ப்ரேரிதா: 12
1 தஸ்மிந் ஸமயே ஹேரோத்³ராஜோ மண்ட³ல்யா: கியஜ்ஜநேப்⁴யோ து³: க²ம்’ தா³தும்’ ப்ராரப⁴த்|
And at the same time, Herod the king stretched forth his hands, to afflict some of the church.
2 விஸே²ஷதோ யோஹந: ஸோத³ரம்’ யாகூப³ம்’ கரவாலாகா⁴தேந் ஹதவாந்|
And he killed James, the brother of John, with the sword.
3 தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: ஸந்துஷ்டா அப⁴வந் இதி விஜ்ஞாய ஸ பிதரமபி த⁴ர்த்தும்’ க³தவாந்|
And seeing that it pleased the Jews, he proceeded to take up Peter also. Now it was in the days of the Azymes.
4 ததா³ கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸமய உபாதிஷ்டத்; அத உத்ஸவே க³தே ஸதி லோகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ தம்’ ப³ஹிராநேய்யாமீதி மநஸி ஸ்தி²ரீக்ரு’த்ய ஸ தம்’ தா⁴ரயித்வா ரக்ஷ்ணார்த²ம் யேஷாம் ஏகைகஸம்’கே⁴ சத்வாரோ ஜநா: ஸந்தி தேஷாம்’ சதுர்ணாம்’ ரக்ஷகஸம்’கா⁴நாம்’ ஸமீபே தம்’ ஸமர்ப்ய காராயாம்’ ஸ்தா²பிதவாந்|
And when he had apprehended him, he cast him into prison, delivering him to four files of soldiers to be kept, intending, after the pasch, to bring him forth to the people.
5 கிந்தும்’ பிதரஸ்ய காராஸ்தி²திகாரணாத் மண்ட³ல்யா லோகா அவிஸ்²ராமம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே ப்ரார்த²யந்த|
Peter therefore was kept in prison. But prayer was made without ceasing by the church unto God for him.
6 அநந்தரம்’ ஹேரோதி³ தம்’ ப³ஹிராநாயிதும்’ உத்³யதே ஸதி தஸ்யாம்’ ராத்ரௌ பிதரோ ரக்ஷகத்³வயமத்⁴யஸ்தா²நே ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயேந ப³த்³த்⁴வ: ஸந் நித்³ரித ஆஸீத், தௌ³வாரிகாஸ்²ச காராயா: ஸம்முகே² திஷ்ட²நதோ த்³வாரம் அரக்ஷிஷு: |
And when Herod would have brought him forth, the same night Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains: and the keepers before the door kept the prison.
7 ஏதஸ்மிந் ஸமயே பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³தே ஸமுபஸ்தி²தே காரா தீ³ப்திமதீ ஜாதா; தத: ஸ தூ³த: பிதரஸ்ய குக்ஷாவாவாதம்’ க்ரு’த்வா தம்’ ஜாக³ரயித்வா பா⁴ஷிதவாந் தூர்ணமுத்திஷ்ட²; ததஸ்தஸ்ய ஹஸ்தஸ்த²ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயம்’ க³லத் பதிதம்’|
And behold an angel of the Lord stood by him: and a light shined in the room: and he striking Peter on the side, raised him up, saying: Arise quickly. And the chains fell off from his hands.
8 ஸ தூ³தஸ்தமவத³த், ப³த்³த⁴கடி: ஸந் பாத³யோ: பாது³கே அர்பய; தேந ததா² க்ரு’தே ஸதி தூ³தஸ்தம் உக்தவாந் கா³த்ரீயவஸ்த்ரம்’ கா³த்ரே நிதா⁴ய மம பஸ்²சாத்³ ஏஹி|
And the angel said to him: Gird thyself, and put on thy sandals. And he did so. And he said to him: Cast thy garment about thee, and follow me.
9 தத: பிதரஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந ப³ஹிரக³ச்ச²த், கிந்து தூ³தேந கர்ம்மைதத் க்ரு’தமிதி ஸத்யமஜ்ஞாத்வா ஸ்வப்நத³ர்ஸ²நம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
And going out, he followed him, and he knew not that it was true which was done by the angel: but thought he saw a vision.
