“Come, see a man who told me everything that I have done. Can this be the Christ?”
30 ததஸ்தே நக³ராத்³ ப³ஹிராக³த்ய தாதஸ்ய ஸமீபம் ஆயந்|
They went out of the city, and were coming to him.
31 ஏதர்ஹி ஸி²ஷ்யா: ஸாத⁴யித்வா தம்’ வ்யாஹார்ஷு: ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் கிஞ்சித்³ பூ⁴க்தாம்’|
In the meanwhile, the disciples urged him, saying, “Rabbi, eat.”
32 தத: ஸோவத³த்³ யுஷ்மாபி⁴ர்யந்ந ஜ்ஞாயதே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ மமாஸ்தே|
But he said to them, “I have food to eat that you don’t know about.”
33 ததா³ ஸி²ஷ்யா: பரஸ்பரம்’ ப்ரஷ்டும் ஆரம்ப⁴ந்த, கிமஸ்மை கோபி கிமபி ப⁴க்ஷ்யமாநீய த³த்தவாந்?
The disciples therefore said to one another, “Has anyone brought him something to eat?”
34 யீஸு²ரவோசத் மத்ப்ரேரகஸ்யாபி⁴மதாநுரூபகரணம்’ தஸ்யைவ கர்ம்மஸித்³தி⁴காரணஞ்ச மம ப⁴க்ஷ்யம்’|
Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me and to accomplish his work.
35 மாஸசதுஷ்டயே ஜாதே ஸ²ஸ்யகர்த்தநஸமயோ ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ நோத்³யதே? கிந்த்வஹம்’ வதா³மி, ஸி²ர உத்தோல்ய க்ஷேத்ராணி ப்ரதி நிரீக்ஷ்ய பஸ்²யத, இதா³நீம்’ கர்த்தநயோக்³யாநி ஸு²க்லவர்ணாந்யப⁴வந்|
Don’t you say, ‘There are yet four months until the harvest’? Behold, I tell you, lift up your eyes and look at the fields, that they are white for harvest already.
36 யஸ்²சி²நத்தி ஸ வேதநம்’ லப⁴தே அநந்தாயு: ஸ்வரூபம்’ ஸ²ஸ்யம்’ ஸ க்³ரு’ஹ்லாதி ச, தேநைவ வப்தா சே²த்தா ச யுக³பத்³ ஆநந்த³த: | (aiōnios g166)
He who reaps receives wages and gathers fruit to eternal life, that both he who sows and he who reaps may rejoice together. (aiōnios g166)
37 இத்த²ம்’ ஸதி வபத்யேகஸ்²சி²நத்யந்ய இதி வசநம்’ ஸித்³த்⁴யதி|
For in this the saying is true, ‘One sows, and another reaps.’
38 யத்ர யூயம்’ ந பர்ய்யஸ்²ராம்யத தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ²ஸ்யம்’ சே²த்தும்’ யுஷ்மாந் ப்ரைரயம் அந்யே ஜநா: பர்ய்யஸ்²ராம்யந் யூயம்’ தேஷாம்’ ஸ்²ரக³ஸ்ய ப²லம் அலப⁴த்⁴வம்|
I sent you to reap that for which you haven’t laboured. Others have laboured, and you have entered into their labour.”
39 யஸ்மிந் காலே யத்³யத் கர்ம்மாகார்ஷம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ ஸ மஹ்யம் அகத²யத் தஸ்யா வநிதாயா இத³ம்’ ஸாக்ஷ்யவாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா தந்நக³ரநிவாஸிநோ ப³ஹவ: ஸோ²மிரோணீயலோகா வ்யஸ்²வஸந்|
From that city many of the Samaritans believed in him because of the word of the woman, who testified, “He told me everything that I have done.”
40 ததா² ச தஸ்யாந்திகே ஸமுபஸ்தா²ய ஸ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ கதிசித்³ தி³நாநி ஸ்தா²தும்’ தஸ்மிந் விநயம் அகுர்வ்வாந தஸ்மாத் ஸ தி³நத்³வயம்’ தத்ஸ்தா²நே ந்யவஷ்டத்
So when the Samaritans came to him, they begged him to stay with them. He stayed there two days.
41 ததஸ்தஸ்யோபதே³ஸே²ந ப³ஹவோ(அ)பரே விஸ்²வஸ்ய
Many more believed because of his word.
