ப்ரேரிதா: 1
1 ஹே தி²யபி²ல, யீஸு²: ஸ்வமநோநீதாந் ப்ரேரிதாந் பவித்ரேணாத்மநா ஸமாதி³ஸ்²ய யஸ்மிந் தி³நே ஸ்வர்க³மாரோஹத் யாம்’ யாம்’ க்ரியாமகரோத் யத்³யத்³ உபாதி³ஸ²ச்ச தாநி ஸர்வ்வாணி பூர்வ்வம்’ மயா லிகி²தாநி|
Pierwsze wprawdzie księgi napisałem, o Teofilu! o wszystkiem, co począł Jezus i czynić, i uczyć.
2 ஸ ஸ்வநித⁴நது³: க²போ⁴கா³த் பரம் அநேகப்ரத்யயக்ஷப்ரமாணௌ: ஸ்வம்’ ஸஜீவம்’ த³ர்ஸ²யித்வா
Aż do dnia onego, którego dawszy rozkazanie Apostołom, które był przez Ducha Świętego obrał, wzięty jest w górę.
3 சத்வாரிம்’ஸ²த்³தி³நாநி யாவத் தேப்⁴ய: ப்ரேரிதேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்த்வேஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய வர்ணநம அகரோத்|
Którym też samego siebie po męce swojej żywym stawił w wielu niewątpliwych dowodach, przez czterdzieści dni ukazując się im i mówiąc o królestwie Bożem.
4 அநந்தரம்’ தேஷாம்’ ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா இத்யாஜ்ஞாபயத், யூயம்’ யிரூஸா²லமோ(அ)ந்யத்ர க³மநமக்ரு’த்வா யஸ்திந் பித்ராங்கீ³க்ரு’தே மம வத³நாத் கதா² அஸ்²ரு’ணுத தத்ப்ராப்திம் அபேக்ஷ்ய திஷ்ட²த|
A zgromadziwszy je przykazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalemu, ale iżby czekali obietnicy ojcowskiej, o którejście mówić słyszeli ode mnie.
5 யோஹந் ஜலே மஜ்ஜிதாவாந் கிந்த்வல்பதி³நமத்⁴யே யூயம்’ பவித்ர ஆத்மநி மஜ்ஜிதா ப⁴விஷ்யத²|
Albowiemci Jan chrzcił wodą; ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym po niewielu tych dniach.
6 பஸ்²சாத் தே ஸர்வ்வே மிலித்வா தம் அப்ரு’ச்ச²ந் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் கிமிதா³நீம்’ புநரபி ராஜ்யம் இஸ்ராயேலீயலோகாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி?
A tak oni zszedłszy się, pytali go, mówiąc: Panie! izali w tym czasie naprawisz królestwo Izraelskie?
7 தத: ஸோவத³த் யாந் ஸர்வ்வாந் காலாந் ஸமயாம்’ஸ்²ச பிதா ஸ்வவஸே²(அ)ஸ்தா²பயத் தாந் ஜ்ஞாத்ரும்’’ யுஷ்மாகம் அதி⁴காரோ ந ஜாயதே|
Lecz on rzekł do nich: Nie wasza rzecz jest, znać czasy i chwile, które Ojciec w swojej mocy położył.
8 கிந்து யுஷ்மாஸு பவித்ரஸ்யாத்மந ஆவிர்பா⁴வே ஸதி யூயம்’ ஸ²க்திம்’ ப்ராப்ய யிரூஸா²லமி ஸமஸ்தயிஹூதா³ஸோ²மிரோணதே³ஸ²யோ: ப்ரு’தி²வ்யா: ஸீமாம்’ யாவத்³ யாவந்தோ தே³ஸா²ஸ்தேஷு யர்வ்வேஷு ச மயி ஸாக்ஷ்யம்’ தா³ஸ்யத²|
Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który przyjdzie na was; i będziecie mi świadkami i w Jeruzalemie, i we wszystkiej Judzkiej ziemi, i w Samaryi, aż do ostatniego kraju ziemi.
9 இதி வாக்யமுக்த்வா ஸ தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ஸ்வர்க³ம்’ நீதோ(அ)ப⁴வத், ததோ மேக⁴மாருஹ்ய தேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டேரகோ³சரோ(அ)ப⁴வத்|
A to rzekłszy, gdy oni patrzali, w górę podniesiony jest, a obłok wziął go od oczów ich.
