ப்ரேரிதா: 10
1 கைஸரியாநக³ர இதாலியாக்²யஸைந்யாந்தர்க³த: கர்ணீலியநாமா ஸேநாபதிராஸீத்
| وَكَانَ يَسْكُنُ فِي قَيْصَرِيَّةَ قَائِدُ مِئَةٍ اسْمُهُ كَرْنِيلِيُوسُ، يَنْتَمِي إِلَى الْكَتِيبَةِ الإِيطَالِيَّةِ، | ١ |
2 ஸ ஸபரிவாரோ ப⁴க்த ஈஸ்²வரபராயணஸ்²சாஸீத்; லோகேப்⁴யோ ப³ஹூநி தா³நாதீ³நி த³த்வா நிரந்தரம் ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
| وَكَانَ تَقِيًّا يَخَافُ اللهَ، هُوَ وَأَهْلُ بَيْتِهِ جَمِيعاً، يَتَصَدَّقُ عَلَى الشَّعْبِ كَثِيراً، وَيُصَلِّي إِلَى اللهِ دَائِماً. | ٢ |
3 ஏகதா³ த்ரு’தீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்யைகோ தூ³த: ஸப்ரகாஸ²ம்’ தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே கர்ணீலிய|
| وَذَاتَ نَهَارٍ نَحْوَ السَّاعَةِ الثَّالِثَةِ بَعْدَ الظُّهْرِ، رَأَى كَرْنِيلِيُوسُ فِي رُؤْيَا وَاضِحَةٍ مَلاكاً مِنْ عِنْدِ اللهِ يَدْخُلُ إِلَيْهِ وَيَقُولُ: «يَا كَرْنِيلِيُوسُ!» | ٣ |
4 கிந்து ஸ தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பீ⁴தோ(அ)கத²யத், ஹே ப்ரபோ⁴ கிம்’? ததா³ தமவத³த் தவ ப்ரார்த²நா தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வேஸ்²வரஸ்ய கோ³சரமப⁴வத்|
| فَنَظَرَ إِلَى الْمَلاكِ وَقَدِ اسْتَوْلَى عَلَيْهِ الْخَوْفُ، وَسَأَلَ: «مَاذَا يَا سَيِّدُ؟» فَأَجَابَهُ: «صَلَوَاتُكَ وَصَدَقَاتُكَ صَعِدَتْ أَمَامَ اللهِ تَذْكَاراً. | ٤ |
5 இதா³நீம்’ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரேஷ்ய ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்நஸ்²சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தம் ஆஹ்வாயய;
| وَالآنَ أَرْسِلْ بَعْضَ الرِّجَالِ إِلَى يَافَا وَاسْتَدْعِ سِمْعَانَ الْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. | ٥ |
6 தஸ்மாத் த்வயா யத்³யத் கர்த்தவ்யம்’ தத்தத் ஸ வதி³ஷ்யதி|
| إِنَّهُ يُقِيمُ فِي بَيْتِ سِمْعَانَ الدَّبَّاغِ عِنْدَ الْبَحْرِ». | ٦ |
7 இத்யுபதி³ஸ்²ய தூ³தே ப்ரஸ்தி²தே ஸதி கர்ணீலிய: ஸ்வக்³ரு’ஹஸ்தா²நாம்’ தா³ஸாநாம்’ த்³வௌ ஜநௌ நித்யம்’ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸைந்யாநாம் ஏகாம்’ ப⁴க்தஸேநாஞ்சாஹூய
