ப்ரேரிதா​: 25

1 அநந்தரம்’ பீ²ஷ்டோ நிஜராஜ்யம் ஆக³த்ய தி³நத்ரயாத் பரம்’ கைஸரியாதோ யிரூஸா²லம்நக³ரம் ஆக³மத்|

Lors donc que Festus fut arrivé dans sa province, il monta, au bout de trois jours, de Césarée à Jérusalem,

2 ததா³ மஹாயாஜகோ யிஹூதீ³யாநாம்’ ப்ரதா⁴நலோகாஸ்²ச தஸ்ய ஸமக்ஷம்’ பௌலம் அபாவத³ந்த|

et les grands prêtres et les principaux des Juifs lui adressèrent une plainte contre Paul, et ils le sollicitaient,

3 ப⁴வாந் தம்’ யிரூஸா²லமம் ஆநேதும் ஆஜ்ஞாபயத்விதி விநீய தே தஸ்மாத்³ அநுக்³ரஹம்’ வாஞ்சி²தவந்த​: |

en demandant contre celui-ci qu'il leur accordât la grâce de le faire venir à Jérusalem, parce qu'ils avaient dressé un guet-apens pour le tuer sur la route.

4 யத​: பதி²மத்⁴யே கோ³பநேந பௌலம்’ ஹந்தும்’ தை ர்கா⁴தகா நியுக்தா​: | பீ²ஷ்ட உத்தரம்’ த³த்தவாந் பௌல​: கைஸரியாயாம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி புநரல்பதி³நாத் பரம் அஹம்’ தத்ர யாஸ்யாமி|

Mais Festus répliqua que Paul était en prison à Césarée et que lui-même allait bientôt repartir:

5 ததஸ்தஸ்ய மாநுஷஸ்ய யதி³ கஸ்²சித்³ அபராத⁴ஸ்திஷ்ட²தி தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ யே ஸ²க்நுவந்தி தே மயா ஸஹ தத்ர க³த்வா தமபவத³ந்து ஸ ஏதாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந்|

« Que les principaux d'entre vous, ajouta-t-il, descendent donc avec moi, et, s'il y a quelque crime à la charge de cet homme, qu'ils l'accusent. »

6 த³ஸ²தி³வஸேப்⁴யோ(அ)தி⁴கம்’ விலம்ப்³ய பீ²ஷ்டஸ்தஸ்மாத் கைஸரியாநக³ரம்’ க³த்வா பரஸ்மிந் தி³வஸே விசாராஸந உபதி³ஸ்²ய பௌலம் ஆநேதும் ஆஜ்ஞாபயத்|

Puis, après être demeuré parmi eux pas plus de huit à dix jours, il revint à Césarée, et, s'étant, dès le lendemain, assis sur son tribunal, il ordonna qu'on amenât Paul.

7 பௌலே ஸமுபஸ்தி²தே ஸதி யிரூஸா²லம்நக³ராத்³ ஆக³தா யிஹூதீ³யலோகாஸ்தம்’ சதுர்தி³ஸி² ஸம்’வேஷ்ட்ய தஸ்ய விருத்³த⁴ம்’ ப³ஹூந் மஹாதோ³ஷாந் உத்தா²பிதவந்த​: கிந்து தேஷாம்’ கிமபி ப்ரமாணம்’ தா³தும்’ ந ஸ²க்நுவந்த​: |

Quand il fut arrivé, les Juifs, qui étaient venus de Jérusalem, l'entourèrent en l'accablant de nombreuses et graves inculpations qu'ils ne pouvaient prouver,

8 தத​: பௌல​: ஸ்வஸ்மிந் உத்தரமித³ம் உதி³தவாந், யிஹூதீ³யாநாம்’ வ்யவஸ்தா²யா மந்தி³ரஸ்ய கைஸரஸ்ய வா ப்ரதிகூலம்’ கிமபி கர்ம்ம நாஹம்’ க்ரு’தவாந்|

parce que Paul se justifiait de tout méfait, soit contre la loi des Juifs, soit contre le temple, soit contre l'empereur.