10 இத்த²ம்’ தௌ ப்ரத²மாம்’ த்³விதீயாஞ்ச காராம்’ லங்கி⁴த்வா யேந லௌஹநிர்ம்மிதத்³வாரேண நக³ரம்’ க³ம்யதே தத்ஸமீபம்’ ப்ராப்நுதாம்’; ததஸ்தஸ்ய கவாடம்’ ஸ்வயம்’ முக்தமப⁴வத் ததஸ்தௌ தத்ஸ்தா²நாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா மார்கை³கஸ்ய ஸீமாம்’ யாவத்³ க³தௌ; ததோ(அ)கஸ்மாத் ஸ தூ³த: பிதரம்’ த்யக்தவாந்|
And passing through the first and the second ward, they came to the iron gate that leadeth to the city, which of itself opened to them. And going out, they passed on through one street: and immediately the angel departed from him.
11 ததா³ ஸ சேதநாம்’ ப்ராப்ய கதி²தவாந் நிஜதூ³தம்’ ப்ரஹித்ய பரமேஸ்²வரோ ஹேரோதோ³ ஹஸ்தாத்³ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ ஸர்வ்வாஸா²யாஸ்²ச மாம்’ ஸமுத்³த்⁴ரு’தவாந் இத்யஹம்’ நிஸ்²சயம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
And Peter coming to himself, said: Now I know in very deed, that the Lord hath sent his angel, and hath delivered me out of the hand of Herod, and from all the expectation of the people of the Jews.
12 ஸ விவிச்ய மார்கநாம்ரா விக்²யாதஸ்ய யோஹநோ மாது ர்மரியமோ யஸ்மிந் க்³ரு’ஹே ப³ஹவ: ஸம்பூ⁴ய ப்ரார்த²யந்த தந்நிவேஸ²நம்’ க³த: |
And considering, he came to the house of Mary the mother of John, who was surnamed Mark, where many were gathered together and praying.
13 பிதரேண ப³ஹிர்த்³வார ஆஹதே ஸதி ரோதா³நாமா பா³லிகா த்³ரஷ்டும்’ க³தா|
And when he knocked at the door of the gate, a damsel came to hearken, whose name was Rhode.
14 தத: பிதரஸ்ய ஸ்வரம்’ ஸ்²ருவா ஸா ஹர்ஷயுக்தா ஸதீ த்³வாரம்’ ந மோசயித்வா பிதரோ த்³வாரே திஷ்ட²தீதி வார்த்தாம்’ வக்தும் அப்⁴யந்தரம்’ தா⁴வித்வா க³தவதீ|
And as soon as she knew Peter’s voice, she opened not the gate for joy, but running in she told that Peter stood before the gate.
15 தே ப்ராவோசந் த்வமுந்மத்தா ஜாதாஸி கிந்து ஸா முஹுர்முஹுருக்தவதீ ஸத்யமேவைதத்|
But they said to her: Thou art mad. But she affirmed that it was so. Then said they: It is his angel.
16 ததா³ தே கதி²தவந்தஸ்தர்ஹி தஸ்ய தூ³தோ ப⁴வேத்|
But Peter continued knocking. And when they had opened, they saw him, and were astonished.
17 பிதரோ த்³வாரமாஹதவாந் ஏதஸ்மிந்நந்தரே த்³வாரம்’ மோசயித்வா பிதரம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா விஸ்மயம்’ ப்ராப்தா: |
But he beckoning to them with his hand to hold their peace, told how the Lord had brought him out of prison, and he said: Tell these things to James, and to the brethren. And going out, he went into another place.
18 தத: பிதரோ நி: ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்தா²தும்’ தாந் ப்ரதி ஹஸ்தேந ஸங்கேதம்’ க்ரு’த்வா பரமேஸ்²வரோ யேந ப்ரகாரேண தம்’ காராயா உத்³த்⁴ரு’த்யாநீதவாந் தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம்’ தாநஜ்ஞாபயத், யூயம்’ க³த்வா யாகுப³ம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணஞ்ச வார்த்தாமேதாம்’ வத³தேத்யுக்தா ஸ்தா²நாந்தரம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
Now when day was come, there was no small stir among the soldiers, what was become of Peter.
