ப்ரேரிதா: 1
1 ஹே தி²யபி²ல, யீஸு²: ஸ்வமநோநீதாந் ப்ரேரிதாந் பவித்ரேணாத்மநா ஸமாதி³ஸ்²ய யஸ்மிந் தி³நே ஸ்வர்க³மாரோஹத் யாம்’ யாம்’ க்ரியாமகரோத் யத்³யத்³ உபாதி³ஸ²ச்ச தாநி ஸர்வ்வாணி பூர்வ்வம்’ மயா லிகி²தாநி|
Den første bok skrev jeg, Teofilus, om alt det som Jesus begynte med både å gjøre og å lære,
2 ஸ ஸ்வநித⁴நது³: க²போ⁴கா³த் பரம் அநேகப்ரத்யயக்ஷப்ரமாணௌ: ஸ்வம்’ ஸஜீவம்’ த³ர்ஸ²யித்வா
inntil den dag da han blev optatt, efterat han ved den Hellige Ånd hadde gitt sine bud til de apostler som han hadde utvalgt sig,
3 சத்வாரிம்’ஸ²த்³தி³நாநி யாவத் தேப்⁴ய: ப்ரேரிதேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்த்வேஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய வர்ணநம அகரோத்|
dem som han også fremstilte sig for levende med mange beviser efterat han hadde lidt, idet han i firti dager viste sig for dem og talte om det som hører til Guds rike.
4 அநந்தரம்’ தேஷாம்’ ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா இத்யாஜ்ஞாபயத், யூயம்’ யிரூஸா²லமோ(அ)ந்யத்ர க³மநமக்ரு’த்வா யஸ்திந் பித்ராங்கீ³க்ரு’தே மம வத³நாத் கதா² அஸ்²ரு’ணுத தத்ப்ராப்திம் அபேக்ஷ்ய திஷ்ட²த|
Og da han var sammen med dem, bød han dem at de ikke skulde vike fra Jerusalem, men bie på det som Faderen hadde lovt, som I, sa han, har hørt om av mig;
5 யோஹந் ஜலே மஜ்ஜிதாவாந் கிந்த்வல்பதி³நமத்⁴யே யூயம்’ பவித்ர ஆத்மநி மஜ்ஜிதா ப⁴விஷ்யத²|
for Johannes døpte vel med vann, men I skal døpes med den Hellige Ånd ikke mange dager herefter.
6 பஸ்²சாத் தே ஸர்வ்வே மிலித்வா தம் அப்ரு’ச்ச²ந் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் கிமிதா³நீம்’ புநரபி ராஜ்யம் இஸ்ராயேலீயலோகாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி?
Da de nu var kommet sammen, spurte de ham: Herre! gjenreiser du på den tid riket for Israel?
7 தத: ஸோவத³த் யாந் ஸர்வ்வாந் காலாந் ஸமயாம்’ஸ்²ச பிதா ஸ்வவஸே²(அ)ஸ்தா²பயத் தாந் ஜ்ஞாத்ரும்’’ யுஷ்மாகம் அதி⁴காரோ ந ஜாயதே|
Han sa til dem: Det tilkommer ikke eder å vite tider eller timer som min Fader har fastsatt av sin egen makt;
8 கிந்து யுஷ்மாஸு பவித்ரஸ்யாத்மந ஆவிர்பா⁴வே ஸதி யூயம்’ ஸ²க்திம்’ ப்ராப்ய யிரூஸா²லமி ஸமஸ்தயிஹூதா³ஸோ²மிரோணதே³ஸ²யோ: ப்ரு’தி²வ்யா: ஸீமாம்’ யாவத்³ யாவந்தோ தே³ஸா²ஸ்தேஷு யர்வ்வேஷு ச மயி ஸாக்ஷ்யம்’ தா³ஸ்யத²|
men I skal få kraft idet den Hellige Ånd kommer over eder, og I skal være mine vidner både i Jerusalem og i hele Judea og Samaria og like til jordens ende.
9 இதி வாக்யமுக்த்வா ஸ தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ஸ்வர்க³ம்’ நீதோ(அ)ப⁴வத், ததோ மேக⁴மாருஹ்ய தேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டேரகோ³சரோ(அ)ப⁴வத்|
Og da han hadde sagt dette, fór han op mens de så på, og en sky tok ham bort fra deres øine.
