யோஹந: 1
1 ஆதௌ³ வாத³ ஆஸீத் ஸ ச வாத³ ஈஸ்²வரேண ஸார்த⁴மாஸீத் ஸ வாத³: ஸ்வயமீஸ்²வர ஏவ|
Im Anfang war das Wort, und das Wort war bei Gott, und Gott war das Wort.
2 ஸ ஆதா³வீஸ்²வரேண ஸஹாஸீத்|
Dieses war im Anfang bei Gott.
3 தேந ஸர்வ்வம்’ வஸ்து ஸஸ்ரு’ஜே ஸர்வ்வேஷு ஸ்ரு’ஷ்டவஸ்துஷு கிமபி வஸ்து தேநாஸ்ரு’ஷ்டம்’ நாஸ்தி|
Alle Dinge sind durch dieses (Wort) geworden, und ohne dieses ist nichts geworden (von allem), was geworden ist.
4 ஸ ஜீவநஸ்யாகார: , தச்ச ஜீவநம்’ மநுஷ்யாணாம்’ ஜ்யோதி:
In ihm war Leben, und das Leben war das Licht der Menschen.
5 தஜ்ஜ்யோதிரந்த⁴காரே ப்ரசகாஸே² கிந்த்வந்த⁴காரஸ்தந்ந ஜக்³ராஹ|
Und das Licht leuchtet in der Finsternis, doch die Finsternis hat es nicht ergriffen.
6 யோஹந் நாமக ஏகோ மநுஜ ஈஸ்²வரேண ப்ரேஷயாஞ்சக்ரே|
Es trat ein Mann auf, von Gott gesandt, sein Name war Johannes;
7 தத்³வாரா யதா² ஸர்வ்வே விஸ்²வஸந்தி தத³ர்த²ம்’ ஸ தஜ்ஜ்யோதிஷி ப்ரமாணம்’ தா³தும்’ ஸாக்ஷிஸ்வரூபோ பூ⁴த்வாக³மத்,
dieser kam, um Zeugnis abzulegen, Zeugnis von dem Licht, damit alle durch ihn zum Glauben kämen.
8 ஸ ஸ்வயம்’ தஜ்ஜ்யோதி ர்ந கிந்து தஜ்ஜ்யோதிஷி ப்ரமாணம்’ தா³துமாக³மத்|
Er war nicht selbst das Licht, sondern Zeugnis sollte er von dem Licht ablegen.
9 ஜக³த்யாக³த்ய ய: ஸர்வ்வமநுஜேப்⁴யோ தீ³ப்திம்’ த³தா³தி ததே³வ ஸத்யஜ்யோதி: |
Das Licht war da, das wahre, das jeden Menschen erleuchtet, es kam gerade in die Welt;
10 ஸ யஜ்ஜக³த³ஸ்ரு’ஜத் தந்மத்³ய ஏவ ஸ ஆஸீத் கிந்து ஜக³தோ லோகாஸ்தம்’ நாஜாநந்|
es war in der Welt, und die Welt war durch ihn (der das Licht war) geschaffen worden, doch die Welt erkannte ihn nicht.
11 நிஜாதி⁴காரம்’ ஸ ஆக³ச்ச²த் கிந்து ப்ரஜாஸ்தம்’ நாக்³ரு’ஹ்லந்|
Er kam in das Seine, doch die Seinen nahmen ihn nicht auf;
12 ததா²பி யே யே தமக்³ரு’ஹ்லந் அர்தா²த் தஸ்ய நாம்நி வ்யஸ்²வஸந் தேப்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரா ப⁴விதும் அதி⁴காரம் அத³தா³த்|
allen aber, die ihn annahmen, verlieh er das Anrecht, Kinder Gottes zu werden, nämlich denen, die an seinen Namen glauben,
13 தேஷாம்’ ஜநி: ஸோ²ணிதாந்ந ஸா²ரீரிகாபி⁴லாஷாந்ந மாநவாநாமிச்சா²தோ ந கிந்த்வீஸ்²வராத³ப⁴வத்|
die nicht durch Geblüt oder durch den Naturtrieb des Fleisches, auch nicht durch den Willen eines Mannes, sondern aus Gott gezeugt sind.