9 கிந்து பீ²ஷ்டோ யிஹூதீ³யாந் ஸந்துஷ்டாந் கர்த்தும் அபி⁴லஷந் பௌலம் அபா⁴ஷத த்வம்’ கிம்’ யிரூஸா²லமம்’ க³த்வாஸ்மிந் அபி⁴யோகே³ மம ஸாக்ஷாத்³ விசாரிதோ ப⁴விஷ்யஸி?

Mais Festus, voulant s'assurer la gratitude des Juifs, répliqua à Paul: « Veux-tu monter à Jérusalem pour y être jugé là-dessus, en ma présence? »

10 தத​: பௌல உத்தரம்’ ப்ரோக்தவாந், யத்ர மம விசாரோ ப⁴விதும்’ யோக்³ய​: கைஸரஸ்ய தத்ர விசாராஸந ஏவ ஸமுபஸ்தி²தோஸ்மி; அஹம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ காமபி ஹாநிம்’ நாகார்ஷம் இதி ப⁴வாந் யதா²ர்த²தோ விஜாநாதி|

Mais Paul dit: « C'est devant le tribunal de l'empereur que je comparais, c'est là que je dois être jugé; je n'ai commis nulle offense contre les Juifs, comme toi-même aussi tu le sais mieux que personne.

11 கஞ்சித³பராத⁴ம்’ கிஞ்சந வதா⁴ர்ஹம்’ கர்ம்ம வா யத்³யஹம் அகரிஷ்யம்’ தர்ஹி ப்ராணஹநநத³ண்ட³மபி போ⁴க்தும் உத்³யதோ(அ)ப⁴விஷ்யம்’, கிந்து தே மம ஸமபவாத³ம்’ குர்வ்வந்தி ஸ யதி³ கல்பிதமாத்ரோ ப⁴வதி தர்ஹி தேஷாம்’ கரேஷு மாம்’ ஸமர்பயிதும்’ கஸ்யாப்யதி⁴காரோ நாஸ்தி, கைஸரஸ்ய நிகடே மம விசாரோ ப⁴வது|

Si donc je suis coupable, et si j'ai fait quelque chose qui mérite la mort, je ne refuse point de mourir; mais, si rien de ce dont ceux-ci m'accusent n'est vrai, personne ne peut me livrer à eux. J'en appelle à l'empereur. »

12 ததா³ பீ²ஷ்டோ மந்த்ரிபி⁴​: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸம்’மந்த்ர்ய பௌலாய கதி²தவாந், கைஸரஸ்ய நிகடே கிம்’ தவ விசாரோ ப⁴விஷ்யதி? கைஸரஸ்ய ஸமீபம்’ க³மிஷ்யஸி|

Alors Festus, après avoir conféré avec son conseil, répliqua: « Tu en as appelé à l'empereur, tu iras devant l'empereur. »

13 கியத்³தி³நேப்⁴ய​: பரம் ஆக்³ரிப்பராஜா ப³ர்ணீகீ ச பீ²ஷ்டம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ கைஸரியாநக³ரம் ஆக³தவந்தௌ|

Cependant, au bout de quelques jours, le roi Agrippa et Bérénice vinrent à Césarée pour saluer Festus.

14 ததா³ தௌ ப³ஹுதி³நாநி தத்ர ஸ்தி²தௌ தத​: பீ²ஷ்டஸ்தம்’ ராஜாநம்’ பௌலஸ்ய கதா²ம்’ விஜ்ஞாப்ய கத²யிதும் ஆரப⁴த பௌலநாமாநம் ஏகம்’ ப³ந்தி³ பீ²லிக்ஷோ ப³த்³த⁴ம்’ ஸம்’ஸ்தா²ப்ய க³தவாந்|

Et, comme ils faisaient un assez long séjour, Festus exposa au roi l'affaire de Paul en disant: « Il y a un certain personnage que Félix a laissé prisonnier,

