ப்ரேரிதா: 12
1 தஸ்மிந் ஸமயே ஹேரோத்³ராஜோ மண்ட³ல்யா: கியஜ்ஜநேப்⁴யோ து³: க²ம்’ தா³தும்’ ப்ராரப⁴த்|
Y en el mismo tiempo el rey Heródes tendió las manos para maltratar a algunos de la iglesia.
2 விஸே²ஷதோ யோஹந: ஸோத³ரம்’ யாகூப³ம்’ கரவாலாகா⁴தேந் ஹதவாந்|
Y mató a Santiago el hermano de Juan a espada.
3 தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: ஸந்துஷ்டா அப⁴வந் இதி விஜ்ஞாய ஸ பிதரமபி த⁴ர்த்தும்’ க³தவாந்|
Y viendo que había agradado a los Judíos, pasó adelante para prender también a Pedro. (Eran entonces los días de los panes sin levadura.)
4 ததா³ கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸமய உபாதிஷ்டத்; அத உத்ஸவே க³தே ஸதி லோகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ தம்’ ப³ஹிராநேய்யாமீதி மநஸி ஸ்தி²ரீக்ரு’த்ய ஸ தம்’ தா⁴ரயித்வா ரக்ஷ்ணார்த²ம் யேஷாம் ஏகைகஸம்’கே⁴ சத்வாரோ ஜநா: ஸந்தி தேஷாம்’ சதுர்ணாம்’ ரக்ஷகஸம்’கா⁴நாம்’ ஸமீபே தம்’ ஸமர்ப்ய காராயாம்’ ஸ்தா²பிதவாந்|
El cual prendido, le echó en la cárcel, entregándo le a cuatro cuaterniones de soldados que le guardasen: queriendo sacarle al pueblo después de la pascua.
5 கிந்தும்’ பிதரஸ்ய காராஸ்தி²திகாரணாத் மண்ட³ல்யா லோகா அவிஸ்²ராமம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே ப்ரார்த²யந்த|
Así que, Pedro era guardado en la cárcel; mas la iglesia hacía oración a Dios sin cesar por él.
6 அநந்தரம்’ ஹேரோதி³ தம்’ ப³ஹிராநாயிதும்’ உத்³யதே ஸதி தஸ்யாம்’ ராத்ரௌ பிதரோ ரக்ஷகத்³வயமத்⁴யஸ்தா²நே ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயேந ப³த்³த்⁴வ: ஸந் நித்³ரித ஆஸீத், தௌ³வாரிகாஸ்²ச காராயா: ஸம்முகே² திஷ்ட²நதோ த்³வாரம் அரக்ஷிஷு: |
Y cuando Heródes le había de sacar, aquella misma noche, estaba Pedro durmiendo entre dos soldados, preso con dos cadenas, y los guardas delante de la puerta que guardaban la cárcel.
7 ஏதஸ்மிந் ஸமயே பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³தே ஸமுபஸ்தி²தே காரா தீ³ப்திமதீ ஜாதா; தத: ஸ தூ³த: பிதரஸ்ய குக்ஷாவாவாதம்’ க்ரு’த்வா தம்’ ஜாக³ரயித்வா பா⁴ஷிதவாந் தூர்ணமுத்திஷ்ட²; ததஸ்தஸ்ய ஹஸ்தஸ்த²ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயம்’ க³லத் பதிதம்’|
Y, he aquí, el ángel del Señor sobrevino, y una luz resplandeció en la cárcel: e hiriendo a Pedro en el lado, le despertó, diciendo: Levántate prestamente. Y las cadenas se le cayeron de las manos.
8 ஸ தூ³தஸ்தமவத³த், ப³த்³த⁴கடி: ஸந் பாத³யோ: பாது³கே அர்பய; தேந ததா² க்ரு’தே ஸதி தூ³தஸ்தம் உக்தவாந் கா³த்ரீயவஸ்த்ரம்’ கா³த்ரே நிதா⁴ய மம பஸ்²சாத்³ ஏஹி|
Y le dijo el ángel: Cíñete, y átate tus sandalias. Y lo hizo así. Y le dijo: Rodéate tu ropa, y sígueme.
9 தத: பிதரஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந ப³ஹிரக³ச்ச²த், கிந்து தூ³தேந கர்ம்மைதத் க்ரு’தமிதி ஸத்யமஜ்ஞாத்வா ஸ்வப்நத³ர்ஸ²நம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
Y saliendo, le seguía; y no sabía que era verdad lo que hacía el ángel: mas pensaba que veía una visión.
