இப்³ரிண: 12
1 அதோ ஹேதோரேதாவத்ஸாக்ஷிமேகை⁴ ர்வேஷ்டிதா: ஸந்தோ வயமபி ஸர்வ்வபா⁴ரம் ஆஸு²பா³த⁴கம்’ பாபஞ்ச நிக்ஷிப்யாஸ்மாகம்’ க³மநாய நிரூபிதே மார்கே³ தை⁴ர்ய்யேண தா⁴வாம|
Wherfore let vs also (seynge that we are copased with so great a multitude of witnesses) laye awaye all that presseth doune and the synne that hageth on and let vs rune with paciece vnto the battayle yt is set before vs
2 யஸ்²சாஸ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்யாக்³ரேஸர: ஸித்³தி⁴கர்த்தா சாஸ்தி தம்’ யீஸு²ம்’ வீக்ஷாமஹை யத: ஸ ஸ்வஸம்முக²ஸ்தி²தாநந்த³ஸ்ய ப்ராப்த்யர்த²ம் அபமாநம்’ துச்சீ²க்ரு’த்ய க்ருஸ²ஸ்ய யாதநாம்’ ஸோட⁴வாந் ஈஸ்²வரீயஸிம்’ஹாஸநஸ்ய த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஸமுபவிஷ்டவாம்’ஸ்²ச|
lokynge vnto Iesus the auctor and fynnyssher of oure fayth which for the ioye that was set before him abode the crosse and despysed the shame and is set doune on the right honde of ye trone of God.
3 ய: பாபிபி⁴: ஸ்வவிருத்³த⁴ம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வைபரீத்யம்’ ஸோட⁴வாந் தம் ஆலோசயத தேந யூயம்’ ஸ்வமந: ஸு ஸ்²ராந்தா: க்லாந்தாஸ்²ச ந ப⁴விஷ்யத²|
Consider therfore how that he endured suche speakinge agaynst him of synners lest ye shuld be weried and faynte in youre myndes.
4 யூயம்’ பாபேந ஸஹ யுத்⁴யந்தோ(அ)த்³யாபி ஸோ²ணிதவ்யயபர்ய்யந்தம்’ ப்ரதிரோத⁴ம்’ நாகுருத|
For ye have not yet resisted vnto bloud sheddinge stryvinge agaynst synne.
5 ததா² ச புத்ராந் ப்ரதீவ யுஷ்மாந் ப்ரதி ய உபதே³ஸ² உக்தஸ்தம்’ கிம்’ விஸ்ம்ரு’தவந்த: ? "பரேஸே²ந க்ரு’தாம்’ ஸா²ஸ்திம்’ ஹே மத்புத்ர ந துச்ச²ய| தேந ஸம்’ப⁴ர்த்ஸிதஸ்²சாபி நைவ க்லாம்ய கதா³சந|
And ye have forgotten the consolacion which speaketh vnto you as vnto chyldren: My sonne despyse not the chastenynge of the Lorde nether faynt when thou arte rebuked of him:
6 பரேஸ²: ப்ரீயதே யஸ்மிந் தஸ்மை ஸா²ஸ்திம்’ த³தா³தி யத்| யந்து புத்ரம்’ ஸ க்³ரு’ஹ்லாதி தமேவ ப்ரஹரத்யபி| "
For whom the Lorde loveth him he chasteneth: yee and he scourgeth every sonne that he receaveth.
7 யதி³ யூயம்’ ஸா²ஸ்திம்’ ஸஹத்⁴வம்’ தர்ஹீஸ்²வர: புத்ரைரிவ யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ வ்யவஹரதி யத: பிதா யஸ்மை ஸா²ஸ்திம்’ ந த³தா³தி தாத்³ரு’ஸ²: புத்ர: க: ?
Yf ye endure chastninge God offereth him selfe vnto you as vnto sonnes. What sonne is that whom the father chasteneth not?
8 ஸர்வ்வே யஸ்யா: ஸா²ஸ்தேரம்’ஸி²நோ ப⁴வந்தி ஸா யதி³ யுஷ்மாகம்’ ந ப⁴வதி தர்ஹி யூயம் ஆத்மஜா ந கிந்து ஜாரஜா ஆத்⁴வே|
If ye be not vnder correccio (where of all are part takers) then are ye bastardes and not sonnes.
9 அபரம் அஸ்மாகம்’ ஸா²ரீரிகஜந்மதா³தாரோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸா²ஸ்திகாரிணோ(அ)ப⁴வந் தே சாஸ்மாபி⁴: ஸம்மாநிதாஸ்தஸ்மாத்³ ய ஆத்மநாம்’ ஜநயிதா வயம்’ கிம்’ ததோ(அ)தி⁴கம்’ தஸ்ய வஸீ²பூ⁴ய ந ஜீவிஷ்யாம: ?