| فَمَا إِنْ ذَهَبَ الْمَلاكُ الَّذِي كَانَ يُكَلِّمُ كَرْنِيلِيُوسَ، حَتَّى دَعَا اثْنَيْنِ مِنْ خَدَمِهِ، وَجُنْدِيًّا تَقِيًّا مِنْ مُرَافِقِيهِ الدَّائِمِينَ، | ٧ |
8 ஸகலமேதம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ விஜ்ஞாப்ய யாபோ²நக³ரம்’ தாந் ப்ராஹிணோத்|
| وَرَوَى لَهُمُ الْخَبَرَ كُلَّهُ، وَأَرْسَلَهُمْ إِلَى يَافَا. | ٨ |
9 பரஸ்மிந் தி³நே தே யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா யதா³ நக³ரஸ்ய ஸமீப உபாதிஷ்ட²ந், ததா³ பிதரோ த்³விதீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ப்ரார்த²யிதும்’ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம் ஆரோஹத்|
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي، بَيْنَمَا كَانَ الرِّجَالُ الثَّلاثَةُ يَقْتَرِبُونَ مِنْ مَدِينَةِ يَافَا، صَعِدَ بُطْرُسُ نَحْوَ الظُّهْرِ إِلَى السَّطْحِ لِيُصَلِّيَ. | ٩ |
10 ஏதஸ்மிந் ஸமயே க்ஷுதா⁴ர்த்த: ஸந் கிஞ்சித்³ போ⁴க்தும் ஐச்ச²த் கிந்து தேஷாம் அந்நாஸாத³நஸமயே ஸ மூர்ச்சி²த: ஸந்நபதத்|
| وَأَحَسَّ جُوعاً شَدِيداً، فَاشْتَهَى أَنْ يَأْكُلَ. وَبَيْنَمَا الطَّعَامُ يُعَدُّ لَهُ، وَقَعَتْ عَلَيْهِ غَيْبُوبَةٌ، | ١٠ |
11 ததோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ சதுர்பி⁴: கோணை ர்லம்பி³தம்’ ப்³ரு’ஹத்³வஸ்த்ரமிவ கிஞ்சந பா⁴ஜநம் ஆகாஸா²த் ப்ரு’தி²வீம் அவாரோஹதீதி த்³ரு’ஷ்டவாந்|
| فَرَأَى رُؤْيَا: السَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَوِعَاءً يُشْبِهُ قِطْعَةً كَبِيرَةً مِنَ الْقُمَاشِ مَرْبُوطَةً بِأَطْرَافِهَا الأَرْبَعَةِ يَتَدَلَّى إِلَى الأَرْضِ، | ١١ |
12 தந்மத்⁴யே நாநப்ரகாரா க்³ராம்யவந்யபஸ²வ: கே²சரோரோகா³மிப்ரப்⁴ரு’தயோ ஜந்தவஸ்²சாஸந்|
| وَهُوَ مَلِيءٌ بِأَنْوَاعِ الْحَيَوَانَاتِ الدَّابَّةِ عَلَى الأَرْضِ وَالْوُحُوشِ وَالزَّوَاحِفِ وَطُيُورِ السَّمَاءِ جَمِيعاً. | ١٢ |
13 அநந்தரம்’ ஹே பிதர உத்தா²ய ஹத்வா பு⁴ம்’க்ஷ்வ தம்ப்ரதீயம்’ க³க³ணீயா வாணீ ஜாதா|
| وَنَادَاهُ صَوْتٌ: «يَا بُطْرُسُ، قُمِ اذْبَحْ وَكُلْ!» | ١٣ |
14 ததா³ பிதர: ப்ரத்யவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ மா ப⁴வது, அஹம் ஏதத் காலம்’ யாவத் நிஷித்³த⁴ம் அஸு²சி வா த்³ரவ்யம்’ கிஞ்சித³பி ந பு⁴க்தவாந்|
