இப்³ரிண​: 10

1 வ்யவஸ்தா² ப⁴விஷ்யந்மங்க³லாநாம்’ சா²யாஸ்வரூபா ந ச வஸ்தூநாம்’ மூர்த்திஸ்வரூபா ததோ ஹேதோ ர்நித்யம்’ தீ³யமாநைரேகவிதை⁴ ர்வார்ஷிகப³லிபி⁴​: ஸ²ரணாக³தலோகாந் ஸித்³தா⁴ந் கர்த்தும்’ கதா³பி ந ஸ²க்நோதி|

For da loven bare har en skygge av de kommende goder, men ikke selve billedet av tingene, så kan den aldri ved de offer som de hvert år alltid på ny bærer frem, gjøre dem fullkomne som kommer frem med dem.

2 யத்³யஸ²க்ஷ்யத் தர்ஹி தேஷாம்’ ப³லீநாம்’ தா³நம்’ கிம்’ ந ந்யவர்த்திஷ்யத? யத​: ஸேவாகாரிஷ்வேகக்ரு’த்வ​: பவித்ரீபூ⁴தேஷு தேஷாம்’ கோ(அ)பி பாபபோ³த⁴​: புந ர்நாப⁴விஷ்யத்|

Ellers vilde de jo ha ophørt med å frembære dem, da de ofrende ikke lenger vilde ha synder på samvittigheten når de en gang var renset.

3 கிந்து தை ர்ப³லிதா³நை​: ப்ரதிவத்ஸரம்’ பாபாநாம்’ ஸ்மாரணம்’ ஜாயதே|

Men ved dem kommer hvert år en minnelse om synder;

4 யதோ வ்ரு’ஷாணாம்’ சா²கா³நாம்’ வா ருதி⁴ரேண பாபமோசநம்’ ந ஸம்ப⁴வதி|

for det er umulig at blod av okser og bukker kan bortta synder.

5 ஏதத்காரணாத் க்²ரீஷ்டேந ஜக³த் ப்ரவிஸ்²யேத³ம் உச்யதே, யதா², "நேஷ்ட்வா ப³லிம்’ ந நைவேத்³யம்’ தே³ஹோ மே நிர்ம்மிதஸ்த்வயா|

Derfor sier han idet han treder inn i verden: Offer og gave vilde du ikke ha, men et legeme laget du for mig;

6 ந ச த்வம்’ ப³லிபி⁴ ர்ஹவ்யை​: பாபக்⁴நை ர்வா ப்ரதுஷ்யஸி|

brennoffer og syndoffer hadde du ikke lyst til.

7 அவாதி³ஷம்’ ததை³வாஹம்’ பஸ்²ய குர்வ்வே ஸமாக³மம்’| த⁴ர்ம்மக்³ரந்த²ஸ்ய ஸர்கே³ மே வித்³யதே லிகி²தா கதா²| ஈஸ² மநோ(அ)பி⁴லாஷஸ்தே மயா ஸம்பூரயிஷ்யதே| "

Da sa jeg: Se, jeg kommer - i bokrullen er det skrevet om mig - for å gjøre, Gud, din vilje.

8 இத்யஸ்மிந் ப்ரத²மதோ யேஷாம்’ தா³நம்’ வ்யவஸ்தா²நுஸாராத்³ ப⁴வதி தாந்யதி⁴ தேநேத³முக்தம்’ யதா², ப³லிநைவேத்³யஹவ்யாநி பாபக்⁴நஞ்சோபசாரகம்’, நேமாநி வாஞ்ச²ஸி த்வம்’ ஹி ந சைதேஷு ப்ரதுஷ்யஸீதி|

Idet han først sier: Offer og gaver og brennoffer og syndoffer vilde du ikke ha og hadde du ikke lyst til - og de bæres dog frem efter loven -

9 தத​: பரம்’ தேநோக்தம்’ யதா², "பஸ்²ய மநோ(அ)பி⁴லாஷம்’ தே கர்த்தும்’ குர்வ்வே ஸமாக³மம்’;" த்³விதீயம் ஏதத்³ வாக்யம்’ ஸ்தி²ரீகர்த்தும்’ ஸ ப்ரத²மம்’ லும்பதி|

så har han derefter sagt: Se, jeg kommer for å gjøre din vilje. Han tar det første bort for å innsette det annet,

10 தேந மநோ(அ)பி⁴லாஷேண ச வயம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யைகக்ரு’த்வ​: ஸ்வஸ²ரீரோத்ஸர்கா³த் பவித்ரீக்ரு’தா அப⁴வாம|

og ved denne vilje er vi helliget ved ofringen av Jesu Kristi legeme en gang for alle.

