ப்ரேரிதா: 10
1 கைஸரியாநக³ர இதாலியாக்²யஸைந்யாந்தர்க³த: கர்ணீலியநாமா ஸேநாபதிராஸீத்
செசரியாவில் கொர்நேலியு என்னும் பெயருடைய ஒருவன் இருந்தான். அவன் இத்தாலியா இராணுவப்படைப் பிரிவில் நூற்றுக்குத் தலைவன்.
2 ஸ ஸபரிவாரோ ப⁴க்த ஈஸ்²வரபராயணஸ்²சாஸீத்; லோகேப்⁴யோ ப³ஹூநி தா³நாதீ³நி த³த்வா நிரந்தரம் ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
அவனும், அவன் குடும்பத்தினர் அனைவரும் பக்தியுள்ளவர்களும், இறைவனுக்குப் பயந்து நடக்கிறவர்களுமாய் இருந்தார்கள். அவன் ஏழைகளுக்குத் தாராளமாய் கொடுக்கிறவனாகவும், ஒழுங்காக இறைவனிடம் மன்றாடுகிறவனாகவும் இருந்தான்.
3 ஏகதா³ த்ரு’தீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்யைகோ தூ³த: ஸப்ரகாஸ²ம்’ தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே கர்ணீலிய|
ஒரு நாள் பிற்பகல் மூன்றுமணியளவில், அவன் ஒரு தரிசனம் கண்டான். அவன் அதிலே இறைத்தூதன் ஒருவனை மிகத் தெளிவாகக் கண்டான். அந்தத் தூதன், “கொர்நேலியு!” என்றான்.
4 கிந்து ஸ தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பீ⁴தோ(அ)கத²யத், ஹே ப்ரபோ⁴ கிம்’? ததா³ தமவத³த் தவ ப்ரார்த²நா தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வேஸ்²வரஸ்ய கோ³சரமப⁴வத்|
கொர்நேலியு அவனைப் பயத்துடன் உற்றுப்பார்த்து, “ஆண்டவரே இது என்ன?” என்றான். இறைத்தூதன் பதிலாக, “உனது மன்றாட்டுகளும், ஏழைகளுக்கு நீ கொடுத்த நன்கொடைகளும், இறைவனுக்கு முன்பாக ஒரு நினைப்பூட்டும் காணிக்கையாக வந்திருக்கின்றன.
5 இதா³நீம்’ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரேஷ்ய ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்நஸ்²சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தம் ஆஹ்வாயய;
ஆகவே இப்பொழுது சிலரை யோப்பாவுக்கு அனுப்பி, பேதுரு என அழைக்கப்படுகிற சீமோன் என்னும் பெயருடைய ஒருவனைக் கூட்டிவரும்படி சொல்.
6 தஸ்மாத் த்வயா யத்³யத் கர்த்தவ்யம்’ தத்தத் ஸ வதி³ஷ்யதி|
அவன் தோல் பதனிடும் சீமோனுடன் தங்கியிருக்கிறான், அவனுடைய வீடு கடலோரமாய் இருக்கிறது” என்றான்.
7 இத்யுபதி³ஸ்²ய தூ³தே ப்ரஸ்தி²தே ஸதி கர்ணீலிய: ஸ்வக்³ரு’ஹஸ்தா²நாம்’ தா³ஸாநாம்’ த்³வௌ ஜநௌ நித்யம்’ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸைந்யாநாம் ஏகாம்’ ப⁴க்தஸேநாஞ்சாஹூய
தன்னோடு பேசிய இறைவனுடைய தூதன் போனபின்பு, கொர்நேலியு தனது வேலையாட்களில் இருவரையும், தனது ஏவலாட்களில் ஒருவனான பக்தியுள்ள ஒரு படை வீரனையும் அழைத்தான்.
8 ஸகலமேதம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ விஜ்ஞாப்ய யாபோ²நக³ரம்’ தாந் ப்ராஹிணோத்|
அவன் நடந்த எல்லாவற்றையும் அவர்களுக்குச் சொல்லி, அவர்களை யோப்பாவுக்கு அனுப்பினான்.
