இப்³ரிண: 2
1 அதோ வயம்’ யத்³ ப்⁴ரமஸ்ரோதஸா நாபநீயாமஹே தத³ர்த²மஸ்மாபி⁴ ர்யத்³யத்³ அஸ்²ராவி தஸ்மிந் மநாம்’ஸி நிதா⁴தவ்யாநி|
Wherfore we ought to geve ye more hede to ye thinges we have herde lest we perysshe.
2 யதோ ஹேதோ தூ³தை: கதி²தம்’ வாக்யம்’ யத்³யமோக⁴ம் அப⁴வத்³ யதி³ ச தல்லங்க⁴நகாரிணே தஸ்யாக்³ராஹகாய ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸமுசிதம்’ த³ண்ட³ம் அதீ³யத,
For yf the worde which was spoke by angels was stedfast: so yt every trasgressio and disobediece receaved a iust recopece to rewarde:
3 தர்ஹ்யஸ்மாபி⁴ஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மஹாபரித்ராணம் அவஜ்ஞாய கத²ம்’ ரக்ஷா ப்ராப்ஸ்யதே, யத் ப்ரத²மத: ப்ரபு⁴நா ப்ரோக்தம்’ ததோ(அ)ஸ்மாந் யாவத் தஸ்ய ஸ்²ரோத்ரு’பி⁴: ஸ்தி²ரீக்ரு’தம்’,
how shall we escape yf we despyse so great saluacio which at ye fyrst bega to be preached of ye lorde him silfe and afterwarde was cofermed vnto vs warde by the ye hearde it
4 அபரம்’ லக்ஷணைரத்³பு⁴தகர்ம்மபி⁴ ர்விவித⁴ஸ²க்திப்ரகாஸே²ந நிஜேச்சா²த: பவித்ரஸ்யாத்மநோ விபா⁴கே³ந ச யத்³ ஈஸ்²வரேண ப்ரமாணீக்ரு’தம் அபூ⁴த்|
god bearynge witnes therto bothe with sygnes and wonders also and with divers miracles and gyftes of the holy gooste accordynge to his awne will.
5 வயம்’ து யஸ்ய பா⁴விராஜ்யஸ்ய கதா²ம்’ கத²யாம: , தத் தேந் தி³வ்யதூ³தாநாம் அதீ⁴நீக்ரு’தமிதி நஹி|
He hath not vnto the angels put in subieccion the worlde to come where of we speake.
6 கிந்து குத்ராபி கஸ்²சித் ப்ரமாணம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ த³த்தவாந், யதா², "கிம்’ வஸ்து மாநவோ யத் ஸ நித்யம்’ ஸம்’ஸ்மர்ய்யதே த்வயா| கிம்’ வா மாநவஸந்தாநோ யத் ஸ ஆலோச்யதே த்வயா|
But one in a certayne place witnessed sayinge. What is man that thou arte myndfull of him?
7 தி³வ்யத³தக³ணேப்⁴ய: ஸ கிஞ்சிந் ந்யூந: க்ரு’தஸ்த்வயா| தேஜோகௌ³ரவரூபேண கிரீடேந விபூ⁴ஷித: | ஸ்ரு’ஷ்டம்’ யத் தே கராப்⁴யாம்’ ஸ தத்ப்ரபு⁴த்வே நியோஜித: |
After thou haddest for a season made him lower then the angels: thou crounedst him with honour and glory and hast set him above the workes of thy hondes.
8 சரணாத⁴ஸ்²ச தஸ்யைவ த்வயா ஸர்வ்வம்’ வஸீ²க்ரு’தம்’|| " தேந ஸர்வ்வம்’ யஸ்ய வஸீ²க்ரு’தம்’ தஸ்யாவஸீ²பூ⁴தம்’ கிமபி நாவஸே²ஷிதம்’ கிந்த்வது⁴நாபி வயம்’ ஸர்வ்வாணி தஸ்ய வஸீ²பூ⁴தாநி ந பஸ்²யாம: |
Thou hast put all thynges in subieccion vnder his fete. In that he put all thynges vnder him he left nothynge that is not put vnder him.
