ப்ரேரிதா: 21
1 தை ர்விஸ்ரு’ஷ்டா: ஸந்தோ வயம்’ போதம்’ பா³ஹயித்வா ரு’ஜுமார்கே³ண கோஷம் உபத்³வீபம் ஆக³த்ய பரே(அ)ஹநி ரோதி³யோபத்³வீபம் ஆக³ச்சா²ம ததஸ்தஸ்மாத் பாதாராயாம் உபாதிஷ்டா²ம|
Toen we afscheid van hen hadden genomen, en afgevaren waren, stevenden we rechtdoor naar Kos, de volgende dag naar Rodus, en vandaar naar Pátara.
2 தத்ர பை²நீகியாதே³ஸ²கா³மிநம் போதமேகம்’ ப்ராப்ய தமாருஹ்ய க³தவந்த: |
Hier troffen we een schip, dat naar Fenicië voer; we gingen aan boord en staken in zee.
3 குப்ரோபத்³வீபம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தம்’ ஸவ்யதி³ஸி² ஸ்தா²பயித்வா ஸுரியாதே³ஸ²ம்’ க³த்வா போதஸ்த²த்³ரவ்யாண்யவரோஹயிதும்’ ஸோரநக³ரே லாகி³தவந்த: |
Toen we Cyprus in het gezicht kregen, lieten we het links liggen, zetten koers naar Syrië, en landden te Tyrus; want daar moest het schip de lading lossen.
4 தத்ர ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய ஸாக்ஷாத்கரணாய வயம்’ தத்ர ஸப்ததி³நாநி ஸ்தி²தவந்த: பஸ்²சாத்தே பவித்ரேணாத்மநா பௌலம்’ வ்யாஹரந் த்வம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ மா க³ம: |
We zochten daar de leerlingen op, en bleven er zeven dagen lang; ze bezwoeren Paulus door den Geest, niet naar Jerusalem te gaan
5 ததஸ்தேஷு ஸப்தஸு தி³நேஷு யாபிதேஷு ஸத்ஸு வயம்’ தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் நிஜவர்த்மநா க³தவந்த: , தஸ்மாத் தே ஸபா³லவ்ரு’த்³த⁴வநிதா அஸ்மாபி⁴: ஸஹ நக³ரஸ்ய பரிஸரபர்ய்யந்தம் ஆக³தா: பஸ்²சாத்³வயம்’ ஜலதி⁴தடே ஜாநுபாதம்’ ப்ரார்த²யாமஹி|
Nadat we er die dagen hadden doorgebracht, vertrokken we, en reisden verder; allen vergezelden ons met hun vrouwen en kinderen tot buiten de stad. Op het strand knielden we neer in gebed;
6 தத: பரஸ்பரம்’ விஸ்ரு’ஷ்டா: ஸந்தோ வயம்’ போதம்’ க³தாஸ்தே து ஸ்வஸ்வக்³ரு’ஹம்’ ப்ரத்யாக³தவந்த: |
toen zeiden we elkander vaarwel. Wij bestegen het schip, en zij keerden naar huis terug.
7 வயம்’ ஸோரநக³ராத் நாவா ப்ரஸ்தா²ய தலிமாயிநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம தத்ராஸ்மாகம்’ ஸமுத்³ரீயமார்க³ஸ்யாந்தோ(அ)ப⁴வத் தத்ர ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ நமஸ்க்ரு’த்ய தி³நமேகம்’ தை: ஸார்த்³த⁴ம் உஷதவந்த: |
We zeilden nu van Tyrus naar Ptolemaïs, waar we onze zeereis ten einde brachten; we gingen er de broeders begroeten, en vertoefden één dag onder hen.
8 பரே (அ)ஹநி பௌலஸ்தஸ்ய ஸங்கி³நோ வயஞ்ச ப்ரதிஷ்ட²மாநா: கைஸரியாநக³ரம் ஆக³த்ய ஸுஸம்’வாத³ப்ரசாரகாநாம்’ ஸப்தஜநாநாம்’ பி²லிபநாம்ந ஏகஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²யாவதிஷ்டா²ம|
De volgende dag vertrokken we weer, en kwamen te Cesarea aan. We begaven ons naar het huis van Filippus, den evangelist, een van de zeven en we bleven bij hem;
9 தஸ்ய சதஸ்ரோ து³ஹிதரோ(அ)நூடா⁴ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந்ய ஆஸந்|
hij had vier ongehuwde dochters, die profetessen waren.
