ப்ரேரிதா​: 11

1 இத்த²ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா அபீஸ்²வரஸ்ய வாக்யம் அக்³ரு’ஹ்லந் இமாம்’ வார்த்தாம்’ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்த²ப்ரேரிதா ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்²ச ஸ்²ருதவந்த​: |

Apostlene og de brødre som var omkring i Judea, fikk da høre at også hedningene hadde tatt imot Guds ord.

2 தத​: பிதரே யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ க³தவதி த்வக்சே²தி³நோ லோகாஸ்தேந ஸஹ விவத³மாநா அவத³ந்,

Da nu Peter kom op til Jerusalem, gikk de av omskjærelsen i rette med ham og sa:

3 த்வம் அத்வக்சே²தி³லோகாநாம்’ க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா தை​: ஸார்த்³த⁴ம்’ பு⁴க்தவாந்|

Du gikk inn til uomskårne menn og åt med dem.

4 தத​: பிதர ஆதி³த​: க்ரமஸ²ஸ்தத்கார்ய்யஸ்ய ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தமாக்²யாதும் ஆரப்³த⁴வாந்|

Men Peter begynte da fra først av og la det ut i sammenheng og sa:

5 யாபோ²நக³ர ஏகதா³ஹம்’ ப்ரார்த²யமாநோ மூர்ச்சி²த​: ஸந் த³ர்ஸ²நேந சதுர்ஷு கோணேஷு லம்ப³நமாநம்’ வ்ரு’ஹத்³வஸ்த்ரமிவ பாத்ரமேகம் ஆகாஸ²த³வருஹ்ய மந்நிகடம் ஆக³ச்ச²த்³ அபஸ்²யம்|

Jeg var i byen Joppe og bad; da så jeg i en henrykkelse et syn: Det dalte ned noget, likesom en stor duk, som blev senket ned fra himmelen efter de fire hjørner, og det kom like bort til mig;

6 பஸ்²சாத் தத்³ அநந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா த்³ரு’ஷ்ட்வா விவிச்ய தஸ்ய மத்⁴யே நாநாப்ரகாராந் க்³ராம்யவந்யபஸூ²ந் உரோகா³மிகே²சராம்’ஸ்²ச த்³ரு’ஷ்டவாந்;

da jeg stirret på den og så nøie efter, blev jeg var jordens firføtte dyr og ville og krypende dyr og himmelens fugler.

7 ஹே பிதர த்வமுத்தா²ய க³த்வா பு⁴ம்’க்ஷ்வ மாம்’ ஸம்போ³த்⁴ய கத²யந்தம்’ ஸ²ப்³த³மேகம்’ ஸ்²ருதவாம்’ஸ்²ச|

Jeg hørte også en røst som sa til mig: Stå op, Peter! slakt og et!

8 ததோஹம்’ ப்ரத்யவத³ம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ நேத்த²ம்’ ப⁴வது, யத​: கிஞ்சந நிஷித்³த⁴ம் அஸு²சி த்³ரவ்யம்’ வா மம முக²மத்⁴யம்’ கதா³பி ந ப்ராவிஸ²த்|

Men jeg sa: Ingenlunde, Herre! aldri er noget vanhellig eller urent kommet i min munn.

9 அபரம் ஈஸ்²வரோ யத் ஸு²சி க்ரு’தவாந் தந்நிஷித்³த⁴ம்’ ந ஜாநீஹி த்³வி ர்மாம்ப்ரதீத்³ரு’ஸீ² விஹாயஸீயா வாணீ ஜாதா|

En røst fra himmelen svarte mig da annen gang: Det som Gud har renset, det må ikke du gjøre til urent.

10 த்ரிரித்த²ம்’ ஸதி தத் ஸர்வ்வம்’ புநராகாஸ²ம் ஆக்ரு’ஷ்டம்’|

Dette skjedde tre ganger; og det blev alt sammen dradd op igjen til himmelen.

11 பஸ்²சாத் கைஸரியாநக³ராத் த்ரயோ ஜநா மந்நிகடம்’ ப்ரேஷிதா யத்ர நிவேஸ²நே ஸ்தி²தோஹம்’ தஸ்மிந் ஸமயே தத்ரோபாதிஷ்ட²ந்|

Og se, i det samme stod tre menn utenfor huset der jeg var; de var utsendt til mig fra Cesarea,

12 ததா³ நி​: ஸந்தே³ஹம்’ தை​: ஸார்த்³த⁴ம்’ யாதும் ஆத்மா மாமாதி³ஷ்டவாந்; தத​: பரம்’ மயா ஸஹைதேஷு ஷட்³ப்⁴ராத்ரு’ஷு க³தேஷு வயம்’ தஸ்ய மநுஜஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ராவிஸா²ம|

Og Ånden sa til mig at jeg skulde gå med dem uten å tvile; disse seks brødre drog også med mig; og vi kom inn i mannens hus.

