இப்³ரிண: 12
1 அதோ ஹேதோரேதாவத்ஸாக்ஷிமேகை⁴ ர்வேஷ்டிதா: ஸந்தோ வயமபி ஸர்வ்வபா⁴ரம் ஆஸு²பா³த⁴கம்’ பாபஞ்ச நிக்ஷிப்யாஸ்மாகம்’ க³மநாய நிரூபிதே மார்கே³ தை⁴ர்ய்யேண தா⁴வாம|
Therefore let us also, seeing we are compassed about with so great a cloud of witnesses, lay aside every weight, and the sin which doth so easily beset us, and let us run with patience the race that is set before us,
2 யஸ்²சாஸ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்யாக்³ரேஸர: ஸித்³தி⁴கர்த்தா சாஸ்தி தம்’ யீஸு²ம்’ வீக்ஷாமஹை யத: ஸ ஸ்வஸம்முக²ஸ்தி²தாநந்த³ஸ்ய ப்ராப்த்யர்த²ம் அபமாநம்’ துச்சீ²க்ரு’த்ய க்ருஸ²ஸ்ய யாதநாம்’ ஸோட⁴வாந் ஈஸ்²வரீயஸிம்’ஹாஸநஸ்ய த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஸமுபவிஷ்டவாம்’ஸ்²ச|
looking unto Jesus the author and perfecter of [our] faith, who for the joy that was set before him endured the cross, despising shame, and hath sat down at the right hand of the throne of God.
3 ய: பாபிபி⁴: ஸ்வவிருத்³த⁴ம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வைபரீத்யம்’ ஸோட⁴வாந் தம் ஆலோசயத தேந யூயம்’ ஸ்வமந: ஸு ஸ்²ராந்தா: க்லாந்தாஸ்²ச ந ப⁴விஷ்யத²|
For consider him that hath endured such gainsaying of sinners against themselves, that ye wax not weary, fainting in your souls.
4 யூயம்’ பாபேந ஸஹ யுத்⁴யந்தோ(அ)த்³யாபி ஸோ²ணிதவ்யயபர்ய்யந்தம்’ ப்ரதிரோத⁴ம்’ நாகுருத|
Ye have not yet resisted unto blood, striving against sin:
5 ததா² ச புத்ராந் ப்ரதீவ யுஷ்மாந் ப்ரதி ய உபதே³ஸ² உக்தஸ்தம்’ கிம்’ விஸ்ம்ரு’தவந்த: ? "பரேஸே²ந க்ரு’தாம்’ ஸா²ஸ்திம்’ ஹே மத்புத்ர ந துச்ச²ய| தேந ஸம்’ப⁴ர்த்ஸிதஸ்²சாபி நைவ க்லாம்ய கதா³சந|
and ye have forgotten the exhortation, which reasoneth with you as with sons, My son, regard not lightly the chastening of the Lord, Nor faint when thou art reproved of him;
6 பரேஸ²: ப்ரீயதே யஸ்மிந் தஸ்மை ஸா²ஸ்திம்’ த³தா³தி யத்| யந்து புத்ரம்’ ஸ க்³ரு’ஹ்லாதி தமேவ ப்ரஹரத்யபி| "
For whom the Lord loveth he chasteneth, And scourgeth every son whom he receiveth.
7 யதி³ யூயம்’ ஸா²ஸ்திம்’ ஸஹத்⁴வம்’ தர்ஹீஸ்²வர: புத்ரைரிவ யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ வ்யவஹரதி யத: பிதா யஸ்மை ஸா²ஸ்திம்’ ந த³தா³தி தாத்³ரு’ஸ²: புத்ர: க: ?
It is for chastening that ye endure; God dealeth with you as with sons; for what son is there whom [his] father chasteneth not?
8 ஸர்வ்வே யஸ்யா: ஸா²ஸ்தேரம்’ஸி²நோ ப⁴வந்தி ஸா யதி³ யுஷ்மாகம்’ ந ப⁴வதி தர்ஹி யூயம் ஆத்மஜா ந கிந்து ஜாரஜா ஆத்⁴வே|
But if ye are without chastening, whereof all have been made partakers, then are ye bastards, and not sons.
9 அபரம் அஸ்மாகம்’ ஸா²ரீரிகஜந்மதா³தாரோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸா²ஸ்திகாரிணோ(அ)ப⁴வந் தே சாஸ்மாபி⁴: ஸம்மாநிதாஸ்தஸ்மாத்³ ய ஆத்மநாம்’ ஜநயிதா வயம்’ கிம்’ ததோ(அ)தி⁴கம்’ தஸ்ய வஸீ²பூ⁴ய ந ஜீவிஷ்யாம: ?