| وَلَكِنَّ بُطْرُسَ أَجَابَ: «كَلَّا يَا رَبُّ، فَأَنَا لَمْ آكُلْ قَطُّ شَيْئاً مُحَرَّماً أَوْ نَجِساً». | ١٤ |
15 தத: புநரபி தாத்³ரு’ஸீ² விஹயஸீயா வாணீ ஜாதா யத்³ ஈஸ்²வர: ஸு²சி க்ரு’தவாந் தத் த்வம்’ நிஷித்³த⁴ம்’ ந ஜாநீஹி|
| فَقَالَ لَهُ الصَّوْتُ أَيْضاً: «مَا طَهَّرَهُ اللهُ لَا تَحْسَبْهُ أَنْتَ نَجِساً!» | ١٥ |
16 இத்த²ம்’ த்ரி: ஸதி தத் பாத்ரம்’ புநராக்ரு’ஷ்டம்’ ஆகாஸ²ம் அக³ச்ச²த்|
| وَتَكَرَّرَ هَذَا ثَلاثَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ ارْتَفَعَ الْوِعَاءُ إِلَى السَّمَاءِ. | ١٦ |
17 தத: பரம்’ யத்³ த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்தவாந் தஸ்ய கோ பா⁴வ இத்யத்ர பிதரோ மநஸா ஸந்தே³க்³தி⁴, ஏதஸ்மிந் ஸமயே கர்ணீலியஸ்ய தே ப்ரேஷிதா மநுஷ்யா த்³வாரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபஸ்தா²ய,
| تَحَيَّرَ بُطْرُسُ وَأَخَذَ يُسَائِلُ نَفْسَهُ عَنْ مَعْنَى الرُّؤْيَا الَّتِي رَآهَا. وَإذَا الرِّجَالُ الَّذِينَ أَرْسَلَهُمْ كَرْنِيلِيُوسُ قَدْ سَأَلُوا عَنْ بَيْتِ سِمْعَانَ الدَّبَّاغِ وَوَقَفُوا بِالْبَابِ | ١٧ |
18 ஸி²மோநோ க்³ரு’ஹமந்விச்ச²ந்த: ஸம்ப்ரு’ச்²யாஹூய கதி²தவந்த: பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் ஸ கிமத்ர ப்ரவஸதி?
| يَسْتَخْبِرُونَ: «هَلْ سِمْعَانُ الْمُلَقَّبُ بُطْرُسَ مُقِيمٌ هُنَا؟» | ١٨ |
19 யதா³ பிதரஸ்தத்³த³ர்ஸ²நஸ்ய பா⁴வம்’ மநஸாந்தோ³லயதி ததா³த்மா தமவத³த், பஸ்²ய த்ரயோ ஜநாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
| فِي هَذِهِ الأَثْنَاءِ كَانَ بُطْرُسُ يُوَاصِلُ التَّفْكِيرَ فِي مَعْنَى الرُّؤْيَا، فَقَالَ لَهُ الرُّوحُ: «بِالْبَابِ ثَلاثَةُ رِجَالٍ يَطْلُبُونَكَ | ١٩ |
20 த்வம் உத்தா²யாவருஹ்ய நி: ஸந்தே³ஹம்’ தை: ஸஹ க³ச்ச² மயைவ தே ப்ரேஷிதா: |
| فَانْزِلْ إِلَيْهِمْ وَرَافِقْهُمْ بِلا تَرَدُّدٍ، فَإِنِّي أَنَا أَرْسَلْتُهُمْ». | ٢٠ |
21 தஸ்மாத் பிதரோ(அ)வருஹ்ய கர்ணீலியப்ரேரிதலோகாநாம்’ நிகடமாக³த்ய கதி²தவாந் பஸ்²யத யூயம்’ யம்’ ம்ரு’க³யத்⁴வே ஸ ஜநோஹம்’, யூயம்’ கிந்நிமித்தம் ஆக³தா: ?
