2 பிதர: 3
1 ஹே ப்ரியதமா: , யூயம்’ யதா² பவித்ரப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’பி⁴: பூர்வ்வோக்தாநி வாக்யாநி த்ராத்ரா ப்ரபு⁴நா ப்ரேரிதாநாம் அஸ்மாகம் ஆதே³ஸ²ஞ்ச ஸாரத² ததா² யுஷ்மாந் ஸ்மாரயித்வா
Dette er nu alt det annet brev jeg skriver til eder, I elskede, for atter ved påminnelse å vekke eders rene hu
2 யுஷ்மாகம்’ ஸரலபா⁴வம்’ ப்ரபோ³த⁴யிதும் அஹம்’ த்³விதீயம் இத³ம்’ பத்ரம்’ லிகா²மி|
til å minnes de ord som forut er talt av de hellige profeter, og Herrens og frelserens bud, som eders apostler har forkynt,
3 ப்ரத²மம்’ யுஷ்மாபி⁴ரித³ம்’ ஜ்ஞாயதாம்’ யத் ஸே²ஷே காலே ஸ்வேச்சா²சாரிணோ நிந்த³கா உபஸ்தா²ய
idet I først og fremst vet dette at i de siste dager skal det komme spottere med spott, som farer frem efter sine egne lyster
4 வதி³ஷ்யந்தி ப்ரபோ⁴ராக³மநஸ்ய ப்ரதிஜ்ஞா குத்ர? யத: பித்ரு’லோகாநாம்’ மஹாநித்³ராக³மநாத் பரம்’ ஸர்வ்வாணி ஸ்ரு’ஷ்டேராரம்ப⁴காலே யதா² ததை²வாவதிஷ்ட²ந்தே|
og sier: Hvor er løftet om hans gjenkomst? for fra den tid fedrene sov inn, vedblir jo alle ting som de var fra skapningens begynnelse.
5 பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யேநாகாஸ²மண்ட³லம்’ ஜலாத்³ உத்பந்நா ஜலே ஸந்திஷ்ட²மாநா ச ப்ரு’தி²வ்யவித்³யதைதத்³ அநிச்சு²கதாதஸ்தே ந ஜாநாந்தி,
For de som påstår dette, er blinde for at det fra gammel tid var himler og en jord som var blitt til ut av vann og gjennem vann ved Guds ord,
6 ததஸ்தாத்காலிகஸம்’ஸாரோ ஜலேநாப்லாவிதோ விநாஸ²ம்’ க³த: |
og derved gikk den verden som da var, under i vannflommen.
7 கிந்த்வது⁴நா வர்த்தமாநே ஆகாஸ²பூ⁴மண்ட³லே தேநைவ வாக்யேந வஹ்ந்யர்த²ம்’ கு³ப்தே விசாரதி³நம்’ து³ஷ்டமாநவாநாம்’ விநாஸ²ஞ்ச யாவத்³ ரக்ஷ்யதே|
Men de himler som nu er, og jorden er ved det samme ord spart til ilden, idet de opholdes inntil den dag da de ugudelige mennesker skal dømmes og gå fortapt.
8 ஹே ப்ரியதமா: , யூயம் ஏததே³கம்’ வாக்யம் அநவக³தா மா ப⁴வத யத் ப்ரபோ⁴: ஸாக்ஷாத்³ தி³நமேகம்’ வர்ஷஸஹஸ்ரவத்³ வர்ஷஸஹஸ்ரஞ்ச தி³நைகவத்|
Men dette ene må I ikke være blinde for, I elskede, at én dag er i Herrens øine som tusen år, og tusen år som én dag.
9 கேசித்³ யதா² விலம்ப³ம்’ மந்யந்தே ததா² ப்ரபு⁴: ஸ்வப்ரதிஜ்ஞாயாம்’ விலம்ப³தே தந்நஹி கிந்து கோ(அ)பி யந்ந விநஸ்²யேத் ஸர்வ்வம்’ ஏவ மந: பராவர்த்தநம்’ க³ச்சே²யுரித்யபி⁴லஷந் ஸோ (அ)ஸ்மாந் ப்ரதி தீ³ர்க⁴ஸஹிஷ்ணுதாம்’ வித³தா⁴தி|
Herren er ikke sen med løftet, således som nogen akter det for senhet, men han har langmodighet med eder, da han ikke vil at nogen skal fortapes, men at alle skal komme til omvendelse.
