ப்ரேரிதா​: 22

1 ஹே பித்ரு’க³ணா ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ணா​: , இதா³நீம்’ மம நிவேத³நே ஸமவத⁴த்த|

Varões irmãos e pais, ouvi agora a minha defesa perante vós.

2 ததா³ ஸ இப்³ரீயபா⁴ஷயா கதா²ம்’ கத²யதீதி ஸ்²ருத்வா ஸர்வ்வே லோகா அதீவ நி​: ஸ²ப்³தா³ ஸந்தோ(அ)திஷ்ட²ந்|

(E, quando ouviram falar-lhes em língua hebraica, maior silêncio guardaram.) E disse:

3 பஸ்²சாத் ஸோ(அ)கத²யத்³ அஹம்’ யிஹூதீ³ய இதி நிஸ்²சய​: கிலிகியாதே³ஸ²ஸ்ய தார்ஷநக³ரம்’ மம ஜந்மபூ⁴மி​: ,ஏதந்நக³ரீயஸ்ய க³மிலீயேலநாம்நோ(அ)த்⁴யாபகஸ்ய ஸி²ஷ்யோ பூ⁴த்வா பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ விதி⁴வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ஸம்பூர்ணரூபேண ஸி²க்ஷிதோ(அ)ப⁴வம் இதா³நீந்தநா யூயம்’ யாத்³ரு’ஸா² ப⁴வத² தாத்³ரு’ஸோ²(அ)ஹமபீஸ்²வரஸேவாயாம் உத்³யோகீ³ ஜாத​: |

Quanto a mim, sou varão judeu, nascido em Tarso de Cilicia, e nesta cidade criado aos pés de Gamaliel, instruído conforme a verdade da lei de nossos pais, zelador de Deus, como todos vós hoje sois.

4 மதமேதத்³ த்³விஷ்ட்வா தத்³க்³ராஹிநாரீபுருஷாந் காராயாம்’ ப³த்³த்⁴வா தேஷாம்’ ப்ராணநாஸ²பர்ய்யந்தாம்’ விபக்ஷதாம் அகரவம்|

Que tenho perseguido este caminho até à morte, prendendo, e metendo em prisões, assim varões como mulheres.

5 மஹாயாஜக​: ஸபா⁴ஸத³​: ப்ராசீநலோகாஸ்²ச மமைதஸ்யா​: கதா²யா​: ப்ரமாணம்’ தா³தும்’ ஸ²க்நுவந்தி, யஸ்மாத் தேஷாம்’ ஸமீபாத்³ த³ம்மேஷகநக³ரநிவாஸிப்⁴ராத்ரு’க³ணார்த²ம் ஆஜ்ஞாபத்ராணி க்³ரு’ஹீத்வா யே தத்ர ஸ்தி²தாஸ்தாந் த³ண்ட³யிதும்’ யிரூஸா²லமம் ஆநயநார்த²ம்’ த³ம்மேஷகநக³ரம்’ க³தோஸ்மி|

Como também o sumo sacerdote me é testemunha, e todo o conselho dos anciãos: dos quais ainda, levando cartas para os irmãos, fui a Damasco, para trazer manietados para Jerusalém aqueles que ali estivessem, para que fossem castigados.

6 கிந்து க³ச்ச²ந் தந்நக³ரஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ராப்தவாந் ததா³ த்³விதீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ஸத்யாம் அகஸ்மாத்³ க³க³ணாந்நிர்க³த்ய மஹதீ தீ³ப்தி ர்மம சதுர்தி³ஸி² ப்ரகாஸி²தவதீ|

Porém aconteceu que, indo eu já de caminho, e chegando perto de Damasco, quase ao meio dia, de repente me rodeou uma grande luz do céu.

7 ததோ மயி பூ⁴மௌ பதிதே ஸதி, ஹே ஸௌ²ல ஹே ஸௌ²ல குதோ மாம்’ தாட³யஸி? மாம்ப்ரதி பா⁴ஷித ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ ரவோபி மயா ஸ்²ருத​: |

E caí por terra, e ouvi uma voz que me dizia: Saulo, Saulo, porque me persegues?