10 யஸ்மிந் ஸமயே தே விஹாயஸம்’ ப்ரத்யநந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா தஸ்ய தாத்³ரு’ஸ²ம் ஊர்த்³வ்வக³மநம் அபஸ்²யந் தஸ்மிந்நேவ ஸமயே ஸு²க்லவஸ்த்ரௌ த்³வௌ ஜநௌ தேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ த³ண்டா³யமாநௌ கதி²தவந்தௌ,
A gdy za nim do nieba idącym pilnie patrzali, oto dwaj mężowie stanęli przy nich w białem odzieniu,
11 ஹே கா³லீலீயலோகா யூயம்’ கிமர்த²ம்’ க³க³ணம்’ ப்ரதி நிரீக்ஷ்ய த³ண்டா³யமாநாஸ்திஷ்ட²த²? யுஷ்மாகம்’ ஸமீபாத் ஸ்வர்க³ம்’ நீதோ யோ யீஸு²ஸ்தம்’ யூயம்’ யதா² ஸ்வர்க³ம் ஆரோஹந்தம் அத³ர்ஸ²ம் ததா² ஸ புநஸ்²சாக³மிஷ்யதி|
I rzekli: Mężowie Galilejscy! przecz stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który w górę wzięty jest od was do nieba, tak przyjdzie, jakoście go widzieli idącego do nieba.
12 தத: பரம்’ தே ஜைதுநநாம்ந: பர்வ்வதாத்³ விஸ்²ராமவாரஸ்ய பத²: பரிமாணம் அர்தா²த் ப்ராயேணார்த்³த⁴க்ரோஸ²ம்’ து³ரஸ்த²ம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ பராவ்ரு’த்யாக³ச்ச²ந்|
Tedy się wrócili do Jeruzalemu od góry, którą zowią oliwną, która jest blisko Jeruzalemu, mając drogi przez jeden sabat.
13 நக³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய பிதரோ யாகூப்³ யோஹந் ஆந்த்³ரிய: பி²லிப: தோ²மா ப³ர்த²ஜமயோ மதி²ரால்பீ²யபுத்ரோ யாகூப்³ உத்³யோகா³ ஸி²மோந் யாகூபோ³ ப்⁴ராதா யிஹூதா³ ஏதே ஸர்வ்வே யத்ர ஸ்தா²நே ப்ரவஸந்தி தஸ்மிந் உபரிதநப்ரகோஷ்டே² ப்ராவிஸ²ந்|
A gdy weszli, wstąpili na salę, gdzie mieszkali Piotr, i Jakób, i Jan, i Andrzej, i Filip, i Tomasz, Bartłomiej, i Mateusz, Jakób Alfeuszowy, i Szymon Zelotes, i Judas Jakóbowy.
14 பஸ்²சாத்³ இமே கியத்ய: ஸ்த்ரியஸ்²ச யீஸோ² ர்மாதா மரியம் தஸ்ய ப்⁴ராதரஸ்²சைதே ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴த ஸததம்’ விநயேந விநயேந ப்ரார்த²யந்த|
Ci wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie i prośbach, z żonami i z Maryją, matką Jezusową, i z braćmi jego.
15 தஸ்மிந் ஸமயே தத்ர ஸ்தா²நே ஸாகல்யேந விம்’ஸ²த்யதி⁴கஸ²தம்’ ஸி²ஷ்யா ஆஸந்| தத: பிதரஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²ந் உக்தவாந்
A w oneż dni, powstawszy Piotr w pośrodku uczniów, rzekł: (A był poczet osób wespół zgromadzonych około sta i dwudziestu):
16 ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண யீஸு²தா⁴ரிணாம்’ லோகாநாம்’ பத²த³ர்ஸ²கோ யோ யிஹூதா³ஸ்தஸ்மிந் தா³யூதா³ பவித்ர ஆத்மா யாம்’ கதா²ம்’ கத²யாமாஸ தஸ்யா: ப்ரத்யக்ஷீப⁴வநஸ்யாவஸ்²யகத்வம் ஆஸீத்|
Mężowie bracia! musiało się wypełnić ono pismo, które opowiedział Duch Święty przez usta Dawidowe o Judaszu, który był wodzem tych, co pojmali Jezusa;
17 ஸ ஜநோ(அ)ஸ்மாகம்’ மத்⁴யவர்த்தீ ஸந் அஸ்யா: ஸேவாயா அம்’ஸ²ம் அலப⁴த|
Bo był policzony z nami i dostał był cząstki tego usługiwania.