9 பரஸ்மிந் தி³நே தே யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா யதா³ நக³ரஸ்ய ஸமீப உபாதிஷ்ட²ந், ததா³ பிதரோ த்³விதீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ப்ரார்த²யிதும்’ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம் ஆரோஹத்|
அவர்கள் பயணம் செய்து மறுநாள் ஏறத்தாழ மத்தியான வேளையில் யோப்பா பட்டணத்தை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். அப்பொழுது பேதுரு வீட்டின் மேல்பகுதிக்கு மன்றாடும்படி போனான்.
10 ஏதஸ்மிந் ஸமயே க்ஷுதா⁴ர்த்த: ஸந் கிஞ்சித்³ போ⁴க்தும் ஐச்ச²த் கிந்து தேஷாம் அந்நாஸாத³நஸமயே ஸ மூர்ச்சி²த: ஸந்நபதத்|
அவனுக்குப் பசியாய் இருந்தது. அதனால் அவன் எதையாவது சாப்பிட விரும்பினான். ஆனால் உணவு தயாராகிக் கொண்டிருக்கையில் அவன் ஒரு பரவச நிலைக்குள்ளானான்.
11 ததோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ சதுர்பி⁴: கோணை ர்லம்பி³தம்’ ப்³ரு’ஹத்³வஸ்த்ரமிவ கிஞ்சந பா⁴ஜநம் ஆகாஸா²த் ப்ரு’தி²வீம் அவாரோஹதீதி த்³ரு’ஷ்டவாந்|
அப்பொழுது வானம் திறந்திருப்பதையும், பெரிய விரிப்புத் துணி போன்ற ஒன்று அதன் நான்கு மூலைகளிலும் பிடித்து, பூமியை நோக்கி இறங்கி வருவதையும் அவன் கண்டான்.
12 தந்மத்⁴யே நாநப்ரகாரா க்³ராம்யவந்யபஸ²வ: கே²சரோரோகா³மிப்ரப்⁴ரு’தயோ ஜந்தவஸ்²சாஸந்|
அதற்குள் எல்லா விதமான நான்கு கால்களையுடைய மிருகங்களும், பூமியிலுள்ள ஊரும் பிராணிகளும், ஆகாயத்துப் பறவைகளும் இருந்தன.
13 அநந்தரம்’ ஹே பிதர உத்தா²ய ஹத்வா பு⁴ம்’க்ஷ்வ தம்ப்ரதீயம்’ க³க³ணீயா வாணீ ஜாதா|
அப்பொழுது ஒரு குரல், “பேதுருவே, எழுந்திரு. கொன்று சாப்பிடு” என்று சொன்னது.
14 ததா³ பிதர: ப்ரத்யவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ மா ப⁴வது, அஹம் ஏதத் காலம்’ யாவத் நிஷித்³த⁴ம் அஸு²சி வா த்³ரவ்யம்’ கிஞ்சித³பி ந பு⁴க்தவாந்|
அதற்குப் பேதுரு, “இல்லை ஆண்டவரே! ஒருபோதும் தூய்மையற்றதும் அசுத்தமானதுமான எதையும் நான் சாப்பிட்டதில்லை” என்றான்.
15 தத: புநரபி தாத்³ரு’ஸீ² விஹயஸீயா வாணீ ஜாதா யத்³ ஈஸ்²வர: ஸு²சி க்ரு’தவாந் தத் த்வம்’ நிஷித்³த⁴ம்’ ந ஜாநீஹி|
இரண்டாம் முறையும் அந்தக் குரல் அவனுடன் பேசி, “இறைவன் சுத்தமாக்கியதைத் தூய்மையற்றது என்று நீ சொல்லாதே” என்றது.
16 இத்த²ம்’ த்ரி: ஸதி தத் பாத்ரம்’ புநராக்ரு’ஷ்டம்’ ஆகாஸ²ம் அக³ச்ச²த்|
இவ்விதம் மூன்று முறைகள் நடந்தன. பின்பு உடனே அந்த விரிப்புத் துணி மீண்டும் வானத்திற்கு எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டது.
