< யோஹந​: 17 >

1 தத​: பரம்’ யீஸு²ரேதா​: கதா²​: கத²யித்வா ஸ்வர்க³ம்’ விலோக்யைதத் ப்ரார்த²யத், ஹே பித​: ஸமய உபஸ்தி²தவாந்; யதா² தவ புத்ரஸ்தவ மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யதி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ நிஜபுத்ரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²ய|
Dette talte Jesus, og han løftet sine øine mot himmelen og sa: Fader! timen er kommet; herliggjør din Sønn, forat din Sønn kan herliggjøre dig,
2 த்வம்’ யோல்லோகாந் தஸ்ய ஹஸ்தே ஸமர்பிதவாந் ஸ யதா² தேப்⁴யோ(அ)நந்தாயு ர்த³தா³தி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ ப்ராணிமாத்ராணாம் அதி⁴பதித்வபா⁴ரம்’ தஸ்மை த³த்தவாந்| (aiōnios g166)
likesom du har gitt ham makt over alt kjød, forat han skal gi evig liv til alle dem som du har gitt ham; (aiōnios g166)
3 யஸ்த்வம் அத்³விதீய​: ஸத்ய ஈஸ்²வரஸ்த்வயா ப்ரேரிதஸ்²ச யீஸு²​: க்²ரீஷ்ட ஏதயோருப⁴யோ​: பரிசயே ப்ராப்தே(அ)நந்தாயு ர்ப⁴வதி| (aiōnios g166)
og dette er det evige liv at de kjenner dig, den eneste sanne Gud, og ham du utsendte, Jesus Kristus. (aiōnios g166)
4 த்வம்’ யஸ்ய கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ மஹ்யம்’ த³த்தவாந், தத் ஸம்பந்நம்’ க்ரு’த்வா ஜக³த்யஸ்மிந் தவ மஹிமாநம்’ ப்ராகாஸ²யம்’|
Jeg har herliggjort dig på jorden idet jeg har fullbyrdet den gjerning som du har gitt mig å gjøre;
5 அதஏவ ஹே பித ர்ஜக³த்யவித்³யமாநே த்வயா ஸஹ திஷ்ட²தோ மம யோ மஹிமாஸீத் ஸம்ப்ரதி தவ ஸமீபே மாம்’ தம்’ மஹிமாநம்’ ப்ராபய|
og nu, herliggjør du mig, Fader, hos dig selv med den herlighet jeg hadde hos dig før verden var til!
6 அந்யச்ச த்வம் ஏதஜ்ஜக³தோ யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ அஹம்’ தேப்⁴யஸ்தவ நாம்நஸ்தத்த்வஜ்ஞாநம் அத³தா³ம்’, தே தவைவாஸந், த்வம்’ தாந் மஹ்யமத³தா³​: , தஸ்மாத்தே தவோபதே³ஸ²ம் அக்³ரு’ஹ்லந்|
Jeg har åpenbaret ditt navn for de mennesker som du gav mig av verden; de var dine, og du gav mig dem, og de har holdt ditt ord.
7 த்வம்’ மஹ்யம்’ யத் கிஞ்சித்³ அத³தா³ஸ்தத்ஸர்வ்வம்’ த்வத்தோ ஜாயதே இத்யது⁴நாஜாநந்|
Nu vet de at alt det du har gitt mig, er fra dig;
8 மஹ்யம்’ யமுபதே³ஸ²ம் அத³தா³ அஹமபி தேப்⁴யஸ்தமுபதே³ஸ²ம் அத³தா³ம்’ தேபி தமக்³ரு’ஹ்லந் த்வத்தோஹம்’ நிர்க³த்ய த்வயா ப்ரேரிதோப⁴வம் அத்ர ச வ்யஸ்²வஸந்|
for de ord som du gav mig, har jeg gitt dem, og de har tatt imot dem og kjent i sannhet at jeg er utgått fra dig, og de har trodd at du har utsendt mig.