8 ததா³ஹம்’ ப்ரத்யவத³ம்’, ஹே ப்ரபே⁴ கோ ப⁴வாந்? தத​: ஸோ(அ)வாதீ³த் யம்’ த்வம்’ தாட³யஸி ஸ நாஸரதீயோ யீஸு²ரஹம்’|

E eu respondi: Quem és, Senhor? E disse-me: Eu sou Jesus nazareno, a quem tu persegues.

9 மம ஸங்கி³நோ லோகாஸ்தாம்’ தீ³ப்திம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பி⁴யம்’ ப்ராப்தா​: , கிந்து மாம்ப்ரத்யுதி³தம்’ தத்³வாக்யம்’ தே நாபு³த்⁴யந்த|

E os que estavam comigo viram em verdade a luz, e se atemorisaram muito; mas não ouviram a voz daquele que falava comigo.

10 தத​: பரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாநஹம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? தத​: ப்ரபு⁴ரகத²யத், உத்தா²ய த³ம்மேஷகநக³ரம்’ யாஹி த்வயா யத்³யத் கர்த்தவ்யம்’ நிரூபிதமாஸ்தே தத் தத்ர த்வம்’ ஜ்ஞாபயிஷ்யஸே|

Então disse eu: Senhor, que farei? E o Senhor disse-me: Levanta-te, e vai a Damasco, e ali se te dirá tudo o que te é ordenado fazer.

11 அநந்தரம்’ தஸ்யா​: க²ரதரதீ³ப்தே​: காரணாத் கிமபி ந த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸங்கி³க³ணேந த்⁴ரு’தஹஸ்த​: ஸந் த³ம்மேஷகநக³ரம்’ வ்ரஜிதவாந்|

E, como eu não via, por causa do esplendor daquela luz, fui levado pela mão dos que estavam comigo, e cheguei a Damasco.

12 தந்நக³ரநிவாஸிநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ மாந்யோ வ்யவஸ்தா²நுஸாரேண ப⁴க்தஸ்²ச ஹநாநீயநாமா மாநவ ஏகோ

E um certo Ananias, varão pio conforme a lei, que tinha bom testemunho de todos os judeus que ali moravam,

13 மம ஸந்நிதி⁴ம் ஏத்ய திஷ்ட²ந் அகத²யத், ஹே ப்⁴ராத​: ஸௌ²ல ஸுத்³ரு’ஷ்டி ர்ப⁴வ தஸ்மிந் த³ண்டே³(அ)ஹம்’ ஸம்யக் தம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந்|

Vindo ter comigo, e apresentando-se, disse-me: Saulo, irmão, recobra a vista. E naquela mesma hora o vi.

14 தத​: ஸ மஹ்யம்’ கதி²தவாந் யதா² த்வம் ஈஸ்²வரஸ்யாபி⁴ப்ராயம்’ வேத்ஸி தஸ்ய ஸு²த்³த⁴ஸத்த்வஜநஸ்ய த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்ய தஸ்ய ஸ்ரீமுக²ஸ்ய வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி தந்நிமித்தம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம் ஈஸ்²வரஸ்த்வாம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’தவாநம்’|

E ele disse: O Deus de nossos pais de antemão te ordenou para que conheças a sua vontade, e vejas aquele Justo, e ouças a voz da sua boca.

15 யதோ யத்³யத்³ அத்³ராக்ஷீரஸ்²ரௌஷீஸ்²ச ஸர்வ்வேஷாம்’ மாநவாநாம்’ ஸமீபே த்வம்’ தேஷாம்’ ஸாக்ஷீ ப⁴விஷ்யஸி|

Porque lhe as de ser testemunha para com todos os homens do que tens visto e ouvido.