17 தத: பரம்’ யத்³ த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்தவாந் தஸ்ய கோ பா⁴வ இத்யத்ர பிதரோ மநஸா ஸந்தே³க்³தி⁴, ஏதஸ்மிந் ஸமயே கர்ணீலியஸ்ய தே ப்ரேஷிதா மநுஷ்யா த்³வாரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபஸ்தா²ய,
பேதுரு இந்தத் தரிசனத்தின் அர்த்தத்தைப்பற்றி சிந்தித்துக்கொண்டிருந்தான். அப்பொழுது கொர்நேலியுவினால் அனுப்பப்பட்டவர்கள், சீமோனுடைய வீட்டைத் தேடிவந்து, அதன் கதவருகில் நின்றார்கள்.
18 ஸி²மோநோ க்³ரு’ஹமந்விச்ச²ந்த: ஸம்ப்ரு’ச்²யாஹூய கதி²தவந்த: பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் ஸ கிமத்ர ப்ரவஸதி?
அவர்கள், “பேதுரு என அழைக்கப்படுகிற சீமோன் இங்கே தங்கியிருக்கிறாரோ?” என்று கேட்டார்கள்.
19 யதா³ பிதரஸ்தத்³த³ர்ஸ²நஸ்ய பா⁴வம்’ மநஸாந்தோ³லயதி ததா³த்மா தமவத³த், பஸ்²ய த்ரயோ ஜநாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
பேதுரு இன்னும் அந்தத் தரிசனத்தைப்பற்றியே சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கையில், பரிசுத்த ஆவியானவர் அவனிடம், “சீமோனே, இதோ மூவர் உன்னைத் தேடுகிறார்கள்.
20 த்வம் உத்தா²யாவருஹ்ய நி: ஸந்தே³ஹம்’ தை: ஸஹ க³ச்ச² மயைவ தே ப்ரேஷிதா: |
எனவே நீ எழுந்து கீழே இறங்கிப்போ. நீ அவர்களுடன் போகத் தயங்காதே, ஏனெனில், நானே அவர்களை அனுப்பியிருக்கிறேன்” என்றார்.
21 தஸ்மாத் பிதரோ(அ)வருஹ்ய கர்ணீலியப்ரேரிதலோகாநாம்’ நிகடமாக³த்ய கதி²தவாந் பஸ்²யத யூயம்’ யம்’ ம்ரு’க³யத்⁴வே ஸ ஜநோஹம்’, யூயம்’ கிந்நிமித்தம் ஆக³தா: ?
எனவே பேதுரு இறங்கிப்போய் அவர்களிடம், “நீங்கள் தேடுகிற அந்த மனிதன் நான்தான். நீங்கள் ஏன் வந்தீர்கள்?” என்று கேட்டான்.
22 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் கர்ணீலியநாமா ஸு²த்³த⁴ஸத்த்வ ஈஸ்²வரபராயணோ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுக்²யாத்யாபந்ந ஏக: ஸேநாபதி ர்நிஜக்³ரு’ஹம்’ த்வாமாஹூய நேதும்’ த்வத்த: கதா² ஸ்²ரோதுஞ்ச பவித்ரதூ³தேந ஸமாதி³ஷ்ட: |
அதற்கு அவர்கள், “நாங்கள் நூற்றுக்குத் தலைவனான கொர்நேலியுவிடமிருந்து வந்திருக்கிறோம். அவர் நீதிமானும் இறைவனுக்குப் பயந்து நடக்கிற ஒருவர். அவர் எல்லா யூத மக்களின் நன்மதிப்பைப் பெற்றவர். நீர் சொல்வதைக் கேட்கும்படி உம்மை அவர் தன்னுடைய வீட்டிற்கு அழைக்க வேண்டுமென்று ஒரு இறைவனுடைய பரிசுத்த தூதன் அவருக்குச் சொல்லியிருக்கிறார்” என்றார்கள்.