19 ப்ரபா⁴தே ஸதி பிதர: க்வ க³த இத்யத்ர ரக்ஷகாணாம்’ மத்⁴யே மஹாந் கலஹோ ஜாத: |
And when Herod had sought for him, and found him not; having examined the keepers, he commanded they should be put to death; and going down from Judea to Caesarea, he abode there.
20 ஹேரோத்³ ப³ஹு ம்ரு’க³யித்வா தஸ்யோத்³தே³ஸே² ந ப்ராப்தே ஸதி ரக்ஷகாந் ஸம்’ப்ரு’ச்ச்²ய தேஷாம்’ ப்ராணாந் ஹந்தும் ஆதி³ஷ்டவாந்|
And he was angry with the Tyrians and the Sidonians. But they with one accord came to him, and having gained Blastus, who was the king’s chamberlain, they desired peace, because their countries were nourished by him.
21 பஸ்²சாத் ஸ யிஹூதீ³யப்ரதே³ஸா²த் கைஸரியாநக³ரம்’ க³த்வா தத்ராவாதிஷ்ட²த்|
And upon a day appointed, Herod being arrayed in kingly apparel, sat in the judgment seat, and made an oration to them.
22 ஸோரஸீதோ³நதே³ஸ²யோ ர்லோகேப்⁴யோ ஹேரோதி³ யுயுத்ஸௌ ஸதி தே ஸர்வ்வ ஏகமந்த்ரணா: ஸந்தஸ்தஸ்ய ஸமீப உபஸ்தா²ய ல்வாஸ்தநாமாநம்’ தஸ்ய வஸ்த்ரக்³ரு’ஹாதீ⁴ஸ²ம்’ ஸஹாயம்’ க்ரு’த்வா ஹேரோதா³ ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸந்தி⁴ம்’ ப்ரார்த²யந்த யதஸ்தஸ்ய ராஜ்ஞோ தே³ஸே²ந தேஷாம்’ தே³ஸீ²யாநாம்’ ப⁴ரணம் அப⁴வத்ம்’
And the people made acclamation, saying: It is the voice of a god, and not of a man.
23 அத: குத்ரசிந் நிருபிததி³நே ஹேரோத்³ ராஜகீயம்’ பரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ய ஸிம்’ஹாஸநே ஸமுபவிஸ்²ய தாந் ப்ரதி கதா²ம் உக்தவாந்|
And forthwith an angel of the Lord struck him, because he had not given the honour to God: and being eaten up by worms, he gave up the ghost.
24 ததோ லோகா உச்சை: காரம்’ ப்ரத்யவத³ந், ஏஷ மநுஜரவோ ந ஹி, ஈஸ்²வரீயரவ: |
But the word of the Lord increased and multiplied.
25 ததா³ ஹேரோத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸம்மாநம்’ நாகரோத்; தஸ்மாத்³தே⁴தோ: பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³தோ ஹடா²த் தம்’ ப்ராஹரத் தேநைவ ஸ கீடை: க்ஷீண: ஸந் ப்ராணாந் அஜஹாத்| கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய கதா² தே³ஸ²ம்’ வ்யாப்ய ப்ரப³லாப⁴வத்| தத: பரம்’ ப³ர்ணப்³பா³ஸௌ²லௌ யஸ்ய கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ ப்ராப்நுதாம்’ தாப்⁴யாம்’ தஸ்மிந் ஸம்பாதி³தே ஸதி மார்கநாம்நா விக்²யாதோ யோ யோஹந் தம்’ ஸங்கி³நம்’ க்ரு’த்வா யிரூஸா²லம்நக³ராத் ப்ரத்யாக³தௌ|
And Barnabas and Saul returned from Jerusalem, having fulfilled their ministry, taking with them John, who was surnamed Mark.
