ப்ரேரிதா: 9
1 தத்காலபர்ய்யநதம்’ ஸௌ²ல: ப்ரபோ⁴: ஸி²ஷ்யாணாம்’ ப்ராதிகூல்யேந தாட³நாப³த⁴யோ: கதா²ம்’ நி: ஸாரயந் மஹாயாஜகஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா
A Saul jeszcze dychając groźbą i morderstwem przeciwko uczniom Pańskim, przyszedł do najwyższego kapłana.
2 ஸ்த்ரியம்’ புருஷஞ்ச தந்மதக்³ராஹிணம்’ யம்’ கஞ்சித் பஸ்²யதி தாந் த்⁴ரு’த்வா ப³த்³த்⁴வா யிரூஸா²லமம் ஆநயதீத்யாஸ²யேந த³ம்மேஷக்நக³ரீயம்’ த⁴ர்ம்மஸமாஜாந் ப்ரதி பத்ரம்’ யாசிதவாந்|
I prosił go o listy do Damaszku do bóżnic, iż jeźliby tam znalazł tej drogi (tą drogą idących) których mężów albo niewiasty, aby ich związane przywiódł do Jeruzalemu.
3 க³ச்ச²ந் து த³ம்மேஷக்நக³ரநிகட உபஸ்தி²தவாந்; ததோ(அ)கஸ்மாத்³ ஆகாஸா²த் தஸ்ய சதுர்தி³க்ஷு தேஜஸ: ப்ரகாஸ²நாத் ஸ பூ⁴மாவபதத்|
A gdy jechał, stało się, gdy się przybliżał do Damaszku, że z prędka oświeciła go światłość z nieba.
4 பஸ்²சாத் ஹே ஸௌ²ல ஹே ஸௌ²ல குதோ மாம்’ தாட³யஸி? ஸ்வம்’ ப்ரதி ப்ரோக்தம் ஏதம்’ ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ருத்வா
A padłszy na ziemię, usłyszał głos do siebie mówiący: Saulu! Saulu! przeczże mię prześladujesz?
5 ஸ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் க: ? ததா³ ப்ரபு⁴ரகத²யத் யம்’ யீஸு²ம்’ த்வம்’ தாட³யஸி ஸ ஏவாஹம்’; கண்டகஸ்ய முகே² பதா³கா⁴தகரணம்’ தவ கஷ்டம்|
Tedy rzekł: Ktoś jest, Panie? A Pan rzekł: Jam jest Jezus, którego ty prześladujesz; trudno tobie przeciw ościeniowi wierzgać.
6 ததா³ கம்பமாநோ விஸ்மயாபந்நஸ்²ச ஸோவத³த் ஹே ப்ரபோ⁴ மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? ப⁴வத இச்சா² கா? தத: ப்ரபு⁴ராஜ்ஞாபயத்³ உத்தா²ய நக³ரம்’ க³ச்ச² தத்ர த்வயா யத் கர்த்தவ்யம்’ தத்³ வதி³ஷ்யதே|
A Saul drżąc i bojąc się, rzekł: Panie! co chcesz, abym ja uczynił? A Pan do niego: Wstań, a wnijdź do miasta, a tam ci powiedzą, co byś ty miał czynić.
7 தஸ்ய ஸங்கி³நோ லோகா அபி தம்’ ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ருதவந்த: கிந்து கமபி ந த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ்தப்³தா⁴: ஸந்த: ஸ்தி²தவந்த: |
A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli, zdumiawszy się; głos tylko słysząc, ale nikogo nie widząc.
8 அநந்தரம்’ ஸௌ²லோ பூ⁴மித உத்தா²ய சக்ஷுஷீ உந்மீல்ய கமபி ந த்³ரு’ஷ்டவாந்| ததா³ லோகாஸ்தஸ்ய ஹஸ்தௌ த்⁴ரு’த்வா த³ம்மேஷக்நக³ரம் ஆநயந்|
I wstał Saul z ziemi, a otworzywszy oczy swoje, nikogo nie widział. Tedy ująwszy go za rękę; prowadzili go do Damaszku,
9 தத: ஸ தி³நத்ரயம்’ யாவத்³ அந்தோ⁴ பூ⁴த்வா ந பு⁴க்தவாந் பீதவாம்’ஸ்²ச|
Kędy był trzy dni nie widząc, i nie jadł ani pił.