9 தேஷாமேவ நிமித்தம்’ ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்’ ஜக³தோ லோகநிமித்தம்’ ந ப்ரார்த²யே கிந்து யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தேஷாமேவ நிமித்தம்’ ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்’ யதஸ்தே தவைவாஸதே|
Jeg beder for dem; jeg beder ikke for verden, men for dem som du har gitt mig, fordi de er dine;
10 யே மம தே தவ யே ச தவ தே மம ததா² தை ர்மம மஹிமா ப்ரகாஸ்²யதே|
alt mitt er jo ditt, og ditt er mitt; og jeg er herliggjort i dem.
11 ஸாம்ப்ரதம் அஸ்மிந் ஜக³தி மமாவஸ்தி²தே​: ஸே²ஷம் அப⁴வத் அஹம்’ தவ ஸமீபம்’ க³ச்சா²மி கிந்து தே ஜக³தி ஸ்தா²ஸ்யந்தி; ஹே பவித்ர பிதராவயோ ர்யதை²கத்வமாஸ்தே ததா² தேஷாமப்யேகத்வம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தாந் ஸ்வநாம்நா ரக்ஷ|
Og jeg er ikke lenger i verden, men disse er i verden, og jeg kommer til dig. Hellige Fader! bevar dem i ditt navn, som du har gitt mig, forat de må være ett, likesom vi!
12 யாவந்தி தி³நாநி ஜக³த்யஸ்மிந் தை​: ஸஹாஹமாஸம்’ தாவந்தி தி³நாநி தாந் தவ நாம்நாஹம்’ ரக்ஷிதவாந்; யால்லோகாந் மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தாந் ஸர்வ்வாந் அஹமரக்ஷம்’, தேஷாம்’ மத்⁴யே கேவலம்’ விநாஸ²பாத்ரம்’ ஹாரிதம்’ தேந த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ ப்ரத்யக்ஷம்’ ப⁴வதி|
Da jeg var hos dem, bevarte jeg dem i ditt navn, som du har gitt mig, og jeg voktet dem, og ingen av dem gikk fortapt, uten hint fortapelsens barn, forat Skriften skulde opfylles.
13 கிந்த்வது⁴நா தவ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³ச்சா²மி மயா யதா² தேஷாம்’ ஸம்பூர்ணாநந்தோ³ ப⁴வதி தத³ர்த²மஹம்’ ஜக³தி திஷ்ட²ந் ஏதா​: கதா² அகத²யம்|
Men nu kommer jeg til dig, og dette taler jeg i verden forat de skal ha min glede fullkommen i sig.
14 தவோபதே³ஸ²ம்’ தேப்⁴யோ(அ)த³தா³ம்’ ஜக³தா ஸஹ யதா² மம ஸம்ப³ந்தோ⁴ நாஸ்தி ததா² ஜஜதா ஸஹ தேஷாமபி ஸம்ப³ந்தா⁴பா⁴வாஜ் ஜக³தோ லோகாஸ்தாந் ரு’தீயந்தே|
Jeg har gitt dem ditt ord, og verden har hatet dem fordi de ikke er av verden, likesom jeg ikke er av verden.
15 த்வம்’ ஜக³தஸ்தாந் க்³ரு’ஹாணேதி ந ப்ரார்த²யே கிந்த்வஸு²பா⁴த்³ ரக்ஷேதி ப்ரார்த²யேஹம்|
Jeg beder ikke at du skal ta dem ut av verden, men at du skal bevare dem fra det onde.
16 அஹம்’ யதா² ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யோ ந ப⁴வாமி ததா² தேபி ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யா ந ப⁴வந்தி|
De er ikke av verden, likesom jeg ikke er av verden.
17 தவ ஸத்யகத²யா தாந் பவித்ரீகுரு தவ வாக்யமேவ ஸத்யம்’|
Hellige dem i sannheten! ditt ord er sannhet.
18 த்வம்’ யதா² மாம்’ ஜக³தி ப்ரைரயஸ்ததா²ஹமபி தாந் ஜக³தி ப்ரைரயம்’|
Likesom du har utsendt mig til verden, har også jeg utsendt dem til verden,
19 தேஷாம்’ ஹிதார்த²ம்’ யதா²ஹம்’ ஸ்வம்’ பவித்ரீகரோமி ததா² ஸத்யகத²யா தேபி பவித்ரீப⁴வந்து|
og jeg helliger mig for dem, forat også de skal være helliget i sannhet.
