ப்ரேரிதா​: 20

1 இத்த²ம்’ கலஹே நிவ்ரு’த்தே ஸதி பௌல​: ஸி²ஷ்யக³ணம் ஆஹூய விஸர்ஜநம்’ ப்ராப்ய மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|

Toen het tumult was bedaard, riep Paulus de leerlingen bijeen; hij vermaande hen, nam afscheid en vertrok naar Macedónië.

2 தேந ஸ்தா²நேந க³ச்ச²ந் தத்³தே³ஸீ²யாந் ஸி²ஷ்யாந் ப³ஹூபதி³ஸ்²ய யூநாநீயதே³ஸ²ம் உபஸ்தி²தவாந்|

Hij reisde die streken door, en vermaande de broeders door talrijke toespraken; daarna begaf hij zich naar Griekenland,

3 தத்ர மாஸத்ரயம்’ ஸ்தி²த்வா தஸ்மாத் ஸுரியாதே³ஸ²ம்’ யாதும் உத்³யத​: , கிந்து யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ஹந்தும்’ கு³ப்தா அதிஷ்ட²ந் தஸ்மாத் ஸ புநரபி மாகித³நியாமார்கே³ண ப்ரத்யாக³ந்தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந்|

waar hij drie maanden bleef. Toen hij zich naar Syrië wilde inschepen, legden de Joden hem een hinderlaag; daarom besloot hij, om over Macedónië terug te keren.

4 பி³ரயாநக³ரீயஸோபாத்ர​: தி²ஷலநீகீயாரிஸ்தார்க²ஸிகுந்தௌ³ த³ர்ப்³போ³நக³ரீயகா³யதீமதி²யௌ ஆஸி²யாதே³ஸீ²யதுகி²கத்ரபி²மௌ ச தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ஆஸி²யாதே³ஸ²ம்’ யாவத்³ க³தவந்த​: |

Als reisgezellen had hij een Bereër Sópater, den zoon van Pyrrus, Aristarchus en Secundus van Tessalonika, Cajus van Derbe, Timóteus, en de Asiaten Túchicus en Trófimus;

5 ஏதே ஸர்வ்வே (அ)க்³ரஸரா​: ஸந்தோ (அ)ஸ்மாந் அபேக்ஷ்ய த்ரோயாநக³ரே ஸ்தி²தவந்த​: |

maar zij reisden vooruit, en wachtten ons te Troas op.

6 கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவதி³நே ச க³தே ஸதி வயம்’ பி²லிபீநக³ராத் தோயபதே²ந க³த்வா பஞ்சபி⁴ ர்தி³நைஸ்த்ரோயாநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர ஸப்ததி³நாந்யவாதிஷ்டா²ம|

Wijzelf scheepten ons na de dagen der ongedesemde broden te Filippi in, en kwamen in vijf dagen bij hen te Troas, waar we zeven dagen bleven.

7 ஸப்தாஹஸ்ய ப்ரத²மதி³நே பூபாந் ப⁴ம்’க்து ஸி²ஷ்யேஷு மிலிதேஷு பௌல​: பரதி³நே தஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²தும் உத்³யத​: ஸந் தத³ஹ்நி ப்ராயேண க்ஷபாயா யாமத்³வயம்’ யாவத் ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகதா²ம் அகத²யத்|

Toen we op de eerste dag van de week bijeen waren gekomen, om brood te breken, hield Paulus, die de volgende morgen moest vertrekken, een toespraak tot hen, en rekte zijn rede tot middernacht.

8 உபரிஸ்தே² யஸ்மிந் ப்ரகோஷ்டே² ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வாஸந் தத்ர ப³ஹவ​: ப்ரதீ³பா​: ப்ராஜ்வலந்|

Er brandden veel lampen in de opperzaal, waar we vergaderd waren.

9 உதுக²நாமா கஸ்²சந யுவா ச வாதாயந உபவிஸ²ந் கோ⁴ரதரநித்³ராக்³ரஸ்தோ (அ)பூ⁴த் ததா³ பௌலேந ப³ஹுக்ஷணம்’ கதா²யாம்’ ப்ரசாரிதாயாம்’ நித்³ராமக்³ந​: ஸ தஸ்மாத்³ உபரிஸ்த²த்ரு’தீயப்ரகோஷ்டா²த்³ அபதத், ததோ லோகாஸ்தம்’ ம்ரு’தகல்பம்’ த்⁴ரு’த்வோத³தோலயந்|

Een jongeman, Éutuchus genaamd, was in het venster gaan zitten. Toen nu Paulus zo lang bleef spreken, kreeg hij geweldige slaap; en door slaap overmand, viel hij van de derde verdieping naar beneden, en werd dood opgenomen.

