யோஹந: 12
1 நிஸ்தாரோத்ஸவாத் பூர்வ்வம்’ தி³நஷட்கே ஸ்தி²தே யீஸு² ர்யம்’ ப்ரமீதம் இலியாஸரம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³ஸ்தா²பரத் தஸ்ய நிவாஸஸ்தா²நம்’ பை³த²நியாக்³ராமம் ஆக³ச்ச²த்|
Seks dager før påske kom da Jesus til Betania, hvor Lasarus var, han som Jesus hadde opvakt fra de døde.
2 தத்ர தத³ர்த²ம்’ ரஜந்யாம்’ போ⁴ஜ்யே க்ரு’தே மர்தா² பர்ய்யவேஷயத்³ இலியாஸர் ச தஸ்ய ஸங்கி³பி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴ஜநாஸந உபாவிஸ²த்|
Der gjorde de et måltid for ham, og Marta gikk til hånde; men Lasarus var en av dem som satt til bords med ham.
3 ததா³ மரியம் அர்த்³த⁴ஸேடகம்’ ப³ஹுமூல்யம்’ ஜடாமாம்’ஸீயம்’ தைலம் ஆநீய யீஸோ²ஸ்²சரணயோ ர்மர்த்³த³யித்வா நிஜகேஸ² ர்மார்ஷ்டும் ஆரப⁴த; ததா³ தைலஸ்ய பரிமலேந க்³ரு’ஹம் ஆமோதி³தம் அப⁴வத்|
Maria tok da et pund ekte, såre kostelig nardus-salve og salvet Jesu føtter, og tørket hans føtter med sitt hår; og huset blev fylt av salvens duft.
4 ய: ஸி²மோந: புத்ர ரிஷ்கரியோதீயோ யிஹூதா³நாமா யீஸு²ம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி ஸ ஸி²ஷ்யஸ்ததா³ கதி²தவாந்,
En av hans disipler, Judas Iskariot, han som skulde forråde ham, sier da:
5 ஏதத்தைலம்’ த்ரிபி⁴: ஸ²தை ர்முத்³ராபதை³ ர்விக்ரீதம்’ ஸத்³ த³ரித்³ரேப்⁴ய: குதோ நாதீ³யத?
Hvorfor blev ikke denne salve solgt for tre hundre penninger og gitt til de fattige?
6 ஸ த³ரித்³ரலோகார்த²ம் அசிந்தயத்³ இதி ந, கிந்து ஸ சௌர ஏவம்’ தந்நிகடே முத்³ராஸம்புடகஸ்தி²த்யா தந்மத்⁴யே யத³திஷ்ட²த் தத³பாஹரத் தஸ்மாத் காரணாத்³ இமாம்’ கதா²மகத²யத்|
Men dette sa han, ikke fordi de fattige lå ham på hjerte, men fordi han var en tyv og hadde pungen og tok det som blev lagt i den.
7 ததா³ யீஸு²ரகத²யத்³ ஏநாம்’ மா வாரய ஸா மம ஸ்²மஸா²நஸ்தா²பநதி³நார்த²ம்’ தத³ரக்ஷயத்|
Jesus sa da: La henne være! hun har gjemt den til min jordeferds dag;
8 த³ரித்³ரா யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸர்வ்வதா³ திஷ்ட²ந்தி கிந்த்வஹம்’ ஸர்வ்வதா³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ந திஷ்டா²மி|
for de fattige har I alltid hos eder, men mig har I ikke alltid.
9 தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ராஸ்தீதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப³ஹவோ யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²பிதம் இலியாஸரஞ்ச த்³ரஷ்டும்’ தத் ஸ்தா²நம் ஆக³ச்ச²ந|
En stor mengde av jødene fikk da vite at han var der, og de kom, ikke bare for Jesu skyld, men også for å se Lasarus, som han hadde opvakt fra de døde.
10 ததா³ ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்தம் இலியாஸரமபி ஸம்’ஹர்த்தும் அமந்த்ரயந்;
Men yppersteprestene la råd op om også å drepe Lasarus,
11 யதஸ்தேந ப³ஹவோ யிஹூதீ³யா க³த்வா யீஸௌ² வ்யஸ்²வஸந்|
fordi mange av jødene for hans skyld gikk dit og trodde på Jesus.
