யோஹந: 19
1 பீலாதோ யீஸு²ம் ஆநீய கஸ²யா ப்ராஹாரயத்|
Toen liet Pilatus Jesus geselen.
2 பஸ்²சாத் ஸேநாக³ண: கண்டகநிர்ம்மிதம்’ முகுடம்’ தஸ்ய மஸ்தகே ஸமர்ப்ய வார்த்தாகீவர்ணம்’ ராஜபரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ப்ய,
En de soldaten vlochten een kroon van doornen, en zetten ze Hem op het hoofd; ze wierpen Hem een purperen mantel om,
3 ஹே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜந் நமஸ்கார இத்யுக்த்வா தம்’ சபேடேநாஹந்தும் ஆரப⁴த|
traden op Hem toe, en zeiden: Wees gegroet, koning der Joden. En ze sloegen Hem in het gelaat.
4 ததா³ பீலாத: புநரபி ப³ஹிர்க³த்வா லோகாந் அவத³த், அஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந லபே⁴(அ)ஹம்’, பஸ்²யத தத்³ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப³ஹிரேநம் ஆநயாமி|
Nu kwam Pilatus weer naar buiten, en sprak tot hen: Zie, ik breng Hem u naar buiten, om u te doen weten, dat ik volstrekt geen schuld in Hem vind.
5 தத: பரம்’ யீஸு²: கண்டகமுகுடவாந் வார்த்தாகீவர்ணவஸநவாம்’ஸ்²ச ப³ஹிராக³ச்ச²த்| தத: பீலாத உக்தவாந் ஏநம்’ மநுஷ்யம்’ பஸ்²யத|
Jesus kwam dus naar buiten, met de doornenkroon en de purperen mantel. En hij sprak tot hen: Ziet den mens.
6 ததா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பதா³தயஸ்²ச தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இத்யுக்த்வா ரவிதும்’ ஆரப⁴ந்த| தத: பீலாத: கதி²தவாந் யூயம்’ ஸ்வயம் ஏநம்’ நீத்வா க்ருஸே² வித⁴த, அஹம் ஏதஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந ப்ராப்தவாந்|
Maar toen de opperpriesters en trawanten Hem zagen, schreeuwden ze het uit: Aan het kruis, aan het kruis met Hem! Pilatus zei hun: Neemt Hem zelf, en kruisigt Hem; want ik vind geen schuld in Hem.
7 யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் அஸ்மாகம்’ யா வ்யவஸ்தா²ஸ்தே தத³நுஸாரேணாஸ்ய ப்ராணஹநநம் உசிதம்’ யதோயம்’ ஸ்வம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரமவத³த்|
De Joden antwoordden hem: We hebben een Wet, en volgens de Wet moet Hij sterven; want Hij heeft Zich uitgegeven voor Zoon van God.
8 பீலாத இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா மஹாத்ராஸயுக்த:
Toen Pilatus dit hoorde, werd hij nog meer bevreesd.
9 ஸந் புநரபி ராஜக்³ரு’ஹ ஆக³த்ய யீஸு²ம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ குத்ரத்யோ லோக: ? கிந்து யீஸ²ஸ்தஸ்ய கிமபி ப்ரத்யுத்தரம்’ நாவத³த்|
Hij ging opnieuw het rechthuis binnen, en sprak tot Jesus: Van waar zijt Gij? Maar Jesus gaf hem geen antwoord.
10 தத: பீலாத் கதி²தவாந த்வம்’ கிம்’ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ந ஸம்’லபிஷ்யஸி? த்வாம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ வா மோசயிதும்’ ஸ²க்தி ர்மமாஸ்தே இதி கிம்’ த்வம்’ ந ஜாநாஸி? ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³ம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
Pilatus zeide Hem dus: Staat Gij mij niet te woord? Weet Gij niet, dat ik de macht heb, om U vrij te laten, en de macht, om U te kruisigen?