11 அபரம் ஏகைகோ யாஜக​: ப்ரதிதி³நம் உபாஸநாம்’ குர்வ்வந் யைஸ்²ச பாபாநி நாஸ²யிதும்’ கதா³பி ந ஸ²க்யந்தே தாத்³ரு’ஸா²ந் ஏகரூபாந் ப³லீந் புந​: புநருத்ஸ்ரு’ஜந் திஷ்ட²தி|

Og hver prest står daglig og gjør tjeneste og bærer mange ganger frem de samme offer, som dog aldri kan bortta synder;

12 கிந்த்வஸௌ பாபநாஸ²கம் ஏகம்’ ப³லிம்’ த³த்வாநந்தகாலார்த²ம் ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிண உபவிஸ்²ய

men han har frembåret ett offer for synder og har derefter for alltid satt sig ved Guds høire hånd,

13 யாவத் தஸ்ய ஸ²த்ரவஸ்தஸ்ய பாத³பீட²ம்’ ந ப⁴வந்தி தாவத் ப்ரதீக்ஷமாணஸ்திஷ்ட²தி|

og nu venter han bare på at hans fiender skal legges til skammel for hans føtter;

14 யத ஏகேந ப³லிதா³நேந ஸோ(அ)நந்தகாலார்த²ம்’ பூயமாநாந் லோகாந் ஸாதி⁴தவாந்|

for med ett offer har han for alltid gjort dem fullkomne som blir helliget.

15 ஏதஸ்மிந் பவித்ர ஆத்மாப்யஸ்மாகம்’ பக்ஷே ப்ரமாணயதி

Men det vidner og den Hellige Ånd for oss; for efterat han har sagt:

16 "யதோ ஹேதோஸ்தத்³தி³நாத் பரம் அஹம்’ தை​: ஸார்த்³த⁴ம் இமம்’ நியமம்’ ஸ்தி²ரீகரிஷ்யாமீதி ப்ரத²மத உக்த்வா பரமேஸ்²வரேணேத³ம்’ கதி²தம்’, தேஷாம்’ சித்தே மம விதீ⁴ந் ஸ்தா²பயிஷ்யாமி தேஷாம்’ மந​: ஸு ச தாந் லேகி²ஷ்யாமி ச,

Dette er den pakt som jeg vil oprette med dem efter hine dager, så sier Herren: Jeg vil gi mine lover i deres hjerter, og jeg vil skrive dem i deres sinn,

17 அபரஞ்ச தேஷாம்’ பாபாந்யபராதா⁴ம்’ஸ்²ச புந​: கதா³பி ந ஸ்மாரிஷ்யாமி| "

og deres synder og deres overtredelser vil jeg ikke mere komme i hu.

18 கிந்து யத்ர பாபமோசநம்’ ப⁴வதி தத்ர பாபார்த²கப³லிதா³நம்’ புந ர்ந ப⁴வதி|

Men hvor det er forlatelse for dem, der trenges ikke mere noget offer for synd.

19 அதோ ஹே ப்⁴ராதர​: , யீஸோ² ருதி⁴ரேண பவித்ரஸ்தா²நப்ரவேஸா²யாஸ்மாகம் உத்ஸாஹோ ப⁴வதி,

Da vi altså, brødre, i Jesu blod har frimodighet til å gå inn i helligdommen,

20 யத​: ஸோ(அ)ஸ்மத³ர்த²ம்’ திரஸ்கரிண்யார்த²த​: ஸ்வஸ²ரீரேண நவீநம்’ ஜீவநயுக்தஞ்சைகம்’ பந்தா²நம்’ நிர்ம்மிதவாந்,

som han har innvidd oss en ny og levende vei til gjennem forhenget, det er hans kjød,