10 தத​: பௌலோ(அ)வருஹ்ய தஸ்ய கா³த்ரே பதித்வா தம்’ க்ரோடே³ நிதா⁴ய கதி²தவாந், யூயம்’ வ்யாகுலா மா பூ⁴த நாயம்’ ப்ராணை ர்வியுக்த​: |

Maar Paulus ging naar beneden, strekte zich over hem uit, sloeg zijn armen om hem heen, en zeide: Verontrust u niet; want zijn ziel is in hem.

11 பஸ்²சாத் ஸ புநஸ்²சோபரி க³த்வா பூபாந் ப⁴ம்’க்த்வா ப்ரபா⁴தம்’ யாவத் கதோ²பகத²நே க்ரு’த்வா ப்ரஸ்தி²தவாந்|

Hij ging weer naar boven, brak en at het brood, en sprak nog lange tijd tot aan de dageraad toe; toen vertrok hij.

12 தே ச தம்’ ஜீவந்தம்’ யுவாநம்’ க்³ரு’ஹீத்வா க³த்வா பரமாப்யாயிதா ஜாதா​: |

Ze brachten den jongeman levend naar huis, en waren niet weinig vertroost.

13 அநந்தரம்’ வயம்’ போதேநாக்³ரஸரா பூ⁴த்வாஸ்மநக³ரம் உத்தீர்ய்ய பௌலம்’ க்³ரஹீதும்’ மதிம் அகுர்ம்ம யத​: ஸ தத்ர பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜிதும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வேதி நிரூபிதவாந்|

Wijzelf gingen per schip vooruit, en stevenden naar Assus, om Paulus daar op te nemen; want zo had hij het beschikt, omdat hij zelf over land wilde gaan.

14 தஸ்மாத் தத்ராஸ்மாபி⁴​: ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்மிந் மிலிதே ஸதி வயம்’ தம்’ நீத்வா மிதுலீந்யுபத்³வீபம்’ ப்ராப்தவந்த​: |

Toen hij ons te Assus getroffen had, namen we hem aan boord, en vertrokken naar Mitulene.

15 தஸ்மாத் போதம்’ மோசயித்வா பரே(அ)ஹநி கீ²யோபத்³வீபஸ்ய ஸம்முக²ம்’ லப்³த⁴வந்தஸ்தஸ்மாத்³ ஏகேநாஹ்நா ஸாமோபத்³வீபம்’ க³த்வா போதம்’ லாக³யித்வா த்ரோகு³ல்லியே ஸ்தி²த்வா பரஸ்மிந் தி³வஸே மிலீதநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம|

Vandaar zeilden we verder, en kwamen de volgende dag op de hoogte van Chios. Daags daarna bereikten we Samos, en de dag daarop kwamen we te Milete aan.

16 யத​: பௌல ஆஸி²யாதே³ஸே² காலம்’ யாபயிதும் நாபி⁴லஷந் இபி²ஷநக³ரம்’ த்யக்த்வா யாதும்’ மந்த்ரணாம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவாந்; யஸ்மாத்³ யதி³ ஸாத்⁴யம்’ ப⁴வதி தர்ஹி நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய பஞ்சாஸ²த்தமதி³நே ஸ யிரூஸா²லம்யுபஸ்தா²தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந்|

Want Paulus had besloten, Éfese voorbij te varen, om geen tijd’ in Azië te verliezen, daar hij zich haastte, om zo mogelijk met Pinksteren te Jerusalem te zijn.

17 பௌலோ மிலீதாத்³ இபி²ஷம்’ ப்ரதி லோகம்’ ப்ரஹித்ய ஸமாஜஸ்ய ப்ராசீநாந் ஆஹூயாநீதவாந்|

Maar van Milete uit zond hij iemand naar Éfese, om de priesters van de gemeente te ontbieden.

18 தேஷு தஸ்ய ஸமீபம் உபஸ்தி²தேஷு ஸ தேப்⁴ய இமாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந், அஹம் ஆஸி²யாதே³ஸே² ப்ரத²மாக³மநம் ஆரப்⁴யாத்³ய யாவத்³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸ்தி²த்வா ஸர்வ்வஸமயே யதா²சரிதவாந் தத்³ யூயம்’ ஜாநீத²;

En toen ze waren aangekomen, sprak hij hen toe: Gij weet, hoe ik, van de eerste dag af, dat ik in Azië kwam, mij steeds onder u heb gedragen;

