இப்³ரிண​: 4

1 அபரம்’ தத்³விஸ்²ராமப்ராப்தே​: ப்ரதிஜ்ஞா யதி³ திஷ்ட²தி தர்ஹ்யஸ்மாகம்’ கஸ்²சித் சேத் தஸ்யா​: ப²லேந வஞ்சிதோ ப⁴வேத் வயம் ஏதஸ்மாத்³ பி³பீ⁴ம​: |

Laat ons dan vreezen dat, terwijl er nog een belofte is overgebleven van tot zijn ruste in te gaan, niet iemand uit ulieden blijke te laat gekomen te zijn.

2 யதோ (அ)ஸ்மாகம்’ ஸமீபே யத்³வத் தத்³வத் தேஷாம்’ ஸமீபே(அ)பி ஸுஸம்’வாத³​: ப்ரசாரிதோ (அ)ப⁴வத் கிந்து தை​: ஸ்²ருதம்’ வாக்யம்’ தாந் ப்ரதி நிஷ்ப²லம் அப⁴வத், யதஸ்தே ஸ்²ரோதாரோ விஸ்²வாஸேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நாமிஸ்²ரயந்|

Want ook aan ons is de goede boodschap geschied zoowel als aan hen; maar het gehoorde woord deed hun geen nut, omdat het niet vergezeld was met het geloof bij degenen die het hoorden.

3 தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ விஸ்²வாஸிபி⁴ரஸ்மாபி⁴​: ப்ரவிஸ்²யதே யதஸ்தேநோக்தம்’, "அஹம்’ கோபாத் ஸ²பத²ம்’ க்ரு’தவாந் இமம்’, ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| " கிந்து தஸ்ய கர்ம்மாணி ஜக³த​: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலாத் ஸமாப்தாநி ஸந்தி|

Want wij die geloofd hebben gaan in tot de ruste, zooals Hij gezegd heeft: gelijk Ik heb gezworen in mijn toorn: zij zullen niet ingaan tot mijn ruste! — ofschoon de werken al volbracht waren van de grondlegging der wereld.

4 யத​: கஸ்மிம்’ஸ்²சித் ஸ்தா²நே ஸப்தமம்’ தி³நமதி⁴ தேநேத³ம் உக்தம்’, யதா², "ஈஸ்²வர​: ஸப்தமே தி³நே ஸ்வக்ரு’தேப்⁴ய​: ஸர்வ்வகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம| "

Want van den zevenden dag heeft Hij ergens alzoo gesproken: en God heeft op den zevenden dag gerust van al zijn werken.

5 கிந்த்வேதஸ்மிந் ஸ்தா²நே புநஸ்தேநோச்யதே, யதா², "ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| "

En in deze plaats wederom: zij zullen niet ingaan tot mijn ruste!

6 ப²லதஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ கைஸ்²சித் ப்ரவேஷ்டவ்யம்’ கிந்து யே புரா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஸ்²ருதவந்தஸ்தைரவிஸ்²வாஸாத் தந்ந ப்ரவிஷ்டம்,

Dewijl het dan nog aan sommigen overblijft om in die ruste in te gaan en de eersten, aan wie de goede boodschap geschied is, niet konden ingaan door ongehoorzaamheid,

7 இதி ஹேதோ​: ஸ புநரத்³யநாமகம்’ தி³நம்’ நிரூப்ய தீ³ர்க⁴காலே க³தே(அ)பி பூர்வ்வோக்தாம்’ வாசம்’ தா³யூதா³ கத²யதி, யதா², "அத்³ய யூயம்’ கதா²ம்’ தஸ்ய யதி³ ஸம்’ஸ்²ரோதுமிச்ச²த², தர்ஹி மா குருதேதா³நீம்’ கடி²நாநி மநாம்’ஸி வ​: | "

zoo bepaalt Hij wederom zekeren dag, namelijk Heden, als Hij na zoo langen tijd door David zegt, zooals het vooraf gezegd is: Heden, als gij zijn stem zult hooren, verhardt uw harten niet

8 அபரம்’ யிஹோஸூ²யோ யதி³ தாந் வ்யஸ்²ராமயிஷ்யத் தர்ஹி தத​: பரம் அபரஸ்ய தி³நஸ்ய வாக்³ ஈஸ்²வரேண நாகத²யிஷ்யத|

Want als Jozua hun ruste gegeven had dan zou Hij later niet hebben gesproken over een anderen dag.