16 அதஏவ குதோ விலம்ப³ஸே? ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா ப்ரார்த்²ய நிஜபாபப்ரக்ஷாலநார்த²ம்’ மஜ்ஜநாய ஸமுத்திஷ்ட²|

E agora porque te deténs? Levanta-te, e batiza-te, e lava os teus pecados, invocando o nome do Senhor.

17 தத​: பரம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ ப்ரத்யாக³த்ய மந்தி³ரே(அ)ஹம் ஏகதா³ ப்ரார்த²யே, தஸ்மிந் ஸமயே(அ)ஹம் அபி⁴பூ⁴த​: ஸந் ப்ரபூ⁴ம்’ ஸாக்ஷாத் பஸ்²யந்,

E aconteceu-me, tornando eu para Jerusalém, que, orando eu no templo, fui arrebatado para fora de mim.

18 த்வம்’ த்வரயா யிரூஸா²லம​: ப்ரதிஷ்ட²ஸ்வ யதோ லோகாமயி தவ ஸாக்ஷ்யம்’ ந க்³ரஹீஷ்யந்தி, மாம்ப்ரத்யுதி³தம்’ தஸ்யேத³ம்’ வாக்யம் அஸ்²ரௌஷம்|

E vi o que me dizia: Dá-te pressa, e sai apressadamente de Jerusalém; porque não receberão o teu testemunho acerca de mim

19 ததோஹம்’ ப்ரத்யவாதி³ஷம் ஹே ப்ரபோ⁴ ப்ரதிப⁴ஜநப⁴வநம்’ த்வயி விஸ்²வாஸிநோ லோகாந் ப³த்³த்⁴வா ப்ரஹ்ரு’தவாந்,

E eu disse: Senhor, eles bem sabem que eu lançava na prisão e açoitava nas sinagogas os que criam em ti

20 ததா² தவ ஸாக்ஷிண​: ஸ்திபா²நஸ்ய ரக்தபாதநஸமயே தஸ்ய விநாஸ²ம்’ ஸம்மந்ய ஸந்நிதௌ⁴ திஷ்ட²ந் ஹந்த்ரு’லோகாநாம்’ வாஸாம்’ஸி ரக்ஷிதவாந், ஏதத் தே விது³​: |

E quando o sangue de Estevão, tua testemunha, se derramava, também eu estava presente, e consentia na sua morte, e guardava os vestidos dos que o matavam.

21 தத​: ஸோ(அ)கத²யத் ப்ரதிஷ்ட²ஸ்வ த்வாம்’ தூ³ரஸ்த²பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யே|

E disse-me: vai, porque hei de enviar-te aos gentios de longe.

22 ததா³ லோகா ஏதாவத்பர்ய்யந்தாம்’ ததீ³யாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ப்ரோச்சைரகத²யந், ஏநம்’ பூ⁴மண்ட³லாத்³ தூ³ரீகுருத, ஏதாத்³ரு’ஸ²ஜநஸ்ய ஜீவநம்’ நோசிதம்|

E ouviram-no até esta palavra, e levantaram a voz, dizendo: Tira da terra um tal homem, porque não convém que viva.

23 இத்யுச்சை​: கத²யித்வா வஸநாநி பரித்யஜ்ய க³க³ணம்’ ப்ரதி தூ⁴லீரக்ஷிபந்

E, clamando eles, e lançando de si os vestidos, e deitando pó para o ar,

24 தத​: ஸஹஸ்ரஸேநாபதி​: பௌலம்’ து³ர்கா³ப்⁴யந்தர நேதும்’ ஸமாதி³ஸ²த்| ஏதஸ்ய ப்ரதிகூலா​: ஸந்தோ லோகா​: கிந்நிமித்தம் ஏதாவது³ச்சை​: ஸ்வரம் அகுர்வ்வந், ஏதத்³ வேத்தும்’ தம்’ கஸ²யா ப்ரஹ்ரு’த்ய தஸ்ய பரீக்ஷாம்’ கர்த்துமாதி³ஸ²த்|

O tribuno mandou que o levassem para a fortaleza, dizendo que o examinassem com açoites, para saber por que causa assim clamavam contra ele.