Furthermore, we had the fathers of our flesh to chasten us, and we gave them reverence: shall we not much rather be in subjection unto the Father of spirits, and live?
10 தே த்வல்பதி³நாநி யாவத் ஸ்வமநோ(அ)மதாநுஸாரேண ஸா²ஸ்திம்’ க்ரு’தவந்த: கிந்த்வேஷோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஹிதாய தஸ்ய பவித்ரதாயா அம்’ஸி²த்வாய சாஸ்மாந் ஸா²ஸ்தி|
For they verily for a few days chastened [us] as seemed good to them; but he for [our] profit, that [we] may be partakers of his holiness.
11 ஸா²ஸ்திஸ்²ச வர்த்தமாநஸமயே கேநாபி நாநந்த³ஜநிகா கிந்து ஸோ²கஜநிகைவ மந்யதே ததா²பி யே தயா விநீயந்தே தேப்⁴ய: ஸா பஸ்²சாத் ஸா²ந்தியுக்தம்’ த⁴ர்ம்மப²லம்’ த³தா³தி|
All chastening seemeth for the present to be not joyous, but grievous: yet afterward it yieldeth peaceable fruit unto them that have been exercised thereby, [even the fruit] of righteousness.
12 அதஏவ யூயம்’ ஸி²தி²லாந் ஹஸ்தாந் து³ர்ப்³ப³லாநி ஜாநூநி ச ஸப³லாநி குருத்⁴வம்’|
Wherefore lift up the hands that hang down, and the palsied knees;
13 யதா² ச து³ர்ப்³ப³லஸ்ய ஸந்தி⁴ஸ்தா²நம்’ ந ப⁴ஜ்யேத ஸ்வஸ்த²ம்’ திஷ்டே²த் ததா² ஸ்வசரணார்த²ம்’ ஸரலம்’ மார்க³ம்’ நிர்ம்மாத|
and make straight paths for your feet, that that which is lame be not turned out of the way, but rather be healed.
14 அபரஞ்ச ஸர்வ்வை: ஸார்த²ம் ஏக்யபா⁴வம்’ யச்ச விநா பரமேஸ்²வரஸ்ய த³ர்ஸ²நம்’ கேநாபி ந லப்ஸ்யதே தத் பவித்ரத்வம்’ சேஷ்டத்⁴வம்’|
Follow after peace with all men, and the sanctification without which no man shall see the Lord:
15 யதா² கஸ்²சித்³ ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹாத் ந பதேத், யதா² ச திக்ததாயா மூலம்’ ப்ரருஹ்ய பா³தா⁴ஜநகம்’ ந ப⁴வேத் தேந ச ப³ஹவோ(அ)பவித்ரா ந ப⁴வேயு: ,
looking carefully lest [there be] any man that falleth short of the grace of God; lest any root of bitterness springing up trouble [you], and thereby the many be defiled;
16 யதா² ச கஸ்²சித் லம்படோ வா ஏகக்ரு’த்வ ஆஹாரார்த²ம்’ ஸ்வீயஜ்யேஷ்டா²தி⁴காரவிக்ரேதா ய ஏஷௌஸ்தத்³வத்³ அத⁴ர்ம்மாசாரீ ந ப⁴வேத் ததா² ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|
lest [there be] any fornicator, or profane person, as Esau, who for one mess of meat sold his own birthright.
17 யத: ஸ ஏஷௌ: பஸ்²சாத்³ ஆஸீ²ர்வ்வாதா³தி⁴காரீ ப⁴விதும் இச்ச²ந்நபி நாநுக்³ரு’ஹீத இதி யூயம்’ ஜாநீத², ஸ சாஸ்²ருபாதேந மத்யந்தரம்’ ப்ரார்த²யமாநோ(அ)பி தது³பாயம்’ ந லேபே⁴|
For ye know that even when he afterward desired to inherit the blessing, he was rejected (for he found no place of repentance), though he sought it diligently with tears.