20 கேவலம்’ ஏதேஷாமர்தே² ப்ரார்த²யே(அ)ஹம் இதி ந கிந்த்வேதேஷாமுபதே³ஸே²ந யே ஜநா மயி விஸ்²வஸிஷ்யந்தி தேஷாமப்யர்தே² ப்ரார்தே²யே(அ)ஹம்|
Men jeg beder ikke for disse alene, men også for dem som ved deres ord kommer til å tro på mig,
21 ஹே பிதஸ்தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம் ஏகத்வம்’ ப⁴வது தவ யதா² மயி மம ச யதா² த்வய்யேகத்வம்’ ததா² தேஷாமப்யாவயோரேகத்வம்’ ப⁴வது தேந த்வம்’ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் இதி ஜக³தோ லோகா​: ப்ரதியந்து|
at de alle må være ett, likesom du, Fader, i mig, og jeg i dig, at også de må være ett i oss. forat verden skal tro at du har utsendt mig.
22 யதா²வயோரேகத்வம்’ ததா² தேஷாமப்யேகத்வம்’ ப⁴வது தேஷ்வஹம்’ மயி ச த்வம் இத்த²ம்’ தேஷாம்’ ஸம்பூர்ணமேகத்வம்’ ப⁴வது, த்வம்’ ப்ரேரிதவாந் த்வம்’ மயி யதா² ப்ரீயஸே ச ததா² தேஷ்வபி ப்ரீதவாந் ஏதத்³யதா² ஜக³தோ லோகா ஜாநந்தி
Og den herlighet som du har gitt mig, den har jeg gitt dem, forat de skal være ett, likesom vi er ett,
23 தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ யம்’ மஹிமாநம்’ மஹ்யம் அத³தா³ஸ்தம்’ மஹிமாநம் அஹமபி தேப்⁴யோ த³த்தவாந்|
Jeg i dem, og du i mig, forat de skal være fullkommet til ett, så verden kan kjenne at du har utsendt mig og elsket dem, likesom du har elsket mig.
24 ஹே பித ர்ஜக³தோ நிர்ம்மாணாத் பூர்வ்வம்’ மயி ஸ்நேஹம்’ க்ரு’த்வா யம்’ மஹிமாநம்’ த³த்தவாந் மம தம்’ மஹிமாநம்’ யதா² தே பஸ்²யந்தி தத³ர்த²ம்’ யால்லோகாந் மஹ்யம்’ த³த்தவாந் அஹம்’ யத்ர திஷ்டா²மி தேபி யதா² தத்ர திஷ்ட²ந்தி மமைஷா வாஞ்சா²|
Fader! jeg vil at hvor jeg er, der skal også de som du har gitt mig, være hos mig, forat de skal se min herlighet, som du har gitt mig, fordi du har elsket mig før verdens grunnvoll blev lagt.
25 ஹே யதா²ர்தி²க பித ர்ஜக³தோ லோகைஸ்த்வய்யஜ்ஞாதேபி த்வாமஹம்’ ஜாநே த்வம்’ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் இதீமே ஸி²ஷ்யா ஜாநந்தி|
Rettferdige Fader! verden har ikke kjent dig; men jeg har kjent dig, og disse har kjent at du har utsendt mig,
26 யதா²ஹம்’ தேஷு திஷ்டா²மி ததா² மயி யேந ப்ரேம்நா ப்ரேமாகரோஸ்தத் தேஷு திஷ்ட²தி தத³ர்த²ம்’ தவ நாமாஹம்’ தாந் ஜ்ஞாபிதவாந் புநரபி ஜ்ஞாபயிஷ்யாமி|
og jeg har kunngjort dem ditt navn, og jeg vil kunngjøre dem det, forat den kjærlighet hvormed du har elsket mig, skal være i dem, og jeg i dem.

< யோஹந​: 17 >