10 தத்ராஸ்மாஸு ப³ஹுதி³நாநி ப்ரோஷிதேஷு யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ ஆக³த்யாகா³ப³நாமா ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸமுபஸ்தி²தவாந்|
Terwijl we daar meerdere dagen vertoefden, kwam er een profeet uit Judea aan, Agabus genaamd.
11 ஸோஸ்மாகம்’ ஸமீபமேத்ய பௌலஸ்ய கடிப³ந்த⁴நம்’ க்³ரு’ஹீத்வா நிஜஹஸ்தாபாதா³ந் ப³த்³த்⁴வா பா⁴ஷிதவாந் யஸ்யேத³ம்’ கடிப³ந்த⁴நம்’ தம்’ யிஹூதீ³யலோகா யிரூஸா²லமநக³ர இத்த²ம்’ ப³த்³த்⁴வா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தீதி வாக்யம்’ பவித்ர ஆத்மா கத²யதி|
Toen hij ons kwam bezoeken, nam hij de gordel van Paulus, bond zich handen en voeten, en sprak: Dit zegt de Heilige Geest: "Zó zullen de Joden te Jerusalem den man binden, wien deze gordel behoort, en hem overleveren in de handen der heidenen".
12 ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா வயம்’ தந்நக³ரவாஸிநோ ப்⁴ராதரஸ்²ச யிரூஸா²லமம்’ ந யாதும்’ பௌலம்’ வ்யநயாமஹி;
Toen we dit hoorden, drongen we met de broeders dier plaats er op aan, dat hij niet naar Jerusalem zou gaan.
13 கிந்து ஸ ப்ரத்யாவாதீ³த், யூயம்’ கிம்’ குருத²? கிம்’ க்ரந்த³நேந மமாந்த: கரணம்’ விதீ³ர்ணம்’ கரிஷ்யத²? ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ² ர்நாம்நோ நிமித்தம்’ யிரூஸா²லமி ப³த்³தோ⁴ ப⁴விதும்’ கேவல தந்ந ப்ராணாந் தா³துமபி ஸஸஜ்ஜோஸ்மி|
Maar Paulus antwoordde: Waarom weent gij, en breekt mij het hart? Ik ben immers bereid, mij te Jerusalem niet alleen te laten binden, maar er zelfs te sterven voor de naam van den Heer Jesus.
14 தேநாஸ்மாகம்’ கதா²யாம் அக்³ரு’ஹீதாயாம் ஈஸ்²வரஸ்ய யதே²ச்சா² ததை²வ ப⁴வத்வித்யுக்த்வா வயம்’ நிரஸ்யாம|
Daar hij zich niet liet overhalen, hielden wij ook niet langer aan, maar zeiden: De wil des Heren geschiede.
15 பரே(அ)ஹநி பாதே²யத்³ரவ்யாணி க்³ரு’ஹீத்வா யிரூஸா²லமம்’ ப்ரதி யாத்ராம் அகுர்ம்ம|
Na die dagen maakten we ons reisvaardig, en gingen op naar Jerusalem.
16 தத: கைஸரியாநக³ரநிவாஸிந: கதிபயா: ஸி²ஷ்யா அஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம் இத்வா க்ரு’ப்ரீயேந ம்நாஸந்நாம்நா யேந ப்ராசீநஸி²ஷ்யேந ஸார்த்³த⁴ம் அஸ்மாபி⁴ ர்வஸ்தவ்யம்’ தஸ்ய ஸமீபம் அஸ்மாந் நீதவந்த: |
Ook enige leerlingen van Cesarea gingen met ons mee, om ons bij zekeren Mnason van Cyprus te brengen, die reeds sedert lang een leerling was, en bij wien we onderdak zouden vinden.
17 அஸ்மாஸு யிரூஸா²லம்யுபஸ்தி²தேஷு தத்ரஸ்த²ப்⁴ராத்ரு’க³ணோ(அ)ஸ்மாந் ஆஹ்லாதே³ந க்³ரு’ஹீதவாந்|
Toen we te Jerusalem aankwamen, ontvingen ons de broeders met blijdschap.
18 பரஸ்மிந் தி³வஸே பௌலே(அ)ஸ்மாபி⁴: ஸஹ யாகூபோ³ க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டே லோகப்ராசீநா: ஸர்வ்வே தத்ர பரிஷதி³ ஸம்’ஸ்தி²தா: |
De volgende dag ging Paulus met ons naar Jakobus, waar ook al de priesters bijeen waren gekomen.