10 தத³நந்தரம்’ ப்ரபு⁴ஸ்தத்³த³ம்மேஷக்நக³ரவாஸிந ஏகஸ்மை ஸி²ஷ்யாய த³ர்ஸ²நம்’ த³த்வா ஆஹூதவாந் ஹே அநநிய| தத: ஸ ப்ரத்யவாதீ³த், ஹே ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய ஸ்²ரு’ணோமி|
A był niektóry uczeń w Damaszku, imieniem Ananijasz; i rzekł Pan do niego w widzeniu: Ananijaszu! A on rzekł: Otom ja, Panie!
11 ததா³ ப்ரபு⁴ஸ்தமாஜ்ஞாபயத் த்வமுத்தா²ய ஸரலநாமாநம்’ மார்க³ம்’ க³த்வா யிஹூதா³நிவேஸ²நே தார்ஷநக³ரீயம்’ ஸௌ²லநாமாநம்’ ஜநம்’ க³வேஷயந் ப்ரு’ச்ச²;
A Pan rzekł do niego: Wstań, a idź na ulicę, którą zowią prostą, a szukaj w domu Judowym Saula imieniem Tarseńczyka; albowiem oto się modli.
12 பஸ்²ய ஸ ப்ரார்த²யதே, ததா² அநநியநாமக ஏகோ ஜநஸ்தஸ்ய ஸமீபம் ஆக³த்ய தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தார்பணம்’ க்ரு’த்வா த்³ரு’ஷ்டிம்’ த³தா³தீத்த²ம்’ ஸ்வப்நே த்³ரு’ஷ்டவாந்|
I widział w widzeniu męża, imieniem Ananijasz, wchodzącego i rękę na się wkładającego, aby przejrzał.
13 தஸ்மாத்³ அநநிய: ப்ரத்யவத³த் ஹே ப்ரபோ⁴ யிரூஸா²லமி பவித்ரலோகாந் ப்ரதி ஸோ(அ)நேகஹிம்’ஸாம்’ க்ரு’தவாந்;
I odpowiedział Ananijasz: Panie! słyszałem od wielu o tym mężu, jako wiele złego czynił świętym twoim w Jeruzalemie.
14 அத்ர ஸ்தா²நே ச யே லோகாஸ்தவ நாம்நி ப்ரார்த²யந்தி தாநபி ப³த்³து⁴ம்’ ஸ ப்ரதா⁴நயாஜகேப்⁴ய: ஸ²க்திம்’ ப்ராப்தவாந், இமாம்’ கதா²ம் அஹம் அநேகேஷாம்’ முகே²ப்⁴ய: ஸ்²ருதவாந்|
I tu ma moc od najwyższych kapłanów, aby wiązał wszystkie wzywające imienia twego.
15 கிந்து ப்ரபு⁴ரகத²யத், யாஹி பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ பூ⁴பதீநாம் இஸ்ராயேல்லோகாநாஞ்ச நிகடே மம நாம ப்ரசாரயிதும்’ ஸ ஜநோ மம மநோநீதபாத்ரமாஸ்தே|
I rzekł do niego Pan: Idźże, albowiem mi ten jest naczyniem wybranem, aby nosił imię moje przed pogany i królmi, i przed syny Izraelskimi.
16 மம நாமநிமித்தஞ்ச தேந கியாந் மஹாந் க்லேஸோ² போ⁴க்தவ்ய ஏதத் தம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி|
Albowiem ja mu ukażę, jako wiele musi cierpieć dla imienia mego.
17 ததோ (அ)நநியோ க³த்வா க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தார்ப்ரணம்’ க்ரு’த்வா கதி²தவாந், ஹே ப்⁴ராத: ஸௌ²ல த்வம்’ யதா² த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்நோஷி பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ணோ ப⁴வஸி ச, தத³ர்த²ம்’ தவாக³மநகாலே ய: ப்ரபு⁴யீஸு²ஸ்துப்⁴யம்’ த³ர்ஸ²நம் அத³தா³த் ஸ மாம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
I poszedł Ananijasz, i wszedł do onego domu, a włożywszy na niego ręce, rzekł: Saulu, bracie! Pan mię posłał, Jezus on, któryć się ukazał w drodze, którąś jechał, abyś przejrzał, a był napełniony Duchem Świętym.