Moreover seynge we had fathers of oure flesshe which corrected vs and we gave them reverence: shuld we not moche rather be in subieccion vnto the father of spretuall gyftes that we myght live?
10 தே த்வல்பதி³நாநி யாவத் ஸ்வமநோ(அ)மதாநுஸாரேண ஸா²ஸ்திம்’ க்ரு’தவந்த: கிந்த்வேஷோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஹிதாய தஸ்ய பவித்ரதாயா அம்’ஸி²த்வாய சாஸ்மாந் ஸா²ஸ்தி|
And they verely for a feaue dayes nurtred vs after their awne pleasure: but he learneth vs vnto that which is proffitable that we myght receave of his holines.
11 ஸா²ஸ்திஸ்²ச வர்த்தமாநஸமயே கேநாபி நாநந்த³ஜநிகா கிந்து ஸோ²கஜநிகைவ மந்யதே ததா²பி யே தயா விநீயந்தே தேப்⁴ய: ஸா பஸ்²சாத் ஸா²ந்தியுக்தம்’ த⁴ர்ம்மப²லம்’ த³தா³தி|
No manner chastisynge for the present tyme semeth to be ioyeous but greveous: neverthelesse afterwarde it bryngeth the quyet frute of rightewesnes vnto them which are therin exercysed.
12 அதஏவ யூயம்’ ஸி²தி²லாந் ஹஸ்தாந் து³ர்ப்³ப³லாநி ஜாநூநி ச ஸப³லாநி குருத்⁴வம்’|
Stretch forthe therfore agayne the hondes which were let doune and the weake knees
13 யதா² ச து³ர்ப்³ப³லஸ்ய ஸந்தி⁴ஸ்தா²நம்’ ந ப⁴ஜ்யேத ஸ்வஸ்த²ம்’ திஷ்டே²த் ததா² ஸ்வசரணார்த²ம்’ ஸரலம்’ மார்க³ம்’ நிர்ம்மாத|
and se that ye have strayght steppes vnto youre fete lest eny haltinge turne out of ye waye: yee let it rather be healed.
14 அபரஞ்ச ஸர்வ்வை: ஸார்த²ம் ஏக்யபா⁴வம்’ யச்ச விநா பரமேஸ்²வரஸ்ய த³ர்ஸ²நம்’ கேநாபி ந லப்ஸ்யதே தத் பவித்ரத்வம்’ சேஷ்டத்⁴வம்’|
Embrace peace with all men and holynes: with out the which no man shall se the Lorde.
15 யதா² கஸ்²சித்³ ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹாத் ந பதேத், யதா² ச திக்ததாயா மூலம்’ ப்ரருஹ்ய பா³தா⁴ஜநகம்’ ந ப⁴வேத் தேந ச ப³ஹவோ(அ)பவித்ரா ந ப⁴வேயு: ,
And looke to that no man be destitue of the grace of God and that no rote of bitternes springe vp and trouble and therby many be defiled:
16 யதா² ச கஸ்²சித் லம்படோ வா ஏகக்ரு’த்வ ஆஹாரார்த²ம்’ ஸ்வீயஜ்யேஷ்டா²தி⁴காரவிக்ரேதா ய ஏஷௌஸ்தத்³வத்³ அத⁴ர்ம்மாசாரீ ந ப⁴வேத் ததா² ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|
and that there be no fornicator or vnclene person as Esau which for one breakfast solde his birthright.
17 யத: ஸ ஏஷௌ: பஸ்²சாத்³ ஆஸீ²ர்வ்வாதா³தி⁴காரீ ப⁴விதும் இச்ச²ந்நபி நாநுக்³ரு’ஹீத இதி யூயம்’ ஜாநீத², ஸ சாஸ்²ருபாதேந மத்யந்தரம்’ ப்ரார்த²யமாநோ(அ)பி தது³பாயம்’ ந லேபே⁴|
Ye knowe how that afterwarde when he wolde have inherited the blessinge he was put by and he foude no meanes to come therby agayne: no though he desyred it with teares.
18 அபரஞ்ச ஸ்ப்ரு’ஸ்²ய: பர்வ்வத: ப்ரஜ்வலிதோ வஹ்நி: க்ரு’ஷ்ணாவர்ணோ மேகோ⁴ (அ)ந்த⁴காரோ ஜ²ஞ்ப்⁴ஸ² தூரீவாத்³யம்’ வாக்யாநாம்’ ஸ²ப்³த³ஸ்²ச நைதேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யூயம் ஆக³தா: |
For ye are not come vnto the mounte that can be touched and vnto burninge fyre nor yet to myst and darcknes and tempest of wedder
19 தம்’ ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ்²ரோதாரஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸம்பா⁴ஷணம்’ யத் புந ர்ந ஜாயதே தத் ப்ரார்தி²தவந்த: |
nether vnto the sounde of a trope and the voyce of wordes: which voyce they that hearde it wisshed awaye that the comunicacion shuld not be spoken to them.
