ப்ரேரிதா: 4
1 யஸ்மிந் ஸமயே பிதரயோஹநௌ லோகாந் உபதி³ஸ²தஸ்தஸ்மிந் ஸமயே யாஜகா மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதய: ஸிதூ³கீக³ணஸ்²ச
Enquanto Pedro e João falavam para as pessoas, chegaram os sacerdotes, o capitão da guarda do Templo e os saduceus.
2 தயோர் உபதே³ஸ²கரணே க்²ரீஷ்டஸ்யோத்தா²நம் உபலக்ஷ்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ம்ரு’தாநாம் உத்தா²நப்ரஸ்தாவே ச வ்யக்³ரா: ஸந்தஸ்தாவுபாக³மந்|
Eles estavam furiosos pelos apóstolos estarem ensinando ao povo que, por meio da fé em Jesus, há a ressurreição dos mortos.
3 தௌ த்⁴ரு’த்வா தி³நாவஸாநகாரணாத் பரதி³நபர்ய்யநந்தம்’ ருத்³த்⁴வா ஸ்தா²பிதவந்த: |
Eles prenderam os dois e os colocaram sob vigilância até o dia seguinte, pois já era tarde.
4 ததா²பி யே லோகாஸ்தயோருபதே³ஸ²ம் அஸ்²ரு’ண்வந் தேஷாம்’ ப்ராயேண பஞ்சஸஹஸ்ராணி ஜநா வ்யஸ்²வஸந்|
Mas, muitas pessoas que tinham ouvido a mensagem acreditaram nela e, assim, o total de seguidores de Jesus aumentou em quase cinco mil pessoas.
5 பரே(அ)ஹநி அதி⁴பதய: ப்ராசீநா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ஹாநநநாமா மஹாயாஜக:
No dia seguinte, os governantes, os anciãos do povo e os líderes religiosos se reuniram em Jerusalém.
6 கியபா² யோஹந் ஸிகந்த³ர இத்யாத³யோ மஹாயாஜகஸ்ய ஜ்ஞாதய: ஸர்வ்வே யிரூஸா²லம்நக³ரே மிலிதா: |
Entre eles estavam Anás, o grande sacerdote, Caifás, João, Alexandre e outros membros da família do grande sacerdote.
7 அநந்தரம்’ ப்ரேரிதௌ மத்⁴யே ஸ்தா²பயித்வாப்ரு’ச்ச²ந் யுவாம்’ கயா ஸ²க்தயா வா கேந நாம்நா கர்ம்மாண்யேதாநி குருத²: ?
Mandaram que Pedro e João fossem trazidos diante deles e começaram a perguntar aos dois: “Com que poder ou em nome de quem vocês fizeram isso?”
8 ததா³ பிதர: பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ண: ஸந் ப்ரத்யவாதீ³த், ஹே லோகாநாம் அதி⁴பதிக³ண ஹே இஸ்ராயேலீயப்ராசீநா: ,
Pedro, cheio do Espírito Santo, respondeu-lhes: “Governantes e anciãos do povo,
9 ஏதஸ்ய து³ர்ப்³ப³லமாநுஷஸ்ய ஹிதம்’ யத் கர்ம்மாக்ரியத, அர்தா²த், ஸ யேந ப்ரகாரேண ஸ்வஸ்தோ²ப⁴வத் தச்சேத்³ அத்³யாவாம்’ ப்ரு’ச்ச²த²,
nós estamos sendo interrogados em relação a uma boa ação feita a um homem que não podia se ajudar e sobre como ele veio a ser curado?
10 தர்ஹி ஸர்வ்வ இஸ்ராயேலீயலோகா யூயம்’ ஜாநீத நாஸரதீயோ யோ யீஸு²க்²ரீஷ்ட: க்ருஸே² யுஷ்மாபி⁴ரவித்⁴யத யஸ்²சேஸ்²வரேண ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பித: , தஸ்ய நாம்நா ஜநோயம்’ ஸ்வஸ்த²: ஸந் யுஷ்மாகம்’ ஸம்முகே² ப்ரோத்திஷ்ட²தி|
Se a razão é essa, todos vocês deveriam saber, e todo o povo de Israel também, que isso foi feito em nome de Jesus Cristo de Nazaré, aquele a quem vocês crucificaram e que Deus ressuscitou. É por causa de Jesus que esse homem está em pé diante de vocês, completamente curado.