12 அநந்தரம்’ யீஸு² ர்யிரூஸா²லம் நக³ரம் ஆக³ச்ச²தீதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா பரே(அ)ஹநி உத்ஸவாக³தா ப³ஹவோ லோகா:
Den følgende dag, da meget folk som var kommet til høitiden, fikk høre at Jesus kom til Jerusalem,
13 க²ர்ஜ்ஜூரபத்ராத்³யாநீய தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிராக³த்ய ஜய ஜயேதி வாசம்’ ப்ரோச்சை ர்வக்தும் ஆரப⁴ந்த, இஸ்ராயேலோ யோ ராஜா பரமேஸ்²வரஸ்ய நாம்நாக³ச்ச²தி ஸ த⁴ந்ய: |
tok de palmegrener og gikk ut for å møte ham, og ropte: Hosianna! Velsignet være han som kommer i Herrens navn, Israels konge!
14 ததா³ "ஹே ஸியோந: கந்யே மா பை⁴ஷீ: பஸ்²யாயம்’ தவ ராஜா க³ர்த்³த³ப⁴ஸா²வகம் ஆருஹ்யாக³ச்ச²தி"
Men Jesus fant et ungt asen og satte sig på det, således som skrevet er:
15 இதி ஸா²ஸ்த்ரீயவசநாநுஸாரேண யீஸு²ரேகம்’ யுவக³ர்த்³த³ப⁴ம்’ ப்ராப்ய தது³பர்ய்யாரோஹத்|
Frykt ikke, Sions datter! Se, din konge kommer, sittende på en asenfole.
16 அஸ்யா: க⁴டநாயாஸ்தாத்பர்ய்யம்’ ஸி²ஷ்யா: ப்ரத²மம்’ நாபு³த்⁴யந்த, கிந்து யீஸௌ² மஹிமாநம்’ ப்ராப்தே ஸதி வாக்யமித³ம்’ தஸ்மிந அகத்²யத லோகாஸ்²ச தம்ப்ரதீத்த²ம் அகுர்வ்வந் இதி தே ஸ்ம்ரு’தவந்த: |
Dette skjønte ikke hans disipler i førstningen; men da Jesus var blitt herliggjort, da kom de i hu at dette var skrevet om ham, og at de hadde gjort dette for ham.
17 ஸ இலியாஸரம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ ஆக³ந்தும் ஆஹ்வதவாந் ஸ்²மஸா²நாஞ்ச உத³ஸ்தா²பயத்³ யே யே லோகாஸ்தத்கர்ம்ய ஸாக்ஷாத்³ அபஸ்²யந் தே ப்ரமாணம்’ தா³தும் ஆரப⁴ந்த|
Den hop som var i følge med ham, vidnet da at han hadde kalt Lasarus ut av graven og opvakt ham fra de døde;
18 ஸ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் அத்³பு⁴தம்’ கர்ம்மகரோத் தஸ்ய ஜநஸ்²ருதே ர்லோகாஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும் ஆக³ச்ச²ந்|
derfor var det også folket gikk ham i møte, fordi de hadde hørt at han hadde gjort dette tegn.
19 தத: பி²ரூஸி²ந: பரஸ்பரம்’ வக்தும் ஆரப⁴ந்த யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வாஸ்²சேஷ்டா வ்ரு’தா² ஜாதா: , இதி கிம்’ யூயம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே? பஸ்²யத ஸர்வ்வே லோகாஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³வர்த்திநோப⁴வந்|
Fariseerne sa da til hverandre: I ser at I intet utretter; se, all verden løper efter ham!
20 ப⁴ஜநம்’ கர்த்தும் உத்ஸவாக³தாநாம்’ லோகாநாம்’ கதிபயா ஜநா அந்யதே³ஸீ²யா ஆஸந்,
Men der var nogen grekere blandt dem som pleide å dra op for å tilbede på høitiden;
21 தே கா³லீலீயபை³த்ஸைதா³நிவாஸிந: பி²லிபஸ்ய ஸமீபம் ஆக³த்ய வ்யாஹரந் ஹே மஹேச்ச² வயம்’ யீஸு²ம்’ த்³ரஷ்டும் இச்சா²ம: |
Disse gikk da til Filip, som var fra Betsaida i Galilea, og bad ham og sa: Herre! vi vil gjerne se Jesus.
