2 கரிந்தி²ந: 3
1 வயம்’ கிம் ஆத்மப்ரஸ²ம்’ஸநம்’ புநராரபா⁴மஹே? யுஷ்மாந் ப்ரதி யுஷ்மத்தோ வா பரேஷாம்’ கேஷாஞ்சித்³ இவாஸ்மாகமபி கிம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸாபத்ரேஷு ப்ரயோஜநம் ஆஸ்தே?
Poczynamyż zasię zalecać samych siebie? czyli potrzebujemy, jako niektórzy, listów zalecających do was albo też listów zalecających od was?
2 யூயமேவாஸ்மாகம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸாபத்ரம்’ தச்சாஸ்மாகம் அந்த: கரணேஷு லிகி²தம்’ ஸர்வ்வமாநவைஸ்²ச ஜ்ஞேயம்’ பட²நீயஞ்ச|
Listem naszym wy jesteście, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie.
3 யதோ (அ)ஸ்மாபி⁴: ஸேவிதம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய பத்ரம்’ யூயபேவ, தச்ச ந மஸ்யா கிந்த்வமரஸ்யேஸ்²வரஸ்யாத்மநா லிகி²தம்’ பாஷாணபத்ரேஷு தந்நஹி கிந்து க்ரவ்யமயேஷு ஹ்ரு’த்பத்ரேஷு லிகி²தமிதி ஸுஸ்பஷ்டம்’|
Gdyż to jawna jest, żeście listem Chrystusowym przez usługę naszę zgotowanym, napisanym nie inkaustem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serc mięsnych.
4 க்²ரீஷ்டேநேஸ்²வரம்’ ப்ரத்யஸ்மாகம் ஈத்³ரு’ஸோ² த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸோ வித்³யதே;
A takieć ufanie mamy przez Chrystusa ku Bogu,
5 வயம்’ நிஜகு³ணேந கிமபி கல்பயிதும்’ ஸமர்தா² இதி நஹி கிந்த்வீஸ்²வராத³ஸ்மாகம்’ ஸாமர்த்²யம்’ ஜாயதே|
Nie iżbyśmy byli sposobni, co myśleć sami z siebie, jako sami z siebie, ale sposobność nasza z Boga jest;
6 தேந வயம்’ நூதநநியமஸ்யார்த²தோ (அ)க்ஷரஸம்’ஸ்தா²நஸ்ய தந்நஹி கிந்த்வாத்மந ஏவ ஸேவநஸாமர்த்²யம்’ ப்ராப்தா: | அக்ஷரஸம்’ஸ்தா²நம்’ ம்ரு’த்யுஜநகம்’ கிந்த்வாத்மா ஜீவநதா³யக: |
Który nas też uczynił sposobnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; albowiem litera zabija, ale Duch ożywia.
7 அக்ஷரை ர்விலிகி²தபாஷாணரூபிணீ யா ம்ரு’த்யோ: ஸேவா ஸா யதீ³த்³ரு’க் தேஜஸ்விநீ ஜாதா யத்தஸ்யாசிரஸ்தா²யிநஸ்தேஜஸ: காரணாத் மூஸஸோ முக²ம் இஸ்ராயேலீயலோகை: ஸம்’த்³ரஷ்டும்’ நாஸ²க்யத,
Bo jeźlić posługiwanie śmierci literami wyrażone na tablicach kamiennych było chwalebne, tak iż synowie Izraelscy nie mogli śmiele patrzeć na oblicze Mojżeszowe dla chwały oblicza jego, która miała być skażona:
8 தர்ஹ்யாத்மந: ஸேவா கிம்’ ததோ(அ)பி ப³ஹுதேஜஸ்விநீ ந ப⁴வேத்?
Jakoż daleko więcej usługiwanie Ducha nie ma być chwalebne?
9 த³ண்ட³ஜநிகா ஸேவா யதி³ தேஜோயுக்தா ப⁴வேத் தர்ஹி புண்யஜநிகா ஸேவா ததோ(அ)தி⁴கம்’ ப³ஹுதேஜோயுக்தா ப⁴விஷ்யதி|
Bo jeźlić usługiwanie potępienia było chwalebne, daleko więcej usługiwanie sprawiedliwości obfituje w chwale.