25 பதா³தயஸ்²சர்ம்மநிர்ம்மிதரஜ்ஜுபி⁴ஸ்தஸ்ய ப³ந்த⁴நம்’ கர்த்துமுத்³யதாஸ்தாஸ்ததா³நீம்’ பௌல​: ஸம்முக²ஸ்தி²தம்’ ஸ²தஸேநாபதிம் உக்தவாந் த³ண்டா³ஜ்ஞாயாம் அப்ராப்தாயாம்’ கிம்’ ரோமிலோகம்’ ப்ரஹர்த்தும்’ யுஷ்மாகம் அதி⁴காரோஸ்தி?

E, quando o estavam atando com correias, disse Paulo ao centurião que ali estava: É-vos lícito açoitar um homem romano, sem ser condenado?

26 ஏநாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ ஸஹஸ்ரஸேநாபதே​: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா தாம்’ வார்த்தாமவத³த் ஸ ரோமிலோக ஏதஸ்மாத் ஸாவதா⁴ந​: ஸந் கர்ம்ம குரு|

E, ouvindo isto, o centurião foi, e anunciou ao tribuno, dizendo: Olha o que vais fazer, porque este homem é romano.

27 தஸ்மாத் ஸஹஸ்ரஸேநாபதி ர்க³த்வா தமப்ராக்ஷீத் த்வம்’ கிம்’ ரோமிலோக​: ? இதி மாம்’ ப்³ரூஹி| ஸோ(அ)கத²யத் ஸத்யம்|

E, vindo o tribuno, disse-lhe: Dize-me, és tu romano? E ele disse: Sim.

28 தத​: ஸஹஸ்ரஸேநாபதி​: கதி²தவாந் ப³ஹுத்³ரவிணம்’ த³த்த்வாஹம்’ தத் பௌரஸக்²யம்’ ப்ராப்தவாந்; கிந்து பௌல​: கதி²தவாந் அஹம்’ ஜநுநா தத் ப்ராப்தோ(அ)ஸ்மி|

E respondeu o tribuno: Eu com grande soma de dinheiro alcancei este direito de cidadão. Paulo disse: Mas eu sou-o de nascimento.

29 இத்த²ம்’ ஸதி யே ப்ரஹாரேண தம்’ பரீக்ஷிதும்’ ஸமுத்³யதா ஆஸந் தே தஸ்ய ஸமீபாத் ப்ராதிஷ்ட²ந்த; ஸஹஸ்ரஸேநாபதிஸ்தம்’ ரோமிலோகம்’ விஜ்ஞாய ஸ்வயம்’ யத் தஸ்ய ப³ந்த⁴நம் அகார்ஷீத் தத்காரணாத்³ அபி³பே⁴த்|

De sorte que logo dele se apartaram os que o haviam de examinar; e até o tribuno teve temor, quando soube que era romano, porque o tinha ligado.

30 யிஹூதீ³யலோகா​: பௌலம்’ குதோ(அ)பவத³ந்தே தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாதும்’ வாஞ்ச²ந் ஸஹஸ்ரஸேநாபதி​: பரே(அ)ஹநி பௌலம்’ ப³ந்த⁴நாத் மோசயித்வா ப்ரதா⁴நயாஜகாந் மஹாஸபா⁴யா​: ஸர்வ்வலோகாஸ்²ச ஸமுபஸ்தா²தும் ஆதி³ஸ்²ய தேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ பௌலம் அவரோஹ்ய ஸ்தா²பிதவாந்|

E no dia seguinte, querendo saber ao certo a causa por que era acusado pelos judeus, soltou-o das prisões, e mandou vir os principais dos sacerdotes, e todo o seu conselho; e, trazendo Paulo, o apresentou diante deles.