யோஹந: 11
1 அநந்தரம்’ மரியம் தஸ்யா ப⁴கி³நீ மர்தா² ச யஸ்மிந் வைத²நீயாக்³ராமே வஸதஸ்தஸ்மிந் க்³ராமே இலியாஸர் நாமா பீடி³த ஏக ஆஸீத்|
Og det var en syk mann, Lasarus fra Betania, den by som Maria og hennes søster Marta bodde i.
2 யா மரியம் ப்ரபு⁴ம்’ ஸுக³ந்தி⁴தேலைந மர்த்³த³யித்வா ஸ்வகேஸை²ஸ்தஸ்ய சரணௌ ஸமமார்ஜத் தஸ்யா ப்⁴ராதா ஸ இலியாஸர் ரோகீ³|
Det var Maria som salvet Herren med salve og tørket hans føtter med sitt hår; det var hennes bror Lasarus som var syk.
3 அபரஞ்ச ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் யஸ்மிந் ப்ரீயதே ஸ ஏவ பீடி³தோஸ்தீதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தஸ்ய ப⁴கி³ந்யௌ ப்ரேஷிதவத்யௌ|
Søstrene sendte da bud til ham og lot si: Herre! se, han som du elsker, er syk.
4 ததா³ யீஸு²ரிமாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வாகத²யத பீடே³யம்’ மரணார்த²ம்’ ந கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய மஹிமார்த²ம் ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய மஹிமப்ரகாஸா²ர்த²ஞ்ச ஜாதா|
Da Jesus hørte det, sa han: Denne sykdom er ikke til døden, men til Guds ære, forat Guds Sønn skal bli æret ved den.
5 யீஸு² ர்யத்³யபிமர்தா²யாம்’ தத்³ப⁴கி³ந்யாம் இலியாஸரி சாப்ரீயத,
Men Jesus elsket Marta og hennes søster og Lasarus.
6 ததா²பி இலியாஸர: பீடா³யா: கத²ம்’ ஸ்²ருத்வா யத்ர ஆஸீத் தத்ரைவ தி³நத்³வயமதிஷ்ட²த்|
Da han nu hørte at han var syk, blev han ennu to dager på det sted hvor han var;
7 தத: பரம் ஸ ஸி²ஷ்யாநகத²யத்³ வயம்’ புந ர்யிஹூதீ³யப்ரதே³ஸ²ம்’ யாம: |
da først sa han til disiplene: La oss dra til Judea igjen!
8 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், ஹே கு³ரோ ஸ்வல்பதி³நாநி க³தாநி யிஹூதீ³யாஸ்த்வாம்’ பாஷாணை ர்ஹந்தும் உத்³யதாஸ்ததா²பி கிம்’ புநஸ்தத்ர யாஸ்யஸி?
Disiplene sa til ham: Rabbi! nu nettop søkte jødene å stene dig, og du går atter dit?
9 யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், ஏகஸ்மிந் தி³நே கிம்’ த்³வாத³ஸ²க⁴டிகா ந ப⁴வந்தி? கோபி தி³வா க³ச்ச²ந் ந ஸ்க²லதி யத: ஸ ஏதஜ்ஜக³தோ தீ³ப்திம்’ ப்ராப்நோதி|
Jesus svarte: Er det ikke tolv timer i en dag? Den som vandrer om dagen, støter sig ikke, fordi han ser denne verdens lys;
10 கிந்து ராத்ரௌ க³ச்ச²ந் ஸ்க²லதி யதோ ஹேதோஸ்தத்ர தீ³ப்தி ர்நாஸ்தி|
men den som vandrer om natten, han støter sig, fordi lyset ikke er i ham.
11 இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸ தாநவத³த்³, அஸ்மாகம்’ ப³ந்து⁴: இலியாஸர் நித்³ரிதோபூ⁴த்³ இதா³நீம்’ தம்’ நித்³ராதோ ஜாக³ரயிதும்’ க³ச்சா²மி|
Dette talte han; og derefter sier han til dem: Lasarus, vår venn, er sovnet inn; men jeg går for å vekke ham.
12 யீஸு² ர்ம்ரு’தௌ கதா²மிமாம்’ கதி²தவாந் கிந்து விஸ்²ராமார்த²ம்’ நித்³ராயாம்’ கதி²தவாந் இதி ஜ்ஞாத்வா ஸி²ஷ்யா அகத²யந்,
Disiplene sa da til ham: Herre! er han sovnet inn, da blir han frisk igjen.