19 ப²லத​: ஸர்வ்வதா² நம்ரமநா​: ஸந் ப³ஹுஸ்²ருபாதேந யிஹுதீ³யாநாம் குமந்த்ரணாஜாதநாநாபரீக்ஷாபி⁴​: ப்ரபோ⁴​: ஸேவாமகரவம்’|

hoe ik den Heer met alle ootmoedigheid heb gediend, onder tranen en onder beproevingen, die mij overkwamen door de aanslagen der Joden;

20 காமபி ஹிதகதா²ம்’ ந கோ³பாயிதவாந் தாம்’ ப்ரசார்ய்ய ஸப்ரகாஸ²ம்’ க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே ஸமுபதி³ஸ்²யேஸ்²வரம்’ ப்ரதி மந​: பராவர்த்தநீயம்’ ப்ரபௌ⁴ யீஸு²க்²ரீஷ்டே விஸ்²வஸநீயம்’

hoe ik niet heb nagelaten, alles wat nuttig was, u te verkondigen, en het u te onderwijzen in het openbaar en te huis;

21 யிஹூதீ³யாநாம் அந்யதே³ஸீ²யலோகாநாஞ்ச ஸமீப ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி|

hoe ik bij Joden en heidenen getuigd heb voor de bekering tot God, en voor het geloof in onzen Heer Jesus Christus.

22 பஸ்²யத ஸாம்ப்ரதம் ஆத்மநாக்ரு’ஷ்ட​: ஸந் யிரூஸா²லம்நக³ரே யாத்ராம்’ கரோமி, தத்ர மாம்ப்ரதி யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தாந்யஹம்’ ந ஜாநாமி;

Zie, nu ben ik vast besloten, naar Jerusalem te gaan. Ik weet niet, wat mij daar zal overkomen,

23 கிந்து மயா ப³ந்த⁴நம்’ க்லேஸ²ஸ்²ச போ⁴க்தவ்ய இதி பவித்ர ஆத்மா நக³ரே நக³ரே ப்ரமாணம்’ த³தா³தி|

maar wel, dat de Heilige Geest van stad tot stad mij betuigt, dat mij boeien en verdrukkingen wachten.

24 ததா²பி தம்’ க்லேஸ²மஹம்’ த்ரு’ணாய ந மந்யே; ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹவிஷயகஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ப்ரமாணம்’ தா³தும்’, ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²​: ஸகாஸா²த³ யஸ்யா​: ஸேவாயா​: பா⁴ரம்’ ப்ராப்நவம்’ தாம்’ ஸேவாம்’ ஸாத⁴யிதும்’ ஸாநந்த³ம்’ ஸ்வமார்க³ம்’ ஸமாபயிதுஞ்ச நிஜப்ராணாநபி ப்ரியாந் ந மந்யே|

Maar zelf hecht ik aan mijn leven geen waarde, zo ik maar mijn taak mag volbrengen, en de bediening, die ik van den Heer Jesus ontving, om voor het evangelie van Gods genade te getuigen.

25 அது⁴நா பஸ்²யத யேஷாம்’ ஸமீபே(அ)ஹம் ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய ப்⁴ரமணம்’ க்ரு’தவாந் ஏதாத்³ரு’ஸா² யூயம்’ மம வத³நம்’ புந ர்த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்ஸ்யத² ஏதத³ப்யஹம்’ ஜாநாமி|

Zie, thans weet ik, dat gij mij niet weerziet gij allen, onder wie ik rondging, om het koninkrijk Gods te verkondigen.

26 யுஷ்மப்⁴யம் அஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வாந் ஆதே³ஸா²ந் ப்ரகாஸ²யிதும்’ ந ந்யவர்த்தே|

Daarom betuig ik u heden, dat ik rein ben van uw aller bloed

27 அஹம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ ரக்தபாததோ³ஷாத்³ யந்நிர்தோ³ஷ ஆஸே தஸ்யாத்³ய யுஷ்மாந் ஸாக்ஷிண​: கரோமி|

want ik heb niet nagelaten, u in zijn volle omvang Gods wil te doen kennen.

28 யூயம்’ ஸ்வேஷு ததா² யஸ்ய வ்ரஜஸ்யாத்⁴யக்ஷந் ஆத்மா யுஷ்மாந் விதா⁴ய ந்யயுங்க்த தத்ஸர்வ்வஸ்மிந் ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, ய ஸமாஜஞ்ச ப்ரபு⁴ ர்நிஜரக்தமூல்யேந க்ரீதவாந தம் அவத,

Geeft acht op uzelf, en op heel de kudde, waarover de Heilige Geest u als bewakers gesteld heeft, om Gods Kerk te besturen, die Hij zich door zijn eigen bloed heeft verworven.

