ப்ரேரிதா: 27
1 ஜலபதே²நாஸ்மாகம் இதோலியாதே³ஸ²ம்’ ப்ரதி யாத்ராயாம்’ நிஸ்²சிதாயாம்’ ஸத்யாம்’ தே யூலியநாம்நோ மஹாராஜஸ்ய ஸம்’கா⁴தாந்தர்க³தஸ்ய ஸேநாபதே: ஸமீபே பௌலம்’ தத³ந்யாந் கதிநயஜநாம்’ஸ்²ச ஸமார்பயந்|
And when it was determined that he should sail into Italy, and that Paul, with the other prisoners, should be delivered to a centurion, named Julius, of the band Augusta,
2 வயம் ஆத்³ராமுத்தீயம்’ போதமேகம் ஆருஹ்ய ஆஸி²யாதே³ஸ²ஸ்ய தடஸமீபேந யாதும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வா லங்க³ரம் உத்தா²ப்ய போதம் அமோசயாம; மாகித³நியாதே³ஸ²ஸ்த²தி²ஷலநீகீநிவாஸ்யாரிஸ்தார்க²நாமா கஸ்²சித்³ ஜநோ(அ)ஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம் ஆஸீத்|
Going on board a ship of Adrumetum, we launched, meaning to sail by the coasts of Asia, Aristarchus, the Macedonian of Thessalonica, continuing with us.
3 பரஸ்மிந் தி³வஸே (அ)ஸ்மாபி⁴: ஸீதோ³ந்நக³ரே போதே லாகி³தே தத்ர யூலிய: ஸேநாபதி: பௌலம்’ ப்ரதி ஸௌஜந்யம்’ ப்ரத³ர்த்²ய ஸாந்த்வநார்த²ம்’ ப³ந்து⁴பா³ந்த⁴வாந் உபயாதும் அநுஜஜ்ஞௌ|
And the day following we came to Sidon. And Julius treating Paul courteously, permitted him to go to his friends, and to take care of himself.
4 தஸ்மாத் போதே மோசிதே ஸதி ஸம்முக²வாயோ: ஸம்ப⁴வாத்³ வயம்’ குப்ரோபத்³வீபஸ்ய தீரஸமீபேந க³தவந்த: |
And when we had launched from thence, we sailed under Cyprus, because the winds were contrary.
5 கிலிகியாயா: பாம்பூ²லியாயாஸ்²ச ஸமுத்³ரஸ்ய பாரம்’ க³த்வா லூகியாதே³ஸா²ந்தர்க³தம்’ முராநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம|
And sailing over the sea of Cilicia, and Pamphylia, we came to Lystra, which is in Lycia:
6 தத்ஸ்தா²நாத்³ இதாலியாதே³ஸ²ம்’ க³ச்ச²தி ய: ஸிகந்த³ரியாநக³ரஸ்ய போதஸ்தம்’ தத்ர ப்ராப்ய ஸ²தஸேநாபதிஸ்தம்’ போதம் அஸ்மாந் ஆரோஹயத்|
And there the centurion finding a ship of Alexandria sailing into Italy, removed us into it.
7 தத: பரம்’ ப³ஹூநி தி³நாநி ஸ²நை: ஸ²நை: ர்க³த்வா க்நீத³பார்ஸ்²வோபஸ்த்²தி: பூர்வ்வம்’ ப்ரதிகூலேந பவநேந வயம்’ ஸல்மோந்யா: ஸம்முக²ம் உபஸ்தா²ய க்ரீத்யுபத்³வீபஸ்ய தீரஸமீபேந க³தவந்த: |
And when for many days we had sailed slowly, and were scarce come over against Gnidus, the wind not suffering us, we sailed near Crete by Salmone:
8 கஷ்டேந தமுத்தீர்ய்ய லாஸேயாநக³ரஸ்யாத⁴: ஸுந்த³ரநாமகம்’ கா²தம் உபாதிஷ்டா²ம|
And with much ado sailing by it, we came into a certain place, which is called Good-havens, nigh to which was the city of Thalassa.