18 தத³நந்தரம்’ குகர்ம்மணா லப்³த⁴ம்’ யந்மூல்யம்’ தேந க்ஷேத்ரமேகம்’ க்ரீதம் அபரம்’ தஸ்மிந் அதோ⁴முகே² ப்⁴ரு’மௌ பதிதே ஸதி தஸ்யோத³ரஸ்ய விதீ³ர்ணத்வாத் ஸர்வ்வா நாட்³யோ நிரக³ச்ச²ந்|
Tenci wprawdzie otrzymał rolę z zapłaty niesprawiedliwości, a powiesiwszy się, rozpukł się na poły i wypłynęły wszystkie wnętrzności jego.
19 ஏதாம்’ கதா²ம்’ யிரூஸா²லம்நிவாஸிந: ஸர்வ்வே லோகா விதா³ந்தி; தேஷாம்’ நிஜபா⁴ஷயா தத்க்ஷேத்ரஞ்ச ஹகல்தா³மா, அர்தா²த் ரக்தக்ஷேத்ரமிதி விக்²யாதமாஸ்தே|
I było to jawne wszystkim mieszkającym w Jeruzalemie, tak iż nazwano onę rolę własnym ich językiem Akieldama, to jest rola krwi.
20 அந்யச்ச, நிகேதநம்’ ததீ³யந்து ஸு²ந்யமேவ ப⁴விஷ்யதி| தஸ்ய தூ³ஷ்யே நிவாஸார்த²ம்’ கோபி ஸ்தா²ஸ்யதி நைவ ஹி| அந்ய ஏவ ஜநஸ்தஸ்ய பத³ம்’ ஸம்’ப்ராப்ஸ்யதி த்⁴ருவம்’| இத்த²ம்’ கீ³தபுஸ்தகே லிகி²தமாஸ்தே|
Albowiem napisano w księgach Psalmów: Niechaj będzie mieszkanie jego puste, a niech nie będzie, kto by w niem mieszkał, a biskupstwo jego niech weźmie inny.
21 அதோ யோஹநோ மஜ்ஜநம் ஆரப்⁴யாஸ்மாகம்’ ஸமீபாத் ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²: ஸ்வர்கா³ரோஹணதி³நம்’ யாவத் ஸோஸ்மாகம்’ மத்⁴யே யாவந்தி தி³நாநி யாபிதவாந்
Potrzeba tedy, aby jeden z tych mężów, którzy z nami bywali po wszystek czas, który Pan Jezus przebywał między nami,
22 தாவந்தி தி³நாநி யே மாநவா அஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ திஷ்ட²ந்தி தேஷாம் ஏகேந ஜநேநாஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ யீஸோ²ருத்தா²நே ஸாக்ஷிணா ப⁴விதவ்யம்’|
Począwszy od chrztu Janowego, aż do tego dnia, którego jest wzięty w górę od nas, był z nami świadkiem zmartwychwstania jego.
23 அதோ யஸ்ய ரூடி⁴ ர்யுஷ்டோ யம்’ ப³ர்ஸ²ப்³பே³த்யுக்த்வாஹூயந்தி ஸ யூஷப்² மததி²ஸ்²ச த்³வாவேதௌ ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரார்ய்ய கதி²தவந்த: ,
I postawili dwóch: Józefa, którego zwano Barsabaszem, którego też nazywano Justem, i Macieja.
24 ஹே ஸர்வ்வாந்தர்ய்யாமிந் பரமேஸ்²வர, யிஹூதா³: ஸேவநப்ரேரிதத்வபத³ச்யுத:
A modląc się mówili: Ty Panie! który znasz serca wszystkich, okaż z tych dwóch jednego, któregoś obrał;
25 ஸந் நிஜஸ்தா²நம் அக³ச்ச²த், தத்பத³ம்’ லப்³து⁴ம் ஏநயோ ர்ஜநயோ ர்மத்⁴யே ப⁴வதா கோ(அ)பி⁴ருசிதஸ்தத³ஸ்மாந் த³ர்ஸ்²யதாம்’|
Aby przyjął cząstkę usługiwania tego i apostolstwa, z którego wypadł Judasz, aby odszedł na miejsce swoje.
26 ததோ கு³டிகாபாடே க்ரு’தே மததி²ர்நிரசீயத தஸ்மாத் ஸோந்யேஷாம் ஏகாத³ஸா²நாம்’ ப்ரரிதாநாம்’ மத்⁴யே க³ணிதோப⁴வத்|
I rzucili losy ich. I padł los na Macieja; a przyłączony jest spólnem zdaniem do jedenastu Apostołów.