10 உப⁴யோஸ்துலநாயாம்’ க்ரு’தாயாம் ஏகஸ்யாஸ்தேஜோ த்³விதீயாயா: ப்ரக²ரதரேண தேஜஸா ஹீநதேஜோ ப⁴வதி|
Albowiem i to, co chwałę miało, nie miało chwały w tej części, co się tknie onej przewyższającej chwały.
11 யஸ்மாத்³ யத் லோபநீயம்’ தத்³ யதி³ தேஜோயுக்தம்’ ப⁴வேத் தர்ஹி யத் சிரஸ்தா²யி தத்³ ப³ஹுதரதேஜோயுக்தமேவ ப⁴விஷ்யதி|
Bo jeźlić to, co niszczeje, było chwalebne, daleko więcej to, co zostaje, jest chwalebne.
12 ஈத்³ரு’ஸீ²ம்’ ப்ரத்யாஸா²ம்’ லப்³த்⁴வா வயம்’ மஹதீம்’ ப்ரக³ல்ப⁴தாம்’ ப்ரகாஸ²யாம: |
Przetoż mając taką nadzieję, wielkiej bezpieczności w mowie używamy.
13 இஸ்ராயேலீயலோகா யத் தஸ்ய லோபநீயஸ்ய தேஜஸ: ஸே²ஷம்’ ந விலோகயேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ மூஸா யாத்³ரு’க்³ ஆவரணேந ஸ்வமுக²ம் ஆச்சா²த³யத் வயம்’ தாத்³ரு’க் ந குர்ம்ம: |
A nie jesteśmy jako Mojżesz, który kładł zasłonę na oblicze swoje, aby synowie Izraelscy śmiele nie patrzyli na koniec onego, co zniszczeć miało.
14 தேஷாம்’ மநாம்’ஸி கடி²நீபூ⁴தாநி யதஸ்தேஷாம்’ பட²நஸமயே ஸ புராதநோ நியமஸ்தேநாவரணேநாத்³யாபி ப்ரச்ச²ந்நஸ்திஷ்ட²தி|
Ale zatwardzone są zmysły ich; albowiem aż do dzisiejszego dnia taż zasłona w czytaniu starego testamentu zostaje nie odkryta, która przez Chrystusa skażenie bierze.
15 தச்ச ந தூ³ரீப⁴வதி யத: க்²ரீஷ்டேநைவ தத் லுப்யதே| மூஸஸ: ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய பாட²ஸமயே(அ)த்³யாபி தேஷாம்’ மநாம்’ஸி தேநாவரணேந ப்ரச்சா²த்³யந்தே|
Przetoż aż do dnia dzisiejszego, gdy Mojżesz czytany bywa, zasłona jest na sercu ich położona.
16 கிந்து ப்ரபு⁴ம்’ ப்ரதி மநஸி பராவ்ரு’த்தே தத்³ ஆவரணம்’ தூ³ரீகாரிஷ்யதே|
Lecz gdyby się do Pana obrócili, odjęta będzie ona zasłona,
17 ய: ப்ரபு⁴: ஸ ஏவ ஸ ஆத்மா யத்ர ச ப்ரபோ⁴ராத்மா தத்ரைவ முக்தி: |
Aleć Pan jest tym Duchem; a gdzie jest ten Duch Pański, tam i wolność.
18 வயஞ்ச ஸர்வ்வே(அ)நாச்சா²தி³தேநாஸ்யேந ப்ரபோ⁴ஸ்தேஜஸ: ப்ரதிபி³ம்ப³ம்’ க்³ரு’ஹ்லந்த ஆத்மஸ்வரூபேண ப்ரபு⁴நா ரூபாந்தரீக்ரு’தா வர்த்³த⁴மாநதேஜோயுக்தாம்’ தாமேவ ப்ரதிமூர்த்திம்’ ப்ராப்நும: |
Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem na chwałę Pańską, jako w zwierciadle patrzymy, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z chwały w chwałę, jako od Ducha Pańskiego.