9 இத்த²ம்’ ப³ஹுதித²: காலோ யாபித உபவாஸதி³நஞ்சாதீதம்’, தத்காரணாத் நௌவர்த்மநி ப⁴யங்கரே ஸதி பௌலோ விநயேந கதி²தவாந்,
And when much time was spent, and when sailing now was dangerous, because the fast was now past, Paul comforted them,
10 ஹே மஹேச்சா² அஹம்’ நிஸ்²சயம்’ ஜாநாமி யாத்ராயாமஸ்யாம் அஸ்மாகம்’ க்லேஸா² ப³ஹூநாமபசயாஸ்²ச ப⁴விஷ்யந்தி, தே கேவலம்’ போதஸாமக்³ர்யோரிதி நஹி, கிந்த்வஸ்மாகம்’ ப்ராணாநாமபி|
Saying to them: Ye men, I see that the voyage beginneth to be with injury and much damage, not only of the lading and ship, but also of our lives.
11 ததா³ ஸ²தஸேநாபதி: பௌலோக்தவாக்யதோபி கர்ணதா⁴ரஸ்ய போதவணிஜஸ்²ச வாக்யம்’ ப³ஹுமம்’ஸ்த|
But the centurion believed the pilot and the master of the ship, more than those things which were said by Paul.
12 தத் கா²தம்’ ஸீ²தகாலே வாஸார்ஹஸ்தா²நம்’ ந தஸ்மாத்³ அவாசீப்ரதீசோர்தி³ஸோ²: க்ரீத்யா: பை²நீகியகா²தம்’ யாதும்’ யதி³ ஸ²க்நுவந்தஸ்தர்ஹி தத்ர ஸீ²தகாலம்’ யாபயிதும்’ ப்ராயேண ஸர்வ்வே மந்த்ரயாமாஸு: |
And whereas it was not a commodious haven to winter in, the greatest part gave counsel to sail thence, if by any means they might reach Phenice to winter there, which is a haven of Crete, looking towards the southwest and northwest.
13 தத: பரம்’ த³க்ஷிணவாயு ர்மந்த³ம்’ வஹதீதி விலோக்ய நிஜாபி⁴ப்ராயஸ்ய ஸித்³தே⁴: ஸுயோகோ³ ப⁴வதீதி பு³த்³த்⁴வா போதம்’ மோசயித்வா க்ரீத்யுபத்³வீபஸ்ய தீரஸமீபேந சலிதவந்த: |
And the south wind gently blowing, thinking that they had obtained their purpose, when they had loosed from Asson, they sailed close by Crete.
14 கிந்த்வல்பக்ஷணாத் பரமேவ உரக்லுதோ³ந்நாமா ப்ரதிகூல: ப்ரசண்டோ³ வாயு ர்வஹந் போதே(அ)லகீ³த்
But not long after, there arose against it a tempestuous wind, called Euroaquilo.
15 தஸ்யாபி⁴முக²ம்’ க³ந்தும் போதஸ்யாஸ²க்தத்வாத்³ வயம்’ வாயுநா ஸ்வயம்’ நீதா: |
And when the ship was caught, and could not bear up against the wind, giving up the ship to the winds, we were driven.
16 அநந்தரம்’ க்லௌதீ³நாம்ந உபத்³வீபஸ்ய கூலஸமீபேந போதம்’ க³மயித்வா ப³ஹுநா கஷ்டேந க்ஷுத்³ரநாவம் அரக்ஷாம|
And running under a certain island, that is called Cauda, we had much work to come by the boat.
17 தே தாமாருஹ்ய ரஜ்ஜ்சா போதஸ்யாதோ⁴பா⁴க³ம் அப³த்⁴நந் தத³நந்தரம்’ சேத் போதோ ஸைகதே லக³தீதி ப⁴யாத்³ வாதவஸநாந்யமோசயந் தத: போதோ வாயுநா சாலித: |
Which being taken up, they used helps, undergirding the ship, and fearing lest they should fall into the quicksands, they let down the sail yard, and so were driven.