14 ஸ வாதோ³ மநுஷ்யரூபேணாவதீர்ய்ய ஸத்யதாநுக்³ரஹாப்⁴யாம்’ பரிபூர்ண: ஸந் ஸார்த⁴ம் அஸ்மாபி⁴ ர்ந்யவஸத் தத: பிதுரத்³விதீயபுத்ரஸ்ய யோக்³யோ யோ மஹிமா தம்’ மஹிமாநம்’ தஸ்யாபஸ்²யாம|
Und das Wort wurde Fleisch und nahm seine Wohnung unter uns, und wir haben seine Herrlichkeit geschaut, eine Herrlichkeit, wie sie dem eingeborenen Sohne vom Vater verliehen wird; eine mit Gnade und Wahrheit erfüllte.
15 ததோ யோஹநபி ப்ரசார்ய்ய ஸாக்ஷ்யமித³ம்’ த³த்தவாந் யோ மம பஸ்²சாத்³ ஆக³மிஷ்யதி ஸ மத்தோ கு³ருதர: ; யதோ மத்பூர்வ்வம்’ ஸ வித்³யமாந ஆஸீத்; யத³ர்த²ம் அஹம்’ ஸாக்ஷ்யமித³ம் அதா³ம்’ ஸ ஏஷ: |
Johannes legt Zeugnis von ihm ab und hat laut verkündet: »Dieser war es, von dem ich gesagt habe: ›Der nach mir kommt, ist (schon) vor mir gewesen, denn er war eher als ich.‹«
16 அபரஞ்ச தஸ்ய பூர்ணதாயா வயம்’ ஸர்வ்வே க்ரமஸ²: க்ரமஸோ²நுக்³ரஹம்’ ப்ராப்தா: |
Aus seiner Fülle haben wir ja alle empfangen, und zwar Gnade über Gnade.
17 மூஸாத்³வாரா வ்யவஸ்தா² த³த்தா கிந்த்வநுக்³ரஹ: ஸத்யத்வஞ்ச யீஸு²க்²ரீஷ்டத்³வாரா ஸமுபாதிஷ்ட²தாம்’|
Denn das Gesetz ist durch Mose gegeben worden, aber die Gnade und die Wahrheit sind durch Jesus Christus geworden.
18 கோபி மநுஜ ஈஸ்²வரம்’ கதா³பி நாபஸ்²யத் கிந்து பிது: க்ரோட³ஸ்தோ²(அ)த்³விதீய: புத்ரஸ்தம்’ ப்ரகாஸ²யத்|
Niemand hat Gott jemals gesehen: der eingeborene Sohn, der an des Vaters Brust liegt, der hat Kunde (von ihm) gebracht.
19 த்வம்’ க: ? இதி வாக்யம்’ ப்ரேஷ்டும்’ யதா³ யிஹூதீ³யலோகா யாஜகாந் லேவிலோகாம்’ஸ்²ச யிரூஸா²லமோ யோஹந: ஸமீபே ப்ரேஷயாமாஸு: ,
Dies ist nun das Zeugnis des Johannes, als die Juden aus Jerusalem Priester und Leviten zu ihm sandten, die ihn fragen sollten, wer er sei.
20 ததா³ ஸ ஸ்வீக்ரு’தவாந் நாபஹ்நூதவாந் நாஹம் அபி⁴ஷிக்த இத்யங்கீ³க்ரு’தவாந்|
Da bekannte er unverhohlen und erklärte offen: »Ich bin nicht Christus.«
21 ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தர்ஹி கோ ப⁴வாந்? கிம்’ ஏலிய: ? ஸோவத³த் ந; ததஸ்தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தர்ஹி ப⁴வாந் ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³? ஸோவத³த் நாஹம்’ ஸ: |
Sie fragten ihn weiter: »Was denn? Bist du Elia?« Er sagte: »Nein, ich bin es nicht.« »Bist du der Prophet?« Er antwortete: »Nein.«
22 ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தர்ஹி ப⁴வாந் க: ? வயம்’ க³த்வா ப்ரேரகாந் த்வயி கிம்’ வக்ஷ்யாம: ? ஸ்வஸ்மிந் கிம்’ வத³ஸி?