13 ஹே கு³ரோ ஸ யதி³ நித்³ராதி தர்ஹி ப⁴த்³ரமேவ|
Jesus hadde talt om hans død; men de tenkte at han talte om almindelig søvn.
14 ததா³ யீஸு²: ஸ்பஷ்டம்’ தாந் வ்யாஹரத், இலியாஸர் அம்ரியத;
Da sa Jesus rent ut til dem: Lasarus er død,
15 கிந்து யூயம்’ யதா² ப்ரதீத² தத³ர்த²மஹம்’ தத்ர ந ஸ்தி²தவாந் இத்யஸ்மாத்³ யுஷ்மந்நிமித்தம் ஆஹ்லாதி³தோஹம்’, ததா²பி தஸ்ய ஸமீபே யாம|
og for eders skyld er jeg glad over at jeg ikke var der, forat I skal tro; men la oss gå til ham!
16 ததா³ தோ²மா யம்’ தி³து³மம்’ வத³ந்தி ஸ ஸங்கி³ந: ஸி²ஷ்யாந் அவத³த்³ வயமபி க³த்வா தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ம்ரியாமஹை|
Tomas, det er tvilling, sa da til sine meddisipler: La oss gå med, forat vi kan dø sammen med ham!
17 யீஸு²ஸ்தத்ரோபஸ்தா²ய இலியாஸர: ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பநாத் சத்வாரி தி³நாநி க³தாநீதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருதவாந்|
Da nu Jesus kom, fant han at han allerede hadde ligget fire dager i graven.
18 வைத²நீயா யிரூஸா²லம: ஸமீபஸ்தா² க்ரோஸை²கமாத்ராந்தரிதா;
Men Betania lå nær ved Jerusalem, omkring femten stadier derfra,
19 தஸ்மாத்³ ப³ஹவோ யிஹூதீ³யா மர்தா²ம்’ மரியமஞ்ச ப்⁴யாத்ரு’ஸோ²காபந்நாம்’ ஸாந்த்வயிதும்’ தயோ: ஸமீபம் ஆக³ச்ச²ந்|
og mange av jødene var kommet til Marta og Maria for å trøste dem i sorgen over deres bror.
20 மர்தா² யீஸோ²ராக³மநவார்தாம்’ ஸ்²ருத்வைவ தம்’ ஸாக்ஷாத்³ அகரோத் கிந்து மரியம் கே³ஹ உபவிஸ்²ய ஸ்தி²தா|
Da nu Marta fikk høre at Jesus kom, gikk hun ham i møte; men Maria satt hjemme i huset.
21 ததா³ மர்தா² யீஸு²மவாத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ யதி³ ப⁴வாந் அத்ராஸ்தா²ஸ்யத் தர்ஹி மம ப்⁴ராதா நாமரிஷ்யத்|
Marta sa da til Jesus: Herre! hadde du vært her, da var min bror ikke død;
22 கிந்த்விதா³நீமபி யத்³ ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²யிஷ்யதே ஈஸ்²வரஸ்தத்³ தா³ஸ்யதீதி ஜாநே(அ)ஹம்’|
men også nu vet jeg at alt det du beder Gud om, vil Gud gi dig.
23 யீஸு²ரவாதீ³த் தவ ப்⁴ராதா ஸமுத்தா²ஸ்யதி|
Jesus sier til henne: Din bror skal opstå.
24 மர்தா² வ்யாஹரத் ஸே²ஷதி³வஸே ஸ உத்தா²நஸமயே ப்ரோத்தா²ஸ்யதீதி ஜாநே(அ)ஹம்’|
Marta sier til ham: Jeg vet at han skal opstå i opstandelsen på den ytterste dag.
25 ததா³ யீஸு²: கதி²தவாந் அஹமேவ உத்தா²பயிதா ஜீவயிதா ச ய: கஸ்²சந மயி விஸ்²வஸிதி ஸ ம்ரு’த்வாபி ஜீவிஷ்யதி;
Jesus sa til henne: Jeg er opstandelsen og livet; den som tror på mig, om han enn dør, skal han dog leve,
26 ய: கஸ்²சந ச ஜீவந் மயி விஸ்²வஸிதி ஸ கதா³பி ந மரிஷ்யதி, அஸ்யாம்’ கதா²யாம்’ கிம்’ விஸ்²வஸிஷி? (aiōn g165)
og hver den som lever og tror på mig, skal aldri i evighet dø. Tror du dette? (aiōn g165)
27 ஸாவத³த் ப்ரபோ⁴ யஸ்யாவதரணாபேக்ஷாஸ்தி ப⁴வாந் ஸஏவாபி⁴ஷிக்த்த ஈஸ்²வரபுத்ர இதி விஸ்²வஸிமி|
Hun sier til ham: Ja, Herre! jeg tror at du er Messias, Guds Sønn, han som skal komme til verden.
