இப்³ரிண: 4
1 அபரம்’ தத்³விஸ்²ராமப்ராப்தே: ப்ரதிஜ்ஞா யதி³ திஷ்ட²தி தர்ஹ்யஸ்மாகம்’ கஸ்²சித் சேத் தஸ்யா: ப²லேந வஞ்சிதோ ப⁴வேத் வயம் ஏதஸ்மாத்³ பி³பீ⁴ம: |
Temamos, pois, para que, havendo sido deixada a promessa de entrar no seu repouso, não pareça que algum de vós tenha ficado para trás.
2 யதோ (அ)ஸ்மாகம்’ ஸமீபே யத்³வத் தத்³வத் தேஷாம்’ ஸமீபே(அ)பி ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசாரிதோ (அ)ப⁴வத் கிந்து தை: ஸ்²ருதம்’ வாக்யம்’ தாந் ப்ரதி நிஷ்ப²லம் அப⁴வத், யதஸ்தே ஸ்²ரோதாரோ விஸ்²வாஸேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நாமிஸ்²ரயந்|
Pois também a nós foi pregado o evangelho, assim como a eles; mas a palavra da pregação nada lhes aproveitou, porque não estava unida pela fé naqueles que [a] ouviram.
3 தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ விஸ்²வாஸிபி⁴ரஸ்மாபி⁴: ப்ரவிஸ்²யதே யதஸ்தேநோக்தம்’, "அஹம்’ கோபாத் ஸ²பத²ம்’ க்ரு’தவாந் இமம்’, ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| " கிந்து தஸ்ய கர்ம்மாணி ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலாத் ஸமாப்தாநி ஸந்தி|
Porque nós, os que cremos, entramos no repouso, como ele disse: Então jurei na minha ira: “Eles não entrarão no meu repouso”; ainda que as [suas] obras já estivessem terminadas desde a fundação do mundo.
4 யத: கஸ்மிம்’ஸ்²சித் ஸ்தா²நே ஸப்தமம்’ தி³நமதி⁴ தேநேத³ம் உக்தம்’, யதா², "ஈஸ்²வர: ஸப்தமே தி³நே ஸ்வக்ரு’தேப்⁴ய: ஸர்வ்வகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம| "
Pois, em certo lugar, ele disse assim a respeito do [dia] sétimo: E Deus repousou no sétimo dia de todas as suas obras.
5 கிந்த்வேதஸ்மிந் ஸ்தா²நே புநஸ்தேநோச்யதே, யதா², "ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| "
E, outra vez neste [texto]: Não entrarão no meu repouso.
6 ப²லதஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ கைஸ்²சித் ப்ரவேஷ்டவ்யம்’ கிந்து யே புரா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஸ்²ருதவந்தஸ்தைரவிஸ்²வாஸாத் தந்ந ப்ரவிஷ்டம்,
Portanto, uma vez que resta alguns entrarem no repouso, e que aqueles a quem primeiramente foi pregado o evangelho não entraram por causa da desobediência,
7 இதி ஹேதோ: ஸ புநரத்³யநாமகம்’ தி³நம்’ நிரூப்ய தீ³ர்க⁴காலே க³தே(அ)பி பூர்வ்வோக்தாம்’ வாசம்’ தா³யூதா³ கத²யதி, யதா², "அத்³ய யூயம்’ கதா²ம்’ தஸ்ய யதி³ ஸம்’ஸ்²ரோதுமிச்ச²த², தர்ஹி மா குருதேதா³நீம்’ கடி²நாநி மநாம்’ஸி வ: | "
outra vez ele determina um certo dia, o “hoje”, dizendo por meio de Davi muito tempo depois (como já foi dito): Hoje, se ouvirdes a sua voz, não endureçais os vossos corações.
8 அபரம்’ யிஹோஸூ²யோ யதி³ தாந் வ்யஸ்²ராமயிஷ்யத் தர்ஹி தத: பரம் அபரஸ்ய தி³நஸ்ய வாக்³ ஈஸ்²வரேண நாகத²யிஷ்யத|
Pois se Josué tivesse lhes dado repouso, ele não teria falado depois a respeito de outro dia.
