கா³லாதிந: 1
1 மநுஷ்யேப்⁴யோ நஹி மநுஷ்யைரபி நஹி கிந்து யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ம்ரு’தக³ணமத்⁴யாத் தஸ்யோத்தா²பயித்ரா பித்ரேஸ்²வரேண ச ப்ரேரிதோ யோ(அ)ஹம்’ பௌல: ஸோ(அ)ஹம்’
Paulus, Apostel, ikke af Mennesker, ikke heller ved noget Menneske, men ved Jesus Kristus og Gud Fader, som oprejste ham fra de døde,
2 மத்ஸஹவர்த்திநோ ப்⁴ராதரஸ்²ச வயம்’ கா³லாதீயதே³ஸ²ஸ்தா²: ஸமிதீ: ப்ரதி பத்ரம்’ லிகா²ம: |
og alle Brødrene, som ere med mig, til Menighederne i Galatien:
3 பித்ரேஸ்²வரேணாஸ்மாம்’க ப்ரபு⁴நா யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந ச யுஷ்மப்⁴யம் அநுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச தீ³யதாம்’|
Naade være med eder og Fred fra Gud Fader og vor Herre Jesus Kristus,
4 அஸ்மாகம்’ தாதேஸ்²வரேஸ்யேச்சா²நுஸாரேண வர்த்தமாநாத் குத்ஸிதஸம்’ஸாராத்³ அஸ்மாந் நிஸ்தாரயிதும்’ யோ (aiōn g165)
som gav sig selv for vore Synder, for at han kunde udfri os af den nærværende onde Verden, efter vor Guds og Faders Villie, (aiōn g165)
5 யீஸு²ரஸ்மாகம்’ பாபஹேதோராத்மோத்ஸர்க³ம்’ க்ரு’தவாந் ஸ ஸர்வ்வதா³ த⁴ந்யோ பூ⁴யாத்| ததா²ஸ்து| (aiōn g165)
ham være Æren i Evigheders Evighed! Amen. (aiōn g165)
6 க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹேண யோ யுஷ்மாந் ஆஹூதவாந் தஸ்மாந்நிவ்ரு’த்ய யூயம் அதிதூர்ணம் அந்யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம் அந்வவர்த்தத தத்ராஹம்’ விஸ்மயம்’ மந்யே|
Jeg undrer mig over, at I saa i snart lade eder føre bort fra ham, som kaldte eder til Kristi Naade, hen til et anderledes Evangelium;
7 ஸோ(அ)ந்யஸுஸம்’வாத³: ஸுஸம்’வாதோ³ நஹி கிந்து கேசித் மாநவா யுஷ்மாந் சஞ்சலீகுர்வ்வந்தி க்²ரீஷ்டீயஸுஸம்’வாத³ஸ்ய விபர்ய்யயம்’ கர்த்தும்’ சேஷ்டந்தே ச|
hvilket dog ikke er et andet, men det er kun nogle, som forvirre eder og ville vende op og ned paa Kristi Evangelium.
8 யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ய: ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்கோ⁴ஷிதஸ்தஸ்மாத்³ அந்ய: ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாகம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ வா மத்⁴யே கேநசித்³ யதி³ கோ⁴ஷ்யதே தர்ஹி ஸ ஸ²ப்தோ ப⁴வது|
Men selv om vi eller en Engel fra Himmelen forkynder eder Evangeliet anderledes, end vi have forkyndt eder det, han være en Forbandelse!
9 பூர்வ்வம்’ யத்³வத்³ அகத²யாம, இதா³நீமஹம்’ புநஸ்தத்³வத் கத²யாமி யூயம்’ யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ க்³ரு’ஹீதவந்தஸ்தஸ்மாத்³ அந்யோ யேந கேநசித்³ யுஷ்மத்ஸந்நிதௌ⁴ கோ⁴ஷ்யதே ஸ ஸ²ப்தோ ப⁴வது|
Som vi før have sagt, saa siger jeg nu igen: Dersom nogen forkynder eder Evangeliet anderledes, end I have modtaget det, han være en Forbandelse!
10 ஸாம்ப்ரதம்’ கமஹம் அநுநயாமி? ஈஸ்²வரம்’ கிம்’வா மாநவாந்? அஹம்’ கிம்’ மாநுஷேப்⁴யோ ரோசிதும்’ யதே? யத்³யஹம் இதா³நீமபி மாநுஷேப்⁴யோ ருருசிஷேய தர்ஹி க்²ரீஷ்டஸ்ய பரிசாரகோ ந ப⁴வாமி|
Taler jeg da nu Mennesker til Villie, eller Gud? eller søger jeg at behage Mennesker? Dersom jeg endnu vilde behage Mennesker, da var jeg ikke en Kristi Tjener.
11 ஹே ப்⁴ராதர: , மயா ய: ஸுஸம்’வாதோ³ கோ⁴ஷித: ஸ மாநுஷாந்ந லப்³த⁴ஸ்தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
Men jeg kundgør eder, Brødre! at det Evangelium, som er forkyndt af mig, er ikke Menneskeværk;
12 அஹம்’ கஸ்மாச்சித் மநுஷ்யாத் தம்’ ந க்³ரு’ஹீதவாந் ந வா ஸி²க்ஷிதவாந் கேவலம்’ யீஸோ²: க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரகாஸ²நாதே³வ|
thi heller ikke jeg har modtaget det eller er bleven undervist derom af noget Menneske, men ved Aabenbarelse af Jesus Kristus.