9 ததா²பி தி³வ்யதூ³தக³ணேப்⁴யோ ய: கிஞ்சிந் ந்யூநீக்ரு’தோ(அ)ப⁴வத் தம்’ யீஸு²ம்’ ம்ரு’த்யுபோ⁴க³ஹேதோஸ்தேஜோகௌ³ரவரூபேண கிரீடேந விபூ⁴ஷிதம்’ பஸ்²யாம: , யத ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹாத் ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ம்ரு’த்யும் அஸ்வத³த|
Neverthelesse we yet se not all thynges subdued but him yt was made lesse the ye angelles: we se that it was Iesus which is crouned with glory and honour for the sofferinge of death: that he by the grace of god shulde tast of deeth for all men.
10 அபரஞ்ச யஸ்மை யேந ச க்ரு’த்ஸ்நம்’ வஸ்து ஸ்ரு’ஷ்டம்’ வித்³யதே ப³ஹுஸந்தாநாநாம்’ விப⁴வாயாநயநகாலே தேஷாம்’ பரித்ராணாக்³ரஸரஸ்ய து³: க²போ⁴கே³ந ஸித்³தீ⁴கரணமபி தஸ்யோபயுக்தம் அப⁴வத்|
For it becam him for whom are all thynges and by whom are all thynges after that he had brought many sonnes vnto glory that he shuld make the lorde of their saluacion parfect thorow sofferynge.
11 யத: பாவக: பூயமாநாஸ்²ச ஸர்வ்வே ஏகஸ்மாதே³வோத்பந்நா ப⁴வந்தி, இதி ஹேதோ: ஸ தாந் ப்⁴ராத்ரு’ந் வதி³தும்’ ந லஜ்ஜதே|
For he that sanctifieth and they which are sanctified are all of one. For which causes sake he is not ashamde to call the brethren
12 தேந ஸ உக்தவாந், யதா², "த்³யோதயிஷ்யாமி தே நாம ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மத்⁴யதோ மம| பரந்து ஸமிதே ர்மத்⁴யே கரிஷ்யே தே ப்ரஸ²ம்’ஸநம்’|| "
sayinge: I will declare thy name vnto my brethren and in the myddes of the congregacio will I prayse the.
13 புநரபி, யதா², "தஸ்மிந் விஸ்²வஸ்ய ஸ்தா²தாஹம்’| " புநரபி, யதா², "பஸ்²யாஹம் அபத்யாநி ச த³த்தாநி மஹ்யம் ஈஸ்²வராத்| "
And agayne: I will put my trust in him. And agayne. beholde here am I and the children which god hath geven me.
14 தேஷாம் அபத்யாநாம்’ ருதி⁴ரபலலவிஸி²ஷ்டத்வாத் ஸோ(அ)பி தத்³வத் தத்³விஸி²ஷ்டோ(அ)பூ⁴த் தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)யம்’ யத் ஸ ம்ரு’த்யுப³லாதி⁴காரிணம்’ ஸ²யதாநம்’ ம்ரு’த்யுநா ப³லஹீநம்’ குர்ய்யாத்
For as moche then as the children were parte takers of flesshe and bloud he also him silfe lyke wyse toke parte with them for to put doune thorow deth him that had lordshippe over deeth that is to saye the devyll
15 யே ச ம்ரு’த்யுப⁴யாத்³ யாவஜ்ஜீவநம்’ தா³ஸத்வஸ்ய நிக்⁴நா ஆஸந் தாந் உத்³தா⁴ரயேத்|
and yt he myght delyver the which thorow feare of deeth were all their lyfetyme in dauger of bondage.
16 ஸ தூ³தாநாம் உபகாரீ ந ப⁴வதி கிந்த்விப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²ஸ்யைவோபகாரீ ப⁴வதீ|
For he in no place taketh on him the angels: but the seede of Abraham taketh he on him.
17 அதோ ஹேதோ: ஸ யதா² க்ரு’பாவாந் ப்ரஜாநாம்’ பாபஸோ²த⁴நார்த²ம் ஈஸ்²வரோத்³தே³ஸ்²யவிஷயே விஸ்²வாஸ்யோ மஹாயாஜகோ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வவிஷயே ஸ்வப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸத்³ரு’ஸீ²ப⁴வநம்’ தஸ்யோசிதம் ஆஸீத்|
Wherfore in all thynges it became him to be made lyke vnto his brethre that he myght be mercifull and a faythfull hye preste in thynges concernynge god for to pourge the peoples synnes.
18 யத: ஸ ஸ்வயம்’ பரீக்ஷாம்’ க³த்வா யம்’ து³: க²போ⁴க³ம் அவக³தஸ்தேந பரீக்ஷாக்ராந்தாந் உபகர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
For in that he him silfe suffered and was tempted he is able to sucker them that are tempted.