| فَنَزَلَ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «أَنَا الَّذِي تَطْلُبُونَ. فَمَا سَبَبُ حُضُورِكُمْ؟» | ٢١ |
22 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் கர்ணீலியநாமா ஸு²த்³த⁴ஸத்த்வ ஈஸ்²வரபராயணோ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுக்²யாத்யாபந்ந ஏக: ஸேநாபதி ர்நிஜக்³ரு’ஹம்’ த்வாமாஹூய நேதும்’ த்வத்த: கதா² ஸ்²ரோதுஞ்ச பவித்ரதூ³தேந ஸமாதி³ஷ்ட: |
| فَأَجَابُوهُ: «قَائِدُ الْمِئَةِ كَرْنِيلِيُوسُ رَجُلٌ صَالِحٌ يَتَّقِي اللهَ، وَيَشْهَدُ لَهُ بِذَلِكَ شَعْبُ الْيَهُودِ جَمِيعاً. وَقَدْ أَوْحَى اللهُ إِلَيْهِ بِوَاسِطَةِ مَلاكٍ طَاهِرٍ أَنْ يَسْتَدْعِيَكَ إِلَى بَيْتِهِ لِيَسْمَعَ مَا عِنْدَكَ مِنْ كَلامٍ». | ٢٢ |
23 ததா³ பிதரஸ்தாநப்⁴யந்தரம்’ நீத்வா தேஷாமாதித்²யம்’ க்ரு’தவாந், பரே(அ)ஹநி தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யாத்ராமகரோத், யாபோ²நிவாஸிநாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ கியந்தோ ஜநாஸ்²ச தேந ஸஹ க³தா: |
| فَدَعَاهُمْ بُطْرُسُ لِيُمْضُوا اللَّيْلَةَ ضُيُوفاً بِذَلِكَ الْبَيْتِ. وَفِي الصَّبَاحِ ذَهَبَ مَعَهُمْ، يُرَافِقُهُ بَعْضُ الإِخْوَةِ مِنْ يَافَا، | ٢٣ |
24 பரஸ்மிந் தி³வஸே கைஸரியாநக³ரமத்⁴யப்ரவேஸ²ஸமயே கர்ணீலியோ ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴ந் ஆஹூயாநீய தாந் அபேக்ஷ்ய ஸ்தி²த: |
| فَوَصَلُوا قَيْصَرِيَّةَ فِي الْيَوْمِ الثَّانِي. وَكَانَ كَرْنِيلِيُوسُ يَنْتَظِرُ وُصُولَهُمْ، وَقَدْ دَعَا أَقَارِبَهُ وَأَصْدِقَاءَهُ الْمُقَرَّبِينَ. | ٢٤ |
25 பிதரே க்³ரு’ஹ உபஸ்தி²தே கர்ணீலியஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்ய சரணயோ: பதித்வா ப்ராணமத்|
| فَمَا إِنْ دَخَلَ بُطْرُسُ حَتَّى اسْتَقْبَلَهُ كَرْنِيلِيُوسُ سَاجِداً لَهُ، | ٢٥ |
26 பிதரஸ்தமுத்தா²ப்ய கதி²தவாந், உத்திஷ்டா²ஹமபி மாநுஷ: |
| فَأَنْهَضَهُ بُطْرُسُ وَقَالَ: «قُمْ! مَا أَنَا إِلّا إِنْسَانٌ مِثْلُكَ!» | ٢٦ |
27 ததா³ கர்ணீலியேந ஸாகம் ஆலபந் க்³ரு’ஹம்’ ப்ராவிஸ²த் தந்மத்⁴யே ச ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாந் அவத³த்,
| وَدَخَلَ بُطْرُسُ وَهُوَ يُحَادِثُهُ، فَرَأَى جَمْعاً كَبِيراً مِنَ النَّاسِ، | ٢٧ |
28 அந்யஜாதீயலோகை: மஹாலபநம்’ வா தேஷாம்’ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ப்ரவேஸ²நம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ நிஷித்³த⁴ம் அஸ்தீதி யூயம் அவக³ச்ச²த²; கிந்து கமபி மாநுஷம் அவ்யவஹார்ய்யம் அஸு²சிம்’ வா ஜ்ஞாதும்’ மம நோசிதம் இதி பரமேஸ்²வரோ மாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُحَرَّمٌ عَلَى الْيَهُودِيِّ أَنْ يَتَعَامَلَ مَعَ الأَجْنَبِيِّ أَوْ يَزُورَهُ فِي بَيْتِهِ. غَيْرَ أَنَّ اللهَ أَرَانِي أَلّا أَقُولَ عَنْ إِنْسَانٍ مَا إِنَّهُ دَنِسٌ أَوْ نَجِسٌ. | ٢٨ |
29 இதி ஹேதோராஹ்வாநஸ்²ரவணமாத்ராத் காஞ்சநாபத்திம் அக்ரு’த்வா யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தோஸ்மி; ப்ரு’ச்சா²மி யூயம்’ கிந்நிமித்தம்’ மாம் ஆஹூயத?