10 இத்த²ம்’ தௌ ப்ரத²மாம்’ த்³விதீயாஞ்ச காராம்’ லங்கி⁴த்வா யேந லௌஹநிர்ம்மிதத்³வாரேண நக³ரம்’ க³ம்யதே தத்ஸமீபம்’ ப்ராப்நுதாம்’; ததஸ்தஸ்ய கவாடம்’ ஸ்வயம்’ முக்தமப⁴வத் ததஸ்தௌ தத்ஸ்தா²நாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா மார்கை³கஸ்ய ஸீமாம்’ யாவத்³ க³தௌ; ததோ(அ)கஸ்மாத் ஸ தூ³த: பிதரம்’ த்யக்தவாந்|
Y como pasaron la primera y la segunda guarda, vinieron a la puerta de hierro, que va a la ciudad, la cual se les abrió de suyo; y salidos, pasaron adelante por una calle; y luego el ángel se apartó de él.
11 ததா³ ஸ சேதநாம்’ ப்ராப்ய கதி²தவாந் நிஜதூ³தம்’ ப்ரஹித்ய பரமேஸ்²வரோ ஹேரோதோ³ ஹஸ்தாத்³ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ ஸர்வ்வாஸா²யாஸ்²ச மாம்’ ஸமுத்³த்⁴ரு’தவாந் இத்யஹம்’ நிஸ்²சயம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
Entonces Pedro, volviendo en sí, dijo: Ahora entiendo verdaderamente, que el Señor ha enviado su ángel, y me ha librado de la mano de Heródes, y de toda la expectación del pueblo de los Judíos.
12 ஸ விவிச்ய மார்கநாம்ரா விக்²யாதஸ்ய யோஹநோ மாது ர்மரியமோ யஸ்மிந் க்³ரு’ஹே ப³ஹவ: ஸம்பூ⁴ய ப்ரார்த²யந்த தந்நிவேஸ²நம்’ க³த: |
Y habiendo considerado, llegó a casa de María la madre de Juan, el que tenía por sobrenombre Márcos, donde muchos estaban congregados, y orando.
13 பிதரேண ப³ஹிர்த்³வார ஆஹதே ஸதி ரோதா³நாமா பா³லிகா த்³ரஷ்டும்’ க³தா|
Y tocando Pedro a la puerta del portal, salió una muchacha, para escuchar, que se llamaba Rode.
14 தத: பிதரஸ்ய ஸ்வரம்’ ஸ்²ருவா ஸா ஹர்ஷயுக்தா ஸதீ த்³வாரம்’ ந மோசயித்வா பிதரோ த்³வாரே திஷ்ட²தீதி வார்த்தாம்’ வக்தும் அப்⁴யந்தரம்’ தா⁴வித்வா க³தவதீ|
La cual como conoció la voz de Pedro, de gozo no abrió la puerta, sino corriendo dentro, dio la nueva, que Pedro estaba ante la puerta.
15 தே ப்ராவோசந் த்வமுந்மத்தா ஜாதாஸி கிந்து ஸா முஹுர்முஹுருக்தவதீ ஸத்யமேவைதத்|
Y ellos le dijeron: Estás loca: mas ella afirmaba que era así. Entonces ellos decían: Su ángel es.
16 ததா³ தே கதி²தவந்தஸ்தர்ஹி தஸ்ய தூ³தோ ப⁴வேத்|
Empero Pedro perseveraba en llamar; y como le abrieron la puerta, le vieron, y se espantaron.
17 பிதரோ த்³வாரமாஹதவாந் ஏதஸ்மிந்நந்தரே த்³வாரம்’ மோசயித்வா பிதரம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா விஸ்மயம்’ ப்ராப்தா: |
Mas él, haciéndoles señal con la mano que callasen, les contó como el Señor le había sacado de la cárcel; y dijo: Hacéd saber esto a Santiago y a los hermanos. Y salido, se partió a otro lugar.