19 அநந்தரம்’ ஸ தாந் நத்வா ஸ்வீயப்ரசாரணேந பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாந் ப்ரதீஸ்²வரோ யாநி கர்ம்மாணி ஸாதி⁴தவாந் ததீ³யாம்’ கதா²ம் அநுக்ரமாத் கதி²தவாந்|
Na de begroeting verhaalde hij in bijzonderheden, wat God door zijn bemiddeling onder de heidenen had verricht.
20 இதி ஸ்²ருத்வா தே ப்ரபு⁴ம்’ த⁴ந்யம்’ ப்ரோச்ய வாக்யமித³ம் அபா⁴ஷந்த, ஹே ப்⁴ராத ர்யிஹூதீ³யாநாம்’ மத்⁴யே ப³ஹுஸஹஸ்ராணி லோகா விஸ்²வாஸிந ஆஸதே கிந்து தே ஸர்வ்வே வ்யவஸ்தா²மதாசாரிண ஏதத் ப்ரத்யக்ஷம்’ பஸ்²யஸி|
Toen ze dit hadden gehoord, verheerlijkten ze God Toch zeiden ze hem: Ge ziet, broeder, hoeveel duizenden Joden er zijn, die gelovig zijn geworden, en die allen ijveraars zijn voor de Wet.
21 ஸி²ஸூ²நாம்’ த்வக்சே²த³நாத்³யாசரணம்’ ப்ரதிஷித்⁴ய த்வம்’ பி⁴ந்நதே³ஸ²நிவாஸிநோ யிஹூதீ³யலோகாந் மூஸாவாக்யம் அஸ்²ரத்³தா⁴தும் உபதி³ஸ²ஸீதி தை: ஸ்²ருதமஸ்தி|
Maar nu hebben ze van u horen zeggen, dat ge afval van Moses leert aan de Joden, die onder de heidenen leven, en hun zegt, dat ze hun kinderen niet mogen besnijden, of volgens onze gebruiken mogen leven
22 த்வமத்ராக³தோஸீதி வார்த்தாம்’ ஸமாகர்ண்ய ஜநநிவஹோ மிலித்வாவஸ்²யமேவாக³மிஷ்யதி; அதஏவ கிம்’ கரணீயம்? அத்ர வயம்’ மந்த்ரயித்வா ஸமுபாயம்’ த்வாம்’ வதா³மஸ்தம்’ த்வமாசர|
Wat dus te doen? Ongetwijfeld komt er een talrijke schare bijeen; want men zal vernemen, dat ge gekomen zijt.
23 வ்ரதம்’ கர்த்தும்’ க்ரு’தஸங்கல்பா யே(அ)ஸ்மாம்’க சத்வாரோ மாநவா: ஸந்தி
Doe derhalve, wat we u zeggen. Onder ons bevinden zich vier mannen, die een gelofte hebben gedaan.
24 தாந் க்³ரு’ஹீத்வா தை: ஸஹித: ஸ்வம்’ ஸு²சிம்’ குரு ததா² தேஷாம்’ ஸி²ரோமுண்ட³நே யோ வ்யயோ ப⁴வதி தம்’ த்வம்’ தே³ஹி| ததா² க்ரு’தே த்வதீ³யாசாரே யா ஜநஸ்²ருதி ர்ஜாயதே ஸாலீகா கிந்து த்வம்’ விதி⁴ம்’ பாலயந் வ்யவஸ்தா²நுஸாரேணேவாசரஸீதி தே போ⁴த்ஸந்தே|
Neem ze met u mee, laat u gelijk met hen reinigen, en betaal voor hen de kosten opdat ze zich het hoofd kunnen laten scheren; dan zullen allen weten, dat het onwaar is, wat ze over u hebben gehoord, maar dat ge zelf de Wet onderhoudt.
25 பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ விஸ்²வாஸிலோகாநாம்’ நிகடே வயம்’ பத்ரம்’ லிகி²த்வேத்த²ம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவந்த: , தே³வப்ரஸாத³போ⁴ஜநம்’ ரக்தம்’ க³லபீட³நமாரிதப்ராணிபோ⁴ஜநம்’ வ்யபி⁴சாரஸ்²சைதேப்⁴ய: ஸ்வரக்ஷணவ்யதிரேகேண தேஷாமந்யவிதி⁴பாலநம்’ கரணீயம்’ ந|
Wat de heidenen betreft, die het geloof hebben aanvaard, we hebben hun onze beslissing doen kennen, dat ze zich moeten wachten voor afgodenvlees, voor bloed en verstikt vlees, en voor ontucht.
