2 கரிந்தி²ந​: 12

1 ஆத்மஸ்²லாகா⁴ மமாநுபயுக்தா கிந்த்வஹம்’ ப்ரபோ⁴ ர்த³ர்ஸ²நாதே³ஸா²நாம் ஆக்²யாநம்’ கத²யிதும்’ ப்ரவர்த்தே|

Jeg må rose mig skjønt det ikke er gagnlig; men jeg kommer nu til syner og åpenbarelser av Herren.

2 இதஸ்²சதுர்த³ஸ²வத்ஸரேப்⁴ய​: பூர்வ்வம்’ மயா பரிசித ஏகோ ஜநஸ்த்ரு’தீயம்’ ஸ்வர்க³மநீயத, ஸ ஸஸ²ரீரேண நி​: ஸ²ரீரேண வா தத் ஸ்தா²நமநீயத தத³ஹம்’ ந ஜாநாமி கிந்த்வீஸ்²வரோ ஜாநாதி|

Jeg kjenner et menneske i Kristus - om han var i legemet, vet jeg ikke, eller utenfor legemet, vet jeg ikke; Gud vet det - en som for fjorten år siden blev rykket like inn i den tredje himmel.

3 ஸ மாநவ​: ஸ்வர்க³ம்’ நீத​: ஸந் அகத்²யாநி மர்த்த்யவாக³தீதாநி ச வாக்யாநி ஸ்²ருதவாந்|

Og jeg kjenner dette menneske - om han var i legemet eller utenfor legemet, vet jeg ikke; Gud vet det -

4 கிந்து ததா³நீம்’ ஸ ஸஸ²ரீரோ நி​: ஸ²ரீரோ வாஸீத் தந்மயா ந ஜ்ஞாயதே தத்³ ஈஸ்²வரேணைவ ஜ்ஞாயதே|

han blev rykket inn i Paradis og hørte usigelige ord, som det ikke er et menneske tillatt å tale.

5 தமத்⁴யஹம்’ ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே மாமதி⁴ நாந்யேந கேநசித்³ விஷயேண ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே கேவலம்’ ஸ்வதௌ³ர்ப்³ப³ல்யேந ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே|

Av dette vil jeg rose mig; men av mig selv vil jeg ikke rose mig, uten av min skrøpelighet.

6 யத்³யஹம் ஆத்மஸ்²லாகா⁴ம்’ கர்த்தும் இச்சே²யம்’ ததா²பி நிர்ப்³போ³த⁴ இவ ந ப⁴விஷ்யாமி யத​: ஸத்யமேவ கத²யிஷ்யாமி, கிந்து லோகா மாம்’ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ பஸ்²யந்தி மம வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா வா யாத்³ரு’ஸ²ம்’ மாம்’ மந்யதே தஸ்மாத் ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ மாம்’ யந்ந க³ணயந்தி தத³ர்த²மஹம்’ ததோ விரம்’ஸ்யாமி|

For om jeg vil rose mig, blir jeg ikke en dåre; for det er sannhet jeg vil tale; men jeg lar det være, forat ingen skal tenke større om mig enn som han ser mig eller hører av mig.

7 அபரம் உத்க்ரு’ஷ்டத³ர்ஸ²நப்ராப்திதோ யத³ஹம் ஆத்மாபி⁴மாநீ ந ப⁴வாமி தத³ர்த²ம்’ ஸ²ரீரவேத⁴கம் ஏகம்’ ஸூ²லம்’ மஹ்யம் அதா³யி தத் மதீ³யாத்மாபி⁴மாநநிவாரணார்த²ம்’ மம தாட³யிதா ஸ²யதாநோ தூ³த​: |

Og forat jeg ikke skal ophøie mig av de høie åpenbarelser, er det gitt mig en torn i kjødet, en Satans engel, forat han skal slå mig, så jeg ikke skal ophøie mig.

