< இப்³ரிண​: 4 >

1 அபரம்’ தத்³விஸ்²ராமப்ராப்தே​: ப்ரதிஜ்ஞா யதி³ திஷ்ட²தி தர்ஹ்யஸ்மாகம்’ கஸ்²சித் சேத் தஸ்யா​: ப²லேந வஞ்சிதோ ப⁴வேத் வயம் ஏதஸ்மாத்³ பி³பீ⁴ம​: |
We must, therefore, be very careful, though there is a promise still standing that we will enter upon God’s rest, that none of you even appear to have missed it.
2 யதோ (அ)ஸ்மாகம்’ ஸமீபே யத்³வத் தத்³வத் தேஷாம்’ ஸமீபே(அ)பி ஸுஸம்’வாத³​: ப்ரசாரிதோ (அ)ப⁴வத் கிந்து தை​: ஸ்²ருதம்’ வாக்யம்’ தாந் ப்ரதி நிஷ்ப²லம் அப⁴வத், யதஸ்தே ஸ்²ரோதாரோ விஸ்²வாஸேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நாமிஸ்²ரயந்|
For we have had the good news told us just as they had. But the message which they heard did them no good, since they did not share the faith of those who were attentive to it.
3 தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ விஸ்²வாஸிபி⁴ரஸ்மாபி⁴​: ப்ரவிஸ்²யதே யதஸ்தேநோக்தம்’, "அஹம்’ கோபாத் ஸ²பத²ம்’ க்ரு’தவாந் இமம்’, ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| " கிந்து தஸ்ய கர்ம்மாணி ஜக³த​: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலாத் ஸமாப்தாநி ஸந்தி|
Upon that rest we who have believed are now entering. As God has said – ‘In my wrath I swore – “They will never enter upon my rest;”’ Although God’s work was finished at the creation of the world;
4 யத​: கஸ்மிம்’ஸ்²சித் ஸ்தா²நே ஸப்தமம்’ தி³நமதி⁴ தேநேத³ம் உக்தம்’, யதா², "ஈஸ்²வர​: ஸப்தமே தி³நே ஸ்வக்ரு’தேப்⁴ய​: ஸர்வ்வகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம| "
for, in a passage referring to the seventh day, you will find these words – ‘God rested on the seventh day after all his work.’
5 கிந்த்வேதஸ்மிந் ஸ்தா²நே புநஸ்தேநோச்யதே, யதா², "ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம| "
On the other hand, we read in that passage – ‘They will never enter upon my rest.’
6 ப²லதஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ கைஸ்²சித் ப்ரவேஷ்டவ்யம்’ கிந்து யே புரா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஸ்²ருதவந்தஸ்தைரவிஸ்²வாஸாத் தந்ந ப்ரவிஷ்டம்,
Since, then, there is still a promise that some will enter upon this rest, and since those who were first told the good news did not enter upon it, because of their disbelief,
7 இதி ஹேதோ​: ஸ புநரத்³யநாமகம்’ தி³நம்’ நிரூப்ய தீ³ர்க⁴காலே க³தே(அ)பி பூர்வ்வோக்தாம்’ வாசம்’ தா³யூதா³ கத²யதி, யதா², "அத்³ய யூயம்’ கதா²ம்’ தஸ்ய யதி³ ஸம்’ஸ்²ரோதுமிச்ச²த², தர்ஹி மா குருதேதா³நீம்’ கடி²நாநி மநாம்’ஸி வ​: | "
again God fixed a day. ‘Today,’ he said, speaking after a long interval through the mouth of David, in the passage already quoted – ‘If today you hear God’s voice harden not your hearts.’
8 அபரம்’ யிஹோஸூ²யோ யதி³ தாந் வ்யஸ்²ராமயிஷ்யத் தர்ஹி தத​: பரம் அபரஸ்ய தி³நஸ்ய வாக்³ ஈஸ்²வரேண நாகத²யிஷ்யத|
Now if Joshua had given ‘rest’ to the people, God would not have spoken of another and later day.
9 அத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஜாபி⁴​: கர்த்தவ்ய ஏகோ விஸ்²ராமஸ்திஷ்ட²தி|
There is, then, a Sabbath rest still awaiting God’s people.
10 அபரம் ஈஸ்²வரோ யத்³வத் ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ²ஸ்²ராம தத்³வத் தஸ்ய விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஷ்டோ ஜநோ(அ)பி ஸ்வக்ரு’தகர்ம்மப்⁴யோ விஸ்²ராம்யதி|
For the person who enters upon God’s rest do themselves rest after their work, just as God did.
11 அதோ வயம்’ தத்³ விஸ்²ராமஸ்தா²நம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ யதாமஹை, தத³விஸ்²வாஸோதா³ஹரணேந கோ(அ)பி ந பதது|
Let us, therefore, make every effort to enter upon that rest, so that none of us fall through such disbelief as that of which we have had an example.
12 ஈஸ்²வரஸ்ய வாதோ³(அ)மர​: ப்ரபா⁴வவிஸி²ஷ்டஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மாத்³ த்³விதா⁴ரக²ங்கா³த³பி தீக்ஷ்ண​: , அபரம்’ ப்ராணாத்மநோ ர்க்³ரந்தி²மஜ்ஜயோஸ்²ச பரிபே⁴தா³ய விச்சே²த³காரீ மநஸஸ்²ச ஸங்கல்பாநாம் அபி⁴ப்ரேதாநாஞ்ச விசாரக​: |
God’s message is a living and active power, sharper than any two-edged sword, piercing its way until it penetrates soul and spirit – not the joints only but the marrow – and detecting the inmost thoughts and purposes of the mind.
13 அபரம்’ யஸ்ய ஸமீபே ஸ்வீயா ஸ்வீயா கதா²ஸ்மாபி⁴​: கத²யிதவ்யா தஸ்யாகோ³சர​: கோ(அ)பி ப்ராணீ நாஸ்தி தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டௌ ஸர்வ்வமேவாநாவ்ரு’தம்’ ப்ரகாஸி²தஞ்சாஸ்தே|
There is no created thing that can hide itself from the sight of God. Everything is exposed and laid bare before the eyes of him to whom we have to give account.
14 அபரம்’ ய உச்சதமம்’ ஸ்வர்க³ம்’ ப்ரவிஷ்ட ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ வ்யக்திரர்த²த ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ யீஸு²ரஸ்மாகம்’ மஹாயாஜகோ(அ)ஸ்தி, அதோ ஹேதோ ர்வயம்’ த⁴ர்ம்மப்ரதிஜ்ஞாம்’ த்³ரு’ட⁴ம் ஆலம்பா³மஹை|
We have, then, in Jesus, the Son of God, a great high priest who has passed into the highest heaven; let us, therefore, hold fast to the faith which we have professed.
15 அஸ்மாகம்’ யோ மஹாயாஜகோ (அ)ஸ்தி ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ து³​: கை² ர்து³​: கி²தோ ப⁴விதும் அஸ²க்தோ நஹி கிந்து பாபம்’ விநா ஸர்வ்வவிஷயே வயமிவ பரீக்ஷித​: |
Our high priest is not one unable to sympathize with our weaknesses, but one who has in every way been tempted, exactly as we have been, but without sinning.
16 அதஏவ க்ரு’பாம்’ க்³ரஹீதும்’ ப்ரயோஜநீயோபகாரார்த²ம் அநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்துஞ்ச வயம் உத்ஸாஹேநாநுக்³ரஹஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸமீபம்’ யாம​: |
Therefore, let us draw near boldly to the throne of love, to find pity and love for the hour of need.

< இப்³ரிண​: 4 >