யோஹந: 15
1 அஹம்’ ஸத்யத்³ராக்ஷாலதாஸ்வரூபோ மம பிதா தூத்³யாநபரிசாரகஸ்வரூபஞ்ச|
Jeg er det sanne vintre, og min Fader er vingårdsmannen.
2 மம யாஸு ஸா²கா²ஸு ப²லாநி ந ப⁴வந்தி தா: ஸ சி²நத்தி ததா² ப²லவத்ய: ஸா²கா² யதா²தி⁴கப²லாநி ப²லந்தி தத³ர்த²ம்’ தா: பரிஷ்கரோதி|
Hver gren på mig som ikke bærer frukt, den tar han bort, og hver den som bærer frukt, den renser han, forat den skal bære mere frukt.
3 இதா³நீம்’ மயோக்தோபதே³ஸே²ந யூயம்’ பரிஷ்க்ரு’தா: |
I er alt rene på grunn av det ord som jeg har talt til eder;
4 அத: காரணாத் மயி திஷ்ட²த தேநாஹமபி யுஷ்மாஸு திஷ்டா²மி, யதோ ஹேதோ ர்த்³ராக்ஷாலதாயாம் அஸம்’லக்³நா ஸா²கா² யதா² ப²லவதீ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி ததா² யூயமபி மய்யதிஷ்ட²ந்த: ப²லவந்தோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத²|
bli i mig, så blir jeg i eder! Likesom grenen ikke kan bære frukt av sig selv, men bare når den blir i vintreet, således heller ikke I uten at I blir i mig.
5 அஹம்’ த்³ராக்ஷாலதாஸ்வரூபோ யூயஞ்ச ஸா²கா²ஸ்வரூபோ: ; யோ ஜநோ மயி திஷ்ட²தி யத்ர சாஹம்’ திஷ்டா²மி, ஸ ப்ரசூரப²லை: ப²லவாந் ப⁴வதி, கிந்து மாம்’ விநா யூயம்’ கிமபி கர்த்தும்’ ந ஸ²க்நுத²|
Jeg er vintreet, I er grenene; den som blir i mig, og jeg i ham, han bærer megen frukt; for uten mig kan I intet gjøre.
6 ய: கஸ்²சிந் மயி ந திஷ்ட²தி ஸ ஸு²ஷ்கஸா²கே²வ ப³ஹி ர்நிக்ஷிப்யதே லோகாஸ்²ச தா ஆஹ்ரு’த்ய வஹ்நௌ நிக்ஷிப்ய தா³ஹயந்தி|
Om nogen ikke blir i mig, da kastes han ut som en gren og visner, og de sankes sammen og kastes på ilden, og de brenner.
7 யதி³ யூயம்’ மயி திஷ்ட²த² மம கதா² ச யுஷ்மாஸு திஷ்ட²தி தர்ஹி யத்³ வாஞ்சி²த்வா யாசிஷ்யத்⁴வே யுஷ்மாகம்’ ததே³வ ஸப²லம்’ ப⁴விஷ்யதி|
Dersom I blir i mig, og mine ord blir i eder, da bed om hvad I vil, og I skal få det.
8 யதி³ யூயம்’ ப்ரசூரப²லவந்தோ ப⁴வத² தர்ஹி தத்³வாரா மம பிது ர்மஹிமா ப்ரகாஸி²ஷ்யதே ததா² யூயம்’ மம ஸி²ஷ்யா இதி பரிக்ஷாயிஷ்யத்⁴வே|
Derved er min Fader herliggjort at I bærer megen frukt, og I skal bli mine disipler.
9 பிதா யதா² மயி ப்ரீதவாந் அஹமபி யுஷ்மாஸு ததா² ப்ரீதவாந் அதோ ஹேதோ ர்யூயம்’ நிரந்தரம்’ மம ப்ரேமபாத்ராணி பூ⁴த்வா திஷ்ட²த|
Likesom Faderen har elsket mig, så har jeg elsket eder; bli i min kjærlighet!