21 அபரஞ்சேஸ்²வரீயபரிவாரஸ்யாத்⁴யக்ஷ ஏகோ மஹாயாஜகோ(அ)ஸ்மாகமஸ்தி|

og da vi har en stor prest over Guds hus,

22 அதோ ஹேதோரஸ்மாபி⁴​: ஸரலாந்த​: கரணை ர்த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸை​: பாபபோ³தா⁴த் ப்ரக்ஷாலிதமநோபி⁴ ர்நிர்ம்மலஜலே ஸ்நாதஸ²ரீரைஸ்²சேஸ்²வரம் உபாக³த்ய ப்ரத்யாஸா²யா​: ப்ரதிஜ்ஞா நிஸ்²சலா தா⁴ரயிதவ்யா|

så la oss trede frem med sanndru hjerte i troens fulle visshet, renset på hjertene fra en ond samvittighet og tvettet på legemet med rent vann;

23 யதோ யஸ்தாம் அங்கீ³க்ரு’தவாந் ஸ விஸ்²வஸநீய​: |

la oss holde uryggelig fast ved bekjennelsen av vårt håp - for han er trofast som gav løftet -

24 அபரம்’ ப்ரேம்நி ஸத்க்ரியாஸு சைகைகஸ்யோத்ஸாஹவ்ரு’த்³த்⁴யர்த²ம் அஸ்மாபி⁴​: பரஸ்பரம்’ மந்த்ரயிதவ்யம்’|

og la oss gi akt på hverandre, så vi opgløder hverandre til kjærlighet og gode gjerninger,

25 அபரம்’ கதிபயலோகா யதா² குர்வ்வந்தி ததா²ஸ்மாபி⁴​: ஸபா⁴கரணம்’ ந பரித்யக்தவ்யம்’ பரஸ்பரம் உபதே³ஷ்டவ்யஞ்ச யதஸ்தத் மஹாதி³நம் உத்தரோத்தரம்’ நிகடவர்த்தி ப⁴வதீதி யுஷ்மாபி⁴ ர்த்³ரு’ஸ்²யதே|

og ikke forlater vår egen forsamling, som nogen har for skikk, men formaner hverandre, og det så meget mere som I ser dagen nærme sig.

26 ஸத்யமதஸ்ய ஜ்ஞாநப்ராப்தே​: பரம்’ யதி³ வயம்’ ஸ்வம்’ச்ச²யா பாபாசாரம்’ குர்ம்மஸ்தர்ஹி பாபாநாம்’ க்ரு’தே (அ)ந்யத் கிமபி ப³லிதா³நம்’ நாவஸி²ஷ்யதே

For synder vi med vilje efter å ha lært sannheten å kjenne, da er det ikke mere tilbake noget offer for synder,

27 கிந்து விசாரஸ்ய ப⁴யாநகா ப்ரதீக்ஷா ரிபுநாஸ²காநலஸ்ய தாபஸ்²சாவஸி²ஷ்யதே|

men bare en forferdelig gru for dom og en nidkjærhetens brand som skal fortære de gjenstridige.

28 ய​: கஸ்²சித் மூஸஸோ வ்யவஸ்தா²ம் அவமந்யதே ஸ த³யாம்’ விநா த்³வயோஸ்திஸ்ரு’ணாம்’ வா ஸாக்ஷிணாம்’ ப்ரமாணேந ஹந்யதே,

Har nogen brutt Mose lov, da dør han uten barmhjertighet på to eller tre vidners ord;

29 தஸ்மாத் கிம்’ பு³த்⁴யத்⁴வே யோ ஜந ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரம் அவஜாநாதி யேந ச பவித்ரீக்ரு’தோ (அ)ப⁴வத் தத் நியமஸ்ய ருதி⁴ரம் அபவித்ரம்’ ஜாநாதி, அநுக்³ரஹகரம் ஆத்மாநம் அபமந்யதே ச, ஸ கியந்மஹாகோ⁴ரதரத³ண்ட³ஸ்ய யோக்³யோ ப⁴விஷ்யதி?

hvor meget verre straff tror I da den skal aktes verd som har trådt Guds Sønn under føtter og ringeaktet paktens blod, som han blev helliget ved, og har hånet nådens Ånd?