20 யத: பஸு²ரபி யதி³ த⁴ராத⁴ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²தி தர்ஹி ஸ பாஷாணாகா⁴தை ர்ஹந்தவ்ய இத்யாதே³ஸ²ம்’ ஸோடு⁴ம்’ தே நாஸ²க்நுவந்|
For they were not able to abyde that which was spoken. If a beast had touched the mountayne it must have bene stoned or thrust thorowe with a darte:
21 தச்ச த³ர்ஸ²நம் ஏவம்’ ப⁴யாநகம்’ யத் மூஸஸோக்தம்’ பீ⁴தஸ்த்ராஸயுக்தஸ்²சாஸ்மீதி|
eve so terreble was ye sight which appered. Moses sayde I feare and quake.
22 கிந்து ஸீயோந்பர்வ்வதோ (அ)மரேஸ்²வரஸ்ய நக³ரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²யிரூஸா²லமம் அயுதாநி தி³வ்யதூ³தா:
But ye are come vnto the moute Sion and to the citie of the livinge god the celestiall Ierusalem: and to an innumerable sight of angels
23 ஸ்வர்கே³ லிகி²தாநாம்’ ப்ரத²மஜாதாநாம் உத்ஸவ: ஸமிதிஸ்²ச ஸர்வ்வேஷாம்’ விசாராதி⁴பதிரீஸ்²வர: ஸித்³தீ⁴க்ரு’ததா⁴ர்ம்மிகாநாம் ஆத்மாநோ
and vnto the congregacion of ye fyrst borne sonnes which are writte in heven and to God the iudge of all and to the spretes of iust and parfecte men
24 நூதநநியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ² யீஸு²: , அபரம்’ ஹாபி³லோ ரக்தாத் ஸ்²ரேய: ப்ரசாரகம்’ ப்ரோக்ஷணஸ்ய ரக்தஞ்சைதேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யூயம் ஆக³தா: |
and to Iesus the mediator of the newe testament and to the spryncklynge of bloud that speaketh better then the bloud of Abell.
25 ஸாவதா⁴நா ப⁴வத தம்’ வக்தாரம்’ நாவஜாநீத யதோ ஹேதோ: ப்ரு’தி²வீஸ்தி²த: ஸ வக்தா யைரவஜ்ஞாதஸ்தை ர்யதி³ ரக்ஷா நாப்ராபி தர்ஹி ஸ்வர்கீ³யவக்து: பராங்முகீ²பூ⁴யாஸ்மாபி⁴: கத²ம்’ ரக்ஷா ப்ராப்ஸ்யதே?
Se that ye despise not him yt speaketh. For yf they escaped not which refused him that spake on erth: moche more shall we not escape yf we turne awaye fro him yt speaketh fro heve:
26 ததா³ தஸ்ய ரவாத் ப்ரு’தி²வீ கம்பிதா கிந்த்விதா³நீம்’ தேநேத³ம்’ ப்ரதிஜ்ஞாதம்’ யதா², "அஹம்’ புநரேகக்ரு’த்வ: ப்ரு’தி²வீம்’ கம்பயிஷ்யாமி கேவலம்’ தந்நஹி க³க³நமபி கம்பயிஷ்யாமி| "
whose voyce the shouke the erth and now declareth sayinge: yet once more will I shake not the erth only but also heven.
27 ஸ ஏகக்ரு’த்வ: ஸ²ப்³தோ³ நிஸ்²சலவிஷயாணாம்’ ஸ்தி²தயே நிர்ம்மிதாநாமிவ சஞ்சலவஸ்தூநாம்’ ஸ்தா²நாந்தரீகரணம்’ ப்ரகாஸ²யதி|
No dout yt same that he sayth yet once more signifieth the removinge a waye of those thinges which are shaken as of thinges which have ended their course: that the thynges which are not shaken maye remayne.
28 அதஏவ நிஸ்²சலராஜ்யப்ராப்தைரஸ்மாபி⁴: ஸோ(அ)நுக்³ரஹ ஆலம்பி³தவ்யோ யேந வயம்’ ஸாத³ரம்’ ஸப⁴யஞ்ச துஷ்டிஜநகரூபேணேஸ்²வரம்’ ஸேவிதும்’ ஸ²க்நுயாம|
Wherfore if we receave a kyngdom which is not moved we have grace wherby we maye serve god and please him with reverence and godly feare.
29 யதோ(அ)ஸ்மாகம் ஈஸ்²வர: ஸம்’ஹாரகோ வஹ்நி: |
For oure god is a consumynge fyre.