22 தத: பி²லிபோ க³த்வா ஆந்த்³ரியம் அவத³த் பஸ்²சாத்³ ஆந்த்³ரியபி²லிபௌ யீஸ²வே வார்த்தாம் அகத²யதாம்’|
Filip kommer og sier det til Andreas; Andreas og Filip kommer og sier det til Jesus.
23 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுதி³தவாந் மாநவஸுதஸ்ய மஹிமப்ராப்திஸமய உபஸ்தி²த: |
Men Jesus svarer dem og sier: Timen er kommet da Menneskesønnen skal herliggjøres.
24 அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, தா⁴ந்யபீ³ஜம்’ ம்ரு’த்திகாயாம்’ பதித்வா யதி³ ந ம்ரு’யதே தர்ஹ்யேகாகீ திஷ்ட²தி கிந்து யதி³ ம்ரு’யதே தர்ஹி ப³ஹுகு³ணம்’ ப²லம்’ ப²லதி|
Sannelig, sannelig sier jeg eder: Hvis ikke hvetekornet faller i jorden og dør, blir det bare det ene korn; men hvis det dør, bærer det megen frukt.
25 யோ ஜநே நிஜப்ராணாந் ப்ரியாந் ஜாநாதி ஸ தாந் ஹாரயிஷ்யதி கிந்து யே ஜந இஹலோகே நிஜப்ராணாந் அப்ரியாந் ஜாநாதி ஸேநந்தாயு: ப்ராப்தும்’ தாந் ரக்ஷிஷ்யதி| (aiōnios g166)
Den som elsker sitt liv, mister det, og den som hater sitt liv i denne verden, skal bevare det til evig liv. (aiōnios g166)
26 கஸ்²சித்³ யதி³ மம ஸேவகோ ப⁴விதும்’ வாஞ்ச²தி தர்ஹி ஸ மம பஸ்²சாத்³கா³மீ ப⁴வது, தஸ்மாத்³ அஹம்’ யத்ர திஷ்டா²மி மம ஸேவகேபி தத்ர ஸ்தா²ஸ்யதி; யோ ஜநோ மாம்’ ஸேவதே மம பிதாபி தம்’ ஸம்மம்’ஸ்யதே|
Om nogen er min tjener, han følge mig, og hvor jeg er, der skal også min tjener være; om nogen er min tjener, ham skal Faderen ære.
27 ஸாம்ப்ரதம்’ மம ப்ராணா வ்யாகுலா ப⁴வந்தி, தஸ்மாத்³ ஹே பிதர ஏதஸ்மாத் ஸமயாந் மாம்’ ரக்ஷ, இத்யஹம்’ கிம்’ ப்ரார்த²யிஷ்யே? கிந்த்வஹம் ஏதத்ஸமயார்த²ம் அவதீர்ணவாந்|
Nu er min sjel forferdet, og hvad skal jeg si? Fader, frels mig fra denne time! Dog nei, derfor er jeg kommet til denne time.
28 ஹே பித: ஸ்வநாம்நோ மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²ய; தநைவ ஸ்வநாம்நோ மஹிமாநம் அஹம்’ ப்ராகாஸ²யம்’ புநரபி ப்ரகாஸ²யிஷ்யாமி, ஏஷா க³க³ணீயா வாணீ தஸ்மிந் ஸமயே(அ)ஜாயத|
Fader, herliggjør ditt navn! Da kom en røst fra himmelen: Både har jeg herliggjort det og skal atter herliggjøre det.
29 தச்ஸ்²ருத்வா ஸமீபஸ்த²லோகாநாம்’ கேசித்³ அவத³ந் மேகோ⁴(அ)க³ர்ஜீத், கேசித்³ அவத³ந் ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ(அ)நேந ஸஹ கதா²மசகத²த்|
Folket som stod der og hørte det, sa da at det hadde tordnet; andre sa: Det var en engel som talte til ham.
30 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், மத³ர்த²ம்’ ஸ²ப்³தோ³யம்’ நாபூ⁴த் யுஷ்மத³ர்த²மேவாபூ⁴த்|
Jesus svarte og sa: Ikke for min skyld kom denne røst, men for eders skyld.