10 கிந்து க்ஷபாயாம்’ சௌர இவ ப்ரபோ⁴ ர்தி³நம் ஆக³மிஷ்யதி தஸ்மிந் மஹாஸ²ப்³தே³ந க³க³நமண்ட³லம்’ லோப்ஸ்யதே மூலவஸ்தூநி ச தாபேந க³லிஷ்யந்தே ப்ரு’தி²வீ தந்மத்⁴யஸ்தி²தாநி கர்ம்மாணி ச த⁴க்ஷ்யந்தே|
Men Herrens dag skal komme som en tyv, og da skal himlene forgå med stort brak, og himmellegemene skal komme i brand og opløses, og jorden og tingene på den skal opbrennes.
11 அத: ஸர்வ்வைரேதை ர்விகாரே க³ந்தவ்யே ஸதி யஸ்மிந் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ தா³ஹேந விகாரிஷ்யதே மூலவஸ்தூநி ச தாபேந க³லிஷ்யந்தே
Da nu alt dette opløses, hvor må I da strebe efter hellig ferd og gudsfrykt,
12 தஸ்யேஸ்²வரதி³நஸ்யாக³மநம்’ ப்ரதீக்ஷமாணைராகாங்க்ஷமாணைஸ்²ச யூஷ்மாபி⁴ ர்த⁴ர்ம்மாசாரேஸ்²வரப⁴க்திப்⁴யாம்’ கீத்³ரு’ஸை² ர்லோகை ர்ப⁴விதவ்யம்’?
idet I venter på og fremskynder Guds dags komme, hvorved himlene skal opløses i ild og himmellegemene smelte i brand!
13 ததா²பி வயம்’ தஸ்ய ப்ரதிஜ்ஞாநுஸாரேண த⁴ர்ம்மஸ்ய வாஸஸ்தா²நம்’ நூதநம் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ நூதநம்’ பூ⁴மண்ட³லஞ்ச ப்ரதீக்ஷாமஹே|
Men vi venter efter hans løfte nye himler og en ny jord, hvor rettferdighet bor.
14 அதஏவ ஹே ப்ரியதமா: , தாநி ப்ரதீக்ஷமாணா யூயம்’ நிஷ்கலங்கா அநிந்தி³தாஸ்²ச பூ⁴த்வா யத் ஸா²ந்த்யாஸ்²ரிதாஸ்திஷ்ட²தை²தஸ்மிந் யதத்⁴வம்’|
Derfor, elskede, da I venter dette, så legg vinn på å bli funnet uten flekk og lyte for ham i fred,
15 அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்தீ³ர்க⁴ஸஹிஷ்ணுதாஞ்ச பரித்ராணஜநிகாம்’ மந்யத்⁴வம்’| அஸ்மாகம்’ ப்ரியப்⁴ராத்ரே பௌலாய யத் ஜ்ஞாநம் அதா³யி தத³நுஸாரேண ஸோ(அ)பி பத்ரே யுஷ்மாந் ப்ரதி ததே³வாலிக²த்|
og akt vår Herres langmodighet for frelse, således som og vår elskede bror Paulus har skrevet til eder efter den visdom som er ham gitt,
16 ஸ்வகீயஸர்வ்வபத்ரேஷு சைதாந்யதி⁴ ப்ரஸ்துத்ய ததே³வ க³த³தி| தேஷு பத்ரேஷு கதிபயாநி து³ரூஹ்யாணி வாக்யாநி வித்³யந்தே யே ச லோகா அஜ்ஞாநாஸ்²சஞ்சலாஸ்²ச தே நிஜவிநாஸா²ர்த²ம் அந்யஸா²ஸ்த்ரீயவசநாநீவ தாந்யபி விகாரயந்தி|
likesom og i alle sine brev når han i dem taler om dette; i dem er det noget som er svært å skjønne, og som de ulærde og ubefestede tyder vrangt, som de og gjør med de andre skrifter, til sin egen undergang.
17 தஸ்மாத்³ ஹே ப்ரியதமா: , யூயம்’ பூர்வ்வம்’ பு³த்³த்⁴வா ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த, அதா⁴ர்ம்மிகாணாம்’ ப்⁴ராந்திஸ்ரோதஸாபஹ்ரு’தா: ஸ்வகீயஸுஸ்தி²ரத்வாத் மா ப்⁴ரஸ்²யத|
Så må da I, elskede, som forut vet dette, ta eder i vare at I ikke skal bli revet med av de ugudeliges forvillelse og falle ut av eders egen faste stand;
The World is Destroyed by Water