26 தத: பௌலஸ்தாந் மாநுஷாநாதா³ய பரஸ்மிந் தி³வஸே தை: ஸஹ ஸு²சி ர்பூ⁴த்வா மந்தி³ரம்’ க³த்வா ஸௌ²சகர்ம்மணோ தி³நேஷு ஸம்பூர்ணேஷு தேஷாம் ஏகைகார்த²ம்’ நைவேத்³யாத்³யுத்ஸர்கோ³ ப⁴விஷ்யதீதி ஜ்ஞாபிதவாந்|
Daarom nam Paulus de volgende dag de mannen met zich mee, liet zich tegelijk met hen reinigen, ging met hen de tempel binnen, en kondigde aan, wanneer de dagen der gelofte geëindigd zouden zijn, en het offer voor een ieder van hen zou worden gebracht.
27 தேஷு ஸப்தஸு தி³நேஷு ஸமாப்தகல்பேஷு ஆஸி²யாதே³ஸ²நிவாஸிநோ யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ விலோக்ய ஜநநிவஹஸ்ய மந: ஸு குப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயித்வா தம்’ த்⁴ரு’த்வா
Maar toen de zeven dagen bijna voorbij waren, zagen de Joden uit Azië hem in de tempel. Ze joegen al het volk bijeen, grepen hem vast, en gilden het uit:
28 ப்ரோச்சை: ப்ராவோசந், ஹே இஸ்ராயேல்லோகா: ஸர்வ்வே ஸாஹாய்யம்’ குருத| யோ மநுஜ ஏதேஷாம்’ லோகாநாம்’ மூஸாவ்யவஸ்தா²யா ஏதஸ்ய ஸ்தா²நஸ்யாபி விபரீதம்’ ஸர்வ்வத்ர ஸர்வ்வாந் ஸி²க்ஷயதி ஸ ஏஷ: ; விஸே²ஷத: ஸ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாந் மந்தி³ரம் ஆநீய பவித்ரஸ்தா²நமேதத்³ அபவித்ரமகரோத்|
"Israëlieten, te hulp! Dit is de man, die overal iedereen leert tegen het volk, tegen de Wet en tegen deze plaats; ook heeft hij heidenen in de tempel gebracht, en deze plaats ontwijd."
29 பூர்வ்வம்’ தே மத்⁴யேநக³ரம் இபி²ஷநக³ரீயம்’ த்ரபி²மம்’ பௌலேந ஸஹிதம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்த ஏதஸ்மாத் பௌலஸ்தம்’ மந்தி³ரமத்⁴யம் ஆநயத்³ இத்யந்வமிமத|
Want ze hadden Trófimus, den Efesiër, in zijn gezelschap in de stad gezien, en meenden nu, dat Paulus hem in de tempel gebracht had.
30 அதஏவ ஸர்வ்வஸ்மிந் நக³ரே கலஹோத்பந்நத்வாத் தா⁴வந்தோ லோகா ஆக³த்ய பௌலம்’ த்⁴ரு’த்வா மந்தி³ரஸ்ய ப³ஹிராக்ரு’ஷ்யாநயந் தத்க்ஷணாத்³ த்³வாராணி ஸர்வ்வாணி ச ருத்³தா⁴நி|
Heel de stad kwam in rep en roer, en het volk liep te hoop. Ze maakten zich van Paulus meester, en sleurden hem buiten de tempel, waarvan aanstonds de deuren werden gesloten.
31 தேஷு தம்’ ஹந்துமுத்³யதேஷு யிரூஸா²லம்நக³ரே மஹாநுபத்³ரவோ ஜாத இதி வார்த்தாயாம்’ ஸஹஸ்ரஸேநாபதே: கர்ணகோ³சரீபூ⁴தாயாம்’ ஸத்யாம்’ ஸ தத்க்ஷணாத் ஸைந்யாநி ஸேநாபதிக³ணஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ஜவேநாக³தவாந்|
Terwijl ze hem trachtten te doden, bereikte den legerhoofdman het bericht, dat heel Jerusalem in opschudding was.
