ப்ரேரிதா: 8
1 தஸ்ய ஹத்யாகரணம்’ ஸௌ²லோபி ஸமமந்யத| தஸ்மிந் ஸமயே யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்தா²ம்’ மண்ட³லீம்’ ப்ரதி மஹாதாட³நாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ப்ரேரிதலோகாந் ஹித்வா ஸர்வ்வே(அ)பரே யிஹூதா³ஸோ²மிரோணதே³ஸ²யோ ர்நாநாஸ்தா²நே விகீர்ணா: ஸந்தோ க³தா: |
Men Saulus fandt Behag i hans Mord. Og paa den Dag udbrød der en stor Forfølgelse imod Menigheden i Jerusalem, og de adspredtes alle over Judæas og Samarias Egne, undtagen Apostlene.
2 அந்யச்ச ப⁴க்தலோகாஸ்தம்’ ஸ்திபா²நம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயித்வா ப³ஹு வ்யலபந்|
Men gudfrygtige Mænd begravede Stefanus og holdt en stor Veklage over ham.
3 கிந்து ஸௌ²லோ க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே ப்⁴ரமித்வா ஸ்த்ரிய: புருஷாம்’ஸ்²ச த்⁴ரு’த்வா காராயாம்’ ப³த்³த்⁴வா மண்ட³ல்யா மஹோத்பாதம்’ க்ரு’தவாந்|
Men Saulus plagede Menigheden og gik ind i Husene og trak baade Mænd og Kvinder frem og lod dem sætte i Fængsel.
4 அந்யச்ச யே விகீர்ணா அப⁴வந் தே ஸர்வ்வத்ர ப்⁴ரமித்வா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயந்|
Imidlertid gik de, som bleve adspredte, omkring og forkyndte Evangeliets Ord.
5 ததா³ பி²லிப: ஸோ²மிரோண்நக³ரம்’ க³த்வா க்²ரீஷ்டாக்²யாநம்’ ப்ராசாரயத்;
Da kom Filip til Byen Samaria og prædikede Kristus for dem.
6 ததோ(அ)ஸு²சி-ப்⁴ரு’தக்³ரஸ்தலோகேப்⁴யோ பூ⁴தாஸ்²சீத்க்ரு’த்யாக³ச்ச²ந் ததா² ப³ஹவ: பக்ஷாகா⁴திந: க²ஞ்ஜா லோகாஸ்²ச ஸ்வஸ்தா² அப⁴வந்|
Og Skarerne gave endrægtigt Agt paa det, som blev sagt af Filip, idet de hørte og saa de Tegn, som han gjorde.
7 தஸ்மாத் லாகா ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ தஸ்யாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம விலோக்ய நிஸ²ம்ய ச ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய தேநோக்தாக்²யாநே மநாம்’ஸி ந்யத³து⁴: |
Thi der var mange, som havde urene Aander, og af hvem disse fore ud, raabende med høj Røst; og mange værkbrudne og lamme bleve helbredede.
8 தஸ்மிந்நக³ரே மஹாநந்த³ஸ்²சாப⁴வத்|
Og der blev en stor Glæde i denne By.
9 தத: பூர்வ்வம்’ தஸ்மிந்நக³ரே ஸி²மோந்நாமா கஸ்²சிஜ்ஜநோ ப³ஹ்வீ ர்மாயாக்ரியா: க்ரு’த்வா ஸ்வம்’ கஞ்சந மஹாபுருஷம்’ ப்ரோச்ய ஸோ²மிரோணீயாநாம்’ மோஹம்’ ஜநயாமாஸ|
Men en Mand, ved Navn Simon, var i Forvejen i Byen og drev Trolddom og satte Samarias Folk i Forbavselse, idet han udgav sig selv for at være noget stort.
10 தஸ்மாத் ஸ மாநுஷ ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாஸ²க்திஸ்வரூப இத்யுக்த்வா பா³லவ்ரு’த்³த⁴வநிதா: ஸர்வ்வே லாகாஸ்தஸ்மிந் மநாம்’ஸி ந்யத³து⁴: |
Paa ham gave alle Agt, smaa og store, og sagde: „Det er ham, som man kalder Guds store Kraft.‟
11 ஸ ப³ஹுகாலாந் மாயாவிக்ரியயா ஸர்வ்வாந் அதீவ மோஹயாஞ்சகார, தஸ்மாத் தே தம்’ மேநிரே|
Men de gave Agt paa ham, fordi han i lang Tid havde sat dem i Forbavselse ved sine Trolddomskunster.