11 நிசேத்ரு’பி⁴ ர்யுஷ்மாபி⁴ரயம்’ ய: ப்ரஸ்தரோ(அ)வஜ்ஞாதோ(அ)ப⁴வத் ஸ ப்ரதா⁴நகோணஸ்ய ப்ரஸ்தரோ(அ)ப⁴வத்|
‘Jesus é a pedra que vocês, construtores, rejeitaram, mas que se tornou a base da construção.’
12 தத்³பி⁴ந்நாத³பராத் கஸ்மாத³பி பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி, யேந த்ராணம்’ ப்ராப்யேத பூ⁴மண்ட³லஸ்யலோகாநாம்’ மத்⁴யே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிமபி நாம நாஸ்தி|
Não há salvação em ninguém mais; não há outro nome, abaixo do céu, que tenha sido dado a humanidade com o poder de nos salvar.”
13 ததா³ பிதரயோஹநோரேதாத்³ரு’ஸீ²ம் அக்ஷேப⁴தாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவவித்³வாம்’ஸௌ நீசலோகாவிதி பு³த்³த்⁴வா ஆஸ்²சர்ய்யம் அமந்யந்த தௌ ச யீஸோ²: ஸங்கி³நௌ ஜாதாவிதி ஜ்ஞாதும் அஸ²க்நுவந்|
Eles ficaram muito surpresos ao perceberem a segurança de Pedro e João, pois eles eram homens simples e sem instrução. Eles também reconheceram que os dois eram companheiros de Jesus.
14 கிந்து தாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம்’ தம்’ ஸ்வஸ்த²மாநுஷம்’ திஷ்ட²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தே காமப்யபராம் ஆபத்திம்’ கர்த்தம்’ நாஸ²க்நுந்|
Eles não tinham nada a dizer contra os dois, pois o homem que tinha sido curado estava lá, em pé, junto deles.
15 ததா³ தே ஸபா⁴த: ஸ்தா²நாந்தரம்’ க³ந்தும்’ தாந் ஆஜ்ஞாப்ய ஸ்வயம்’ பரஸ்பரம் இதி மந்த்ரணாமகுர்வ்வந்
Então, os líderes disseram aos dois que esperassem do lado de fora do conselho, enquanto discutiam o assunto entre eles.
16 தௌ மாநவௌ ப்ரதி கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? தாவேகம்’ ப்ரஸித்³த⁴ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம க்ரு’தவந்தௌ தத்³ யிரூஸா²லம்நிவாஸிநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ ஸமீபே ப்ராகாஸ²த தச்ச வயமபஹ்நோதும்’ ந ஸ²க்நும: |
Eles perguntaram: “O que devemos fazer com esses homens?” “Não podemos negar que eles fizeram um milagre significativo. Todos os que moram aqui em Jerusalém já sabem o que aconteceu.
17 கிந்து லோகாநாம்’ மத்⁴யம் ஏதத்³ யதா² ந வ்யாப்நோதி தத³ர்த²ம்’ தௌ ப⁴யம்’ ப்ரத³ர்ஸ்²ய தேந நாம்நா கமபி மநுஷ்யம்’ நோபதி³ஸ²தம் இதி த்³ரு’ட⁴ம்’ நிஷேதா⁴ம: |
Mas, para evitar que isso se espalhe ainda mais entre as pessoas, devemos ameaçá-los, para que nunca mais toquem nesse nome de novo para quem quer que seja.”
18 ததஸ்தே ப்ரேரிதாவாஹூய ஏததா³ஜ்ஞாபயந் இத: பரம்’ யீஸோ² ர்நாம்நா கதா³பி காமபி கதா²ம்’ மா கத²யதம்’ கிமபி நோபதி³ஸ²ஞ்ச|
Então, eles os chamaram e lhes ordenaram para nunca mais falarem ou ensinarem em nome de Jesus.
19 தத: பிதரயோஹநௌ ப்ரத்யவத³தாம் ஈஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞாக்³ரஹணம்’ வா யுஷ்மாகம் ஆஜ்ஞாக்³ரஹணம் ஏதயோ ர்மத்⁴யே ஈஸ்²வரஸ்ய கோ³சரே கிம்’ விஹிதம்’? யூயம்’ தஸ்ய விவேசநாம்’ குருத|
Mas, Pedro e João responderam: “Os senhores decidem o que é justo aos olhos de Deus: obedecer a vocês ou a Deus?