Da sagten sie zu ihm: »Wer bist du denn? Wir müssen doch denen, die uns gesandt haben, eine Antwort bringen! Wofür gibst du selbst dich aus?«
23 ததா³ ஸோவத³த்| பரமேஸ²ஸ்ய பந்தா²நம்’ பரிஷ்குருத ஸர்வ்வத: | இதீத³ம்’ ப்ராந்தரே வாக்யம்’ வத³த: கஸ்யசித்³ரவ: | கதா²மிமாம்’ யஸ்மிந் யிஸ²யியோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ லிகி²தவாந் ஸோஹம்|
Da antwortete er: »Ich bin die Stimme dessen, der in der Wüste ruft: ›Ebnet dem Herrn den Weg!‹, wie der Prophet Jesaja geboten hat.«
24 யே ப்ரேஷிதாஸ்தே பி²ரூஸி²லோகா: |
Die Gesandten aber gehörten zu den Pharisäern
25 ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் யதி³ நாபி⁴ஷிக்தோஸி ஏலியோஸி ந ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாத்³யபி நாஸி ச, தர்ஹி லோகாந் மஜ்ஜயஸி குத: ?
und fragten ihn weiter: »Warum taufst du denn, wenn du weder Christus noch Elia, noch der Prophet bist?«
26 ததோ யோஹந் ப்ரத்யவோசத், தோயே(அ)ஹம்’ மஜ்ஜயாமீதி ஸத்யம்’ கிந்து யம்’ யூயம்’ ந ஜாநீத² தாத்³ரு’ஸ² ஏகோ ஜநோ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴ய உபதிஷ்ட²தி|
Da antwortete Johannes ihnen: »Ich taufe nur mit Wasser; aber mitten unter euch steht der, den ihr nicht kennt,
27 ஸ மத்பஸ்²சாத்³ ஆக³தோபி மத்பூர்வ்வம்’ வர்த்தமாந ஆஸீத் தஸ்ய பாது³காப³ந்த⁴நம்’ மோசயிதுமபி நாஹம்’ யோக்³யோஸ்மி|
der nach mir kommt und für den ich nicht gut genug bin, ihm den Riemen seines Schuhwerks aufzubinden.«
28 யர்த்³த³நநத்³யா: பாரஸ்த²பை³த²பா³ராயாம்’ யஸ்மிந்ஸ்தா²நே யோஹநமஜ்ஜயத் தஸ்மிந ஸ்தா²நே ஸர்வ்வமேதத்³ அக⁴டத|
Dies ist in Bethanien geschehen jenseits des Jordans, wo Johannes sich aufhielt und taufte.
29 பரே(அ)ஹநி யோஹந் ஸ்வநிகடமாக³ச்ச²ந்தம்’ யிஸு²ம்’ விலோக்ய ப்ராவோசத் ஜக³த: பாபமோசகம் ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகம்’ பஸ்²யத|
Am folgenden Tage sah er Jesus auf sich zukommen; da sagte er: »Seht, das Lamm Gottes, das die Sünde der Welt hinwegnimmt!
30 யோ மம பஸ்²சாதா³க³மிஷ்யதி ஸ மத்தோ கு³ருதர: , யதோ ஹேதோர்மத்பூர்வ்வம்’ ஸோ(அ)வர்த்தத யஸ்மிந்நஹம்’ கதா²மிமாம்’ கதி²தவாந் ஸ ஏவாயம்’|
Dieser ist’s, von dem ich gesagt habe: ›Nach mir kommt ein Mann, der (schon) vor mir gewesen ist; denn er war eher da als ich.‹
31 அபரம்’ நாஹமேநம்’ ப்ரத்யபி⁴ஜ்ஞாதவாந் கிந்து இஸ்ராயேல்லோகா ஏநம்’ யதா² பரிசிந்வந்தி தத³பி⁴ப்ராயேணாஹம்’ ஜலே மஜ்ஜயிதுமாக³ச்ச²ம்|
Ich selbst kannte ihn nicht; aber damit er Israel offenbart würde, deshalb bin ich gekommen, ich mit meiner Wassertaufe.«
32 புநஸ்²ச யோஹநபரமேகம்’ ப்ரமாணம்’ த³த்வா கதி²தவாந் விஹாயஸ: கபோதவத்³ அவதரந்தமாத்மாநம் அஸ்யோபர்ய்யவதிஷ்ட²ந்தம்’ ச த்³ரு’ஷ்டவாநஹம்|
Weiter legte Johannes Zeugnis ab mit den Worten: »Ich habe gesehen, daß der Geist wie eine Taube aus dem Himmel herabschwebte und auf ihm blieb;
33 நாஹமேநம்’ ப்ரத்யபி⁴ஜ்ஞாதவாந் இதி ஸத்யம்’ கிந்து யோ ஜலே மஜ்ஜயிதும்’ மாம்’ ப்ரைரயத் ஸ ஏவேமாம்’ கதா²மகத²யத் யஸ்யோபர்ய்யாத்மாநம் அவதரந்தம் அவதிஷ்ட²ந்தஞ்ச த்³ரக்ஷயஸி ஸஏவ பவித்ரே ஆத்மநி மஜ்ஜயிஷ்யதி|
und ich selbst kannte ihn nicht, aber der, welcher mich gesandt hat, um mit Wasser zu taufen, der hat zu mir gesagt: ›Auf welchen du den Geist herabschweben und auf ihm bleiben siehst, der ist’s, der mit heiligem Geiste tauft.‹