12 கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யஸ்ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நஸ்²சாக்²யாநப்ரசாரிண: பி²லிபஸ்ய கதா²யாம்’ விஸ்²வஸ்ய தேஷாம்’ ஸ்த்ரீபுருஷோப⁴யலோகா மஜ்ஜிதா அப⁴வந்|
Men da de troede Filip, som forkyndte Evangeliet om Guds Rige og Jesu Kristi Navn, lode de sig døbe, baade Mænd og Kvinder.
13 ஸே²ஷே ஸ ஸி²மோநபி ஸ்வயம்’ ப்ரத்யைத் ததோ மஜ்ஜித: ஸந் பி²லிபேந க்ரு’தாம் ஆஸ்²சர்ய்யக்ரியாம்’ லக்ஷணஞ்ச விலோக்யாஸம்ப⁴வம்’ மந்யமாநஸ்தேந ஸஹ ஸ்தி²தவாந்|
Men Simon troede ogsaa selv, og efter at være døbt holdt han sig nær til Filip; og da han saa Tegn og store kraftige Gerninger ske, forbavsedes han højligt.
14 இத்த²ம்’ ஸோ²மிரோண்தே³ஸீ²யலோகா ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் அக்³ரு’ஹ்லந் இதி வார்த்தாம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்த²ப்ரேரிதா: ப்ராப்ய பிதரம்’ யோஹநஞ்ச தேஷாம்’ நிகடே ப்ரேஷிதவந்த: |
Men da Apostlene i Jerusalem hørte, at Samaria havde taget imod Guds Ord, sendte de Peter og Johannes til dem,
15 ததஸ்தௌ தத் ஸ்தா²நம் உபஸ்தா²ய லோகா யதா² பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்நுவந்தி தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யேதாம்’|
og da disse vare komne derned, bade de for dem om, at de maatte faa den Helligaand;
16 யதஸ்தே புரா கேவலப்ரபு⁴யீஸோ² ர்நாம்நா மஜ்ஜிதமாத்ரா அப⁴வந், ந து தேஷாம்’ மத்⁴யே கமபி ப்ரதி பவித்ரஸ்யாத்மந ஆவிர்பா⁴வோ ஜாத: |
thi den var endnu ikke falden paa nogen af dem, men de vare blot døbte til den Herres Jesu Navn.
17 கிந்து ப்ரேரிதாப்⁴யாம்’ தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு கரேஷ்வர்பிதேஷு ஸத்ஸு தே பவித்ரம் ஆத்மாநம் ப்ராப்நுவந்|
Da lagde de Hænderne paa dem, og de fik den Helligaand.
18 இத்த²ம்’ லோகாநாம்’ கா³த்ரேஷு ப்ரேரிதயோ: கரார்பணேந தாந் பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தாந் த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ ஸி²மோந் தயோ: ஸமீபே முத்³ரா ஆநீய கதி²தவாந்;
Men da Simon saa, at den Helligaand blev given ved Apostlenes Haandspaalæggelse, bragte han dem Penge og sagde:
19 அஹம்’ யஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தம் அர்பயிஷ்யாமி தஸ்யாபி யதே²த்த²ம்’ பவித்ராத்மப்ராப்தி ர்ப⁴வதி தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ ஸ²க்திம்’ மஹ்யம்’ த³த்தம்’|
„Giver ogsaa mig denne Magt, at, hvem jeg lægger Hænderne paa, han maa faa den Helligaand.‟
20 கிந்து பிதரஸ்தம்’ ப்ரத்யவத³த் தவ முத்³ராஸ்த்வயா விநஸ்²யந்து யத ஈஸ்²வரஸ்ய தா³நம்’ முத்³ராபி⁴: க்ரீயதே த்வமித்த²ம்’ பு³த்³த⁴வாந்;
Men Peter sagde til ham: „Gid dit Sølv maa gaa til Grunde tillige med dig, fordi du mente at kunne erhverve Guds Gave for Penge.
21 ஈஸ்²வராய தாவந்த: கரணம்’ ஸரலம்’ நஹி, தஸ்மாத்³ அத்ர தவாம்’ஸோ²(அ)தி⁴காரஸ்²ச கோபி நாஸ்தி|
Du har ikke Del eller Lod i dette Ord; thi dit Hjerte er ikke ret for Gud.
22 அத ஏதத்பாபஹேதோ: கே²தா³ந்வித: ஸந் கேநாபி ப்ரகாரேண தவ மநஸ ஏதஸ்யா: குகல்பநாயா: க்ஷமா ப⁴வதி, ஏதத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²நாம்’ குரு;
Omvend dig derfor fra denne din Ondskab og bed Herren, om dog dit Hjertes Paafund maatte forlades dig.