10 அஹம்’ யதா² பிதுராஜ்ஞா க்³ரு’ஹீத்வா தஸ்ய ப்ரேமபா⁴ஜநம்’ திஷ்டா²மி ததை²வ யூயமபி யதி³ மமாஜ்ஞா கு³ஹ்லீத² தர்ஹி மம ப்ரேமபா⁴ஜநாநி ஸ்தா²ஸ்யத²|
Dersom I holder mine bud, da blir I i min kjærlighet, likesom jeg har holdt min Faders bud og blir i hans kjærlighet.
11 யுஷ்மந்நிமித்தம்’ மம ய ஆஹ்லாத³: ஸ யதா² சிரம்’ திஷ்ட²தி யுஷ்மாகம் ஆநந்த³ஸ்²ச யதா² பூர்ய்யதே தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மப்⁴யம் ஏதா: கதா² அத்ரகத²ம்|
Dette har jeg talt til eder forat min glede kan være i eder, og eders glede kan bli fullkommen.
12 அஹம்’ யுஷ்மாஸு யதா² ப்ரீயே யூயமபி பரஸ்பரம்’ ததா² ப்ரீயத்⁴வம் ஏஷா மமாஜ்ஞா|
Dette er mitt bud at I skal elske hverandre, likesom jeg har elsket eder.
13 மித்ராணாம்’ காரணாத் ஸ்வப்ராணதா³நபர்ய்யந்தம்’ யத் ப்ரேம தஸ்மாந் மஹாப்ரேம கஸ்யாபி நாஸ்தி|
Ingen har større kjærlighet enn denne at han setter sitt liv til for sine venner;
14 அஹம்’ யத்³யத்³ ஆதி³ஸா²மி தத்ததே³வ யதி³ யூயம் ஆசரத தர்ஹி யூயமேவ மம மித்ராணி|
I er mine venner dersom I gjør det jeg byder eder.
15 அத்³யாரப்⁴ய யுஷ்மாந் தா³ஸாந் ந வதி³ஷ்யாமி யத் ப்ரபு⁴ ர்யத் கரோதி தா³ஸஸ்தத்³ ந ஜாநாதி; கிந்து பிது: ஸமீபே யத்³யத்³ அஸ்²ரு’ணவம்’ தத் ஸர்வ்வம்’ யூஷ்மாந் அஜ்ஞாபயம் தத்காரணாத்³ யுஷ்மாந் மித்ராணி ப்ரோக்தவாந்|
Jeg kaller eder ikke lenger tjenere; for tjeneren vet ikke hvad hans herre gjør; men eder har jeg kalt venner, for alt det jeg har hørt av min Fader, har jeg kunngjort eder.
16 யூயம்’ மாம்’ ரோசிதவந்த இதி ந, கிந்த்வஹமேவ யுஷ்மாந் ரோசிதவாந் யூயம்’ க³த்வா யதா² ப²லாந்யுத்பாத³யத² தாநி ப²லாநி சாக்ஷயாணி ப⁴வந்தி, தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மாந் ந்யஜுநஜம்’ தஸ்மாந் மம நாம ப்ரோச்ய பிதரம்’ யத் கிஞ்சித்³ யாசிஷ்யத்⁴வே ததே³வ ஸ யுஷ்மப்⁴யம்’ தா³ஸ்யதி|
I har ikke utvalgt mig, men jeg har utvalgt eder, og jeg har satt eder til å gå ut og bære frukt, frukt som varer, forat Faderen skal gi eder alt det I beder ham om i mitt navn.
17 யூயம்’ பரஸ்பரம்’ ப்ரீயத்⁴வம் அஹம் இத்யாஜ்ஞாபயாமி|
Dette byder jeg eder at I skal elske hverandre.
18 ஜக³தோ லோகை ர்யுஷ்மாஸு ரு’தீயிதேஷு தே பூர்வ்வம்’ மாமேவார்த்தீயந்த இதி யூயம்’ ஜாநீத²|
Når verden hater eder, da skal I vite at den har hatet mig før eder.
