யோஹந: 10
1 அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, யோ ஜநோ த்³வாரேண ந ப்ரவிஸ்²ய கேநாப்யந்யேந மேஷக்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ²தி ஸ ஏவ ஸ்தேநோ த³ஸ்யுஸ்²ச|
Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wer nicht durch die Tür in den Hof der Schafe eingeht, sondern anderswo hinübersteigt, der ist ein Dieb und ein Räuber.
2 யோ த்³வாரேண ப்ரவிஸ²தி ஸ ஏவ மேஷபாலக: |
Wer aber durch die Tür eingeht, ist Hirte der Schafe.
3 தௌ³வாரிகஸ்தஸ்மை த்³வாரம்’ மோசயதி மேஷக³ணஸ்²ச தஸ்ய வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோதி ஸ நிஜாந் மேஷாந் ஸ்வஸ்வநாம்நாஹூய ப³ஹி: க்ரு’த்வா நயதி|
Diesem tut der Türhüter auf, und die Schafe hören seine Stimme, und er ruft seine eigenen Schafe mit Namen und führt sie heraus.
4 ததா² நிஜாந் மேஷாந் ப³ஹி: க்ரு’த்வா ஸ்வயம்’ தேஷாம் அக்³ரே க³ச்ச²தி, ததோ மேஷாஸ்தஸ்ய ஸ²ப்³த³ம்’ பு³த்⁴யந்தே, தஸ்மாத் தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந்தி|
Wenn er seine eigenen Schafe alle herausgebracht hat, geht er vor ihnen her, und die Schafe folgen ihm, weil sie seine Stimme kennen.
5 கிந்து பரஸ்ய ஸ²ப்³த³ம்’ ந பு³த்⁴யந்தே தஸ்மாத் தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜிஷ்யந்தி வரம்’ தஸ்ய ஸமீபாத் பலாயிஷ்யந்தே|
Einem Fremden aber werden sie nicht folgen, sondern werden vor ihm fliehen, weil sie die Stimme der Fremden nicht kennen.
6 யீஸு²ஸ்தேப்⁴ய இமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம் அகத²யத் கிந்து தேந கதி²தகதா²யாஸ்தாத்பர்ய்யம்’ தே நாபு³த்⁴யந்த|
Dieses Gleichnis sprach Jesus zu ihnen; sie aber verstanden nicht, was es war, das er zu ihnen redete.
7 அதோ யீஸு²: புநரகத²யத், யுஷ்மாநாஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வ்யாஹராமி, மேஷக்³ரு’ஹஸ்ய த்³வாரம் அஹமேவ|
Jesus sprach nun wiederum zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Ich bin die Tür der Schafe.
8 மயா ந ப்ரவிஸ்²ய ய ஆக³ச்ச²ந் தே ஸ்தேநா த³ஸ்யவஸ்²ச கிந்து மேஷாஸ்தேஷாம்’ கதா² நாஸ்²ரு’ண்வந்|
Alle, die irgend vor mir gekommen, sind Diebe und Räuber; aber die Schafe hörten nicht auf sie.
9 அஹமேவ த்³வாரஸ்வரூப: , மயா ய: கஸ்²சித ப்ரவிஸ²தி ஸ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்ஸ்யதி ததா² ப³ஹிரந்தஸ்²ச க³மநாக³மநே க்ரு’த்வா சரணஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
Ich bin die Tür; wenn jemand durch mich eingeht, so wird er errettet werden und wird ein-und ausgehen und Weide finden.
10 யோ ஜநஸ்தேந: ஸ கேவலம்’ ஸ்தைந்யப³த⁴விநாஸா²ந் கர்த்துமேவ ஸமாயாதி கிந்த்வஹம் ஆயு ர்தா³தும் அர்தா²த் பா³ஹூல்யேந ததே³வ தா³தும் ஆக³ச்ச²ம்|
Der Dieb kommt nur, um zu stehlen und zu schlachten und zu verderben. Ich bin gekommen, auf daß sie Leben haben und es in Überfluß haben.