18 இத்யுக்தமாத்ரே தஸ்ய சக்ஷுர்ப்⁴யாம் மீநஸ²ல்கவத்³ வஸ்துநி நிர்க³தே தத்க்ஷணாத் ஸ ப்ரஸந்நசக்ஷு ர்பூ⁴த்வா ப்ரோத்தா²ய மஜ்ஜிதோ(அ)ப⁴வத் பு⁴க்த்வா பீத்வா ஸப³லோப⁴வச்ச|
I zarazem spadły z oczów jego jako łuski i wnet przejrzał, a wstawszy ochrzczony jest.
19 தத: பரம்’ ஸௌ²ல: ஸி²ஷ்யை: ஸஹ கதிபயதி³வஸாந் தஸ்மிந் த³ம்மேஷகநக³ரே ஸ்தி²த்வா(அ)விலம்ப³ம்’
A wziąwszy pokarm, posilił się. I był Saul z uczniami, którzy byli w Damaszku, kilka dni.
20 ஸர்வ்வப⁴ஜநப⁴வநாநி க³த்வா யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்ய புத்ர இமாம்’ கதா²ம்’ ப்ராசாரயத்|
I zaraz kazał w bóżnicach Chrystusa, że on jest Synem Bożym.
21 தஸ்மாத் ஸர்வ்வே ஸ்²ரோதாரஸ்²சமத்க்ரு’த்ய கதி²தவந்தோ யோ யிரூஸா²லம்நக³ர ஏதந்நாம்நா ப்ரார்த²யித்ரு’லோகாந் விநாஸி²தவாந் ஏவம் ஏதாத்³ரு’ஸ²லோகாந் ப³த்³த்⁴வா ப்ரதா⁴நயாஜகநிகடம்’ நயதீத்யாஸ²யா ஏதத்ஸ்தா²நமப்யாக³ச்ச²த் ஸஏவ கிமயம்’ ந ப⁴வதி?
I zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, i mówili: Izali to nie jest ten, który burzył w Jeruzalemie tych, którzy wzywali imienia tego? i tuć na to przyszedł, aby ich związawszy, wiódł do najwyższych kapłanów?
22 கிந்து ஸௌ²ல: க்ரமஸ² உத்ஸாஹவாந் பூ⁴த்வா யீஸு²ரீஸ்²வரேணாபி⁴ஷிக்தோ ஜந ஏதஸ்மிந் ப்ரமாணம்’ த³த்வா த³ம்மேஷக்-நிவாஸியிஹூதீ³யலோகாந் நிருத்தராந் அகரோத்|
A Saul tem więcej zmacniał się i zawstydzał Żydy, którzy mieszkali w Damaszku, dowodząc, iż ten jest Chrystus.
23 இத்த²ம்’ ப³ஹுதிதே² காலே க³தே யிஹூதீ³யலோகாஸ்தம்’ ஹந்தும்’ மந்த்ரயாமாஸு:
A gdy przeszło niemało dni, uradzili Żydowie między sobą, aby go zabili.
24 கிந்து ஸௌ²லஸ்தேஷாமேதஸ்யா மந்த்ரணாயா வார்த்தாம்’ ப்ராப்தவாந்| தே தம்’ ஹந்தும்’ து தி³வாநிஸ²ம்’ கு³ப்தா: ஸந்தோ நக³ரஸ்ய த்³வாரே(அ)திஷ்ட²ந்;
Ale się dowiedział Saul o zasadzce ich. Strzegli też bram we dnie i w nocy, aby go zabili.
25 தஸ்மாத் ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ நீத்வா ராத்ரௌ பிடகே நிதா⁴ய ப்ராசீரேணாவாரோஹயந்|
Lecz uczniowie wziąwszy go w nocy, spuścili go po powrozie przez mur w koszu.
26 தத: பரம்’ ஸௌ²லோ யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா ஸி²ஷ்யக³ணேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்தா²தும் ஐஹத், கிந்து ஸர்வ்வே தஸ்மாத³பி³ப⁴யு: ஸ ஸி²ஷ்ய இதி ச ந ப்ரத்யயந்|
A gdy przyszedł Saul do Jeruzalemu, kusił się przyłączyć do uczniów; ale się go wszyscy bali, nie wierząc, aby był uczniem.