13 ஸோஸ்மாகம்’ நிகடே கதா²மேதாம் அகத²யத் ஏகதா³ தூ³த ஏக​: ப்ரத்யக்ஷீபூ⁴ய மம க்³ரு’ஹமத்⁴யே திஷ்டந் மாமித்யாஜ்ஞாபிதவாந், யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரஹித்ய பிதரநாம்நா விக்²யாதம்’ ஸி²மோநம் ஆஹூயய;

Og han fortalte oss hvorledes han hadde sett engelen som stod i hans hus og sa til ham: Send bud til Joppe og hent til dig Simon som kalles med tilnavn Peter!

14 ததஸ்தவ த்வதீ³யபரிவாராணாஞ்ச யேந பரித்ராணம்’ ப⁴விஷ்யதி தத் ஸ உபதே³க்ஷ்யதி|

han skal tale ord til dig som du skal bli frelst ved, du og hele ditt hus.

15 அஹம்’ தாம்’ கதா²முத்தா²ப்ய கதி²தவாந் தேந ப்ரத²மம் அஸ்மாகம் உபரி யதா² பவித்ர ஆத்மாவரூட⁴வாந் ததா² தேஷாமப்யுபரி ஸமவரூட⁴வாந்|

Men da jeg begynte å tale, falt den Hellige Ånd på dem, likesom på oss i begynnelsen.

16 தேந யோஹந் ஜலே மஜ்ஜிதவாந் இதி ஸத்யம்’ கிந்து யூயம்’ பவித்ர ஆத்மநி மஜ்ஜிதா ப⁴விஷ்யத², இதி யத்³வாக்யம்’ ப்ரபு⁴ருதி³தவாந் தத் ததா³ மயா ஸ்ம்ரு’தம்|

Da kom jeg Herrens ord i hu, at han sa: Johannes døpte med vann, men I skal døpes med den Hellige Ånd.

17 அத​: ப்ரபா⁴ யீஸு²க்²ரீஷ்டே ப்ரத்யயகாரிணோ யே வயம் அஸ்மப்⁴யம் ஈஸ்²வரோ யத்³ த³த்தவாந் தத் தேப்⁴யோ லோகேப்⁴யோபி த³த்தவாந் தத​: கோஹம்’? கிமஹம் ஈஸ்²வரம்’ வாரயிதும்’ ஸ²க்நோமி?

Gav nu altså Gud dem den samme gave som han gav oss, da de var kommet til troen på den Herre Jesus Kristus, hvem var da vel jeg, at jeg skulde være i stand til å hindre Gud?

18 கதா²மேதாம்’ ஸ்²ருவா தே க்ஷாந்தா ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் அநுகீர்த்த்ய கதி²தவந்த​: , தர்ஹி பரமாயு​: ப்ராப்திநிமித்தம் ஈஸ்²வரோந்யதே³ஸீ²யலோகேப்⁴யோபி மந​: பரிவர்த்தநரூபம்’ தா³நம் அதா³த்|

Da de hørte dette, slo de sig til ro, og de priste Gud og sa: Så har da Gud også gitt hedningene omvendelsen til livet.

19 ஸ்திபா²நம்’ ப்ரதி உபத்³ரவே க⁴டிதே யே விகீர்ணா அப⁴வந் தை பை²நீகீகுப்ராந்தியகி²யாஸு ப்⁴ரமித்வா கேவலயிஹூதீ³யலோகாந் விநா கஸ்யாப்யந்யஸ்ய ஸமீப ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ந ப்ராசாரயந்|

De som nu var adspredt på grunn av den trengsel som opstod for Stefanus' skyld, drog omkring like til Fønikia og Kypern og Antiokia, men talte ikke ordet til andre enn jøder.

20 அபரம்’ தேஷாம்’ குப்ரீயா​: குரீநீயாஸ்²ச கியந்தோ ஜநா ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ க³த்வா யூநாநீயலோகாநாம்’ ஸமீபேபி ப்ரபோ⁴ர்யீஸோ²​: கதா²ம்’ ப்ராசாரயந்|

Men iblandt dem var det nogen menn fra Kypern og Kyrene, som kom til Antiokia, og der talte de også til grekerne og forkynte dem evangeliet om den Herre Jesus.