11 அஹமேவ ஸத்யமேஷபாலகோ யஸ்து ஸத்யோ மேஷபாலக: ஸ மேஷார்த²ம்’ ப்ராணத்யாக³ம்’ கரோதி;
Ich bin der gute Hirte; der gute Hirte läßt sein Leben für die Schafe.
12 கிந்து யோ ஜநோ மேஷபாலகோ ந, அர்தா²த்³ யஸ்ய மேஷா நிஜா ந ப⁴வந்தி, ய ஏதாத்³ரு’ஸோ² வைதநிக: ஸ வ்ரு’கம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா மேஜவ்ரஜம்’ விஹாய பலாயதே, தஸ்மாத்³ வ்ரு’கஸ்தம்’ வ்ரஜம்’ த்⁴ரு’த்வா விகிரதி|
Der Mietling aber und der nicht Hirte ist, dem die Schafe nicht eigen sind, sieht den Wolf kommen und verläßt die Schafe und flieht; und der Wolf raubt sie und zerstreut [die Schafe.
13 வைதநிக: பலாயதே யத: ஸ வேதநார்தீ² மேஷார்த²ம்’ ந சிந்தயதி|
Der Mietling aber flieht, ] weil er ein Mietling ist und sich um die Schafe nicht kümmert.
14 அஹமேவ ஸத்யோ மேஷபாலக: , பிதா மாம்’ யதா² ஜாநாதி, அஹஞ்ச யதா² பிதரம்’ ஜாநாமி,
Ich bin der gute Hirte; und ich kenne die Meinen und bin gekannt von den Meinen,
15 ததா² நிஜாந் மேஷாநபி ஜாநாமி, மேஷாஸ்²ச மாம்’ ஜாநாந்தி, அஹஞ்ச மேஷார்த²ம்’ ப்ராணத்யாக³ம்’ கரோமி|
gleichwie der Vater mich kennt und ich den Vater kenne; und ich lasse mein Leben für die Schafe.
16 அபரஞ்ச ஏதத்³ க்³ரு’ஹீய மேஷேப்⁴யோ பி⁴ந்நா அபி மேஷா மம ஸந்தி தே ஸகலா ஆநயிதவ்யா: ; தே மம ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ரோஷ்யந்தி தத ஏகோ வ்ரஜ ஏகோ ரக்ஷகோ ப⁴விஷ்யதி|
Und ich habe andere Schafe, die nicht aus diesem Hofe sind; auch diese muß ich bringen, und sie werden meine Stimme hören, und es wird eine Herde, ein Hirte sein.
17 ப்ராணாநஹம்’ த்யக்த்வா புந: ப்ராணாந் க்³ரஹீஷ்யாமி, தஸ்மாத் பிதா மயி ஸ்நேஹம்’ கரோதி|
Darum liebt mich der Vater, weil ich mein Leben lasse, auf daß ich es wiedernehme.
18 கஸ்²சிஜ்ஜநோ மம ப்ராணாந் ஹந்தும்’ ந ஸ²க்நோதி கிந்து ஸ்வயம்’ தாந் ஸமர்பயாமி தாந் ஸமர்பயிதும்’ புநர்க்³ரஹீதுஞ்ச மம ஸ²க்திராஸ்தே பா⁴ரமிமம்’ ஸ்வபிது: ஸகாஸா²த் ப்ராப்தோஹம்|
Niemand nimmt es von mir, sondern ich lasse es von mir selbst. Ich habe Gewalt, es zu lassen, und habe Gewalt, es wiederzunehmen. Dieses Gebot habe ich von meinem Vater empfangen.
19 அஸ்மாது³பதே³ஸா²த் புநஸ்²ச யிஹூதீ³யாநாம்’ மத்⁴யே பி⁴ந்நவாக்யதா ஜாதா|
Es entstand wiederum ein Zwiespalt unter den Juden dieser Worte wegen.