9 அத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஜாபி⁴​: கர்த்தவ்ய ஏகோ விஸ்²ராமஸ்திஷ்ட²தி|

Er blijft dus een sabbatsruste voor Gods volk over.

10 அபரம் ஈஸ்²வரோ யத்³வத் ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம தத்³வத் தஸ்ய விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஷ்டோ ஜநோ(அ)பி ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ்²ராம்யதி|

Want die is ingegaan tot zijn ruste heeft ook zelf gerust van zijn werken, zooals God van de zijnen.

11 அதோ வயம்’ தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ யதாமஹை, தத³விஸ்²வாஸோதா³ஹரணேந கோ(அ)பி ந பதது|

Laten wij ons dan benaarstigen om in te gaan tot die ruste, opdat niet iemand valle in hetzelfde voorbeeld der ongehoorzaamheid.

12 ஈஸ்²வரஸ்ய வாதோ³(அ)மர​: ப்ரபா⁴வவிஸி²ஷ்டஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மாத்³ த்³விதா⁴ரக²ங்கா³த³பி தீக்ஷ்ண​: , அபரம்’ ப்ராணாத்மநோ ர்க்³ரந்தி²மஜ்ஜயோஸ்²ச பரிபே⁴தா³ய விச்சே²த³காரீ மநஸஸ்²ச ஸங்கல்பாநாம் அபி⁴ப்ரேதாநாஞ்ச விசாரக​: |

Want Gods woord is levend, en werkzaam, en scherper dan alle tweesnijdend zwaard, en doorgaande tot verdeeling der ziel en des geestes, der verbindingen en des mergs, en is een beoordeelaar der gedachten en der overleggingen des harten.

13 அபரம்’ யஸ்ய ஸமீபே ஸ்வீயா ஸ்வீயா கதா²ஸ்மாபி⁴​: கத²யிதவ்யா தஸ்யாகோ³சர​: கோ(அ)பி ப்ராணீ நாஸ்தி தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டௌ ஸர்வ்வமேவாநாவ்ரு’தம்’ ப்ரகாஸி²தஞ்சாஸ்தே|

En geen schepsel is verborgen voor Hem, maar alles is naakt en opengelegd voor de oogen van Hem aan wien wij rekenschap zullen geven.

14 அபரம்’ ய உச்சதமம்’ ஸ்வர்க³ம்’ ப்ரவிஷ்ட ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ வ்யக்திரர்த²த ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ யீஸு²ரஸ்மாகம்’ மஹாயாஜகோ(அ)ஸ்தி, அதோ ஹேதோ ர்வயம்’ த⁴ர்ம்மப்ரதிஜ்ஞாம்’ த்³ரு’ட⁴ம் ஆலம்பா³மஹை|

Hebbende dan een grooten Hoogepriester, die door de hemelen is doorgegaan, Jezus den Zone Gods, laat ons de belijdenis bewaren.

15 அஸ்மாகம்’ யோ மஹாயாஜகோ (அ)ஸ்தி ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ து³​: கை² ர்து³​: கி²தோ ப⁴விதும் அஸ²க்தோ நஹி கிந்து பாபம்’ விநா ஸர்வ்வவிஷயே வயமிவ பரீக்ஷித​: |

Want wij hebben niet een hoogepriester die geen medegevoel kan hebben met onze zwakheden, maar een die in alle dingen eveneens in bekoring geweest is, doch zonder zonde.

16 அதஏவ க்ரு’பாம்’ க்³ரஹீதும்’ ப்ரயோஜநீயோபகாரார்த²ம் அநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்துஞ்ச வயம் உத்ஸாஹேநாநுக்³ரஹஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸமீபம்’ யாம​: |

Laat ons dan naderen met vrijmoedigheid tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen en genade vinden, tot tijdige hulpe.