8 மத்தஸ்தஸ்ய ப்ரஸ்தா²நம்’ யாசிதுமஹம்’ த்ரிஸ்தமதி⁴ ப்ரபு⁴முத்³தி³ஸ்²ய ப்ரார்த²நாம்’ க்ரு’தவாந்|

Om denne bad jeg Herren tre ganger at han måtte vike fra mig;

9 தத​: ஸ மாமுக்தவாந் மமாநுக்³ரஹஸ்தவ ஸர்வ்வஸாத⁴க​: , யதோ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யாத் மம ஸ²க்தி​: பூர்ணதாம்’ க³ச்ச²தீதி| அத​: க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²க்தி ர்யந்மாம் ஆஸ்²ரயதி தத³ர்த²ம்’ ஸ்வதௌ³ர்ப்³ப³ல்யேந மம ஸ்²லாக⁴நம்’ ஸுக²த³ம்’|

og han sa til mig: Min nåde er dig nok; for min kraft fullendes i skrøpelighet. Derfor vil jeg helst rose mig av min skrøpelighet, forat Kristi kraft kan bo i mig.

10 தஸ்மாத் க்²ரீஷ்டஹேதோ ர்தௌ³ர்ப்³ப³ல்யநிந்தா³த³ரித்³ரதாவிபக்ஷதாகஷ்டாதி³ஷு ஸந்துஷ்யாம்யஹம்’| யதா³ஹம்’ து³ர்ப்³ப³லோ(அ)ஸ்மி ததை³வ ஸப³லோ ப⁴வாமி|

Derfor er jeg vel til mote i skrøpelighet, i mishandling, i nød, i forfølgelser, i trengsler for Kristi skyld; for når jeg er skrøpelig, da er jeg sterk.

11 ஏதேநாத்மஸ்²லாக⁴நேநாஹம்’ நிர்ப்³போ³த⁴ இவாப⁴வம்’ கிந்து யூயம்’ தஸ்ய காரணம்’ யதோ மம ப்ரஸ²ம்’ஸா யுஷ்மாபி⁴ரேவ கர்த்தவ்யாஸீத்| யத்³யப்யம் அக³ண்யோ ப⁴வேயம்’ ததா²பி முக்²யதமேப்⁴ய​: ப்ரேரிதேப்⁴ய​: கேநாபி ப்ரகாரேண நாஹம்’ ந்யூநோ(அ)ஸ்மி|

Jeg er blitt en dåre; I har tvunget mig til det. For jeg burde få ros av eder; jeg stod jo ikke i noget tilbake for de såre store apostler, om jeg enn er intet.

12 ஸர்வ்வதா²த்³பு⁴தக்ரியாஸ²க்திலக்ஷணை​: ப்ரேரிதஸ்ய சிஹ்நாநி யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸதை⁴ர்ய்யம்’ மயா ப்ரகாஸி²தாநி|

En apostels tegn blev iallfall gjort blandt eder med all utholdenhet, både med tegn og under og kraftige gjerninger.

13 மம பாலநார்த²ம்’ யூயம்’ மயா பா⁴ராக்ராந்தா நாப⁴வதைதத்³ ஏகம்’ ந்யூநத்வம்’ விநாபராப்⁴ய​: ஸமிதிப்⁴யோ யுஷ்மாகம்’ கிம்’ ந்யூநத்வம்’ ஜாதம்’? அநேந மம தோ³ஷம்’ க்ஷமத்⁴வம்’|

For hvad var det I blev tilsidesatt i for de andre menigheter uten i det at jeg ikke falt eder til byrde? Tilgi mig denne urett!

14 பஸ்²யத த்ரு’தீயவாரம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³ந்துமுத்³யதோ(அ)ஸ்மி தத்ராப்யஹம்’ யுஷ்மாந் பா⁴ராக்ராந்தாந் ந கரிஷ்யாமி| யுஷ்மாகம்’ ஸம்பத்திமஹம்’ ந ம்ரு’க³யே கிந்து யுஷ்மாநேவ, யத​: பித்ரோ​: க்ரு’தே ஸந்தாநாநாம்’ த⁴நஸஞ்சயோ(அ)நுபயுக்த​: கிந்து ஸந்தாநாநாம்’ க்ரு’தே பித்ரோ ர்த⁴நஸஞ்சய உபயுக்த​: |

Se, for tredje gang er jeg nu rede til å komme til eder, og jeg vil ikke falle eder til byrde; for jeg søker ikke det som eders er, men eder selv. Barna er jo ikke skyldige å samle til foreldrene, men foreldrene til barna.