20 ததோ ப³ஹவோ வ்யாஹரந் ஏஷ பூ⁴தக்³ரஸ்த உந்மத்தஸ்²ச, குத ஏதஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணுத²?
Viele aber von ihnen sagten: Er hat einen Dämon und ist von Sinnen; was höret ihr ihn?
21 கேசித்³ அவத³ந் ஏதஸ்ய கதா² பூ⁴தக்³ரஸ்தஸ்ய கதா²வந்ந ப⁴வந்தி, பூ⁴த: கிம் அந்தா⁴ய சக்ஷுஷீ தா³தும்’ ஸ²க்நோதி?
Andere sagten: Diese Reden sind nicht die eines Besessenen; kann etwa ein Dämon der Blinden Augen auftun?
22 ஸீ²தகாலே யிரூஸா²லமி மந்தி³ரோத்ஸர்க³பர்வ்வண்யுபஸ்தி²தே
Es war aber das Fest der Tempelweihe in Jerusalem; [und] es war Winter.
23 யீஸு²: ஸுலேமாநோ நி: ஸாரேண க³மநாக³மநே கரோதி,
Und Jesus wandelte in dem Tempel, in der Säulenhalle Salomons.
24 ஏதஸ்மிந் ஸமயே யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ வேஷ்டயித்வா வ்யாஹரந் கதி காலாந் அஸ்மாகம்’ விசிகித்ஸாம்’ ஸ்தா²பயிஷ்யாமி? யத்³யபி⁴ஷிக்தோ ப⁴வதி தர்ஹி தத் ஸ்பஷ்டம்’ வத³|
Da umringten ihn die Juden und sprachen zu ihm: Bis wann hältst du unsere Seele hin? Wenn du der Christus bist, so sage es uns frei heraus.
25 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ அஹம் அசகத²ம்’ கிந்து யூயம்’ ந ப்ரதீத², நிஜபிது ர்நாம்நா யாம்’ யாம்’ க்ரியாம்’ கரோமி ஸா க்ரியைவ மம ஸாக்ஷிஸ்வரூபா|
Jesus antwortete ihnen: Ich habe es euch gesagt, und ihr glaubet nicht. Die Werke, die ich in dem Namen meines Vaters tue, diese zeugen von mir;
26 கிந்த்வஹம்’ பூர்வ்வமகத²யம்’ யூயம்’ மம மேஷா ந ப⁴வத², காரணாத³ஸ்மாந் ந விஸ்²வஸித²|
aber ihr glaubet nicht, denn ihr seid nicht von meinen Schafen, wie ich euch gesagt habe.
27 மம மேஷா மம ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தி தாநஹம்’ ஜாநாமி தே ச மம பஸ்²சாத்³ க³ச்ச²ந்தி|
Meine Schafe hören meine Stimme, und ich kenne sie, und sie folgen mir;
29 யோ மம பிதா தாந் மஹ்யம்’ த³த்தவாந் ஸ ஸர்வ்வஸ்மாத் மஹாந், கோபி மம பிது: கராத் தாந் ஹர்த்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
Mein Vater, der sie mir gegeben hat, ist größer als alles, und niemand kann sie aus der Hand meines Vaters rauben.
30 அஹம்’ பிதா ச த்³வயோரேகத்வம்|
Ich und der Vater sind eins.
31 ததோ யிஹூதீ³யா: புநரபி தம்’ ஹந்தும்’ பாஷாணாந் உத³தோலயந்|
Da hoben die Juden wiederum Steine auf, auf daß sie ihn steinigten.
32 யீஸு²: கதி²தவாந் பிது: ஸகாஸா²த்³ ப³ஹூந்யுத்தமகர்ம்மாணி யுஷ்மாகம்’ ப்ராகாஸ²யம்’ தேஷாம்’ கஸ்ய கர்ம்மண: காரணாந் மாம்’ பாஷாணைராஹந்தும் உத்³யதா: ஸ்த²?
Jesus antwortete ihnen: Viele gute Werke habe ich euch von meinem Vater gezeigt; für welches Werk unter denselben steiniget ihr mich?