18 அபரஞ்ச ஸ்ப்ரு’ஸ்²ய: பர்வ்வத: ப்ரஜ்வலிதோ வஹ்நி: க்ரு’ஷ்ணாவர்ணோ மேகோ⁴ (அ)ந்த⁴காரோ ஜ²ஞ்ப்⁴ஸ² தூரீவாத்³யம்’ வாக்யாநாம்’ ஸ²ப்³த³ஸ்²ச நைதேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யூயம் ஆக³தா: |
For ye are not come unto [a mount] that might be touched, and that burned with fire, and unto blackness, and darkness, and tempest,
19 தம்’ ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ்²ரோதாரஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸம்பா⁴ஷணம்’ யத் புந ர்ந ஜாயதே தத் ப்ரார்தி²தவந்த: |
and the sound of a trumpet, and the voice of words; which [voice] they that heard entreated that no word more should be spoken unto them:
20 யத: பஸு²ரபி யதி³ த⁴ராத⁴ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²தி தர்ஹி ஸ பாஷாணாகா⁴தை ர்ஹந்தவ்ய இத்யாதே³ஸ²ம்’ ஸோடு⁴ம்’ தே நாஸ²க்நுவந்|
for they could not endure that which was enjoined, If even a beast touch the mountain, it shall be stoned;
21 தச்ச த³ர்ஸ²நம் ஏவம்’ ப⁴யாநகம்’ யத் மூஸஸோக்தம்’ பீ⁴தஸ்த்ராஸயுக்தஸ்²சாஸ்மீதி|
and so fearful was the appearance, [that] Moses said, I exceedingly fear and quake:
22 கிந்து ஸீயோந்பர்வ்வதோ (அ)மரேஸ்²வரஸ்ய நக³ரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²யிரூஸா²லமம் அயுதாநி தி³வ்யதூ³தா:
but ye are come unto mount Zion, and unto the city of the living God, the heavenly Jerusalem, and to innumerable hosts of angels,
23 ஸ்வர்கே³ லிகி²தாநாம்’ ப்ரத²மஜாதாநாம் உத்ஸவ: ஸமிதிஸ்²ச ஸர்வ்வேஷாம்’ விசாராதி⁴பதிரீஸ்²வர: ஸித்³தீ⁴க்ரு’ததா⁴ர்ம்மிகாநாம் ஆத்மாநோ
to the general assembly and church of the firstborn who are enrolled in heaven, and to God the Judge of all, and to the spirits of just men made perfect,
24 நூதநநியமஸ்ய மத்⁴யஸ்தோ² யீஸு²: , அபரம்’ ஹாபி³லோ ரக்தாத் ஸ்²ரேய: ப்ரசாரகம்’ ப்ரோக்ஷணஸ்ய ரக்தஞ்சைதேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யூயம் ஆக³தா: |
and to Jesus the mediator of a new covenant, and to the blood of sprinkling that speaketh better than [that of] Abel.
25 ஸாவதா⁴நா ப⁴வத தம்’ வக்தாரம்’ நாவஜாநீத யதோ ஹேதோ: ப்ரு’தி²வீஸ்தி²த: ஸ வக்தா யைரவஜ்ஞாதஸ்தை ர்யதி³ ரக்ஷா நாப்ராபி தர்ஹி ஸ்வர்கீ³யவக்து: பராங்முகீ²பூ⁴யாஸ்மாபி⁴: கத²ம்’ ரக்ஷா ப்ராப்ஸ்யதே?
See that ye refuse not him that speaketh. For if they escaped not, when they refused him that warned [them] on earth, much more [shall not] we [escape], who turn away from him that [warneth] from heaven:
26 ததா³ தஸ்ய ரவாத் ப்ரு’தி²வீ கம்பிதா கிந்த்விதா³நீம்’ தேநேத³ம்’ ப்ரதிஜ்ஞாதம்’ யதா², "அஹம்’ புநரேகக்ரு’த்வ: ப்ரு’தி²வீம்’ கம்பயிஷ்யாமி கேவலம்’ தந்நஹி க³க³நமபி கம்பயிஷ்யாமி| "
whose voice then shook the earth: but now he hath promised, saying, Yet once more will I make to tremble not the earth only, but also the heaven.
27 ஸ ஏகக்ரு’த்வ: ஸ²ப்³தோ³ நிஸ்²சலவிஷயாணாம்’ ஸ்தி²தயே நிர்ம்மிதாநாமிவ சஞ்சலவஸ்தூநாம்’ ஸ்தா²நாந்தரீகரணம்’ ப்ரகாஸ²யதி|
And this [word], Yet once more, signifieth the removing of those things that are shaken, as of things that have been made, that those things which are not shaken may remain.
28 அதஏவ நிஸ்²சலராஜ்யப்ராப்தைரஸ்மாபி⁴: ஸோ(அ)நுக்³ரஹ ஆலம்பி³தவ்யோ யேந வயம்’ ஸாத³ரம்’ ஸப⁴யஞ்ச துஷ்டிஜநகரூபேணேஸ்²வரம்’ ஸேவிதும்’ ஸ²க்நுயாம|
Wherefore, receiving a kingdom that cannot be shaken, let us have grace, whereby we may offer service well-pleasing to God with reverence and awe:
29 யதோ(அ)ஸ்மாகம் ஈஸ்²வர: ஸம்’ஹாரகோ வஹ்நி: |
for our God is a consuming fire.