| فَلِذَلِكَ جِئْتُ مِنْ غَيْرِ اعْتِرَاضٍ، تَلْبِيَةً لِدَعْوَتِكُمْ. فَمَا هُوَ سَبَبُ دَعْوَتِكُمْ لِي؟» | ٢٩ |
30 ததா³ கர்ணீலிய: கதி²தவாந், அத்³ய சத்வாரி தி³நாநி ஜாதாநி ஏதாவத்³வேலாம்’ யாவத்³ அஹம் அநாஹார ஆஸந் ததஸ்த்ரு’தீயப்ரஹரே ஸதி க்³ரு’ஹே ப்ரார்த²நஸமயே தேஜோமயவஸ்த்ரப்⁴ரு’த்³ ஏகோ ஜநோ மம ஸமக்ஷம்’ திஷ்ட²ந் ஏதாம்’ கதா²ம் அகத²யத்,
| فَأَجَابَ كَرْنِيلِيُوسُ: «مُنْذُ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ، فِي مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ كُنْتُ أُصَلِّي فِي بَيْتِي صَلاةَ السَّاعَةِ الثَّالِثَةِ بَعْدَ الظُّهْرِ فَظَهَرَ أَمَامِي فَجْأَةً رَجُلٌ يَلْبَسُ ثَوْباً بَرَّاقاً | ٣٠ |
31 ஹே கர்ணீலிய த்வதீ³யா ப்ரார்த²நா ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ணகோ³சரீபூ⁴தா தவ தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வா தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரமப⁴வத்|
| وَقَالَ لِي: يَا كَرْنِيلِيُوسُ، سَمِعَ اللهُ صَلاتَكَ وَذَكَرَ صَدَقَاتِكَ. | ٣١ |
32 அதோ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரஹித்ய தத்ர ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்ந: கஸ்யசிச்சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தமாஹூயய; தத: ஸ ஆக³த்ய த்வாம் உபதே³க்ஷ்யதி|
| وَالآنَ أَرْسِلْ رِجَالاً إِلَى يَافَا، وَاسْتَدْعِ سِمْعَانَ الْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. إِنَّهُ يُقِيمُ فِي بَيْتِ سِمْعَانَ الدَّبَّاغِ عِنْدَ الْبَحْرِ. | ٣٢ |
33 இதி காரணாத் தத்க்ஷணாத் தவ நிகடே லோகாந் ப்ரேஷிதவாந், த்வமாக³தவாந் இதி ப⁴த்³ரம்’ க்ரு’தவாந்| ஈஸ்²வரோ யாந்யாக்²யாநாநி கத²யிதும் ஆதி³ஸ²த் தாநி ஸ்²ரோதும்’ வயம்’ ஸர்வ்வே ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தி²தா: ஸ்ம: |
| فَأَرْسَلْتُ حَالاً أَدْعُوكَ، وَقَدْ أَحْسَنْتَ بِمَجِيئِكَ. وَنَحْنُ الآنَ جَمِيعاً حَاضِرُونَ أَمَامَ اللهِ لِنَسْمَعَ كُلَّ مَا أَمَرَكَ بِهِ الرَّبُّ». | ٣٣ |
34 ததா³ பிதர இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந், ஈஸ்²வரோ மநுஷ்யாணாம் அபக்ஷபாதீ ஸந்
| فَبَدَأَ بُطْرُسُ كَلامَهُ قَائِلاً: «تَبَيَّنَ لِي فِعْلاً أَنَّ اللهَ لَا يُفَضِّلُ أَحَداً عَلَى أَحَدٍ، | ٣٤ |
35 யஸ்ய கஸ்யசித்³ தே³ஸ²ஸ்ய யோ லோகாஸ்தஸ்மாத்³பீ⁴த்வா ஸத்கர்ம்ம கரோதி ஸ தஸ்ய க்³ராஹ்யோ ப⁴வதி, ஏதஸ்ய நிஸ்²சயம் உபலப்³த⁴வாநஹம்|
| بَلْ يَقْبَلُ مَنْ يَتَّقِيهِ وَيَعْمَلُ الصَّلاحَ مَهْمَا كَانَتْ جِنْسِيَّتُهُ. | ٣٥ |