31 அது⁴நா ஜக³தோஸ்ய விசார: ஸம்பத்ஸ்யதே, அது⁴நாஸ்ய ஜக³த: பதீ ராஜ்யாத் ச்யோஷ்யதி|
Nu holdes dom over denne verden; nu skal denne verdens fyrste kastes ut,
32 யத்³யஈ ப்ரு’தி²வ்யா ஊர்த்³வ்வே ப்ரோத்தா²பிதோஸ்மி தர்ஹி ஸர்வ்வாந் மாநவாந் ஸ்வஸமீபம் ஆகர்ஷிஷ்யாமி|
og når jeg blir ophøiet fra jorden, skal jeg drage alle til mig.
33 கத²ம்’ தஸ்ய ம்ரு’தி ர்ப⁴விஷ்யதி, ஏதத்³ போ³த⁴யிதும்’ ஸ இமாம்’ கதா²ம் அகத²யத்|
Dette sa han for å gi til kjenne hvad for en død han skulde dø.
34 ததா³ லோகா அகத²யந் ஸோபி⁴ஷிக்த: ஸர்வ்வதா³ திஷ்ட²தீதி வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² ஸ்²ருதம் அஸ்மாபி⁴: , தர்ஹி மநுஷ்யபுத்ர: ப்ரோத்தா²பிதோ ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ கத²ம்’ வத³ஸி? மநுஷ்யபுத்ரோயம்’ க: ? (aiōn g165)
Folket svarte ham: Vi har hørt av loven at Messias blir til evig tid; hvorledes kan da du si at Menneskesønnen skal ophøies? Hvem er denne Menneskesønn? (aiōn g165)
35 ததா³ யீஸு²ரகதா²யத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம் அல்பதி³நாநி ஜ்யோதிராஸ்தே, யதா² யுஷ்மாந் அந்த⁴காரோ நாச்சா²த³யதி தத³ர்த²ம்’ யாவத்காலம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜ்யோதிஸ்திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ க³ச்ச²த; யோ ஜநோ(அ)ந்த⁴காரே க³ச்ச²தி ஸ குத்ர யாதீதி ந ஜாநாதி|
Jesus sa da til dem: Ennu en kort stund er lyset iblandt eder; vandre den stund I har lyset, forat ikke mørket skal komme over eder; den som vandrer i mørket, vet ikke hvor han går hen.
36 அதஏவ யாவத்காலம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே ஜ்யோதிராஸ்தே தாவத்காலம்’ ஜ்யோதீரூபஸந்தாநா ப⁴விதும்’ ஜ்யோதிஷி விஸ்²வஸித; இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா யீஸு²: ப்ரஸ்தா²ய தேப்⁴ய: ஸ்வம்’ கு³ப்தவாந்|
Tro på lyset den stund I har lyset, forat I kan bli lysets barn! Dette talte Jesus, og han gikk bort og skjulte sig for dem.
37 யத்³யபி யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ஸமக்ஷம் ஏதாவதா³ஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் ததா²பி தே தஸ்மிந் ந வ்யஸ்²வஸந்|
Men enda han hadde gjort så mange tegn for deres øine, trodde de ikke på ham,
38 அதஏவ க: ப்ரத்யேதி ஸுஸம்’வாத³ம்’ பரேஸா²ஸ்மத் ப்ரசாரிதம்’? ப்ரகாஸ²தே பரேஸ²ஸ்ய ஹஸ்த: கஸ்ய ச ஸந்நிதௌ⁴? யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா யதே³தத்³ வாக்யமுக்தம்’ தத் ஸப²லம் அப⁴வத்|
forat det ord av profeten Esaias skulde opfylles som han har sagt: Herre! hvem trodde det budskap vi hørte, og for hvem blev Herrens arm åpenbaret?
39 தே ப்ரத்யேதும்’ நாஸ²ந்குவந் தஸ்மிந் யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³ புநரவாதீ³த்³,
Og de kunde ikke tro, fordi Esaias atter har sagt:
40 யதா³, "தே நயநை ர்ந பஸ்²யந்தி பு³த்³தி⁴பி⁴ஸ்²ச ந பு³த்⁴யந்தே தை ர்மந: ஸு பரிவர்த்திதேஷு ச தாநஹம்’ யதா² ஸ்வஸ்தா²ந் ந கரோமி ததா² ஸ தேஷாம்’ லோசநாந்யந்தா⁴நி க்ரு’த்வா தேஷாமந்த: கரணாநி கா³டா⁴நி கரிஷ்யதி| "
Han har blindet deres øine og forherdet deres hjerte, forat de ikke skal se med øinene og forstå med hjertet og omvende sig, så jeg kunde læge dem.