34 அவஸ்தந்நிரீக்ஷ்யாயம் ஈஸ்²வரஸ்ய தநய இதி ப்ரமாணம்’ த³தா³மி|
Nun habe ich selbst es auch gesehen und bezeugt, daß dieser der Sohn Gottes ist.«
35 பரே(அ)ஹநி யோஹந் த்³வாப்⁴யாம்’ ஸி²ஷ்யாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³தே⁴ம்’ திஷ்ட²ந்
Am folgenden Tage stand Johannes wieder da mit zweien seiner Jünger,
36 யிஸு²ம்’ க³ச்ச²ந்தம்’ விலோக்ய க³தி³தவாந், ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகம்’ பஸ்²யதம்’|
und indem er den Blick auf Jesus richtete, der dort umherging, sagte er: »Seht, das Lamm Gottes!«
37 இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா த்³வௌ ஸி²ஷ்யௌ யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ ஈயது: |
Als die beiden Jünger ihn das sagen hörten, gingen sie hinter Jesus her;
38 ததோ யீஸு²: பராவ்ரு’த்ய தௌ பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²ந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா ப்ரு’ஷ்டவாந் யுவாம்’ கிம்’ க³வேஸ²யத²: ? தாவப்ரு’ச்ச²தாம்’ ஹே ரப்³பி³ அர்தா²த் ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் குத்ர திஷ்ட²தி?
dieser wandte sich um, und als er sie hinter sich herkommen sah, fragte er sie: »Was sucht ihr?« Sie antworteten ihm: »Rabbi« – das heißt übersetzt ›Meister‹ –, »wo hast du deine Herberge?«
39 தத: ஸோவாதி³த் ஏத்ய பஸ்²யதம்’| ததோ தி³வஸஸ்ய த்ரு’தீயப்ரஹரஸ்ய க³தத்வாத் தௌ தத்³தி³நம்’ தஸ்ய ஸங்கே³(அ)ஸ்தா²தாம்’|
Er antwortete ihnen: »Kommt mit, so werdet ihr es sehen!« Sie gingen also mit und sahen, wo er seine Herberge hatte, und blieben jenen ganzen Tag bei ihm; es war um die zehnte Stunde.
40 யௌ த்³வௌ யோஹநோ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யிஸோ²: பஸ்²சாத்³ ஆக³மதாம்’ தயோ: ஸி²மோந்பிதரஸ்ய ப்⁴ராதா ஆந்த்³ரிய:
Andreas, der Bruder des Simon Petrus, war einer von den beiden, die es von Johannes gehört hatten und hinter Jesus hergegangen waren.
41 ஸ இத்வா ப்ரத²மம்’ நிஜஸோத³ரம்’ ஸி²மோநம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்ய கதி²தவாந் வயம்’ க்²ரீஷ்டம் அர்தா²த் அபி⁴ஷிக்தபுருஷம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’தவந்த: |
Dieser traf zuerst seinen Bruder Simon und sagte zu ihm: »Wir haben den Messias« – das heißt übersetzt ›den Gesalbten‹ – »gefunden.«
42 பஸ்²சாத் ஸ தம்’ யிஸோ²: ஸமீபம் ஆநயத்| ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாவத³த் த்வம்’ யூநஸ: புத்ர: ஸி²மோந் கிந்து த்வந்நாமதே⁴யம்’ கைபா²: வா பிதர: அர்தா²த் ப்ரஸ்தரோ ப⁴விஷ்யதி|
Er führte ihn dann zu Jesus; dieser blickte ihn an und sagte: »Du bist Simon, der Sohn des Johannes; du sollst Kephas – das heißt übersetzt ›Fels‹ – heißen.«
43 பரே(அ)ஹநி யீஸௌ² கா³லீலம்’ க³ந்தும்’ நிஸ்²சிதசேதஸி ஸதி பி²லிபநாமாநம்’ ஜநம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாவோசத் மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
Am folgenden Tage wollte Jesus nach Galiläa aufbrechen; da traf er Philippus und sagte zu ihm: »Folge mir nach!«
44 பை³த்ஸைதா³நாம்நி யஸ்மிந் க்³ராமே பிதராந்த்³ரியயோர்வாஸ ஆஸீத் தஸ்மிந் க்³ராமே தஸ்ய பி²லிபஸ்ய வஸதிராஸீத்|
Philippus stammte aber aus Bethsaida, dem Heimatort des Andreas und des Petrus.
45 பஸ்²சாத் பி²லிபோ நித²நேலம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாவத³த் மூஸா வ்யவஸ்தா² க்³ரந்தே² ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு ச யஸ்யாக்²யாநம்’ லிகி²தமாஸ்தே தம்’ யூஷப²: புத்ரம்’ நாஸரதீயம்’ யீஸு²ம்’ ஸாக்ஷாத்³ அகார்ஷ்ம வயம்’|
Philippus traf (darauf) den Nathanael und berichtete ihm: »Wir haben den gefunden, von welchem Mose im Gesetz und die Propheten geschrieben haben, Jesus, den Sohn Josephs, aus Nazareth.«
46 ததா³ நித²நேல் கதி²தவாந் நாஸரந்நக³ராத கிம்’ கஸ்²சிது³த்தம உத்பந்தும்’ ஸ²க்நோதி? தத: பி²லிபோ (அ)வோசத் ஏத்ய பஸ்²ய|
Da sagte Nathanael zu ihm: »Kann aus Nazareth etwas Gutes kommen?« Philippus erwiderte ihm: »Komm mit uns sieh!«
47 அபரஞ்ச யீஸு²: ஸ்வஸ்ய ஸமீபம்’ தம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா வ்யாஹ்ரு’தவாந், பஸ்²யாயம்’ நிஷ்கபட: ஸத்ய இஸ்ராயேல்லோக: |
Als Jesus den Nathanael auf sich zukommen sah, sagte er von ihm: »Siehe da, in Wahrheit ein Israelit, in dem kein Falsch ist!«
48 தத: ஸோவத³த்³, ப⁴வாந் மாம்’ கத²ம்’ ப்ரத்யபி⁴ஜாநாதி? யீஸு²ரவாதீ³த் பி²லிபஸ்ய ஆஹ்வாநாத் பூர்வ்வம்’ யதா³ த்வமுடு³ம்ப³ரஸ்ய தரோர்மூலே(அ)ஸ்தா²ஸ்ததா³ த்வாமத³ர்ஸ²ம்|
Nathanael fragte ihn: »Woher kennst du mich?« Jesus antwortete ihm mit den Worten: »Noch ehe Philippus dich rief, als du unter dem Feigenbaum warst, habe ich dich gesehen.«
49 நித²நேல் அசகத²த், ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் நிதாந்தம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரோஸி, ப⁴வாந் இஸ்ராயேல்வம்’ஸ²ஸ்ய ராஜா|
Da antwortete ihm Nathanael: »Rabbi, du bist Gottes Sohn, du bist der König von Israel!«
50 ததோ யீஸு² ர்வ்யாஹரத், த்வாமுடு³ம்ப³ரஸ்ய பாத³பஸ்ய மூலே த்³ரு’ஷ்டவாநாஹம்’ மமைதஸ்மாத்³வாக்யாத் கிம்’ த்வம்’ வ்யஸ்²வஸீ: ? ஏதஸ்மாத³ப்யாஸ்²சர்ய்யாணி கார்ய்யாணி த்³ரக்ஷ்யஸி|
Jesus gab ihm zur Antwort: »Du glaubst (an mich), weil ich dir gesagt habe, daß ich dich unter dem Feigenbaum gesehen habe? Du wirst noch Größeres als dies zu sehen bekommen.«
51 அந்யச்சாவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, இத: பரம்’ மோசிதே மேக⁴த்³வாரே தஸ்மாந்மநுஜஸூநுநா ஈஸ்²வரஸ்ய தூ³தக³ணம் அவரோஹந்தமாரோஹந்தஞ்ச த்³ரக்ஷ்யத²|
Dann fuhr er fort: »Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Ihr werdet den Himmel offen sehen und die Engel Gottes über dem Menschensohn hinauf- und herabsteigen sehen.«