20 வயம்’ யத்³ அபஸ்²யாம யத³ஸ்²ரு’ணும ச தந்ந ப்ரசாரயிஷ்யாம ஏதத் கதா³பி ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Pois não podemos deixar de falar a respeito de tudo o que vimos e ouvimos.”
21 யத³க⁴டத தத்³ த்³ரு’ஷ்டா ஸர்வ்வே லோகா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் அந்வவத³ந் தஸ்மாத் லோகப⁴யாத் தௌ த³ண்ட³யிதும்’ கமப்யுபாயம்’ ந ப்ராப்ய தே புநரபி தர்ஜயித்வா தாவத்யஜந்|
Após fazerem mais ameaças a eles, os membros do conselho os deixaram ir embora. Eles não puderam castigá-los, porque as pessoas estavam louvando a Deus pelo que havia acontecido.
22 யஸ்ய மாநுஷஸ்யைதத் ஸ்வாஸ்த்²யகரணம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்மாக்ரியத தஸ்ய வயஸ்²சத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸரா வ்யதீதா: |
O homem que havia recebido esse milagre de cura tinha mais de quarenta anos.
23 தத: பரம்’ தௌ விஸ்ரு’ஷ்டௌ ஸந்தௌ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ப்ரதா⁴நயாஜகை: ப்ராசீநலோகைஸ்²ச ப்ரோக்தா: ஸர்வ்வா: கதா² ஜ்ஞாபிதவந்தௌ|
Depois que os discípulos foram soltos, eles voltaram para junto do seu grupo e lhes contaram tudo o que os chefes dos sacerdotes e os anciãos do povo tinham falado.
24 தச்ச்²ருத்வா ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ப்ரோச்சைரேதத் ப்ரார்த²யந்த, ஹே ப்ரபோ⁴ க³க³ணப்ரு’தி²வீபயோதீ⁴நாம்’ தேஷு ச யத்³யத்³ ஆஸ்தே தேஷாம்’ ஸ்ரஷ்டேஸ்²வரஸ்த்வம்’|
Ao ouvirem o que havia acontecido, eles se juntaram para orar: “Senhor, que fez o céu, a terra, o mar e tudo que há neles.
25 த்வம்’ நிஜஸேவகேந தா³யூதா³ வாக்யமித³ம் உவசித², மநுஷ்யா அந்யதே³ஸீ²யா: குர்வ்வந்தி கலஹம்’ குத: | லோகா: ஸர்வ்வே கிமர்த²ம்’ வா சிந்தாம்’ குர்வ்வந்தி நிஷ்ப²லாம்’|
O Senhor falou pelo Espírito Santo, por intermédio de Davi, nosso antepassado e seu servo, dizendo: ‘Por que as pessoas de outras nações ficaram tão furiosas? Por que elas fizeram planos tão tolos contra mim?
26 பரமேஸ²ஸ்ய தேநைவாபி⁴ஷிக்தஸ்ய ஜநஸ்ய ச| விருத்³த⁴மபி⁴திஷ்ட²ந்தி ப்ரு’தி²வ்யா: பதய: குத: ||
Os reis da terra se prepararam para a guerra, e os governantes se uniram contra o Senhor e contra o seu Escolhido.’
27 ப²லதஸ்தவ ஹஸ்தேந மந்த்ரணயா ச பூர்வ்வ யத்³யத் ஸ்தி²ரீக்ரு’தம்’ தத்³ யதா² ஸித்³த⁴ம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ த்வம்’ யம் அதி²ஷிக்தவாந் ஸ ஏவ பவித்ரோ யீஸு²ஸ்தஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந ஹேரோத்³ பந்தீயபீலாதோ
Isso realmente aconteceu exatamente aqui nesta cidade! Tanto Herodes quanto Pôncio Pilatos se uniram aos pagãos e ao povo de Israel contra o seu santo servo, Jesus, que o Senhor escolheu para ser o Messias.
28 (அ)ந்யதே³ஸீ²யலோகா இஸ்ராயேல்லோகாஸ்²ச ஸர்வ்வ ஏதே ஸபா⁴யாம் அதிஷ்ட²ந்|
Eles fizeram tudo o que o Senhor, pelo seu poder e pela sua vontade, já tinha decidido que iria acontecer.