18 கிந்து க்ரமஸோ² வாயோ: ப்ரப³லத்வாத் போதோ தோ³லாயமாநோ(அ)ப⁴வத் பரஸ்மிந் தி³வஸே போதஸ்தா²நி கதிபயாநி த்³ரவ்யாணி தோயே நிக்ஷிப்தாநி|
And we being mightily tossed with the tempest, the next day they lightened the ship.
19 த்ரு’தீயதி³வஸே வயம்’ ஸ்வஹஸ்தை: போதஸஜ்ஜநத்³ரவ்யாணி நிக்ஷிப்தவந்த: |
And the third day they cast out with their own hands the tackling of the ship.
20 ததோ ப³ஹுதி³நாநி யாவத் ஸூர்ய்யநக்ஷத்ராதீ³நி ஸமாச்ச²ந்நாநி ததோ (அ)தீவ வாத்யாக³மாத்³ அஸ்மாகம்’ ப்ராணரக்ஷாயா: காபி ப்ரத்யாஸா² நாதிஷ்ட²த்|
And when neither sun nor stars appeared for many days, and no small storm lay on us, all hope of our being saved was now taken away.
21 ப³ஹுதி³நேஷு லோகைரநாஹாரேண யாபிதேஷு ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸாக்ஷத் பௌலஸ்திஷ்ட²ந் அகத²யத், ஹே மஹேச்சா²: க்ரீத்யுபத்³வீபாத் போதம்’ ந மோசயிதும் அஹம்’ பூர்வ்வம்’ யத்³ அவத³ம்’ தத்³க்³ரஹணம்’ யுஷ்மாகம் உசிதம் ஆஸீத் ததா² க்ரு’தே யுஷ்மாகம் ஏஷா விபத்³ ஏஷோ(அ)பசயஸ்²ச நாக⁴டிஷ்யேதாம்|
And after they had fasted a long time, Paul standing forth in the midst of them, said: You should indeed, O ye men, have hearkened unto me, and not have loosed from Crete, and have gained this harm and loss.
22 கிந்து ஸாம்ப்ரதம்’ யுஷ்மாந் விநீய ப்³ரவீம்யஹம்’, யூயம்’ ந க்ஷுப்⁴யத யுஷ்மாகம் ஏகஸ்யாபி ப்ராணிநோ ஹாநி ர்ந ப⁴விஷ்யதி, கேவலஸ்ய போதஸ்ய ஹாநி ர்ப⁴விஷ்யதி|
And now I exhort you to be of good cheer. For there shall be no loss of any man’s life among you, but only of the ship.
23 யதோ யஸ்யேஸ்²வரஸ்ய லோகோ(அ)ஹம்’ யஞ்சாஹம்’ பரிசராமி ததீ³ய ஏகோ தூ³தோ ஹ்யோ ராத்ரௌ மமாந்திகே திஷ்ட²ந் கதி²தவாந்,
For an angel of God, whose I am, and whom I serve, stood by me this night,
24 ஹே பௌல மா பை⁴ஷீ: கைஸரஸ்ய ஸம்முகே² த்வயோபஸ்தா²தவ்யம்’; தவைதாந் ஸங்கி³நோ லோகாந் ஈஸ்²வரஸ்துப்⁴யம்’ த³த்தவாந்|
Saying: Fear not, Paul, thou must be brought before Caesar; and behold, God hath given thee all them that sail with thee.
25 அதஏவ ஹே மஹேச்சா² யூயம்’ ஸ்தி²ரமநஸோ ப⁴வத மஹ்யம்’ யா கதா²கதி² ஸாவஸ்²யம்’ க⁴டிஷ்யதே மமைதாத்³ரு’ஸீ² விஸ்²வாஸ ஈஸ்²வரே வித்³யதே,
Wherefore, sirs, be of good cheer; for I believe God that it shall so be, as it hath been told me.
26 கிந்து கஸ்யசித்³ உபத்³வீபஸ்யோபரி பதிதவ்யம் அஸ்மாபி⁴: |
And we must come unto a certain island.
