யோஹந: 10
1 அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, யோ ஜநோ த்³வாரேண ந ப்ரவிஸ்²ய கேநாப்யந்யேந மேஷக்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ²தி ஸ ஏவ ஸ்தேநோ த³ஸ்யுஸ்²ச|
„Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den, som ikke gaar ind i Faarefolden gennem Døren, men stiger andensteds over, han er en Tyv og en Røver.
2 யோ த்³வாரேண ப்ரவிஸ²தி ஸ ஏவ மேஷபாலக: |
Men den, som gaar ind igennem Døren, er Faarenes Hyrde.
3 தௌ³வாரிகஸ்தஸ்மை த்³வாரம்’ மோசயதி மேஷக³ணஸ்²ச தஸ்ய வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோதி ஸ நிஜாந் மேஷாந் ஸ்வஸ்வநாம்நாஹூய ப³ஹி: க்ரு’த்வா நயதி|
For ham lukker Dørvogteren op, og Faarene høre hans Røst; og han kalder sine egne Faar ved Navn og fører dem ud.
4 ததா² நிஜாந் மேஷாந் ப³ஹி: க்ரு’த்வா ஸ்வயம்’ தேஷாம் அக்³ரே க³ச்ச²தி, ததோ மேஷாஸ்தஸ்ய ஸ²ப்³த³ம்’ பு³த்⁴யந்தே, தஸ்மாத் தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந்தி|
Og naar han har ført alle sine egne Faar ud, gaar han foran dem; og Faarene følge ham, fordi de kende hans Røst.
5 கிந்து பரஸ்ய ஸ²ப்³த³ம்’ ந பு³த்⁴யந்தே தஸ்மாத் தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜிஷ்யந்தி வரம்’ தஸ்ய ஸமீபாத் பலாயிஷ்யந்தே|
Men en fremmed ville de ikke følge, men de ville fly fra ham, fordi de ikke kende de fremmedes Røst.”
6 யீஸு²ஸ்தேப்⁴ய இமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம் அகத²யத் கிந்து தேந கதி²தகதா²யாஸ்தாத்பர்ய்யம்’ தே நாபு³த்⁴யந்த|
Denne Lignelse sagde Jesus til dem; men de forstode ikke, hvad det var, som han talte til dem.
7 அதோ யீஸு²: புநரகத²யத், யுஷ்மாநாஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வ்யாஹராமி, மேஷக்³ரு’ஹஸ்ய த்³வாரம் அஹமேவ|
Jesus sagde da atter til dem: „Sandelig, sandelig, siger jeg eder, jeg er Faarenes Dør.
8 மயா ந ப்ரவிஸ்²ய ய ஆக³ச்ச²ந் தே ஸ்தேநா த³ஸ்யவஸ்²ச கிந்து மேஷாஸ்தேஷாம்’ கதா² நாஸ்²ரு’ண்வந்|
Alle de, som ere komne før mig, ere Tyve og Røvere; men Faarene hørte dem ikke.
9 அஹமேவ த்³வாரஸ்வரூப: , மயா ய: கஸ்²சித ப்ரவிஸ²தி ஸ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்ஸ்யதி ததா² ப³ஹிரந்தஸ்²ச க³மநாக³மநே க்ரு’த்வா சரணஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
Jeg er Døren; dersom nogen gaar ind igennem mig, han skal frelses; og han skal gaa ind og gaa ud og finde Føde.
10 யோ ஜநஸ்தேந: ஸ கேவலம்’ ஸ்தைந்யப³த⁴விநாஸா²ந் கர்த்துமேவ ஸமாயாதி கிந்த்வஹம் ஆயு ர்தா³தும் அர்தா²த் பா³ஹூல்யேந ததே³வ தா³தும் ஆக³ச்ச²ம்|
Tyven kommer ikke uden for at stjæle og slagte og ødelægge; jeg er kommen, for at de skulle have Liv og have Overflod.
11 அஹமேவ ஸத்யமேஷபாலகோ யஸ்து ஸத்யோ மேஷபாலக: ஸ மேஷார்த²ம்’ ப்ராணத்யாக³ம்’ கரோதி;
Jeg er den gode Hyrde; den gode Hyrde sætter sit Liv til for Faarene.
12 கிந்து யோ ஜநோ மேஷபாலகோ ந, அர்தா²த்³ யஸ்ய மேஷா நிஜா ந ப⁴வந்தி, ய ஏதாத்³ரு’ஸோ² வைதநிக: ஸ வ்ரு’கம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா மேஜவ்ரஜம்’ விஹாய பலாயதே, தஸ்மாத்³ வ்ரு’கஸ்தம்’ வ்ரஜம்’ த்⁴ரு’த்வா விகிரதி|
Men Lejesvenden, som ikke er Hyrde, hvem Faarene ikke høre til, ser Ulven komme og forlader Faarene og flyr, og Ulven røver dem og adspreder dem,
13 வைதநிக: பலாயதே யத: ஸ வேதநார்தீ² மேஷார்த²ம்’ ந சிந்தயதி|
fordi han er en Lejesvend og ikke bryder sig om Faarene.