23 யதஸ்த்வம்’ திக்தபித்தே பாபஸ்ய ப³ந்த⁴நே ச யத³ஸி தந்மயா பு³த்³த⁴ம்|
Thi jeg ser, at du er stedt i Bitterheds Galde og Uretfærdigheds Lænke.‟
24 ததா³ ஸி²மோந் அகத²யத் தர்ஹி யுவாப்⁴யாமுதி³தா கதா² மயி யதா² ந ப²லதி தத³ர்த²ம்’ யுவாம்’ மந்நிமித்தம்’ ப்ரபௌ⁴ ப்ரார்த²நாம்’ குருதம்’|
Men Simon svarede og sagde: „Beder I for mig til Herren, for at intet af det, som I have sagt, skal komme over mig.‟
25 அநேந ப்ரகாரேண தௌ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த்த்வா ப்ரபோ⁴: கதா²ம்’ ப்ரசாரயந்தௌ ஸோ²மிரோணீயாநாம் அநேகக்³ராமேஷு ஸுஸம்’வாத³ஞ்ச ப்ரசாரயந்தௌ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ பராவ்ரு’த்ய க³தௌ|
Men da de havde vidnet og talt Herrens Ord, vendte de tilbage til Jerusalem, og de forkyndte Evangeliet i mange af Samaritanernes Landsbyer.
26 தத: பரம் ஈஸ்²வரஸ்ய தூ³த: பி²லிபம் இத்யாதி³ஸ²த், த்வமுத்தா²ய த³க்ஷிணஸ்யாம்’ தி³ஸி² யோ மார்கோ³ ப்ராந்தரஸ்ய மத்⁴யேந யிரூஸா²லமோ (அ)ஸாநக³ரம்’ யாதி தம்’ மார்க³ம்’ க³ச்ச²|
Men en Herrens Engel talte til Filip og sagde: „Staa op og gaa mod Syd paa den Vej, som gaar ned fra Jerusalem til Gaza; den er øde.‟
27 தத: ஸ உத்தா²ய க³தவாந்; ததா³ கந்தா³கீநாம்ந: கூஸ்²லோகாநாம்’ ராஜ்ஞ்யா: ஸர்வ்வஸம்பத்தேரதீ⁴ஸ²: கூஸ²தே³ஸீ²ய ஏக: ஷண்டோ³ ப⁴ஜநார்த²ம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம் ஆக³த்ய
Og han stod op og gik. Og se, der var en Æthioper, en Hofmand, en mægtig Mand hos Kandake, Æthiopernes Dronning, som var sat over alle hendes Skatte; han var kommen til Jerusalem for at tilbede.
28 புநரபி ரத²மாருஹ்ய யிஸ²யியநாம்நோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ க்³ரந்த²ம்’ பட²ந் ப்ரத்யாக³ச்ச²தி|
Og han var paa Hjemvejen og sad paa sin Vogn og læste Profeten Esajas.
29 ஏதஸ்மிந் ஸமயே ஆத்மா பி²லிபம் அவத³த், த்வம் ரத²ஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ மில|
Men Aanden sagde til Filip: „Gaa hen og hold dig til denne Vogn!‟
30 தஸ்மாத் ஸ தா⁴வந் தஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபஸ்தா²ய தேந பட்²யமாநம்’ யிஸ²யியத²விஷ்யத்³வாதி³நோ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா ப்ரு’ஷ்டவாந் யத் பட²ஸி தத் கிம்’ பு³த்⁴யஸே?
Og Filip løb derhen og hørte ham læse Profeten Esajas; og han sagde: „Forstaar du ogsaa det, som du læser?‟
31 தத: ஸ கதி²தவாந் கேநசிந்ந போ³தி⁴தோஹம்’ கத²ம்’ பு³த்⁴யேய? தத: ஸ பி²லிபம்’ ரத²மாரோடு⁴ம்’ ஸ்வேந ஸார்த்³த⁴ம் உபவேஷ்டுஞ்ச ந்யவேத³யத்|
Men han sagde: „Hvorledes skulde jeg kunne det, uden nogen vejleder mig?‟ Og han bad Filip stige op og sætte sig hos ham.