27 தத: பரம் ஆத்³ரியாஸமுத்³ரே போதஸ்ததை²வ தோ³லாயமாந: ஸந் இதஸ்ததோ க³ச்ச²ந் சதுர்த³ஸ²தி³வஸஸ்ய ராத்ரே ர்த்³விதீயப்ரஹரஸமயே கஸ்யசித் ஸ்த²லஸ்ய ஸமீபமுபதிஷ்ட²தீதி போதீயலோகா அந்வமந்யந்த|
But after the fourteenth night was come, as we were sailing in Adria, about midnight, the shipmen deemed that they discovered some country.
28 ததஸ்தே ஜலம்’ பரிமாய தத்ர விம்’ஸ²தி ர்வ்யாமா ஜலாநீதி ஜ்ஞாதவந்த: | கிஞ்சித்³தூ³ரம்’ க³த்வா புநரபி ஜலம்’ பரிமிதவந்த: | தத்ர பஞ்சத³ஸ² வ்யாமா ஜலாநி த்³ரு’ஷ்ட்வா
Who also sounding, found twenty fathoms; and going on a little further, they found fifteen fathoms.
29 சேத் பாஷாணே லக³தீதி ப⁴யாத் போதஸ்ய பஸ்²சாத்³பா⁴க³தஸ்²சதுரோ லங்க³ராந் நிக்ஷிப்ய தி³வாகரம் அபேக்ஷ்ய ஸர்வ்வே ஸ்தி²தவந்த: |
Then fearing lest we should fall upon rough places, they cast four anchors out of the stern, and wished for the day.
30 கிந்து போதீயலோகா: போதாக்³ரபா⁴கே³ லங்க³ரநிக்ஷேபம்’ ச²லம்’ க்ரு’த்வா ஜலதௌ⁴ க்ஷுத்³ரநாவம் அவரோஹ்ய பலாயிதும் அசேஷ்டந்த|
But as the shipmen sought to fly out of the ship, having let down the boat into the sea, under colour, as though they would have cast anchors out of the forepart of the ship,
31 தத: பௌல: ஸேநாபதயே ஸைந்யக³ணாய ச கதி²தவாந், ஏதே யதி³ போதமத்⁴யே ந திஷ்ட²ந்தி தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ரக்ஷணம்’ ந ஸ²க்யம்’|
Paul said to the centurion, and to the soldiers: Except these stay in the ship, you cannot be saved.
32 ததா³ ஸேநாக³ணோ ரஜ்ஜூந் சி²த்வா நாவம்’ ஜலே பதிதும் அத³தா³த்|
Then the soldiers cut off the ropes of the boat, and let her fall off.
33 ப்ரபா⁴தஸமயே பௌல: ஸர்வ்வாந் ஜநாந் போ⁴ஜநார்த²ம்’ ப்ரார்த்²ய வ்யாஹரத், அத்³ய சதுர்த³ஸ²தி³நாநி யாவத்³ யூயம் அபேக்ஷமாநா அநாஹாரா: காலம் அயாபயத கிமபி நாபு⁴ம்’க்³த⁴ம்’|
And when it began to be light, Paul besought them all to take meat, saying: This day is the fourteenth day that you have waited, and continued fasting, taking nothing.
34 அதோ விநயே(அ)ஹம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ பு⁴ஜ்யதாம்’ ததோ யுஷ்மாகம்’ மங்க³லம்’ ப⁴விஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ கஸ்யசிஜ்ஜநஸ்ய ஸி²ரஸ: கேஸை²கோபி ந நம்’க்ஷ்யதி|
Wherefore I pray you to take some meat for your health’s sake; for there shall not an hair of the head of any of you perish.
35 இதி வ்யாஹ்ரு’த்ய பௌலம்’ பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ பா⁴ஷமாணஸ்தம்’ ப⁴ம்’க்த்வா போ⁴க்தும் ஆரப்³த⁴வாந்|
And when he had said these things, taking bread, he gave thanks to God in the sight of them all; and when he had broken it, he began to eat.