18 தத: பிதரோ நி: ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்தா²தும்’ தாந் ப்ரதி ஹஸ்தேந ஸங்கேதம்’ க்ரு’த்வா பரமேஸ்²வரோ யேந ப்ரகாரேண தம்’ காராயா உத்³த்⁴ரு’த்யாநீதவாந் தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம்’ தாநஜ்ஞாபயத், யூயம்’ க³த்வா யாகுப³ம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணஞ்ச வார்த்தாமேதாம்’ வத³தேத்யுக்தா ஸ்தா²நாந்தரம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
Siendo pues de día, había no poco alboroto entre los soldados, sobre qué se había hecho de Pedro.
19 ப்ரபா⁴தே ஸதி பிதர: க்வ க³த இத்யத்ர ரக்ஷகாணாம்’ மத்⁴யே மஹாந் கலஹோ ஜாத: |
Mas Heródes, como le buscó, y no le halló, hecha inquisición de los guardas, los mandó llevar a la muerte. Y descendiendo de Judea a Cesarea, se quedó allí.
20 ஹேரோத்³ ப³ஹு ம்ரு’க³யித்வா தஸ்யோத்³தே³ஸே² ந ப்ராப்தே ஸதி ரக்ஷகாந் ஸம்’ப்ரு’ச்ச்²ய தேஷாம்’ ப்ராணாந் ஹந்தும் ஆதி³ஷ்டவாந்|
Y Heródes estaba enojado contra los de Tiro, y los de Sidón; mas ellos vinieron de acuerdo a él; y habiendo sobornado a Blasto, que era el camarero del rey, pedían paz; porque las tierras de ellos eran mantenidas por las del rey.
21 பஸ்²சாத் ஸ யிஹூதீ³யப்ரதே³ஸா²த் கைஸரியாநக³ரம்’ க³த்வா தத்ராவாதிஷ்ட²த்|
Y en un día señalado, Heródes vestido de ropa real, se sentó en su trono, y les arengaba.
22 ஸோரஸீதோ³நதே³ஸ²யோ ர்லோகேப்⁴யோ ஹேரோதி³ யுயுத்ஸௌ ஸதி தே ஸர்வ்வ ஏகமந்த்ரணா: ஸந்தஸ்தஸ்ய ஸமீப உபஸ்தா²ய ல்வாஸ்தநாமாநம்’ தஸ்ய வஸ்த்ரக்³ரு’ஹாதீ⁴ஸ²ம்’ ஸஹாயம்’ க்ரு’த்வா ஹேரோதா³ ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸந்தி⁴ம்’ ப்ரார்த²யந்த யதஸ்தஸ்ய ராஜ்ஞோ தே³ஸே²ந தேஷாம்’ தே³ஸீ²யாநாம்’ ப⁴ரணம் அப⁴வத்ம்’
Y el pueblo aclamaba, diciendo: Esta es la voz de un dios, y no de un hombre.
23 அத: குத்ரசிந் நிருபிததி³நே ஹேரோத்³ ராஜகீயம்’ பரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ய ஸிம்’ஹாஸநே ஸமுபவிஸ்²ய தாந் ப்ரதி கதா²ம் உக்தவாந்|
Y luego el ángel del Señor le hirió, por cuanto no dio la gloria a Dios; y comido de gusanos espiró.
24 ததோ லோகா உச்சை: காரம்’ ப்ரத்யவத³ந், ஏஷ மநுஜரவோ ந ஹி, ஈஸ்²வரீயரவ: |
Mas la palabra del Señor crecía, y se multiplicaba.
25 ததா³ ஹேரோத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸம்மாநம்’ நாகரோத்; தஸ்மாத்³தே⁴தோ: பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³தோ ஹடா²த் தம்’ ப்ராஹரத் தேநைவ ஸ கீடை: க்ஷீண: ஸந் ப்ராணாந் அஜஹாத்| கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய கதா² தே³ஸ²ம்’ வ்யாப்ய ப்ரப³லாப⁴வத்| தத: பரம்’ ப³ர்ணப்³பா³ஸௌ²லௌ யஸ்ய கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ ப்ராப்நுதாம்’ தாப்⁴யாம்’ தஸ்மிந் ஸம்பாதி³தே ஸதி மார்கநாம்நா விக்²யாதோ யோ யோஹந் தம்’ ஸங்கி³நம்’ க்ரு’த்வா யிரூஸா²லம்நக³ராத் ப்ரத்யாக³தௌ|
Y Barnabás y Saulo volvieron de Jerusalem, cumplido su ministerio, tomando consigo a Juan, el que tenía por sobrenombre Márcos.