28 இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸா க³த்வா ஸ்வாம்’ ப⁴கி³நீம்’ மரியமம்’ கு³ப்தமாஹூய வ்யாஹரத் கு³ருருபதிஷ்ட²தி த்வாமாஹூயதி ச|
Og da hun hadde sagt dette, gikk hun bort og kalte i stillhet på sin søster Maria og sa: Mesteren er her og kaller på dig.
29 கதா²மிமாம்’ ஸ்²ருத்வா ஸா தூர்ணம் உத்தா²ய தஸ்ய ஸமீபம் அக³ச்ச²த்|
Da hun hørte det, stod hun hastig op og gikk til ham;
30 யீஸு² ர்க்³ராமமத்⁴யம்’ ந ப்ரவிஸ்²ய யத்ர மர்தா² தம்’ ஸாக்ஷாத்³ அகரோத் தத்ர ஸ்தி²தவாந்|
men Jesus var ennu ikke kommet inn i byen, han var på det sted hvor Marta hadde møtt ham.
31 யே யிஹூதீ³யா மரியமா ஸாகம்’ க்³ரு’ஹே திஷ்ட²ந்தஸ்தாம் அஸாந்த்வயந தே தாம்’ க்ஷிப்ரம் உத்தா²ய க³ச்ச²ந்திம்’ விலோக்ய வ்யாஹரந், ஸ ஸ்²மஸா²நே ரோதி³தும்’ யாதி, இத்யுக்த்வா தே தஸ்யா: பஸ்²சாத்³ அக³ச்ச²ந்|
Da nu de jøder som var hos henne i huset og trøstet henne, så at Maria stod hastig op og gikk ut, fulgte de med henne; de tenkte at hun gikk bort til graven for å gråte der.
32 யத்ர யீஸு²ரதிஷ்ட²த் தத்ர மரியம் உபஸ்தா²ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய சரணயோ: பதித்வா வ்யாஹரத் ஹே ப்ரபோ⁴ யதி³ ப⁴வாந் அத்ராஸ்தா²ஸ்யத் தர்ஹி மம ப்⁴ராதா நாமரிஷ்யத்|
Da nu Maria kom dit hvor Jesus var, og så ham, falt hun ned for hans føtter og sa til ham: Herre! hadde du vært her, da var min bror ikke død.
33 யீஸு²ஸ்தாம்’ தஸ்யா: ஸங்கி³நோ யிஹூதீ³யாம்’ஸ்²ச ருத³தோ விலோக்ய ஸோ²கார்த்த: ஸந் தீ³ர்க⁴ம்’ நிஸ்²வஸ்ய கதி²தவாந் தம்’ குத்ராஸ்தா²பயத?
Da nu Jesus så henne gråte, og så de jøder gråte som var kommet med henne, blev han oprørt i sin ånd og rystet og sa:
34 தே வ்யாஹரந், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் ஆக³த்ய பஸ்²யது|
Hvor har I lagt ham? De sa til ham: Herre, kom og se!
35 யீஸு²நா க்ரந்தி³தம்’|
Jesus gråt.
36 அதஏவ யிஹூதீ³யா அவத³ந், பஸ்²யதாயம்’ தஸ்மிந் கித்³ரு’க்³ அப்ரியத|
Jødene sa da: Se hvor han elsket ham!
37 தேஷாம்’ கேசித்³ அவத³ந் யோந்தா⁴ய சக்ஷுஷீ த³த்தவாந் ஸ கிம் அஸ்ய ம்ரு’த்யும்’ நிவாரயிதும்’ நாஸ²க்நோத்?
Men nogen av dem sa: kunde ikke han som har åpnet den blindes øine, også ha gjort at denne ikke var død?