23 ததா³ பிதரஸ்தாநப்⁴யந்தரம்’ நீத்வா தேஷாமாதித்²யம்’ க்ரு’தவாந், பரே(அ)ஹநி தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யாத்ராமகரோத், யாபோ²நிவாஸிநாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ கியந்தோ ஜநாஸ்²ச தேந ஸஹ க³தா: |
அப்பொழுது பேதுரு அவர்களைத் தனது விருந்தாளிகளாக வீட்டிற்கு அழைத்தான். மறுநாள் பேதுரு அவர்களுடன் யோப்பாவைச் சேர்ந்த சில சகோதரரையும் கூட்டிக்கொண்டு புறப்பட்டுப் போனான்.
24 பரஸ்மிந் தி³வஸே கைஸரியாநக³ரமத்⁴யப்ரவேஸ²ஸமயே கர்ணீலியோ ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴ந் ஆஹூயாநீய தாந் அபேக்ஷ்ய ஸ்தி²த: |
அடுத்தநாள் அவன் செசரியாவைச் சென்றடைந்தான். கொர்நேலியு அவர்களை எதிர்பார்த்து, தனது உறவினர்களையும், நெருங்கிய நண்பர்களையும் ஒன்றாய் கூட்டி வைத்திருந்தான்.
25 பிதரே க்³ரு’ஹ உபஸ்தி²தே கர்ணீலியஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்ய சரணயோ: பதித்வா ப்ராணமத்|
பேதுரு வீட்டிற்குள் போனதும், கொர்நேலியு அவனைச் சந்தித்து, பயபக்தியுடன் அவனுடைய கால்களில் விழுந்தான்.
26 பிதரஸ்தமுத்தா²ப்ய கதி²தவாந், உத்திஷ்டா²ஹமபி மாநுஷ: |
ஆனால், பேதுரு அவனை எழுந்திருக்கப்பண்ணி, “எழுந்திரு, நானும் ஒரு மனிதனே” என்றான்.
27 ததா³ கர்ணீலியேந ஸாகம் ஆலபந் க்³ரு’ஹம்’ ப்ராவிஸ²த் தந்மத்⁴யே ச ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாந் அவத³த்,
அவனுடன் பேசிக்கொண்டே பேதுரு உள்ளே போனபோது, அங்கே மக்கள் பெருங்கூட்டமாய் கூடியிருந்ததைக் கண்டான்.
28 அந்யஜாதீயலோகை: மஹாலபநம்’ வா தேஷாம்’ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ப்ரவேஸ²நம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ நிஷித்³த⁴ம் அஸ்தீதி யூயம் அவக³ச்ச²த²; கிந்து கமபி மாநுஷம் அவ்யவஹார்ய்யம் அஸு²சிம்’ வா ஜ்ஞாதும்’ மம நோசிதம் இதி பரமேஸ்²வரோ மாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
பேதுரு அவர்களிடம்: “யூதனொருவன் யூதரல்லாதவருடன் கூடிப்பழகுவதோ, அல்லது அவர்களின் வீட்டிற்குப் போவதோ, எங்கள் யூத சட்டத்திற்கு முரணானது என்பது உங்கள் எல்லோருக்கும் தெரியும். ஆனால், யாரையும் தூய்மையற்றவன் என்றோ, அசுத்தமானவன் என்றோ நான் அழைக்கக் கூடாது என்று இறைவன் எனக்குக் காண்பித்திருக்கிறார்.
29 இதி ஹேதோராஹ்வாநஸ்²ரவணமாத்ராத் காஞ்சநாபத்திம் அக்ரு’த்வா யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தோஸ்மி; ப்ரு’ச்சா²மி யூயம்’ கிந்நிமித்தம்’ மாம் ஆஹூயத?
எனவேதான் நான் அழைக்கப்பட்டபோது, எவ்வித மறுப்பும் தெரிவிக்காமல் இங்கே வந்தேன். என்னை எதற்காக அழைத்தீர்கள் என்று நான் இப்பொழுது தெரிந்துகொள்ளலாமா?” என்று கேட்டான்.