10 யஸ்மிந் ஸமயே தே விஹாயஸம்’ ப்ரத்யநந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா தஸ்ய தாத்³ரு’ஸ²ம் ஊர்த்³வ்வக³மநம் அபஸ்²யந் தஸ்மிந்நேவ ஸமயே ஸு²க்லவஸ்த்ரௌ த்³வௌ ஜநௌ தேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ த³ண்டா³யமாநௌ கதி²தவந்தௌ,
Og mens de stirret op mot himmelen idet han fór bort, se, da stod to menn hos dem i hvite klær,
11 ஹே கா³லீலீயலோகா யூயம்’ கிமர்த²ம்’ க³க³ணம்’ ப்ரதி நிரீக்ஷ்ய த³ண்டா³யமாநாஸ்திஷ்ட²த²? யுஷ்மாகம்’ ஸமீபாத் ஸ்வர்க³ம்’ நீதோ யோ யீஸு²ஸ்தம்’ யூயம்’ யதா² ஸ்வர்க³ம் ஆரோஹந்தம் அத³ர்ஸ²ம் ததா² ஸ புநஸ்²சாக³மிஷ்யதி|
og de sa: I galileiske menn! hvorfor står I og ser op mot himmelen? Denne Jesus som er optatt fra eder til himmelen, skal komme igjen på samme måte som I så ham fare op til himmelen.
12 தத: பரம்’ தே ஜைதுநநாம்ந: பர்வ்வதாத்³ விஸ்²ராமவாரஸ்ய பத²: பரிமாணம் அர்தா²த் ப்ராயேணார்த்³த⁴க்ரோஸ²ம்’ து³ரஸ்த²ம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ பராவ்ரு’த்யாக³ச்ச²ந்|
Da vendte de tilbake til Jerusalem fra det berg som kalles Oljeberget og ligger nær ved Jerusalem, en sabbatsreise derfra.
13 நக³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய பிதரோ யாகூப்³ யோஹந் ஆந்த்³ரிய: பி²லிப: தோ²மா ப³ர்த²ஜமயோ மதி²ரால்பீ²யபுத்ரோ யாகூப்³ உத்³யோகா³ ஸி²மோந் யாகூபோ³ ப்⁴ராதா யிஹூதா³ ஏதே ஸர்வ்வே யத்ர ஸ்தா²நே ப்ரவஸந்தி தஸ்மிந் உபரிதநப்ரகோஷ்டே² ப்ராவிஸ²ந்|
Og da de var kommet dit, gikk de op på den sal hvor de holdt til både Peter og Johannes, og Jakob og Andreas, Filip og Tomas, Bartolomeus og Matteus, Jakob, Alfeus' sønn, og Simon ivreren og Judas, Jakobs sønn;
14 பஸ்²சாத்³ இமே கியத்ய: ஸ்த்ரியஸ்²ச யீஸோ² ர்மாதா மரியம் தஸ்ய ப்⁴ராதரஸ்²சைதே ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴த ஸததம்’ விநயேந விநயேந ப்ரார்த²யந்த|
alle disse holdt samdrektig ved i bønnen sammen med nogen kvinner og Maria, Jesu mor, og hans brødre.
15 தஸ்மிந் ஸமயே தத்ர ஸ்தா²நே ஸாகல்யேந விம்’ஸ²த்யதி⁴கஸ²தம்’ ஸி²ஷ்யா ஆஸந்| தத: பிதரஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²ந் உக்தவாந்
Og i disse dager stod Peter op midt iblandt brødrene der var samlet en flokk på omkring et hundre og tyve og han sa:
16 ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண யீஸு²தா⁴ரிணாம்’ லோகாநாம்’ பத²த³ர்ஸ²கோ யோ யிஹூதா³ஸ்தஸ்மிந் தா³யூதா³ பவித்ர ஆத்மா யாம்’ கதா²ம்’ கத²யாமாஸ தஸ்யா: ப்ரத்யக்ஷீப⁴வநஸ்யாவஸ்²யகத்வம் ஆஸீத்|
Brødre! Det skriftord måtte opfylles som den Hellige Ånd forut talte ved Davids munn om Judas, som blev veiviser for dem som grep Jesus;
17 ஸ ஜநோ(அ)ஸ்மாகம்’ மத்⁴யவர்த்தீ ஸந் அஸ்யா: ஸேவாயா அம்’ஸ²ம் அலப⁴த|
han var jo regnet blandt oss og fikk del i denne tjeneste.