36 ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரபு⁴ ர்யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தேந ஈஸ்²வர இஸ்ராயேல்வம்’ஸா²நாம்’ நிகடே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரேஷ்ய ஸம்மேலநஸ்ய யம்’ ஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயத் தம்’ ஸம்’வாத³ம்’ யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: |
| وَقَدْ أَرْسَلَ كَلِمَتَهُ إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ، وَبَشَّرَهُمْ بِالسَّلامِ بِوَاسِطَةِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ، رَبِّ الْجَمِيعِ. | ٣٦ |
37 யதோ யோஹநா மஜ்ஜநே ப்ரசாரிதே ஸதி ஸ கா³லீலதே³ஸ²மாரப்⁴ய ஸமஸ்தயிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்நோத்;
| وَلابُدَّ أَنَّكُمْ عَرَفْتُمْ بِكُلِّ مَا جَرَى فِي بِلادِ الْيَهُودِ، وَكَانَ بَدْءُ الأَمْرِ فِي الْجَلِيلِ بَعْدَ الْمَعْمُودِيَّةِ الَّتِي نَادَى بِها يُوحَنَّا. | ٣٧ |
38 ப²லத ஈஸ்²வரேண பவித்ரேணாத்மநா ஸ²க்த்யா சாபி⁴ஷிக்தோ நாஸரதீயயீஸு²: ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ப்⁴ரமந் ஸுக்ரியாம்’ குர்வ்வந் ஸை²தாநா க்லிஷ்டாந் ஸர்வ்வலோகாந் ஸ்வஸ்தா²ந் அகரோத், யத ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய ஸஹாய ஆஸீத்;
| فَقَدْ مَسَحَ اللهُ يَسُوعَ النَّاصِرِيَّ بِالرُّوحِ الْقُدُسِ وَبِالْقُدْرَةِ، فَكَانَ يَنْتَقِلُ مِنْ مَكَانٍ إِلَى مَكَانٍ يَعْمَلُ الْخَيْرَ، وَيَشْفِي جَمِيعَ الَّذِينَ تَسَلَّطَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ، لأَنَّ اللهَ كَانَ مَعَهُ. | ٣٨ |
39 வயஞ்ச யிஹூதீ³யதே³ஸே² யிரூஸா²லம்நக³ரே ச தேந க்ரு’தாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸாக்ஷிணோ ப⁴வாம: | லோகாஸ்தம்’ க்ருஸே² வித்³த்⁴வா ஹதவந்த: ,
| وَنَحْنُ شُهُودٌ عَلَى كُلِّ مَا قَامَ بِهِ فِي بِلادِ الْيَهُودِ وَفِي أُورُشَلِيمَ، وَقَدْ قَتَلُوهُ حَقّاً، مُعَلَّقاً عَلَى خَشَبَةٍ. | ٣٩ |
40 கிந்து த்ரு’தீயதி³வஸே ஈஸ்²வரஸ்தமுத்தா²ப்ய ஸப்ரகாஸ²ம் அத³ர்ஸ²யத்|
| وَلَكِنَّ اللهَ أَقَامَهُ مِنَ الْمَوْتِ فِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ، وَجَعَلَهُ يَظْهَرُ، | ٤٠ |
41 ஸர்வ்வலோகாநாம்’ நிகட இதி ந ஹி, கிந்து தஸ்மிந் ஸ்²மஸா²நாது³த்தி²தே ஸதி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச க்ரு’தவந்த ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரஸ்ய மநோநீதா: ஸாக்ஷிணோ யே வயம் அஸ்மாகம்’ நிகடே தமத³ர்ஸ²யத்|
| لَا لِلشَّعْبِ كُلِّهِ، بَلْ لِلشُّهُودِ الَّذِينَ اخْتَارَهُمُ اللهُ مِنْ قَبْلُ، لَنَا نَحْنُ الَّذِينَ أَكَلْنَا وَشَرِبْنَا مَعَهُ بَعْدَ قِيَامَتِهِ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ. | ٤١ |