29 ஹே பரமேஸ்²வர அது⁴நா தேஷாம்’ தர்ஜநம்’ க³ர்ஜநஞ்ச ஸ்²ரு’ணு;
Agora, Senhor, veja como eles nos ameaçam! Dá-nos coragem para anunciarmos, sem temor, a sua mensagem.
30 ததா² ஸ்வாஸ்த்²யகரணகர்ம்மணா தவ பா³ஹுப³லப்ரகாஸ²பூர்வ்வகம்’ தவ ஸேவகாந் நிர்ப⁴யேந தவ வாக்யம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தவ பவித்ரபுத்ரஸ்ய யீஸோ² ர்நாம்நா ஆஸ்²சர்ய்யாண்யஸம்ப⁴வாநி ச கர்ம்மாணி கர்த்துஞ்சாஜ்ஞாபய|
Estende a mão para efetuar curas. Que sinais e milagres possam ser realizados por meio do nome do seu santo servo, Jesus!”
31 இத்த²ம்’ ப்ரார்த²நயா யத்ர ஸ்தா²நே தே ஸபா⁴யாம் ஆஸந் தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ராகம்பத; தத: ஸர்வ்வே பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ணா: ஸந்த ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம் அக்ஷோபே⁴ண ப்ராசாரயந்|
Quando eles terminaram de orar, o lugar onde estavam reunidos tremeu. Todos eles ficaram cheios do Espírito Santo e corajosamente anunciaram a palavra de Deus.
32 அபரஞ்ச ப்ரத்யயகாரிலோகஸமூஹா ஏகமநஸ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஸ்தி²தா: | தேஷாம்’ கேபி நிஜஸம்பத்திம்’ ஸ்வீயாம்’ நாஜாநந் கிந்து தேஷாம்’ ஸர்வ்வா: ஸம்பத்த்ய: ஸாதா⁴ரண்யேந ஸ்தி²தா: |
Todos os que creram pensavam e sentiam da mesma forma. Nenhum deles considerava que as coisas que possuía eram apenas suas. Pelo contrário, todos compartilhavam uns com os outros tudo o que tinham.
33 அந்யச்ச ப்ரேரிதா மஹாஸ²க்திப்ரகாஸ²பூர்வ்வகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²ருத்தா²நே ஸாக்ஷ்யம் அத³து³: , தேஷு ஸர்வ்வேஷு மஹாநுக்³ரஹோ(அ)ப⁴வச்ச|
Os apóstolos continuavam a testemunhar sobre a ressurreição do Senhor Jesus com grande poder, e Deus derramava muitas bênçãos sobre todos eles.
34 தேஷாம்’ மத்⁴யே கஸ்யாபி த்³ரவ்யந்யூநதா நாப⁴வத்³ யதஸ்தேஷாம்’ க்³ரு’ஹபூ⁴ம்யாத்³யா யா: ஸம்பத்தய ஆஸந் தா விக்ரீய
Não havia entre eles nenhum necessitado, pois os que possuíam terras ou propriedades as vendiam,
35 தந்மூல்யமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு தை: ஸ்தா²பிதம்’; தத: ப்ரத்யேகஸ²: ப்ரயோஜநாநுஸாரேண த³த்தமப⁴வத்|
e o dinheiro dessas vendas era oferecido aos apóstolos, para que fosse dividido com todos os que precisavam.
36 விஸே²ஷத: குப்ரோபத்³வீபீயோ யோஸிநாமகோ லேவிவம்’ஸ²ஜாத ஏகோ ஜநோ பூ⁴ம்யதி⁴காரீ, யம்’ ப்ரேரிதா ப³ர்ணப்³பா³ அர்தா²த் ஸாந்த்வநாதா³யக இத்யுக்த்வா ஸமாஹூயந்,
José, a quem os apóstolos chamavam de Barnabé (que significa “filho do encorajamento”), era um levita nascido na ilha de Chipre.
37 ஸ ஜநோ நிஜபூ⁴மிம்’ விக்ரீய தந்மூல்யமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு ஸ்தா²பிதவாந்|
Ele vendeu as terras que lhe pertenciam, trouxe o dinheiro e o deu aos apóstolos.