29 யதோ மயா க³மநே க்ரு’தஏவ து³ர்ஜயா வ்ரு’கா யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யம்’ ப்ரவிஸ்²ய வ்ரஜம்’ ப்ரதி நிர்த³யதாம் ஆசரிஷ்யந்தி,

Ik weet, dat na mijn heengaan wrede wolven onder u zullen komen, die de kudde niet sparen

30 யுஷ்மாகமேவ மத்⁴யாத³பி லோகா உத்தா²ய ஸி²ஷ்யக³ணம் அபஹந்தும்’ விபரீதம் உபதே³க்ஷ்யந்தீத்யஹம்’ ஜாநாமி|

en dat uit uw eigen midden mannen zullen opstaan, die verkeerde dingen leren, om de leerlingen met zich mee te slepen.

31 இதி ஹேதோ ர்யூயம்’ ஸசைதந்யா​: ஸந்தஸ்திஷ்டத, அஹஞ்ச ஸாஸ்²ருபாத​: ஸந் வத்ஸரத்ரயம்’ யாவத்³ தி³வாநிஸ²ம்’ ப்ரதிஜநம்’ போ³த⁴யிதும்’ ந ந்யவர்த்தே தத³பி ஸ்மரத|

Weest daarom waakzaam, en blijft er aan denken, hoe ik drie jaren lang niet gerust heb, nacht en dag onder tranen ieder van u te vermanen.

32 இதா³நீம்’ ஹே ப்⁴ராதரோ யுஷ்மாகம்’ நிஷ்டா²ம்’ ஜநயிதும்’ பவித்ரீக்ரு’தலோகாநாம்’ மத்⁴யே(அ)தி⁴காரஞ்ச தா³தும்’ ஸமர்தோ² ய ஈஸ்²வரஸ்தஸ்யாநுக்³ரஹஸ்ய யோ வாத³ஸ்²ச தயோருப⁴யோ ர்யுஷ்மாந் ஸமார்பயம்|

En thans beveel ik u aan den Heer, en aan het woord zijner genade; aan Hem, die machtig is, om de bouw te voltooien, en u te midden van alle heiligen het erfdeel te schenken.

33 கஸ்யாபி ஸ்வர்ணம்’ ரூப்யம்’ வஸ்த்ரம்’ வா ப்ரதி மயா லோபோ⁴ ந க்ரு’த​: |

Ik heb niemands zilver, goud of kleding begeerd.

34 கிந்து மம மத்ஸஹசரலோகாநாஞ்சாவஸ்²யகவ்யயாய மதீ³யமித³ம்’ கரத்³வயம் அஸ்²ராம்யத்³ ஏதத்³ யூயம்’ ஜாநீத²|

Gij weet het zelf, dat deze handen hebben gearbeid voor mijn eigen behoeften en voor mijn gezellen.

35 அநேந ப்ரகாரேண க்³ரஹணத்³ தா³நம்’ ப⁴த்³ரமிதி யத்³வாக்யம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²​: கதி²தவாந் தத் ஸ்மர்த்தும்’ த³ரித்³ரலோகாநாமுபகாரார்த²ம்’ ஸ்²ரமம்’ கர்த்துஞ்ச யுஷ்மாகம் உசிதம் ஏதத்ஸர்வ்வம்’ யுஷ்மாநஹம் உபதி³ஷ்டவாந்|

In ieder opzicht heb ik u getoond, dat men zó arbeiden moet, om de zwakken te steunen, en de woorden van den Heer Jesus indachtig te zijn, die zelf heeft gezegd "Het is zaliger te geven dan te ontvangen".

36 ஏதாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸ ஜாநுநீ பாதயித்வா ஸர்வை​: ஸஹ ப்ரார்த²யத|

Toen hij dit had gezegd, boog hij zijn knieën, en bad met hen allen.

37 தேந தே க்ரந்த்³ரந்த​:

En allen begonnen luide te wenen, vielen Paulus om de hals, en omhelsden hem teder;

38 புந ர்மம முக²ம்’ ந த்³ரக்ஷ்யத² விஸே²ஷத ஏஷா யா கதா² தேநாகதி² தத்காரணாத் ஸோ²கம்’ விலாபஞ்ச க்ரு’த்வா கண்ட²ம்’ த்⁴ரு’த்வா சும்பி³தவந்த​: | பஸ்²சாத் தே தம்’ போதம்’ நீதவந்த​: |

ze waren vooral bedroefd, omdat hij gezegd had, dat ze hem niet zouden weerzien. Daarna deden ze hem uitgeleide naar het schip.