11 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³த்தம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
Jesus antwoordde: Ge zoudt niet de minste macht over Mij hebben, zo ze u niet van hogerhand was gegeven; die Mij aan u heeft overgeleverd, draagt daarom groter schuld.
12 ததா³ரப்⁴ய பீலாதஸ்தம்’ மோசயிதும்’ சேஷ்டிதவாந் கிந்து யிஹூதீ³யா ருவந்தோ வ்யாஹரந் யதீ³மம்’ மாநவம்’ த்யஜஸி தர்ஹி த்வம்’ கைஸரஸ்ய மித்ரம்’ ந ப⁴வஸி, யோ ஜந: ஸ்வம்’ ராஜாநம்’ வக்தி ஸஏவ கைமரஸ்ய விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி|
Om die reden trachtte Pilatus Hem in vrijheid te stellen. Maar de Joden schreeuwden het uit: Als ge Hem vrijlaat, zijt ge niet keizersgezind. Wie zich voor koning uitgeeft, staat tegen den keizer op.
13 ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா பீலாதோ யீஸு²ம்’ ப³ஹிராநீய நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய ஆஸாத³நதி³நஸ்ய த்³விதீயப்ரஹராத் பூர்வ்வம்’ ப்ரஸ்தரப³ந்த⁴நநாம்நி ஸ்தா²நே (அ)ர்தா²த் இப்³ரீயபா⁴ஷயா யத்³ க³ப்³பி³தா² கத்²யதே தஸ்மிந் ஸ்தா²நே விசாராஸந உபாவிஸ²த்|
Toen Pilatus dit hoorde, leidde hij Jesus naar buiten, en zette zich op de rechterstoel neer, op de plaats die Litostrótos heet, Gábbata in het hebreeuws.
14 அநந்தரம்’ பீலாதோ யிஹூதீ³யாந் அவத³த், யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ பஸ்²யத|
Het was nu daags voor het paasfeest, ongeveer het zesde uur. En hij sprak tot de Joden: Ziet uw koning.
15 கிந்து ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தே ரவிதும் ஆரப⁴ந்த; ததா³ பீலாத: கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ கிம்’ க்ருஸே² வேதி⁴ஷ்யாமி? ப்ரதா⁴நயாஜகா உத்தரம் அவத³ந் கைஸரம்’ விநா கோபி ராஜாஸ்மாகம்’ நாஸ்தி|
Maar ze schreeuwden: Weg, weg met Hem! Kruisig Hem! Pilatus zei hun: Zal ik uw Koning kruisigen? De opperpriesters antwoordden: We hebben geen koning dan Caesar.
16 தத: பீலாதோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ தேஷாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமார்பயத், ததஸ்தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா நீதவந்த: |
Toen gaf hij Hem aan hen over, om gekruisigd te worden. Men voerde Jesus dus weg;
17 தத: பரம்’ யீஸு²: க்ருஸ²ம்’ வஹந் ஸி²ர: கபாலம் அர்தா²த்³ யத்³ இப்³ரீயபா⁴ஷயா கு³ல்க³ல்தாம்’ வத³ந்தி தஸ்மிந் ஸ்தா²ந உபஸ்தி²த: |
Zelf droeg Hij het kruis. Zo trok Hij naar buiten naar de zogenaamde Schedelplaats, die in het hebreeuws Gólgota wordt genoemd.
18 ததஸ்தே மத்⁴யஸ்தா²நே தம்’ தஸ்யோப⁴யபார்ஸ்²வே த்³வாவபரௌ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந்|
Daar kruisigde men Hem; en met Hem nog twee anderen, aan elke zijde één, en Jesus in het midden.
19 அபரம் ஏஷ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா நாஸரதீயயீஸு²: , இதி விஜ்ஞாபநம்’ லிகி²த்வா பீலாதஸ்தஸ்ய க்ருஸோ²பரி ஸமயோஜயத்|
Pilatus had ook een opschrift doen schrijven, en het aan het kruis laten hechten. Er stond op geschreven: Jesus van Názaret, de Koning der Joden.
20 ஸா லிபி: இப்³ரீயயூநாநீயரோமீயபா⁴ஷாபி⁴ ர்லிகி²தா; யீஸோ²: க்ருஸ²வேத⁴நஸ்தா²நம்’ நக³ரஸ்ய ஸமீபம்’, தஸ்மாத்³ ப³ஹவோ யிஹூதீ³யாஸ்தாம்’ படி²தும் ஆரப⁴ந்த|
Vele Joden lazen dit opschrift; want de plaats waar Jesus gekruisigd werd, lag dicht bij de stad, en het was geschreven in het hebreeuws, grieks en latijn.
21 யிஹூதீ³யாநாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பீலாதமிதி ந்யவேத³யந் யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வாக்யம்’ ந கிந்து ஏஷ ஸ்வம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம் அவத³த்³ இத்த²ம்’ லிக²து|
De opperpriesters der Joden zeiden dus tot Pilatus: Schrijf niet: De koning der Joden; maar: Hij heeft gezegd: Ik ben de koning der Joden.
22 தத: பீலாத உத்தரம்’ த³த்தவாந் யல்லேக²நீயம்’ தல்லிகி²தவாந்|
Pilatus antwoordde: Wat ik geschreven heb, blijft geschreven.
23 இத்த²ம்’ ஸேநாக³ணோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² விதி⁴த்வா தஸ்ய பரிதே⁴யவஸ்த்ரம்’ சதுரோ பா⁴கா³ந் க்ரு’த்வா ஏகைகஸேநா ஏகைகபா⁴க³ம் அக்³ரு’ஹ்லத் தஸ்யோத்தரீயவஸ்த்ரஞ்சாக்³ரு’ஹ்லத்| கிந்தூத்தரீயவஸ்த்ரம்’ ஸூசிஸேவநம்’ விநா ஸர்வ்வம் ஊதம்’|
Toen de soldaten Jesus dus hadden gekruisigd, namen ze zijn klederen in bezit, en verdeelden ze in vieren; één deel voor elken soldaat, behalve nog het onderkleed. Dat onderkleed was zonder naad, uit één stuk geweven van boven tot onder.
24 தஸ்மாத்தே வ்யாஹரந் ஏதத் க: ப்ராப்ஸ்யதி? தந்ந க²ண்ட³யித்வா தத்ர கு³டிகாபாதம்’ கரவாம| விப⁴ஜந்தே(அ)த⁴ரீயம்’ மே வஸநம்’ தே பரஸ்பரம்’| மமோத்தரீயவஸ்த்ரார்த²ம்’ கு³டிகாம்’ பாதயந்தி ச| இதி யத்³வாக்யம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகே லிகி²தமாஸ்தே தத் ஸேநாக³ணேநேத்த²ம்’ வ்யவஹரணாத் ஸித்³த⁴மப⁴வத்|
Ze zeiden dus tot elkander: Laten we het niet in stukken scheuren, maar er om loten, wie het krijgt. Zo zou de Schrift worden vervuld: "Ze hebben mijn klederen onder elkander verdeeld, En over mijn gewaad het lot geworpen." En zo deden het dus de soldaten.
25 ததா³நீம்’ யீஸோ² ர்மாதா மாது ர்ப⁴கி³நீ ச யா க்லியபா பா⁴ர்ய்யா மரியம் மக்³த³லீநீ மரியம் ச ஏதாஸ்தஸ்ய க்ருஸ²ஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ ஸமதிஷ்ட²ந்|
Bij het kruis van Jesus stonden zijn moeder, de zuster zijner moeder, Maria van Klopas en Maria Magdalena.
26 ததோ யீஸு²: ஸ்வமாதரம்’ ப்ரியதமஸி²ஷ்யஞ்ச ஸமீபே த³ண்டா³யமாநௌ விலோக்ய மாதரம் அவத³த், ஹே யோஷித்³ ஏநம்’ தவ புத்ரம்’ பஸ்²ய,
Jesus zag zijn moeder staan, en naast haar den leerling, dien Hij beminde. En Hij sprak tot zijn moeder: Vrouw, ziedaar uw zoon.
27 ஸி²ஷ்யந்த்வவத³த், ஏநாம்’ தவ மாதரம்’ பஸ்²ய| தத: ஸ ஸி²ஷ்யஸ்தத்³க⁴டிகாயாம்’ தாம்’ நிஜக்³ரு’ஹம்’ நீதவாந்|
Daarna sprak Hij tot den leerling: Ziedaar uw moeder. En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich op.
28 அநந்தரம்’ ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மாது⁴நா ஸம்பந்நமபூ⁴த் யீஸு²ரிதி ஜ்ஞாத்வா த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ யதா² ஸித்³த⁴ம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம் அகத²யத் மம பிபாஸா ஜாதா|
Toen wist Jesus, dat thans alles was volbracht; Hij sprak, opdat de Schrift zou worden vervuld: Ik heb dorst.
29 ததஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே அம்லரஸேந பூர்ணபாத்ரஸ்தி²த்யா தே ஸ்பஞ்ஜமேகம்’ தத³ம்லரஸேநார்த்³ரீக்ரு’த்ய ஏஸோப்³நலே தத்³ யோஜயித்வா தஸ்ய முக²ஸ்ய ஸந்நிதா⁴வஸ்தா²பயந்|
Er stond daar een kruik met azijn; men stak dan een spons vol azijn op een hysopstengel, en bracht ze Hem aan de mond.
30 ததா³ யீஸு²ரம்லரஸம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸர்வ்வம்’ ஸித்³த⁴ம் இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா மஸ்தகம்’ நமயந் ப்ராணாந் பர்ய்யத்யஜத்|
Toen Jesus de azijn had genuttigd, zeide Hij: Het is volbracht. Hij boog het hoofd, en gaf de geest.
31 தத்³விநம் ஆஸாத³நதி³நம்’ தஸ்மாத் பரே(அ)ஹநி விஸ்²ராமவாரே தே³ஹா யதா² க்ருஸோ²பரி ந திஷ்ட²ந்தி, யத: ஸ விஸ்²ராமவாரோ மஹாதி³நமாஸீத், தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: பீலாதநிகடம்’ க³த்வா தேஷாம்’ பாத³ப⁴ஞ்ஜநஸ்ய ஸ்தா²நாந்தரநயநஸ்ய சாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யந்த|
Daar het daags voor het paasfeest was, en er op de sabbat geen lijken aan het kruis mochten blijven, (het was nog wel een grote sabbat, ) verzochten de Joden aan Pilatus, dat men hun de benen zou breken, en hen afnemen.
32 அத: ஸேநா ஆக³த்ய யீஸு²நா ஸஹ க்ருஸே² ஹதயோ: ப்ரத²மத்³விதீயசோரயோ: பாதா³ந் அப⁴ஞ்ஜந்;
Daarom kwamen de soldaten en braken de benen van den eerste, die met Hem was gekruisigd, daarna die van den tweede.
33 கிந்து யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ஸ ம்ரு’த இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய பாதௌ³ நாப⁴ஞ்ஜந்|
Toen ze bij Jesus waren gekomen en zagen, dat Hij reeds was gestorven, braken ze Hem de benen niet.
34 பஸ்²சாத்³ ஏகோ யோத்³தா⁴ ஸூ²லாகா⁴தேந தஸ்ய குக்ஷிம் அவித⁴த் தத்க்ஷணாத் தஸ்மாத்³ ரக்தம்’ ஜலஞ்ச நிரக³ச்ச²த்|
Maar een der soldaten doorboorde met een lans zijn zijde; en aanstonds vloeide er bloed uit en water.
35 யோ ஜநோ(அ)ஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி ஸ ஸ்வயம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்யேத³ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ ஸத்யம்’ தஸ்ய கதா² யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸம்’ ஜநயிதும்’ யோக்³யா தத் ஸ ஜாநாதி|
En hij, die het gezien heeft, legt er getuigenis van af, opdat ook gij geloven moogt. Zijn getuigenis is waarachtig; ook Hij weet, dat hij de waarheid zegt.
36 தஸ்யைகம் அஸ்த்⁴யபி ந ப⁴ம்’க்ஷ்யதே,
Want dit is geschied, opdat de Schrift zou worden vervuld: "Geen been zal Hem verbrijzeld worden".
37 தத்³வத்³ அந்யஸா²ஸ்த்ரேபி லிக்²யதே, யதா², "த்³ரு’ஷ்டிபாதம்’ கரிஷ்யந்தி தே(அ)வித⁴ந் யந்து தம்ப்ரதி| "
En weer een ander Schriftwoord zegt: "Ze zullen opzien tot Hem, dien ze hebben doorboord".
38 அரிமதீ²யநக³ரஸ்ய யூஷப்²நாமா ஸி²ஷ்ய ஏக ஆஸீத் கிந்து யிஹூதீ³யேப்⁴யோ ப⁴யாத் ப்ரகாஸி²தோ ந ப⁴வதி; ஸ யீஸோ² ர்தே³ஹம்’ நேதும்’ பீலாதஸ்யாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யத, தத: பீலாதேநாநுமதே ஸதி ஸ க³த்வா யீஸோ² ர்தே³ஹம் அநயத்|
Josef van Arimatea, die een leerling van Jesus was, maar alleen in het geheim uit vrees voor de Joden, vroeg daarna verlof aan Pilatus, om Jesus’ lichaam te mogen afnemen; en Pilatus stond het hem toe. Hij kwam dan, en nam zijn lichaam af.
39 அபரம்’ யோ நிகதீ³மோ ராத்ரௌ யீஸோ²: ஸமீபம் அக³ச்ச²த் ஸோபி க³ந்த⁴ரஸேந மிஸ்²ரிதம்’ ப்ராயேண பஞ்சாஸ²த்ஸேடகமகு³ரும்’ க்³ரு’ஹீத்வாக³ச்ச²த்|
Nikodemus, die vroeger Hem ‘s nachts had bezocht, kwam eveneens, en bracht een mengsel mee van mirre-hars en aloë-bladeren, ongeveer honderd pond.
40 ததஸ்தே யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பநரீத்யநுஸாரேண தத்ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யேண ஸஹிதம்’ தஸ்ய தே³ஹம்’ வஸ்த்ரேணாவேஷ்டயந்|
Ze namen het lichaam van Jesus, en wikkelden het in lijnwaad, te zamen met de geurige kruiden, zoals het onder de Joden bij begrafenis de gewoonte is.
41 அபரஞ்ச யத்ர ஸ்தா²நே தம்’ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந் தஸ்ய நிகடஸ்தோ²த்³யாநே யத்ர கிமபி ம்ரு’ததே³ஹம்’ கதா³பி நாஸ்தா²ப்யத தாத்³ரு’ஸ²ம் ஏகம்’ நூதநம்’ ஸ்²மஸா²நம் ஆஸீத்|
Nu lag er op de plaats, waar Hij was gekruisigd, een hof, en in de hof een nieuw graf, waarin nog niemand was bijgezet.
42 யிஹூதீ³யாநாம் ஆஸாத³நதி³நாக³மநாத் தே தஸ்மிந் ஸமீபஸ்த²ஸ்²மஸா²நே யீஸு²ம் அஸா²யயந்|
Daar het de vooravond van het paasfeest der Joden was, en het graf dichtbij, legden ze Jesus daarin neer.