33 யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் ப்ரஸ²ஸ்தகர்ம்மஹேதோ ர்ந கிந்து த்வம்’ மாநுஷ: ஸ்வமீஸ்²வரம் உக்த்வேஸ்²வரம்’ நிந்த³ஸி காரணாத³ஸ்மாத் த்வாம்’ பாஷாணைர்ஹந்ம: |
Die Juden antworteten ihm: Wegen eines guten Werkes steinigen wir dich nicht, sondern wegen Lästerung, und weil du, der du ein Mensch bist, dich selbst zu Gott machst.
34 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுக்தவாந் மயா கதி²தம்’ யூயம் ஈஸ்²வரா ஏதத்³வசநம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தம்’ நாஸ்தி கிம்’?
Jesus antwortete ihnen: Steht nicht in eurem Gesetz geschrieben: “Ich habe gesagt: Ihr seid Götter?”
35 தஸ்மாத்³ யேஷாம் உத்³தே³ஸே² ஈஸ்²வரஸ்ய கதா² கதி²தா தே யதீ³ஸ்²வரக³ணா உச்யந்தே த⁴ர்ம்மக்³ரந்த²ஸ்யாப்யந்யதா² ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்யம்’,
Wenn er jene Götter nannte, zu welchen das Wort Gottes geschah (und die Schrift kann nicht aufgelöst werden),
36 தர்ஹ்யாஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ர இதி வாக்யஸ்ய கத²நாத் யூயம்’ பித்ராபி⁴ஷிக்தம்’ ஜக³தி ப்ரேரிதஞ்ச புமாம்’ஸம்’ கத²ம் ஈஸ்²வரநிந்த³கம்’ வாத³ய?
saget ihr von dem, welchen der Vater geheiligt und in die Welt gesandt hat: Du lästerst, weil ich sagte: Ich bin Gottes Sohn? -
37 யத்³யஹம்’ பிது: கர்ம்ம ந கரோமி தர்ஹி மாம்’ ந ப்ரதீத;
Wenn ich nicht die Werke meines Vaters tue, so glaubet mir nicht;
38 கிந்து யதி³ கரோமி தர்ஹி மயி யுஷ்மாபி⁴: ப்ரத்யயே ந க்ரு’தே(அ)பி கார்ய்யே ப்ரத்யய: க்ரியதாம்’, ததோ மயி பிதாஸ்தீதி பிதர்ய்யஹம் அஸ்மீதி ச க்ஷாத்வா விஸ்²வஸிஷ்யத²|
wenn ich sie aber tue, so glaubet den Werken, wenn ihr auch mir nicht glaubet, auf daß ihr erkennet und glaubet, daß der Vater in mir ist und ich in ihm.
39 ததா³ தே புநரபி தம்’ த⁴ர்த்தும் அசேஷ்டந்த கிந்து ஸ தேஷாம்’ கரேப்⁴யோ நிஸ்தீர்ய்ய
Da suchten sie wiederum ihn zu greifen, und er entging ihrer Hand.
40 புந ர்யர்த்³த³ந் அத்³யாஸ்தடே யத்ர புர்வ்வம்’ யோஹந் அமஜ்ஜயத் தத்ராக³த்ய ந்யவஸத்|
Und er ging wieder weg jenseit des Jordan an den Ort, wo Johannes zuerst taufte, und er blieb daselbst.
41 ததோ ப³ஹவோ லோகாஸ்தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய வ்யாஹரந் யோஹந் கிமப்யாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம நாகரோத் கிந்த்வஸ்மிந் மநுஷ்யே யா ய: கதா² அகத²யத் தா: ஸர்வ்வா: ஸத்யா: ;
Und viele kamen zu ihm und sagten: Johannes tat zwar kein Zeichen; alles aber, was Johannes von diesem gesagt hat, war wahr.
42 தத்ர ச ப³ஹவோ லோகாஸ்தஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸந்|
Und viele glaubten daselbst an ihn.