9 அத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஜாபி⁴: கர்த்தவ்ய ஏகோ விஸ்²ராமஸ்திஷ்ட²தி|
Portanto, ainda resta um repouso como o do sábado para o povo de Deus.
10 அபரம் ஈஸ்²வரோ யத்³வத் ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம தத்³வத் தஸ்ய விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஷ்டோ ஜநோ(அ)பி ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ்²ராம்யதி|
Pois aquele que entrou no seu repouso também repousou das suas obras, assim como Deus das suas.
11 அதோ வயம்’ தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ யதாமஹை, தத³விஸ்²வாஸோதா³ஹரணேந கோ(அ)பி ந பதது|
Procuremos, pois, entrar naquele repouso; para que ninguém caia no mesmo exemplo de desobediência.
12 ஈஸ்²வரஸ்ய வாதோ³(அ)மர: ப்ரபா⁴வவிஸி²ஷ்டஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மாத்³ த்³விதா⁴ரக²ங்கா³த³பி தீக்ஷ்ண: , அபரம்’ ப்ராணாத்மநோ ர்க்³ரந்தி²மஜ்ஜயோஸ்²ச பரிபே⁴தா³ய விச்சே²த³காரீ மநஸஸ்²ச ஸங்கல்பாநாம் அபி⁴ப்ரேதாநாஞ்ச விசாரக: |
Porque a palavra de Deus é viva e eficaz, e mais afiada do que toda espada de dois gumes, e que penetra até a divisão da alma e do espírito, das juntas e das medulas, e é apta para julgar os pensamentos e intenções do coração.
13 அபரம்’ யஸ்ய ஸமீபே ஸ்வீயா ஸ்வீயா கதா²ஸ்மாபி⁴: கத²யிதவ்யா தஸ்யாகோ³சர: கோ(அ)பி ப்ராணீ நாஸ்தி தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டௌ ஸர்வ்வமேவாநாவ்ரு’தம்’ ப்ரகாஸி²தஞ்சாஸ்தே|
E não há criatura alguma encoberta diante dele; pelo contrário, todas as coisas estão nuas e expostas aos olhos daquele a quem temos de prestar contas.
14 அபரம்’ ய உச்சதமம்’ ஸ்வர்க³ம்’ ப்ரவிஷ்ட ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ வ்யக்திரர்த²த ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ யீஸு²ரஸ்மாகம்’ மஹாயாஜகோ(அ)ஸ்தி, அதோ ஹேதோ ர்வயம்’ த⁴ர்ம்மப்ரதிஜ்ஞாம்’ த்³ரு’ட⁴ம் ஆலம்பா³மஹை|
Visto que temos um grande Sumo Sacerdote, Jesus, o Filho de Deus, que penetrou nos céus, mantenhamos firme a [nossa] declaração de fé.
15 அஸ்மாகம்’ யோ மஹாயாஜகோ (அ)ஸ்தி ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ து³: கை² ர்து³: கி²தோ ப⁴விதும் அஸ²க்தோ நஹி கிந்து பாபம்’ விநா ஸர்வ்வவிஷயே வயமிவ பரீக்ஷித: |
Pois não temos um Sumo Sacerdote que não possa se compadecer das nossas fraquezas; mas, sim, um que foi provado em tudo, conforme a [nossa] semelhança, [porém] sem pecado.
16 அதஏவ க்ரு’பாம்’ க்³ரஹீதும்’ ப்ரயோஜநீயோபகாரார்த²ம் அநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்துஞ்ச வயம் உத்ஸாஹேநாநுக்³ரஹஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸமீபம்’ யாம: |
Portanto, acheguemo-nos com confiança ao trono da graça, para que possamos receber misericórdia e encontrar graça para sermos socorridos no tempo adequado.