30 ததா³ கர்ணீலிய: கதி²தவாந், அத்³ய சத்வாரி தி³நாநி ஜாதாநி ஏதாவத்³வேலாம்’ யாவத்³ அஹம் அநாஹார ஆஸந் ததஸ்த்ரு’தீயப்ரஹரே ஸதி க்³ரு’ஹே ப்ரார்த²நஸமயே தேஜோமயவஸ்த்ரப்⁴ரு’த்³ ஏகோ ஜநோ மம ஸமக்ஷம்’ திஷ்ட²ந் ஏதாம்’ கதா²ம் அகத²யத்,
அப்பொழுது கொர்நேலியு: “நான்கு நாட்களுக்கு முன்பு நான் எனது வீட்டிலே, மாலை மூன்றுமணியளவில் இதே நேரத்தில் மன்றாடிக்கொண்டிருந்தேன். திடீரென்று பிரகாசிக்கின்ற உடைகள் உடுத்திய ஒரு மனிதன் எனக்கு முன்பாக நின்றான்.
31 ஹே கர்ணீலிய த்வதீ³யா ப்ரார்த²நா ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ணகோ³சரீபூ⁴தா தவ தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வா தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரமப⁴வத்|
அவன் என்னிடம், ‘கொர்நேலியுவே, இறைவன் உன் மன்றாட்டைக் கேட்டார். நீ ஏழைகளுக்குக் கொடுத்த நன்கொடைகளையும் அவர் நினைவில்கொண்டார்.
32 அதோ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரஹித்ய தத்ர ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்ந: கஸ்யசிச்சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தமாஹூயய; தத: ஸ ஆக³த்ய த்வாம் உபதே³க்ஷ்யதி|
பேதுரு என்று அழைக்கப்படும் சீமோனைக் கூட்டிவர, ஆட்களை யோப்பாவுக்கு அனுப்பு. பேதுரு கடலோரமாய் வாழுகிற, தோல் பதனிடும் சீமோனுடைய வீட்டிலே தங்கியிருக்கிறான்’ என்றார்.
33 இதி காரணாத் தத்க்ஷணாத் தவ நிகடே லோகாந் ப்ரேஷிதவாந், த்வமாக³தவாந் இதி ப⁴த்³ரம்’ க்ரு’தவாந்| ஈஸ்²வரோ யாந்யாக்²யாநாநி கத²யிதும் ஆதி³ஸ²த் தாநி ஸ்²ரோதும்’ வயம்’ ஸர்வ்வே ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தி²தா: ஸ்ம: |
எனவேதான் நான் உடனே உம்மை அழைத்துவர ஆட்களை அனுப்பினேன். நீங்களும் வந்திருப்பது நல்லதே. இங்கே கர்த்தர் எங்களுக்குச் சொல்லும்படி உமக்குக் கட்டளையிட்ட எல்லாவற்றையும் கேட்கவே இப்பொழுது நாங்கள் அனைவரும் இறைவனுக்கு முன்பாகக் கூடிவந்திருக்கிறோம்” என்றான்.
34 ததா³ பிதர இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந், ஈஸ்²வரோ மநுஷ்யாணாம் அபக்ஷபாதீ ஸந்
அப்பொழுது பேதுரு பேசத் தொடங்கினான்: “இறைவன் பட்சபாதம் காண்பிக்கிறவர் அல்ல என்பது எவ்வளவு உண்மை என்பதை நான் இப்போது அறிந்திருக்கிறேன்.
35 யஸ்ய கஸ்யசித்³ தே³ஸ²ஸ்ய யோ லோகாஸ்தஸ்மாத்³பீ⁴த்வா ஸத்கர்ம்ம கரோதி ஸ தஸ்ய க்³ராஹ்யோ ப⁴வதி, ஏதஸ்ய நிஸ்²சயம் உபலப்³த⁴வாநஹம்|
எந்த நாட்டைச் சேர்ந்தவரானாலும், அவர்கள் இறைவனுக்குப் பயந்து, சரியானதைச் செய்யும்போது, அவர் அவர்களை ஏற்றுக்கொள்கிறார்.