19 யதி³ யூயம்’ ஜக³தோ லோகா அப⁴விஷ்யத தர்ஹி ஜக³தோ லோகா யுஷ்மாந் ஆத்மீயாந் பு³த்³த்⁴வாப்ரேஷ்யந்த; கிந்து யூயம்’ ஜக³தோ லோகா ந ப⁴வத², அஹம்’ யுஷ்மாந் அஸ்மாஜ்ஜக³தோ(அ)ரோசயம் ஏதஸ்மாத் காரணாஜ்ஜக³தோ லோகா யுஷ்மாந் ரு’தீயந்தே|
Var I av verden, da vilde verden elske sitt eget; men fordi I ikke er av verden, men jeg har utvalgt eder av verden, derfor hater verden eder.
20 தா³ஸ: ப்ரபோ⁴ ர்மஹாந் ந ப⁴வதி மமைதத் பூர்வ்வீயம்’ வாக்யம்’ ஸ்மரத; தே யதி³ மாமேவாதாட³யந் தர்ஹி யுஷ்மாநபி தாட³யிஷ்யந்தி, யதி³ மம வாக்யம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி தர்ஹி யுஷ்மாகமபி வாக்யம்’ க்³ரஹீஷ்யந்தி|
Kom det ord i hu som jeg sa eder: En tjener er ikke større enn sin herre! Har de forfulgt mig, så skal de også forfølge eder; har de holdt mitt ord, så skal de også holde eders.
21 கிந்து தே மம நாமகாரணாத்³ யுஷ்மாந் ப்ரதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ வ்யவஹரிஷ்யந்தி யதோ யோ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் தம்’ தே ந ஜாநந்தி|
Men alt dette skal de gjøre mot eder for mitt navns skyld, fordi de ikke kjenner ham som har sendt mig.
22 தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³த்ய யத்³யஹம்’ நாகத²யிஷ்யம்’ தர்ஹி தேஷாம்’ பாபம்’ நாப⁴விஷ்யத் கிந்த்வது⁴நா தேஷாம்’ பாபமாச்சா²த³யிதும் உபாயோ நாஸ்தி|
Var jeg ikke kommet og hadde talt til dem, da hadde de ikke synd; men nu har de ingen undskyldning for sin synd.
23 யோ ஜநோ மாம் ரு’தீயதே ஸ மம பிதரமபி ரு’தீயதே|
Den som hater mig, han hater også min Fader.
24 யாத்³ரு’ஸா²நி கர்ம்மாணி கேநாபி கதா³பி நாக்ரியந்த தாத்³ரு’ஸா²நி கர்ம்மாணி யதி³ தேஷாம்’ ஸாக்ஷாத்³ அஹம்’ நாகரிஷ்யம்’ தர்ஹி தேஷாம்’ பாபம்’ நாப⁴விஷ்யத் கிந்த்வது⁴நா தே த்³ரு’ஷ்ட்வாபி மாம்’ மம பிதரஞ்சார்த்தீயந்த|
Hadde jeg ikke gjort de gjerninger blandt dem som ingen annen har gjort, da hadde de ikke synd; men nu har de sett dem og allikevel hatet både mig og min Fader.
25 தஸ்மாத் தே(அ)காரணம்’ மாம் ரு’தீயந்தே யதே³தத்³ வசநம்’ தேஷாம்’ ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தமாஸ்தே தத் ஸப²லம் அப⁴வத்|
Men dette er skjedd forat det ord skal opfylles som er skrevet i deres lov: De hatet mig uten årsak.
26 கிந்து பிது ர்நிர்க³தம்’ யம்’ ஸஹாயமர்தா²த் ஸத்யமயம் ஆத்மாநம்’ பிது: ஸமீபாத்³ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே ப்ரேஷயிஷ்யாமி ஸ ஆக³த்ய மயி ப்ரமாணம்’ தா³ஸ்யதி|
Når talsmannen kommer, som jeg skal sende eder fra Faderen, sannhetens Ånd, som utgår fra Faderen, han skal vidne om mig.
27 யூயம்’ ப்ரத²மமாரப்⁴ய மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ திஷ்ட²த² தஸ்மாத்³தே⁴தோ ர்யூயமபி ப்ரமாணம்’ தா³ஸ்யத²|
Men også I skal vidne; for I har vært med mig fra begynnelsen av.