41 யிஸ²யியோ யதா³ யீஸோ² ர்மஹிமாநம்’ விலோக்ய தஸ்மிந் கதா²மகத²யத் ததா³ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ ப்ரகாஸ²யத்|
Dette sa Esaias fordi han så hans herlighet og talte om ham.
42 ததா²ப்யதி⁴பதிநாம்’ ப³ஹவஸ்தஸ்மிந் ப்ரத்யாயந்| கிந்து பி²ரூஸி²நஸ்தாந் ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ தூ³ரீகுர்வ்வந்தீதி ப⁴யாத் தே தம்’ ந ஸ்வீக்ரு’தவந்த: |
Allikevel var det mange som trodde på ham, også av rådsherrene, men for fariseernes skyld bekjente de det ikke, forat de ikke skulde bli utstøtt av synagogen;
43 யத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸ²ம்’ஸாதோ மாநவாநாம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸாயாம்’ தே(அ)ப்ரியந்த|
for de vilde heller ha ære av mennesker enn ære av Gud.
44 ததா³ யீஸு²ருச்சை: காரம் அகத²யத்³ யோ ஜநோ மயி விஸ்²வஸிதி ஸ கேவலே மயி விஸ்²வஸிதீதி ந, ஸ மத்ப்ரேரகே(அ)பி விஸ்²வஸிதி|
Men Jesus ropte og sa: Den som tror på mig, tror ikke på mig, men på ham som har sendt mig,
45 யோ ஜநோ மாம்’ பஸ்²யதி ஸ மத்ப்ரேரகமபி பஸ்²யதி|
og den som ser mig, ser ham som har sendt mig.
46 யோ ஜநோ மாம்’ ப்ரத்யேதி ஸ யதா²ந்த⁴காரே ந திஷ்ட²தி தத³ர்த²ம் அஹம்’ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோ பூ⁴த்வா ஜக³த்யஸ்மிந் அவதீர்ணவாந்|
Jeg er kommet som et lys til verden, forat hver den som tror på mig, ikke skal bli i mørket.
47 மம கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யதி³ கஸ்²சிந் ந விஸ்²வஸிதி தர்ஹி தமஹம்’ தோ³ஷிணம்’ ந கரோமி, யதோ ஹேதோ ர்ஜக³தோ ஜநாநாம்’ தோ³ஷாந் நிஸ்²சிதாந் கர்த்தும்’ நாக³த்ய தாந் பரிசாதும் ஆக³தோஸ்மி|
Og dersom nogen hører mine ord og ikke tar vare på dem, så dømmer ikke jeg ham; for jeg er ikke kommet for å dømme verden, men for å frelse verden;
48 ய: கஸ்²சிந் மாம்’ ந ஸ்²ரத்³தா⁴ய மம கத²ம்’ ந க்³ரு’ஹ்லாதி, அந்யஸ்தம்’ தோ³ஷிணம்’ கரிஷ்யதி வஸ்துதஸ்து யாம்’ கதா²மஹம் அசகத²ம்’ ஸா கதா² சரமே(அ)ந்ஹி தம்’ தோ³ஷிணம்’ கரிஷ்யதி|
den som forkaster mig og ikke tar imot mine ord, har den som dømmer ham: det ord jeg har talt, det skal dømme ham på den ytterste dag.
49 யதோ ஹேதோரஹம்’ ஸ்வத: கிமபி ந கத²யாமி, கிம்’ கிம்’ மயா கத²யிதவ்யம்’ கிம்’ ஸமுபதே³ஷ்டவ்யஞ்ச இதி மத்ப்ரேரயிதா பிதா மாமாஜ்ஞாபயத்|
For jeg har ikke talt av mig selv, men Faderen, som har sendt mig, han har gitt mig befaling om hvad jeg skal si og hvad jeg skal tale,