21 ப்ரபோ⁴​: கரஸ்தேஷாம்’ ஸஹாய ஆஸீத் தஸ்மாத்³ அநேகே லோகா விஸ்²வஸ்ய ப்ரபு⁴ம்’ ப்ரதி பராவர்த்தந்த|

Og Herrens hånd var med dem, og et stort tall kom til troen og omvendte sig til Herren.

22 இதி வார்த்தாயாம்’ யிரூஸா²லமஸ்த²மண்ட³லீயலோகாநாம்’ கர்ணகோ³சரீபூ⁴தாயாம் ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ க³ந்து தே ப³ர்ணப்³பா³ம்’ ப்ரைரயந்|

Denne tidende kom da menigheten i Jerusalem for øre, og de sendte Barnabas ut for å dra til Antiokia;

23 ததோ ப³ர்ணப்³பா³ஸ்தத்ர உபஸ்தி²த​: ஸந் ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸாநந்தோ³ ஜாத​: ,

da han kom dit og så Guds nåde, gledet han sig, og han formante alle til at de med hjertets forsett skulde holde fast ved Herren;

24 ஸ ஸ்வயம்’ ஸாது⁴ ர்விஸ்²வாஸேந பவித்ரேணாத்மநா ச பரிபூர்ண​: ஸந் க³நோநிஷ்டயா ப்ரபா⁴வாஸ்தா²ம்’ கர்த்தும்’ ஸர்வ்வாந் உபதி³ஷ்டவாந் தேந ப்ரபோ⁴​: ஸி²ஷ்யா அநேகே ப³பூ⁴வு​: |

for han var en god mann og full av den Hellige Ånd og tro. Og en stor skare blev vunnet for Herren.

25 ஸே²ஷே ஸௌ²லம்’ ம்ரு’க³யிதும்’ ப³ர்ணப்³பா³ஸ்தார்ஷநக³ரம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்| தத்ர தஸ்யோத்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ய தம் ஆந்தியகி²யாநக³ரம் ஆநயத்;

Han drog da ut til Tarsus for å opsøke Saulus, og da han hadde funnet ham, førte han ham til Antiokia.

26 ததஸ்தௌ மண்ட³லீஸ்த²லோகை​: ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா ஸம்’வத்ஸரமேகம்’ யாவத்³ ப³ஹுலோகாந் உபாதி³ஸ²தாம்’; தஸ்மிந் ஆந்தியகி²யாநக³ரே ஸி²ஷ்யா​: ப்ரத²மம்’ க்²ரீஷ்டீயநாம்நா விக்²யாதா அப⁴வந்|

Og et helt år var de sammen der i menigheten og lærte en stor skare, og i Antiokia fikk disiplene først navnet kristne.

27 தத​: பரம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணே யிரூஸா²லம ஆந்தியகி²யாநக³ரம் ஆக³தே ஸதி

I disse dager kom det nogen profeter ned fra Jerusalem til Antiokia,

28 ஆகா³ப³நாமா தேஷாமேக உத்தா²ய ஆத்மந​: ஸி²க்ஷயா ஸர்வ்வதே³ஸே² து³ர்பி⁴க்ஷம்’ ப⁴விஷ்யதீதி ஜ்ஞாபிதவாந்; தத​: க்லௌதி³யகைஸரஸ்யாதி⁴காரே ஸதி தத் ப்ரத்யக்ஷம் அப⁴வத்|

og en av dem, ved navn Agabus, stod op og varslet ved Ånden at det skulde komme en stor hungersnød over hele jorderike; den kom også under Klaudius.

29 தஸ்மாத் ஸி²ஷ்யா ஏகைகஸ²​: ஸ்வஸ்வஸ²க்த்யநுஸாரதோ யிஹூதீ³யதே³ஸ²நிவாஸிநாம்’ ப்⁴ரத்ரு’ணாம்’ தி³நயாபநார்த²ம்’ த⁴நம்’ ப்ரேஷயிதும்’ நிஸ்²சித்ய

Disiplene vedtok da, alt efter som enhver av dem hadde råd til, å sende noget til hjelp for de brødre som bodde i Judea.

30 ப³ர்ணப்³பா³ஸௌ²லயோ ர்த்³வாரா ப்ராசீநலோகாநாம்’ ஸமீபம்’ தத் ப்ரேஷிதவந்த​: |

Dette gjorde de også, og de sendte det med Barnabas og Saulus til de eldste.