42 ஜீவிதம்ரு’தோப⁴யலோகாநாம்’ விசாரம்’ கர்த்தும் ஈஸ்²வரோ யம்’ நியுக்தவாந் ஸ ஏவ ஸ ஜந: , இமாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தஸ்மிந் ப்ரமாணம்’ தா³துஞ்ச ஸோ(அ)ஸ்மாந் ஆஜ்ஞாபயத்|
| ثُمَّ أَمَرَنَا أَنْ نُبَشِّرَ شَعْبَنَا بِهِ، وَنَشْهَدَ أَنَّهُ هُوَ الَّذِي عَيَّنَهُ اللهُ دَيَّاناً لِلأَحْيَاءِ وَلِلأَمْوَاتِ. | ٤٢ |
43 யஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸிதி ஸ தஸ்ய நாம்நா பாபாந்முக்தோ ப⁴விஷ்யதி தஸ்மிந் ஸர்வ்வே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த³தி|
| لَهُ يَشْهَدُ جَمِيعُ الأَنْبِيَاءِ أَنَّ كُلَّ مَنْ يُؤْمِنْ بِهِ يَنَلْ بِاسْمِهِ غُفْرَانَ الْخَطَايَا». | ٤٣ |
44 பிதரஸ்யைதத்கதா²கத²நகாலே ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்²ரோத்ரு’ணாமுபரி பவித்ர ஆத்மாவாரோஹத்|
| وَبَيْنَمَا كَانَ بُطْرُسُ يَتَكَلَّمُ بِهَذَا الْكَلامِ، حَلَّ الرُّوحُ الْقُدُسُ عَلَى جَمِيعِ الَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ. | ٤٤ |
45 தத: பிதரேண ஸார்த்³த⁴ம் ஆக³தாஸ்த்வக்சே²தி³நோ விஸ்²வாஸிநோ லோகா அந்யதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ர ஆத்மநி த³த்தே ஸதி
| فَدُهِشَ الْمُؤْمِنُونَ الْيَهُودُ الَّذِينَ جَاءُوا بِرِفْقَةِ بُطْرُسَ، لأَنَّ هِبَةَ الرُّوحِ الْقُدُسِ فَاضَتْ أَيْضاً عَلَى غَيْرِ الْيَهُودِ، | ٤٥ |
46 தே நாநாஜாதீயபா⁴ஷாபி⁴: கதா²ம்’ கத²யந்த ஈஸ்²வரம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸந்தி, இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ்²ருத்வா ச விஸ்மயம் ஆபத்³யந்த|
| إِذْ سَمِعُوهُمْ يَتَكَلَّمُونَ بِلُغَاتٍ، وَيُسَبِّحُونَ اللهَ. فَقَالَ بُطْرُسُ: | ٤٦ |
47 ததா³ பிதர: கதி²தவாந், வயமிவ யே பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தாஸ்தேஷாம்’ ஜலமஜ்ஜநம்’ கிம்’ கோபி நிஷேத்³து⁴ம்’ ஸ²க்நோதி?
| «أَيَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَمْنَعَ الْمَاءَ فَلا يَتَعَمَّدَ أَيْضاً هَؤُلاءِ الَّذِينَ نَالُوا الرُّوحَ الْقُدُسَ مِثْلَنَا؟» | ٤٧ |
48 தத: ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா மஜ்ஜிதா ப⁴வதேதி தாநாஜ்ஞாபயத்| அநந்தரம்’ தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம்’ கதிபயதி³நாநி ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யந்த|
| وَأَمَرَ أَنْ يَتَعَمَّدُوا بِاسْمِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ. ثُمَّ دَعَوْهُ أَنْ يُقِيمَ عِنْدَهُمْ بِضْعَةَ أَيَّامٍ. | ٤٨ |