15 அபரஞ்ச யுஷ்மாஸு ப³ஹு ப்ரீயமாணோ(அ)ப்யஹம்’ யதி³ யுஷ்மத்தோ(அ)ல்பம்’ ப்ரம லபே⁴ ததா²பி யுஷ்மாகம்’ ப்ராணரக்ஷார்த²ம்’ ஸாநந்த³ம்’ ப³ஹு வ்யயம்’ ஸர்வ்வவ்யயஞ்ச கரிஷ்யாமி|

Men jeg vil med glede ofre, ja bli ofret for eders sjeler, om jeg enn elskes dess mindre av eder jo mere jeg elsker eder.

16 யூயம்’ மயா கிஞ்சித³பி ந பா⁴ராக்ராந்தா இதி ஸத்யம்’, கிந்த்வஹம்’ தூ⁴ர்த்த​: ஸந் ச²லேந யுஷ்மாந் வஞ்சிதவாந் ஏதத் கிம்’ கேநசித்³ வக்தவ்யம்’?

Men la så være at jeg ikke var eder til byrde, men jeg var listig og fanget eder med svik!

17 யுஷ்மத்ஸமீபம்’ மயா யே லோகா​: ப்ரஹிதாஸ்தேஷாமேகேந கிம்’ மம கோ(அ)ப்யர்த²லாபோ⁴ ஜாத​: ?

Søkte jeg vel vinning av eder ved nogen av dem som jeg sendte til eder?

18 அஹம்’ தீதம்’ விநீய தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ப்⁴ராதரமேகம்’ ப்ரேஷிதவாந் யுஷ்மத்தஸ்தீதேந கிம் அர்தோ² லப்³த⁴​: ? ஏகஸ்மிந் பா⁴வ ஏகஸ்ய பத³சிஹ்நேஷு சாவாம்’ கிம்’ ந சரிதவந்தௌ?

Jeg tilskyndte Titus og sendte vår bror med ham; mon vel Titus søkte vinning av eder? vandret vi ikke i den samme ånd? ikke i de samme spor?

19 யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே வயம்’ புந ர்தோ³ஷக்ஷாலநகதா²ம்’ கத²யாம இதி கிம்’ பு³த்⁴யத்⁴வே? ஹே ப்ரியதமா​: , யுஷ்மாகம்’ நிஷ்டா²ர்த²ம்’ வயமீஸ்²வரஸ்ய ஸமக்ஷம்’ க்²ரீஷ்டேந ஸர்வ்வாண்யேதாநி கத²யாம​: |

Alt lenge har I tenkt at det er eder vi forsvarer oss for. Nei, det er for Guds åsyn vi taler i Kristus; men alt er til eders opbyggelse, mine elskede!

20 அஹம்’ யதா³க³மிஷ்யாமி, ததா³ யுஷ்மாந் யாத்³ரு’ஸா²ந் த்³ரஷ்டும்’ நேச்சா²மி தாத்³ரு’ஸா²ந் த்³ரக்ஷ்யாமி, யூயமபி மாம்’ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரஷ்டும்’ நேச்ச²த² தாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரக்ஷ்யத², யுஷ்மந்மத்⁴யே விவாத³ ஈர்ஷ்யா க்ரோதோ⁴ விபக்ஷதா பராபவாத³​: கர்ணேஜபநம்’ த³ர்ப​: கலஹஸ்²சைதே ப⁴விஷ்யந்தி;

For jeg frykter for at når jeg kommer, skal jeg ikke finne eder slik som jeg ønsker, og at jeg skal finnes av eder slik som I ikke ønsker - at det skal være kiv, avind, vrede, stridigheter, baktalelse, sladder, opblåsthet, uorden -

21 தேநாஹம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ புநராக³த்ய மதீ³யேஸ்²வரேண நமயிஷ்யே, பூர்வ்வம்’ க்ரு’தபாபாந் லோகாந் ஸ்வீயாஸு²சிதாவேஸ்²யாக³மநலம்படதாசரணாத்³ அநுதாபம் அக்ரு’தவந்தோ த்³ரு’ஷ்ட்வா ச தாநதி⁴ மம ஸோ²கோ ஜநிஷ்யத இதி பி³பே⁴மி|

at når jeg kommer, skal min Gud atter ydmyke mig hos eder, og jeg skal komme til å sørge over mange av dem som før har syndet og ikke har omvendt sig fra den urenhet og utukt og skamløshet som de har drevet.