38 ததோ யீஸு²: புநரந்தர்தீ³ர்க⁴ம்’ நிஸ்²வஸ்ய ஸ்²மஸா²நாந்திகம் அக³ச்ச²த்| தத் ஸ்²மஸா²நம் ஏகம்’ க³ஹ்வரம்’ தந்முகே² பாஷாண ஏக ஆஸீத்|
Jesus blev da atter oprørt i sin sjel, og kom til graven; det var en hule, og det lå en sten over den.
39 ததா³ யீஸு²ரவத³த்³ ஏநம்’ பாஷாணம் அபஸாரயத, தத: ப்ரமீதஸ்ய ப⁴கி³நீ மர்தா²வத³த் ப்ரபோ⁴, அது⁴நா தத்ர து³ர்க³ந்தோ⁴ ஜாத: , யதோத்³ய சத்வாரி தி³நாநி ஸ்²மஸா²நே ஸ திஷ்ட²தி|
Jesus sier: Ta stenen bort! Marta, den dødes søster, sier til ham: Herre! han stinker allerede, for han har ligget fire dager.
40 ததா³ யீஸு²ரவாதீ³த், யதி³ விஸ்²வஸிஷி தர்ஹீஸ்²வரஸ்ய மஹிமப்ரகாஸ²ம்’ த்³ரக்ஷ்யஸி கதா²மிமாம்’ கிம்’ துப்⁴யம்’ நாகத²யம்’?
Jesus sier til henne: Sa jeg dig ikke at dersom du tror, skal du se Guds herlighet?
41 ததா³ ம்ரு’தஸ்ய ஸ்²மஸா²நாத் பாஷாணோ(அ)பஸாரிதே யீஸு²ரூர்த்³வ்வம்’ பஸ்²யந் அகத²யத், ஹே பித ர்மம நேவேஸநம் அஸ்²ரு’ணோ: காரணாத³ஸ்மாத் த்வாம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
De tok da stenen bort. Men Jesus løftet sine øine mot himmelen og sa: Fader! jeg takker dig fordi du har hørt mig.
42 த்வம்’ ஸததம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி தத³ப்யஹம்’ ஜாநாமி, கிந்து த்வம்’ மாம்’ யத் ப்ரைரயஸ்தத்³ யதா²ஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸ்தி²தா லோகா விஸ்²வஸந்தி தத³ர்த²ம் இத³ம்’ வாக்யம்’ வதா³மி|
Jeg visste jo at du alltid hører mig, men for folkets skyld som står omkring, sa jeg det, forat de skal tro at du har utsendt mig.
43 இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸ ப்ரோச்சைராஹ்வயத், ஹே இலியாஸர் ப³ஹிராக³ச்ச²|
Og da han hadde sagt dette, ropte han med høi røst: Lasarus, kom ut!
44 தத: ஸ ப்ரமீத: ஸ்²மஸா²நவஸ்த்ரை ர்ப³த்³த⁴ஹஸ்தபாதோ³ கா³த்ரமார்ஜநவாஸஸா ப³த்³த⁴முக²ஸ்²ச ப³ஹிராக³ச்ச²த்| யீஸு²ருதி³தவாந் ப³ந்த⁴நாநி மோசயித்வா த்யஜதைநம்’|
Da kom den døde ut, bundet med liksvøp på føtter og hender, og om hans ansikt var bundet en svededuk. Jesus sier til dem: Løs ham og la ham gå!
45 மரியம: ஸமீபம் ஆக³தா யே யிஹூதீ³யலோகாஸ்ததா³ யீஸோ²ரேதத் கர்ம்மாபஸ்²யந் தேஷாம்’ ப³ஹவோ வ்யஸ்²வஸந்,
Mange av jødene, som var kommet til Maria og hadde sett det han gjorde, trodde da på ham;
46 கிந்து கேசித³ந்யே பி²ரூஸி²நாம்’ ஸமீபம்’ க³த்வா யீஸோ²ரேதஸ்ய கர்ம்மணோ வார்த்தாம் அவத³ந்|
men nogen av dem gikk avsted til fariseerne og sa dem hvad Jesus hadde gjort.
47 தத: பரம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நாஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா வ்யாஹரந் வயம்’ கிம்’ குர்ம்ம: ? ஏஷ மாநவோ ப³ஹூந்யாஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி கரோதி|
Yppersteprestene og fariseerne kalte da rådet sammen til møte og sa: Hvad skal vi gjøre? for dette menneske gjør mange tegn.