14 அஹமேவ ஸத்யோ மேஷபாலக: , பிதா மாம்’ யதா² ஜாநாதி, அஹஞ்ச யதா² பிதரம்’ ஜாநாமி,
Jeg er den gode Hyrde, og jeg kender mine, og mine kende mig,
15 ததா² நிஜாந் மேஷாநபி ஜாநாமி, மேஷாஸ்²ச மாம்’ ஜாநாந்தி, அஹஞ்ச மேஷார்த²ம்’ ப்ராணத்யாக³ம்’ கரோமி|
ligesom Faderen kender mig, og jeg kender Faderen; og jeg sætter mit Liv til for Faarene.
16 அபரஞ்ச ஏதத்³ க்³ரு’ஹீய மேஷேப்⁴யோ பி⁴ந்நா அபி மேஷா மம ஸந்தி தே ஸகலா ஆநயிதவ்யா: ; தே மம ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ரோஷ்யந்தி தத ஏகோ வ்ரஜ ஏகோ ரக்ஷகோ ப⁴விஷ்யதி|
Og jeg har andre Faar, som ikke høre til denne Fold; ogsaa dem bør jeg føre, og de skulle høre min Røst; og der skal blive een Hjord, een Hyrde.
17 ப்ராணாநஹம்’ த்யக்த்வா புந: ப்ராணாந் க்³ரஹீஷ்யாமி, தஸ்மாத் பிதா மயி ஸ்நேஹம்’ கரோதி|
Derfor elsker Faderen mig, fordi jeg sætter mit Liv til for at tage det igen.
18 கஸ்²சிஜ்ஜநோ மம ப்ராணாந் ஹந்தும்’ ந ஸ²க்நோதி கிந்து ஸ்வயம்’ தாந் ஸமர்பயாமி தாந் ஸமர்பயிதும்’ புநர்க்³ரஹீதுஞ்ச மம ஸ²க்திராஸ்தே பா⁴ரமிமம்’ ஸ்வபிது: ஸகாஸா²த் ப்ராப்தோஹம்|
Ingen tager det fra mig, men jeg sætter det til af mig selv. Jeg har Magt til at sætte det til, og jeg har Magt til at tage det igen. Dette Bud modtog jeg af min Fader.”
19 அஸ்மாது³பதே³ஸா²த் புநஸ்²ச யிஹூதீ³யாநாம்’ மத்⁴யே பி⁴ந்நவாக்யதா ஜாதா|
Der blev atter Splid iblandt Jøderne for disse Ords Skyld.
20 ததோ ப³ஹவோ வ்யாஹரந் ஏஷ பூ⁴தக்³ரஸ்த உந்மத்தஸ்²ச, குத ஏதஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணுத²?
Og mange af dem sagde: „Han er besat og raser, hvorfor høre I ham?”
21 கேசித்³ அவத³ந் ஏதஸ்ய கதா² பூ⁴தக்³ரஸ்தஸ்ய கதா²வந்ந ப⁴வந்தி, பூ⁴த: கிம் அந்தா⁴ய சக்ஷுஷீ தா³தும்’ ஸ²க்நோதி?
Andre sagde: „Dette er ikke Ord af en besat; mon en ond Aand kan aabne blindes Øjne?”
22 ஸீ²தகாலே யிரூஸா²லமி மந்தி³ரோத்ஸர்க³பர்வ்வண்யுபஸ்தி²தே
Men Tempelvielsens Fest indtraf i Jerusalem. Det var Vinter;
23 யீஸு²: ஸுலேமாநோ நி: ஸாரேண க³மநாக³மநே கரோதி,
og Jesus gik omkring i Helligdommen, i Salomons Søjlegang.
24 ஏதஸ்மிந் ஸமயே யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ வேஷ்டயித்வா வ்யாஹரந் கதி காலாந் அஸ்மாகம்’ விசிகித்ஸாம்’ ஸ்தா²பயிஷ்யாமி? யத்³யபி⁴ஷிக்தோ ப⁴வதி தர்ஹி தத் ஸ்பஷ்டம்’ வத³|
Da omringede Jøderne ham og sagde til ham: „Hvor længe holder du vor Sjæl i Uvished? Dersom du er Kristus, da sig os det rent ud!”
25 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ அஹம் அசகத²ம்’ கிந்து யூயம்’ ந ப்ரதீத², நிஜபிது ர்நாம்நா யாம்’ யாம்’ க்ரியாம்’ கரோமி ஸா க்ரியைவ மம ஸாக்ஷிஸ்வரூபா|
Jesus svarede dem: „Jeg har sagt eder det, og I tro ikke. De Gerninger, som jeg gør i min Faders Navn, de vidne om mig;
26 கிந்த்வஹம்’ பூர்வ்வமகத²யம்’ யூயம்’ மம மேஷா ந ப⁴வத², காரணாத³ஸ்மாந் ந விஸ்²வஸித²|
men I tro ikke, fordi I ikke ere af mine Faar.