27 ஏதஸ்மாத்³ ப³ர்ணப்³பா³ஸ்தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ப்ரேரிதாநாம்’ ஸமீபமாநீய மார்க³மத்⁴யே ப்ரபு⁴: கத²ம்’ தஸ்மை த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந் யா: கதா²ஸ்²ச கதி²தவாந் ஸ ச யதா²க்ஷோப⁴: ஸந் த³ம்மேஷக்நக³ரே யீஸோ² ர்நாம ப்ராசாரயத் ஏதாந் ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தாந் தாந் ஜ்ஞாபிதவாந்|
Lecz Barnabasz wziąwszy go, przywiódł go do Apostołów i powiadał im, jako w drodze widział Pana, a iż mówił do niego, i jako w Damaszku bezpiecznie mówił w imieniu Jezusowem.
28 தத: ஸௌ²லஸ்தை: ஸஹ யிரூஸா²லமி காலம்’ யாபயந் நிர்ப⁴யம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ² ர்நாம ப்ராசாரயத்|
I mieszkał z nimi w Jeruzalemie.
29 தஸ்மாத்³ அந்யதே³ஸீ²யலோகை: ஸார்த்³த⁴ம்’ விவாத³ஸ்யோபஸ்தி²தத்வாத் தே தம்’ ஹந்தும் அசேஷ்டந்த|
A bezpiecznie sobie poczynając w imieniu Pana Jezusowem, mówił i gadał z Grekami; a oni się starali, jako by go zabić.
30 கிந்து ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்தஜ்ஜ்ஞாத்வா தம்’ கைஸரியாநக³ரம்’ நீத்வா தார்ஷநக³ரம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
O czem dowiedziawszy się bracia, odprowadzili go do Cezaryi i odesłali go do Tarsu.
31 இத்த²ம்’ ஸதி யிஹூதி³யாகா³லீல்ஸோ²மிரோணதே³ஸீ²யா: ஸர்வ்வா மண்ட³ல்யோ விஸ்²ராமம்’ ப்ராப்தாஸ்ததஸ்தாஸாம்’ நிஷ்டா²ப⁴வத் ப்ரபோ⁴ ர்பி⁴யா பவித்ரஸ்யாத்மந: ஸாந்த்வநயா ச காலம்’ க்ஷேபயித்வா ப³ஹுஸம்’க்²யா அப⁴வந்|
A tak zbory po wszystkiej Judzkiej ziemi i Galilei, i Samaryi miały pokój, budując się i chodząc w bojaźni Pańskiej, a przez pociechę Ducha Świętego rozmnażały się.
32 தத: பரம்’ பிதர: ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ப்⁴ரமித்வா ஸே²ஷே லோத்³நக³ரநிவாஸிபவித்ரலோகாநாம்’ ஸமீபே ஸ்தி²தவாந்|
I stało się, gdy Piotr obchodził wszystkie, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie.
33 ததா³ தத்ர பக்ஷாகா⁴தவ்யாதி⁴நாஷ்டௌ வத்ஸராந் ஸ²ய்யாக³தம் ஐநேயநாமாநம்’ மநுஷ்யம்’ ஸாக்ஷத் ப்ராப்ய தமவத³த்,
Tamże znalazł człowieka niektórego, imieniem Eneasz, od ośmiu lat na łożu leżącego, który był powietrzem ruszony.
34 ஹே ஐநேய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்த²ம் அகார்ஷீத், த்வமுத்தா²ய ஸ்வஸ²ய்யாம்’ நிக்ஷிப, இத்யுக்தமாத்ரே ஸ உத³திஷ்ட²த்|
I rzekł mu Piotr: Eneaszu! uzdrawia cię Jezus Chrystus; wstańże, a pościel sobie. I zarazem wstał.
35 ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா லோத்³ஸா²ரோணநிவாஸிநோ லோகா: ப்ரபு⁴ம்’ ப்ரதி பராவர்த்தந்த|
A widzieli go wszyscy, którzy mieszkali w Liddzie i w Saronie, którzy się nawrócili do Pana.