32 ஸ ஸா²ஸ்த்ரஸ்யேதத்³வாக்யம்’ படி²தவாந் யதா², ஸமாநீயத கா⁴தாய ஸ யதா² மேஷஸா²வக: | லோமச்சே²த³கஸாக்ஷாச்ச மேஷஸ்²ச நீரவோ யதா²| ஆப³த்⁴ய வத³நம்’ ஸ்வீயம்’ ததா² ஸ ஸமதிஷ்ட²த|
Men det Stykke af Skriften, som han læste, var dette: „Som et Faar blev han ført til Slagtning, og som et Lam er stumt imod den, der klipper det, saaledes oplader han ej sin Mund.
33 அந்யாயேந விசாரேண ஸ உச்சி²ந்நோ (அ)ப⁴வத் ததா³| தத்காலீநமநுஷ்யாந் கோ ஜநோ வர்ணயிதும்’ க்ஷம: | யதோ ஜீவந்ந்ரு’ணாம்’ தே³ஸா²த் ஸ உச்சி²ந்நோ (அ)ப⁴வத் த்⁴ருவம்’|
I Fornedrelsen blev hans Dom taget bort; hvem kan fortælle om hans Slægt, efterdi hans Liv borttages fra Jorden?‟
34 அநந்தரம்’ ஸ பி²லிபம் அவத³த் நிவேத³யாமி, ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யாமிமாம்’ கதா²ம்’ கத²யாமாஸ ஸ கிம்’ ஸ்வஸ்மிந் வா கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ அந்யஸ்மிந்?
Men Hofmanden talte til Filip og sagde: „Jeg beder dig, om hvem siger Profeten dette? om sig selv eller om en anden?‟
35 தத: பி²லிபஸ்தத்ப்ரகரணம் ஆரப்⁴ய யீஸோ²ருபாக்²யாநம்’ தஸ்யாக்³ரே ப்ராஸ்தௌத்|
Da oplod Filip sin Mund, og idet han begyndte fra dette Skriftsted, forkyndte han ham Evangeliet om Jesus.
36 இத்த²ம்’ மார்கே³ண க³ச்ச²ந்தௌ ஜலாஸ²யஸ்ய ஸமீப உபஸ்தி²தௌ; ததா³ க்லீபோ³(அ)வாதீ³த் பஸ்²யாத்ர ஸ்தா²நே ஜலமாஸ்தே மம மஜ்ஜநே கா பா³தா⁴?
Men som de droge frem ad Vejen, kom de til noget Vand; og Hofmanden siger: „Se, her er Vand, hvad hindrer mig fra at blive døbt?‟
37 தத: பி²லிப உத்தரம்’ வ்யாஹரத் ஸ்வாந்த: கரணேந ஸாகம்’ யதி³ ப்ரத்யேஷி தர்ஹி பா³தா⁴ நாஸ்தி| தத: ஸ கதி²தவாந் யீஸு²க்²ரீஷ்ட ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ர இத்யஹம்’ ப்ரத்யேமி|
[Men Filip sagde: „Dersom du tror af hele dit Hjerte, kan det ske.‟ Men han svarede og sagde: „Jeg tror, at Jesus Kristus er Guds Søn.‟]
38 ததா³ ரத²ம்’ ஸ்த²கி³தம்’ கர்த்தும் ஆதி³ஷ்டே பி²லிபக்லீபௌ³ த்³வௌ ஜலம் அவாருஹதாம்’; ததா³ பி²லிபஸ்தம் மஜ்ஜயாமாஸ|
Og han bød, at Vognen skulde holde, og de stege begge ned i Vandet, baade Filip og Hofmanden; og han døbte ham.
39 தத்பஸ்²சாத் ஜலமத்⁴யாத்³ உத்தி²தயோ: ஸதோ: பரமேஸ்²வரஸ்யாத்மா பி²லிபம்’ ஹ்ரு’த்வா நீதவாந், தஸ்மாத் க்லீப³: புநஸ்தம்’ ந த்³ரு’ஷ்டவாந் ததா²பி ஹ்ரு’ஷ்டசித்த: ஸந் ஸ்வமார்கே³ண க³தவாந்|
Men da de stege op af Vandet, bortrykkede Herrens Aand Filip, og Hofmanden saa ham ikke mere; thi han drog sin Vej med Glæde.
40 பி²லிபஸ்²சாஸ்தோ³த்³நக³ரம் உபஸ்தா²ய தஸ்மாத் கைஸரியாநக³ர உபஸ்தி²திகாலபர்ய்யநதம்’ ஸர்வ்வஸ்மிந்நக³ரே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் க³தவாந்|
Men Filip blev funden i Asdod, og han drog omkring og forkyndte Evangeliet i alle Byerne, indtil han kom til Kæsarea.