42 தாம்’ யோஷாமவத³ந் கேவலம்’ தவ வாக்யேந ப்ரதீம இதி ந, கிந்து ஸ ஜக³தோ(அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதேதி தஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா வயம்’ ஸ்வயமேவாஜ்ஞாஸமஹி|
They said to the woman, “Now we believe, not because of your speaking; for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Saviour of the world.”
43 ஸ்வதே³ஸே² ப⁴விஷ்யத்³வக்து: ஸத்காரோ நாஸ்தீதி யத்³யபி யீஸு²: ப்ரமாணம்’ த³த்வாகத²யத்
After the two days he went out from there and went into Galilee.
44 ததா²பி தி³வஸத்³வயாத் பரம்’ ஸ தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத்³ கா³லீலம்’ க³தவாந்|
For Jesus himself testified that a prophet has no honour in his own country.
45 அநந்தரம்’ யே கா³லீலீ லியலோகா உத்ஸவே க³தா உத்ஸவஸமயே யிரூஸ²லம் நக³ரே தஸ்ய ஸர்வ்வா: க்ரியா அபஸ்²யந் தே கா³லீலம் ஆக³தம்’ தம் ஆக்³ரு’ஹ்லந்|
So when he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast, for they also went to the feast.
46 தத: பரம் யீஸு² ர்யஸ்மிந் காந்நாநக³ரே ஜலம்’ த்³ராக்ஷாரஸம் ஆகரோத் தத் ஸ்தா²நம்’ புநரகா³த்| தஸ்மிந்நேவ ஸமயே கஸ்யசித்³ ராஜஸபா⁴ஸ்தாரஸ்ய புத்ர: கப²ர்நாஹூமபுரீ ரோக³க்³ரஸ்த ஆஸீத்|
Jesus came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water into wine. There was a certain nobleman whose son was sick at Capernaum.
47 ஸ யேஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ யீஸோ² ர்கா³லீலாக³மநவார்த்தாம்’ நிஸ²ம்ய தஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ப்ரார்த்²ய வ்யாஹ்ரு’தவாந் மம புத்ரஸ்ய ப்ராயேண கால ஆஸந்ந: ப⁴வாந் ஆக³த்ய தம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ கரோது|
When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to him and begged him that he would come down and heal his son, for he was at the point of death.
48 ததா³ யீஸு²ரகத²யத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம சித்ரம்’ சிஹ்நம்’ ச ந த்³ரு’ஷ்டா யூயம்’ ந ப்ரத்யேஷ்யத²|
Jesus therefore said to him, “Unless you see signs and wonders, you will in no way believe.”
49 தத: ஸ ஸபா⁴ஸத³வத³த் ஹே மஹேச்ச² மம புத்ரே ந ம்ரு’தே ப⁴வாநாக³ச்ச²து|
The nobleman said to him, “Sir, come down before my child dies.”
50 யீஸு²ஸ்தமவத³த்³ க³ச்ச² தவ புத்ரோ(அ)ஜீவீத் ததா³ யீஸு²நோக்தவாக்யே ஸ விஸ்²வஸ்ய க³தவாந்|
Jesus said to him, “Go your way. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way.
51 க³மநகாலே மார்க³மத்⁴யே தா³ஸாஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாவத³ந் ப⁴வத: புத்ரோ(அ)ஜீவீத்|
As he was going down, his servants met him and reported, saying “Your child lives!”
52 தத: கம்’ காலமாரப்⁴ய ரோக³ப்ரதீகாராரம்போ⁴ ஜாதா இதி ப்ரு’ஷ்டே தைருக்தம்’ ஹ்ய: ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³த்³வயாதி⁴கத்³விதீயயாமே தஸ்ய ஜ்வரத்யாகோ³(அ)ப⁴வத்|
So he enquired of them the hour when he began to get better. They said therefore to him, “Yesterday at the seventh hour, the fever left him.”
53 ததா³ யீஸு²ஸ்தஸ்மிந் க்ஷணே ப்ரோக்தவாந் தவ புத்ரோ(அ)ஜீவீத் பிதா தத்³பு³த்³த்⁴வா ஸபரிவாரோ வ்யஸ்²வஸீத்|
So the father knew that it was at that hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” He believed, as did his whole house.
54 யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ ஆக³த்ய கா³லீலி யீஸு²ரேதத்³ த்³விதீயம் ஆஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாகரோத்|
This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judea into Galilee.