15 யிரூஸா²லமி மம ஸ்தி²திகாலே மஹாயாஜகோ யிஹூதீ³யாநாம்’ ப்ராசீநலோகாஸ்²ச தம் அபோத்³ய தம்ப்ரதி த³ண்டா³ஜ்ஞாம்’ ப்ரார்த²யந்த|

et contre lequel, lorsque je suis allé à Jérusalem, les grands prêtres et les anciens des Juifs m'ont adressé une plainte, en demandant sa condamnation;

16 ததோஹம் இத்யுத்தரம் அவத³ம்’ யாவத்³ அபோதி³தோ ஜந​: ஸ்வாபவாத³காந் ஸாக்ஷாத் க்ரு’த்வா ஸ்வஸ்மிந் யோ(அ)பராத⁴ ஆரோபிதஸ்தஸ்ய ப்ரத்யுத்தரம்’ தா³தும்’ ஸுயோக³ம்’ ந ப்ராப்நோதி, தாவத்காலம்’ கஸ்யாபி மாநுஷஸ்ய ப்ராணநாஸா²ஜ்ஞாபநம்’ ரோமிலோகாநாம்’ ரீதி ர்நஹி|

je leur ai répondu que ce n'est pas l'usage des Romains de livrer un homme, avant que l'accusé ait été mis en présence de ses accusateurs et qu'il ait obtenu la faculté de se justifier de l'accusation.

17 ததஸ்தேஷ்வத்ராக³தேஷு பரஸ்மிந் தி³வஸே(அ)ஹம் அவிலம்ப³ம்’ விசாராஸந உபவிஸ்²ய தம்’ மாநுஷம் ஆநேதும் ஆஜ்ஞாபயம்|

Eux donc s'étant réunis ici je ne perdis pas un moment, et, dès le jour suivant, m'étant assis sur mon tribunal, j'ordonnai qu'on amenât cet homme.

18 தத³நந்தரம்’ தஸ்யாபவாத³கா உபஸ்தா²ய யாத்³ரு’ஸ²ம் அஹம்’ சிந்திதவாந் தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கஞ்சந மஹாபவாத³ம்’ நோத்தா²ப்ய

Les accusateurs ayant comparu n'articulèrent contre lui aucun des crimes auxquels je m'attendais,

19 ஸ்வேஷாம்’ மதே ததா² பௌலோ யம்’ ஸஜீவம்’ வத³தி தஸ்மிந் யீஸு²நாமநி ம்ரு’தஜநே ச தஸ்ய விருத்³த⁴ம்’ கதி²தவந்த​: |

mais ils l'attaquaient sur des questions relatives à leur propre religion, et à un certain Jésus mort que Paul prétendait être vivant.

20 ததோஹம்’ தாத்³ரு’க்³விசாரே ஸம்’ஸ²யாந​: ஸந் கதி²தவாந் த்வம்’ யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா கிம்’ தத்ர விசாரிதோ ப⁴விதும் இச்ச²ஸி?

Pour moi, comme j'étais fort embarrassé pour faire une enquête sur ces questions, je lui demandai s'il voulait aller à Jérusalem pour y être jugé là-dessus;

21 ததா³ பௌலோ மஹாராஜஸ்ய நிகடே விசாரிதோ ப⁴விதும்’ ப்ரார்த²யத, தஸ்மாத்³ யாவத்காலம்’ தம்’ கைஸரஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிதும்’ ந ஸ²க்நோமி தாவத்காலம்’ தமத்ர ஸ்தா²பயிதும் ஆதி³ஷ்டவாந்|

mais Paul ayant interjeté un appel qui le constitue prisonnier en réservant sa cause à la connaissance de Sa Majesté, j'ai ordonné qu'il demeurât en prison jusques à ce que je l'envoyasse à l'empereur. »

22 தத ஆக்³ரிப்ப​: பீ²ஷ்டம் உக்தவாந், அஹமபி தஸ்ய மாநுஷஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும் அபி⁴லஷாமி| ததா³ பீ²ஷ்டோ வ்யாஹரத் ஸ்²வஸ்ததீ³யாம்’ கதா²ம்’ த்வம்’ ஸ்²ரோஷ்யஸி|