32 ததோ லோகா: ஸேநாக³ணேந ஸஹ ஸஹஸ்ரஸேநாபதிம் ஆக³ச்ச²ந்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பௌலதாட³நாதோ ந்யவர்த்தந்த|
Aanstonds nam hij soldaten en honderdmannen met zich mee, en snelde er heen. Zodra men den hoofdman en de soldaten zag, hield men op, Paulus te slaan.
33 ஸ ஸஹஸ்ரஸேநாபதி: ஸந்நிதா⁴வாக³ம்ய பௌலம்’ த்⁴ரு’த்வா ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயேந ப³த்³த⁴ம் ஆதி³ஸ்²ய தாந் ப்ரு’ஷ்டவாந் ஏஷ க: ? கிம்’ கர்ம்ம சாயம்’ க்ரு’தவாந்?
De hoofdman kwam naderbij, nam hem gevangen, en liet hem met twee kettingen boeien. Nu onderzocht hij, wie hij was, en wat hij gedaan had.
34 ததோ ஜநஸமூஹஸ்ய கஸ்²சித்³ ஏகப்ரகாரம்’ கஸ்²சித்³ அந்யப்ரகாரம்’ வாக்யம் அரௌத் ஸ தத்ர ஸத்யம்’ ஜ்ஞாதும் கலஹகாரணாத்³ அஸ²க்த: ஸந் தம்’ து³ர்க³ம்’ நேதும் ஆஜ்ஞாபயத்|
Maar uit de hoop schreeuwde de een dit, de ander dat. Daar hij dus door het rumoer niets zekers te weten kon komen, gaf hij bevel, hem naar de burcht te brengen.
35 தேஷு ஸோபாநஸ்யோபரி ப்ராப்தேஷு லோகாநாம்’ ஸாஹஸகாரணாத் ஸேநாக³ண: பௌலமுத்தோல்ய நீதவாந்|
Op de trappen moest hij zelfs door de soldaten worden gedragen om het opdringen van het volk.
36 தத: ஸர்வ்வே லோகா: பஸ்²சாத்³கா³மிந: ஸந்த ஏநம்’ து³ரீகுருதேதி வாக்யம் உச்சைரவத³ந்|
Want de volkshoop bleef volgen, en roepen: Weg met hem.
37 பௌலஸ்ய து³ர்கா³நயநஸமயே ஸ தஸ்மை ஸஹஸ்ரஸேநாபதயே கதி²தவாந், ப⁴வத: புரஸ்தாத் கதா²ம்’ கத²யிதும்’ கிம் அநுமந்யதே? ஸ தமப்ரு’ச்ச²த் த்வம்’ கிம்’ யூநாநீயாம்’ பா⁴ஷாம்’ ஜாநாஸி?
Juist toen Paulus de burcht zou worden binnengebracht, zeide hij tot den hoofdman: Mag ik u misschien iets zeggen? Hij antwoordde: Kent ge grieks?
38 யோ மிஸரீயோ ஜந: பூர்வ்வம்’ விரோத⁴ம்’ க்ரு’த்வா சத்வாரி ஸஹஸ்ராணி கா⁴தகாந் ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா விபிநம்’ க³தவாந் த்வம்’ கிம்’ ஸஏவ ந ப⁴வஸி?
Zijt ge dan de Egyptenaar niet, die laatst dat oproer heeft verwekt, en vier duizend bandieten naar de woestijn met zich mee heeft gelokt?
39 ததா³ பௌலோ(அ)கத²யத் அஹம்’ கிலிகியாதே³ஸ²ஸ்ய தார்ஷநக³ரீயோ யிஹூதீ³யோ, நாஹம்’ ஸாமாந்யநக³ரீயோ மாநவ: ; அதஏவ விநயே(அ)ஹம்’ லாகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும்’ மாமநுஜாநீஷ்வ|
Paulus hernam: Ik ben een jood, van Tarsus in Cilicië, burger ener stad, die niet zonder betekenis is. Ik bid u, laat me spreken tot het volk.
40 தேநாநுஜ்ஞாத: பௌல: ஸோபாநோபரி திஷ்ட²ந் ஹஸ்தேநேங்கி³தம்’ க்ரு’தவாந், தஸ்மாத் ஸர்வ்வே ஸுஸ்தி²ரா அப⁴வந்| ததா³ பௌல இப்³ரீயபா⁴ஷயா கத²யிதும் ஆரப⁴த,
Toen hij verlof had gegeven, ging Paulus op de trappen staan, en wenkte met de hand tot het volk. En toen het doodstil was geworden, sprak hij hen toe in het hebreeuws, en zeide:
