யாகூப³: 3
1 ஹே மம ப்⁴ராதர: , ஸி²க்ஷகைரஸ்மாபி⁴ ர்கு³ருதரத³ண்டோ³ லப்ஸ்யத இதி ஜ்ஞாத்வா யூயம் அநேகே ஸி²க்ஷகா மா ப⁴வத|
Mine Brødre! ikke mange af eder bør blive Lærere, saasom I vide, at vi skulle faa en desto tungere Dom.
2 யத: ஸர்வ்வே வயம்’ ப³ஹுவிஷயேஷு ஸ்க²லாம: , ய: கஸ்²சித்³ வாக்யே ந ஸ்க²லதி ஸ ஸித்³த⁴புருஷ: க்ரு’த்ஸ்நம்’ வஸீ²கர்த்தும்’ ஸமர்த²ஸ்²சாஸ்தி|
Thi vi støde alle an i mange Ting; dersom nogen ikke støder an i Tale, da er han en fuldkommen Mand, i Stand til ogsaa at holde hele Legemet i Tømme.
3 பஸ்²யத வயம் அஸ்²வாந் வஸீ²கர்த்தும்’ தேஷாம்’ வக்த்ரேஷு க²லீநாந் நிதா⁴ய தேஷாம்’ க்ரு’த்ஸ்நம்’ ஸ²ரீரம் அநுவர்த்தயாம: |
Men naar vi lægge Bidsler i Hestenes Munde, for at de skulle adlyde os, saa dreje vi ogsaa hele deres Legeme.
4 பஸ்²யத யே போதா அதீவ ப்³ரு’ஹதா³காரா: ப்ரசண்ட³வாதைஸ்²ச சாலிதாஸ்தே(அ)பி கர்ணதா⁴ரஸ்ய மநோ(அ)பி⁴மதாத்³ அதிக்ஷுத்³ரேண கர்ணேந வாஞ்சி²தம்’ ஸ்தா²நம்’ ப்ரத்யநுவர்த்தந்தே|
Se, ogsaa Skibene, endskønt de ere saa store og drives af stærke Vinde, drejes med et saare lidet Ror, hvorhen Styrmandens Hu staar.
5 தத்³வத்³ ரஸநாபி க்ஷுத்³ரதராங்க³ம்’ ஸந்தீ த³ர்பவாக்யாநி பா⁴ஷதே| பஸ்²ய கீத்³ரு’ங்மஹாரண்யம்’ த³ஹ்யதே (அ)ல்பேந வஹ்நிநா|
Saaledes er ogsaa Tungen et lille Lem og fører store Ord. Se, hvor lille en Ild der stikker saa stor en Skov i Brand!
6 ரஸநாபி ப⁴வேத்³ வஹ்நிரத⁴ர்ம்மரூபபிஷ்டபே| அஸ்மத³ங்கே³ஷு ரஸநா தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸந்திஷ்ட²தி ஸா க்ரு’த்ஸ்நம்’ தே³ஹம்’ கலங்கயதி ஸ்ரு’ஷ்டிரத²ஸ்ய சக்ரம்’ ப்ரஜ்வலயதி நரகாநலேந ஜ்வலதி ச| (Geenna g1067)
Og Tungen er en Ild. Som en Verden af Uretfærdighed sidder Tungen iblandt vore Lemmer; den besmitter hele Legemet og sætter Livets Hjul i Brand, selv sat i Brand af Helvede. (Geenna g1067)
7 பஸு²பக்ஷ்யுரோக³ஜலசராணாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்வபா⁴வோ த³மயிதும்’ ஸ²க்யதே மாநுஷிகஸ்வபா⁴வேந த³மயாஞ்சக்ரே ச|
Thi enhver Natur, baade Dyrs og Fugles, baade Krybdyrs og Havdyrs, tæmmes og er tæmmet af den menneskelige Natur;
8 கிந்து மாநவாநாம்’ கேநாபி ஜிஹ்வா த³மயிதும்’ ந ஸ²க்யதே ஸா ந நிவார்ய்யம் அநிஷ்டம்’ ஹலாஹலவிஷேண பூர்ணா ச|
men Tungen kan intet Menneske tæmme, det ustyrlige Onde, fuld af dødbringende Gift.
9 தயா வயம்’ பிதரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³ம: , தயா சேஸ்²வரஸ்ய ஸாத்³ரு’ஸ்²யே ஸ்ரு’ஷ்டாந் மாநவாந் ஸ²பாம: |
Med den velsigne vi Herren og Faderen, og med den forbande vi Menneskene, som ere blevne til efter Guds Lighed.
10 ஏகஸ்மாத்³ வத³நாத்³ த⁴ந்யவாத³ஸா²பௌ நிர்க³ச்ச²த: | ஹே மம ப்⁴ராதர: , ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ந கர்த்தவ்யம்’|
Af den samme Mund udgaar Velsignelse og Forbandelse. Mine Brødre! dette bør ikke være saa.
11 ப்ரஸ்ரவண: கிம் ஏகஸ்மாத் சி²த்³ராத் மிஷ்டம்’ திக்தஞ்ச தோயம்’ நிர்க³மயதி?
Mon en Kilde udgyder sødt Vand og besk Vand af det samme Væld?
12 ஹே மம ப்⁴ராதர: , உடு³ம்ப³ரதரு: கிம்’ ஜிதப²லாநி த்³ராக்ஷாலதா வா கிம் உடு³ம்ப³ரப²லாநி ப²லிதும்’ ஸ²க்நோதி? தத்³வத்³ ஏக: ப்ரஸ்ரவணோ லவணமிஷ்டே தோயே நிர்க³மயிதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Mon et Figentræ, mine Brødre! kan give Oliven, eller et Vintræ Figener? Heller ikke kan en salt Kilde give fersk Vand.
13 யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஜ்ஞாநீ ஸுபோ³த⁴ஸ்²ச க ஆஸ்தே? தஸ்ய கர்ம்மாணி ஜ்ஞாநமூலகம்ரு’து³தாயுக்தாநீதி ஸதா³சாராத் ஸ ப்ரமாணயது|
Er nogen viis og forstandig iblandt eder, da vise han ved god Omgængelse sine Gerninger i viis Sagtmodighed!
14 கிந்து யுஷ்மத³ந்த: கரணமத்⁴யே யதி³ திக்தேர்ஷ்யா விவாதே³ச்சா² ச வித்³யதே தர்ஹி ஸத்யமதஸ்ய விருத்³த⁴ம்’ ந ஸ்²லாக⁴த்⁴வம்’ நசாந்ரு’தம்’ கத²யத|
Men have I bitter Avind og Rænkesyge i eders Hjerter, da roser eder ikke og lyver ikke imod Sandheden!
15 தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஜ்ஞாநம் ஊர்த்³த்⁴வாத்³ ஆக³தம்’ நஹி கிந்து பார்தி²வம்’ ஸ²ரீரி பௌ⁴திகஞ்ச|
Dette, er ikke den Visdom, som kommer ovenfra, men en jordisk, sjælelig, djævelsk;
16 யதோ ஹேதோரீர்ஷ்யா விவாதே³ச்சா² ச யத்ர வேத்³யேதே தத்ரைவ கலஹ: ஸர்வ்வம்’ து³ஷ்க்ரு’தஞ்ச வித்³யதே|
thi hvor der er Avind og Rænkesyge, der er Forvirring og al ond Handel.
17 கிந்தூர்த்³த்⁴வாத்³ ஆக³தம்’ யத் ஜ்ஞாநம்’ தத் ப்ரத²மம்’ ஸு²சி தத: பரம்’ ஸா²ந்தம்’ க்ஷாந்தம் ஆஸு²ஸந்தே⁴யம்’ த³யாதி³ஸத்ப²லை: பரிபூர்ணம் அஸந்தி³க்³த⁴ம்’ நிஷ்கபடஞ்ச ப⁴வதி|
Men Visdommen herovenfra er først ren, dernæst fredsommelig, mild, føjelig, fuld af Barmhjertighed og gode Frugter, upartisk, uden Skrømt.
18 ஸா²ந்த்யாசாரிபி⁴: ஸா²ந்த்யா த⁴ர்ம்மப²லம்’ ரோப்யதே|
Men Retfærdigheds Frugt saaes i Fred for dem, som stifte Fred.