27 மம மேஷா மம ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தி தாநஹம்’ ஜாநாமி தே ச மம பஸ்²சாத்³ க³ச்ச²ந்தி|
Mine Faar høre min Røst, og jeg kender dem, og de følge mig,
29 யோ மம பிதா தாந் மஹ்யம்’ த³த்தவாந் ஸ ஸர்வ்வஸ்மாத் மஹாந், கோபி மம பிது: கராத் தாந் ஹர்த்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
Min Fader, som har givet mig dem, er større end alle; og ingen kan rive noget af min Faders Haand.
30 அஹம்’ பிதா ச த்³வயோரேகத்வம்|
Jeg og Faderen, vi ere eet.”
31 ததோ யிஹூதீ³யா: புநரபி தம்’ ஹந்தும்’ பாஷாணாந் உத³தோலயந்|
Da toge Jøderne atter Stene op for at stene ham.
32 யீஸு²: கதி²தவாந் பிது: ஸகாஸா²த்³ ப³ஹூந்யுத்தமகர்ம்மாணி யுஷ்மாகம்’ ப்ராகாஸ²யம்’ தேஷாம்’ கஸ்ய கர்ம்மண: காரணாந் மாம்’ பாஷாணைராஹந்தும் உத்³யதா: ஸ்த²?
Jesus svarede dem: „Mange gode Gerninger har jeg vist eder fra min Fader; for hvilken af disse Gerninger stene I mig?”
33 யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் ப்ரஸ²ஸ்தகர்ம்மஹேதோ ர்ந கிந்து த்வம்’ மாநுஷ: ஸ்வமீஸ்²வரம் உக்த்வேஸ்²வரம்’ நிந்த³ஸி காரணாத³ஸ்மாத் த்வாம்’ பாஷாணைர்ஹந்ம: |
Jøderne svarede ham: „For en god Gerning stene vi dig ikke, men for Gudsbespottelse, og fordi du, som er et Menneske, gør dig selv til Gud.”
34 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுக்தவாந் மயா கதி²தம்’ யூயம் ஈஸ்²வரா ஏதத்³வசநம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தம்’ நாஸ்தி கிம்’?
Jesus svarede dem: „Er der ikke skrevet i eders Lov: Jeg har sagt: I ere Guder?
35 தஸ்மாத்³ யேஷாம் உத்³தே³ஸே² ஈஸ்²வரஸ்ய கதா² கதி²தா தே யதீ³ஸ்²வரக³ணா உச்யந்தே த⁴ர்ம்மக்³ரந்த²ஸ்யாப்யந்யதா² ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்யம்’,
Naar den nu har kaldt dem Guder, til hvem Guds Ord kom (og Skriften kan ikke rokkes),
36 தர்ஹ்யாஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ர இதி வாக்யஸ்ய கத²நாத் யூயம்’ பித்ராபி⁴ஷிக்தம்’ ஜக³தி ப்ரேரிதஞ்ச புமாம்’ஸம்’ கத²ம் ஈஸ்²வரநிந்த³கம்’ வாத³ய?
sige I da til den, hvem Faderen har helliget og sendt til Verden: Du taler bespotteligt, fordi jeg sagde: Jeg er Guds Søn?
37 யத்³யஹம்’ பிது: கர்ம்ம ந கரோமி தர்ஹி மாம்’ ந ப்ரதீத;
Dersom jeg ikke gør min Faders Gerninger, saa tror mig ikke!
38 கிந்து யதி³ கரோமி தர்ஹி மயி யுஷ்மாபி⁴: ப்ரத்யயே ந க்ரு’தே(அ)பி கார்ய்யே ப்ரத்யய: க்ரியதாம்’, ததோ மயி பிதாஸ்தீதி பிதர்ய்யஹம் அஸ்மீதி ச க்ஷாத்வா விஸ்²வஸிஷ்யத²|
Men dersom jeg gør dem, saa tror Gerningerne, om I end ikke ville tro mig, for at I kunne indse og erkende, at Faderen er i mig, og jeg i Faderen.”
39 ததா³ தே புநரபி தம்’ த⁴ர்த்தும் அசேஷ்டந்த கிந்து ஸ தேஷாம்’ கரேப்⁴யோ நிஸ்தீர்ய்ய
De søgte da atter at gribe ham; og han undslap af deres Haand.
40 புந ர்யர்த்³த³ந் அத்³யாஸ்தடே யத்ர புர்வ்வம்’ யோஹந் அமஜ்ஜயத் தத்ராக³த்ய ந்யவஸத்|
Og han drog atter bort hinsides Jordan til det Sted, hvor Johannes først døbte, og han blev der.
41 ததோ ப³ஹவோ லோகாஸ்தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய வ்யாஹரந் யோஹந் கிமப்யாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம நாகரோத் கிந்த்வஸ்மிந் மநுஷ்யே யா ய: கதா² அகத²யத் தா: ஸர்வ்வா: ஸத்யா: ;
Og mange kom til ham, og de sagde: „Johannes gjorde vel intet Tegn; men alt, hvad Johannes sagde om denne, var sandt.”
42 தத்ர ச ப³ஹவோ லோகாஸ்தஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸந்|
Og mange troede paa ham der.