13 புரா யிஹூதி³மதாசாரீ யதா³ஹம் ஆஸம்’ ததா³ யாத்³ரு’ஸ²ம் ஆசரணம் அகரவம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமிதிம்’ ப்ரத்யதீவோபத்³ரவம்’ குர்வ்வந் யாத்³ரு’க் தாம்’ வ்யநாஸ²யம்’ தத³வஸ்²யம்’ ஸ்²ருதம்’ யுஷ்மாபி⁴: |
I have jo hørt om min Vandel forhen i Jødedommen, at jeg over al Maade forfulgte Guds Menighed og søgte at udrydde den.
14 அபரஞ்ச பூர்வ்வபுருஷபரம்பராக³தேஷு வாக்யேஷ்வந்யாபேக்ஷாதீவாஸக்த: ஸந் அஹம்’ யிஹூதி³த⁴ர்ம்மதே மம ஸமவயஸ்காந் ப³ஹூந் ஸ்வஜாதீயாந் அத்யஸ²யி|
Og jeg gik videre i Jødedommen end mange jævnaldrende i mit Folk, idet jeg var langt mere nidkær for mine fædrene Overleveringer.
15 கிஞ்ச ய ஈஸ்²வரோ மாத்ரு’க³ர்ப⁴ஸ்த²ம்’ மாம்’ ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா ஸ்வீயாநுக்³ரஹேணாஹூதவாந்
Men da det behagede Gud, som fra min Moders Liv havde udtaget mig og havde kaldet mig ved sin Naade,
16 ஸ யதா³ மயி ஸ்வபுத்ரம்’ ப்ரகாஸி²தும்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபே ப⁴யா தம்’ கோ⁴ஷயிதுஞ்சாப்⁴யலஷத் ததா³ஹம்’ க்ரவ்யஸோ²ணிதாப்⁴யாம்’ ஸஹ ந மந்த்ரயித்வா
at aabenbare sin Søn i mig, for at jeg skulde forkynde Evangeliet om ham iblandt Hedningerne: Da spurgte jeg straks ikke Kød og Blod til Raads,
17 பூர்வ்வநியுக்தாநாம்’ ப்ரேரிதாநாம்’ ஸமீபம்’ யிரூஸா²லமம்’ ந க³த்வாரவதே³ஸ²ம்’ க³தவாந் பஸ்²சாத் தத்ஸ்தா²நாத்³ த³ம்மேஷகநக³ரம்’ பராவ்ரு’த்யாக³தவாந்|
drog heller ikke op til Jerusalem, til dem, som før mig vare Apostle, men jeg drog bort til Arabien og vendte atter tilbage til Damaskus.
18 தத: பரம்’ வர்ஷத்ரயே வ்யதீதே(அ)ஹம்’ பிதரம்’ ஸம்பா⁴ஷிதும்’ யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா பஞ்சத³ஸ²தி³நாநி தேந ஸார்த்³த⁴ம் அதிஷ்ட²ம்’|
Senere, tre Aar efter, drog jeg op til Jerusalem for at blive kendt med Kefas og blev hos ham i femten Dage.
19 கிந்து தம்’ ப்ரபோ⁴ ர்ப்⁴ராதரம்’ யாகூப³ஞ்ச விநா ப்ரேரிதாநாம்’ நாந்யம்’ கமப்யபஸ்²யம்’|
Men nogen anden af Apostlene saa jeg ikke, men kun Jakob, Herrens Broder.
20 யாந்யேதாநி வாக்யாநி மயா லிக்²யந்தே தாந்யந்ரு’தாநி ந ஸந்தி தத்³ ஈஸ்²வரோ ஜாநாதி|
Men hvad jeg skriver til eder — se, for Guds Aasyn vidner jeg, at jeg ikke lyver.
21 தத: பரம் அஹம்’ ஸுரியாம்’ கிலிகியாஞ்ச தே³ஸௌ² க³தவாந்|
Derefter kom jeg til Syriens og Kilikiens Egne.
22 ததா³நீம்’ யிஹூதா³தே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸமிதீநாம்’ லோகா: ஸாக்ஷாத் மம பரிசயமப்ராப்ய கேவலம்’ ஜநஸ்²ருதிமிமாம்’ லப்³த⁴வந்த: ,
Men personlig var jeg ukendt for Judæas Menigheder i Kristus;
23 யோ ஜந: பூர்வ்வம் அஸ்மாந் ப்ரத்யுபத்³ரவமகரோத் ஸ ததா³ யம்’ த⁴ர்ம்மமநாஸ²யத் தமேவேதா³நீம்’ ப்ரசாரயதீதி|
de hørte kun sige: Han, som forhen forfulgte os, forkynder nu Evangeliet om den Tro, som han forhen vilde udrydde;
24 தஸ்மாத் தே மாமதீ⁴ஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமவத³ந்|
og de priste Gud for mig.