36 அபரஞ்ச பி⁴க்ஷாதா³நாதி³ஷு நாநக்ரியாஸு நித்யம்’ ப்ரவ்ரு’த்தா யா யாபோ²நக³ரநிவாஸிநீ டாபி³தா²நாமா ஸி²ஷ்யா யாம்’ த³ர்க்காம்’ அர்தா²த்³ ஹரிணீமயுக்த்வா ஆஹ்வயந் ஸா நாரீ
A była w Joppie niektóra uczennica, imieniem Tabita, która wyłożywszy, zowie się Dorka; ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła.
37 தஸ்மிந் ஸமயே ருக்³நா ஸதீ ப்ராணாந் அத்யஜத், ததோ லோகாஸ்தாம்’ ப்ரக்ஷால்யோபரிஸ்த²ப்ரகோஷ்டே² ஸா²யயித்வாஸ்தா²பயந்|
I stało się w one dni, że rozniemógłszy się, umarła; którą omywszy, położyli na sali.
38 லோத்³நக³ரம்’ யாபோ²நக³ரஸ்ய ஸமீபஸ்த²ம்’ தஸ்மாத்தத்ர பிதர ஆஸ்தே, இதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா தூர்ணம்’ தஸ்யாக³மநார்த²ம்’ தஸ்மிந் விநயமுக்த்வா ஸி²ஷ்யக³ணோ த்³வௌ மநுஜௌ ப்ரேஷிதவாந்|
A iż Lidda była blisko Joppy, uczniowie usłyszawszy, że tam jest Piotr, posłali do niego dwóch mężów, prosząc go, aby się nie lenił przyjść do nich.
39 தஸ்மாத் பிதர உத்தா²ய தாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம் ஆக³ச்ச²த், தத்ர தஸ்மிந் உபஸ்தி²த உபரிஸ்த²ப்ரகோஷ்ட²ம்’ ஸமாநீதே ச வித⁴வா: ஸ்வாபி⁴: ஸஹ ஸ்தி²திகாலே த³ர்க்கயா க்ரு’தாநி யாந்யுத்தரீயாணி பரிதே⁴யாநி ச தாநி ஸர்வ்வாணி தம்’ த³ர்ஸ²யித்வா ருத³த்யஸ்²சதஸ்ரு’ஷு தி³க்ஷ்வதிஷ்ட²ந்|
Tedy wstawszy Piotr, szedł z nimi; a gdy przyszedł, wprowadzili go na salę i obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i ukazując suknie i płaszcze, które im Dorka robiła, póki była z nimi.
40 கிந்து பிதரஸ்தா: ஸர்வ்வா ப³ஹி: க்ரு’த்வா ஜாநுநீ பாதயித்வா ப்ரார்தி²தவாந்; பஸ்²சாத் ஸ²வம்’ ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’த்வா கதி²தவாந், ஹே டாபீ³தே² த்வமுத்திஷ்ட², இதி வாக்ய உக்தே ஸா ஸ்த்ரீ சக்ஷுஷீ ப்ரோந்மீல்ய பிதரம் அவலோக்யோத்தா²யோபாவிஸ²த்|
A Piotr wygnawszy precz wszystkie, klęknął na kolana i modlił się, a obróciwszy się do onego ciała, rzekł: Tabito, wstań! a ona otworzyła oczy swoje i ujrzawszy Piotra, usiadła.
41 தத: பிதரஸ்தஸ்யா: கரௌ த்⁴ரு’த்வா உத்தோல்ய பவித்ரலோகாந் வித⁴வாஸ்²சாஹூய தேஷாம்’ நிகடே ஸஜீவாம்’ தாம்’ ஸமார்பயத்|
A on podawszy jej rękę, podniósł ją, a zawoławszy świętych i wdów, stawił ją żywą.
42 ஏஷா கதா² ஸமஸ்தயாபோ²நக³ரம்’ வ்யாப்தா தஸ்மாத்³ அநேகே லோகா: ப்ரபௌ⁴ வ்யஸ்²வஸந்|
I rozsławiło się to po wszystkiej Joppie, i wiele ich uwierzyło w Pana.
43 அபரஞ்ச பிதரஸ்தத்³யாபோ²நக³ரீயஸ்ய கஸ்யசித் ஸி²மோந்நாம்நஸ்²சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப³ஹுதி³நாநி ந்யவஸத்|
I stało się, że przez wiele dni został Piotr w Joppie u niejakiego Szymona, garbarza.