36 ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரபு⁴ ர்யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தேந ஈஸ்²வர இஸ்ராயேல்வம்’ஸா²நாம்’ நிகடே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரேஷ்ய ஸம்மேலநஸ்ய யம்’ ஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயத் தம்’ ஸம்’வாத³ம்’ யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: |
இறைவன் இஸ்ரயேல் மக்களுக்கு அனுப்பிய செய்தியை நீங்கள் அறிந்திருக்கிறீர்கள். எல்லோருக்கும் ஆண்டவராயிருக்கிற இயேசுகிறிஸ்துவின் மூலமாய்ச் சமாதானத்தின் நற்செய்தியை அவர் அறிவித்தார்.
37 யதோ யோஹநா மஜ்ஜநே ப்ரசாரிதே ஸதி ஸ கா³லீலதே³ஸ²மாரப்⁴ய ஸமஸ்தயிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்நோத்;
யோவான் திருமுழுக்கைப்பற்றிப் பிரசங்கித்தபின், கலிலேயா தொடங்கி யூதேயா முழுவதிலும் என்ன நடந்தது என்பது உங்களுக்குத் தெரியும்.
38 ப²லத ஈஸ்²வரேண பவித்ரேணாத்மநா ஸ²க்த்யா சாபி⁴ஷிக்தோ நாஸரதீயயீஸு²: ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ப்⁴ரமந் ஸுக்ரியாம்’ குர்வ்வந் ஸை²தாநா க்லிஷ்டாந் ஸர்வ்வலோகாந் ஸ்வஸ்தா²ந் அகரோத், யத ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய ஸஹாய ஆஸீத்;
இறைவன் எவ்விதம் நாசரேத்தைச் சேர்ந்த இயேசுவை பரிசுத்த ஆவியானவராலும் வல்லமையாலும் அபிஷேகம் செய்தார் என்பதையும், அவர் எவ்விதம் எங்கும் போய் நன்மை செய்தார் என்பதையும் இறைவன் தம்முடன் இருந்ததால், பிசாசின் அதிகாரத்திற்குக் கீழ்ப்பட்டிருந்த எல்லோரையும் அவர் குணமாக்கினார் என்பதையும் நீங்கள் அறிவீர்கள்.
39 வயஞ்ச யிஹூதீ³யதே³ஸே² யிரூஸா²லம்நக³ரே ச தேந க்ரு’தாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸாக்ஷிணோ ப⁴வாம: | லோகாஸ்தம்’ க்ருஸே² வித்³த்⁴வா ஹதவந்த: ,
“யூதருடைய நாட்டிலும், எருசலேமிலும் இயேசுகிறிஸ்து செய்த எல்லாவற்றிற்கும் நாங்கள் சாட்சிகளாய் இருக்கிறோம். அவர்கள் இயேசுவை ஒரு மரத்தில் தொங்கவிட்டுக் கொலைசெய்தார்கள்.
40 கிந்து த்ரு’தீயதி³வஸே ஈஸ்²வரஸ்தமுத்தா²ப்ய ஸப்ரகாஸ²ம் அத³ர்ஸ²யத்|
ஆனால் இறைவனோ மூன்றாம் நாளிலே அவரை இறந்தோரிலிருந்து எழுப்பி, எங்களுக்கு உயிருடன் காணப்படச் செய்தார்.
41 ஸர்வ்வலோகாநாம்’ நிகட இதி ந ஹி, கிந்து தஸ்மிந் ஸ்²மஸா²நாது³த்தி²தே ஸதி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச க்ரு’தவந்த ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரஸ்ய மநோநீதா: ஸாக்ஷிணோ யே வயம் அஸ்மாகம்’ நிகடே தமத³ர்ஸ²யத்|
அவர் எல்லோருக்கும் காணப்படவில்லை, ஆனால் இறைவனால் ஏற்கெனவே தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட சாட்சிகளாகிய நாங்களே அவரைக் கண்டோம். அவர் இறந்தோரில் இருந்து எழுந்தபின்பு, அவருடனே உணவருந்திய நாங்களே அந்த சாட்சிகள்.