18 தத³நந்தரம்’ குகர்ம்மணா லப்³த⁴ம்’ யந்மூல்யம்’ தேந க்ஷேத்ரமேகம்’ க்ரீதம் அபரம்’ தஸ்மிந் அதோ⁴முகே² ப்⁴ரு’மௌ பதிதே ஸதி தஸ்யோத³ரஸ்ய விதீ³ர்ணத்வாத் ஸர்வ்வா நாட்³யோ நிரக³ச்ச²ந்|
Han kjøpte sig nu en aker for lønnen for sin ugjerning, og han styrtet ned og brast itu, og alle hans innvoller veltet ut,
19 ஏதாம்’ கதா²ம்’ யிரூஸா²லம்நிவாஸிந: ஸர்வ்வே லோகா விதா³ந்தி; தேஷாம்’ நிஜபா⁴ஷயா தத்க்ஷேத்ரஞ்ச ஹகல்தா³மா, அர்தா²த் ரக்தக்ஷேத்ரமிதி விக்²யாதமாஸ்தே|
og det blev vitterlig for alle dem som bor i Jerusalem, så at hin aker på deres eget mål fikk navnet Hakeldama, det er blodaker.
20 அந்யச்ச, நிகேதநம்’ ததீ³யந்து ஸு²ந்யமேவ ப⁴விஷ்யதி| தஸ்ய தூ³ஷ்யே நிவாஸார்த²ம்’ கோபி ஸ்தா²ஸ்யதி நைவ ஹி| அந்ய ஏவ ஜநஸ்தஸ்ய பத³ம்’ ஸம்’ப்ராப்ஸ்யதி த்⁴ருவம்’| இத்த²ம்’ கீ³தபுஸ்தகே லிகி²தமாஸ்தே|
For det er skrevet i Salmenes bok: Hans bolig bli øde, og ingen bo der, og: La en annen få hans embede!
21 அதோ யோஹநோ மஜ்ஜநம் ஆரப்⁴யாஸ்மாகம்’ ஸமீபாத் ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²: ஸ்வர்கா³ரோஹணதி³நம்’ யாவத் ஸோஸ்மாகம்’ மத்⁴யே யாவந்தி தி³நாநி யாபிதவாந்
Derfor bør en av de menn som vandret sammen med oss i all den tid den Herre Jesus gikk inn og ut hos oss,
22 தாவந்தி தி³நாநி யே மாநவா அஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ திஷ்ட²ந்தி தேஷாம் ஏகேந ஜநேநாஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ யீஸோ²ருத்தா²நே ஸாக்ஷிணா ப⁴விதவ்யம்’|
like fra sin dåp ved Johannes inntil den dag da han blev optatt fra oss en av disse bør sammen med oss bli vidne om hans opstandelse.
23 அதோ யஸ்ய ரூடி⁴ ர்யுஷ்டோ யம்’ ப³ர்ஸ²ப்³பே³த்யுக்த்வாஹூயந்தி ஸ யூஷப்² மததி²ஸ்²ச த்³வாவேதௌ ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரார்ய்ய கதி²தவந்த: ,
De stilte da frem to, Josef, som kaltes Barsabbas, med tilnavnet Justus, og Mattias.
24 ஹே ஸர்வ்வாந்தர்ய்யாமிந் பரமேஸ்²வர, யிஹூதா³: ஸேவநப்ரேரிதத்வபத³ச்யுத:
Og de bad således: Du, Herre, som kjenner alles hjerter! vis oss hvem du har utvalgt av disse to
25 ஸந் நிஜஸ்தா²நம் அக³ச்ச²த், தத்பத³ம்’ லப்³து⁴ம் ஏநயோ ர்ஜநயோ ர்மத்⁴யே ப⁴வதா கோ(அ)பி⁴ருசிதஸ்தத³ஸ்மாந் த³ர்ஸ்²யதாம்’|
til å få del i denne tjeneste og apostelgjerning som Judas gikk bort fra for å gå til sitt eget sted!
26 ததோ கு³டிகாபாடே க்ரு’தே மததி²ர்நிரசீயத தஸ்மாத் ஸோந்யேஷாம் ஏகாத³ஸா²நாம்’ ப்ரரிதாநாம்’ மத்⁴யே க³ணிதோப⁴வத்|
Så kastet de lodd mellem dem, og loddet falt på Mattias, og han blev regnet sammen med de elleve apostler.