Et Agrippa dit à Festus: « Je désirerais pour ma part entendre aussi cet homme. » — « Demain, dit-il, tu l'entendras. »

23 பரஸ்மிந் தி³வஸே ஆக்³ரிப்போ ப³ர்ணீகீ ச மஹாஸமாக³மம்’ க்ரு’த்வா ப்ரதா⁴நவாஹிநீபதிபி⁴ ர்நக³ரஸ்த²ப்ரதா⁴நலோகைஸ்²ச ஸஹ மிலித்வா ராஜக்³ரு’ஹமாக³த்ய ஸமுபஸ்தி²தௌ ததா³ பீ²ஷ்டஸ்யாஜ்ஞயா பௌல ஆநீதோ(அ)ப⁴வத்|

Le lendemain donc, Agrippa et Bérénice étant arrivés en grande pompe, et s'étant rendus dans la salle d'audience avec les commandants militaires et les principaux personnages de la ville, Paul fut introduit sur l'ordre de Festus.

24 ததா³ பீ²ஷ்ட​: கதி²தவாந் ஹே ராஜந் ஆக்³ரிப்ப ஹே உபஸ்தி²தா​: ஸர்வ்வே லோகா யிரூஸா²லம்நக³ரே யிஹூதீ³யலோகஸமூஹோ யஸ்மிந் மாநுஷே மம ஸமீபே நிவேத³நம்’ க்ரு’த்வா ப்ரோச்சை​: கதா²மிமாம்’ கதி²தவாந் புநரல்பகாலமபி தஸ்ய ஜீவநம்’ நோசிதம்’ தமேதம்’ மாநுஷம்’ பஸ்²யத|

Et Festus dit: « Roi Aprippa, et vous tous qui êtes présents, vous voyez cet homme au sujet duquel toute la multitude des Juifs m'a sollicité, soit à Jérusalem, soit ici, en criant qu'il ne devait plus rester en vie;

25 கிந்த்வேஷ ஜந​: ப்ராணநாஸ²ர்ஹம்’ கிமபி கர்ம்ம ந க்ரு’தவாந் இத்யஜாநாம்’ ததா²பி ஸ மஹாராஜஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ விசாரிதோ ப⁴விதும்’ ப்ரார்த²யத தஸ்மாத் தஸ்ய ஸமீபம்’ தம்’ ப்ரேஷயிதும்’ மதிமகரவம்|

mais, pour moi, j'ai compris qu'il n'avait rien fait qui méritât la mort; cependant, comme Paul lui-même en a appelé à Sa Majesté, j'ai résolu de le faire partir.

26 கிந்து ஸ்ரீயுக்தஸ்ய ஸமீபம் ஏதஸ்மிந் கிம்’ லேக²நீயம் இத்யஸ்ய கஸ்யசிந் நிர்ணயஸ்ய ந ஜாதத்வாத்³ ஏதஸ்ய விசாரே ஸதி யதா²ஹம்’ லேகி²தும்’ கிஞ்சந நிஸ்²சிதம்’ ப்ராப்நோமி தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமக்ஷம்’ விஸே²ஷதோ ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ப⁴வத​: ஸமக்ஷம் ஏதம் ஆநயே|

Je ne sais pas trop qu'écrire de positif sur son compte à notre maître; c'est pourquoi je l'ai fait comparaître devant vous, et principalement devant toi, roi Agrippa, afin que, lorsqu'il aura été examiné, je puisse écrire quelque chose;

27 யதோ ப³ந்தி³ப்ரேஷணஸமயே தஸ்யாபி⁴யோக³ஸ்ய கிஞ்சித³லேக²நம் அஹம் அயுக்தம்’ ஜாநாமி|

car il me paraît absurde, en expédiant un prisonnier, de ne pas indiquer en même temps les crimes dont on l'accuse. »