42 ஜீவிதம்ரு’தோப⁴யலோகாநாம்’ விசாரம்’ கர்த்தும் ஈஸ்²வரோ யம்’ நியுக்தவாந் ஸ ஏவ ஸ ஜந: , இமாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தஸ்மிந் ப்ரமாணம்’ தா³துஞ்ச ஸோ(அ)ஸ்மாந் ஆஜ்ஞாபயத்|
உயிரோடிருக்கிறவர்களுக்கும் இறந்தோருக்கும் நீதிபதியாகத் தம்மையே இறைவன் நியமித்தார் என்று மக்களுக்குப் பிரசங்கித்து சாட்சி கூறும்படி, இயேசுகிறிஸ்து எங்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்.
43 யஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸிதி ஸ தஸ்ய நாம்நா பாபாந்முக்தோ ப⁴விஷ்யதி தஸ்மிந் ஸர்வ்வே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த³தி|
அவரிடம் விசுவாசமாய் இருக்கும் ஒவ்வொருவனும் அவருடைய பெயரினால் பாவங்களுக்கு மன்னிப்பைப் பெற்றுக்கொள்கிறான் என்று எல்லா இறைவாக்கினரும் அவரைக் குறித்தே சாட்சி கொடுக்கிறார்கள்” என்றான்.
44 பிதரஸ்யைதத்கதா²கத²நகாலே ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்²ரோத்ரு’ணாமுபரி பவித்ர ஆத்மாவாரோஹத்|
பேதுரு இந்த வார்த்தைகளைப் பேசிக்கொண்டிருக்கையில், அந்தச் செய்தியைக் கேட்ட எல்லோர்மேலும் பரிசுத்த ஆவியானவர் இறங்கினார்.
45 தத: பிதரேண ஸார்த்³த⁴ம் ஆக³தாஸ்த்வக்சே²தி³நோ விஸ்²வாஸிநோ லோகா அந்யதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ர ஆத்மநி த³த்தே ஸதி
பேதுருவுடன் வந்திருந்த விருத்தசேதனம் பெற்ற விசுவாசிகள், யூதரல்லாத மக்களுக்கும் பரிசுத்த ஆவியானவர் நன்கொடையாக ஊற்றப்பட்டதைக் கண்டு வியப்படைந்தார்கள்.
46 தே நாநாஜாதீயபா⁴ஷாபி⁴: கதா²ம்’ கத²யந்த ஈஸ்²வரம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸந்தி, இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ்²ருத்வா ச விஸ்மயம் ஆபத்³யந்த|
ஏனெனில், அவர்கள் வேறு மொழிகளில் பேசுவதையும், இறைவனைத் துதிக்கிறதையும் இவர்கள் கேட்டார்கள். அப்பொழுது பேதுரு அவர்களிடம்,
47 ததா³ பிதர: கதி²தவாந், வயமிவ யே பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தாஸ்தேஷாம்’ ஜலமஜ்ஜநம்’ கிம்’ கோபி நிஷேத்³து⁴ம்’ ஸ²க்நோதி?
“இவர்கள் தண்ணீரில் திருமுழுக்கு பெறுவதை யாராவது தடைசெய்யலாமா? நாம் பெற்றிருப்பது போலவே, இவர்களும் பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெற்றிருக்கிறார்களே” என்று சொன்னான்.
48 தத: ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா மஜ்ஜிதா ப⁴வதேதி தாநாஜ்ஞாபயத்| அநந்தரம்’ தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம்’ கதிபயதி³நாநி ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யந்த|
எனவே, இயேசுகிறிஸ்துவின் பெயரிலே அவர்களுக்கு திருமுழுக்கு கொடுக்கும்படி பேதுரு உத்தரவிட்டான். அப்பொழுது அவர்கள் சிலநாட்கள் தங்களுடன் தங்கியிருக்கவேண்டும் என்று பேதுருவைக் கேட்டுக்கொண்டார்கள்.