36 அநந்தரம்’ ஸர்வ்வே ச ஸுஸ்தி²ரா: ஸந்த: கா²த்³யாநி பர்ப்யக்³ரு’ஹ்லந்|
Then were they all of better cheer, and they also took some meat.
37 அஸ்மாகம்’ போதே ஷட்ஸப்தத்யதி⁴கஸ²தத்³வயலோகா ஆஸந்|
And we were in all in the ship, two hundred threescore and sixteen souls.
38 ஸர்வ்வேஷு லோகேஷு யதே²ஷ்டம்’ பு⁴க்தவத்ஸு போதஸ்த²ந் கோ³தூ⁴மாந் ஜலதௌ⁴ நிக்ஷிப்ய தை: போதஸ்ய பா⁴ரோ லகூ⁴க்ரு’த: |
And when they had eaten enough, they lightened the ship, casting the wheat into the sea.
39 தி³நே ஜாதே(அ)பி ஸ கோ தே³ஸ² இதி ததா³ ந பர்ய்யசீயத; கிந்து தத்ர ஸமதடம் ஏகம்’ கா²தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா யதி³ ஸ²க்நுமஸ்தர்ஹி வயம்’ தஸ்யாப்⁴யந்தரம்’ போதம்’ க³மயாம இதி மதிம்’ க்ரு’த்வா தே லங்க³ராந் சி²த்த்வா ஜலதௌ⁴ த்யக்தவந்த: |
And when it was day, they knew not the land; but they discovered a certain creek that had a shore, into which they minded, if they could, to thrust in the ship.
40 ததா² கர்ணப³ந்த⁴நம்’ மோசயித்வா ப்ரதா⁴நம்’ வாதவஸநம் உத்தோல்ய தீரஸமீபம்’ க³தவந்த: |
And when they had taken up the anchors, they committed themselves to the sea, loosing withal the rudder bands; and hoisting up the mainsail to the wind, they made towards shore.
41 கிந்து த்³வயோ: ஸமுத்³ரயோ: ஸங்க³மஸ்தா²நே ஸைகதோபரி போதே நிக்ஷிப்தே (அ)க்³ரபா⁴கே³ பா³தி⁴தே பஸ்²சாத்³பா⁴கே³ ப்ரப³லதரங்கோ³(அ)லக³த் தேந போதோ ப⁴க்³ந: |
And when we were fallen into a place where two seas met, they run the ship aground; and the forepart indeed, sticking fast, remained unmoveable: but the hinder part was broken with the violence of the sea.
42 தஸ்மாத்³ ப³ந்த³யஸ்²சேத்³ பா³ஹுபி⁴ஸ்தரந்த: பலாயந்தே இத்யாஸ²ங்கயா ஸேநாக³ணஸ்தாந் ஹந்தும் அமந்த்ரயத்;
And the soldiers’ counsel was, that they should kill the prisoners, lest any of them, swimming out, should escape.
43 கிந்து ஸ²தஸேநாபதி: பௌலம்’ ரக்ஷிதும்’ ப்ரயத்நம்’ க்ரு’த்வா தாந் தச்சேஷ்டாயா நிவர்த்ய இத்யாதி³ஷ்டவாந், யே பா³ஹுதரணம்’ ஜாநந்தி தே(அ)க்³ரே ப்ரோல்லம்ப்ய ஸமுத்³ரே பதித்வா பா³ஹுபி⁴ஸ்தீர்த்த்வா கூலம்’ யாந்து|
But the centurion, willing to save Paul, forbade it to be done; and he commanded that they who could swim, should cast themselves first into the sea, and save themselves, and get to land.
44 அபரம் அவஸி²ஷ்டா ஜநா: காஷ்ட²ம்’ போதீயம்’ த்³ரவ்யம்’ வா யேந யத் ப்ராப்யதே தத³வலம்ப்³ய யாந்து; இத்த²ம்’ ஸர்வ்வே பூ⁴மிம்’ ப்ராப்ய ப்ராணை ர்ஜீவிதா: |
And the rest, some they carried on boards, and some on those things that belonged to the ship. And so it came to pass, that every soul got safe to land.