30 யத​: பரமேஸ்²வர​: கத²யதி, "தா³நம்’ ப²லஸ்ய மத்கர்ம்ம ஸூசிதம்’ ப்ரத³தா³ம்யஹம்’| " புநரபி, "ததா³ விசாரயிஷ்யந்தே பரேஸே²ந நிஜா​: ப்ரஜா​: | " இத³ம்’ ய​: கதி²தவாந் தம்’ வயம்’ ஜாநீம​: |

Vi kjenner jo ham som har sagt: Mig hører hevnen til, jeg vil gjengjelde, og atter: Herren skal dømme sitt folk.

31 அமரேஸ்²வரஸ்ய கரயோ​: பதநம்’ மஹாப⁴யாநகம்’|

Det er forferdelig å falle i den levende Guds hender.

32 ஹே ப்⁴ராதர​: , பூர்வ்வதி³நாநி ஸ்மரத யதஸ்ததா³நீம்’ யூயம்’ தீ³ப்திம்’ ப்ராப்ய ப³ஹுது³ர்க³திரூபம்’ ஸம்’க்³ராமம்’ ஸஹமாநா ஏகதோ நிந்தா³க்லேஸை²​: கௌதுகீக்ரு’தா அப⁴வத,

Men kom i hu de gamle dager, da I, efter å være blitt oplyst, utholdt en stor strid i lidelser,

33 அந்யதஸ்²ச தத்³போ⁴கி³நாம்’ ஸமாம்’ஸி²நோ (அ)ப⁴வத|

idet I dels blev til et skuespill ved hån og trengsler, dels led med dem som hadde det således.

34 யூயம்’ மம ப³ந்த⁴நஸ்ய து³​: கே²ந து³​: கி²நோ (அ)ப⁴வத, யுஷ்மாகம் உத்தமா நித்யா ச ஸம்பத்தி​: ஸ்வர்கே³ வித்³யத இதி ஜ்ஞாத்வா ஸாநந்த³ம்’ ஸர்வ்வஸ்வஸ்யாபஹரணம் அஸஹத்⁴வஞ்ச|

For også fangene hadde I medynk med, og fant eder med glede i at eders gods blev røvet, da I visste at I selv hadde en bedre og blivende eiendom.

35 அதஏவ மஹாபுரஸ்காரயுக்தம்’ யுஷ்மாகம் உத்ஸாஹம்’ ந பரித்யஜத|

Kast derfor ikke bort eders frimodighet, som har stor lønn!

36 யதோ யூயம்’ யேநேஸ்²வரஸ்யேச்சா²ம்’ பாலயித்வா ப்ரதிஜ்ஞாயா​: ப²லம்’ லப⁴த்⁴வம்’ தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்தை⁴ர்ய்யாவலம்ப³நம்’ கர்த்தவ்யம்’|

For I trenger til tålmod, forat I, når I har gjort Guds vilje, kan opnå det som er lovt.

37 யேநாக³ந்தவ்யம்’ ஸ ஸ்வல்பகாலாத் பரம் ஆக³மிஷ்யதி ந ச விலம்பி³ஷ்யதே|

For ennu er det bare så kort en stund, så kommer han som komme skal, og han skal ikke dryge;

38 "புண்யவாந் ஜநோ விஸ்²வாஸேந ஜீவிஷ்யதி கிந்து யதி³ நிவர்த்ததே தர்ஹி மம மநஸ்தஸ்மிந் ந தோஷம்’ யாஸ்யதி| "

men den rettferdige, ved tro skal han leve, og dersom han unddrager sig, har min sjel ikke lyst til ham.

39 கிந்து வயம்’ விநாஸ²ஜநிகாம்’ த⁴ர்ம்மாத் நிவ்ரு’த்திம்’ ந குர்வ்வாணா ஆத்மந​: பரித்ராணாய விஸ்²வாஸம்’ குர்வ்வாமஹே|

Men vi er ikke av dem som unddrager sig til fortapelse, vi er av dem som tror til sjelens frelse.