48 யதீ³த்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ ந வாரயாமஸ்தர்ஹி ஸர்வ்வே லோகாஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸிஷ்யந்தி ரோமிலோகாஸ்²சாக³த்யாஸ்மாகம் அநயா ராஜதா⁴ந்யா ஸார்த்³த⁴ம்’ ராஜ்யம் ஆசே²த்ஸ்யந்தி|
Lar vi ham holde ved således, da vil alle tro på ham, og romerne vil komme og ta både vårt sted og vårt folk.
49 ததா³ தேஷாம்’ கியபா²நாமா யஸ்தஸ்மிந் வத்ஸரே மஹாயாஜகபதே³ ந்யயுஜ்யத ஸ ப்ரத்யவத³த்³ யூயம்’ கிமபி ந ஜாநீத²;
Men en av dem, Kaifas, som var yppersteprest det år, sa til dem:
50 ஸமக்³ரதே³ஸ²ஸ்ய விநாஸ²தோபி ஸர்வ்வலோகார்த²ம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய மரணம் அஸ்மாகம்’ மங்க³லஹேதுகம் ஏதஸ்ய விவேசநாமபி ந குருத²|
I forstår ingenting, heller ikke tenker I på at det er til gagn for eder at ett menneske dør for folket og ikke hele folket går til grunne.
51 ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ நிஜபு³த்³த்⁴யா வ்யாஹரத்³ இதி ந,
Dette sa han ikke av sig selv, men da han var yppersteprest det år, spådde han at Jesus skulde dø for folket,
52 கிந்து யீஸூ²ஸ்தத்³தே³ஸீ²யாநாம்’ காரணாத் ப்ராணாந் த்யக்ஷ்யதி, தி³ஸி² தி³ஸி² விகீர்ணாந் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநாந் ஸம்’க்³ரு’ஹ்யைகஜாதிம்’ கரிஷ்யதி ச, தஸ்மிந் வத்ஸரே கியபா² மஹாயாஜகத்வபதே³ நியுக்த: ஸந் இத³ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ கதி²தவாந்|
og ikke for folket alene, men for også å samle til ett de Guds barn som er spredt omkring.
53 தத்³தி³நமாரப்⁴ய தே கத²ம்’ தம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தீதி மந்த்ரணாம்’ கர்த்தும்’ ப்ராரேபி⁴ரே|
Fra den dag av la de råd op om å slå ham ihjel.
54 அதஏவ யிஹூதீ³யாநாம்’ மத்⁴யே யீஸு²: ஸப்ரகாஸ²ம்’ க³மநாக³மநே அக்ரு’த்வா தஸ்மாத்³ க³த்வா ப்ராந்தரஸ்ய ஸமீபஸ்தா²யிப்ரதே³ஸ²ஸ்யேப்²ராயிம் நாம்நி நக³ரே ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ காலம்’ யாபயிதும்’ ப்ராரேபே⁴|
Jesus gikk derfor ikke lenger åpenlyst omkring blandt jødene, men drog derfra til landet nær ved ørkenen, til en by som heter Efraim, og han blev der med sine disipler.
55 அநந்தரம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவே நிகடவர்த்திநி ஸதி தது³த்ஸவாத் பூர்வ்வம்’ ஸ்வாந் ஸு²சீந் கர்த்தும்’ ப³ஹவோ ஜநா க்³ராமேப்⁴யோ யிரூஸா²லம் நக³ரம் ஆக³ச்ச²ந்,
Men jødenes påske var nær, og mange drog før påsken fra landet op til Jerusalem for å rense sig.
56 யீஸோ²ரந்வேஷணம்’ க்ரு’த்வா மந்தி³ரே த³ண்டா³யமாநா: ஸந்த: பரஸ்பரம்’ வ்யாஹரந், யுஷ்மாகம்’ கீத்³ரு’ஸோ² போ³தோ⁴ ஜாயதே? ஸ கிம் உத்ஸவே(அ)ஸ்மிந் அத்ராக³மிஷ்யதி?
De lette da efter Jesus, og talte sig imellem mens de stod i templet: Hvad tror I? kommer han slett ikke til høitiden?
57 ஸ ச குத்ராஸ்தி யத்³யேதத் கஸ்²சித்³ வேத்தி தர்ஹி த³ர்ஸ²யது ப்ரதா⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தம்’ த⁴ர்த்தும்’ பூர்வ்வம் இமாம் ஆஜ்ஞாம்’ ப்ராசாரயந்|
Men yppersteprestene og fariseerne hadde påbudt at om nogen fikk vite hvor han var, skulde han melde det, så de kunde gripe ham.
